Medieval Times

Koning Stephen Lahero

Ze zei dat het helemaal niet door hem kwam, ze pakte meteen zijn hand en legde uit dat ze het gewoon vervelend vond dat Felicia zo kil deed. Niet alles kwam door hem. ‘Ik zou er voor moeten zorgen dat jij je altijd geweldig voelt. Als dat niet zo is, ligt de fout bij mij,’ zei hij daar op. ‘Je moet je niet zo druk maken over Felicia. Dat komt wel goed, echt waar. Ze kan ontzettend kil doen, daar weet ik alles van. Maar als je haar de kans geeft, zal dat wel anders worden,’ zei hij zacht tegen haar. ‘Je moet je niet schuldig voelen, ik moet mij schuldig voelen, jij hebt helemaal niets verkeerd gedaan,’ zei hij daarna.

Carmen Samira

‘Ja zeg, ik ben net wakker hé,’ zei ze grijnzend tegen hem. Hij ging op het bed liggen en ze keek nog even naar hem, maar daarna pakte ze haar spullen en ging ze de badkamer in. Ze trok een mooi afgewerkte blauwe jurk aan, het zat strak, maar had verder niet heel veel versieringen. Dat sierde het juist wel, bovendien vond ze dat zelf helemaal niet zo geweldig, het was ook niet nodig. Dit was meer dan genoeg. Ze deed haar haren en zorgde ervoor dat ze klaar was, daarna liep ze weer naar Kayton toe. ‘Slaap je alweer?’ vroeg ze plagend aan hem.

Jay Fullbright

‘Daar heb ik altijd voor, zeker als jij zo doet,’ zei hij tegen haar. Vanavond was het zo ver en hij schudde zijn hoofd. ‘Maak mij nou maar niet zo gek, anders doen we het tussendoor, dan vind ik wel tijd,’ zei hij plagend tegen haar. Ze sloeg haar armen nog even om hem heen en daarna ging ze weer verder met praten. ‘Ik denk het wel. Je zal je vader er heel erg gelukkig mee maken, dat weet je…’ zei hij tegen haar. ‘Nou, ga maar, anders zijn we zo alsnog te laat,’ zei hij daarna plagend.

Fay Fuego

Hij zou ervoor moeten zorgen dat ze zich altijd geweldig voelde, als dat niet zo was, dan lag de fout bij hem.
“Ik denk dat dat een verschil in opvoeding is, want ik vind dat totaal niet waar, ik kan toch een keertje chagrijnig zijn? Dan ben ik met het verkeerde been uit bed gestapt bijvoorbeeld, daar kan jij toch helemaal niets aan doen, lieverd?” Wilde ze graag van hem weten. Ze wilde dat hij haar ook begreep en niet overal aan twijfelde.
Felicia was nu eenmaal zo, vertelde hij, ze kon ontzettend kil doen, maar ze moest haar de kans geven.
“Nee, ik denk dat zij mij een kans moet geven, wil dit ooit goedkomen.” Klonk haar stem wat vertwijfeld.
“Hé, we gaan nu niet doen wie zich het meeste schuldig moet voelen, hoor, dat is niet nodig en die discussie gaan we echt niet nu voeren.” Zei ze zacht en ze streek even over zijn rug heen.



Kayton Erogate

Ze plaagde hem weer en wanneer ze eindelijk klaar was, opende hij zijn ogen weer en keek hij naar haar, hij werd er stil van. “Wat ben je mooi...” Fluisterde hij. Hij kwam overeind en bewonderde haar. Ze was nooit zo opgedoft en nu zag ze er zo mooi uit, ze was altijd wel mooi, maar hij waardeerde het gewoon als ze haar best deed voor een plechtigheid. Hij streek teder langs haar gezicht en legde zijn vingers onder haar kin en zoende haar teder en zachtjes.


Esmeralda Samira

“Sorry...” Zei ze nu zachtjes. Ze zou haar vader er ook heel erg gelukkig mee maken volgens Jay, dat wist ze ook wel.
“Nou, dan zie ik je over een paar uurtjes, oké?” Ze was echt een beetje zenuwachtig en hyper. Ze gaf hem nog een kus en een knipoog en daarna vertrok ze naar de kamer van Layka en haar vader. Ze klopte toch even ongeduldig aan en sprong daarna naar binnen toe. Layka schrok van haar, maar zodra ze Esmeralda zag, bekoelde ze al meteen weer. Ze glimlachte naar het meisje.
“Ben je er klaar voor?” Vroeg ze zacht aan Esmeralda. Esmeralda knikte enthousiast.

