Medieval Times

Koningin Fay Lahero

"Wees nou niet zo verbaasd, je weet dat ik vertrouwen in je heb, meer dan dat jij elke keer denkt." Glimlachte ze hem nu toe. Hij vond het niet zwak, het was haar leven en ze moest ervan genieten.
"Stephen... zeg dat nou toch niet, straks zit er geen rem meer op en doe ik het vaker dan eigenlijk zou moeten. Het is gewoon niet goed als ik het doe, je hoort boos op me te zijn dan." Vertelde ze hem nu. Dat was eigenlijk ook wat ze wilde, dat hij boos werd als ze dit toch deed.


Elvira Solore

Hij dacht dat het haar wel lukte, Stephen zou constant bij haar zijn en hij was te vertrouwen. Hij wist hoe hij iemand gerust moest stellen en misschien kon hij haar wel beter helpen dan Nathan.
"Maar dat wil ik helemaal niet, ik vind het juist zo fijn als jij me helpt, dat versterkt onze band... ik wil niet dat je misschien wel jaloers wordt op Stephen omdat hij me wel kan helpen." Vertelde ze nu aan hem. Hij dacht dat ze het wel kon, dit was ook gewoon te snel, het was pas net gebeurd. Hierdoor knikte ze even.
"Het leek me gewoon een fijne afsluiting..." Fluisterde ze zacht, ze bedoelde het echt alleen maar goed.

Koning Stephen Lahero

'Waarom? Jij kunt er toch niets aan doen dat ik weg ben? Al doe je het drie keer per dag met iemand anders... dat maakt mij niet uit, als jij maar gelukkig bent. Ik ben toch niet echt jaloers en ik begrijp het wel, zolang je maar niet iemand anders leuker en aantrekkelijker gaat vinden, zolang jouw gevoel voor mij maar niet veranderd. Dan mag je doen wat je wilt, met wie je maar wilt... echt...' zei hij zacht tegen haar. Dat was ook gewoon echt hoe hij er over dacht.

Nathan Gerono

'Ik kan het niet... ik heb liever dat hij je wel helpt en ik niet, dat als jij terug komt het weer fijn is tussen ons... ik ben hier niet goed in en ik word er zelf onzeker door, dat is gevaarlijk.' fluisterde hij. 'Ik weet dat je het goed bedoeld en als het goed was gegaan was het ook fijn, maar we kunnen het ook gewoon heel fijn hebben samen zonder dat het voor jou een verplichting is,' zei hij daarna. Hij kwam naar haar toe en hij sloeg zachtjes zijn armen om haar heen. 'Je moet er gewoon aan blijven werken, dan komt het wel weer goed...'

Koningin Fay Lahero

"Maar ik ben wel jaloers." Fluisterde ze hem toe toen hij aangaf dat ze het zelfs drie keer per dag met een ander kon doen, als ze maar gelukkig was, hij begreep het zolang ze maar niet iemand anders leuker vond, zolang ze maar deze gevoelens hield voor hem.
"Als jij het met een ander doet... ik weet het niet... het maakt me stikjaloers, het is heel erg oneerlijk, dat weet ik, maar daarom wil ik het ook niet doen met iemand anders, zodat we allebei eerlijke kansen hebben." Gaf ze zachtjes aan.


Elvira Solore

Ze knikte een beetje door wat hij zei tegen haar en ze werd rustiger, wanneer hij meer sprak, kalmeerde ze langzaam. Hij wist dat ze het goed bedoelde en het zou ook fijn zijn geweest wanneer het goed ging, maar ze konden het beter fijn hebben samen zonder dat het een verplichting was voor haar.
"Dankjewel..." Fluisterde ze oprecht dankbaar tegen hem en ze kroop tegen hem aan. Ze moest eraan blijven werken. Weer beet ze op haar lip. "Ik ga je zo vreselijk missen... echt, Nathan, ik ga je heel erg missen."

Koning Stephen Lahero

Ze was zelf wel jaloers, dat wist hij. Ze wist dat het oneerlijk was, daarom wilde ze het zelf ook niet doen. 'Dus je wilt afspreken dat we het allebei niet met iemand anders doen?' vroeg hij nu. Hij wist niet of hij het kon. Fay leek bijzonder veel vertrouwen in hem te hebben, maar zelf twijfelde hij er nog een beetje over. Het was hem wel eens eerder gelukt, maar een jaar was afschuwelijk lang en hij voelde zich eindelijk weer goed, hij wist echt niet of hij het kon. 'Wat als dat mislukt?' vroeg hij dus ook zacht aan haar.

