Medieval Times

Nathan Gerono

Ze wilde graag voor dit kasteel gaan werken, hoorde hij dat nou goed? Het liet hem glimlachen, misschien was het wel goed voor haar. Hij voelde hoe zijn hoofd vast werd gepakt en hij werd vurig door haar gezoend, waar hij makkelijk in mee ging. Hij vond dit heerlijk, hij kon er enorm van genieten. Hij hield van mooie en interessante vrouwen en Fay had dat allebei. Bovendien hield ze het met hem uit en daar was hij ook wel erg blij mee. Hij stopte de zoen om haar glimlachend aan te kijken en daarna keek hij weer naar het vuur. Storm was bij hem komen zitten en de hond staarde hem aan, waardoor hij even opzij keek en hem een aai door zijn lange vacht gaf.

Jay Fullbright

Ze vond hem prachtig, daardoor grijnsde hij. ‘Jij bent duizend keer leuker,’ zei hij zacht. Ze kwam op hem zitten en hij keek haar doordringend aan, daarna werd hij heftig gezoend, hij voelde haar handen door zijn haren gaan en hij greep haar steviger vast. Hij merkte dat hij moeite moest doen om zich in te houden, steeds iets meer. Het was niet erg, hij hield het nog wel vol, maar hij merkte aan zichzelf dat het meer van zijn zelfbeheersing vroeg en hij baalde er ergens toch wel een beetje van.

Duke Samira

Hij kneep zijn ogen dicht en hij schudde langzaam zijn hoofd. ‘Dat hebben we toen besloten omdat Verena niet hier woonde destijds, bovendien had ik Esmeralda al en was ik op dat moment nog half samen met Lolita. We hebben het er over gehad en besloten dat het zo niet goed uit kwam dat ik mij afzijdig zou houden. Verena wist toen nog niet eens zeker of ze hem wel wilde houden. Wist ik veel dat het zo zou lopen, anders had ik het wel anders gedaan…’ zei hij zacht. Door wat ze tegen hem zei over Myles keek hij op, de tranen liepen over zijn gezicht heen en hij kneep zijn ogen dicht. Hij leunde met zijn hoofd in zijn handen en hij haalde af en toe diep en trillend adem. Ze pakte zijn gezicht vast, hij moest haar aankijken. Ze was dolgelukkig met hem en zolang ze zouden praten kwam het wel goed. Hij voelde haar lippen op die van hem, het deed hem wel goed, maar hij bleef vreselijk verdrietig. Hij was hier niet zo goed in, dat was hij nooit geweest. Hij verdronk bijna in zijn schuldgevoelens en meteen leek alles hopeloos te zijn. Dit was niet wat hij wilde. Hij wilde gelukkig worden met haar, hij had Esmeralda al, hoewel hij veel van Myles hield, was het allemaal vreselijk snel gegaan en dat was totaal niet wat hij in gedachten had gehad. ‘Ik weet niet of ik dit kan…’ zei hij zacht, hij twijfelde echt heel erg aan zichzelf.

Devlyn Stratton
Hij kreeg zelf ook een kleine grijns op zijn gezicht toen Myles zei dat ze het beste eerst naar de eetzaal konden gaan. Vooral omdat Myles honger had. 'Ik heb ook best wel trek.' gaf hij daarna toe.
Myles begon zelf alvast te lopen richting de eetzaal en hij beende hem snel bij. 'We hebben nog zeker 5 jaar de tijd. En dan krijg ik het te horen van mijn moeder. Als we het eerder ontdekken, is alleen maar leuker.' zei hij. 'Tenminste, dat hoop ik.' voegde hij er daarna nog wat twijfelend aan toe.

Fay Fuego

Hij glimlachte toen ze het erover had dat ze op het kasteel wilde werken, waarschijnlijk vond hij het wel leuk, dan had ze in ieder geval dingen die haar hier bonden en daardoor zou ze ook niet zomaar weg gaan. Hij kon fantastisch zoenen, ze vond het leuk. Hij stopte de zoen en ze zag de glimlach op zijn gezicht. Ze leunde tegen hem aan en keek naar Storm.
“Niet jaloers worden he.” Plaagde ze het dier.


Esmeralda Samira

Ze merkte hoe Jay haar steviger vastpakte, daardoor liet ze hem zachtjes in haar glijden, hij had nu lang genoeg gewacht en zij trouwens ook. Ze vond het tijd worden, het was ook zo lekker, vooral met Jay, ze kon er vreselijk van genieten. Ze kuste hem in zijn nek en hals.


