Medieval Times

Koningin Esmeralda Fullbright

"Jij hebt echt alleen maar goede ideeën vandaag, echt perfect. Dat is alles wat ik wil vandaag." Ze zoende hem liefdevol en dankbaar terug, ze was zo onwijs blij met hem, hij had zulke leuke en fijne ideeën. Daarna stelde hij voor om te gaan kijken naar een kindje, naar een die bij hun paste.
"Het is niet zomaar iets inderdaad. Maar zoveel kinderen zijn er denk ik ook niet ter vondeling gelegd, misschien moeten wij iemand laten kijken elke keer wanneer er zo'n kindje gevonden wordt en wanneer het kind bij ons past, kan het bij ons blijven." Zei ze Jay zachtjes. Hij wilde naar binnen gaan en ze knikte.
"Ja, weer op een oud omaatjes tempo." Grinnikte ze. Langzaam en voorzichtig kwam ze overeind, ze merkte wel dat ze buiten beter op het been kon staan, het zakte dan wat verder de grond in en dat gaf grip voor haar.



Elvira Solore

Hij zei zacht dat hij er verschrikkelijk veel zin in had. Een glimlach kwam hierdoor op haar lippen te staan. Hij bewoog zachtjes, het was alleen echt heel intens en heftig, ze zoende hem terug en toen was hij al op zijn hoogtepunt.
"Het was ook heerlijk." Fluisterde ze schor en ze streek even langs zijn wang met een grijns.

Koning Stephen Lahero

'Ik vind het wel heel erg jammer dat ik je niet meer kan geven... ' zei hij zacht. Misschien als ze het zo nog een keertje deden, maar zelfs dan was het niks. 'Ik zou het begrijpen als je het niet meer leuk vindt... Elke keer is het lekker, maar ben ik zo snel klaar... Als dat voor mij frustrerend is zal het dat voor jou ook zijn...' zei hij zacht tegen haar. Hij liet haar ook weer langzaam los, hij vond het echt niet zo leuk. Hij streek wel even langs haar gezicht, maar het voelde vervelend.

Elvira Solore

"Stephen... alsjeblieft zeg, we doen dit om jou te helpen, zodat je me uiteindelijk wel alles kan geven, snap je? Jij geeft op de langere termijn dingen terug, onthoud dat." Sprak ze hem zacht en lief toe. "Het is niet frustrerend, helemaal niet, het wordt elke keer beter en dat voelt goed, ook voor mij." Ze werd door hem losgelaten, maar ze sloeg gewoon weer haar benen om hem heen en ze zoende hem heftig.

Koning Stephen Lahero

'Ik vind het gewoon niet leuk... Ik wil niet elke keer degene zijn die alles verpest, dat is echt niet leuk.' zei hij zacht. Daarna sprong ze opeens weer tegen hem aan en hij pakte haar vast. Hij zoende haar gewoon mee en hij merkte dat hij er alleen nog maar meer zin in kreeg. 'wat ben jij allemaal van plan?' Vroeg hij daarna mompelend. Het was heel erg fijn, dat wel. Hij vond dit echt lekker, maar het maakte hem steeds meer gek. Hij kon al die frustraties gewoon niet los laten, hij werd er echt kwaad om.

Elvira Solore

"Je verpest niets.. je stopt alleen en je vertelt me dat je het niet leuk vind, daardoor stopt alles en dan zitten we niet meer in dezelfde stemming. Als je gewoon daarna had gedaan alsof er niets aan de hand was, was alles nog leuk en lekker geweest en verpest je niets, iets wat je sowieso niet doet." Fluisterde ze zachtjes. Hij vroeg daarna mompelend wat ze van plan was.
"Ik wil jou weer een beetje opvrolijken als dat mag?" Glimlachte ze.

Koning Stephen Lahero

Hij ademde diep in door haar lieve woorden, het deed hem wel goed. Hij had het vertrouwen ook echt wel nodig, want hij had er super veel moeite mee. Ze wilde proberen hem weer op te vrolijken. 'We kunnen wel proberen om het gewoon te negeren en door te gaan...' Zei hij nu. Misschien ging het wel, hij had het nog nooit geprobeerd. Hij zoende haar weer zacht en hij keek even om hun heen of er niet toevallig iemand in de buurt was, want dat zou hij niet zo leuk vinden.