Koning Stephen Lahero

‘Als dat zo is, zou ik er voor moeten zorgen dat jij je weer goed voelt, Fay,’ zei hij zacht tegen haar. ‘Ze gaat je die kans wel geven, dat heeft tijd nodig. Ik hoop dat ze mij net zo veel geluk gunt als andersom, want het zou mij enorm teleurstellen als het niet zo is,’ zei hij zacht tegen haar. Het deed hem ook pijn dat ze zo deed, maar tegen hem deed ze wel normaal, daar was hij al heel blij mee. Iets anders zou hij ook niet accepteren, waarschijnlijk wist ze dat wel. Als ze over een paar dagen zich zou openstellen voor Fay, kwam het wel goed, daar werd hij een stuk gelukkiger van. Ze wilde die discussie nu niet voeren en hij knikte langzaam, het maakte hem niet zo veel uit.

Carmen Samira

Ze grijnsde door zijn reactie, hij kwam langzaam naar haar toe en ze werd door hem gezoend, ze ging er zachtjes in mee, maar uiteindelijk stopte ze het wel na een tijdje. ‘Jij bent ook mooi,’ zei ze grijnzend tegen hem. ‘Nou, kom, je wilt vast nog wat eten,’ zei ze plagend. Ze wilde hier niet te lang bij stilstaan, dan voelde ze zich toch alleen maar ongemakkelijk, Kayton wist dat veel te goed en die zou daar dan op in gaan.

Jay Fullbright

‘Geen sorry zeggen, zo erg is het niet,’ zei hij zacht tegen haar. Hij kreeg nog een kus en een knipoog, daarna vertrok ze. Hij bleef heel even op het bed zitten, maar daarna moest hij zich ook maar eens klaar gaan maken. Hij had net wat kleding aan toen er al mensen binnenkwamen om hem te helpen. Hij kon het prima alleen, maar ergens was het misschien toch wel fijn dat hij niet nu helemaal alleen was, want hoewel hij het niet liet merken, was dit voor hem emotioneel gezien ook wel een zwaar beladen dag.

Duke Samira

Zodra hij zijn dochter zag begroette hij haar vrolijk, ze was duidelijk enorm hyper. Zijn blik ging even naar Myles. ‘Gelukkig ben jij niet zo enorm druk,’ zei hij met een grijnsje op zijn gezicht tegen de jongen, maar daarna keek hij weer naar Esmeralda. Layka was duidelijk even geschrokken, maar dat zakte nu gelukkig weer weg, hij zag haar liever niet zo.

Felicia Erogate

Chayenne vroeg naar Candice, of dat zij lief was geweest. Een gelukkig gevoel, maar ook een gemis ging door haar heen. "Candice, was Candice. Ze was zeker lief, maar ze had volledig haar eigen karakter. Al snel werd haar iets teveel, maar daar herken ik mijzelf ook in." Legde ze Chayenne uit.
Daarna gaf ze aan graag dezelfde kleur jurk te dragen. Bij deze opmerking ging er enkel geluk en blijheid door haar heen. "Dat betekent veel voor mij meisje," Zei ze dan ook. Al snel ging ze dan ook opzoek naar een juiste jurk. Ze was bang dat het donkere rood haar misschien nog niet echt stond, aan de andere kant zou het Chayenne haar blonde haar prachtig doen uitkomen. "Probeer deze even, dan kijken we hoe het je staat." Zei ze, waarna ze Chayenne een prachtig exemplaar voorhield.

Fay Fuego

“Dat vind ik wel heel erg lief, maar soms moet ik ook zelf dingen oplossen voor mezelf. Dan ga ik mezelf ook beter voelen.” Zei ze tegen hem terug. Ze glimlachte nu wel weer, nu voelde ze zich echt weer een stuk beter, gewoon door dit soort dingetjes met hem. Felicia ging haar die kans wel geven zei hij. Ze knikte een beetje, het enige wat ze wel wist, was dat ze ontzettend eigenwijs was.
“Kom, je moet wel iets eten.” Glimlachte ze en ze begon van een broodje te eten.


Kayton Erogate

Ze zei dat hij ook mooi was en hij schudde zijn hoofd even. Hij was niets vergeleken met haar. Ze wilde gaan eten omdat ze zich ongemakkelijk begon te voelen. “Is goed.” Knikte hij, hij opende de deur voor haar en sloeg daarna zijn arm om haar middel heen om zo naar de eetkamer te lopen. Stephen en Fay zaten daar als enige aan tafel. Hij zei hen goedemorgen met een glimlach en nam plaats.


