Medieval Times

Nathan Gerono

'Dat dacht ik al wel. Ik durf te wedden dat je het nog leuk vindt ook,' zei hij grijnzend tegen haar. Ze zoende hem terug en ze streek langs zijn arm. Hij onderbrak de zoen en hij keek haar vol liefde aan, daarna zoende hij haar gewoon weer. Het was te fijn om te stoppen, hij vond het echt heel lekker.

Koning Stephen Lahero

'Vind je het niet saai zo?' vroeg hij mompelend aan haar. Ze waren wel gelukkig, maar hij wist dat ze zijn regels volgde en dat ze dit zelf best saai vond. 'Ja, we gaan wel naar Nathan toe,' mompelde hij daarna. Hij pakte haar hand en hij liep naar de kamer van Nathan, hij klopte kort aan. 'Nathan, Fay en ik hebben je hulp nodig...' zei hij.

Elvira Solore

Hij dacht wel dat ze het leuk vond ook. "Dat weet ik wel zeker." Grinnikte ze zachtjes tegen hem met een glimlach. Hij onderbrak de zoen heel even, ze zag zijn liefdevolle blik en daardoor grinnikte ze zachtjes, ze vond het heel erg leuk. Daarna werd ze gewoon weer gezoend.
Ze schrok op toen ze een klop op de deur hoorde. "Je bent weer belangrijk." Vertelde ze hem nu.


Koningin Fay Lahero

Hij vroeg haar of ze het niet saai vond zo. "Een beetje, maar ik weet dat alles er alleen maar beter op wordt." Vertelde ze hem. Hij zei dat ze naar Nathan gingen inderdaad, hij pakte haar hand en liep samen met haar naar Nathans kamer toe en klopte daar aan. Ze glimlachte eventjes naar Stephen.

Nathan Gerono

'Ik had niet gedacht iemand te vinden die dit allemaal leuk vind... ik heb echt geluk met jou,' zei hij zacht tegen haar. Hij meende het ook echt. Er werd opeens op de deur geklopt en door wat ze zei grijnsde hij een beetje. 'Misschien wel niet,' zei hij lachend. Hij kwam uit bad en hij trok snel een badjas aan. 'Blijf maar zo zitten, als Stephen het wel leuk vind stuur ik hem door naar jou,' plaagde hij haar. Daarna liep hij naar de deur toe en opende hij die. Fay en Stephen stonden voor zijn neus. 'We zaten net in bad,' zei hij, omdat Stephen hem nogal raar aankeek.

Elvira Solore

"Natuurlijk heb je geluk met mij, ik ben zo uniek." Plaagde ze nu en ze gaf hem even een kusje, ze kon er wel echt slecht tegen als hij haar van die complimentjes gaf. Hij kwam uit bad en trok een badjas aan, door wat hij zei, schudde ze met een grijns haar hoofd. Ze bleef wel heel graag nog even in bad zitten.


Koningin Fay Lahero

Hij deed in zijn badjas de deur oven en ze schudde haar hoofd eventjes doordat ze hem zo zag.
"We zijn hier voor Faith, Nathan." Zei ze zacht tegen hem. "Die ringen die we voor Stephen en mij hebben gemaakt, wilden we ook graag voor Faith maken, wil je ons helpen?" Vroeg ze hem nu met een glimlach.

Nathan Gerono

'Niet eens om met ons in bad te gaan?' vroeg hij plagend. Hij kon het gewoon niet laten. Hij zag dat Stephen zijn hoofd schudde en hij knipoogde even naar Fay. Ze vertelde wat ze wel kwam doen en hij knikte langzaam. 'Als je even wilt wachten dan zal ik wat kleding aandoen en vertel ik Elvira dat ik even weg ben. Dan kom ik daarna met jullie mee,' zei hij. Hij knikte even naar de bank. 'Ga maar zitten hoor,' zei hij daarna.