Layka Samira

Hij legde alles aan haar uit en daardoor knikte ze even, dat begreep ze wel, heel goed zelfs.
“Ik snap wel dat je het gedaan hebt, het is een logische reactie, maar misschien moet je het nu proberen goed te maken, praat eens met Verena.” Vertelde ze hem zachtjes. Zodra ze over Myles begon, liepen de tranen over zijn wangen.
“Hé, Duke... rustig maar..” Zei ze zachtjes tegen hem. Ze streek over zijn rug heen.
“Je hebt al zoveel bereikt, zo ontzettend ver gekomen, dit kun jij ook. Ga eens een dag met Myles weg en leg hem alles uit... praat met hem, hij is ontzettend slim.” Ze legde haar hoofd tegen Duke aan en sloeg haar arm stevig om hem heen.
“Ik hou van je.” Mompelde ze tegen hem. Ze wilde hem zo erg graag weer vrolijk zien.



Myles Samira

Devlyn had ook best wel trek en daardoor glimlachte hij, snel naar de eetzaal dus. Onderweg had Devlyn het nog over zijn onbekende vader, ze hadden nog zeker vijf jaar de tijd om uit te zoeken wie zijn vader was, want waarschijnlijk had hij dan de leeftijd dat zijn moeder hem volwassen vond. Myles vond het dan weer nergens op slaan, want waarom mocht hij het nu niet weten? Hij wilde het zo graag weten zag Myles..
In de eetzaal pakte hij een broodje uit een grote schaal en nam daar grote happen van.
“Ik hoop wel voor je dat je een aardige vader hebt.”

Nathan Gerono

Fay leunde tegen hem aan en hij sloeg zijn arm weer om haar heen. Ze had het tegen de grote hond, die haar nogal serieus aankeek, waardoor Nathan zijn hoofd schudde. Hij keek even opzij naar Fay en hij glimlachte weer. Hij vroeg zich af wat dit tussen hun nu was. Was het gewoon een beetje voor de lol, of was dit voor haar serieuzer? Hoewel hij het zich afvroeg vroeg hij niets, dat deed hij eigenlijk gewoon nooit. Hij stelde amper vragen en hij gaf ook geen duidelijkheid over zichzelf, hij had het nooit geleerd en hij had het ook nooit hoeven doen.

Jay Fullbright

Zodra hij in haar gleed kreunde hij diep, nu moest hij helemaal opletten dat zijn greep niet harder werd en het was moeilijk voor hem, daarom raakte hij haar even helemaal niet aan. Hij merkte dat hij aan andere dingen dacht, heftige dingen gingen door zijn hoofd heen en hij kon het niet zo makkelijk afsluiten. Hij wist dat hij dit af en toe zou houden en dat hij er niets aan kon doen, maar hij stelde zichzelf teleur en dat frustreerde hem echt enorm. Hij kon daar eigenlijk gewoon niet tegen, hij stelde onmogelijk eisen aan zichzelf.

Duke Samira

Hij voelde zich één grote mislukkeling, alsof hij niet in staat was om een normale relatie te hebben, alles liep altijd fout af. Misschien dit ook wel. Misschien was Layka wel zo verschillend van wat hij eigenlijk wilde en van wat hij gewend was dat het niet ging. Maar hij hield zo veel van haar… Ze zei dat hij rustig moest worden, ze streek over zijn rug heen en het kalmeerde hem wel wat. Hij had al zo veel bereikt, dit kon hij ook. Hij moest een dag met Myles weggaan en hem alles uitleggen, hij was slim, hij zou het begrijpen. ‘Dat kan ik wel doen…’ zei hij zacht. Ze legde haar hoofd tegen hem aan en ze zei dat ze van hem hield, hij voelde haar armen om zich heen. Hij trok haar nog dichter naar zich toe en hij ademde diep in, dit voelde wel weer heel goed.

Devlyn Stratton
Hij zag in de eetzaal wat er allemaal lag en wat Myles pakte. Zelf pakte hij ook een broodje, brak dacht echter wel open en legde er een plakje vlees op. Hij ging zelf daarna op een bankje zitten dat vlak bij stond en hoorde nog wat Myles zei. Hij haalde zijn schouders kort op. 'Ik weet niet wat ik kan verwachten. Als ik er naar vraag bij mijn moeder, hoor ik alleen maar dat hij mij niet wilt kennen. Wat mij niet minder nieuwsgierig maakt. Ik wil graag weten wie hij is, maar ik verwacht niet dat hij een hele leuke vader is.' zei hij daar op terug. Hij dacht er wel al erg realistisch over voor zijn leeftijd. Maar hij had dan ook al zijn hele leven geen vader of vaderfiguur, en hoorde niets anders dan dat zijn echte vader niets met hem te maken wilde hebben. En dat had hij geaccepteerd. Maar hij wilde wel weten wie die vader dan is.