Esmeralda Samira

Ze zag het onderonsje tussen haar vader en Myles, hij was blij dat de jongen niet zo druk was.
“Pap! Ik ga trouwen!” Zei ze meteen weer door de dolle, Myles grijnsde alleen een beetje en begon zich weer in zijn boek te verdiepen.
“Esmeralda, je moet nu toch echt even in die jurk, anders hebben we geen tijd meer.” Zei Layka nu, toch wel met een glimlachje. Esmeralda fladderde van de ene hoek naar de andere. Ze kwam nu huppelend terug bij Layka. “Stilstaan hé!” Zei Layka nu plagend. Ze vond het leuk om het meisje zo vol leven te zien. Achter het scherm trokken ze haar oude jurk uit en begon Layka voorzichtig en zorgvuldig de ingewikkelde trouwjurk vast te maken.

Koning Stephen Lahero

Ze vond het wel heel lief, maar soms moest ze dingen voor haarzelf oplossen. Hij glimlachte zwakjes, hij dacht er toch een beetje anders over, maar hij wist dat ze daar wel uit zouden komen, waarschijnlijk. Ze zei dat hij iets moest eten, waardoor hij zijn hoofd schudde. ‘Ik heb niet zo veel honger, ik eet vanavond vast nog genoeg, ik zou niet dik willen worden,’ zei hij plagend tegen haar. Hij ademde langzaam in en hij nam een paar slokken water, hij hoopte dat vandaag goed verliep, met Fay, met iedereen. Het was toch wel spannend voor hem, vanaf nu zou het allemaal officieel zijn en dat vond hij nog best lastig. Hij keek even op toen Kayton en Carmen binnenkwamen en hij glimlachte. ‘Goedemorgen, hebben jullie een beetje kunnen slapen hier?’ vroeg hij vriendelijk als altijd.

Duke Samira

‘Ja, ja, daar kan niemand omheen hoor…’ zei hij plagend tegen haar. Layka en Esmeralda leken zich wel te vermaken en hij bleef bij Myles zitten, hij keek over de schouders van de jongen mee naar het boek was hij aan het lezen was. Hij vond het heel fijn dat Myles alles zo interessant vond, de jongen kwam er wel, dat wist hij zeker. Hij legde even zijn hand op de schouder van zijn zoon en hij glimlachte naar hem.

Chayenne Lahero

Haar moeder vertelde dat Candice zeker lief was, maar een eigen karakter had. Ze knikte even door de woorden.
“Dat is niet echt van opa zeker? Was oma wel zo?” Wilde ze graag weten. Haar moeder vond het leuk dat ze dezelfde kleur jurk wilde als haar. Ze moest er eentje proberen, dan keken ze hoe het stond.
Voor ze de jurk ging passen, begon Nathan tegen haar te praten. Hij wilde weten of ze al een beetje kon vechten. “Ik heb nog geen les gehad. Maar ik kan het best.” Zei ze tegen hem. Ze wist echt niet zo goed wat ze van hem moest denken en toen hij zei dat hij er alleen maar was om haar moeder gelukkig te maken, keek ze hem wat raar aan.
“Dus je bent wél de nieuwe vriend van mama?” aangezien haar moeder het de dag ervoor ontkent had.
“Mama zegt dat ik haar gelukkig maak, toch, mama?” Vroeg ze nu aan haar moeder. Daarna ging ze achter een schot staan en begon ze zich om te kleden. Het lukte niet zo heel erg goed door haar voet.
“Maaam?” Klonk het daardoor ook vanachter het schot. “Het lukt niet zo goed.” Mompelde ze, dat vond ze vreselijk als het niet ging. `



Fay Fuego

Ze liet Stephen langzaam los wanneer Kayton en Carmen aankwamen. Ze stak haar hand even uit naar Carmen want ze had nog geen kennis met haar gemaakt.
“Goedemorgen.” Zei ze vriendelijk. “Ik ben Fay.” Knikte ze, daarna ging ze weer in haar stoel zitten. Kayton nam meteen goed te eten, hij had honger, zoals wel vaker.
“Heerlijk, het is zo fijn om weer hier te zijn.” Glimlachte hij. Vooral nu zijn dochter weer terug was, hij vond het echt heel erg fijn dat zijn meisje er weer was.
“Jullie zijn er zo te zien ook al klaar voor. Wat doen we? Vertrekken we in de koetsen?” Wilde hij van Stephen weten.
“Ik moet nog wat meenemen.” Sprak hij nu met een glimlach, hij was al een paar jaar bezig met dit geheimen projectje, of in ieder geval, een paar van de stalhulpen.



