Medieval Times

Nathan Gerono

Door wat ze nu zei kalmeerde hij weer, zo kon hij haar beter begrijpen. 'Ik wil jou ook geen pijn doen,' mompelde hij zacht. Hij was gewoon bang, hij was bang dat het allemaal kapot zou gaan nu. Hij hield het nooit maanden vol zonder Elvira, dat wist hij heel goed. Zelfs een paar dagen waren bijna onmogelijk en hij wist gewoon dat hij haar niet trouw zou blijven en dat ze het hem kwalijk zou nemen. Misschien wel zo erg dat het niet meer goed zou komen tussen hun. Hij ging naast Fay zitten en hij pakte haar hand vast. 'Het spijt mij, ik bedoelde het niet zo verkeerd,' fluisterde hij.

Koningin Fay Lahero

Ze knuffelde Nathan nu omdat hij ook rustig werd en gewoon aangaf dat hij het niet verkeerd bedoelde en het speet hem ook. "Soms zijn we samen echt verschrikkelijk." Mompelde ze tegen hem, daarna keek ze hem weer aan. "Denk je echt zo over me? Ben ik echt zo veranderd?" Vroeg ze nu fluisterend aan hem. Ze was er wat bezorgd over, was ze echt een omhooggevallen trut?

Nathan Gerono

Hij werd door haar geknuffeld en daardoor ontspande hij nog wat meer. 'Nee, ik denk niet zo over je. Tenminste, meestal niet,' gaf hij aan, met een zwakke glimlach op zijn gezicht. 'Ik ben gewoon bang en dan word ik kwaad op alles en iedereen. Ik ben bang dat ik mijn relatie kapot maak en dat ik jou ook nog eens verlies, dan ben ik weer alleen over... Daarom doe ik zo tegen je, omdat ik gewoon niet weet wat ik moet doen.' legde hij zacht uit.

Koningin Fay Lahero

"Gelukkig maar, ik werd er echt een beetje bang voor." Sprak ze met een lichte glimlach tegen hem. Hij was gewoon bang en daardoor werd hij zo kwaad, bang dat zijn relatie kapot ging en dat hij haar verloor. "Hé, hoe chagrijnig je ook bent, mij raak je niet kwijt, Nathan, echt niet." Sprak ze vol vertrouwen tegen hem.
"Je gaat je relatie ook niet kapot maken, want jullie houden veel te veel van elkaar. Nou kom op, ga lekker wat tijd met haar doorbrengen, dan ga ik naar Stephen." Glimlachte ze en ze kwam weer overeind en trok hem met zich mee.

Nathan Gerono

Ze leek er wel erg veel vertrouwen in te hebben en hij had dat totaal niet. Het ging sowieso fout, het was alleen de vraag hoe snel. 'Oké,' zei hij uiteindelijk wel, hij begreep ook wel dat hij nu moest genieten van de tijd die ze nog samen hadden. 'Bedankt, Fay,' fluisterde hij. Hij drukte heel kort zijn lippen op haar wang en daarna liep hij naar Elvira toe. Hij kwam onderweg Stephen tegen, maar die negeerde hij maar gewoon.

Koningin Fay Lahero

"Jij ook bedankt, we zijn weer lekker boos geworden samen." Sprak ze hem plagend toe. Daarna ging ze zelf naar Stephen die zo te zien net het gesprek met Chayenne af had gerond. Ze sloeg haar arm om hem heen en drukte een kus op zijn wang.
"Wat gaan we nog doen vandaag?" De dag was namelijk bijna over.


Elvira Solore

Ze zat voor de spiegel, ze was haar eigen wonden aan het behandelen en bekijken, ze waren al goed genezen tot nu toe, maar sommigen deden nog wel pijn. Ze had liever niet dat Nathan dit deed, ze wilde hem niet gek maken, dat was wel het laatste wat ze wilde, dit deed ze eigenlijk altijd zelf.

Koning Stephen Lahero

Zodra hij Fay zag sloeg hij zijn armen helemaal om haar heen. 'Hm, wat dacht je van gewoon even samen zijn?' vroeg hij zacht. 'Ik vertrek morgen na de bruiloft meteen...' zei hij daarna. Hij streek langs haar gezicht en hij drukte zacht zijn lippen op die van haar, hij moest toegeven dat hij gesloopt was. Hij was echt kapot, terwijl hij eigenlijk helemaal niet zo heel erg veel gedaan had vandaag.

