Medieval Times

Nathan Gerono

'Hey, niet bang zijn, dat gaat nooit gebeuren. Dat zal je nooit doen, ik zal jou nooit iets aan doen en jij zult mij nooit iets aan doen... Echt niet, ik beloof het je. We houden veel te veel van elkaar en het zou nooit gebeuren...' Zei hij rustig tegen haar. Hij wilde niet dat ze te bang werd, dat was helemaal niet nodig. Hij drukte heel zachtjes zijn lippen op die van haar, maar het bleef bij een simpel kusje. Hij wilde haar alleen laten zien dat hij veel van haar hield.

Elvira Solore

Nathan gaf duidelijk aan dat dit nooit ging gebeuren, dit zou ze nooit doen en hij zou haar nooit iets aandoen en zij hem ook niet. Ze hielden veel te veel van elkaar en het zou nooit gebeuren. Hij sprak zo rustig dat ze daardoor weer een klein beetje kalmeerde. Ze kreeg nu weer een vermoeide uitdrukking op haar gezicht, ze glimlachte lichtelijk na zijn kleine kusje.
"Dankjewel... je bent lief..." Fluisterde ze tegen hem. Ze zakte langzaam tegen Nathan aan in slaap.

Nathan Gerono

Ze zakte tegen hem aan in slaap en hij legde haar weer onder de dekens neer en hij streek kort langs haar gezicht. Hij moest zich echt enorm inhouden, hij had de neiging om haar te zoenen, maar dat kon hij niet doen. Hij ging naast haar liggen en hij staarde naar het plafond, hij wist dat hij echt geen oog dicht zou doen, maar Elvira was tenminste weer rustig.

Elvira Solore

De volgende ochtend werd ze wat verward wakker, ze wist niet meer goed waar ze was en wat er nu allemaal gebeurd was, ook voelde ze zich nog steeds doodop.. het was echt een vervelend gevoel.
Ze keek wat opzij naar Nathan en glimlachte lichtelijk naar hem. Hij was de hele nacht bij haar gebleven en dat vond ze heel erg fijn, waarschijnlijk zorgde dat ervoor dat ze door had kunnen slapen. Daarom begon ze hem nu zachtjes te strelen over zijn borst, langzaam met haar vingers steeds verder naar beneden.

Nathan Gerono

Opeens voelde hij vingers over zijn lichaam naar beneden glijden en het duurde even voor hij door had wat het was, toen kreunde hij zacht en opende hij zijn ogen. 'Dit is nog eens fijn wakker worden...' Fluisterde hij. Hij drukte zachtjes zijn lippen op die van haar en hij zoende haar langzaam, al werd hij vrij snel wat gretiger. Dat kon ook niet anders meer, hij hield het wel nog wat rustig, hij wilde niet echt ruw worden. Dat was nergens voor nodig.

Elvira Solore

Ze hoorde hem kreunen en hij opende zijn ogen, hij vond het fijn wakker worden. Ze grinnikte en zoende langzaam met hem mee. "Dit verdien je ook, lieve Nathan, je bent zo goed voor me." Fluisterde ze hem toe. Ze liet haar lippen over zijn buik naar beneden glijden en zoog er zacht even op.

Nathan Gerono

Ze zei dat hij dit ook verdiende en daardoor glimlachte hij dankbaar. 'Je verdient het dat ik zo ben, want je doet het zo goed... Ik ben trots op je...' Fluisterde hij. Door wat ze daarna deed kreunde hij diep. Hij merkte heel goed dat hij heel lang had moeten wachten, het leek nog intenser te zijn dan normaal. Dit was echt verschrikkelijk lekker. Hij sloot zijn ogen en hij ademde langzaam in en uit. 'Het spijt mij wel van gisteren, ik had je moeten laten slapen... Het was niet echt aardig van mij...' Mompelde hij.

Elvira Solore

Ze verdiende het dat hij zo was, ze deed het heel goed en hij was trots op haar. "Wat doe ik goed?" Vroeg ze zachtjes, ze begreep hem niet helemaal. Tergend langzaam liet ze hem in en uit haar mond glijden en ze merkte heel erg goed aan Nathan dat hij het heerlijk vond. Ze bleef doorgaan toen hij begon met praten en na een tijdje stopte ze, ze kwam weer wat omhoog en legde haar hand op zijn wang.
"Ik begrijp je wel, ik snap waarom je het deed. Misschien had ik andersom wel hetzelfde gedaan, maar daarna kwam je me troosten, je bleef bij me... dat betekent heel veel voor me... Je zette je gevoel opzij om mij te helpen." Fluisterde ze zachtjes.

