Medieval Times

Koningin Fay Lahero

Ze pakte het briefje aan en stopte het weg, ze zou het later wel lezen. Hij vertelde dat Stephen de hele nacht door had moeten werken, voor Lucius, hij zag er blijkbaar gesloopt uit. Fay knikte hierdoor een beetje. "Wat naar.." Mompelde ze zacht. Damion fluisterde nog wat en ze glimlachte hierdoor. "Het is een schatje." Zei ze met een glimlach rond haar lippen.
"Ik moet wat doen, let jij hier op iedereen." Zei ze nu ineens, het schoot haar nu pas weer te binnen, maar ze wilde graag even met Carmen praten, die was hier nog ergens, al had ze haar nog helemaal niet gezien.

Damion Nario

Ze vond het naar en daarna zei ze dat hij een schatje was. 'Ik ook?' vroeg hij plagend aan haar. OPeens kwam ze overeind, ze moest iets doen, hij moest op iedereen hier letten. Hij ademde diep in en hij knikte daarna. Hij was liever ook bij Fay in de buurt, maar die zou zichzelf wel redden. Hij kwam overeind en hij liep naar Aurora en de kinderen toe.

Carmen Samira

Ze wist dat Stephen en Fay hier waren, daarom hield ze ook aardig wat afstand. Als Chayenne haar hier zou zien, zou ze waarschijnlijk enthousiast reageren en dat was niet goed. Zodra Lucius zich bedreigd zou voelen, zou dat gevaarlijk zijn, dat wilde ze voorkomen. Daarom hing ze maar wat rond. Lucius leek haar niet eens echt te herkennen, tot nu toe had ze hem ook nog niet echt gesproken, gelukkig.

Koningin Fay Lahero

Toen hij vroeg of ze hem ook een schatje vond, knipoogde ze alleen maar naar hem, dan wist hij al genoeg waarschijnlijk. Ze liep het kasteel uit in de richting van het dorp. Ze verwachtte ergens wel dat Carmen haar zou vinden, ze liep gewoon door en wachtte af op wat er ging gebeuren en anders ging ze gewoon naar de markt een beetje rondkijken.

Carmen Samira

Ze zag Fay weggaan en ze volgde iets verderop, zodat ze ver genoeg weg waren liep ze naar Fay toe. 'Hey,' zei ze glimlachend. Zolang ze maar weg waren van het kasteel was het allemaal wel te doen. Toch moesten ze wel opletten. 'Hoe is het? Is het vol te houden hier?' vroeg ze nu aan Fay.

Koningin Fay Lahero

Ze hoorde ineens de stem van Carmen, met een glimlach keek ze op. "Hé." Zei ze nu tegen haar. Carmen wilde weten hoe het was, of het was vol te houden. "Nee, ik denk het niet... ik denk dat het lastig gaat worden om dit vol te houden. Ik ga mijn best doen..." Fluisterde ze. Ze omhelsde Carmen nu even, het was gewoon fijn om een bekende te zien.
"Wist je al dat Leroy en Lolita terug zijn?" Fay wist natuurlijk niets over Carmen haar geschiedenis met Leroy, hoe Kayton haar altijd had beschermd tegen hem.


Lolita Fullbright

Ze gaapte en rekte zichzelf lui even uit. Ze had echt heerlijk geslapen, met Leroy sliep ze de laatste tijd sowieso wel erg lekker. Ze vond het fijn om zo dicht naast hem wakker te worden. Nu begon ze hem zachtjes en plagend in zijn hals te zoenen om hem ook wakker te maken.

Carmen Samira

'Je kunt het wel,' fluisterde ze, daarna sloeg ze haar armen kort stevig om Fay heen. Ze begreep wel dat ze het wel kon begrijpen. 'Hoe doet Stephen het? Is het voor hem vol te houden?' vroeg ze nu aan Fay, lichtelijk bezorgd. Door wat ze daarna zei staarde Carmen haar even aan. 'Echt? Waarom? Hoe?' vroeg ze nu meteen.

Leroy Fullbright

Hij werd wakker doordat hij iets voelde, het drong langzaam tot hem door wat dat was. Het was Lolita. Hij draaide zich iets naar haar om en hij kreunde zacht. 'Jij bent goed bezig,' zei hij mompelend tegen haar. Hij trok haar bovenop zich en hij zoende haar nu langzaam.

