Medieval Times

Nathan Gerono

Hij luisterde naar wat Fay hem vertelde en hij knikte langzaam. ‘Ik bedoelde het niet zo verkeerd…’ zei hij tegen haar. Hij bedoelde het echt niet slecht, dit was gewoon zijn manier om met mensen om te gaan, hij was niet anders gewend. Waar hij vandaan kwam was het eigenlijk ook heel erg normaal en hij vond het lastig dat Stephen het de ene keer wel kon hebben en de andere keer totaal niet. Het was lastig om in te schatten wanneer hij het wel en niet kon maken. Fay legde wat dingen aan Stephen en uit en hij knikte langzaam. ‘Het trainen met de ridders kunnen we morgen wel gewoon tijdens hun training doen, dan staan we iets eerder op en doe ik mee tijdens de gewone training, dan ga ik daarna wel werken…’ zei Stephen tegen Fay, Nathan glimlachte even naar de man, maar hij leek nog niet echt vrolijk terug te doen. ‘Dan vechten wij nu tegen jou,’ zei Stephen daarna. Het was duidelijk dat de man dat lastig vond, dit waren allemaal dingen die waarschijnlijk tegenstrijdig voor hem waren.

Duke Samira

Hij was echt vreselijk misselijk, maar zolang hij sliep genas hij waarschijnlijk wel sneller, al werd hij een klein beetje wakker toen de deur open ging. Hij sliep ook niet erg vast, want dat lukte niet. Hij opende zijn ogen en hij keek naar Layka, een glimlachje verscheen op zijn gezicht. ‘Kom je mij gezelschap houden?’ vroeg hij zacht aan haar. Aan zijn stem was te horen dat hij zich niet goed voelde, ook al deed hij zijn best om vrolijk en heel positief te klinken.

Layka Samira

"Sorry, lieverd, ik wilde je niet wakker maken." Zei ze zacht tegen haar man toen hij zijn ogen opende wanneer ze de deur open deed. Hij vroeg haar of ze hem gezelschap kwam houden en daardoor knikte ze.
"Ik kan echt niets meer als ik me zo'n zorgen over je maak." Fluisterde ze. Ze nam plaats op het bed en gaf hem zachtjes een kus.

Fay Fuego

"Nathan, dat weet ik... ik kan het hebben, maar Stephen nu even niet... ik wil niet dat jullie elkaar in de haren vliegen." Glimlachte ze haar vriend toe.
Morgen zouden ze de training met de ridders beginnen, vandaag wilde Stephen wel tegen haar vechten. Het klonk nog wat twijfelachtig.
"Als het fout gaat, merk je het." Glimlachte ze nu en ze knikte naar het hartje. Dat zou hem vast wel iets meer gerust stellen, hoopte ze.
"Oké, begint een van jullie maar en niet vals spelen he!" Zei ze nu lachend en ze zette een flink aantal passen achteruit om ruimte tussen hun te creëren.

Nathan Gerono

Hij keek even opzij naar Stephen, Fay zei dat ze mochten beginnen en daardoor vormde hij bollen aarde. Eerst was het niet zo veel, maar al snel bleek dat hij het aardig onder de knie begon te krijgen. De aarde kwam omhoog en vloog daarna met een aardige vaart op Fay af. Hij wilde net iets anders proberen toen Stephen op hem af kwam. ‘Stop, ik kan dit niet hebben,’ zei hij direct. Het was duidelijk dat hij het heel erg moeilijk vond om dit te zeggen en waarschijnlijk stond hij op het punt om hem iets aan te doen, waardoor Nathan hem rustig aankeek. ‘Het is al goed, ik doe niets meer, oké?’ zei hij zacht en kalm, Stephen knikte langzaam. ‘Kan je het niet aanzien dat ze aangevallen wordt?’ vroeg hij nu, het was duidelijk precies waar Stephen last van had. Dat werd nog wat, want Fay zou wel vaker aangevallen worden, waarschijnlijk.

