Medieval Times

Fay Fuego

Ze dacht even na over zijn antwoord en knikte. "Goh, dat is eigenlijk best slim, niet echt een antwoord dat ik had verwacht van de typische man." Plaagde ze hem nu. Ze glimlachte en nam weer een slok van haar nieuwe wijntje.
"Wat? Een vaste relatie? Ik weet het niet zo goed... ik vind het moeilijk, ik wil me wel vrij blijven voelen, ik wil gaan en staan waar ik zin in heb, niet iemand die me dingen verbied." Legde ze hem nu uitgebreid uit. Ze kon er niet tegen als iemand haar eisen oplegde, dan zou ze het gevoel hebben dat ze zou stikken. Ze had sowieso wel een hekel aan dat soort eisende mensen.
Ze zag Nathan rondkijken. "Als je een bekende ziet, mag je er gewoon naartoe gaan hoor, ik vermaak mr heus wel." Sprak ze hem toe.

Nathan Gerono

‘Ach, soms lijk ik slimmer dan ik ben,’ was zijn reactie. Ze gaf een vrij uitgebreid antwoord op zijn vraag en hij glimlachte. ‘Bij mij zou jij je gang mogen gaan, zolang je in de avond maar van mij bent en van niemand anders. Alleen van mij,’ zei hij tegen haar. Daarna zei ze dat hij best naar iemand toe mocht als hij een bekende zag. Hoewel hij best wat mensen zag die hij kende, schudde hij zijn hoofd. ‘Nee, ik vermaak mij prima met jou. We zouden samen wat gaan drinken en dan laat ik je niet alleen voor mensen die ik elke avond kan zien,’ zei hij duidelijk. Hij bestelde nog wat te drinken voor hun en hij keek haar met een glimlachje op zijn gezicht aan. Het was druk, er was gepraat en muziek te horen en eigenlijk vond hij het wel lekker.

Devlyn Stratton
Hij keek op toen er wat gezegd werd. En het was niet de stem van zijn moeder. Die stond verderop met de trainer te praten. Hij zag dat het een jongen van rond zijn leeftijd was. Maar niet eentje die hij in de training had zien mee doen. 'Dankje.' zei hij eerst. Hij was wel trots op zijn prestaties van vandaag, maar dat de jongen 'best wel' zei, zorgde er voor dat hij dat trotste gevoel nu niet overduidelijk liet zien. Net alsof die jongen wilde opscheppen. 'Train jij ook al?' vroeg hij daarna aan de jongen. Hij had deze jongen nog niet eerder gezien, of het was hem nooit opgevallen dat hij ook ergens in het kasteel rond liep. Hij liep er wat dichter naar toe. 'Wie ben jij?' vroeg hij als laatste.

Chayenne Lahero

Haar vader gaf aan dat hij anders toch niets te doen had.
"Maar lieve papa, ik moet het ook leren en ik wil het graag van jou leren. Alsjeblieft... wees niet zo verdrietig... het is gemeen van mama dat ze alweer weg is gelopen. Maar we zijn nog met zn tweeën. Bovendien kunnen we heel veel gezellige dingen samen doen. Ik wil nog heel veel leren, van jou." Klonk haar stem zacht. Ze schoof de papieren wat aan de kant en keek haar vader doordringend aan.

Koning Stephen Lahero

Ze moest het ook leren en ze wilde het leren van hem. ‘Je bent nog jong zat, Chayenne…’ zei hij zacht. Hij moest niet verdrietig zijn om Felicia, het was gemeen van haar, maar ze hadden elkaar nog. ‘Daar ben ik ook heel blij mee, maar het doet mij heel veel pijn. Ik hou echt heel erg veel van haar….’ Zei hij zacht. Waarschijnlijk moest hij er vanuit gaan dat ze nooit meer terug kwam, dan was het makkelijker om door te gaan met zijn leven, maar dat kon hij niet. Hij kon zich er gewoon niet bij neerleggen en het maakte hem intens verdrietig. Ze konden nog heel veel gezellige dingen samen doen en hij glimlachte een beetje. Hij dronk wat van zijn thee en daarna staarde hij weer voor zich uit, zijn blik was dof en leeg.