Nathan Gerono

'Ik ga jou ook heel erg missen, maar ik weet dat je het wel kunt en als je terug komt zullen wij sterker zijn, onze relatie zal ook veel sterker zijn. Daar hou ik mij aan vast en dat is belangrijk voor mij,' fluisterde hij. Hij streek langs haar wang en hij drukte zacht zijn lippen op die van haar. 'Laten we maar gaan slapen, je hebt morgen een lange dag...'

Koningin Fay Lahero

"Ja, eigenlijk wel, als je het daar mee eens bent?" Vroeg ze aan hem. Ze wist niet zeker of hij dit ook wel wilde. Misschien was het gewoon een manier om zichzelf wat in te dekken. "Zullen we anders afspreken dat het één keer per maand fout mag gaan?" Vroeg ze nu aan hem. "Dan mislukt het niet, maar beperken we het wel." Glimlachte ze nu. Ze kon Stephen wel vergeven, hij had dat al zo vaak voor haar gedaan.



Elvira Solore

Ze glimlachte door zijn woorden. "Dat lijkt me heel erg fijn, dat is iets moois waar ik graag naartoe zal leven." Vertelde ze hem nu glimlachend. Ze voelde zijn lippen zachtjes op die van haar en knikte op zijn voorstel.
"Ja, laten we nog maar even niet aan morgen denken..." Mompelde ze zachtjes. Ze legde haar hoofd tegen zijn borst aan.

Koning Stephen Lahero

Dat was eigenlijk wel wat ze af wilde spreken, dat had hij even niet verwacht. Hij wist niet wat hij wel moest verwachten, maar nu viel hij toch een beetje stil. Ze wilde afspreken dat het één keer per maand fout mocht gaan. Dat was toch wel te doen? Hij wist het niet zeker en hij vond het heel moeilijk om zich vast te leggen, maar uiteindelijk knikte hij toch. Hij moest ook wel, het zou belachelijk zijn als hij hier niet mee instemde.

Nathan Gerono

Hij sloeg zijn armen om haar lichaam heen en hij hield haar zo heel dicht tegen zich aan. 'Ik vind het gewoon al heel fijn om bij je te zijn... dat zal ik vooral gaan missen,' fluisterde hij. Natuurlijk was dat niet het enige, zeker niet, maar het was echt niet zo dat alles bij hem om seks draaide. Niet echt alles. Hij was echt gek op Elvira en dat wilde hij haar ook graag laten merken.

Koningin Fay Lahero

Hij was heel erg stil en hierdoor bestudeerde ze hem even goed. "Stephen, had jij soms andere plannen?" Vroeg ze nu voorzichtig aan hem. Hij knikte alleen maar. "Je zegt wel wat ik mag doen, maar vervolgens vertel je me niet wat je zelf van plan bent, kom op, ik ben wel benieuwd." Zei ze nu, ze deed haar best om niet al te jaloers te klinken of achterdochtig te zijn.



Elvira Solore

Ze vond het ongelooflijk fijn dat hij haar zo vast kon houden zonder verder ook maar iets te doen en dit gaf haar een goed en beschermd gevoel. "Ja, ik ook..." Fluisterde ze tegen hem. "En ook met je kibbelen ga ik ontzettend missen." Grijnsde ze nu eventjes naar hem en ze drukte een kusje op zijn kaaklijn. "We doen ook echt verschrikkelijk veel samen..." Straks was dat gewoon leeg... dan had ze Stephen wel om dingen mee samen te doen, maar dat was anders. Hij was haast het tegenovergestelde van Nathan.

Koning Stephen Lahero

Door wat ze hem nu vroeg keek hij haar even kort aan, daarna keek hij weer weg. 'Ik weet het zelf niet... ik kan er geen antwoord op geven, omdat ik zelf niet goed weet wat ik voel of hoe ik er over denk,' zei hij zacht, maar wel heel eerlijk tegen haar. Hij wist het gewoon niet goed. Hij was over het algemeen verschrikkelijk trouw, maar op de een of andere manier was hij nu niet zo zeker van zichzelf en hij wist niet waardoor dat kwam. 'Ik weet dat je jaloers bent, zelfs al had ik plannen, dan nog zou ik het beter niet kunnen vertellen,' zei hij daarna tegen haar.