Fay Fuego

De blokkade in Nathan was duidelijk verdwenen, ze vond het heel erg fijn om te merken. Hij vuurde bollen met aarde op haar af, als een slang ontweek ze die. Ze wilde hem net toeroepen dat hij met iets beters moest komen toen Stephen er al wat van zei. Haar schouders gingen hangen door zijn woorden en ze kwam dichterbij.
"Stephen, ik weet dat dit moeilijk voor je is... maar straks... in het gevecht zullen ze mij ook aanvallen. Ik wil dat je dan voor je eigen veiligheid kiest en niet voor mij... zoals je waarschijnlijk wel verwacht, kun je me niet opsluiten in een torentje. Ik wil vechten, het liefste in het heetst van de strijd." Ze klonk onwijs strijdlustig.
"Probeer het zelf eens om mij aan te vallen. Je moet het eigenlijk niet als vechten zien, meer als een spel, een dans. Ritmische bewegingen die niet fout kunnen gaan, je kan op me inspelen, Stephen. Het is niet zoiets dat er een winnaar of een verliezer is, dat we doorgaan tot de ander opgeeft. Het is een samenwerking met een tegenstander." Legde ze hem uitgebreid uit.

Nathan Gerono

Fay probeerde er voor te zorgen dat Stephen het anders ging zien, maar hij kon in de ogen van de man zien dat hij dit niet zomaar kon. Waarschijnlijk ging dit in tegen alles wat hij ooit geleerd had en dat leek allemaal nogal diep tot hem doorgedrongen te zijn. Heel erg diep zelfs. Waarschijnlijk was hij meer dan streng opgevoed. Stephen had er iets over gezegd tegen hem en Fay, maar Nathan kon zich er wel wat bij voorstellen. Het was niet met zachte hand gegaan, het was bijna alsof hij compleet getraind en gemaakt was tot wie hij nu was. Dat zat hem duidelijk heel erg dwars. Stephen aarzelde, zelfs toen Fay zei dat hij haar maar aan moest vallen. Uiteindelijk leek hij het te willen doen, Nathan zag hoe er water rond Stephen cirkelde, maar hij zag ook de verwarring in de ogen van de man. Uiteindelijk deed hij het niet, wat hem alleen maar meer op leek te fokken, omdat dit waarschijnlijk ook falen voor hem was.

Fay Fuego

Ze vond echt dat Stephen hier doorheen moest. Hij moest dit leren anders zou het zijn dood betekenen in het gevecht... want hij zou dan alleen nog maar op haar letten en dat wilde ze niet. Hij leek het te willen proberen de sliert water om hem heen zag er afwachtend uit, niet veel later verdween die weer. Ze haalde diep adem, haar ogen werden rood en ze liet het vuur op hem afschieten, ze omhulde hem met vuur en maakte het steeds heter onder zijn voeten.
"Bevries het, Nathan!" Riep ze hem toe.

Bedoel natuurlijk Stephen....

Verena Stratton
Verbaasd keek ze om toen ze rare geluiden hoorden. Soort sneeuwballen van aarde, en zeker geen kleine balletjes, vlogen door de lucht en daarna werd de koning van White Castle in brand gezet. Tenminste daar leek het op. Ze snapte er niks van. Hoe kon dit? Waarom was de rest hier zo rustig onder?
Ze liep rustig, en ietwat argwanend naar het drietal toe, maar bleef op een afstandje stil staan. Ze vatte zelf liever geen vlam natuurlijk en ze had ook geen zin in nog een knal tegen haar hoofd. Of gewoon iets dat tegen haar aan gegooid werd, dat hoefde niet nog eens haar hoofd te zijn natuurlijk.