Chayenne Lahero

"Ik weet dat je heel veel van haar houdt, maar zij heeft ons verlaten, zonder iets te zeggen. Eerlijk gezegd denk ik ook niet meer dat ze terug komt... ik hou ook van mama, maar dit vind ik oneerlijk. Jij hebt je altijd aan mama aan willen passen en dit is wat je krijgt als dank." Ze glimlachte een beetje naar hem en knuffelde hem even. "Kom papa, niet zo verdrietig, alsjeblieft..." mompelde ze, ze vond het vreselijk om hem zo te zien het deed haar echt pijn.

Koning Stephen Lahero

Hij deed echt zijn best om zich hier over heen te zetten, maar het lukte hem niet goed. Chayenne zei dat hij niet zo verdrietig moest zijn, maar ook dat was gewoon vreselijk lastig voor hem nu. ‘Je hebt gelijk,’ zei hij uiteindelijk wel. Ze had ook wel gelijk, maar het was zo moeilijk om nu verder te gaan zonder haar. Hij begreep gewoon niet wat hij verkeerd had gedaan en hij dacht ook niet dat ze nog terug kwam. ‘Kom, we gaan nog even kletsen en dan naar bed toe,’ zei hij nu wel, een glimlach stond op zijn gezicht en hij kwam overeind. Hij tilde Chayenne op en hij hield haar tegen zich aan, een grijnsje kwam tevoorschijn en hij haalde diep adem, hij moest dit zien vast te houden.

Chayenne Lahero

Hij zei wel dat ze gelijk had en daardoor glimlachte ze naar hem. Hij gaf nu aan dat ze even gingen kletsen en daarna naar bed gingen. Ze werd door haar vader opgetild en ze knuffelde hem weer.
“Ik wil gewoon dat je weer gaat genieten.” Ze ging zelf weer staan en liep met hem naar de grote stoelen toe die voor de open haard stonden, daar plofte ze neer.
“Ik vraag me af waar ze heen is...” Mompelde Chayenne zachtjes en ze keek haar vader aan.

Myles Samira

De jongen bedankte hem voor het compliment, hij was er zelfs trots op dat hij het naar zijn idee zo goed had gedaan. Hij vroeg hem of hij zelf ook al trainde, maar Myles schudde zijn hoofd.
“Nee, ik train als mijn vader er tijd voor heeft, nooit dus.” Zuchtte hij even diep. Het kon hem echt heel erg verdrietig maken. Later werd hem gevraagd wie hij was.
“Myles Samira, mijn vader is Duke, ook de vader van Esmeralda, de vriendin van de prins.” Legde hij uit, aangezien het nogal ingewikkeld was. “Wie ben jij?” Wilde hij ook nog weten.



Fay Fuego

Hij glimlachte naar haar en vertelde dat ze bij hem haar gang mocht gaan, zolang ze in de avond maar van hem was en van niemand anders.
“Dus, jij ziet het wel voor je? Ik denk dat ik je dan vreselijk teleur zou stellen, soms ben ik ineens dagen weg als ik dingen moet regelen.” Vertelde ze hem nu. Ze wilde geen man die haar claimde, dat zag ze helemaal niet zitten. Misschien moest ze maar naar White Castle gaan, om te vragen of ze daar mocht werken.
Hij vermaakte zich prima met haar, ze glimlachte daardoor. “Maar mij zie je elke dag, de hele tijd.” Zei ze nu tegen hem.


Esmeralda Samira

Uiteindelijk werd ze stevig vastgehouden zodat ze niets meer kon doen. Zij had gewonnen zei hij. “Ik kan niets meer doen, hoe kan ik dan ooit gewonnen hebben.” Plaagde ze hem. Het was heerlijk wat hij met haar deed. Hij vroeg haar of ze misschien in bad gegooid wilde worden, daardoor schudde ze haar hoofd.
“Ik heb het net weer warm.” Glimlachte ze hem toe. Ze leunde tegen hem aan en had haar armen om hem heen geslagen.
“Kon elke avond maar zo relaxt en ontspannen zijn...” Mompelde ze zachtjes.