Nathan Gerono

'Misschien kan je wel ruzie maken met iemand daar, of met Stephen,' zei hij grijnzend tegen haar, op plagende toon. Hij voelde haar lippen op zijn huid en daardoor glimlachte hij weer. 'Ja, je hebt gelijk... ik zal een nieuwe bezigheid moeten zoeken. Waarschijnlijk heb jij daar genoeg te doen, misschien ga ik ook wel weer in de smederij werken. Dan heb ik in ieder geval wat meer afleiding...'

Koningin Fay Lahero

Hij kon haar geen antwoord geven omdat hij zelf niet goed wist wat hij voelde en hoe hij daarover dacht. "Maar... jij zegt altijd dat je geen oog voor andere vrouwen hebt, is dat nu dan veranderd?" wilde ze van hem weten. Ze was heel serieus en keek hem met een doordringende blik aan.
"Ik zal eerlijk tegen jou zijn, maar dan moet je het ook tegen mij zijn. Niet achterhouden." Sprak ze nu toch wat scherper aangezien hij aangaf dat zelfs wanneer hij plannen had, hij het beter niet kon vertellen aan haar.


Elvira Solore

Ze grinnikte eventjes. "Lucius wilt altijd wel ruzie met me maken." Plaagde ze nu. Hij zou op zoek moeten gaan naar een nieuwe bezigheid, misschien ging hij wel weer in de smederij werken. "Dat is denk ik ook wel een goed idee. Maak je dan een nieuw mooi zwaard voor me, voor als ik weer terug ben?" Vroeg ze nu met een vragende blik in haar ogen. Er stond wel een vrolijke glimlach op haar gezicht, ze plaagde hem alleen maar wat.

Koning Stephen Lahero

Hij merkte dat hij in paniek begon te raken en daardoor ademde hij diep in. 'Ik weet het niet, ik weet het echt niet... ik hou niets achter, ik weet het gewoon zelf echt niet...' fluisterde hij. 'Ik heb niet echt oog voor andere vrouwen... tenminste, dat denk ik niet... ik weet het gewoon niet goed,' zei hij. Hij kon er niet tegen dat ze zo tegen hem sprak en daardoor kwam hij ook overeind uit het bad en trok hij een badjas aan, hij voelde zich vreselijk ongemakkelijk.

Nathan Gerono

'Dat is waar, dus dat hoeft geen probleem te zijn,' zei hij grijnzend tegen haar. 'Ja, ik zal een geweldig mooi zwaard voor jou maken, dan heb ik nog een doel ook...' zei hij tegen haar. Hij wist dat ze hem plaagde, maar hij vond het een heel erg goed idee, dus zou hij dat ook gaan doen. 'Zullen we nu gaan slapen? Het is al heel erg laat...' stelde hij zachtjes voor.

Koningin Fay Lahero

Hij wist het echt niet, hij hield niets achter. Hij had niet echt oog voor andere vrouwen, hij wist het gewoon niet. Ze zag dat hij echt in paniek was en daardoor stopte ze en kwam ze achter hem aan. Ze pakte hem zachtjes vast.
"Ik geloof je, Stephen, rustig maar, ik geloof je... trek je maar niets van mij aan vandaag, ik heb gewoon mijn dag niet." Fluisterde ze.
"Ik hou van je Stephen, heel erg veel." Zei ze nog zachtjes.


Elvira Solore

Ze straalde wel door wat hij zei, stiekem vond ze het echt wel leuk om cadeaus te krijgen, alleen was Nathan daar niet zo erg van, nu vond hij het toch een goed idee om een mooi zwaard voor haar te maken en daar was ze blij mee.
"Ja, slapen is een goed idee." Glimlachte ze. "Welterusten, lieverd..." Fluisterde ze en ze sloot haar ogen.

Koning Stephen Lahero

Doordat hij zo enorm in paniek raakte, werd hij meteen duizelig en misselijk. Hij ademde trillend in en de stem van Fay drong niet echt meer tot hem door. Hij draaide zich om en hij moest meteen weer overgeven, hij zakte door zijn knieën en hij slikte moeizaam. Waar kwam dit nou ineens vandaan? 'Ik weet het echt niet... ik begrijp het niet meer... ik snap mijn gevoel niet meer...' sprak hij gehaast, nog steeds vol paniek.

