Medieval Times

Fay Fuego

Hij probeerde wat te verzinnen zodat Stephen het in zag. "Ik weet niet hoe... hij zou daarvoor iemand pijn moeten doen, maar daardoor raakt hij nog angstiger voor zijn kracht..." Vertelde ze met een zucht. "Ja, het is voor hem wel heel normaal..." Mompelde ze er zachtjes over en ze keek bedenkelijk. Hij vroeg haar of ze enig idee had wanneer de laatste keer was dat Stephen er wat mee heeft gedaan. "Volgens mij al heel lang geleden... is er niet is wat we kunnen vragen om te doen? De laatste keer met die ijsbaan ging het ook goed, als Chayenne wat van hem wilt waardoor hij zijn kracht moet gebruiken, dan doet hij dat." Legde ze uit.

Nathan Gerono

Ze wist niet hoe, hij moest dan iemand pijn doen, maar dan werd hij nog angstiger voor zijn kracht. Nathan knikte langzaam, dat was dan inderdaad niet zo'n heel goed idee. Dat konden ze beter niet doen, dan werd dit alleen maar erger. Ze dacht dat het al heel lang geleden was en daarna vroeg ze aan hem of ze niet iets konden vragen, als Chayenne iets van hem wilde, dan deed hij dat. 'Maar een ijs baan maken nu is ook niet heel realistisch...' zei hij zacht. 'Misschien een meertje bij het kasteel? Ik kan wel wat aarde weghalen, dan hoeft hij het alleen maar te vullen met water...' stelde hij voor. Hij wist niet of het ging werken, maar hij hoopte het wel.

CFay Fuego

Ze gaf hem een zacht duwtje. "Ik bedoelde ook geen ijsbaan." Zei ze haar vriend plagend. "Maar inderdaad, een meertje, dan heeft hij wat te doen." Zei ze met een knikje tegen Nathan. "Oké, laten we het maar proberen. " Sprak ze uiteindelijk. Ze kwam langzaam overeind. Ze zouden dan eerst Chayenne en Faith moeten halen en het met Chayenne overleggen.

Nathan Gerono

Hij kreeg een duw van haar en hij werd nog even geplaagd, maar ze vond zijn idee duidelijk wel goed. Ze moesten het proberen, ze kwam overeind en hij keek op naar haar. Daarna pakte hij haar eigenlijk meteen vast en trok hij haar bij hem opschoot. Zijn vingers gleden over haar rug heen en hij keek haar diep in haar ogen aan. 'We zien elkaar te weinig, vind je niet?' vroeg hij plagend, maar het was ook lichtelijk uitdagend.

Fay Fuego

Ze werd door Nathan teruggetrokken, op zijn schoot. Ze voelde zijn handen over haar rug glijden. Ze keek hem doordringend aan. Hij zei dat ze elkaar weinig zagen ze glimlachte daardoor.
"Klopt.. veel te weinig." Sprak ze wat hees tegen hem.
"Ik wil niet dat Stephen ons zo ziet..." mompelde ze.

Nathan Gerono

Ze zei wat hees dat ze elkaar inderdaad veel te weinig zagen en daardoor ademde hij diep in, ze wilde niet dat Stephen hun zo zag. 'Hij ziet ons ook niet,' zei hij zacht. Hij streek langs haar gezicht en daarna drukte hij kort zijn lippen in haar hals. 'Ik verlang naar je, Fay...' fluisterde hij. Het was zo lang geleden en hij had besloten om maar gewoon eerlijk te zijn over zijn gevoel. Hij vond het gewoon heerlijk met haar en daar verlangde hij naar. De spanning die er soms tussen hun hing was heerlijk, maar hij wilde er zo graag iets mee doen.

Fay Fuego

Volgens Nathan zou Stephen hun niet zien, hij kon natuurlijk voelen of Stephen eraan kwam. Ze voelde zijn vingers langs haar gezicht strelen en zijn lippen in haar hals. Hij verlangde naar haar en ze haalde daardoor trillend adem.
"Ik zal het eerst met Stephen moeten overleggen." Vertelde ze hem zachtjes. Ze streelde over zijn borst heen.