Elvira Solore

Hij gaf nu aan dat ze het wel konden proberen om het te negeren. Ze glimlachte hierdoor naar hem en zoende hem zachtjes terug. Hij keek daarna om zich heen. "Ach, Stephen... niemand zou te durven kijken naar ons, daar zouden ze alleen maar verlangens van krijgen, toch?" Plaagde ze hem nu een beetje. Ze drukte haar lippen in zijn hals en zoende hem daar zachtjes en uitdagend.

Koning Stephen Lahero

'Dat weet ik niet hoor...' Mompelde hij. Hij geloofde dat allemaal niet zo, hij vond zichzelf ook gewoon totaal niet aantrekkelijk. Dat was vroeger wel wat anders geweest, maar nu voelde het niet meer zo. Hij voelde haar lippen in zijn nek en hij kreunde zachtjes, dit was toch wel heel erg fijn, hier kon hij zeker wel van genieten. Hij liet zijn handen over haar lichaam heen glijden en hij drong bij haar naar binnen. Hij voelde gewoon dat hij echt heel erg gespannen was, hij begreep niet eens echt waarom, maar hij was het wel. Misschien doordat ze buiten waren nu en deze plek was niet echt beschut. Hij vond het wel heel spannend en uitdagend, maar het zorgde ervoor dat hij eigenlijk al meteen zijn hoogtepunt bereikte, maar nu besloot hij het te negeren en er zo min mogelijk bij stil te staan.

Koning Jay Fullbright

'Ik doe mijn best. Ik heb gewoon een goede dag vandaag.' zei hij grijnzend tegen haar. Het was echt op plagende toon, want het voelde allemaal goed vandaag. 'Ik denk dat je gelijk hebt, dan doen we dat. Dan merken we het vanzelf en hebben we nog even tijd, dat is voor ons allebei wel goed.' zei hij tegen haar. Hij liep weer met haar mee en hij streek met zijn vingers over haar rug heen. 'Zal ik het bad voor ons aanzetten? Ik heb er wel zin in...' zei hij tegen haar..

Leroy Fullbright

Hij glimlachte doordat het hem goed deed om haar zo te zien. Hij maakte haar zo graag gelukkig en nu zag hij dat het werkte. Ze zei dat ze heel benieuwd was en hij grijnsde daardoor. Hij liet zich op de grond zakken en hij trok Lolita naar zich toe. Hij zoende haar langzaam en uitdagend en hij maakte ondertussen haar jurk los, zijn lippen gleden naar haar hals en hij zoende haar daar ook. Daarna trok hij haar jurk uit en gleden zijn handen over haar prachtige huid heen, hij drukte zijn lippen op haar buik en daarna keek hij uitdagend op naar haar.

Nathan Gerono

Fay kwam naar hem toe en hij glimlachte naar haar. 'Ik probeer dingen te herkennen en mij dingen te herinneren, maar het werkt gewoon niet. Ik weet niets en dat is heel vervelend.' zei hij eerlijk. Het was ook gewoon verwarrend. 'Kunnen wij niet vanavond samen wat drinken? Ik vind het niks om maar alleen te zitten in een kasteel dat ik niet ken, met mensen die ik niet ken...' zei hij zacht. Dan was hij nog liever lekker samen met haar, misschien gebeurde er dan nog wel wat leuks.

Lolita Fullbright

Leroy zakte op de grond neer en zij werd naar hem toegetrokken. Ze ging bij hem zitten en zoende hem terug, hij deed het fijn en heerlijk. Ze voelde hoe haar jurk werd uitgetrokken en zijn lippen gleden over haar hals heen, ze sloot haar ogen en kreunde zachtjes. De jurk werd van haar lichaam gehaald en daarna voelde ze zijn lippen op haar buik. Hij keek even uitdagend naar haar op en ze streelde door zijn haren heen en grijnsde even naar hem.


Koningin Fay Lahero

"Dat begrijp ik wel, het is natuurlijk ook helemaal niet leuk dat je niets weet..." Sprak ze hem toe. Hij vroeg haar of ze vanavond samen wat konden drinken, hij vond het helemaal niets om hier in het kasteel te zitten.
"Is goed, dat vind ik wel gezellig, zal ik je meenemen naar de herberg waar we vroeger altijd zaten?" Vroeg ze nu aan hem met een glimlach.


Elvira Solore

Hij kreunde doordat ze hem in zijn hals zoende, zijn handen gleden over haar lichaam en daarna drong hij weer bij haar binnen. Ze vond het heerlijk en ze liet ook horen dat ze echt genoot van hem. Hij kwam al tot zijn hoogtepunt, maar hij negeerde het dit keer. Zij ook. “Je doet het goed..” Fluisterde ze hem toe en ze zoende hem daarna heftig.