Koning Stephen Lahero

Door wat Fay deed, wist hij totaal niet wat hij moest doen. Dit ging volledig tegen zijn principes in en eigenlijk wilde hij het gewoon niet, maar hij kon nu niet echt anders. Hij deed dus ook wat ze vroeg, hij liet water om het vuur heen gaan en bevroor het daarna, zodat het verdween. Hij keek haar alleen maar strak aan, daarna ademde hij diep in. Dit wilde hij niet. Hij wilde niet tegen haar hoeven vechten, helemaal nooit, zelfs niet als het was om te oefenen. Hij vond het verschrikkelijk en het liefste liep hij meteen weg, maar dat deed hij niet. Hij keek even opzij in de ogen van Nathan, die zwak naar hem glimlachte, maar verder niets deed. Hij keek Fay weer aan en hij slikte even. ‘Trainen jullie maar gewoon samen,’ zei hij zacht.

Fay Fuego

Stephen keek haar strak aan. Hij vond het helemaal niets... ze zuchtte en hield op. Even keek ze opzij naar een nieuwsgierig figuur. Ze kende de vrouw niet, was ze wel van white Castle?
Stephen zei nu dat ze samen met Nathan moest gaan trainen. Ze drukte zacht haar lippen op zijn wang.
"Het is niet erg..." fluisterde ze zacht.
"Red je het wel als je toekijkt en Nathan en ik vechten?" Vroeg ze nu aan Stephen. Dan zou ze later nog met hem gaan trainen, maar niet tegen hem.

Koning Stephen Lahero

Ze kwam naar hem toe en zei zacht dat het niet erg was, maar dat was het wel. Hij baalde verschrikkelijk van zichzelf en dat was te merken ook. Nathan was verdacht stil en duidelijk op zijn hoede. Ze vroeg of hij het wel redde als ze met Nathan zou vechten en hij toe zou kijken. Hij klemde zijn kaken op elkaar en hij knikte, het moest maar. Hij wilde niet toegeven aan alle verwarrende gevoelens, hij wilde dit gewoon kunnen, hoe moeilijk het ook was voor hem. Hij haalde een hand door zijn haren heen en hij keek even opzij naar Nathan, die nog steeds helemaal niets deed.

Fay Fuego

“Oké, kop op, lieve schat. Je bent sowieso geweldig, maakt niet uit wat je doet.” Zei ze liefdevol tegen hem. Ze vond niet dat hij het zich zo moest aantrekken. Ze zou nu met Nathan gaan vechten, ze ging weer een stuk achteruit.
“Oké, laat maar zien wat je nog meer in huis hebt.” Lachte ze Nathan toe. Ze hoopte wel dat hij Stephen in de gaten bleef houden, je wist nu niet hoe hij kon reageren.

Nathan Gerono

Stephen leek echt te willen dat hij met Fay vocht, maar hij wist niet of dat nu wel zo’n goed idee was, nu Stephen zo heftig reageerde op alles. Toch zei Fay zelf ook dat hij moest laten zien wat hij kon, waardoor hij zwakjes glimlachte en dat ook deed. Hij kreeg steeds meer aarde omhoog en met meer kracht haar kant op. Het was duidelijk dat hij wel beter in zijn vel zat en dat hij daardoor gewoon veel krachtiger werd. Hij had er ook ontzettend veel plezier in nu, dat hield alleen op toen hij in één keer doodstil stond. Hij voelde ontzettend veel pijn door zijn lichaam gaan en hij had geen idee waardoor dat kwam. Hij kon niet eens meer opzij kijken naar Stephen, al was aan hem ook niet goed te zien dat hij iets deed.

Fay Fuego

Ze ontweek Nathan en vuurde terug, het was best leuk en hij had onwijs veel kracht, nog niet echt behendigheid, maar wel kracht en dat was al een grote stap in de goede richting.Ze vond het leuk. Opeens stond Nathan doodstil, ze keek hem eerst afwachtend aan, maar daarna ging haar blik naar Stephen.
“Stephen, stop daarmee.” Zei ze streng en ze liep op hem af. Het hartje stopte op dit moment met kloppen. Ze liet haar vuur als een deken over Nathan heen dalen om hem op te warmen.