Koning Stephen Lahero

Ze wilde gewoon dat hij weer ging genieten en hij zuchtte zacht. ‘Ik weet niet of ik dat nog zo makkelijk kan, Chayenne. Ik geniet heel erg van jou aanwezigheid, maar ik vind het heel lastig om alles door te zetten zonder jouw moeder. Ik was echt helemaal gek op haar en ik heb eigenlijk alles voor haar opgeofferd. Nu heb ik daar een beetje spijt van…’ zei hij zacht. Nu was hij alleen over met een koninkrijk. Hij ging zitten en hij luisterde naar de vraag van Chayenne, ze vroeg zich af waar ze heen was. ‘Reizen, denk ik…’ mompelde hij zacht. Misschien had hij niet kunnen verwachten dat ze bij hem zou blijven.

Nathan Gerono
‘Ik ben niet teleur te stellen, Fay.’ Zei hij duidelijk tegen haar. Dat ging haar niet lukken, echt niet. Waarschijnlijk kon niemand dat bereiken. ‘Af en toe een beetje lol is geen probleem toch?’ vroeg hij plagend aan haar. ‘Ik ben niet iemand van een vaste relatie, dat weet je toch? Ik zou het geen probleem vinden als je dagen weg zou zijn want ik geniet van mijn rust als ik alleen ben en ik zou jou waarschijnlijk teleurstellen omdat ik van het vrije leven hou,’ zei hij grijnzend tegen haar. ‘Ach, nu zie ik je elke dag, tot je weer weg bent,’

Jay Fullbright

‘Ik zou willen dat ik altijd zo relaxt en ontspannen ben,’ zei hij zacht tegen haar. Zijn handen gleden over haar rug heen en hij ademde diep in, daarna zoende hij haar. Het was fel, maar wel vol passie en liefde. Niet alleen maar wild en ruw. Hij stopte weer en hij keek haar met een halve grijns op zijn gezicht aan. ‘Ik heb het ook warm. Ik krijg het heel erg warm door jou…’ plaagde hij haar. Zijn haar zat wat door de war en er lag een vrolijke en vrij rustige blik in zijn ogen.

Devlyn Stratton
Hij hoorde het antwoord. De jongen trainde dus niet. Daarna stelde hij zich voor als Myles, met een hele reeks aan beschrijvingen. 'Wow.' bracht hij als eerste uit. 'Dus je bent een soort broertje van de prinses.' concludeerde hij. 'Mijn naam is Devlyn Stratton. Mijn vader wilt niks met mij te maken hebben, dus alleen mijn moeder weet wie hij is. Ze wilt mij beschermen tegen teleurstellingen. Verder heb ik geen familie.' stelde hij zichzelf voor. Dat klonk eigenlijk best wel naar om zo te zeggen. Dat hij verder geen familie had.

Chayenne Lahero

“Ik ben toch bij je, ik weet dat je gek was op mama en dat je nu een kasteel hebt waar je eigenlijk helemaal niets mee te maken hebt, maar ik heb er wel wat mee te maken, papa. Ik wil het heel erg graag overnemen en dan ben jij er vanaf.” Zei ze zacht tegen hem. Ze wilde niet dat hij iets deed waar hij ongelukkig bij was. Hij dacht dat haar moeder aan het reizen was en ze zuchtte diep.
“Heb jij eigenlijk veel gereisd vroeger? Heb je mooie dingen gezien?” Wilde ze van hem weten.



Fay Fuego

Hij zei dat hij niet teleur te stellen was. Hij was niet iemand van een vaste relatie en daarom zou hij het geen probleem vinden als ze dagen weg zou zijn, hij genoot van zijn rust. Ze glimlachte een beetje.
“Dus... eigenlijk zeg je hiermee dat je het gewoon wilt proberen?” Grinnikte ze hem toe. Het was apart, zo werkte een relatie toch niet, of wel? Ze wreef even over haar hoofd heen. “Volgens mij stijgt de drank ons gewoon naar het hoofd, we kijken wel.” Ze haalde haar schouders even op.