Koningin Esmeralda Fullbright

“De laatste tijd heb jij alleen maar goede dagen, en dat vind ik helemaal niet erg.” Grijnsde ze naar hem terug. Hij dacht wel dat ze gelijk had over het kindje, dan merkten ze het vanzelf wel en hadden ze de tijd. “Juist, alle tijd van de wereld om gewoon even rustig aan te doen.” Ze gaf Jay een knipoog. Ze gingen weer de langzame weg terug naar hun slaapkamer en ze plofte op het bed neer, hij vroeg of hij de kraan alvast aan zou zetten.
“Graag.” Zei ze. Ze haalde haar jurk weer even wat omhoog en begon het been weer los te maken. Ze streek zacht over haar huid heen, het was nu al wat rood door de wrijving.

Nathan Gerono

'Nee, het is echt helemaal niet leuk...' zei hij zacht. Zijn hele leven voelde nutteloos nu en dat was best wel een heel vervelend gevoel. Ze wilde gelukkig wel weg met hem en ze vroeg of hij naar de herberg wilde waar ze vroeger altijd heen gingen. Hij knikte even, dat vond hij helemaal prima.'Kan ik Storm meenemen?' Vroeg hij aan haar. Normaal was hij al heel erg gehecht aan de hond, maar nu nog meer, het was het enige bekende voor hem.

Koning Stephen Lahero

Hij glimlachte zwakjes toen ze zei dat hij het goed deed, want zo voelde het niet. Het voelde onrustig en helemaal niet zo als hij eigenlijk gehoopt had. Misschien was dit niet het goede moment of ging het gewoon een dag minder, maar hij baalde er flink van, want zelfs nu was hij weer binnen een minuut klaar en nu liet hij Elvira wel los en nam hij afstand. 'Laat het maar even...' mompelde hij, hij baalde er echt heel erg van. Dit was zo vervelend en frustrerend. Hij merkte gewoon dat hij veel te kwaad werd.



Koning Jay Fullbright

Hij zette het bad aan, hij stak wat kaarsen aan en hij zorgde ervoor dat het er heel mooi uitzag. Daarna liep hij terug naar Esmeralda en keek hij even naar haar been. 'Misschien is daar nog iets op te verzinnen... Misschien een randje van hele zachte stof, zodat het iets minder pijn doet...' stelde hij nu voor, hij wilde heel erg graag helpen met alles. 'Kom.' zei hij daarna. Hij tilde haar simpel op en hij nam haar mee de badkamer in, hij zette haar op de rand van het bad neer.

Koningin Fay Lahero

"Natuurlijk kan Storm met ons mee, je bent altijd al onafscheidelijk geweest met die hond." Glimlachte ze hem toe. "Zullen we anders zo meteen al gaan? Drinken we eerst lekker een wijntje samen." Zei ze hem nu met een knipoog. Ze pakte zijn hand vast en nam hem alvast met haar mee.


Elvira Solore

"Ach, lieve Stephen, we hebben het gewoon geprobeerd, oké? Het is niet erg, het is denk ik gewoon niet de oplossing." Vertelde ze hem zachtjes, ze liet hem zachtjes los en pakte alleen zijn hand vast.
"Zullen we lekker een stukje zwemmen? Dan hebben we wat te doen." Vroeg ze hem nu met een glimlach.


Koningin Esmeralda Fullbright

Jay kwam na een tijdje weer terug en keek even naar haar been. Hij stelde wat voor en ze glimlachte hem dankbaar toe. "Ja, ik denk dat dat misschien wel gaat helpen, het is best wel hard en ongemakkelijk. Daarna moest ze met hem meekomen, hij tilde haar op en liep de badkamer in.
"Oh, dus daarom duurde het zo lang om de kraan aan te zetten." Grijnsde ze en ze drukte een kus op zijn lippen. Ze werd op de rand van het bad gezet en ze begon nu langzaam haar jurk los te knopen.
"Het ruikt zelfs lekker, hmm... je begint echt een beetje romantisch te worden." Plaagde ze Jay nu.

Nathan Gerono

Hij was blij om te horen dat Storm ook mee kon, hij keek even naar de grote hond die naast hem was gaan zitten. Fay pakte zijn hand en wilde al gaan. ' Ja, dat is helemaal goed, ik heb best wel veel zin in wat te drinken en een gezellige avond.' Zei hij grijnzend tegen haar. 'Jij moet maar vertellen waar we heen moeten, want ik heb echt geen idee... Ik verdwaal ook in het kasteel...' zei hij tegen haar. Het was ook echt zo, alles hier leek ook gewoon enorm op elkaar.

