Medieval Times

Koning Stephen Lahero

'Dat weet ik, ik hou van je,' fluisterde hij. Hij werd stevig vastgehouden en hij zoende haar nog eens. Het ging wel beter, vooral omdat hij zich nu zo verbonden voelde met Fay. Dat maakte het allemaal net wat makkelijker, dat wilde hij haar ook graag laten voelen. Hij genoot hier ontzettend van, gewoon van het samen zijn met haar. Dat was belangrijk voor hem, meer dan hij meestal liet zien.

Leroy Fullbright

Elvira gaf haar voorkeur aan en hij knikte. 'Had je zelf al een verdeling van de taken in gedachten?' vroeg hij. Er waren verschillende belangrijke dingen en hij was benieuwd naar haar mening hier over. Naar waar ze zichzelf zag, in welke positie. Dat was allemaal interessant voor hem. 'Iedereen heeft zijn eigen talenten, hoe zou jij het verdelen?' maakte hij nu zijn vraag iets specifieker.

Koningin Fay Lahero

Hij wist het en hij hield van haar. Ze werd nog een keer door hem gezoend. Ze zoende hem liefdevol en zachtjes terug. Het was zo heerlijk... ze genoot echt van hem, van alles... Ze legde haar hoofd daarna weer tegen hem aan en sloot haar ogen. "We moeten altijd blijven praten, altijd." Fluisterde ze, dat was de sleutel tot hun geluk...


Elvira Solore

Leroy vroeg of ze al een verdeling in gedachten had. Ze nam een slokje van haar wijn en keek even nadenkend naar hem. "Ik denk dat jij je het beste bezig kan houden met het papierwerk, Nathan en ik hebben het geprobeerd, maar dat gaat niet zo soepel en jij weet hoe dat moet. Ik wilde aan Nathan vragen om in de gaten te houden of hier nog meer mensen van Lucius zijn." Ze keek haar vriend bij die woorden even aan. "En Lolita en ik kunnen voor het volk zorgen, vragen beantwoorden." Vertelde ze nu. "Wat had jij in gedachten?" Vroeg ze nu terug aan Leroy.

Koning Stephen Lahero

'Daar zal ik heel erg mijn best voor doen,' fluisterde hij. Hij wilde haar heel erg graag helpen, hij wilde praten, hij wist dat het belangrijk was. Hij streek met zijn vingers langs haar gezicht en hij sloot zelf ook zijn ogen. 'Ik hoop dat we daar wel bij elkaar kunnen slapen...' fluisterde hij. Hij was bang dat Lucius dat niet toe ging laten, maar hij wilde het wel heel graag.

Leroy Fullbright

Ze had hier over nagedacht en door wat ze zei keek hij even opzij naar Lolita, daarna keek hij weer naar Elvira. 'Ik ben het met je eens. Het is op deze manier het verstandigste. Als iemand hulp nodig heeft, hebben wij altijd elkaar nog,' zei hij tegen Elvira. Ze waren met zijn vieren, het moest wel goed komen. Hij zou dit alleen waarschijnlijk ook nog wel redden, maar dat was de bedoeling niet. Hij verdeelde het veel liever, zodat hij niet die enorme druk meer zou voelen.

Koningin Fay Lahero

Hij fluisterde dat hij daar heel erg zijn best voor ging doen. Ze knikte hierdoor even en fluisterde terug dat ze dat zelf ook zou doen. Ze voelde hem lans zijn gezicht strelen en hij hoopte dat ze bij elkaar konden slapen. "Ik ook... Je weet dat ik er alles voor zal doen om dat te laten gebeuren... ik vind dat het fijnste dat er bestaat." Mompelde ze tegen hem.


Elvira Solore

Leroy was het met haar eens, het was de verstandigste manier en zo hadden ze altijd elkaar nog. "Ik wilde je wel graag vragen om het me te leren, ik vind het tegenwoordig best interessant en ik wil graag leren hoe het moet." Vertelde ze aan Leroy met een glimlach.
"Ben jij het er ook mee eens, Nathan?" Wilde ze nu weten. Lolita had geknikt, die vond het prima op deze manier, maar van Nathan wist ze nog niet.