Nathan Gerono

Hij ging de kamer in en hij zag Elvira voor de spiegel zitten. Zijn blik gleed langzaam over haar heen, de wonden genazen gelukkig wel. Hij keek na een paar seconde weer weg, het was beter als hij niet te lang naar haar staarde. 'Het spijt mij van mijn reactie, ik begrijp ook wel dat je wilt gaan... ik had niet zo kinderachtig moeten doen,' gaf hij toe.

Koningin Fay Lahero

Ze voelde zijn armen om haar heen, ze kroop er helemaal in, dat vond ze altijd heerlijk. Hij stelde voor om gewoon even samen te zijn en ze knikte. Hij zo morgen na de bruiloft meteen vertrekken. "Niet nog één dagje? Je bent vast hartstikke gesloopt na de bruiloft..." Fluisterde ze haast smekend. Hij streek langs haar gezicht en daarna voelde ze zachtjes zijn lippen op de zijne. Ze sloot haar ogen en zoende hem zacht.


Elvira Solore

Nathan kwam binnen toen ze net klaar was. Ze trok haar kleding weer goed aan en keek naar hem. Het speet hem van zijn reactie, hij begreep het wel dat ze wilde gaan, hij had niet zo kinderachtig moeten doen.
"Ach, lieve Nathan, ik begrijp het wel, ik ga jou ook verschrikkelijk missen... die paar dagen vond ik al erg. Maar ik zal je schrijven, wanneer ik kan." Beloofde ze hem en ze keek hem eventjes aan.

Koning Stephen Lahero

'Ik zou wel willen ,maar het is beter van niet,' zei hij zacht tegen haar. 'Ik ga gewoon de avond, we gaan met de koets en ik zorg ervoor dat ik veel slaap onderweg. Dan red ik het wel,' zei hij vol zelfvertrouwen. Hij werd zacht door haar gezoend en daar ging hij langzaam in mee. 'Zullen we samen in bad?' vroeg hij mompelend aan haar. Hij had het koud en hij wilde gewoon de rest van de avond samen zijn.

Nathan Gerono

Ze begreep het wel, ze ging hem ook missen. 'Ik ben gewoon heel erg bang dat onze relatie kapot zal gaan... als je maanden daar bent....' fluisterde hij. Hij sloot zijn ogen en hij ademde diep in, hij was er echt bang voor. 'Ik zal het kapot maken, ik zal je pijn doen, ik weet het gewoon zeker... dat wil ik niet... daarom wil ik niet dat je gaat.' zei hij heel eerlijk tegen haar.

Koningin Fay Lahero

Het was beter van niet, hierdoor beet ze even zachtjes op haar lip, waarschijnlijk kon ze blijven smeken, maar zou hij voet bij stuk houden en toch morgenavond willen vertrekken. Hij vroeg haar of ze samen in bad gingen.
"Ja, is goed." Knikte ze hem nu toe. Ze ging hem zo verschrikkelijk missen weer, ze pakte zijn hand stevig vast, vandaag en morgen wilde ze niets anders dan dicht bij hem zijn. Ze liep met hem naar hun slaapkamer toe en draaide de kranen open van het bad.



Elvira Solore

"Niet zeggen, Nathan, alsjeblieft." Fluisterde ze smekend. "Ik wil het niet horen, ik wil horen dat je er zelfverzekerd over bent, dat we het gaan overleven zonder elkaar. Je gaat me geen pijn doen." Vertelde ze hem.
"Ik ga weg omdat het moet, maar ik wil veel liever bij jou blijven... elke dag in jouw armen in slaap vallen, samen met jou zijn... ik wil daar niet zitten, bang voor wat er hier gebeurd, bang dat onze relatie misschien wel stuk loopt." Fluisterde ze, haar stem piepte en de tranen stonden in haar ogen.
"Zeg me alsjeblieft dat wat je ook doet, je altijd op mij zal wachten, je niet verder gaat met iemand anders, beloof het me, Nathan." Haar stem trilde en de tranen gleden langzaam over haar wangen. "Het zijn misschien wel maanden, misschien wel een jaar dat ik weg ben, ik kan er niet vanuit gaan dat je me trouw blijft, dat weet ik, maar wacht wel op mij, alsjeblieft... dan weet ik waarvoor ik daar moet vechten als het me te zwaar word." Ze veegde de tranen van haar gezicht af.
"Moet je mij nou zien... afhankelijk en onzeker..." Ze had wel een klein glimlachje rond haar lippen staan, maar zoals ze nu was, was ze niet zichzelf.