Esmeralda Samira

“Ik ook, maar het maakt niet uit dat het niet zo is, als het af en toe maar zo kan, dan ben ik al gelukkig.” Glimlachte ze nu tegen Jay. Ze werd weer gezoend door hem, daardoor sloeg ze haar armen om zijn nek heen en zoende hem liefdevol terug. Hij zei dat hij het warm kreeg door haar. Daardoor gaf ze hem een plagend duwtje, daarna ging ze op zijn schoot zitten. De badjas zat wat losjes en gleed elke keer van haar schouders af.


Myles Samira

Hij grinnikte even zacht door de reactie van de jongen. “Ja, we hebben dezelfde vader.” Knikte hij nu. Hij glimlachte hierdoor even, hij begreep het in ieder geval, dat was al heel wat. De jongen vertelde dat hij Devlyn heette en dat zijn vader niets met hem te maken wilde hebben.
“Wat stom zeg... dus je weet niet eens wie het is? Wil je dat niet heel graag weten dan?”


Layka Samira

Ze verveelde zich stierlijk, waar Myles was, wist ze niet, maar ze liet de jongen maar, zolang hij niet in zeven sloten tegelijk sprong, was er niets aan de hand, dacht ze. Ze liep nu toch voorzichtig de kamer uit. Er was geen gevaar meer en ze wilde heel erg graag weten waar Duke was, ze dwaalde rond in de gangen en op een gegeven moment was ze verdwaald, ze had geen flauw idee waar ze was en ze begon steeds sneller te lopen door vreemde gangen.

Devlyn Stratton
Hij haalde zijn schouders even op. Het zat hem wel dwars, dat zeker, maar hij wilde dat niet te veel laten zien. 'Wat ik niet ken, mis ik niet.' zei hij zo nonchalant mogelijk. 'Maar ik wil het toch heel graag weten.' gaf hij daarna toch toe. 'En de enigste die het zeker weet, is mijn moeder. Maar die laat niks los. Ze zegt dat ik er nog te jong voor ben.' voegde hij er daarna nog aan toe. Tenminste, zijn moeder was zeker weten een van de mensen die het wist. Of zijn moeder het aan meer mensen heeft laten weten, weet hij eigenlijk niet.
Hij keek even achterom om te zien waar zijn moeder was, maar die stond nog steeds te praten met de trainer. Dus keek hij weer voor zich uit naar Myles die voor hem stond. 'Woon jij eigenlijk al lang hier?' vroeg hij daarna.

Myles Samira

Hij merkte op dat wat hij niet kende, hij ook niet miste, maar daarna gaf hij toch aan dat hij het wel heel erg graag wilde weten. Het liet Myles grijnzen. “Het is toch wel heel verleidelijk om erachter te komen, toch?” Vroeg hij nu aan Devlyn. “Misschien kan je het wel aan diegene zien, dat je op hem lijkt ofzo.” Grijnsde hij nu. “Of hij woont ver weg, maar dat lijkt me niet, als je moeder er niets over wilt zeggen...” Mompelde Myles, hij hield ontzettend van avontuurtjes.
“Ik woon hier nog niet zo heel erg lang, of nu ja, het is maar net hoe je het bekijkt... Af en toe woon ik hier doordat mijn vader dan bij mijn halfzus wilt zijn en ik en mijn moeder worden maar wat meegesleurd...” Zuchtte hij.

Koning Stephen Lahero

‘Dat weet ik meisje, daarom doe ik dit ook nog,’ fluisterde hij. ‘Je mag het overnemen zodra ik het gevoel heb dat je er klaar voor bent, echt waar. Maar dat is nu nog niet. Nu moet jij nog meer van het leven genieten, want dat gun ik je zo. Bovendien heb ik helemaal niets meer als ik niet eens meer koning ben. Ik zou niet weten wat ik moet doen…’ fluisterde hij. Ze vroeg of hij veel gereisd had, of hij mooie dingen gezien had. ‘Ja, ik ben wel veel weggeweest, zeker toen mijn vader nog leefde. Ik heb je moeder toen ook leren kennen…’ zei hij zacht.