Myles Samira

Hij keek even op van zijn boek naar zijn vader met een glimlach. “vrouwen.” Zei hij, veel te wijs voor zijn leeftijd, maar dat was een van die dingen die hij opgepikt had. Hij vond het wel leuk eigenlijk dat Esmeralda zo lief voor zijn moeder deed.
“Heb je eigenlijk wel een cadeau voor ze? Dat hoort toch?” Vroeg hij aan zijn vader. Esmeralda en zijn moeder stapten weer achter het schot vandaan. Esmeralda had een echte prinsessenjurk die glom aan alle kanten en zag er prachtig uit. Myles glimlachte even voorzichtig naar haar en ze schonk hem een oprechte en brede glimlach terug, daarna keek ze vragend naar haar vader, ze had de jurk helemaal zelf uitgekozen.
Layka zei dat ze moest gaan zitten en ze begon met make up en haar haren. Esmeralda had nooit geweten dat de vrouw dit leuk vond. Ze leek heel goed te weten waar ze mee bezig was en ze deed het ook ontzettend goed. Esmeralda werd alleen maar mooier en mooier.

Koning Stephen Lahero

Hij zag hoe Fay zich voorstelde en hoe Carmen daardoor hetzelfde deed, hij glimlachte goedkeurend naar haar, hij was zo blij met hoe ze was. Het deed hem goed. Stephen zag dat Kayton meteen begon te eten, die had duidelijk wel honger, in tegenstelling tot hemzelf. Kayton vond het heel fijn om hier te zijn. ‘Je weet dat je altijd welkom bent…’ zei Stephen daarop. Hij vond het zelfs fijn als ze hier waren, heel fijn, maar hij begreep dat het niet handig was nu. Kayton vroeg of ze met koetsen zouden vertrekken en hij knikte langzaam. ‘Dat lijkt mij wel het handigste. Chayenne kan sowieso niet rijden…’ zei hij daarop. Koetsen waren veel praktischer. Kayton moest nog wat meenemen, Stephen keek hem vragend aan, hij wist duidelijk niet waar de man op doelde, maar misschien was dat ook wel precies de bedoeling.

Nathan Gerono

Door wat het meisje zei grijnsde hij even. ‘Nee, ik ben niet haar nieuwe vriend. Je kan toch ook mensen gelukkig maken als je geen relatie met elkaar hebt?’ vroeg hij aan haar, maar ze verdween al achter het schot. Hij kwam weer wat overeind en hij leunde tegen de muur, hij keek met een glimlach op zijn gezicht naar Felicia. Hij vond dat ze een geweldige dochter had, ze leek enorm op haar moeder, maar toch ook weer niet.

Duke Samira

Hij moest lachen door wat Myles zei. ‘Precies,’ zei hij daarna plagend tegen zijn zoon. Myles vroeg of hij eigenlijk wel een cadeau had, waardoor hij even naar de jongen keek en daarna knikte. ‘Natuurlijk, ik heb een geweldig cadeau voor ze…’ zei hij. Verder zei hij niets, want Esmeralda had overal oren en ze zou alles horen wat hij zei, dat was niet echt de bedoeling, nog niet. Hij zag zijn dochter tevoorschijn komen en zijn blik gleed over haar heen, hij ademde diep in. ‘Jeetje, ik moet nu al huilen…’ zei hij zacht, toen er tranen in zijn ogen kwamen te staan.

Kayton Erogate

“Dat weet ik, Stephen, maar je weet dat ik het nog even niet doe.” Hij hoefde er verder niets meer over uit te leggen, daar hadden ze het uitgebreid over gehad samen. Hij moest eerst zien dat het goed ging met Jay en Esmeralda.
“En ik ook niet.” Klonk er helder uit de mond van Fay. Zij kon dus ook niet paardrijden. Kayton knikte even, de koetsen waren zo klaar, dus dat was geen enkel probleem. Hij zag de vragende blik van Stephen.
“Ach, toen Jay nog een klein jongetje was, wilde hij dolgraag een wit paard, Leroy wilde het totaal niet hebben en een van mijn paarden werd gedekt door een zwarte hengst. Jay geloofde dat daar een bont paard uit zou komen, helaas liep dat wat anders. Maar ik heb nu twee prachtige pinto’s voor hem en Esmeralda. Ze zijn mooi en heel speciaal.” Sprak hij met een glimlach. Beide pinto’s hadden een maanoog en ze waren vreselijk lief.