Layka Samira

Een van haar handen ging nu door zijn haren heen, ze vond het fijn als ze hem kon helpen, als ze hem gerust kon stellen, dan deed ze iets voor hem terug... al die jaren dat ze nog ver weg van het kasteel hadden geleefd... hij had haar zoveel geleerd en ze waren zo gelukkig, ook met hun Myles...
Hij wilde wel met Myles een dagje weg, daardoor knikte ze. "Fijn, het zou hem goed doen... misschien is het in het begin nog wat onwennig, maar vroeger ging het ook altijd uitstekend met jullie samen." Gaf ze aan. Ze werd daarna dichter tegen hem aangetrokken. Ze sloot haar ogen even om van hem te genieten.
"En vertel het die Verena gewoon... je ziet het allemaal wel." Zei ze met een glimlachje.

Duke Samira

Ze dacht dat het Myles goed zou doen, het zou aan het begin onwennig zijn, maar dat kwam wel goed. Hij had vroeger ook goed met de jongen op kunnen schieten. Hij moest het Verena gewoon vertellen, dan zag hij het wel. Hij wilde er eigenlijk niet eens over praten. Hij wist niet wat Verena allemaal verteld had, of wat dan ook. Misschien wilde ze het wel helemaal niet, misschien werd Devlyn wel boos of wat dan ook. Hij was er doodsbang voor. ‘Ik zal het proberen,’ mompelde hij zacht. Hij kon wel een keer proberen om er over te praten met haar, want dit was vreselijk. Dit kon hij gewoon niet, hij voelde zich zo verschrikkelijk schuldig. Hij ademde diep in en hij hield zijn ogen gesloten, hoewel hij niet meer zo verdrietig was als net, voelde hij zich duidelijk nog niet goed.

Layka Samira

“Niet bang zijn...” Zei ze zacht tegen hem, iets wat eigenlijk heel raar klonk uit haar mond, want zij was altijd degene die bang was. Hij gaf aan dat hij het ging proberen en daardoor glimlachte ze een beetje.
“Zullen we wat leuks gaan doen samen?” Vroeg ze zacht aan hem, ze wilde dat hij zijn gedachten even zou verzetten, daarbij was ze dolgraag samen met hem, maar de laatste tijd werd dat steeds minder.


Fay Fuego

Voor haar was dat met Nathan niet echt iets serieus, het was fijn, dat zeker, maar Nathan was voor haar niet degene waar ze haar hele leven bij wilde zijn, voor nu was het heerlijk. Ze genoot wel van hem en ze wist dat hij haar vrij genoeg zou laten zodat ze ook nog tijd had voor andere dingen. Daarbij was het gewoon makkelijk omdat ze in hetzelfde huis woonden nu.
Haar rug was inmiddels genezen en ze had nieuwe kleding voor zichzelf gemaakt. Ze had nu een simpel hemdje aan met een lange strakke broek eronder, het zwaard hing rond haar middel. Haar haren had ze in een stevige vlecht gevlochten en ze was klaar om te gaan.
“Nathan, ik ga naar het kasteel toe, kijjken of ik daar wat kan betekenen.” Zei ze tegen hem. Ze liep naar hem toe en drukte een kus op zijn wang.



Esmeralda Samira

Ze merkte aan alles in hem dat hij gespannen was, dat hij het er moeilijk mee had, ze legde daarom haar handen op zijn wangen en keek hem doordringend aan.
“Geniet ervan, lieverd, we hebben zo’n mooie avond al gehad, geniet ook hiervan, je kunt het.” Fluisterde ze hem toe.



Myles Samira

Devlyn ging op een bankje zitten, daardoor nam hij ernaast plaats en keek hij naar alle mannen. “Dat lijkt me ook niet, het is stom dat hij niets met je te maken wilt hebben. Dat slaat gewoon nergens op.” Mompelde Myles. Hij vond het maar een raar verhaal, welke vader deed nou zoiets? Al dacht hij dat het wel beter was om je vader niet te kennen, dan om een vader te hebben die niets om je lijkt te geven.
“Misschien is hij het wel.” Myles wees even een man aan.

Duke Samira

Hij moest niet bang zijn, daardoor glimlachte hij een beetje. ‘Je hebt gelijk,’ zei hij zacht. Het was alleen zo lastig om niet bang te zijn. Ze vroeg of ze iets leuks zouden doen, daardoor keek hij haar een beetje verrast aan. ‘Ja, graag,’ stemde hij meteen in. Hij vond het heerlijk om leuke dingen te doen en dat Layka dat nu zelf voorstelde deed hem heel erg goed. Hij drukte heel even zacht zijn lippen op die van haar, maar daarna pakte hij haar hand weer vast en glimlachte hij weer een beetje.