Koning Stephen Lahero

'Ik had gewoon hoop dat dit zou werken.' Zei hij teleurgesteld. Dit voelde ook echt niet fijn. Ze wilde een rondje zwemmen en hij haalde zijn schouders even op. Het maakte hem niet zo veel uit, hij was nu gewoon niet vrolijk meer. Het deed heel erg veel met hem dat het niet goed ging. 'Het spijt mij, Elvira, ik wil liever weg, we moeten straks maar kijken of het gaat...' zei hij zachtjes. Hij haalde een hand door zijn haren heen en hij ademde trillend in, hij was echt vreselijk onrustig.

Koning Jay Fullbright

'Ik wilde je laten zien dat ik enorm trots op je ben.' zei hij grijnzend tegen haar. Hij was blij dat ze het leuk vond. Ze maakte haar jurk los en hij drukte zijn lippen op haar schouder, zijn handen gleden langzaam over haar lichaam heen. Hij wilde dit veel doen, zodat hij er aan wende. ' Je bent mooi...' Zei hij complimenterend tegen haar. Hij trok nu zelf ook zijn kleding uit en hij liet Esmeralda in het bad zitten, hij kwam er bij zitten en hij pakte haar hand vast.

Koningin Fay Lahero

Hij had zin om wat te drinken en in een gezellige avond. "We hadden dit al veel eerder moeten doen eigenlijk, sorry dat ik geen tijd voor je vrijmaakte, ik had het veel te druk, maar dat is geen excuus." Zei ze hem zachtjes.
"Ik zal je hand niet loslaten, goed?" Vroeg ze nu wat plagend aan hem en ze gaf hem even een knipoog.


Elvira Solore

"Niet zo teleurgesteld, Stephen... alsjeblieft..." Klonk haar stem zachtjes tegen hem, ze had hem net zo positief en vrolijk gehad en nu was hij weer zo terneergeslagen. Het speet hem, maar hij wilde liever weg, ze moesten het straks maar weer proberen.
"Hé, rustig maar, niet in paniek raken, rustig aan... ik vind het allemaal echt niet erg, echt niet. Kom, we gaan er gewoon uit en dan gaan we nog lekker wat drinken samen." Fluisterde ze hem nu toe.


Koningin Esmeralda Fullbright

"Trots? Waarom dan?" Vroeg ze met een grijns aan hem. Zijn lippen drukte hij op haar schouder en zijn handen gleden over haar lichaam heen. "Hmm... dankjewel... jij bent ook heerlijk." Fluisterde ze zacht, ze gaf hem een kus op zijn wang met een glimlach. Hij trok zijn kleding ook uit en liet haar in het bad zakken, daarna kwam hij bij haar zitten, ze kroop tegen hem aan en pakte een spons om hem af te sponsen.
"Ik zit te bedenken wat ik nu eigenlijk voor je terug kan doen, want je bent echt super lief en je doet het zo goed."

Koning Stephen Lahero

Hij ademde diep in, hij was echt kwaad op zichzelf. Door wat ze zei kalmeerde hij wel weer een klein beetje, maar echt lekker ging het niet. Hij voelde zich echt opgefokt. ' Ja, laten we dat dan maar gewoon doen... Misschien ontspan ik dan een beetje... Het spijt mij echt, ik wilde de sfeer niet verpesten, dat was echt niet mijn bedoeling... Ik had dit ook even niet verwacht. ' zei hij zacht tegen haar.

Elvira Solore

Hij wilde het gewoon doen, misschien ontspande hij dan een beetje, het speet hem wel echt, hij wilde de sfeer niet verpesten.
"Niets aan de hand, Stephen, het komt wel weer goed. Het hoeft je niet te spijten." Glimlachte ze hem nu toe. "Zullen we anders eens een keertje zwaardvechten? Daar heb ik eigenlijk best wel zin in." Stelde ze voor. Ze klom weer op de kant en kneep haar haren even uit.

Koning Stephen Lahero

Ze vond het helemaal niet erg, maar hij vond het zelf gewoon een groot probleem, hij had er echt serieus moeite mee en dat was ook wel aan hem te zien. Hij trok zijn kleding weer aan en ze vroeg of hij een keertje wilde zwaardvechten. Hij aarzelde een beetje, omdat hij niet wist of dat nu wel zo verstandig was. Waarschijnlijk niet echt. ' Ja, is goed.' stemde hij toch in, misschien zou het hem wel een gevoel van rust geven en dan kon het wel weer helpen, want dit was ook heel erg vervelend.