Koningin Fay Lahero

Ze rolde even met haar ogen door zijn woorden over het in bad gaan. "Volgende keer, goed?" Vroeg ze lichtelijk plagend, waarschijnlijk zou Nathan dat helemaal geweldig vinden. Nathan vroeg of ze even wilden wachten, dan deed hij kleding aan en zou hij Elvira vertellen dat hij even weg was.
"Is goed." Knikte ze. Ze pakte de hand van Stephen even vast en ging op de bank zitten.

Nathan Gerono

Ze zei dat ze het de volgende keer zouden doen, hij zag Stephen even wat raar kijken en Nathan grijnsde tevreden. 'Volgende keer? Wat dacht je van vanavond?' vroeg hij uitdagend aan haar. Hij zag het wel zitten. Hij zag dat ze de hand van Stephen pakte en daardoor draaide hij zich om en liep hij de badkamer in. 'Ik moet ze even helpen met een ring, maar dan kom ik daarna weer hier naar toe. Je kunt blijven zitten, als je wilt...' zei hij tegen Elvira. Hij trok ondertussen wat kleding aan.

Koningin Fay Lahero

"Je weet heel erg goed dat ik maar een grapje maakte." Zei ze nu tegen Nathan, ze keek Stephen even wat geruststellend aan, natuurlijk zouden ze het niet doen, vooral niet als Stephen het niet zag zitten. Ze streek even zachtjes over zijn hand heen.


Elvira Solore

Nathan kwam bij haar terug. "Ik dacht dat je Stephen zou sturen." Plaagde ze Nathan nog eventjes. Hij vertelde dat hij ze ging helpen met een ring en daarna kwam hij weer hier, ze kon hier blijven.
"Doe ik ook, ik blijf in bad liggen tot ik het koud krijg." Grinnikte ze Nathan nu toe.

Nathan Gerono

'Je kan uit bad komen en even wat aan hem laten zien, als ik hem stuur word hij helemaal gek. We moeten dit rustig aanpakken,' zei hij grijnzend tegen haar. Hij wist wel dat Fay een grapje maakte, maar hij wist ook dat ze het misschien helemaal niet zo erg zou vinden. 'Dat is ook niet goed hoor,' zei hij tegen haar, hij streek langs haar wang en hij zoende haar even. 'Eigenlijk moet je gewoon even daar naar binnen lopen,' zei hij plagend, maar hij draaide zich wel om en hij liep weer naar Fay en Stephen.

Elvira Solore

"Laat het nu maar, Nathan... het komt allemaal wel, ooit." Zei ze hoofdschuddend. "Ga nou maar geen rare ideeën in je hoofd halen." Vertelde ze hem nu. Hij streek langs haar wang en zoende haar eventjes.
Hij plaagde nog was. "Help ze nou maar..." Spoorde ze hem nu wat aan terwijl ze haar hoofd schudde. Hij liep daarna ook weer weg en Fay kwam meteen overeind, ze wilde dit gewoon zo snel mogelijk geregeld hebben.

Nathan Gerono

'Ik heb al rare ideeën in mijn hoofd, dat weet jij toch?' vroeg hij grijnzend aan haar. Ze wilde dat hij ze ging helpen en hij zuchtte, dit was weer heel saai, maar hij begreep het wel. Fay kwam overeind, hij zag dat Stephen volgde. Hij liep meteen naar buiten en richting de smederij, als ze dit gehad hadden, zouden ze vast wat vrolijker zijn. Dat hoopte hij tenminste, hij vond het een stuk gezelliger en hij miste het wel een beetje dat hij amper tijd met Fay doorbracht.

Koningin Fay Lahero

Ze was gewoon wat gespannen en wat bang, vooral omdat er heel erg veel vanaf hing. Ze zei helemaal niets de weg naar de smederij en kneep wat in de hand van Stephen. Er ging van alles door haar hoofd. Stephen ging weer weg... Lucius is vast boos op hem en zij zat hier, machteloos... Ze kon niets en ze hoopte maar dat de ring Faith zou helpen, want anders hadden ze een nog groter probleem.