Nathan Gerono

Hij voelde dat ze trillend ademhaalde en ze zei dat ze het eerst met Stephen moest overleggen. Hij knikte langzaam, dat begreep hij wel. Ze streelde over zijn borst heen en hij merkte hoe veel die kleine aanraking al met hem deed. Hij pakte haar gezicht vast en hij keek haar doordringend aan, zijn blik was verlangend. Hij drukte zacht zijn lippen op die van haar en hij zoende haar op een intense manier en vol passie. Hij vond dat dit wel kon, ze deden nu nog niets verkeerd, bovendien hoefde Stephen het helemaal niet te weten.

Fay Fuego

Ze wist gewoon dat hij haar ging zoenen. Ze voelde het aan alles, ze zoende hem vurig terug, maar na een paar seconden stopte ze al, ze wilde het gewoon echt niet, het was onverstandig. Ze keek hem doordringend aan.
"Nathan, kom, we gaan, want ik wik gewoon niet dat er wat gebeurt."

Nathan Gerono

Ze ging vurig mee in zijn zoen, waardoor hij alleen nog maar meer wilde. Hij legde net zijn handen op haar lichaam neer toen ze stopte en zei dat ze gingen. Ze wilde niet dat er wat gebeurde. Hij ademde diep in, hij verlangde echt heel erg naar haar. Het koste hem moeite om zich in te houden, eigenlijk lukte het ook niet echt. 'Je wilt het wel,' zei hij zacht, zijn stem trilde zelfs lichtjes. Hij had zo veel verlangen en passie in zich en hij wist heel goed dat Fay juist dat mistte in Stephen. Stephen was beheerst, dacht over alles na, Nathan was het tegenover gestelde van dat, zeker als het hier om ging. Hij kwam toch overeind, hij pakte haar hand vast, maar bij de deur drukte hij haar tegen de muur en ging hij dicht tegen haar aan staan. 'Ik hoop dat je snel een moment vindt om dit met hem te overleggen...' zei hij, zijn stem klonk ietwat schor en hij drukte nog eens zijn lippen in haar hals.

Fay Fuego

Hij zei dat ze het wel wilde en daardoor knikte ze. "Ja, ik wil wel, maar ik wil het niet zonder de toestemming van Stephen. Ik wil niet dat ik zijn vertrouwen schaad... want als dat gebeurd, kunnen we nooit meer samen in dezelfde kamer zijn." Vertelde ze Nathan doordringend. Haar hand werd door hem vastgepakt en ze dacht dat hij gewoon met haar mee wilde lopen, maar ze werd tegen de muur gedrukt en hij kwam dicht tegen haar aan staan. Ze voelde het verlangen in haar oplaaien en door zijn woorden en zijn schorre stem werd het nog erger. Ze voelde zijn lippen in haar hals en ze moest echt moeite doen om niet te gaan kreunen.

Nathan Gerono

Ze wilde wel, maar ze wilde het niet zonder toestemming van Stephen. Dat had hij ook al wel verwacht en hij vond het logisch, hij kon zich alleen niet zo goed meer inhouden en hij vond het zo leuk om haar uit te dagen. Hij hield hier van, hij hield er van om er een spel van te maken. Ze wilde zijn vertrouwen niet beschadigen, want als ze dat wel deed, konden ze nooit meer samen in dezelfde kamer zijn. 'Je hebt gelijk,' zei hij zacht tegen haar. Ze had ook echt gelijk, maar hij vond het veel te lekker. Hij drukte zijn lichaam nog meer tegen haar aan en zijn handen gleden over haar heen. Zijn ademhaling versnelde iets, Fay had echt een geweldig lichaam. Ze was sowieso heel erg aantrekkelijk. Haar hele uitstraling was gewoon zo. Hij zoende haar opnieuw in haar hals en daarna hield hij abrupt op. Hij nam afstand en hij haalde een hand door zijn haren heen. 'Hij komt hier naartoe,' zei hij kort tegen haar, zodat ze begreep waarom hij dit opeens deed. De deur ging ook meteen open.