Nathan Gerono

Ze zei dat hij het eigenlijk dus gewoon wilde proberen, maar daarna gaf ze aan dat ze het wel zouden zien, dat de drank hun naar het hoofd steeg. ‘Volgens mij valt dat wel mee, of ben jij niets gewend?’ plaagde hij haar. Hij goot zijn drank achterover, daarna kwam hij overeind en trok hij haar voorzichtig uit de stoel. Hij sloeg zijn armen wat om haar heen en hij had een grijnsje op zijn gezicht staan. ‘Kan je een beetje dansen?’ vroeg hij met een plagende fonkeling in zijn ogen.

Jay Fullbright

Het maakte niet uit, als het af en toe maar zo was. Daardoor glimlachte hij. Hij kreeg een duwtje, maar daarna kwam ze op zijn schoot zitten. Hij zag de stof van haar schouders glijden en hij pakte de rand van haar badjas vast en trok die langzaam aan de kant. Zijn handen gleden daarna voorzichtig over haar huid heen en hij ademde langzaam in, het volgende moment waren het zijn lippen die haar warme huid aanraakte. Ze rook heerlijk en hij was nog steeds heel ontspannen.

Chayenne Lahero

Ze moest nog meer van het leven genieten volgens haar vader. “Wat kan ik doen als ik weet dat jij hier wegkwijnt?” Vroeg ze hem nu zacht en wat verdrietig, het deed haar echt heel erg veel met haar dat het zoveel effect had op haar vader. Hij wist ook niet wat hij moest doen als hij niet eens meer koning was. Ze streek nu even over zijn rug heen. Hij zei dat hij heel veel weg was geweest. “Wat heb je allemaal gezien?” Wilde ze nieuwsgierig van hem weten.


Fay Fuego

Volgens Nathan viel het allemaal wel mee, of was zij niets gewend, ze schudde haar hoofd. “Ik ben inderdaad vrij weinig verwend.” Gaf ze heel eerlijk aan. Ze dronk haar derde wijntje op en wanneer hij opstond en haar uit de stoel trok, vroeg hij of ze kon dansen.
“Misschien op dit moment niet zo soepeltjes, maar ik kan het wel.” Ze glimlachte nu even naar hem, de drank zorgde er wel voor dat ze een stuk minder pijn had en dat was wel fijn. Ze werd lichtelijk naar Nathan toegetrokken en nu liep ze met hem naar de plek waar meerdere mensen dansten. Ze glimlachte, ze vond het wel leuk om zo met hem om te gaan.



Esmeralda Samira

Hij glimlachte door haar woorden, daardoor glimlachte ze naar hem terug, ze vond het fijn om hem gerust te stellen. Hij schoof haar badjas aan de kant en ze liet hem langzaam van haar lichaam af vallen. Zijn lippen voelde ze op haar huid en ze sloot haar ogen terwijl ze met haar handen door zijn haren heen gleed.

Devlyn
Hij zag de grijns op het gezicht van Myles en hoofde wat hij zei. 'Dat zou goed kunnen. Ik lijk in ieder geval niet heel veel op mijn moeder. En als die man ver weg zou zijn, zou het denk ik niet zo heel erg dat ik meer weet, dus ik denk dat hij inderdaad niet heel ver weg woont.' zei hij. 'Wil jij mij er mee helpen?' vroeg hij daarna. 'Dan kan ik je misschien dingen leren die we in de lessen geleerd krijgen, met zwaardvechten.' stelde hij daarna een soort ruil voor. Hij had er nu al zin in om dit mysterie op te lossen.
Daarna kwam het antwoord op zijn vraag. 'Dat klinkt niet leuk.' zei hij, dat Myles en zijn moeder meegesleurd werden. Dat leek hem ook verschrikkelijk. Dat je eigenlijk maar een soort aanhangsel was dat mee moest, omdat iemand anders belangrijker is.