Koning Stephen Lahero

Fay was stil en hij begreep wel waarom. Dit was ook lastig. Hij vond het zelf ook zwaar. Hij moest met een andere vrouw mee reizen, een prachtige vrouw. Dan zat hij daarna weer bij Rysha. Hij had haar gemist en dat was verwarrend. Hij wist ook dat hij de volle laag van Lucius zou krijgen, dat kon bijna niet alles. Het zou pijn gaan doen, maar hij hoopte dat Aurora er voor kon zorgen dat het meeviel. Hij dacht aan zo veel verschillende dingen, het werd weer een chaos in zijn hoofd.

Koningin Fay Lahero

Ze moest zich niet zo druk maken, dat wist ze ook wel, hst had namelijk geen nut. Maar ze kon er niets aan doen. Elke keer als ze eraan dacht, kreeg ze tranen van frustratie en angst in haar ogen die ze gauw weer weg knipperde. Ze kwamen aan bij de smederij en toen ze Nathan aankeek, merkte ze niet dat haar blik nog zo ontzettend verloren en bang stond, normaal trok ze het altijd wel weer wat in de plooi, maar het ging nu niet...

Zarina
De donkere wolvin was in de buurt gebleven en had het een en ander bij elkaar gescharreld aan eten in die tijd dat ze alleen was. Eigenlijk was ze gewoon aan het wachten op een nieuwe opdracht van haar baas, die er niet meer was. Of een van zijn vervangers, maar daar had ze ook geen enkel.
Ze kwam net weer terug bij de plek waar haar baas was vergaan in vuur, bij de smederij, na een rondje restjes zoeken in het dorp. Ze joeg schijnbaar mensen angst aan met haar fel groene ogen en donkere vacht. En haar grootte uiteraard, al was ze voor een wolf nog niet eens zo bijzonder groot.

Devlyn Stratton
Het zweet drupte vanuit zijn haar langs zijn slapen af naar beneden toe over zijn gezicht. Zijn ademhaling was lichtjes versneld, maar zijn concentratie verslapte geen moment. Een kleine grijns verscheen op zijn gezicht toen hij zijn tegenstander al een voorspelling zag geven wat hij ging doen, en die aanval blokkeerde hij met gemak. Na nog een paar slagen, sloeg hij het zwaard uit de handen van zijn vermoeide tegenstander en drukte met het punt van zijn zwaard tegen het harnas van de persoon tegenover hem. Daarna nam hij afstand en ging recht staan.
Hij schudde even kort de hand van zijn tegenstander en liep daarna weg. De training was alweer voorbij en hij had weer gewonnen bij het sparren. Hij voelde zich goed, mede dankzij zijn successen bij de trainingen. Hij nam een van de kannen water aan die uitgedeeld werden en dronk er gulzig van.

Nathan Gerono

De blik die Fay hem gaf zorgde ervoor dat hij slikte. Stephen hield haar dan wel vast, hij zou haar zo graag wat gerust willen stellen, maar in deze situatie kon hij niets. Hij kon niet zomaar Stephen negeren en Fay troosten, dat zou hij hem waarschijnlijk nogal kwalijk nemen. Hij opende de deur en hij liet de twee naar binnen, hij slikte heel even. Hij wilde zo graag gewoon helpen, maar hij kon echt helemaal niets behalve dit.

Koningin Fay Lahero

De deur werd geopend en daarna gingen ze naar binnen toe, er zat een grote wolf en Fay keek er even wat bevreemd naar. "Sinds wanneer heb jij nog een hond?" vroeg ze nu aan Nathan. Daarna liep ze richting het vuur en maakte het aan met een simpel gebaar, ze zorgde ervoor dat het goed heet was.

Nathan Gerono

'Heb ik niet, maar dat beest blijft in de buurt,' mompelde hij. Hij liet het maar gewoon. Het vuur ging aan en hij glimlachte even naar Fay. 'Wat wil je dat ik maak? Ik kan een ring maken, maar ook een ketting, een armband, zeg het maar...' zei hij. Hij kon aardig wat, hij was dan van oorsprong geen smid, hij was zo fanatiek dat hij alles snel onder de knie had. Hij wilde ook erg graag helpen. Stephen sprak geen woord, maar Nathan vond hem altijd al stil en saai.