Esmeralda Samira

Ze keek met twinkelende ogen naar haar vader die zei dat hij nu al moest huilen. Myles gaf hem een stomp. “Wat een watje hé.” Lachte Esmeralda. Toch vond ze het heel lief van haar vader dat het zoveel met hem deed. Ze gaf hem daardoor ook een kus, heel voorzichtig om haar jurk heel te houden. Daarna werden haar haren gedaan, opgestoken met prachtige krullen. Ze kreeg de mooiste sieraden die er waren.

Koning Stephen Lahero

Hij zweeg door wat Kayton zei, het was duidelijk niet nodig om er nog iets op te zeggen en misschien wilde de man wel helemaal niet hier komen wonen als het kasteel van het hem was en niet van Felicia. Dat kon natuurlijk ook nog, hij kon er niet zomaar vanuit gaan dat Kayton hem nog net zo aardig vond als eerst. Hij hoorde niet eens echt meer wat Fay zei, omdat hij wat in gedachten was, waar hij weer uitgehaald werd toen Kayton begon te praten over de paarden, het zorgde voor een glimlach op het gezicht van Stephen. ‘Dat zullen ze geweldig vinden, dat weet ik zeker…’ zei hij zacht. Jay kon dat vast waarderen, al geloofde hij wel dat hij alles kon waarderen dat Kayton deed.

Duke Samira

Hij kreeg een stomp van Myles waardoor hij naar de jongen glimlachte. ‘Wacht maar tot jij ooit kinderen hebt…’ zei hij plagend tegen zijn zoon. Hij keek weer op naar Esmeralda, ze was zo mooi. Hij kreeg heel voorzichtig een kus en hij veegde zijn tranen weer weg, waarschijnlijk zou dit nog wel vaker gebeuren vandaag, maar het was alleen maar omdat hij het allemaal zo geweldig vond. Esmeralda werd nog mooier gemaakt en hij kon bijna niet geloven dat ze al zo oud was. Dat ze echt ging trouwen nu.

Kayton Erogate

“Ik kom hier dolgraag weer wonen, dat weet je ook wel, en Carmen ook, ze kan volgens mij nergens zo goed slapen als hier.” Hij keek even naar Carmen met een grote lach rond zijn lippen. Hij was inmiddels klaar met eten. Stephen leek het een leuk idee te vinden en hij knikte daardoor met een glimlach.
“Ja, dat denk ik ook wel. Ze hebben grote strikken om hun nek hangen en ik wilde ze aan het eind geven.” Legde hij uit aan Stephen.
“Het wachten is nu alleen nog op Chayenne en Felicia denk ik, of niet?” Wilde hij weten.

Koning Stephen Lahero

Kayton nam zijn twijfel weg, hij probeerde zichzelf echt duidelijk te maken dat hij niet zo enorm moest twijfelen aan alles, maar het hielp niet. Het lukte gewoon niet om dat te stoppen. Kayton vertelde nog wat over de paarden en vroeg daarna of ze nu alleen nog moesten wachten op Felicia en Chayenne, Stephen knikte langzaam. Hij wilde wel gaan kijken hoe het ging, maar hij was vreselijk bang dat zijn gezelschap niet gewenst was en daarom deed hij het ook maar niet. Hij wilde niets fout doen. Hij wreef met zijn hand langs zijn ogen en hij slikte even, hij wist niet waardoor zijn humeur af en toe zo enorm omsloeg, maar van de vrolijkheid van vanochtend was niets meer over. ‘Ik ga even kijken of alles goed gaat bij de koetsen,’ zei hij zacht, meteen stond hij op en liep hij de eetzaal uit.

Kayton Erogate

Stephen ging kijken bij de koetsen en hij knikte. “Ik zal eens kijken of ze al opschieten.” Zei hij nu, hij stond ook op van tafel en toen waren ineens Carmen en Fay alleen aan tafel. Fay glimlachte naar haar.
“Je bent hier altijd generaal geweest, toch?” Wilde ze van haar weten om toch een gesprek op gang te krijgen.
Kayton klopte aan op de deur van de slaapkamer van Chayenne en daarna kwam hij naar binnen.
“Je ziet er heel goed uit.” Zei hij tegen zijn dochter. Hij knikte Nathan even toe met een klein knikje.