Koning Stephen Lahero

Hij wist dat ze dit niet leuk vond, maar het was niet anders. Daarna zei ze dat het goed was, eenmaal in hun slaapkamer ging ze naar de badkamer toe en hij keek haar even naar haar, daarna schonk hij twee glazen wijn in en nam hij die mee naar de badkamer. Hij zette de glazen op de badrand neer en hij keek even glimlachend naar haar. Hij maakte zijn overhemd los en hij vouwde die netjes op.

Nathan Gerono

Door wat ze zo duidelijk zei ademde hij diep in. 'Ik hou van je, ik hou zo verschrikkelijk veel van jou,' fluisterde hij. 'Ik zal op je wachten, ik zal altijd op je wachten. Het zal misschien moeilijk zijn, voor ons allebei, maar jij bent de enige waar ik een relatie mee wil, Elvira... de enige waar ik mij zo goed bij voel... ik hou van je en ik geef verschrikkelijk veel om je,' zei hij eerlijk.

Koningin Fay Lahero

Ze zag hoe hij twee glazen wijn met zich meenam, de badkamer in. Ze glimlachte hierdoor naar hem. Ze trok langzaam haar jurk uit en stapte in het warme bad, ze keek naar hem op, haar ogen liefdevol en twinkelend. Heerlijk vond ze het om naar hem te kijken terwijl hij ergens mee bezig was, het maakte haar rustig.


Elvira Solore

Hij zal altijd op haar wachten, het werd moeilijk voor hun allebei, maar zij was de enige waar hij een relatie mee wilde. De enige waar hij zich zo goed bij voelde, hierdoor kwam ze overeind en omhelsde ze hem stevig, met haar ogen dichtgeknepen tegen de tranen.
"Ik hou ook verschrikkelijk veel van jou... jij bent ook de enige die ik wil. Je weet dat ik verschrikkelijk trots ben als het je lukt om al die maanden niets te doen, maar als je het wel doet, kan ik het je wel vergeven, Nathan. Want ik wil gewoon heel graag bij je zijn..." Vertelde ze hem nu zachtjes. Daarna keek ze hem heel even doordringend aan en drukte ze haar lippen stevig op de zijne, op dit moment voelde ze helemaal niets van angst, het ging goed, bijzonder goed met haar.

Koning Stephen Lahero

Hij ademde diep in en hij zag dat Fay naar hem keek. 'Bevalt het uitzicht je een beetje?' plaagde hij haar. Hij maakte zijn broek los en daarna stapte hij bij haar in bad. Hij pakte het glas wijn en hij nam een paar slokken, daarna pakte hij Fay vast en zoende hij haar langzaam. Hij wist dat hij niet te ver moest gaan, dan was hij helemaal kapot, waarschijnlijk. Hij wilde het risico niet nemen dat hij weer heel erg ziek werd.

Nathan Gerono

Door wat ze zei ademde hij diep in. 'Ik denk niet dat het mij ooit zal lukken om het maanden niet te doen... ik heb moeite met drie dagen,' fluisterde hij. Hij had het nu al verschrikkelijk moeilijk, dat zou veel erger zijn als ze echt zo lang weg was. Dat kon hij gewoon niet, dat had hij nog nooit in zijn leven gedaan. 'Ik wil ook bij jou zijn,' fluisterde hij. Daarna werd hij opeens gezoend, het was aardig stevig. Hij pakte haar kin vast en hij ging heel heftig in op de zoen. 'Jezus, wat heb ik veel zin in je,' mompelde hij na een tijdje, met zijn lippen tegen die van haar.

Koningin Fay Lahero

"Dat zal het altijd doen, ik geniet elke keer weer van je." Sprak ze met een glimlach tegen hem terug. Hij kwam bij haar in bad zitten. Ze werd door hem vastgepakt en zacht en langzaam gezoend, ze vond het heerlijk. Na de zoen leunde ze tegen hem aan en dronk van haar glas wijn.
"Hmm... dit is pas een goed leven... helaas moet je weg." Mompelde ze zachtjes.