Koning Stephen Lahero

‘Ik vind het belangrijk voor jou, Chayenne. Jij bent het belangrijkste in mijn leven en voor jou zal ik alles doen. Ik gun het je om nog wat langer vrij te kunnen leven…’ zei hij zacht tegen haar, omdat hij dat echt heel erg belangrijk vond. Ze vroeg nieuwsgierig wat hij allemaal gezien had op reis, daardoor glimlachte hij een beetje. ‘Prachtige natuur, maar ook geweldige steden. Ik heb heel veel mensen leren kennen en ontzettend mooie dingen gezien. Alles is zo anders dan hier, het heeft iets speciaals. Het zorgt ervoor dat je gaat waarderen wat je hier hebt,’ legde hij haar uit.  Hij had er zeker dingen van geleerd.

Nathan Gerono

Ze zei eerlijk dat ze inderdaad niet veel gewend was en daardoor grijnsde hij. ‘Bij mij raak je daar allemaal snel genoeg aan gewend, dat beloof ik je,’ zei hij vrolijk. Ze kon op dit moment niet zo soepeltjes dansen, maar ze kon het wel. ‘Mooi, ik hou er van,’ zei hij plagend. Ze leek het allemaal wel leuk te vinden, daar was hij blij om. Hij pakte haar wat steviger vast, al snel gleden zijn handen af naar haar heupen en trok hij haar iets dichter naar zich toe, nog steeds had hij een grijnsje op zijn gezicht staan. Hij vond het leuk dat hij zo met haar om kon gaan, ze was nog steeds net zo interessant als ze in het begin geweest was, dat had hij niet vaak.

Jay Fullbright

Hij voelde haar handen door zijn haren heen glijden en hij zuchtte zacht, het voelde heerlijk. ‘Kom, op je buik gaan liggen. Ik zou je een massage geven, weet je nog?’ vroeg hij aan haar, met een grijnsje op zijn gezicht. Hij trok de badjas helemaal van haar lichaam af en hij legde die aan de kant, daarna kwam hij overeind en pakte hij een flesje met wat olie. Het voelde echt heerlijk zo bij het vuur. Hij knikte naar het kleed waar ze op kon gaan liggen, zijn blik stond vrolijk en zijn ogen helder. Hij boog nog eens naar haar toe om haar kort te zoenen, maar daarna gaf hij haar de ruimte om te gaan liggen.

Myles Samira

Hij leek in ieder geval niet zo heel erg op zijn moeder, daardoor grinnikte Myles. “Dan kunnen we hem vast wel vinden, toch? Ik wil je graag helpen, ik vind het wel leuk.” Gaf hij enthousiast aan. Devlyn kon hem dan misschien dingen leren die hij in de lessen geleerd had. Myles knikte daardoor.
“Heel graag.” Gaf hij aan. Hij had er nu al zin in om toch wat te leren met het zwaardvechten. Dan kon hij sowieso al meer dan nu.
“Ach... ik begrijp het op zich ook wel, Esmeralda is ook zijn kind natuurlijk en ze had het moeilijk doordat haar moeder was overleden, maar toch... het is niet leuk.” Zuchtte Myles.


Chayenne Lahero

Haar vader vond het belangrijk voor haar, want zij was het belangrijkste in zijn leven en voor haar zou hij alles doen. Ze sloeg daardoor haar armen om hem heen. “Je bent heel erg lief, papa... ik hou echt heel erg veel van je.” Zei ze nu tegen hem. “Maar ik wil je ook heel erg graag helpen, zodat we samen nog even vrij kunnen zijn.” Glimlachte ze hem nu toe. Ze vond het wel een goede afspraak en in haar eentje vond ze er helemaal niets aan.
“Heb je ook gevaarlijke dingen gedaan?” Haar ogen twinkelden.


Fay Fuego

“Oh, dus jij bent zo’n drankorgel?” Plaagde ze hem, aangezien ze bij hem daar allemaal wel aan gewend zou raken. Hij gaf aan dat hij hield van dansen, hij trok haar dicht naar zijn lichaam toe, ze raakte hem nog net niet, haar handen lagen losjes op zijn schouders en ze keek hem doordringend aan. Op een gegeven moment had een lompe man haar een stoot tegen haar rug gegeven. Kreunend van de pijn leunde ze tegen Nathan aan met haar ogen samengeknepen. Ze kneep in zijn shirt met haar handen.