Carmen Samira

Stephen vertrok en Kayton vertrok ook, waardoor ze alleen met Fay aan tafel zat. Het duurde niet lang voor de vrouw haar een vraag stelde, waardoor Carmen glimlachend opkeek. Het was duidelijk dat ze graag een gesprek wilde voeren, wat ze wel kon waarderen, het was handig als je niet al te verlegen was in die positie. ‘Dat klopt, ik heb hier jaren gewerkt. Alleen de afgelopen tijd niet meer,’ zei ze tegen Fay. ‘Hoe bevalt het jou nu?’ vroeg ze meteen daarna. Ze had al gehoord dat Fay hier was komen werken als generaal, al was dat nog niet echt heel lang en waarschijnlijk ook nog niet helemaal, of Stephen moest zo verliefd op haar zijn dat hij haar in één keer die baan gegeven had, dat kon natuurlijk ook nog. Waarschijnlijk was ze ook gewoon goed.

Fay Fuego

Ze werkte al heel erg lang voor het kasteel, alleen de laatste tijd niet meer.
"Werd je eigenlijk meteen geaccepteerd als vriendin van Kayton. Het is toch net zo'n positie als waar ik in zit..." vroeg ze, scherp maar vooral nieuwsgierig naar wat haar te wachten stond.
"Het bevalt me hier uitstekend, het respect dat iedereen geeft en krijgt is heel erg mooi. Ik train nu alleen nog maar een klein groepje ridders en ze maken dan misschien wel grapjes, maar ze zijn verder hartstikke loyaal. Ze hebben het alleen een beetje te goed." Zei ze met een grinnik. "Z willen zich er wel voor inzetten, maar keihard werken zijn ze al een tijdje niet meer gewend."

Carmen Samira

Fay stelde meteen een hele directe vraag die haar liet glimlachen. ‘Eigenlijk wel. Maar de situatie was al heel anders. Kayton was geen koning meer toen wij iets kregen, ik kan mij voorstellen dat het toch een verschil is. Eigenlijk werd het door iedereen zo geaccepteerd, behalve door Felicia,’ zei ze tegen Fay. ‘Maar gelukkig is dat bijgedraaid en is het nu gewoon goed,’ voegde ze er aan toe, omdat ze daar ook echt blij mee was en ze Felicia ook wel begreep. Ze had het jammer gevonden, dat wel. Fay vertelde over hoe het haar hier beviel en hoe het trainen haar beviel, daardoor knikte ze. ‘En hoe bevalt het samen met Stephen?’ vroeg Carmen daarna aan haar, omdat het nogal belangrijk was. Ergens vond ze het bijzonder dat iemand zo dichtbij hem had kunnen komen. Ze vond Stephen hartstikke aardig, maar op de een of andere manier leek je nooit echt tot zijn kern door te kunnen dringen. Blijkbaar was dat Fay wel gelukt.

Fay Fuego

Carmen werd dus zo geaccepteerd, behalve door een persoon en dat was dus Felicia, ze was bij haar wel bijgedraaid.
"Hoelang duurde het?" Wilde Fay weten, aangezien ze het vreselijk vond dat Felicia haar geen blik waardig gunde. Het voelde zo ellendig.
"Oh echt geweldig!" Zei ze wanneer er werd gevraagd hoe Stephen beviel. "Hij is zo vreselijk lief en zorgzaam, ik ben echt stapelgek op hem." Klonk het nu enthousiast uit haar mond.
"Het is af en toe nog een beetje aftasten samen, maar het gaat al zoveel beter. We komen er wel. Hij baalt alleen ook nog van het gedrag van Felicia." Zei ze tegen de vrouw, het was heel fijn om nu gewoon tegen een vrouw te praten, Carmen was ook erg aardig.

Carmen Samira

Fay vroeg hoe lang het geduurd had, waardoor Carmen even glimlachte, het was duidelijk dat Fay hoopte dat het zo snel mogelijk allemaal goed ging. ‘Het duurde wel even…’ zei ze tegen Fay, heel eerlijk. Ze kon wel zeggen dat het anders was, maar dat was niet zo. Het had een aardige tijd geduurd en dat terwijl Felicia haar beste vriendin was en ze gehoopt had op iets anders. Nu was dat gelukkig allemaal voorbij. Ze was echt ontzettend enthousiast over Stephen en ze vond het leuk voor hem, iemand die zo overduidelijk gek op hem was. Het zou hem goed doen, waarschijnlijk. Hij was zo’n enorme tijd alleen geweest, misschien had hij in zijn hart wel altijd op Felicia gewacht. Ze had Felicia en Stephen ook altijd wel leuk gevonden samen, maar ze versterkten bepaald gedrag bij elkaar heel erg, waardoor het heel stijfjes en kil werd allemaal. Dat leek nu minder te zijn, misschien was dat ook wel goed voor Felicia. ‘Ik geloof ook wel dat jullie er komen. Al zal er voor jou nog wel wat werk in gaan zitten om hem wat losser te krijgen,’ zei ze grijnzend tegen Fay. Stephen was zo ontzettend beleefd en netjes, het was amper te doorbreken en hij kon er enorm in doorslaan. Kayton was ook netjes, maar op een totaal andere manier en gelukkig veel losser. Fay leek wel iemand te zijn die dat in hem los kon maken, dus misschien pasten ze ook wel goed bij elkaar.