Koning Stephen Lahero

'Dat weet ik, maar je moet niet tegen hem in gaan. Echt niet. Ik wil niet dat hij je iets aan doet, dat zou het ergste zijn dat er kan gebeuren... of de meiden,' zei hij zacht tegen haar. Hij zoende haar nog eens en daarna sloot hij zijn ogen weer. 'Oké, we gaan nog wel even slapen, dat kunnen wij goed gebruiken,' zei hij zacht tegen haar.

Leroy Fullbright

'Dat vind ik prima, daar vinden we wel een manier op,' zei hij tegen haar. 'Zorg alleen maar dat Stephen het niet merkt,' voegde hij er aan toe. Stephen zou haar als een bedreiging zien, daar was hij bijna zeker van. 'Ja, ik vind het helemaal prima hoor,' zei Nathan.

Koningin Fay Lahero

Ze moest niet tegen Lucius in gaan, het ergste wat er kon gebeuren was dat Lucius haar iets aandeed of de meiden. Ze knikte hierdoor eventjes. "Weet ik..." Fluisterde ze, ze wist dat hij dat heel erg vond. Ze werd nog eventjes gezoend en daarna stelde hij voor om nog wat te slapen. "Ja, fijn." Glimlachte ze hem toe. Ze legde haar hoofd weer tegen hem aan en sloot haar ogen weer.


Elvira Solore

"Weet ik, ik ben echt niet op de troon uit, ik wil het alleen begrijpen zodat ik Stephen kan helpen, dat is alles... ik heb verder geen bedoelingen." Legde ze uit aan Leroy. Nathan gaf aan dat hij het prima vond, daardoor glimlachte ze even liefdevol naar hem.
"Gelukkig maar." Zei ze hem nu met een knipoog.

Koning Stephen Lahero

Ze wist het, daar was hij blij mee, want ze moest het echt onthouden, anders hadden ze een probleem. Een heel groot probleem. Lucius zou echt alles doen, dat wist hij. Hij merkte het elke keer weer. Ze wilde graag slapen en dat vond hij zelf ook fijn. Ze legde haar hoofd tegen hem aan en hij sloeg zijn arm weer om haar heen, daarna sloot hij ook zijn ogen en zakte hij al snel weer iets weg.

Leroy Fullbright

'Ik geloof je, dat is het probleem niet,' zei hij tegen haar. Hij geloofde haar ook echt wel, maar hij wist niet of Stephen dat zo objectief kon bekijken, zeker nu niet. Maar dat was niet echt zijn zorg. Hij zag dat Nathan haar hand pakte en daarna kort zijn lippen op die van haar drukte, daardoor glimlachte Leroy zwak. 'Zullen we jullie alleen laten? Dan gaan wij maar eens opzoek naar een kamer...' zei hij.

Koningin Fay Lahero

Met een schok werd ze wakker, ze stonden stil. Slaperig keek ze uit het raam, ze waren er... Ze haalde diep adem en maakte Stephen voorzichtig wakker. Ze had wel heel erg fijn geslapen bij hem en ze voelde zich redelijk uitgerust, ze kon het wel. Daar was ze zeker van. Stephen kon het ook, ze had er vertrouwen in.


Elvira Solore

"Dank je, ja ik weet dat het probleem bij Stephen ligt, we zien wel." Ze haalde haar schouders even op. Ze kreeg een kusje van Nathan en daarna gaf Leroy aan dat ze op zoek gingen naar een kamer. Lolita knikte even.
"Ja, is goed... ze kwam overeind en pakte de hand van Leroy vast, daarna nam ze hem mee de kamer uit. Ze haalde even diep adem en leunde tegen zijn schouder aan.

Koning Stephen Lahero

Hij werd wakker en hij zag waarom dat was, hij keek even naar haar en daarna kwam hij overeind. De koets werd al open gedaan en hij ademde diep in. Hij trok meteen maar zijn jasje uit, het was veel te warm hier. Hij pakte de hand van Fay vast en daarna keek hij naar de andere koets, Damion kwam er uit, met zijn dochters. Hij glimlachte even en Damion grijnsde kort. 'Ze zijn best leuk,' zei hij plagend.

Leroy Fullbright

Hij liep met Lolita mee en hij keek even opzij naar haar. Hij werd naar een lege kamer gewezen en eenmaal daar sloot hij de deur achter zich en keek hij even naar Lolita. Hij pakte haar vast en bijna uit het niets zoende hij haar, nogal heftig. Hij ademde diep in en na een paar seconde hield hij wel weer op.