Esmeralda Samira

Nu moest ze op haar buik gaan liggen, want hij zou haar een massage gaan geven. “Ohja, hoe kon ik dat vergeten.” Zei ze tegen hem, haar badjas werd helemaal uitgetrokken en ze legde die aan de kant. Jay pakte een flesje en zoende haar daarna nog even.
“Ik ben echt stapelgek op je.” Fluisterde ze, het werd nog erger als ze in die vrolijke en heldere ogen van hem keek, dan werd ze gek van verliefdheid. Langzaam ging ze op haar buik liggen en keek ze hem even aan met een brede glimlach.

Devlyn Stratton
Hij vond het geweldig dat hij samen met Myles op zoek ging naar zijn vader. En dat terwijl ze elkaar net pas kenden. Myles gaf aan ook graag meer te leren van het zwaardvechten. Nou zal Devlyn niet de beste zwaardvechter en trainer zijn, maar hij kon Myles wel iets leren natuurlijk. Daarna gaf Myles aan dat hij wel begreep waarom zijn vader zo veel om zijn halfzus gaf. Hij knikte even. 'Ik heb het gehoord. Dat moet ook vreselijk zijn voor haar.' zei hij. Hij bleef even stil. 'Zullen we al beginnen met zoeken?' vroeg hij aan Myles na de korte stilte.

Koning Stephen Lahero

Ze zei dat hij heel lief was, waardoor er een wat grotere glimlach op zijn gezicht kwam te staan. Dat hoorde hij toch wel graag, hij hield zo veel van haar, hij vond het belangrijk dat Chayenne zich goed voelde en blij met hem was. Ze zei dat ze hem wel kon helpen met dingen, dan zouden ze samen nog even vrij zijn. Hij glimlachte een beetje, dat was wel een goede deal. ‘Oké, afgesproken,’ zei hij dus ook. Hij knuffelde haar even en daarna sloot hij zijn ogen. Hij was moe, hij was doodop omdat hij meestal in de nacht gewoon doorwerkte, hij kon niet slapen zonder Felicia, hij voelde zich zo eenzaam dan.

Nathan Gerono

‘Nou, af en toe wel ja. Niet dagelijks hoor, gewoon als ik vrij ben,’ zei hij grijnzend tegen haar. Haar handen lagen op zijn schouders en er zat nog maar een paar centimeter afstand tussen hun lichamen, het was eigenlijk een paar centimeter te veel, maar dat veranderde toen er iemand tegen haar aanbeukte. Ze kwam helemaal tegen hem aan staan en hij kon zien hoe veel pijn ze had, ze kneep in zijn shirt. Hij legde zijn hand tegen haar gezicht aan en hij dwong haar naar hem te kijken. ‘Rustig ademhalen en ontspannen, dan zakt de pijn zo weer weg…’ zei hij zacht, hij keek diep in haar ogen.

Jay Fullbright

Ze vroeg hoe ze dat had kunnen vergeten en hij grinnikte. ‘Maar goed dat ik alles onthoud…’ zei hij plagend tegen haar. Ze zei dat ze echt stapelgek op hem was, het zorgde ervoor dat hij warm werd van binnen. ‘Ik heb precies hetzelfde gevoel, Esmeralda. Ik ben helemaal gek op jou en ik zal nooit zonder je kunnen,’ fluisterde hij. Ze ging op haar buik liggen en ze keek met een lach op haar gezicht naar hem, waardoor hij glimlachte. Hij deed wat olie op zijn handen en daarna gleed hij voorzichtig met zijn vingers over haar prachtige huid heen, hij ademde diep in. Het deed veel met hem, maar hij vond het heerlijk. Soepel en vol gevoel gleden zijn handen over elk stukje huid.