Verena Stratton
Ze had een tijdje getwijfeld, maar veel later dan nu kon ze het niet aanbieden, of vragen. Hoe je het ook zag. Devlyn zat verderop op een bankje wat zenuwachtig te wachten, terwijl Verena voor de gesloten deur stond en duidelijk blije mensen aan de andere kant van de deur hoorde. Ze ademde even diep in en uit, strekte haar hand, vormde die tot een vuist en klopte op de deur van de kamer van Duke en Layka.
Ze was benieuwd of Duke het goed zou keuren, dat Devlyn met hun mee ging. Devlyn wilde het wel graag, maar na het geschreeuw op de gang heeft de jongen zelf niet durven vragen. Verena had het al die tijd uitgesteld, maar nu konden ze niet langer uitstellen.
Wachtend tot de deur open ging, keek Verena even schuin achter haar naar Devlyn die gefocust was op de deur. De jongen had zijn netste kleding al aan. Ook als hij niet mee zou mogen, zou hij in de buurt van Verena blijven die in haar gepoetste ridderharnas mooi moest staan wezen en de mensen die niet konden zitten in bedwang moest houden. Maar meestal zouden mensen pas lastig gaan doen als drank uitgedeeld ging worden, dus veel hoefde ze waarschijnlijk niet te doen.

Tegen half 4 weer terug

Felicia Erogate

Enkel het feit dat Chayenne haar weer mama noemde, maakte al veel bij haar los. Ze zag dat Nathan met een glimlach naar haar keek en ze deed al snel hetzelfde. Chayenne vroeg of Nathan haar vriend was, maar Nathan maakte al duidelijk dat het niet zo was voordat ze de kans had om iets te zeggen.
"Natuurlijk maak jij mij ook gelukkig." Antwoordde Felicia toen Chayenne haar wat vroeg. Niet veel later kwam ook haar vader binnen. 'Goedemorgen, dankjewel. Jij zit er ook erg goed uit, maar dat had je misschien ook al van Carmen gehoord." Zei ze plagend tegen hem. "Een klein momentjes," Zei ze tegen beide toen Chayenne haar riep. Ze hielp haar dochter zo goed mogelijk met aankleden. De jurk was absoluut niet de veel voor haar dochter, sterker nog, het stond haar fantastisch. "Het staat je goed meisje," Zei ze dan ook, ze stak Chayenne haar haren nog op. "Nu je voet nog," Zei ze, waarna ze haar zonder enige moeite op het bed neer zette. Hierbij keek ze ook nog even naar haar vader, hij had hier altijd het meeste verstand van gehad.

Kayton Erogate

"Dat zei Carmen inderdaad ook al, maar fijn dat het even bevestigd wordt." Lachte hij zijn dochter toe. Daarna ging ze Chayenne even helpen, hij keek weer naar Nathan en zodra zijn kleindochter verscheen, floot hij. "Jij bent toch wel de aller knapste." Chayenne giechelde en zette het kleine kroontje in haar haren. Daarna ging haar moeder naar haar voet kijken, ze kletste vrolijk over de jurk van Esmeralda en andere kleine dingen.
"Ik denk dat je wel genoeg geleerd hebt door de jaren heen, meisje." Zei Kayton wanneer ze naar hem opkeek, hij legde een hand op haar schouder.