Koningin Fay Lahero

Carmen fluisterde dat ze het kon. Daarna wilde ze weten hoe Stephen het deed. "Hij moet zijn gevoelens uitschakelen om te kunnen doen wat Lucius hem vraagt... ik ben bang dat hij ze straks niet meer kan aan zetten..." Mompelde ze. Carmen wilde meteen weten waarom en hoe Leroy en Lolita weer terug waren gekomen. Ze haalde hierdoor haar schouders op.
"Ik weet het niet." Gaf ze aan.


Lolita Fullbright

Leroy werd zacht kreunend wakker en mompelde dat ze goed bezig was. "Hmm.." Mompelde ze met haar lippen tegen zijn huid, ze werd bovenop hem getrokken en ze zoende hem langzaam en liefdevol terug. Haar handen streelden zachtjes door zijn haren heen.

Carmen Samira

'Dat is vreselijk, maar hij moest sterk zijn. Hij kan het beter doen zonder zijn gevoelens uit te schakelen, anders wordt het misschien te verleidelijk...' zei ze zacht tegen Fay. 'Lucius is echt een vreselijke man, Fay,' zei ze. Ze wist het allemaal niet en daardoor knikte Carmen langzaam 'Waar zijn Leroy en Lolita nu dan?' vroeg ze zacht.

Leroy Fullbright

Ze mompelde wat en hij voelde haar handen door zijn haren gaan. Zijn handen gleden over haar lichaam heen, dit was echt een perfecte manier om wakker te worden. Hij kreunde zacht, het was echt heerlijk. 'Ga je dit elke ochtend doen?' vroeg hij mompelend. Hij trok haar dichter naar zich toe, zijn handen gleden naar haar heupen en hij drukte haar op zijn lichaam.

Koningin Fay Lahero

Ze knikte heel even door wat Carmen vertelde. "Ja, misschien wel, ik weet het eigenlijk niet zo goed, gisteren zag ik hem en was hij nog wel echt Stephen... we mogen elkaar ook bijna niet zien." Vertelde ze zachtjes aan Carmen. Ze wilde weten waar Leroy en Lolita nu waren. "Op White Castle, ze houden alles voor ons in de gaten." Glimlachte ze.


Lolita FUllbright

Ze hoorde hem zachtjes kreunen en ze werd dichter tegen hem aangetrokken. "Nee, dit gaat geen gewoonte worden." Grijnsde ze hem toe. Ze zoende hem weer zachtjes en liet hem in haar glijden, ze wilde het rustig doen, vol gevoel en vol liefde, ze hoopte dat het kon nu...

Carmen Samira

'Dat is slim van hem,' mompelde ze. Lucius had hier goed over nagedacht, maar dat deed hij altijd over alles. Ze waren op White Castle. 'Hoe... hoe is het met Leroy? Is hij normaal?' vroeg ze nu iets zachter aan Fay. Ze wilde het gewoon weten, ze wilde weten hoe Leroy er aan toe was. Of het goed met hem ging of juist niet.

Leroy Fullright

'Nou zeg, waarom niet?' Vroeg hij plagend aan haar. Ze liet hem opeens in haar glijden en daardoor kreunde hij nog dieper. Hij vond dit echt heerlijk. Hij zoende haar heel rustig, hij was echt heel rustig nu. Hij genoot hier heel erg van. 'Dit vind je lekker hé?" vroeg hij zacht aan haar.

Koningin Fay Lahero

Carmen wilde weten hoe het met Leroy was of hij normaal was. "Was hij niet normaal dan?" Fay herinnerde zich maar amper wat van Leroy, ze had er toentertijd vrij weinig van meegekregen namelijk. "Ik denk dat hij gewoon normaal is, ja..." Zei ze nu, ze haalde haar schouders nog even op.


Lolita Fullbright

"Dat hou ik echt niet vol." Mompelde ze terug tegen hem. Het was zo rustig en liefdevol, ze kreunde zachtjes en raakte zijn lichaam lief en zacht aan. Leroy vroeg of dit was wat ze lekker vond.
"Ja... dit vind ik heerlijk..." Fluisterde ze hem toe.