Nathan Gerono

Ze vond het gelukkig wel een goed idee, ze wenste hem nog welterusten en daarna sloot ze haar ogen. Hij drukte heel erg erg zachtjes zijn lippen op haar wang. 'Ik hou van je, slaap lekker,' fluisterde hij. Hij sloot zelf ook zijn ogen en daarna zakte hij in slaap.

Koningin Fay Lahero

Weer gaf hij over. Hij zakte door ze knieën en ze zat meteen naast hem en hield hem zachtjes vast.
"Sst... rustig maar, het spijt me... ik ben echt gemeen vandaag... ik wil je niet zover drijven... helemaal niet. Ik geloof je, Stephen, ik geloof alles wat je zegt. Rustig maar... geen paniek, alles is in orde." Bleef ze zachtjes tegen hem herhalen.

Koning Stephen Lahero

Hij werd door Fay vastgehouden en nu pas hoorde hij wat ze tegen hem zei, waardoor hij weer wat rustiger werd. 'Straks ben ik degene die er voor zorgt dat het fout gaat... straks ben ik degene die niet meer trouw is.' fluisterde hij, zijn stem trilde enorm. Hij legde zijn hoofd tegen haar aan en hij sloot zijn ogen. 'Ik wil je niet jaloers maken,' mompelde hij zacht. Hij was meteen weer helemaal gesloopt, het voelde vreselijk.

Koningin Fay Lahero

Ze hield hem stevig vast en streek kalmerend over zijn rug heen. "Nee, dat doe je niet... we zijn sterker dan dat, ook al zou het fout gaan, het komt goed, het komt altijd goed, we hebben altijd onze oplossingen voor alles." Vertelde ze hem zachtjes. Ze drukte een kus op zijn voorhoofd. "Ik weet dat je dat niet wilt, lieve schat, maak je er maar niet druk om." Sprak ze zachtjes tegen hem. Ze straalde haar warmte naar hem uit zodat hij wat meer energie kreeg.

Koning Stephen Lahero

Nu werd hij helemaal weer rustiger en leunde hij tegen haar aan. 'Dankjewel,' fluisterde hij. Hij voelde dat hij weer helemaal ontspande, dat voelde beter. Hij kwam wat overeind en hij dronk even wat water, daarna pakte hij Fay vast en nam hij haar mee naar bed. 'Het spijt mij, het gaat nog niet helemaal lekker,' mompelde hij zacht. Het was aan hem te horen dat hij echt moe was nu, hij kon amper meer praten.

Koningin Fay Lahero

Hij bedankte haar en ze keek even toe hoe hij wat water dronk, daarna maakte ze de vloer nog even schoon. Wanneer hij klaar was, pakte hij haar vast, het speet hem, het ging nog niet helemaal lekker.
"Geen probleem." Fluisterde ze zachtjes tegen hem. Ze legde hem voorzichtig in het bed neer en kroop naast hem. Haar hand plaatste ze op zijn hoofd en ze sloot haar ogen even. Ze gaf hem wat energie, ze wilde heel graag nog eventjes met hem praten, maar nu was hij daar te moe voor, met wat meer energie moest dat lukken.
"Sorry, ik vind het gewoon veel te fijn met je." Glimlachte ze zwakjes en ze legde haar hoofd tegen hem aan.

Koning Stephen Lahero

Ze vond het niet erg en daarna voelde hij dat ze hem energie gaf. Ze bood haar excuses aan en zei dat ze het veel te fijn vond met hem. 'Maakt niet uit, als je mij maar niet de hele nacht wakker gaat houden,' plaagde hij haar nu. Hij pakte haar hand vast en hij kneep er zachtjes in. 'Ik bedoelde het echt niet verkeerd. Het is echt niet zo dat ik wilde plannen heb om daar elke dag vreemd te gaan, het is gewoon dat ik niet het gevoel heb dat ik met zekerheid kan zeggen dat er niets gebeurt... dat is anders,' fluisterde hij.

Koningin Fay Lahero

Hij gaf aan dat het niet uitmaakte en plaagde nu dat ze hem niet de hele nacht wakker moest houden nu. "Ik zou niet durven." Glimlachte ze. Hij kneep zacht in haar hand en ze streelde met haar duim over de palm van zijn hand heen. Hij gaf aan dat hij het gewoon niet verkeerd bedoelde. Hij had geen wilde plannen.
"Had je dat niet meteen kunnen zeggen voor ik jou overstuur maakte." Plaagde ze nu lichtelijk. "Dat was een stuk makkelijker geweest." Ze drukte een kus op zijn wang. "Maar het maakt niet uit, we spreken gewoon af dat we er altijd over praten, dat we het niet achter houden voor de ander en door middel van brieven houden we elkaar op de hoogte en wat we ervan vinden, goed?" Glimlachte ze nu.