Elvira Solore

"Sst.. hoeft ook niet, het is alleen maar dat je het weet." Zei ze nu tegen hem, ze glimlachte zelfs. Ze had een hele duidelijke keuze gemaakt. Ze had al haar voor en nadelen afgewogen en dit was gewoon de beste optie voor haar en Nathan. Hij fluisterde dat hij ook bij haar wilde zijn, ze vond het gewoon heel erg fijn om te horen.
Na de zoen hoorde ze hem zeggen dat hij zin in haar had. Ze beet zacht op zijn lip.
"Laten we het dan maar proberen want ik heb ook zin in jou..." Klonk haar stem hees. Dit was de eerste keer dat ze het voelde en het zelfs graag leek te willen, dit kon ze aan.

Koning Stephen Lahero

'Terwijl ik er geloof ik nog nooit zo slecht heb uitgezien,' zei hij tegen haar. Hij was lang niet zo gespierd als eerst. Ze leunde tegen hem aan en dronk van haar wijn. 'Ja, helaas. Maar als ik terug kom dan is het leven weer goed,' zei hij plagend tegen haar. Hij wilde niet dat ze alles negatief zouden zien nu, het moest een leuke laatste avond zijn. 'Ik hou van je, Fay...' fluisterde hij. 'Heb je een beetje met Nathan kunnen praten?' vroeg hij zacht.

Nathan Gerono

Ze beet op zijn lip en door wat ze daarna zei kreunde hij diep. 'Je hebt echt geen idee wat je los maakt in mij als je zo doet...' zei hij, zijn stem klonk laag. Ze maakte hem echt helemaal gek en ze deed amper iets, al was er nu ook niet zo heel erg veel meer voor nodig. Hij trok haar dichter naar zich toe. Hij wist wel dat hij voorzichtig moest blijven doen, maar dat ging bijna niet meer. Hij had zoveel zin in haar.

Koningin Fay Lahero

Hij geloofde dat hij er nog nooit zo slecht uit had gezien. "Dat is niet waar, je hebt geen pijn." Fluisterde ze terug tegen hem. Hij plaagde haar, wanneer hij terug was, was hun leven weer goed, ze knikte even hierdoor, maar besloot niets erover te zeggen, dat zou alleen maar de sfeer verpesten. Hij hield van haar en ze gaf hem een kusje op zijn lippen. "Ik ook van jou." Zei ze daarna zachtjes.
"Nou... het was meer ruzie dan praten, maar we hebben het opgelost, het komt wel goed." Grinnikte ze zachtjes.


Elvira Solore

Hij sprak laag, ze had geen idee wat ze losmaakte in hem. Het kippenvel stond op haar armen, ze negeerde dat liever. "Zeg me wat je doet, oké, geen onverwachte dingen." Fluisterde ze wat vluchtig tegen hem. Anders kon ze het helemaal niet hebben waarschijnlijk en dat wilde ze niet, ze wilde het met hem doen, zonder angst of pijn. Ze werd dichter tegen hem aangetrokken en ze streek zachtjes over zijn rug heen.

Koning Stephen Lahero

'Je hebt gelijk,' zei hij zacht tegen haar. Ze had gelijk, hij had nu geen pijn, maar hij voelde zich ook niet echt helemaal top. 'Was hij heel erg kwaad op mij?' vroeg hij aan haar. Hij begreep niet echt waarom Nathan nou precies zo boos was geworden, maar dat hij echt boos was, dat was wel duidelijk. 'Is hij bang dat Elvira niet meer terug komt?' vroeg hij haar dus ook, omdat hij wel benieuwd was.

Nathan Gerono

Hij moest zeggen wat hij deed, geen onverwachte dingen. 'Ik zal mijn best doen,' zei hij tegen haar, maar het was op dit moment niet zo heel makkelijk meer. Ze streek over zijn rug en hij keek haar diep in haar ogen aan. 'Ik trek je kleding uit, oké?' vroeg hij nu, toch vrij rustig. Hij begon haar kleding al los te maken, ook dat deed hij redelijk kalm, maar hij moest toegeven dat het hem enorm veel moeite koste, hij wilde heel graag veel sneller doorgaan.

Koningin Fay Lahero

Stephen vroeg of Nathan heel erg kwaad op hem was. "Hij zocht iemand om kwaad op te worden, terwijl hij eigenlijk gewoon boos is op zichzelf." Vertelde ze zacht aan Stephen. Hij was nieuwsgierig waarom Nathan zo deed.
"Nee, niet dat Elvira niet meer terug komt, hij is gewoon bang. Bang dat hij hun relatie om zeep helpt, bang dat alles stuk gaat en bang dat het zijn schuld is." Legde ze zacht uit terwijl ze over de hand van Stephen streelde met haar vingers.