Fay Fuego

Gelukkig was Nathan niet al te opdringerig en gaf hij aan dat ze er wel gelijk in had, daardoor glimlachte ze breed naar hem, ze vond het fijn dat hij het begreep. Daarna voelde ze zijn lichaam nog steviger tegen haar aan. Ze hield haar adem in en zijn handen gleden over har lichaam, ze werd opnieuw in haar hals gezoend en ze kreunde nu zachtjes, soms kon ze er echt geen weerstand tegen bieden. Ineens hield hij op en nam hij afstand. Stephen kwam hier naartoe. ze had amper tijd om zichzelf te herstellen want de deur ging al open. Ze haalde even heel erg diep adem en liet zichzelf wat afkoelen. Daarna keek ze met een glimlachje naar Stephen.
"We wilden net naar je toe komen." Zei ze tegen hem.

Nathan Gerono

Stephen keek hem doordringend aan, maar daarna had de man duidelijk alleen maar aandacht voor Fay. 'Dat was misschien maar beter ook....' zei hij tegen Fay, waardoor Nathan hem wat raar aankeek. Stephen keek nu naar hem, hij voelde zich eigenlijk direct ongemakkelijk worden door die ijzige ogen. Hij had het gevoel dat Stephen soms recht door hem heen keek en dat had hij niet snel. 'Anders was je bovenop haar gesprongen of niet?' vroeg Stephen heel direct, waardoor Nathan alleen maar stamelde. 'Je hoeft niets te zeggen, ik kan voelen dat je veel warmer bent, dat je hart sneller klopt, ik kan je verlangen bijna voelen,' legde hij uit. Nathan keek even naar Fay, alsof hij iets van hulp of steun verwachtte. 'Je hebt geen hulp nodig, ik doe je toch niets? Je mag dat soort dingen best voelen. Gevoel kan je niet veranderen, Nathan. Je zou moeten weten dat ik daar niet zo moeilijk over doe,' mompelde Stephen, die wat spullen leek te zoeken. 'Waarom waren jullie net van plan om naar mij te gaan?' vroeg hij.

Fay Fuego

Stephen zei haar dat het misschien maar beter was ook en daarna zei hij tegen Nathan dat hij anders bovenop haar was gesprongen. "Nee, Stephen, dat zou nooit gebeuren, echt niet..." Fluisterde ze nu tegen hem. Dat was de waarheid, het zou nooit echt gebeuren. Nathan keek haar wat hulpzoekend aan, maar ze keek al gauw weer naar Stephen. Hij zei dat Nathan geen hulp nodig had, hij mocht dat soort dingen best voelen, gevoel kon niet veranderd worden. Fay knikte daardoor een beetje. Stephen ging wat spullen zoeken.
"Ik wil je zo graag helpen, Stephen... Ik dacht... misschien kun je wat leuks voor Chayenne en Faith doen... een meertje maken, vlakbij het kasteel." Legde ze hem uit. Hij leek anders dan normaal, alsof het hem allemaal niet kon schelen.

Koning Stephen Lahero

Ze zei dat het niet zou gebeuren, daardoor keek hij langzaam op. 'Oh nee? Zou je hem van je af slaan?' vroeg hij aan haar. 'Natuurlijk niet,' zei hij daarna mompelend. Hij haalde wat boeken uit een la en daarna hoorde hij dat Fay vertelde dat ze hem zo graag wilde helpen. Misschien kon hij wat leuks voor Chayenne en Fay doen. Een meertje maken, vlakbij het kasteel. Daardoor keek hij weer langzaam op. 'Ik ben aan het werk, Fay. Bovendien kunnen ze voor een meertje ook wat verder lopen, die zijn er al genoeg. Ik zit er niet echt op te wachten.' zei hij, waarom bleven ze maar doorgaan? Hij werd er helemaal gek van.

Fay Fuego

"Ja, dat zou ik inderdaad doen en dat zou jij als geen ander kunnen weten." Sprak ze nu wat feller tegen Stephen. Hij trok wat boeken uit een la en vertelde haar dat er genoeg meertjes waren in de buurt.
"Waarom doe je zo ongeïnteresseerd? Ik snap je niet..." zei ze hem zacht, daarna stapte ze op Stephen af en zoende hem. Vurig en vol passie, ze moest het kwijt, maar ze wilde ook weten wat Stephen ermee deed. Ze legde haar handen op zijn borst en maakte hem warm.