Nathan Gerono

'Ik begrijp het wel. Voor jullie is dit natuurlijk een stuk minder belangrijk... Ik snap wel dat het voor mij een groter probleem is en dat je niet constant met mij bezig kunt zijn.' zei hij tegen haar. Hij begreep het echt wel, maar hij vond dit wel heel lastig, omdat hij gewoon niks wist. Hij kende niets en niemand. ' Je hebt nu hulp met je werk toch? Van die knappe vent...' Vroeg hij haar. Hij had de man wel gezien, maar nog niet gesproken. daar had hij ook niet echt zin in.

Elvira Solore

"Hé, kom eens even hier..." Sprak ze zachtjes en nadat ze hun kleren aanhadden, gaf ze hem een knuffel. Hij wilde wel met haar zwaardvechten. "Zeker weten? Alleen als het echt gaat hoor, als het niet gaat dan hoeft het niet, gaan we gewoon wat anders doen." Zei ze lief tegen hem.


Koningin Fay Lahero

"Nathan... jij zou alles aan de kant schuiven om mij te helpen als ik in de problemen zit, ik voel me echt schuldig dat ik niet hetzelfde voor jou doe, vanaf nu is het anders, goed?" Vroeg ze hem zachtjes. Hij vroeg haar of ze nu hulp had met haar werk en ze grijnsde een beetje.
"Ja, Damion, jullie zijn niet echt de allerbeste vrienden." Vertelde ze hem grinnikend. Eenmaal bij de herberg liep ze naar binnen toe.
"Hier hebben we vroeger vaak feest gevierd." Vertelde ze hem.

Koning Stephen Lahero

Ze gaf hem een knuffel en zelfs dat voelde nu gewoon vervelend. Hij begreep het niet, het leek even net als eerst te zijn en hij begreep niet waarom dit was. Hij ademde diep in en hij staarde naar de grond..'Ik weet het niet.. Misschien is het beter als ik even alleen ben....' zei hij heel erg zacht. Hij voelde zich echt heel erg raar, hij keek haar niet meer aan en hij wilde eigenlijk zo hard mogelijk weg rennen. Elke keer als hij dacht dat het beter ging dan ging het opeens weer anders.

Nathan Gerono

'Dat kan je wel zeggen, maar dat weet ik toch niet... Ik weet niet eens wie je bent.' zei hij zacht. Hij keek even naar Storm en daarna weer naar Fay. Het was Damion en ze waren niet echt elkaars beste vrienden. 'Dat idee had ik al, maar waarom?' Vroeg hij haar. Hij wist het niet. Ze kwamen de herberg in en hij keek rond. Het zag er gezellig uit, maar dit had ook helemaal niets bekends. Hij vond het heel erg jammer. Hij wilde zo graag meer herkenningspunten.

Elvira Solore

Hij wist het niet, het was misschien beter als hij even alleen was. "Zeker weten? Ik wil je heel erg graag helpen, Stephen, met alles." Vroeg ze hem zachtjes. Ze liet hem los en keek hem nog even voorzichtig aan. Dit voelde heel erg vervelend, ze wilde hem zo ontzettend graag helpen en als ze dat niet kon, voelde het heel erg alsof ze tekort schoot hierin.


Koningin Fay Lahero

"Maar ik weet het wel en ik zal het nooit vergeten." Glimlachte ze hem toe. Hij wilde weten waarom hij Damion niet zo graag mocht.
"Nou... in het begin was Damion er om mij gezelschap te houden als Stephen in het zuiden was, ik mocht alles met hem doen wat ik wilde, daarop was jij een beetje jaloers." Grinnikte ze hem toe, ze ging zitten op hun oude plekje en keek hem doordringend aan.
"Bovendien dacht je dat Damion jouw plaats in zou nemen, maar niemand kent, of kende... me zo goed als jij." Ze gaf hem even een knipoog en pakte zijn hand vast. De wijn werd al gauw gebracht.

Koning Stephen Lahero

Ze vroeg zachtjes of hij het zeker wist. 'Nee.' Fluisterde hij. Hij wist het helemaal niet zeker, hij wist niks zeker. Hij aarzelde en hij liep bijna weg, maar daarna voelde hij de tranen in zijn ogen branden. Hij stapte naar haar toe en hij pakte haar vast, de tranen liepen over zijn gezicht heen. Hij probeerde rustig te ademen, maar hij was volledig overstuur. Hij kreeg zichzelf ook gewoon niet meer rustig op zo'n moment en hij wist niet wat hij er tegen moest doen.