Elvira Solore

Hij ging zijn best doen en ze glimlachte hierdoor naar hem. Rustig gaf hij aan dat hij haar kleding ging uit doen. Ze knikte eventjes en hielp hem met alles. Ze vond het toch spannend, het was duidelijk aan haar te zien, maar ze was ook vastberaden, als ze hier doorheen kwam, dan redde ze het wel in het zuiden.

Koning Stephen Lahero

'Hm, oké,' zei hij zacht, al begreep hij het niet echt. Daarna legde ze het uit en hij knikte langzaam. 'Omdat hij denkt dat hij niet zolang gescheiden van haar kan zijn?" vroeg hij aan Fay. Soms begreep hij niet zo goed hoe Nathan in elkaar zat, maar waarschijnlijk kwam het daardoor. 'Wat denk jij er van?' vroeg hij daarna aan Fay. Ze streek met haar vingers over zijn hand en daardoor glimlachte hij een beetje. Hij dronk zijn wijn op en daarna sloeg hij zijn arm om haar heen.

Nathan Gerono

Het was duidelijk dat ze het eng vond, maar ze zei niet dat hij op moest houden, al was hij daar wel een beetje bang voor. Als ze dat zou zeggen, wist hij niet wat hij ging doen, maar goed was het niet. Zodra hij alles los had pakte hij haar gezicht weer vast en zoende hij haar langzaam, maar heel intens. Na een tijdje hield hij op en maakte hij zijn eigen kleding los, dat ging wel heel erg gehaast.

Koningin Fay Lahero

"Ja, inderdaad... hij is bang dat hij vreemd zal gaan. Je weet hoe hij is, hij heeft zo zijn behoeftes." Vertelde ze aan Stephen. Hij vroeg aan haar wat zei ervan dacht.
"Ik denk dat hij gewoon heel erg gek op haar is en bang is dat hij faalt voor haar. Eigenlijk is het gewoon heel lief." Glimlachte ze Stephen toe. Hij sloeg zijn arm om haar heen en ze kroop tegen hem aan, het was echt heerlijk.


Elvira Solore

Haar gezicht werd door hem gepakt en hij zoende haar weer, dit keer langzaam maar ongelooflijk intens. Ze vond het heerlijk, maar ze trilde wel lichtelijk van de spanning. Hij hield op en begon aan zijn eigen kleding. Ze beet zacht op haar eigen lip en keek alleen maar naar hem. De stilte maakte haar alleen maar nerveuzer leek het wel.

Koning Stephen Lahero

Hij knikte langzaam. 'Als we echt maanden weg blijven, zal dat waarschijnlijk wel gebeuren...' zei hij zacht tegen haar. 'Hoe denk jij daar over? Tussen ons?' vroeg hij daarna wat voorzichtig. Door wat ze daarna zei glimlachte hij. 'Hij is ook gewoon stapelgek op haar, daarom werd hij zo boos op mij. Ik snap wel dat het lastig voor hem is, maar sommige dingen zijn nou eenmaal zoals ze zijn, het is af en toe makkelijker om je daar gewoon bij neer te leggen,' zei hij tegen haar.

Nathan Gerono

Hij voelde haar trillen en hij merkte dat hij dit zelf ook lastig vond, dit was niet iets waar hij goed mee om kon gaan. Eigenlijk helemaal niet. Hij wilde nu juist dat het heftig was en dat het snel ging, hij kon zichzelf amper inhouden en hij kon Elvira al helemaal niet geruststellen nu. 'Kom,' zei hij zacht, hij pakte haar vast en hij legde haar daarna op het bed neer, hij zoende haar weer meteen.

Koningin Fay Lahero

Hij vroeg haar zacht hoe zij erover dacht, tussen hun, hierdoor keek ze hem even doordringend aan. Ze legde haar hand op zijn gezicht en streelde met haar vingers over zijn wang.
"Ik zal mijn best doen, Stephen, mijn uiterste best... ik wil het niet, maar soms raak ik ineens in zo'n situatie verwikkeld en dan vind ik het moeilijk om te stoppen." Fluisterde ze hem toe. "Maar ik denk altijd aan jou, elke seconde probeer ik te stoppen omdat ik jou geen pijn wil doen." Legde ze aan hem uit. Hij dacht ook wel dat het lastig was voor Nathan, maar het was makkelijker als hij zich er gewoon bij neer zou leggen.
"Daar is hij niet zo van." Grinnikte ze zachtjes.