Koning Stephen Lahero

Hij zag wel dat Fay naar hem toe kwam gelopen, maar hij had het nog niet echt door. Het drong totaal niet tot hem door wat hij deed. Het gebeurde nogal onbewust en hij leek ook heel erg afwezig te zijn. Haar strenge toon drong wel tot hem door, maar haar woorden niet eens. Hij bleef naar Nathan kijken en de man had duidelijk heel veel pijn, maar ook dat drong niet tot hem door. Het was alsof hij het niet zelf deed, alsof hij er geen invloed op had. Hij kon niet eens echt stoppen, hij had geen keuze, anders had hij het waarschijnlijk wel gedaan.

Layka Samira

"Sorry, lieverd, ik wilde je niet wakker maken." Zei ze zacht tegen haar man toen hij zijn ogen opende wanneer ze de deur open deed. Hij vroeg haar of ze hem gezelschap kwam houden en daardoor knikte ze.
"Ik kan echt niets meer als ik me zo'n zorgen over je maak." Fluisterde ze. Ze nam plaats op het bed en gaf hem zachtjes een kus.


Aurora Legos

Ze kroop ineens overeind wanneer er iemand binnenkwam. Ze schrok zich dood. Lucius trok de dekens over hun lichamen heen. Er werd gelachen, wat woorden gesproken en toen ging hij weer weg. Aurora ontspande weer en slaakte een zucht. Ze keek op naar Lucius en gleed met haar handen over zijn borstkas heen.


Fay Fuego

Stephen deed niets. Hij bleef gewoon naar Nathan kijken. Ze ging voor Stephen staan en doorbrak het contact dat hij had met Nathan, ze keek doordringend in de ogen van Stephen en voelde hoe ze nu zelf koud werd. Het was beter dan Nathan kapot te laten vriezen, ze was veel liever zelf zo koud, want dan kon Stephen tenminste stoppen. Het hartje werd langzaam steeds kouder en witter.

Duke Samira

Eigenlijk was hij wel heel erg blij om haar te zien, het deed hem goed dat ze bij hem was. Dan verveelde hij zich ook niet zo erg, al was slapen ook wel goed. Dat kon hij toch niet de hele tijd doen. Ze kon niets doen als ze zich zo veel zorgen om hem maakte. ‘Dat is toch ook helemaal niet nodig… je moet je geen zorgen maken om mij, echt niet. Ik kom hier wel overheen, dat komt allemaal goed. Ik voel mij nu alleen niet zo lekker, dat heeft even een paar dagen de tijd nodig, daarna ben ik gewoon weer de oude…’

Lucius Legos

Hij voelde de handen van Aurora op zijn borstkas, maar hij kon niet zo snel rustig worden, dat ging gewoon niet. Hij had hier zo’n verschrikkelijke hekel aan. Hij was in staat om de man achterna te gaan en af te maken, het kostte hem flink wat moeite om dat niet te doen en rustig te blijven liggen. Hij keek heel even opzij naar haar, daarna staarde hij naar het plafond. Zijn spieren waren duidelijk enorm gespannen en hij zelf was dat eigenlijk ook nog heel erg.

Koning Stephen Lahero

Opeens stond Fay voor hem en doorbrak ze het contact dat hij met Nathan had. De man bleef nog steeds doodstil staan, dit zou nog wel even duren, waarschijnlijk. Hij merkte nu steeds iets meer wat hij deed, vooral door het hartje van Fay. Het duurde een paar seconde, daarna stopte hij en doorbrak hij nu zelf het contact dat hij met haar had. Hij ademde trillend in, het koste hem eigenlijk onwijs veel energie. Hij sloeg zijn armen direct om haar heen, al wist hij niet wat hij moest doen om haar snel op te warmen nu.