Nathan Gerono

Hij kreunde diep door wat ze deed, dit was echt vreselijk lekker. Dit mocht ze elke ochtend wel doen. Ze hield op en door wat ze zei glimlachte hij dankbaar naar haar. 'Je bent lief... En ik ben trots op je omdat je overal zo goed mee omgaat. Dat vind ik echt heel erg knap...' Zei hij zacht. Hij was wel heel erg blij dat ze het hem niet kwalijk nam, want hij vond het toch best wel lastig. 'Ik was echt bang dat je het vreselijk zou vinden, dat je zou balen van wat ik deed...' Zei hij eerlijk.

Elvira Solore

"Sst, ik weet toch hoe je werkt, Nathan? Echt, ik weet hoe je bent en dat je aan me denkt, dat is al genoeg voor me, echt waar." Glimlachte ze hem nu toe. Ze streelde liefdevol langs zijn wang en keek diep in zijn ogen. Nathan was echt haar beste vriend en ze hield zoveel van hem, het was zo bijzonder.



Koningin Esmeralda Fullbright

Ze had echt genoten van de nacht in de boomhut, het was zo heerlijk samen met Jay, echt weer even samen genieten en dat hadden ze heel erg hard nodig. Het ging wel goed, het ging uitstekend tussen hun, maar om het toch wat specialer te maken, was dit een hele goede keuze. Samen liep ze nu met hem terug naar het kasteel, ze voelde zich helemaal verliefd en liep dicht tegen hem aan.
"Dit was heerlijk, Jay." Zei ze nu zacht tegen hem.


Rysha Volantis

Ze was echt heel erg moe en voelde zich eigenlijk heel erg slecht, haar baby vrat energie, het was echt heel erg eigenlijk. Ze zat in een schommelstoel buiten in de tuin, ze had het hartstikke warm en af en toe viel ze even in slaap en werd ze niet veel later weer wakker. Het was nu echt bijna zover en ze vond het zo eigenlijk helemaal niet zo heel erg leuk meer....

Nathan Gerono

Ze zei dat ze wist hoe hij werkte, hoe hij was en dat ze blij was dat hij aan haar dacht, dat was genoeg. Hij keek haar daardoor dankbaar aan. 'Dan weet je ook dat jij nu best verder mag gaan,' zei hij grijnzend tegen haar. Ze streek liefdevol langs zijn wang en daardoor drukte hij zacht en vol liefde zijn lippen op die van haar. Hij leerde het wel, het kwam wel goed met hem.

Koning Jay Fullbright

Ze zei dat het heerlijk was, waardoor hij haar met een glimlachje op zijn gezicht aankeek. 'Dat vond ik ook, ik heb er echt van genoten,' zei hij zacht. Het was fijn om dit soort dingen samen te doen, dat konden ze allebei ook wel gebruiken, zo nu en dan. Het was gewoon echt fijn. Het kasteel kwam in zicht en hij drukte kort zijn lippen op haar wang, daarna liep hij verder.

Koning Stephen Lahero

Hij wist dat het niet zo lang meer zou duren en dat vond hij ook helemaal niet erg, hij kon niet wachten. Waarschijnlijk dacht Rysha daar ook zo over, voor haar was het natuurlijk helemaal zwaar. Hij was gewoon benieuwd, heel erg. Zou het een meisje of een jongen zijn? Het zou ingewikkeld worden, dat wel. Maar toch keek hij er wel naar uit. Hij besloot Fay wel te schrijven, hij was toch al even weg en hij wilde weten hoe het was, ze moest weten dat hij haar miste.

Lieve Fay,

Hoe gaat het met jou? Hier gaat het wel goed. Tussen mij en Lucius gaat het wel oké, het zal waarschijnlijk niet lang meer duren voor Rysha bevalt. Ik mis jou wel, best wel erg. Zeker op dit soort momenten. Gaat alles daar goed? Ik hoop dat jij mij ook een beetje mist, ondanks dat Damion er is. Ik verlang naar je. Hoe gaat het met de meiden? Ik hoop dat jullie deze kant op kunnen komen, binnenkort.

Liefs,

Stephen.