Nathan Gerono

Hij was weer aan het werk, Storm lag naast hem en hij keek op toen Fay iets tegen hem zei. ‘Oké, veel succes,’ zei hij, hij voelde haar lippen op zijn wang en hij keek haar grijnzend aan. Hij greep haar even vast en hij keek haar plagend aan. ‘Gedraag je hé. De koning is een nette man,’ zei hij uitdagend tegen haar, daarna liet hij haar weer los zodat ze ook kon gaan. De hond keek op naar Fay, duidelijk vragend of hij mee mocht. ‘Nee, Storm je blijft binnen,’ zei Nathan daarom tegen het grote dier, die meteen weer ging liggen.

Jay Fullbright

Ze hadden zo’n geweldige avond gehad en hij moest volgens haar hier ook van genieten. Hij knikte, hij deed echt heel erg zijn best, maar hij vond het lastig. Soms leek het amper energie te kosten en nu kostte het hem zo veel moeite om niets te doen. Hij voelde haar handen op zijn gezicht waardoor hij glimlachte, langzaam ontspande hij een beetje, maar toch voelde hij ook wel dat dit voor hem niet zo lekker was als normaal. Hij wist niet precies wat het was, maar het was niet echt een fijn gevoel.

Layka Samira

Ze had gelijk en hij wilde ook graag wat samen met haar doen, hij keek haast verrast, maar ze wilde nu echt even samen met hem zijn.
“Dat ik het nooit zeg, betekent niet dat ik het niet leuk vind.” Gaf ze heel zachtjes aan. Ze vond het heerlijk om samen met hem iets te doen, meestal kwam ze alleen niet op het voorstel omdat hij het zo druk had met zijn dochter. Ze werd heel zacht door hem gezoend. En met een glimlach pakte hij haar hand. Ze stond nu op en trok hem met haar mee omhoog.
“Ik heb al heel erg lang niet meer op een paard gezeten.” Zei ze met een twinkeling in haar ogen, ze vond paardrijden leuk, alleen kon ze het niet zo goed.



Fay Fuego

Ze werd door Nathan vastgegrepen en ze lachte even door hem. Ze moest zich gedragen want de koning is een nette man. “Ik ben ook een hele nette vrouw.” Plaagde ze hem terug. Ze liep naar de deur, Storm wilde graag met haar mee.
“Ik ga straks met je wandelen, liefje, als ik terug ben.” Glimlachte ze breed naar de hond. Daarna liep ze het huisje uit en ging ze op weg naar het kasteel. Door het dorp liep ze nog, maar zodra ze in het bos kwam, begon ze te rennen, het was heerlijk om weer even vrij te voelen. Bij het kasteel aangekomen vroeg ze naar de koning.


Esmeralda Samira

Hij glimlachte naar haar en ontspande toch een beetje, ze bleef doorgaan met hem rustig te houden. Ze vond het niet erg om te doen, ze vond het zelfs leuk om hem zo rustig mogelijk te houden. Ze streelde over zijn gezicht en bewoog heel rustig en langzaam.

Duke Samira

Dat ze het niet zei, betekende nog niet dat ze het niet leuk vond. Hij werd omhoog getrokken en ze vertelde hem dat ze al heel lang niet meer op een paard had gezeten. ‘Ik heb er alle vertrouwen in dat het goed komt, anders vang ik je wel op,’ zei hij grijnzend tegen haar. De paarden waren toch heel rustig, echt fout kon het niet gaan. ‘Zullen we gewoon een stukje gaan rijden?’ vroeg hij, om te peilen wat ze in gedachten had. Misschien wilde ze wel ergens naar toe, dat wist hij niet, maar hij wilde er graag voor zorgen dat ze deden wat ze leuk vond.

Koning Stephen Lahero

Hij had toch wel een leuke avond met Chayenne gehad, maar over het algemeen was hij alleen maar aan het werk. Hij zag amper mensen en in gedachten was hij constant bij Felicia. Hij probeerde het van zich af te zetten, maar hoe meer hij dat probeerde hoe erger het werd. Toen hij gestoord werd in zijn werk omdat er iemand voor hem was kwam hij overeind. Hij liep de kamer uit, met de wachter mee. Hij zag al vrij snel dat degene die naar hem gevraagd was een onbekende voor hem was, want zo iemand zou hij zich wel herinneren. ‘U had naar mijn gevraagd,’ zei hij tegen haar, zodra hij voor haar stond. Hij knikte naar de wachter, die hun met rust liet. Hij wilde eerst horen wat ze te zeggen had voor hij haar mee zou nemen het kasteel in.