Koning Stephen Lahero

'Dat is goed,' zei hij zacht. Dan was het in ieder geval duidelijk dat hij het wel moest bespreken als er iets gebeurde, hij wilde helemaal niets voor haar achterhouden, maar soms wist hij niet precies wat het goede was. 'Misschien kan ik het wel helemaal niet met iemand anders en schaam ik mij veel te erg. Die kans is heel groot,' zei hij met een zwakke glimlach op zijn gezicht tegen haar. Hij streek langs haar gezicht en hij zoende haar even heel kort en zacht, gewoon om te laten zien dat hij van haar hield.

Koningin Fay Lahero

Met dit idee was hij het gelukkig wel meteen mee eens en daar was ze heel blij om. Daarna gaf hij aan dat hij het misschien niet eens kon met een ander. Dan schaamde hij zich veel te erg.
"Misschien is het dan juist wel goed als je het wel doet... ach, weet je wat, kijk maar gewoon, probeer aan te voelen wat het beste is." Glimlachte ze. Ze werd zachtjes door hem gezoend, het was heel erg fijn...
"Zullen we nu maar eens gaan slapen?" Vroeg ze hem.

Koning Stephen Lahero

Door wat ze zei dacht hij even na, hij wist het niet. Hij wist niet of hij het kon, de schaamte was echt veel te erg, waarschijnlijk. Als hij er alleen al aan dacht schaamde hij zich kapot. Hij zou het iemand niet eens kunnen vertellen. Misschien iemand die hij beter kende wel... Hij wist het gewoon niet. Ze vroeg daarna of ze zouden gaan slapen, waardoor hij glimlachte. 'Ja, dat is een heel erg goed idee,' fluisterde hij. Hij sloeg zijn armen stevig om haar heen en hij legde zijn hoofd tegen haar aan, daarna sloot hij zijn ogen. 'Ik hou van je, zielsveel,' fluisterde hij nog, voor hij in slaap zakte.

Elvira Solore

Ze had heel erg weinig geslapen, ze maakte zich veel te veel zorgen om alles. Zelf wist ze ook wel dat ze dat beter niet moest doen, maar ze kon niet anders. Ze lag er de hele nacht maar aan te denken of ze het zou overleven in het Zuiden... Wanneer de zon langzaam opkwam, was ze uit de armen van Nathan gekropen, had ze haar kleding aangetrokken en was ze gaan trainen, ze had het al een week niet meer gedaan en dat voelde ze meteen. Ze moest sterk zijn, heel erg sterk, mentaal en lichamelijk. Met dat in haar hoofd trainde ze tot ze zeiknat was. Het was opvallend rustig, toch was iedereen al druk bezig met het feest, dat betekende dat niemand tijd had om te trainen.

Koning Stephen Lahero

Hij was vroeg in de ochtend wakker geworden, wat misschien maar goed was ook. HIj wilde nog wat dingen gedaan hebben voor hij weg ging en hij maakte zich toch wat zorgen over alles. Bovendien was dit ook een hele belangrijke dag voor Chayenne. Hij liep naar Fay en hij drukte kort zijn lippen op haar voorhoofd. Hij hoopte dat ze nog even lekker kon blijven liggen. Daarna ging hij de kamer uit en keek hij eerst even of alles goed verliep, maar het leek allemaal prima te gaan. Daarna liep hij naar buiten toe en trok iets zijn aandacht, er was één iemand aan het trainen. Het was Elvira. Daarom besloot hij naar haar toe te lopen, hij wist bijna zeker dat ze zich zorgen maakte. Ze zei dan wel direct dat ze met hem meeging, maar hij wist hoe bang ze was geweest na wat er gebeurd was.

Elvira Solore

Stephen naderde haar en ze stopte meteen met waar ze mee bezig was en liet haar zwaard op de grond vallen. Hijgend stond ze tegenover hem.
"Heb jij wel kunnen slapen?" Vroeg ze aan hem. Ze pakte een handdoek en wreef die over haar gezicht heen om het zweet weg te halen.