Elvira Solore

Ze zag zijn dankbare blik en door wat hij grijnzend zei, begon ze te grinniken en ze zoende hem zachtjes terug. Het was heerlijk. Haar handen gleden zachtjes naar zijn onderrug en over zijn billen heen, ze kneep er plagend eventjes in en beet zacht op zijn onderlip.


Koningin Esmeralda Fullbright

Hij vond het ook heerlijk en hij had ervan genoten. "Ik ook, en ik heb van jou genoten." Grinnikte ze zachtjes. Ze voelde zijn lippen even kort op haar wang en ze keek hem daarna glimlachend aan.
"Ik hou zoveel van je lieve Jay..." Fluisterde ze zachtjes.


Koningin Fay Lahero

Ze glimlachte toen ze de brief in haar handen kreeg. Hij was van Stephen, het was een lieve en fijne brief eigenlijk, geen enge dingen, het ging gewoon goed en hij miste haar, ze was blij met deze brief.

Lieve Stephen,

Het gaat hier ook goed, ik ben blij dat het redelijk gaat tussen jou en Lucius, dat vind ik echt heel belangrijk. Ik mis je vreselijk, het is al zo lang geleden dat ik je voor het laatst heb gezien... Damion kan daar echt niets aan veranderen. Ik verlang ook vreselijk erg naar jou... De meiden doen het heel erg goed, toch vind ik het pijnlijk om te zien dat ze er gewend aan raken dat je vaak weg bent.. Ik hoop ook dat we snel kunnen komen, het zal ze goed doen en ons ook.

Ik hou van je,

Liefs, Fay


Ze drukte nu haar rood gestifte lippen op het hoekje van de brief en las hem even met een glimlach weer door. Daarna stuurde ze hem op naar Stephen, ze hoopte maar dat Rysha snel zou bevallen..

Nathan Gerono

Door wat ze deed kreunde hij zachtjes. Ze beet op zijn onderlip en hij pakte haar kin vast en zoende haar wat heftiger. 'Ik zal binnenkort wat meer gaan trainen, dan heb jij tenminste echt billen om in te knijpen,' zei hij plagend tegen haar. Hij had niets te klagen over zijn lichaam, maar hij had er wel eens beter uitgezien, in de tijd dat hij nog elke dag trainde en werkte, maar die tijd was wel een beetje voorbij nu.

Koning Jay Fullbright

'Gelukkig maar, ik ook van jou,' zei hij grijnzend. 'En als er een moment komt dat jij niet meer van mij geniet hoor ik het wel graag,' voegde hij er op wat plagende toon aan toe. Hij dacht niet dat het ooit kwam, het voelde zo goed tussen hun, het was gewoon heerlijk. 'Hoe gaat het met de pijn?' vroeg hij nu zacht aan haar, ietwat bezorgd.

Koning Stephen Lahero

Hij kreeg een brief van Fay terug en hij kreeg meteen een glimlachje op zijn gezicht. Hij had het hier fijn met Rysha, maar hij mistte Fay wel heel erg.

Lieve Fay,

Ik ben blij om te horen dat het goed gaat, dat jij mij mist is toch ook wel fijn. Toch is het oneerlijk, jij hebt Damion en ik heb hier een zwangere Rysha. Ik ben blij dat het goed gaat met de meiden, ik vind het ook wat pijnlijk, maar het is beter dan dat ze mij heel erg missen. Ik hoop je snel weer te zien en aan te kunnen raken, ik heb vannacht over je gedroomd. Het was heerlijk. Ik hoop ook dat jullie snel hier zijn, maar ik hoop vooral dat alles goed gaat tijdens de bevalling. Dat is het belangrijkste.

Lieve kus,

Stephen.

Elvira Solore

Ze voelde hoe hij haar kin pakte en heftig zoende. Ze sloot haar ogen en zoende heftig met hem mee, het was heerlijk. Hij zei daarna plagend dat hij ging trainen en dan had ze echte billen om in te knijpen. "Dat klinkt als een heel erg goed idee." Zei ze hem met twinkelende ogen. Ze prikte eventjes in zijn buik. "Je zag er in het begin veel beter uit." Plaagde ze.



Koningin Esmeralda Fullbright

Hij had ook van haar genoten en ze grinnikte even zachtjes door de rest wat hij vertelde. "Hmm... ik denk niet dat je dat ooit te horen krijgt hoor." Glimlachte ze plagend naar hem. Hij vroeg daarna zachtjes en wat bezorgd hoe het met de pijn ging.
"Goed, deze pijn kan ik wel hebben, dit is altijd aanwezig." Gaf ze aan met een lichte glimlach. Ze was er langzaam aan gewend geraakt.