Jay Fullbright

Esmeralda maakte er duidelijk een hobby van om hem rustig te houden, wat misschien ook wel goed was nu. Het lukte wel, maar toch genoot hij er duidelijk niet zo van als hij normaal deed, waardoor het heel wat langer duurde voor hij zijn hoogtepunt bereikt had. Het was nog steeds wel lekker, maar totaal anders dan normaal. Zodra hij klaar was sloeg hij zijn armen om Esmeralda heen en leunde hij tegen haar aan, hij voelde zich gefrustreerd en teleurgesteld, maar niets van alles wat door zijn hoofd ging sprak hij uit.

Devlyn Stratton
Hij luisterde naar wat Myles hem nog zei, terwijl hij zijn broodje begon te eten. 'Mijn mama zei dat ik per ongeluk geboren ben. Dat hij daarom niets met mij te maken wilt hebben.' zei hij nog. Daarom dat hij eigenlijk ook niet heel veel verwachtte van zijn vader. Hij wilde alleen weten wie het nou was. Misschien bedacht hij zich wel als hij zag hoe groot Devlyn al was. Misschien viel het wel zwaar tegen wie ze zouden vinden. Hij wist het allemaal niet. Hij volgde de wijzende vinger van Myles toen hij een man aanwees en bekeek de man vanaf het bankje waar ze zaten. Het zou kunnen, maar hij wist het niet zeker. 'Lijk ik veel op hem?' vroeg hij aan Myles.

Fay Fuego

De koning kwam inmiddels aan, het was een knappe man, ze glimlachte en ze maakte een sierlijke buiging voor hem.
"Mijn koning, ik ben pas net in het dorp komen wonen en ik vroeg me af of ik voor u mocht komen werken. Vroeger was ik hoog aangesteld als generaal. De werkwijze daar beviel mij niet, daarom ben ik weggegaan." Vertelde ze hem met een glimlach. Haar bruine ogen glinsterden vrolijk en uitdagend. Ze zette een hand in haar zij en ze keek hem met een glimlach aan.

Koning Stephen Lahero

Ze was net in het dorp komen wonen en ze wilde graag voor hem komen werken. Ze gaf hem wat achtergrond informatie en keek hem daarna lichtelijk uitdagend aan, waar hij totaal niet op inging. Zijn blik bleef serieus en nadenkend. Hoewel hij nu waarschijnlijk al zowat een jaar geen vrouw had aangeraakt had hij een bijzonder sterke zelfbeheersing en bleef hij eigenlijk vrijwel altijd serieus. Als het iets met hem deed, liet hij dat niet zien. ‘Kom maar mee,’ zei hij tegen haar, hij wenkte haar mee naar zijn werkkamer. Iemand die voor hem wilde werken was nooit verkeerd, maar dan had hij toch echt meer informatie over haar nodig en dan wilde hij zeker even praten om haar beter te leren kennen, maar wel binnen. In zijn werkkamer sloot hij de deur en knikte hij naar de stoel tegenover zijn bureau, zodat ze wist dat ze plaats kon nemen.

Fay Fuego

Hij leek heel serieus en zei ernstig dat ze met hem mee mocht komen. Ze slikte even, oké prima, hij overwoog het tenminste, dat was al heel wat. Ze liepen naar een werkkamer en daardoor keek ze hem verbaasd aan.
"Maar, ik dacht dat u me eerst wilde zien vechten." Sprak ze, dat was normaal dacht ze. Wat nu als ze loog? Een verhaaltje kon ze bijvoorbeeld wel aan elkaar liegen, maar haar vechtkunst zou laten zien dat ze ook werkelijk de waarheid sprak.
Ze ging in de werkkamer tegenover hem zitten.
"Oké, zegt u het maar, ik ben heel benieuwd wat u wilt weten." Glimlachte ze.

Koning Stephen Lahero

Ze was duidelijk verbaasd doordat ze mee moest komen. ‘Ik wil eerst een indruk van je krijgen voor ik ook maar overweeg je te laten vechten. Dat je goed kan vechten zegt niets. Het gaat om je houding, je gedachtegang en je inzet. Dat is belangrijk. Als dat mij aanstaat, kijken we daarna verder,’ zei hij tegen haar. Ze ging zitten en hij leunde op de rand van zijn bureau, hij keek haar nog altijd strak aan. Ze was heel benieuwd wat hij van haar wilde weten. ‘Wat zijn je drie belangrijkste karaktereigenschappen en kan je mij die uit leggen aan de hand van een voorbeeld?’ vroeg hij haar. Zo kreeg hij haar waarschijnlijk wel aan het praten en kwam hij meteen belangrijke dingen te weten. Dat ze gedacht had eerst te moeten vechten voor hem liet hem al heel wat zien, maar juist daarom wilde hij dit nu weten.