Koningin Fay Lahero

Stephen trok meteen zijn jasje uit en pakte haar hand vast, helaas kon ze niets van haar jurk uittrekken. Meteen maar wat anders aantrekken dan straks. Ze kwamen uit de koets en ze omhelsde de meiden eventjes die er ook wat oververhit uitzagen. Damion zei dat ze best leuk waren.
"Natuurlijk zijn ze dat. Wat had je dan verwacht?" Plaagde ze terug.
"Jullie mogen zo andere kleren aan, eerst opa en oma begroeten, goed?" Zei Fay tegen de meiden die wat begonnen te klagen over de hitte. Daarna keken ze om zich heen. "Wauw... het is echt net zo mooi als Damion vertelde, misschien wel mooier!" Fay glimlachte hierdoor even.


Lolita Fullbright

Eenmaal in de kamer die ze hadden gekregen, kwam Leroy naar haar toe. Ze werd door hem vastgepakt en ze wilde iets tegen hem zeggen, maar hij zoende haar, het was heel erg heftig en het overdonderde haar echt, het duurde even voor ze er in mee kon gaan en net zo plotseling hield hij op.
"Zo, waar kwam dat vandaan?" Vroeg ze lichtelijk plagend.

Koning Stephen Lahero

'Ik weet het niet, ze zijn minder saai dan Stephen,' zei hij grijnzend, waardoor Stephen zijn hoofd even schudde. Ze mochten zo andere kleren aan, ze moesten eerst naar opa en oma. Daardoor haalde hij diep adem. 'Kom, we gaan, voor het te lang duurt,' zei hij tegen haar. Hij nam haar mee het kasteel in. Hij liep direct door naar de werkkamer van Lucius, Aurora zou vast en zeker in de buurt zijn en anders was ze zo hier.

Leroy Fullbright

Ze vroeg plagend waar dat vandaan kwam. 'Ik wilde dit al de hele dag doen,' zei hij tegen haar. Hij pakte haar vast en hij zoende haar direct weer, nog heftiger. Hij wilde het echt al de hele dag doen, maar hij had zich constant ingehouden en ze waren eigenlijk de hele tijd bij andere mensen geweest, nu kon het eindelijk.

Zarina
Ze was netjes op haar deken blijven liggen toen er bezoek was. Ze had zich een paar dagen wat slapper en futlozer gevoeld, maar ze leek nu weer wat meer op te bloeien. Daarbij was ze ook loops geworden.
Ze likte zichzelf eerst wat schoon, voor ze opstond en naar de bank toe liep waar Elvira en Nathan nog zaten. Ze bleef netjes met haar vier poten op de grond staan, maar legde wel haar kop op Elvira's schoot en kwispelde er rustig bij. Ze vroeg hiermee om een beetje aandacht.

Koningin Fay Lahero

Ze gaf Damion even een knipoog door wat hij zei. Stephen zei dat ze moesten gaan voor het te lang duurde. Ze pakte zijn hand stevig vast en liet de meiden meekomen naar de werkkamer van Lucius. Aurora was al daar, ze zat op de bank, te lezen. Ze keek verrast op door het zien van de hele familie.
"Ah, jullie hebben de schatjes meegenomen." Zei ze meteen enthousiast en ze knuffelde met de twee meiden.


Lolita Fullbright

Hij zei dat hij dit al de hele dag wilde doen. "Hmm... ik vind het niet erg." Mompelde ze hem toe. Ze werd nog heftiger door hem gezoend en het verlangen in haar laaide op. Het was heerlijk eigenlijk. Ze drukte haar lichaam tegen dat van hem aan en zoende hem weer.

Leroy Fullbright

'Gelukkig maar, anders hadden we nu een probleem,' zei hij tegen haar. Hij werd door haar gezoend en hij voelde haar lichaam tegen zich aan. Hij drukte haar tegen de muur en zijn lippen gleden naar haar hals, hij zoog zacht en daarna beet hij haar, maar het was niet hard, niet om haar echt pijn te doen. Hij wilde het gewoon graag en hij wist dat hij niet al zijn gevoelens moest negeren, dan ging het hoe dan ook fout, dat wilde hij voorkomen.