Koning Stephen Lahero

'Oh, waarom zou ik dat als geen ander kunnen weten? Omdat je dat ook bij mij zou doen?' vroeg hij nu aan haar. Hij had hier echt geen zin in. Ze wilde weten waarom hij zo deed, ze snapte hem niet. Hij had niet eens de kans om iets te zeggen want ze stapte al op hem af. Ze zoende hem heftig, het was vol passie en nogal vurig en daarom was hij ook overdonderd. Eerst deed hij niets, daarna duwde hij haar van hem af. 'Denk je dat ik hier nu op zit te wachten?' vroeg hij grommend. 'Ik ben aan het werk, Fay. Ik kom alleen maar even wat boeken halen, mag ik nu weer gaan, alsjeblieft?' vroeg hij, het klonk bot en onaardig. Hij had hier helemaal geen zin in.

Fay Fuego

"Nee, Stephen, omdat ik vreselijk veel van je houd en je nooit pijn zou willen doen." Vertelde ze hem. Hij maakte haar behoorlijk verdrietig door zijn gedrag, ze had de tranen in haar ogen staan van de frustratie. Ze werd gewoon van hem afgebouwd, hij had er geen tijd voor en kwam alleen maar de boeken halen, hij vroeg onaardig of hij weer weg mocht.
"Stephen... ik ken je helemaal niet zo... wat is er?" Vroeg ze zachtjes en bezorgd

Koning Stephen Lahero

Ze zei dat ze hem niet zo kende, ze wilde weten wat er was. Daardoor ademde hij even diep in. 'Ik heb hier geen zin in. Je zoent mij alleen maar zo omdat Nathan je gek maakt en je weet dat ik niet zo ben. Ik vind het heel leuk als je vurig bent en vol passie, maar het hoeft van mij niet zomaar in één keer, al helemaal niet als ik gewoon aan het werk ben. Zo ken je mij toch ook? Je weet toch dat ik zo ben?' vroeg hij nu aan haar. Nathan stond maar wat in de kamer, hij voelde zich duidelijk niet zo op zijn gemak. 'Ik ben niet zoals hij is, Fay. Dat zal ik ook nooit worden, dat zit niet in mij. Ik ben zelfs totaal anders. Ik hou van controle, ik wil alles in de hand hebben en het liefste doe ik het niet eens zo onverwachts. Soms heb ik het idee dat je daarom beter bij hem past, als het gaat om dit soort gevoelens. Dat is er aan de hand. Kan je mij nu alsjeblieft met rust laten? Ik wil graag werken en het is hartstikke druk...' zei hij nu tegen haar.

Fay Fuego

Hij had hier geen zin in, ze zoende hem alleen maar omdat Nathan haar gek maken en ze wist dat Stephen dat niet kon. "Dit was niet alleen omdat Nathan me gek maakte, dit was een poging om jou te ontdooien." Gaf ze zacht en wat schor aan. Ze kende hem wel zo, het hoefde voor hem niet zomaar in een keer, helemaal niet als hij aan het werk was, zo kende ze hem.
"Nee,ik ken je als iemand die altijd alles voor mij opzij zal zetten." Vertelde ze zachtjes. "Die tijd voor me maakt." Fluisterde ze zacht. Stephen gaf ook aan dat hij niet zoals Nathan was en ook nooit zo zou worden.
"Niet zeggen, niet zeggen, Stephen... ik hoor bij jou, alleen bij jou... een leven met Nathan is niets voor mij, hij en ik houden niet van elkaar, maar ik hou wel heel erg veel vn jou... ik pas niet beter bij hem, echt niet... ik wil dit graag uitpraten, Stephen, anders ga ik me er heel erg rot over voelen." Sprak ze de laatste woorden zachtjes en wat breekbaar tegen hem.