Elvira Solore

Hij zei dat ze met hem mee moest komen en ze werd op het bed neergelegd, hij zoende haar meteen weer en ze zoende zachtjes terug. Het was heel voorzichtig en klein, maar ze deed wel haar best. Haar handen lagen alleen stil langs haar lichaam, geklemd tot vuisten.

Koning Stephen Lahero

Door wat ze zei ademde hij diep in en knikte hij langzaam. 'Misschien ben ik wel een jaar weg, Fay...' fluisterde hij nu. 'Ik weet niet eens of ik dat wel volhou...' voegde hij er aan toe. Meestal was Fay degene die het moeilijk kreeg, maar hij herinnerde zich ook nog situaties waarin hij het zelf amper of niet kon, hij was bang dat het nu weer zo zou zijn. 'Je weet dat ik het je zou vergeven, zolang je maar eerlijk bent. Je hoeft het mij niet te vertellen, maar lieg er alsjeblieft ook niet over...' zei hij nu zacht tegen haar.

Nathan Gerono

Ze deed eigenlijk helemaal niets, daarom hield hij na een paar seconde toch op. 'Het spijt mij, ik kan dit niet,' gaf hij nu zacht toe. Het ging gewoon niet, hij kon dit niet, hij kon niet rustig doen, hij kon er niet tegen als Elvira niet met hem meedeed en het voelde gewoon niet goed. Hij stapte naar achteren en hij trok zijn kleding ook weer aan, het was moeilijk om zichzelf rustig te houden nu.

Koningin Fay Lahero

Hij wist niet eens of hij het wel volhield. "Stephen, doe niet zo gek, jij kan alles, jij houdt het wel vol." Sprak ze nu tegen hem vol vertrouwen en ze legde haar hoofd tegen zijn borst. Hij vertelde haar dat hij haar vergaf, zolagn ze eerlijk was, ze hoefde niet alles te vertellen, maar ze moest niet liegen.
"Weet ik, maar ik vind het gewoon zwak van mezelf als ik het niet kan. Ik heb het ook uitgehouden toen je zo'n pijn had. Dan moet dat me nu ook wel lukken." Zei ze hem nu met een lichte glimlach.


Elvira Solore

Ineens stopte hij met de woorden dat hij het niet kon. Hierdoor haalde ze diep en opgelucht adem. "Ik ook niet, ik kan het gewoon niet..." Fluisterde ze. "Hoe ga ik het daar ooit volhouden als ik dit al niet kan, Nathan? Ben ik er dan wel sterk genoeg voor?" Ze beet zacht op haar eigen lip en keek hem treurig en wat angstig aan. Ze kroop onder de dekens weg en zuchtte diep, ze was ook echt teleurgesteld in zichzelf.

Koning Stephen Lahero

Door wat ze vol vertrouwen zei keek hij haar verbaasd aan. 'Zo, jij verwacht wel heel erg veel van mij,' mompelde hij tegen haar. Zo overtuigd was hij niet van zichzelf. 'Ik vind het niet zwak van je. Helemaal niet. Het is jouw leven en je moet er van genieten. Ik vind het iets heel anders dat je het niet met iemand doet als ik ziek ben. Als ik weg ben, ben ik weg. Dan moet je ook gewoon genieten van je leven. Als ik ziek ben, vind ik het fijn als je dat niet doet en er voor mij bent. Dat is niet te vergelijken met elkaar,' zei hij tegen haar.

Nathan Gerono

Ze kon het ook niet, hij moest toegeven dat hij wel blij was dat hij gestopt was. Hij ademde nog eens diep in, ze kroop weg onder de dekens. 'Dat lukt je wel. Stephen zal constant bij je zijn en je weet dat hij te vertrouwen is. Hij was er toch ook nadat het gebeurd was? Stephen weet als geen ander hoe hij iemand gerust moet stellen... Misschien kan hij je wel beter helpen dan ik,' zei hij tegen haar. 'Je kunt het wel, je komt er wel overheen, dit is ook gewoon wat snel... het is pas net gebeurd,' zei hij zacht.