Lucius Legos

Hij keek op toen Stephen binnenkwam, hij had duidelijk zijn hele gezin mee genomen. Aurora was daar blij mee, hij iets minder, maar dat besloot hij maar even te laten. Misschien werkte het juist wel mee dat ze allemaal hier waren. Stephen zou meer druk voelen, dat was goed. Hij kwam overeind en hij stak zijn hand uit naar Stephen, die hem wat verbaasd aankeek, maar toch zijn hand aanpakte. 'Jammer dat jullie er nu pas zijn,' zei Lucius doordringend tegen zijn zoon, die hem strak aankeek. Lucius begroette de meiden en Fay vrij kort. 'Jij slaapt in de kamer van Rysha, ik heb een andere kamer voor Fay en je kinderen,' zei hij doordringend. 'Blijf hier, ik breng ze wel.' zei hij dwingend. Stephen ademde diep in en hij knikte even. Hij liet het maar gewoon, misschien kon hij in de avond wel gewoon naar Fay. Het was beter dan tegen Lucius in gaan.

Lolita Fullbright

"Hmm, je weet hoe verslaafd ik aan jou ben..." Mompelde ze hem zachtjes toe. Ze werd tegen de muur gedrukt en zijn lippen gleden naar haar hals. Hij zoog eerst, maar daarna beet hij, het was niet hard, het was lekker. Ze kreunde hierdoor zachtjes en greep met haar handen in zijn haren.



Koningin Fay Lahero

Ze keek met een glimlach toe hoe Aurora en de meiden met elkaar omgingen. Ze begroette Lucius ook even toen hij hetzelfde deed. Ze liet haar teleurstelling niet zien toen hij aangaf dat ze apart zouden slapen, hij zou hun naar hun kamer brengen.
"Oké." Zei Fay alleen met een klein knikje, ze zou Lucius volgen naar haar slaapkamer.

Leroy Fullbright

'Net zo verslaafd als ik?' vroeg hij mompelend aan haar. Ze kreunde en hij voelde haar handen in zijn haar, daardoor werd hij iets heftiger, hij beet harder, maar hij hield zich redelijk in. Hij trok haar dichter tegen zich aan, maar daarna nam hij haar mee en gooide hij haar op het bed. Hij boog over haar heen en hij zoende haar heftig, daarna hield hij op en keek hij haar aan. 'Ik... mag ik je vastbinden? Alleen je armen, ik zweer je dat ik niets doe... ik wil gewoon wat dingen proberen, om te kijken of het vol te houden is als ik dingen probeer, maar niet te ver ga... ik wil kijken of ik het verlangen een beetje kan bevredigen...' zei hij zacht tegen haar. Hij had hier duidelijk over nagedacht.

Lucius Legos

'Kom,' zei hij tegen haar, daarna ging hij haar voor naar een kamer. Het was in een andere gang dan de kamer van Stephen en Rysha. Hij liet Stephen bewust daar slapen, het zou hem harder maken. Hij wist dat zijn zoon treurde om haar dood, maar hij moest leren dat het niets met hem moest doen. Hij opende de deur en hij keek Fay kort aan.

Lolita Fullbright

"Misschien iets minder." Grinnikte ze zachtjes. Hij werd heftiger en beet harder. "Niet te hard, alsjeblieft.." Mompelde ze hem voorzichtig toe. Hij gooide haar op het bed neer en boog zich over haar heen. Ze zoende hem heftig terug en trok zijn lichaam tegen haar aan. Daanra hield hij op en vroeg hij of hij haar mocht vastbinden, alleen haar armen, hij zweerde dat hij niets zou doen, alleen wat proberen om te kijken of het vol te houden was, of hij het verlangen kon bevredigen.
"Ja, is goed, al wil ik wel dat je stopt wanneer het voor mij te erg wordt." Zei Lolita zacht tegen hem terug.


Koningin Fay Lahero

Ze liep achter Lucius aan naar de kamer. Hij opende de deur en keek haar kort aan. "Bedankt, waar slapen de meiden?" Wilde ze nu graag van hem weten en ze glimlachte hem lichtelijk toe.

Leroy Fullbright

Hij moest het niet te hard doen, daardoor ademde hij diep in. 'Ik doe mijn best,' zei hij zacht tegen haar. Ze vond het goed, maar hij moest stoppen als het te erg werd. 'Dat doe ik. Geef het op tijd aan,' zei hij zacht tegen haar. Ze moest het vroeg genoeg zeggen, anders kon hij waarschijnlijk niet meer op houden. Hij kwam overeind en hij maakte de draden om de gordijnen los. Dat zou werken, het zou niet te veel snijden. Hij kwam naar haar toe en hij pakte haar polsen vast, hij bond ze strak aan het bed vast en daarna keek hij haar even aan om te zien of het ging.