Koning Stephen Lahero


Hij deed zijn best om niet in één keer kwaad op haar te reageren en daarom liet hij haar ook helemaal uitpraten. Hij keek op naar Nathan, zijn blik nog steeds erg ijzig en kil. 'Ga,' zei hij, het was duidelijk niets meer dan een bevel. Nathan vertrok dus ook direct. Stephen keek naar Fay, hij ademde eerst diep in. 'Ik maak graag tijd voor je, heel graag. Maar ik heb het hartstikke druk en ik vind het vervelend als je dan zo doet. Want dat is niet hoe ik ben, dat is hoe Nathan is. Waar hij van houdt. Ik kan er niet goed tegen als je uit het niets zo tegen mij doet....' Zei hij tegen haar. 'Ik kan er al helemaal niet tegen als je mij dwingt om iets te doen. Ik wil mijn kracht niet gebruiken en je hoeft niet met Nathan te proberen mij over te halen. Dat werkt alleen maar tegen...' Zei hij, zijn stem klonk doordringend. 'Bovendien krijg ik het gevoel dat je mij gewoon belachelijk zit te maken met hem er bij, ik snap niet waarom, maar het doet mij wel pijn...' Voegde hij er iets zachter aan toe. 

Fay Fuego

Nathan moest vertrekken en dat deed hij ook meteen. Stephen zei dat hij heel erg graag tijd voor haar maakte, maar hij had het hartstikke druk en hij vond het vervelend dat ze dan zo deed. Ze keek daardoor even naar de grond. "Het spijt me..." Fluisterde ze hem nu zachtjes toe.
"Ik begrijp het ook wel, maar soms kan het me gewoon zo frustreren dat je zo ijzig doet..." Mompelde ze. Ze sloeg haar armen zachtjes om hem heen en hield hem stevig vast, dicht tegen haar aan.
"Ik maak je niet belachelijk... echt niet, het enige wat ik graag wil is je helpen en Nathan... Die wil eigenlijk ook alleen maar jou helpen. Maar als hij zich zo aan mij opdringt... ik zeg nee, elke keer, maar hij blijft het proberen om me over te halen." Vertelde ze hem zachtjes. Ze streek zacht langs zijn gezicht.
"Ik zal je niet meer dwingen... ik begrijp je wel en ik hou zo vreselijk veel van jou..." Mompelde ze zachtjes.

Koning Stephen Lahero


'Dan ga ik met hem praten. Ik wil dat niet hebben. Dat hij een keer wat probeert, oké. Dat snap ik wel. Maar nee is nee....' Zei hij. Hij wilde het gewoon niet, hij wilde niet dat Nathan haar lastig viel en dat deed hij duidelijk wel. Ze pakte hem vast en ze ging tegen hem aan staan, waardoor hij even diep inademde. 'Ik weet dat je het moeilijk vindt, Fay. Maar dat vind ik ook... Vooral als je dan zo doet. Dan heb ik het gevoel dat ik gewoon te veel van jou verschil. Dat ik heel erg anders ben...' Zei hij zacht tegen haar. 'Ik hou niet van dat onverwachtse, van dat heftige, uit het niets. Ik weet dat Nathan wel zo is en dat doet mij gewoon pijn. Ik weet dat je niet op die manier van hem houdt, ik weet het heel goed, maar toch.' Zei hij zacht. 'Je hebt hem trouwens pijn gedaan. Ik zag hem bijna in tranen uitbarsten toen je zei dat jullie niet van elkaar houden...' Zei hij zacht tegen haar. Hij bleef haar stevig vasthouden, nu vond hij het wel fijn. 

Fay Fuego

Hij ging met Nathan praten, hij wilde het niet hebben, nee was nee. "Het is ook wel heel erg lang geleden..." Sprak ze zachtjes tegen hem. "Hij gaf aan dat hij het miste." Zei ze. Hij wist dat ze het moeilijk vond, hij vond dat ook, vooral als ze zo deed.
Door wat hij daarna zei, werd ze verdrietig. "Oh, ik maak er zo'n potje van... Stephen.. ik doe iedereen pijn terwijl ik alleen maar wil helpen eigenlijk, maar ik maak het alleen maar ingewikkelder voor iedereen. Eerst doe ik jou pijn en nu Nathan... Ik hou wel van hem, maar ik bedoelde alleen maar dat ik niet op dezelfde manier van hem houd als van jou..." Ze zuchtte even zachtjes en hield Stephen stevig vast.