Fay Fuego

Ze keek Nathan aan toen hij haar dwong om dat te doen. Ze zei niets, alleen die blik vol pijn was te zien, ze bleef hem krampachtig vasthouden. Wanneer het nogmaals gebeurde dat er iemand per ongeluk tegen haar aanstootte, werd het nog erger, maar na een tijdje veranderde de blik vol pijn in een blik vol woede, haar ogen gloeiden als kooltjes en waarschijnlijk zou Nathan zijn hand verbranden door de aanraking op haar gezicht, het zwaard trilde in de schede, met moeite wist ze zich van Nathan los te rukken en rende ze weg, ze ging zo hard als ze kon weer naar zijn huis en sloeg de deur open. Storm begon te blaffen, maar zodra hij doorhad dat zij het was en dat ze niet zichzelf was, ging hij piepend weer liggen, ze sloot zich met wilde gebaren op in het kamertje dat nu van haar was, ze schoof met veel kracht een kastje voor de deur, daarna ging ze in een hoekje zitten, ze trilde over haar hele lichaam en wiegde zichzelf heen en weer. Ze mocht niemand aanvallen, ze mocht niet die weergaloze moordenaar worden...

Nathan Gerono

Zodra haar blik veranderde haalde hij langzaam adem, hij voelde hoe zijn hand pijn deed en hij klemde zijn kaken op elkaar, het volgende moment rende ze weg. Hij wilde achter haar aan gaan, maar de man die er voor had gezorgd dat ze verdwenen was keek hem ietwat uitdagend aan, waardoor hij het niet kon laten en hij de vent een keiharde klap in zijn gezicht gaf. Het was een perfect gecontroleerde klap en de man had dan ook direct een gebroken neus. Nathan draaide zich daarna wel om en hij ging naar huis, hij hoopte dat ze daar was. Hij merkte meteen aan Storm dat hij gelijk had, maar hij merkte ook direct dat ze de deur geblokkeerd had. Hij kon het makkelijk inbeuken, maar hij deed het niet. ‘Fay, ik ben terug. Ik zal je gewoon alleen laten, maar als er iets is kan je naar mij toe komen,’ zei hij tegen haar, daarna liep hij naar de keuken toe en pakte hij een biertje voor zichzelf. Hij gaf Storm een aai over zijn kop heen en hij ging daarna bij het vuur zitten, met zijn rug tegen de muur.

Fay Fuego

Ze hoorde hem aan de andere kant van de deur, haar lichaam sidderde en beefde, er kwamen allerlei scheldwoorden uit haar mond, die ze helemaal niet wilde zeggen, het vuur spatte letterlijk en figuurlijk uit haar mond, ze moest hieruit zien te komen voor het erger werd... Ze moest het zien te stoppen. Ze dacht na, iets wat vreselijk moeilijk was in deze fase. Na een tijdje was ze eruit, ze moest zichzelf pijn doen, met opeen geklemde kaken drukte ze haar rug tegen de hoek van een kast aan, geschreeuw verliet haar mond, ze deed het opnieuw en opnieuw, na een tijdje veranderde het geschreeuw in gesnik, Ze liet zich voorover vallen en snikkend bleef ze liggen, het deed vreselijke pijn... bovendien waren dr wonden ook weer open gegaan.

Nathan Gerono

Hij wist eigenlijk gewoon niet wat hij moest doen, hij werd helemaal uitgescholden en hij was daardoor vooral verbaasd waardoor hij niet ingreep. Normaal zou hij dit niet pikken, maar nu besloot hij het te laten. Toen ze begon te schreeuwen deed hij niets, al realiseerde hij zich wel dat het vooral door pijn moest komen. Storm was onrustig, de hond liep heen en weer en gromde soms zacht. Het geschreeuw hield op en in plaats daarvoor hoorde hij gesnik, maar hij kon zichzelf er niet toe zetten om naar haar toe te gaan, misschien door het gescheld. Hij wist wel dat dit niet normaal was en dat hij het haar misschien niet zo kwalijk moest nemen, maar toch was dat niet zo makkelijk. ‘Storm, hou op,’ zei hij kortaf tegen de hond, die meteen weer ging liggen. Hij leunde met zijn hoofd tegen de muur en hij deed verder niets.