Carmen Samira

Ze realiseerde zich dat Fay niet echt wist hoe Leroy was. Misschien maar beter ook. Ze wist niet of ze er eerlijk over wilde zijn, of niet. Uiteindelijk besloot Carmen dat ze het moest weten. 'Je hebt het lichaam van Layka ooit gezien, toch? Toen heeft ze je verteld dat iemand dat gedaan heeft, maar niet Duke...' noemde ze op. Carmen wist bijna alles wat er speelde. 'Dat kwam door Leroy,' zei ze zacht. Ze dacht dat hij nu wel normaal was.

Leroy Fullbright

'Niet? Dat is jammer, want ik wel,' zei hij grijnzend tegen haar. Ze deed alles heel zacht en lief, hij vond het heerlijk, nu kon hij dit heel goed hebben. Ze vond het heerlijk, hij ging vol in op de zoen, maar het was nog steeds wel rustig en lief. Hij vond dit ook lekker, het was echt heel fijn wakker worden zo.

Koningin Fay Lahero

Carmen begon te vertellen en de mond van Fay viel open. "En diegene geven wij nu de verantwoordelijkheid over het kasteel..." Ze wreef even over haar gezicht heen. "Dat was niet echt verstandig denk ik... jeetje... ik wist het niet, Carmen... echt niet." Zei Fay nu, het begon haar nu wel weer te dagen, maar ze had er helemaal niet meer over nagedacht hiervoor...


Lolit Fullbright

"Dat weet ik..." Mompelde ze lichtelijk uitdagend tegen hem terug. Leroy ging echt vol op in haar zoen, ze kreunde zacht, dit was zo heerlijk... ze genoot enorm van hem.. hij deed dit echt heel lekker. Na een tijdje bereikte ze zelf haar hoogtepunt zelfs al, het ging snel, deze manier vond ze heel fijn...

Carmen Samira

Ze was duidelijk verbaasd, Carmen glimlachte zwakjes. 'Stephen weet hoe hij is. Hij geeft hem die verantwoording niet voor niets. Hij zal denken dat Leroy het kan en ik weet zeker dat hij dat in kan schatten. Misschien valt het nu allemaal wel heel erg mee,' zei ze nu tegen Fay. 'Het maakt niet uit, jij kon er ook niets aan doen, je kon het allemaal ook niet weten,' zei ze tegen haar.

Leroy Fullbright

Hij voelde dat ze haar hoogtepunt bereikte en dat vond hij leuk, daardoor gebeurde hetzelfde bij hem. Het was heel fijn om te voelen dat Lolita er zo van genoot, dat was een heel erg goed teken. 'Dat was echt fijn,' zei hij zacht. Hij streek langs haar wang en hij zoende haar nog even, dit deed hem goed.

Koningin Fay Lahero

Ze luisterde naar Carmen, Stephen wist dus wel hoe Leroy was en hij gaf die verantwoording vast niet voor niets aan hem. Stephen dacht dat Leroy het kon. Hierdoor knikte ze, in de beslissingen van Stephen had ze wel vertrouwen.
"Nu weet ik het wel weer, van Layka dan tenminste..." Gaf ze aan met een knikje.


Lolita Fullbright

Leroy zei zacht dat het echt fijn was en ze glimlachte hierdoor. "Ja, zeker weten..." Fluisterde ze, ze zakte naast hem op het bed en zoende hem zachtjes terug, daarna kwam ze overeind. "Kom op, de plicht roept." Zei ze hem nu en ze trok hem ook het bed uit, tegen haar aan.

Carmen Samira

'Hij heeft nog veel meer dingen gedaan. Ik hoop dat hij nu weer wat normaler is, nu alles rustig is. Voor hem, tenminste,' zei ze zacht. Ze hoopte het echt, want anders zou het ook niet zo leuk zijn om terug naar huis te gaan. Ze hoopte het echt. 'Nou, kan ik iets voor je betekenen? Ik weet veel van wat er hier speelt, maar ik kan vast niet overal antwoord op geven,'

Leroy Fullbright

Ze kwam overeind, de plicht riep. Dat was waar ook. Hij werd uit het bed getrokken, tegen haar aan. 'Zo gaat het werken niet lukken hoor.' zei hij plagend tegen haar. Hij streek langs haar wang en hij zoende haar zacht, daarna zocht hij toch maar wat kleren bij elkaar.