Fay Fuego

Hij wilde eerst een indruk van haar krijgen, voor hij ook maar iets overwoog. Ze glimlachte daardoor. “Een wijs besluit.” Ze was het toch wel met hem eens. Hij wilde van haar weten wat haar drie belangrijkste karaktereigenschappen waren.
“De belangrijkste is denk ik dat ik heel erg loyaal ben, ik vecht voor datgene waar ik voor sta, onafhankelijk en eerlijk. Ik ben loyaal aan degene die mij respecteert, ik vind het geen probleem om onder iemand te vechten, maar ik wil wel dat diegene ook loyaal is aan het volk, aan de mensen die hem dienen. Ik ben zelf ontzettend eerlijk en ik kan er absoluut niet tegen als iemand tegen me liegt, vaak heb ik dat al erg gauw door. Ik kan daardoor ook ontzettend fel worden, maar ach... iedereen heeft ook wel wat mindere eigenschappen, de mijne is overduidelijk opvliegendheid.” Sprak ze met een glimlach. Ze zei niets over de aanvallen, zwijgen was geen liegen.
“Wat hebben we verder nog? Ik ben zelfverzekerd, ik weet wat ik doe en waar ik goed in ben en als ik een fout gemaakt heb, ben ik wel eerlijk genoeg om deze zelf toe te geven.” Besloot ze.
“Volgens mij heb ik nu wel meer genoemd, maar dat kan geen kwaad, lijkt me.” Glimlachte ze nu naar de koning. Ze pulkte wat aan de vlecht die over haar schouder hing en ze keek de koning doordringend aan. Ze was niet iemand die snel wegkeek.


Myles Samira

“Dus misschien heeft die man wel nooit van je moeder gehouden?” Vroeg hij zachtjes met zijn hoofd wat schuin toen Devlyn uitlegde dat hij per ongeluk geboren was. Hij vond het eigenlijk best wel sneu dat dit gebeurd was.
Devlyn volgde zijn vinger en Myles liet die al heel erg gauw weer zakken omdat wijzen onbeleefd was volgens zijn moeder, daarom nam hij maar weer een hap van zijn broodje. Devlyn wilde weten of hij veel op de man leek, Myles ging wat schuin zitten en vergeleek Devlyn met de man, hij bekeek z e allebei een paar keer en schudde daarna zijn hoofd.
“Nee, laat maar... je lijkt er niet echt op, misschien op het eerste gezicht, maar nu ik beter kijk, valt het tegen.” Vertelde hij.


Esmeralda Samira

Het was duidelijk dat Jay er niet zo erg van genoot als normaal gesproken, zodra hij klaar was, kwam ze ook van hem af en keek ze hem doordringend aan. “Wat is er?” Vroeg ze zacht. “Ik dacht dat het nu juist heel erg fijn moest voelen omdat we zo rustig aan deden de hele tijd...” Zuchtte ze. “Maar ik merk gewoon aan je dat je het niet zo fijn vind als normaal.” Legde ze aan hem uit, ze streek zacht langs zijn wang.


Layka Samira

Duke zei grijnzend dat hij er alle vertrouwen in had dat het goed kwam, en anders ving hij haar wel op. Ze glimlachte daardoor, blij dat hij weer zichzelf leek te zijn.
“Gelukkig ben jij er altijd om me op te vangen.” Zei ze nu liefdevol tegen hem en ze drukte een klein kusje op zijn lippen. Ze vond het werkelijk fijn dat hij er bijna altijd leek te zijn.
“Ja graag, ik wil graag een stukje met je rijden, maakt mij niet uit waarheen.” Glimlachte ze nu. Ze kneep even in zijn hand en liep daarna de kamer uit.

Koning Stephen Lahero

Hij luisterde naar haar duidelijk woorden en uiteindelijk knikte hij. Hier kon hij wel wat mee, de manier waarop ze sprak zei eigenlijk nog meer dan haar woorden en hij kon haar eerlijkheid duidelijk waarderen. Dat ze zelfverzekerd was was duidelijk, dat straalde ze ook wel uit, maar het sierde haar wel. Ze leek zich goed bewust te zijn van haarzelf en dat was iets wat hij eigenlijk ontzettend charmant vond. ‘Kom maar mee,’ zei hij tegen haar, nu wilde hij haar wel eens zien vechten, het liet veel zien. Hij kon zelf vreselijk goed zwaardvechten, hij had immers jarenlang zware training gehad, maar sinds hij aangevallen was door die beer was het minder. Het had in zijn arm iets flink kapot gemaakt en hoewel hij hersteld was en het compenseerde met andere kwaliteiten dan kracht, miste hij een stuk snelheid en techniek. Het maakte niet uit, hij kon goed genoeg inschatten hoe ze kon vechten.