Nathan Gerono

'Ik hoop dat ik het ook wel weer te weten zal komen.' zei hij tegen haar. Storm ging liggen en daarna luisterde hij weer naar haar. ' Doe je dat nu nog steeds met hem?' Vroeg hij zacht aan haar. 'Ben ik zo jaloers?' Vroeg hij daarna. Hij kon het zich niet zo goed voorstellen, maar hij wist het niet. De wijn stond op tafel en hij nam een paar slokken, hij keek weer om zich heen. Nog steeds niets bekend..'Fay... Zou je straks met mij mee willen om samen in de smederij te slapen? Ik wil dat gevoel terug krijgen en misschien weet ik daardoor wel meer...'

Elvira Solore

Hij wist het niet zeker en daarna zag z e de tranen in haar ogen, hij liep niet weg en kwam op haar af. Hij hield haar vast en huilde. "Goed zo, ik ben trots op je... je loopt niet weg, ik ben blij dat je blijft." Fluisterde ze hem zachtjes toe. Ze streelde geruststellend over zijn rug heen en hield hem stevig vast.


Koningin Fay Lahero

"Vast wel, ik zal je helpen." Fluisterde ze terug tegen hem. Hij wilde weten of ze het nog steeds met Damion deed.
"Nee, allang niet meer, maar hij zorgt wel voor me, als ik me niet goed voel of als ik even iemand nodig heb en jij hebt het druk met Elvira." Vertelde ze hem zacht. "Ja, Nathan, jij bent echt verschrikkelijk jaloers." Grinnikte ze plagend naar hem.
Ze dronk van haar wijn en luisterde daarna naar zijn vraag.
"Ja, dat wil ik wel, als het je zal helpen doe ik het graag." Ze gaf hem even een knipoog.

Koning Stephen Lahero

'Het voelt heel raar...' fluisterde hij. Hij was echt gewoon overstuur. Hij haalde moeizaam en gehaast adem. Wat was er elke keer met hem aan de hand? Hij had geen idee wat er gebeurde. Hij leunde tegen Elvira aan, hij voelde zich misselijk worden en na een paar seconde was het zo erg dat hij weer afstand nam en dat hij moest overgeven. Hij stond te draaien op zijn benen, het voelde echt afschuwelijk dit. Hij had een hekel aan dit gevoel. Vooral door de onrust in zijn lichaam.

Nathan Gerono

Hij bleef naar haar kijken en hij dronk van zijn wijn. 'Ik kan mij er niet zo goed iets bij voorstellen, het is lastig, ik hoop gewoon dat ik meer te weten kom over mezelf. ' zei hij zacht tegen haar. Ze wilde gelukkig mee, het was ook aan hem te zien dat hij er blij mee was. 'Ik hoef niet... Ik hoef niets met je te doen hoor, maar gewoon voor het gevoel... Maar ik zou het ook niet erg vinden, natuurlijk.' zei hij, met een glimlachje op zijn gezicht. Ze wilde helaas toch niet. 'Anders moet ik vanavond iemand anders zien te scoren die op je lijkt, misschien werkt dat ook.' Plaagde hij haar.

Elvira Solore

"Maakt niet uit... probeer gewoon rustig te worden, straks word je weer misselijk..." Fluisterde ze hem zachtjes toe. Toen ineens nam hij afstand van haar en gaf hij over. Ze streelde zachtjes over zijn rug heen en begon weer zachtjes te praten, ze vertelde een verhaal, dit keer zoals beloofd een iets spannender verhaal dan voorheen.


Koningin Fay Lahero

"Dat snap ik... het is verschrikkelijk lastig, ik kan er ook niets aan doen." Fluisterde ze zachtjes. Hij gaf aan dat er niets hoefde te gebeuren en ze glimlachte door zijn woorden.
"Misschien zorgt dat er wel voor dat je je geheugen terug krijgt... ik bedoel, het is altijd een belangrijk onderdeel van je leven geweest." Mompelde ze hem zacht toe. Hij gaf aan dat hij anders iemand moest scoren die op haar leek.
"Alsjeblieft, Nathan, beloof me dat je het niet doet... als je je geheugen weer terug hebt, zou je jezelf echt wat aandoen als je Elvira zo verraden hebt." Mompelde ze zacht.