Koningin Fay Lahero

Eventjes keek ze op naar Damion, ze gaf hem even een knipoog en daarna keek ze weer naar de brief van Stephen.

Lieve Stephen,

Ach, zoveel gebeurt er echt niet met Damion, hij is te bang dat Lucius er lucht van krijgt en dat begrijp ik ook wel. Ik vind het leuk dat je over me droomt, ondanks dat je bij Rysha bent, dat is toch wel een goed teken. Ik hoop ook dat alles goed gaat, heel veel succes alvast ook voor Rysha. Ben je wel een beetje lief voor haar?

Liefs,
Fay

Ze grinnikte eventjes zachtjes en stuurde hem daarna weer weg. Ze ging nu naar Damion toe en plofte naast hem op de bank met een glimlach.

Nathan Gerono

Hij werd flink geplaagd door haar en het liet hem grijnzen. 'Oh, is dat zo? Volgens mij heb jij nog steeds niets te klagen hoor...' plaagde hij haar een beetje. 'Maar ik zal wat meer gaan trainen, geen probleem...' zei hij daarna, hij zoende haar weer zacht maar intens. Hij was toch altijd wat ongeduldig.

Koning Jay Fullbright

'Nou, dat hoop ik dan maar. Ik hoop dat ik er altijd voor kan zorgen dat jij er van geniet,' zei hij grijnzend tegen haar. Ze liepen het kasteel in en hij kneep zachtjes in haar hand. 'Is het goed als ik wat ga werken? Dan kan jij nog een beetje uitrusten...'stelde hij nu voor. Hij hoopte dat ze het goed vond, want hij wilde toch echt nog wel wat dingen doen.

Koning Stephen Lahero

Ze deed dus niet echt veel met Damion, dat vond hij niet zo erg. Ze moest doen waar ze zich goed bij voelde.

Lieve Fay,

Je moet doen wat jij zelf wilt, dat vind ik het belangrijkste wel. Ik begrijp Damion wel, Lucius zal hem waarschijnlijk niet al te aardig behandelen als hij er achter komt. Natuurlijk ben ik lief voor haar, altijd. Zelfs nu. Ik was tegen jou toch ook lief toen je zwanger was? Tenminste, ik mag hopen dat jij nu niet gaat zeggen dat ik verschrikkelijk wel.

Liefs, Stephen

Hij stuurde de brief weg met een grijnsje op zijn gezicht en daarna leunde hij wat achterover in de stoel. Hij kwam overeind en hij ging maar eens opzoek naar Rysha, maar die was vast buiten.

Damion Nario

Ze schreef met Stephen en ze keek even naar hem, daardoor grijnsde hij. Ze plofte opeens naast hem op de bank en hij raakte kort haar been aan, verder deed hij niets. 'Is alles goed met hem?' vroeg hij nu aan haar. Ze zag er vrolijk uit, dus dan zou het wel goed zijn. Hij keek diep in haar mooie ogen en daarna glimlachte hij een beetje en keek hij weer voor zich uit.

Rysha Volantis

Ineens begon ze wat te voelen, ze schrok er eigenlijk van. Het deed pijn, heel erg veel pijn... het kwam eraan, het kindje kwam, ze voelde het. Ze riep om hulp en meteen werd ze door dienstmeisjes naar binnen gedragen naar een kamer. Het ging moeizaam en het duurde vreselijk lang. Ze wilde het liefste dat Stephen bij haar was, ze vond het doodeng.

Zarina
Ze luisterde mee met wat er gebeurde in het bed. Al verstond ze er niks van. Horen en verstaan waren hele verschillende dingen. Wel had ze een idee wat er zou gaan gebeuren, wat ook niet echt bepaald iets nieuws was voor haar. Ze zuchtte even diep en zacht brommend, alsof ze wou zeggen dat ze wel op mochten schieten. Ergens snapte ze dat ook niet. Bij honden, en wolven, was het gewoon erop, je ding doen en klaar. Dan kwamen er vanzelf puppy's als het goed is en maak je je klaar voor nog zo'n periode. Ze snapte werkelijk niks van al die menselijke bezigheden. Met een oog keek ze naar Storm, beetje zoekend wat hij er eigenlijk van vond.