Koningin Fay Lahero

"Pff, ik hoop het ook." Mompelde ze tegen Carmen. Ze wilde nog weten of e iets voor haar kon betekenen, ze wist veel, maar kon niet overal antwoord op geven.
"Ik wilde gewoon even kijken hoe het met je ging, het gaat verder wel goed en ik vind het fijn om je toch weer even gezien te hebben." Glimlachte ze haar toe.


Lolita Fullbright

Zo ging werken niet echt lukken. "Weet ik." Giechelde ze naar Leroy,. "Maar ik vind je gewoon zo leuk..." Mompelde ze. Ze zoende hem zachtjes terug, daarna begon hij met het zoeken naar zijn kleding. Zelf liep ze naar de kast toe en trok een bloedmooie jurk aan die haar als gegoten zat. Ze was weer helemaal terug..

Carmen Samira

'Oké, als ik iets kan doen ben ik in de buurt. Gewoon weglopen van het kasteel en dan kom ik naar je toe. In het kasteel kan ik niet veel. Ik wil niet dat Lucius mij in de gaten gaat houden, als hij er achter komt... ik denk niet dat hij blij zal zijn en ik heb niet zo veel zin om zijn marteltechnieken te ontdekken,' zei ze zacht. 'Probeer voorzichtig te doen, ook met Damion. Lucius houdt hem al tijden in de gaten,' zei ze zacht tegen Fay.

Leroy Fullbright

Ze wist het, ze zei het giechelend en daardoor grijnsde hij. Ze vond hem gewoon te leuk. 'Jij bent veel te leuk voor mij, zeker als je zo doet,' zei hij zacht tegen haar. Ze trok een jurk aan en hij staarde haar even aan. 'Je ziet er geweldig uit, nu moet ik er voor zorgen dat ik er ook leuk uit zie, anders zijn we geen leuk setje,' plaagde hij haar. Hij pakte haar kin vast en hij zoende haar nog eens.

Koningin Fay Lahero

Ze knikte even door wat Carmen haar allemaal vertelde. "Komt goed, Carmen, bedankt alvast voor alles. Ik vind het fijn dat je in de buurt bent. Ik zal voorzichtig zijn." Vertelde ze met en glimlach tegen haar. "Ik ga weer terug." Zei ze nu eventjes met een knikje, daarna liep ze weer naar het kasteel toe en zocht ze in de tuinen Aurora en haar meiden weer op.


Lolita Fullbright

"Ik ben precies leuk genoeg voor jou..." Zei ze uitdagend. Hij vond ook dat ze er geweldig uit zag in haar jurk en nu moest hij ervoor zorgen dat hij er ook leuk uitzag, anders waren ze geen leuk setje. Ze zoende hem terug met een glimlach. "Jij ziet er het geweldigste uit als je naakt bent." Plaagde ze nu en ze stak haar tong even uit, daarna verliet ze de slaapkamer al heel erg snel zodat hij haar niet nogmaals kon zoenen.

Damion Nario

Hij liep naar Fay en de kinderen toe, hij wilde haar waarschuwen, hij wist nu wat Lucius van plan was. Hij stond bijna hij haar en hij werd opeens vastgegrepen. Hij keek nogal geschrokken op. 'Fay!' Zei hij nog. 'Rustig aan, de kinderen zijn in de buurt. Loop maar gewoon mee...' Werd er gesproken. Damion wilde eigenlijk vechten, maar toch liep hij nu mee. Het zou toch niet werken. Fay werd ook mee geduwd en daardoor klemde hij zijn kaken op elkaar. Dit zou afgrijselijk worden.