Lucius Legos

'In de kamer hier naast. Jullie mogen elkaar zien, maar je gaat niet zonder toestemming van mij naar Stephen. Je ziet hem tijdens het eten en wanneer ik zeg dat hij naar je toe mag. Nooit langer dan een paar minuten zonder dat ik er bij ben,' zei hij tegen haar. 'Mijn wachters zullen er voor zorgen dat je niets tekort komt, hetzelfde geldt voor de kinderen. Je mag doen wat je wilt, je bent vrij om te gaan en te staan waar je wilt, zolang het maar niet bij Stephen is,' zei hij tegen haar, daarna draaide hij zich om en liep hij terug naar zijn werkkamer.

Lolita Fullbright

Hij zou zijn best doen en ze knikte even, wel moest ze op tijd aangeven wanneer het niet meer ging, ze wist dat hij zichzelf anders niet meer in kon houden. Hij pakte het koord van de gordijnen en bond die om haar polsen heen. Hij keek daarna naar haar en ze knikte met een glimlachje naar hem.



Koningin Fay Lahero

De meiden sliepen in de kamer naast haar. Ze mochten elkaar zien. Maar ze mocht niet zonder zijn toestemming naar Stephen. Ze zag hem tijdens het eten en wanneer het mocht. Niet langer dan een paar minuten. Ze hapte hierdoor even naar adem, het leek wel alsof alle lucht uit haar longen werd geperst. Zijn wachters zouden ervoor zorgen dat ze niets tekort kwamen en ze was vrij om te doen wat ze wilde, zolang het maar niet met Stephen was, daarna liep hij weg. Ze liet zich langzaam tegen de muur aan zakken en beet op haar lip. Hoe kon ze dan ooit er voor Stephen zijn als hij haar nodig had? Hoe? Ze slikte en haalde een hand door haar haren heen. Arme Stephen...

Leroy Fullbright

Ze knikte, het was dus goed. Daar was hij blij mee. Hij streek langs haar gezicht en hij zoende haar daarna meteen heftig. Hij wilde niet langer wachten, dan zou het alleen maar erger worden. Hij begon haar jurk los te maken, het was wat wild, maar hij maakte niets kapot. Hij drukte zijn lippen direct op haar buik en hij ademde langzaam in, daarna gleden zijn handen over haar lichaam heen.

Lucius Legos

Hij vond eigenlijk dat hij nog hartstikke aardig was. Ze mocht doen wat ze wilde, maar ze moest afstand houden van Stephen. Hij moest leren om zijn hoofd er bij te houden, hij moest zich concentreren, dat was het grootste probleem met hem. Hij was met veel te veel dingen bezig, hij moest zich focussen. Hij kwam de werkkamer in en hij keek naar Stephen. 'Kom, ik wil dat je even gaat praten met een oude bekende.' zei hij tegen zijn zoon, hij nam hem mee naar Lilli. Dit zou hij niet leuk gaan vinden, maar dit was nog maar het begin.

Lolita Fullbright

Hij streek langs haar gezicht en daarna werd ze weer gezoend door hem, ze vond het heerlijk... hij kon zo goed zoenen. Haar jurk werd door hem losgemaakt, snel en wild, zoals ze hem kende, daarna voelde ze zijn lippen op haar buik en ze kreunde zacht toen zijn handen over haar lichaam streelde. Ze sloot haar ogen, het liefste raakte ze hem nu overal aan, maar dat was onmogelijk doordat ze vastgebonden zat.


Koningin Fay Lahero

Ze begon na te denken, wat moest ze doen? Ze konden niet eerlijk tegen elkaar praten wanneer Lucius erbij was. Daarna bedacht ze iets. Ze kon Stephen brieven schrijven, dan kon Damion die misschien wel naar zijn kamer brengen, het was beter dan niets...

"Lieve Stephen,

Lucius vertelde me net dat we elkaar maar amper mogen zien... daardoor is het voor ons onmogelijk om echt eerlijk tegen elkaar te zijn, dat weet ik, toch wil ik dat wel, ik hoopte dat we elkaar brieven konden schrijven om zo toch eerlijk te blijven.
Ik ben nog steeds heel erg bang, Stephen... maar ik heb vertrouwen in je, blijf jezelf alsjeblieft, laat de pijn die Lucius je wilt geven niet toe... wees sterk...