Koning Stephen Lahero

Zodra hij geroepen werd ging hij nog veel sneller naar Rysha. Hij ging de kamer in en hij kwam bij haar zitten, meteen pakte hij haar hand vast. Hij keek haar doordringend aan, maar er stond een lieve glimlach op zijn gezicht. 'Ik ben bij je,' zei hij zacht, op een kalme toon. Hij had dit natuurlijk al vaker meegemaakt en hij wist dat het fijn was voor haar als hij rustig was. 'Je kunt dit, Rysha. Jij kunt dit zeker...' zei hij daarna.

Rysha Volantis

Stephen kwam bij haar toe en pakte haar hand, ze kneep er meteen in en hapte naar adem. Hij zei zacht dat hij bij haar was en dat ze dit kon. "Nee..." Jammerde ze zachtjes tegen hem. Het deed echt heel erg veel pijn en het voelde gewoon afschuwelijk allemaal. Ze wist niet wat er aan de hand was. Haar onderlip trilde wat en ze merkte dat er steeds meer mensen de kamer binnen kwamen, er leek echt wat aan de hand te zijn.

Koning Stephen Lahero

Er kwamen meer en meer mensen in de kamer, maar hij bleef alleen maar naar Rysha kijken. Zelfs als er iets aan de hand was wilde hij dit nu negeren en er alleen maar voor zorgen dat het goed ging met haar. Dat was het belangrijkste voor nu, al zou hij het verschrikkelijk vinden als er echt iets mis was. Hij slikte even, hij moest er nu niet aan denken. 'Rustig maar, je moet gewoon volhouden en dan komt het goed. Ik beloof het je,' fluisterde hij.

Rysha Volantis

Ze moest rustig blijven van Stephen, ze moest volhouden en dan kwam het goed. Ze beet op haar lip hierdoor. Ze voelde zich vreselijk en vol pijn.
Het eerste wat ze te horen kreeg, was dat het twee kindjes waren, ze kreeg een verraste en verbaasde uitdrukking op haar gezicht. Ze moest volhouden. Na een tijdje merkte ze dat er echt iets fout zat. Het eerste kindje werd razendsnel weggehaald bij haar en bij de tweede ging er ook iets fout.

Koning Stephen Lahero

Het waren twee kindjes... Hij ademde diep in en hij sloot zijn ogen kort, hij wilde niet horen wat er gezegd werd. Hij wilde het gewoon niet weten. Het zou zijn hart breken als het echt niet goed was allemaal. Hij wilde hoop houden. Hij pakte haar hand nog steviger vast en hij keek haar daarna weer aan. 'Je doet het goed.. heel goed...' fluisterde hij. Rysha moest zelf ook hoop houden, ze konden toch niets doen.

Rysha Volantis

Ze haalde haperend adem, het tweede kindje was meer dood dan levend, maar het leefde wel, er werd haar vertelt dat het eerste kindje dood was... De tranen gleden over haar wangen. Het tweede kindje, een jongetje, werd meteen meegenomen en er werd meteen ervoor gezorgd. Rysha kroop hierdoor tegen Stephen aan, een kindje dood, de andere wisten ze nog niet eens zeker. Ze trilde helemaal en de tranen bleven over haar wangen glijden.

Koning Stephen Lahero

Zodra hij te horen kreeg dat het eerste kindje dood was, voelde hij zich ontzettend leeg. Hij had dit nooit verwacht. Echt niet. Hij had nog nooit zoiets meegemaakt en het voelde alsof zijn hart in tweeën scheurde. Het was een afschuwelijk gevoel. Ook met het tweede kindje ging het niet goed en hij voelde zo veel dat zijn blik was leeg was, hij wist niet eens wat hij moest voelen. Rysha kroop tegen hem aan en hij sloeg zijn armen om haar heen, maar hij sprak geen woord. Hij was zelf ook echt ontdaan.

Rysha Volantis

Ze was er echt helemaal kapot van. Dit voelde zo afschuwelijk, het eerste kindje kreeg ze niet eens te zien, ze wist niet eens of het een meisje of een jongetje was... Ze hoopte dat het jongetje het zou overleven.
"Stephen... hoe gaan we hem noemen? Ook al gaat hij ook dood, ik wil hem een naam geven..." Fluisterde ze met een schorre stem. Ze bleef trillen, het voelde zo verschrikkelijk allemaal. Ze had zoiets nog nooit echt meegemaakt.