Layka Samira

Het was niet nodig, ze moest zich geen zorgen om hem maken, hij kwam hier wel overheen en het kwam allemaal goed, hij voelde zich nu alleen niet zo lekker endat zou een paar dagen duren.
“Ik zie je veel liever vrolijk en levendig...” Mompelde ze zachtjes tegen hem en ze streek door zijn haren heen.
“Zal ik aan Fay vragen of ze je kan genezen?” Vroeg ze nu aan hem.



Aurora Legos

Hij was onwijs gespannen. “Kom eens, Lucius, dan zal ik je een massage geven.” Zei ze ze zacht tegen hem. Ze liet haar handen masserend over zijn borstkas glijden en ze keek hem liefdevol aan terwijl ze daar mee bezig was.



Fay Fuego

Hij stopte uiteindelijk, ze was aardig verstijfd en koud. Ze voelde de armen van Stephen om haar heen en daardoor werd ze langzaam weer warm. Ze bibberde ontzettend en probeerde zichzelf nu weer warm te maken, haar hart gaf licht en ze werd weer warm, daarna bekommerde ze zich om Nathan en warmde ze hem op met vuur.

Duke Samira

‘Ik ben ook veel liever vrolijk en levendig, maar het is niet anders nu…’ zei hij plagend tegen haar, met een zwakke grijns op zijn gezicht. Ze vroeg daarna of ze aan Fay zou vragen om hem te genezen, waardoor hij even nadacht. ‘Ja, dat is goed… als ze dat zou willen doen…’ zei hij tegen haar. Het zou een hoop schelen, hij vond dat hij nu wel weer genoeg gevoeld had. Hij wist niet of ze het helemaal weg kon krijgen, maar hij voelde zich waarschijnlijk sowieso wel beter als ze dat deed.

Lucius Legos

Aurora begon tegen hem te praten en hij wilde net zeggen dat ze op moest houden en dat het klaar was nu, maar het aanbod klonk toch wel goed en nog voor hij iets kon zeggen begon ze al. Haar liefdevolle blik liet hem zwak glimlachen, maar daarna sloot hij zijn ogen en genoot hij gewoon van wat ze deed. Het was ongelofelijk dat Aurora het voor elkaar had dat hij hier van kon genieten, tegenwoordig. Maar ook alleen bij haar. Niemand anders zou dit kunnen flikken, maar van Aurora vond hij het heerlijk. Hij ontspande langzaam steeds meer en uiteindelijk kwam hij iets overeind om haar zacht te zoenen.

Koning Stephen Lahero

Ze leek weer warm te worden en daarna ging ze naar Nathan. Hij zag hoe de man langzaam weer tot leven kwam, maar het was duidelijk dat hij zich niet echt heel goed voelde, waarschijnlijk deed het nog steeds flink wat pijn. Fay hielp hem en hij stond maar wat te staren naar hun. Hij wist niet wat hij moest doen, hij werd weer gek van het schuldgevoel en nu wilde hij helemaal niets meer doen. Daardoor draaide hij zich om en liep hij weg, hij kon hier totaal niet mee omgaan.

Layka Samira

Hij was ook veel liever vrolijk, maar nu was het niet anders nu. Hij wilde wel graag dat ze aan Fay vroeg om hem te genezen. Ze drukte een kusje op zijn wang. “Dan zal ik dat zo doen, lieverd.” Fluisterde ze hem toe.



Aurora Legos

Hij begon te ontspannen, ze vond het fijn dat hij het zo fijn leek te vinden. Hij kwam iets overeind en zoende haar op een hele zachte en lieve manier. Ze ging er vol in op en sloot haar ogen om er onwijs van te genieten. Het was echt heerlijk...