Koningin Fay Lahero

Ze gaf de twee meiden allebei een kus op hun voorhoofd toen ze ineens de stem van Damion hoorde. Hij riep haar naam. Ze keek geschrokken om haar heen, daarna was haar blik op Aurora gericht.
"Zorg voor ze, bemoei je nergens mee, zorg voor ze." Siste Fay haar toe. Aurora hield haar hand voor haar mond toen ze zag hoe ze werden meegenomen, maar ze knikte wel. Ze begreep wat Fay bedoelde. Als zij zich hier ook in ging mengen, hadden de meiden niemand meer die voor hun zorgde.
Fay liep redelijk vrijwillig mee, ze leek ook kalm, dit was alleen maar voor de meiden... eenmaal in het kasteel werd ze ook een stuk hardhandiger beet gepakt.

Damion Nario

Fay deed het goede, maar het voelde voor hun allebei waarschijnlijk vreselijk. Ze werden naar de kelder gebracht, Damion herkende de weg nogal goed en het gaf hem de rillingen. Ze werden meteen de favoriete kamer van Lucius in geduwd en hij haalde diep adem. Hij vond dit vreselijk, hij wilde dit niet, maar ze hadden echt geen keuze. Stephen was er al, het was duidelijk dat hij hier ook onder dwang stond. Damion werd vastgebonden aan de muur en met Fay werd hetzelfde gedaan. Hij zag dat Lucius Stephen een duw gaf. 'Geef ze maar klappen. Begin met Fay,' zei hij. 'Dit is goed voor je, zo leer je controle te krijgen over alles en over iedereen. Dat heb je nodig,' zei Lucius.

Leroy Fullbright

'Je bent meer dan goed voor mij,' mompelde hij. Ze was echt geweldig en hij was gek op haar. Ze zei dat hij het leukste was als hij naakt was, daardoor grijnsde hij. 'Ik weet niet of dat echt zo is,' plaagde hij haar. Ze liep weg voor hij haar weer kon zoenen en hij liep eigenlijk meteen achter haar aan.

Koningin Fay Lahero

Ze werden naar beneden geleid, naar de kelder, Fay keek om haar heen, alles hier gaf haar rillingen en ze kek even naar Damion. Ze werd aan de muur vastgeketend en haar blik ging naar Stephen. Ze glimlachte waterig naar hem. Lucius duwde Stephen, hij moest haar slaan. Ze slikte hierdoor eventjes. Ze wist dat ze niet boos moest worden, dat zou alles alleen maar erger maken. Ze haalde diep adem en probeerde zichzelf volkomen kalm te houden.
"Toe maar, het maakt niet uit..." Fluisterde ze hem zachtjes en wat schor toe. Ze moest toegeven dat ze zich onteerd voelde, haar man zou haar slaan... toch moest ze blijven beseffen dat hij dit nooit zou willen.


Lolita Fullbright

Hij wist niet of het echt zo was en toen hij achter haar aanliep, pakte ze zijn hand. "Oh jawel, en ik kan het weten." Glimlachte ze hem toe met een knipoog.
"Kom, naar de werkkamer, dan ga ik naar de troonzaal." Vertelde ze. Ze hadden ingevoerd dat de bewoners van het dorp mochten langskomen voor al hun vragen.

Koning Stephen Lahero

Ze zei dat het niet uitmaakte, maar dat maakte het niet echt makkelijker. Hij wilde dit niet, hij wilde dit echt niet, het voelde afschuwelijk. 'Ik doe je dochters wat aan als je dit niet eens kunt, Stephen,' gromde Lucius nu. Stephen knikte langzaam, hij moest dit doen. Lucius knikte en Stephen stapte naar voren, daarna haalde hij uit, het was iets ingehouden.

Leroy Fullbright

'Oh, is dat zo?' vroeg hij grijnzend aan haar. Hij moest naar de werkkamer gaan, hij knikte even, hij drukte kort zijn lippen op haar wang en daarna liep hij door naar de werkkamer. Het voelde nog wat raar, maar het was niet extreem.

Koningin Fay Lahero

Stephen werd met een dreigement overgehaald. Anders zou Lucius de meiden wat aandoen. Stephen stapte naar voren toe, ze slikte moeizaam en sloot haar ogen, daarna sloeg hij haar... Het was afschuwelijk, niet eens echt de pijn was het ergste, het was meer het idee dat Stephen dit deed. Ze was dit gewend, de marteling en de pijn, het herinnerde haar aan vroeger.