Fay Fuego

Hij zei er helemaal niets over, ze zag hem alleen knikken en dat leek al genoeg te zijn, daar moest ze dus tevreden mee zijn, ach, ze zou het allemaal vanzelf wel leren hoe het hier ging. Ze mocht met hem mee komen, daardoor werd haar glimlach weer breder en kwam ze soepel overeind uit de stoel. De wond op haar rug was inmiddels alleen nog maar een klein litteken.
Ze zouden nu waarschijnlijk gaan vechten.
“Heeft u een ridder waar tegen ik moet vechten?” Vroeg ze nieuwsgierig aan hem. Ja, nieuwsgierigheid, dat bezat ze zeker wel. Ze wist nog niet of dat een goede of een slechte was.

Devlyn Stratton
Hij schudde even zijn hoofd bij de vraag of de man nooit van zijn moeder gehouden heeft. 'Als dat wel zo was, dan had ik hem toch wel een tijdje moeten kennen. Mijn moeder is niet graag alleen, dus als die man van mijn moeder gehouden had, had hij vast mogen blijven.' antwoordde hij.
Hij ging recht zitten en liet zijn brood wat zakken toen Myles hem vergeleek met de aangewezen man, maar ze leken niet echt op elkaar toen Myles beter keek. 'Was misschien ook wel te gemakkelijk.' zei hij daarna. Zou toch raar zijn, als ze na een half uurtje al zijn vader gevonden hadden, terwijl hij zelf al best een tijdje probeerde te zoeken. Al viel dat niet mee als hij niet continue een spiegel in zijn handen had om te vergelijken. Hij nam weer een hap van zijn brood en keek ondertussen zelf ook verder rond. 'En die dan, als je de snor weg denkt?' vroeg hij, terwijl hij naar een andere man wees.

Koning Stephen Lahero

Ze vroeg of hij een ridder had, waardoor er nu toch een grijnsje op zijn gezicht verscheen, voor het eerst. Misschien deed het hem goed om weer eens met iemand te praten, iemand die passie uitstraalde die hij ook ooit gehad had. Lang geleden, dat wel. Hij liep met haar naar het veld en hij trok zijn zwaard. ‘Je vecht tegen mij. Dat lijkt mij de beste manier om te zien hoe je kan vechten, of niet soms?’ vroeg hij aan haar, zijn blik iets helderder dan net en strak op haar gericht. Zijn donker bruine ogen boorden zich in die van haar en hij knikte als teken dat ze kon beginnen.

Myles Samira

Hij gaf aan dat zijn moeder niet graag alleen was en daarom zou hij zijn vader toch wel moeten kennen. Myles knikte even. “Echt een eikel dus.” Mopperde hij. Hij had zijn broodje inmiddels op en bleef wat rondkijken naar de mannen die aan het eten waren. Devlyn wees ook naar een man en Myles schudde zijn hoofd.
“Weet je, Devlyn, ik snap best dat je heel erg nieuwsgierig bent, maar als het echt zo’n zak is... dan lijkt het me ook niet fijn om te weten wie hij is...” Vertelde Myles nu zacht.


Fay Fuego

Ze zou tegen hem vechten zei hij. Ze keek naar hem op met een frons in haar wenkbrauw, daarna glimlachte ze. “Oké, leuk.” Zei ze nu tegen hem, aangezien ze het echt wel leuk vond om met hem te vechten. Een koning hoorde toch het beste getraind te zijn van allemaal.
Hij gaf aan dat ze mocht beginnen, daardoor trok ze haar zwaard, de vonken vlogen er vanaf toen ze hem uit de schede trok. Haar ogen werden even vurig rood en ze begon met veel passie en vurigheid te vechten tegen hem. Toch was ze heel soepel en had ze het zwaard licht in haar handen.

Jay Fullbright

‘Ik weet niet hoe het komt, dat probeer ik ook te bedenken, het zou logisch zijn als het juist extra was, maar dat was dus niet zo..’ mompelde hij zacht. ‘Het spijt mij,’ zei hij daarna. Ze streek langs zijn wang en hij keek op naar haar, daarna keek hij weer naar beneden. Hij vond dit echt heel erg vervelend. ‘Misschien denken we er wel te makkelijk over. Ik weet het niet, maar ik baal er enorm van,’ zei hij zachtjes, hij wilde haar niet teleurstellen. Hij pakte haar hand vast en hij kneep er zachtjes in.