Fay Fuego

Nathan werd ook langzaam weer warm en zoals verwacht liep Stephen weer weg, dit keer ging ze niet meteen achter hem aan. Ze had hem al genoeg achterna gelopen die dag en daardoor bleef ze bij Nathan. Haar eigen gewrichten deden ook pijn.
“Gaat het een beetje met je? Ik weet dat het pijn doet.” Zei ze zacht tegen hem.

Duke Samira

‘Kom eens hier…’ zei hij zacht. Hij pakte haar vast en hij trok haar heel voorzichtig bij hem op het bed. Hij sloot haar in zijn armen en hij legde zijn hoofd heel erg voorzichtig dicht tegen haar aan en hij sloot zijn ogen weer even. Elke beweging zorgde ervoor dat zijn hoofd nog meer pijn deed, maar dat maakte hem nu niet zo veel uit, hij wilde gewoon heel graag lekker tegen haar aan liggen, dat vond hij gewoon heel erg fijn. Hij pakte haar hand vast en hij kneep er zachtjes in.

Lucius Legos

Aurora ging mee in de zoen die eigenlijk heel erg lang duurde. Hij streelde over haar rug heen en uiteindelijk onderbrak hij de zoen en keek hij haar aan. ‘Zullen we anders maar gewoon gaan slapen?’ vroeg hij zacht. De onderbreking had er eigenlijk voor gezorgd dat hij het niet nog eens wilde, hij hield er echt niet van dat ze onderbroken konden worden en daarom wilde hij het eigenlijk ook niet nog een keer. Hij wilde ook de goede sfeer nu niet verpesten, dus leek dit hem nu het beste.

Nathan Gerono

Fay vroeg of het een beetje met hem ging, ze wist ook dat het pijn deed. Hij knikte heel langzaam, het deed inderdaad heel erg veel pijn en hij wist niet goed wat er gebeurd was. ‘Het gaat wel,’ zei hij zacht. ‘Wat deed hij nou?’vroeg hij daarna. Hij begreep het niet goed en hij was eigenlijk ook wel een beetje geschrokken, dat gebeurde niet zo vaak. Had Stephen zo’n hekel aan hem? Hoe had hij dat dan voor elkaar gekregen? Het was helemaal niet zijn bedoeling dat de man hem niet meer mocht, of wat dan ook.

Fay Fuego

Het ging wel volgens Nathan, hij vroeg wat Stephen nu precies deed. “Hij deed het pas geleden ook bij mij... Het is gewoon een kracht die hij nog helemaal niet onder controle heeft en het komt er op de momenten uit wanneer hij het moeilijk heeft. Hij vindt het vreselijk als je met mij vecht...” Ze zuchtte zacht. “Deze kracht van hem is zo krachtig.... maar hij wilt hem niet expres gebruiken...”

Nathan Gerono

Ze gaf hem uitleg, Stephen had het zelfs bij haar gedaan. Dat kon hij niet goed begrijpen. Het kwam er alleen uit wanneer hij het moeilijk had en Fay zei dat Stephen het vreselijk vond als hij met haar vocht. Daardoor knikte hij langzaam, dat bleek inderdaad wel. Hij had het niet onder controle en het was volgens Fay ontzettend krachtig, maar hij wilde het niet expres gebruiken. ‘Misschien wil hij dat wel als hij het zelf onder controle heeft…’ opperde Nathan voorzichtig. Dan hoefde Stephen ook niet bang te zijn dat het fout ging.

Fay Fuego

Ze schudde haar hoofd door de woorden van Nathan. "Hij wilt het niet oefenen, daardoor zal hij het dus nooit onder de knie krijgen en kunnen beheersen. Daardoor zal hij mij ermee pijn blijven doen terwijl hij dat eigenlijk niet wilt.... Dan gaat hij zich nog schuldiger voelen en zal alles steeds slechter gaan en raken we in een negatieve spiraal..." Ze zag het allemaal maar wat somber in, dat kwam vooral omdat ze amper tot Stephen door kon dringen... gelukkig hielp het hartje... daar was ze blij om...