Koningin Fay Lahero

Het was niet de hond van Nathan, maar het beest bleef in de buurt, ze knikte hierdoor eventjes. Nathan wilde weten wat hij most maken, hij kon ook een ketting of een armband maken. "Ik denk dat een ketting ook wel mooi is, zeker voor Faith." Knikte ze nu, ze keek even naar Stephen om te zien of hij het met haar eens was.

Nathan Gerono

Stephen leek het prima te vinden, hij zei niets en begon er aan te werken. Hij deed enorm zijn best, hij wilde het graag mooi maken en Faith moest het ook graag dragen. Toen hij klaar was keek hij weer op naar Fay. 'Vanaf hier zullen jullie het moeten doen,' zei hij tegen haar. Hij legde kort zijn hand op haar schouder, hij wilde haar zo graag meer steunen, hij wilde met haar praten, maar Stephen zou het nu niet toelaten en dat begreep hij ook wel.

Koningin Fay Lahero

Ze keek geïnteresseerd maar ook wat zenuwachtig toe hoe Nathan het deed, het werd prachtig, hij kon dit echt geweldig goed. hij zei tegen haar dat ze het vanaf hier moesten doen. Ze knikte even, maar had het gevoel dat ze brak toen ze zijn hand op haar schouder voelde. Ze slikte en voelde het brok in haar keel. Even keek ze op naar Stephen, ze pakte voorzichtig zijn handen vast en haalde even diep adem.

Koning Stephen Lahero

Hij sprak geen woord, hij was zo diep in gedachten dat hij zich helemaal afsloot. Misschien was het maar beter dat hij weer even wegging, voor dit nog erger werd. Zijn handen werden gepakt en hij glimlachte zwak naar Fay. Hij sloot zijn ogen en hij deed precies wat ze verteld had, voor Faith deed hij alles wat nodig was, altijd. Hoe moeilijk het soms ook was, hij had nou eenmaal alles over voor zijn kinderen.

Koningin Fay Lahero

Hij deed precies wat ze hem gevraagd had. Samen verzamelde hun energie zich, ze voelde het door haar lichaam stromen naar hun handen. Ze klemde haar kaken op elkaar, haar rode en zijn blauwe energie kronkelden om elkaar heen, het was zo sterk... zo heftig. Ze drukte nu hun handen naar beneden toe, op de ketting. De energie schoot in de ketting met een ontzettende snelheid en kracht waardoor ze achterover werd geblazen.

Koning Stephen Lahero

De kracht was heel duidelijk en heftig, zijn lichaam trilde er zelfs door. Zodra het de ketting in schoot knalde hij wat naar achteren. Fay had duidelijk hetzelfde. Hij haalde een hand door zijn haren heen en hij kwam weer overeind. Nathan stond bij Fay en hij keek heel even naar de ketting. 'Ik ga wel terug naar het kasteel, ik heb nog veel te doen en dan kunnen jullie even praten...' 

Koningin Fay Lahero

Ze zat nog wat versuft op de grond toen Stephen overeind kwam, hij vertelde dat hij terug ging naar het kasteel, hij had nog veel te doen en dan konden zij nog even praten.
"Geef jij de ketting dan?" Vroeg ze zachtjes aan haar man. Ze ging langzaam wat recht op zitten. Ze vond het wel fijn dat hij haar en Nathan hier de tijd voor gaf, maar ze wilde ook graag dichtbij hem zijn...



Koningin Esmeralda Fullbright

Ze waren weer terug van het picknicken. Esmeralda was naar de stallen toe gelopen, ze voelde zich nog steeds redelijk fit en goed en daarom liep ze wat door de stallen heen, de paarden aaien die ze zo erg miste. Het was zo lang geleden dat ze gereden had... ze wilde het zo graag.