Duke Samira

Er verscheen een gemeende glimlach op zijn gezicht, hij vond het zo fijn om op zo’n manier met haar om te gaan, het was heerlijk. Dit deed hem goed en het zorgde ervoor dat hij steeds meer voor haar voelde. Ze liepen naar buiten en eenmaal bij de stallen zadelde hij zijn paard op, om daarna Layka te helpen. ‘Kan je er zelf optillen of moet ik dat doen?’ vroeg hij plagend, waarbij hij haar al een stukje optilde maar haar daarna tegen zijn lichaam hield, hij had nog steeds een glimlachje op zijn gezicht staan.

Koning Stephen Lahero

Zodra ze haar zwaard greep zag hij de verandering, waardoor er een grijns op zijn gezicht kwam te staan. Hij had heel wat dingen gezien op reis, dus hij keek niet zo snel meer op van iemand die anders was, misschien trok het hem zelfs wel wat aan. Hij kon niet zeggen wat het precies was, maar het deed wel wat met hem. Ze begon met passie en vurigheid te vechten, zodra ze even bezig waren voelde hij hoe erg hij dit miste. Veel te erg. Dit was wat hij wilde doen, wat hij altijd had willen doen. Hij hield van het zwaardvechten en dit deed hem echt goed. De minuten gingen voorbij en hij merkte dat ze goed was. Ze was hartstikke goed en daarom vond hij dit geweldig, hij kon niet vaak zo vechten met iemand. Hij merkte dat zijn conditie niet zo slecht was als hij verwacht had en eigenlijk kon hij met zijn rechterarm ook nog aardig vechten, wat hem meeviel.

Devlyn Stratton
Zijn vader, wiens naam voor hem nog onbekend was, werd door Myles al als eikel uitgescholden. Eigenlijk was hij het daar wel mee eens, maar toch wilde hij weten wie het is. De man die Devlyn aanwees, scheen niet zo veel op Devlyn te lijken als dat hij dacht aan Myles zijn hoofdgeschud te zien. Daarna begon hij over dat het misschien niet eens fijn was om te weten wie zijn vader is. 'Toch wil ik het weten. Ik wil weten wie het is, hoe hij is. Misschien is hij wel veranderd, maar durft hij niet in de buurt te komen. Ik ben er heel erg nieuwsgierig naar en ik wil het ook uiteindelijk weten.' zei hij daar op terug. Hij had zijn eigen broodje inmiddels ook op en keek nog even rond. 'Volgens mij is de rest ook allemaal niks. Zullen we buiten kijken bij de trainingen van de volwassen ridders?' stelde hij vragen voor.

Esmeralda Samira

Hij zei dat het hem speet. “Hé, het hoeft je niet te spijten.” Glimlachte ze een beetje naar hem. Ze bleef zacht over zijn gezicht heen strijken.
“Je hoeft hier niet van te balen, het is allemaal echt niet erg. We gaan zo gewoon lekker slapen, misschien ben je gewoon wat moe. Ik hou van je, Jay. Dat zal nooit veranderen.” Glimlachte ze hem toe.


Layka Samira

Duke had zijn paard al heel erg snel gezadeld, bij haar ging het allemaal iets langzamer, hij kwam haar op een gegeven moment gelukkig helpen en dankbaar glimlachte ze hem toe. Hij vroeg haar of hij haar erop moest tillen of dat ze het zelf kon. Hij tilde haar al een stukje de lucht in en ze sloeg haar armen om zijn nek heen. Ze voelde zich best goed, misschien kwam het omdat ze Duke net nog kon helpen, normaal hielp hij haar alleen maar.
Zachtjes zoende ze hem. “Til jij me er maar op.” Glimlachte ze vervolgens breed.



Fay Fuego

Hij leek het heel erg leuk te vinden om met haar te vechten, toch merkte ze meteen zijn zwakke plek, hoe goed hij die ook kon verbergen. Na een tijdje sloeg ze zijn zwaard uit zijn handen en boog ze weer even met een glimlach voor hem.
“U bent heel erg goed, maar wat heeft u aan uw rechterarm?” Wilde ze van hem weten. Ze keek hem aan, haar hoofd een tikje schuin.
Aan de zijkant stond Chayenne te kijken. Het was lang geleden dat ze haar vader zo had gezien, hij was van zijn stoffige werkkamer gekomen en stond hier nu te vechten met een wel heel aantrekkelijke vrouw. Chayenne wist niet goed of ze dit nu leuk vond of niet.