Liefs, Fay"

Ze ging nu op zoek naar Damion terwijl ze de brief zo klein mogelijk vouwde, niemand mocht het weten.

Leroy Fullbright

Hoewel hij het heerlijk vond dat Lolita hem aanraakte, gaf het hem een bepaald soort gevoel van rust en macht doordat ze dat nu niet kon. Hij keek haar aan, hij trok zijn overhemd uit en daarna grijnsde hij even. 'Bevalt het je een beetje?' vroeg hij zacht. Hij wist dat ze dit waarschijnlijk vooral voor hem deed, maar hij hoopte dat hij er toch voor kon zorgen dat ze dit zelf ook fijn vond. Hij hoopte het echt. Zolang hij niet echt te ver ging, zou dat waarschijnlijk wel lukken.

Damion Nario

Hij hield Stephen in de gaten, hij hield Fay in de gaten en hij wilde ook op de kinderen letten. Het was alleen niet zo makkelijk. Hij wist wat Lucius met Stephen ging doen, hij zag waar ze heen gingen en dat wilde hij tegen Fay zeggen. Hij liep naar haar toe en hij zag dat ze precies zijn kant op liep. Hij keek even rond, daarna trok hij haar mee een kamer in. Hij wilde niet dat ze zagen dat hij heel veel met haar was. 'Stephen moet met Lucius mee naar Lilli,' zei hij direct tegen haar.

Lolita Fullbright

Leroy trok zijn overhemd uit en vroeg aan haar of het haar beviel. "Ja... je bent zo heerlijk..." Kreunde ze hem zachtjes toe terwijl ze hem verlangend aankeek. "Het is wel raar..." Mompelde ze nu nog tegen hem, maar ze glimlachte wel


Koningin Fay Lahero

Ze werd door Damion een kamer ingetrokken en hij zei tegen haar dat Stephen nar Lilli moest. "Wat? Waarom..." Mompelde ze zachtjes. Ze keek daarna naar de grond, ze wist hartstikke goed waarom. "Leeft ze nog?" Wilde ze nu weten. Ze drukte ongemerkt het briefje in zijn handen en keek hem even doordringend aan. Hopelijk begreep hij dat het voor Stephen was, ze wist dat hier alle muren oren hadden...

Leroy Fullbright

Het beviel haar, hij was heerlijk. Daardoor grijnsde hij een beetje. Ze vond het wel raar, maar blijkbaar had het toch iets voor haar. 'Ik hoop dat je er ook een beetje van kunt genieten,' zei hij eerlijk tegen haar. Daarna drukte hij zijn lippen in haar hals en zoog hij iets harder, hij vond het gewoon heel erg lekker. Hij maakte ondertussen zijn riem los en daarna kwam hij weer van haar af en trok hij zijn broek uit.

Damion Nario

Door wat ze vroeg ademde hij langzaam in. 'Dat weet je wel,' fluisterde hij. 'Ja, ze leeft nog. Lucius heeft haar bewaard, hij heeft iemand nodig waar Stephen toch enigszins om geeft,' zei hij zacht tegen haar. Hij kreeg een briefje en hij stopte het direct weg, daarna pakte hij haar handen vast. 'Wat heeft hij tegen je gezegd?' vroeg hij nu. Lucius was met haar meegegaan en hij wilde weten wat hij gezegd had.

Lolita Fullbright

Hij hoopte dat ze er een beetje van kon genieten en ze knikte daardoor even, zelf hoopte ze dat ook. Ze voelde zijn lippen in haar hals, hij zoog harder, het was wel lekker wat hij deed, ze drukte haar lichaam tegen hem aan toen hij zijn broek had uitgetrokken.


Koningin Fay Lahero

Ze kreeg kippenvel door wat Damion vertelde. "Wat afschuwelijk..." Mompelde ze hem zachtjes toe. Hij pakte haar handen vast en vroeg wat Lucius had gezegd. "Ik mag niet bij hem in de buurt zijn, alleen tijdens het eten of wanneer Lucius het toe laat." Ze zei het met tranen in haar ogen, het was verschrikkelijk, ze vond het echt heel naar dat het niet mocht...