Nathan Gerono

Felicia zei dat Chayenne haar ook gelukkig maakte, daardoor glimlachte hij even. ‘Waarschijnlijk nog meer dan ik ooit zal kunnen bereiken,’ zei hij tegen het meisje. Hij wist wel dat kinderen altijd voor zouden gaan en daar had hij ook respect voor. Hij begreep het heel goed. Hij zag dat de oude koning binnenkwam, hij knikte kort naar Nathan, waardoor hij hetzelfde deed, met een glimlach op zijn gezicht. Daarna ging zijn blik weer naar Felicia. Chayenne had haar hulp nodig, dus verdween ze weer. Hij bleef tegen de muur aan geleund staan en hij staarde naar buiten via het raam. Hij zag dat Felicia opkeek naar haar vader, maar die gaf aan dat ze de voet zelf wel kon verzorgen. Zijn blik ging even naar Felicia en hij glimlachte haar bemoedigend toe, want ook Nathan wist dat ze dit zelf wel kon.

Felicia Erogate

Ze genoot enkel al van het gezelschap in de kamer. Een trots gevoel trok door haar heen, toen Kayton floot op het moment dat Chayenne van achter het scherm vandaa kwam. Ze was ook echt een bloedmooie meid geworden. Het luchtte dan ook op om te weten dat Chayenne nog niet echt met de jongens bezig was. Er waren er in het hele rijk meer dan genoeg die wel iets met haar zouden willen beginnen. Natuurlijk gunde ze haar dochter later een goed en gezond huwelijk, maar ze vond het geen enkel probleem om daar nu nog even mee te wachten.
Haar vader zei tegen haar dat ze het inmiddels wel zelf kon en Nathan glimlachte haar bemoedigend toe. Uiteindelijk besloot ze de wond voor nu enkel nog een keer schoon te maken en opnieuw te verbinden. Later vanavond of morgenochtend konden ze altijd nog verder kijken. Ze stond op waarna ze haar arm naar Chayenne uitstak. "Kom mooie meid, eens kijken wat papa er van vind." Zei ze vrolijk tegen haar dochter.

Kayton Erogate

Hij zag Felicia wat wegdromen. “Ze kan die mannen best van haar afslaan, je weet hoe ze is.” Grinnikte hij nu naar haar. Chayenne was zo heel erg mooi, maar die wist prima haar mannetje te staan, daar was hij meer dan zeker van.
Hij zag hoe ze de wond schoonmaakte en opnieuw verbond. Het zag er normaal en goed uit, maar hij begreep heel erg goed dat het zeer deed bij het meisje, hij zat bijna helemaal door haar voet heen, misschien had het zwaard wel wat geraakt.
“Beweeg je tenen eens.” Zei hij nu ernstig tegen zijn kleindochter. Chayenne kon ze heel moeizaam gelukkig nog bewegen.
“Goed zo.” Hij gaf haar een kus. Felicia wilde met haar kijken wat haar vader ervan vond.
“Dan gaan we meteen weg met z’n allen, Stephen heeft de koetsen klaargemaakt.” Knikte hij nu.
“Ik ga zelf alvast voorop met het cadeau voor Jay en Esmeralda.” Zei hij nu. Hij liep alvast de deur uit en ging naar Carmen toe.
“Ga je met me mee of reis je met de rest mee?” Wilde hij van haar weten. Hij glimlachte even naar Fay en legde zijn handen op de schouders van Carmen.

Nathan Gerono

Zodra Kayton vertrok stapte hij naar Felicia toe. ‘Wat wil je dat ik doe? Moet ik met jullie mee reizen, of moet ik zelf naar Black Castle vertrekken en zie ik je daar wel?’ vroeg hij zacht aan haar. Hij wist dat ze het fijn vond als hij in de buurt was, maar hij wist niet wat ze het liefste had. Waarschijnlijk zouden Stephen en Fay samen reizen en zou Felicia daar niet bij zitten, maar als ze dat wel deed, had ze misschien liever dat hij niet in de buurt was, dat kon ook. Hij keek even naar Chayenne met een glimlachje op zijn gezicht. ‘Ik heb tegen je moeder gezegd dat ze maar eens langs moet komen om te zien hoe je een zwaard kan maken en repareren. Vind jij dat ook niet interessant? Dan kan je je eigen zwaard maken…’ stelde hij voor.

Carmen Samira

Kayton verscheen weer en ze keek op naar hem, het was echt heel erg leuk om hem zo verschrikkelijk vrolijk te zien. ‘Ik ga met jou mee, wat dacht jij dan?’ vroeg ze plagend aan hem en daarna kwam ze overeind. ‘Als er iets is kan je het altijd aan mij vragen, ik help je graag,’ zei ze nog tegen Fay, omdat het voor de vrouw waarschijnlijk fijn was als er iemand was waar ze op kon vertrouwen als dat nodig was. Ze pakte de hand van Kayton vast en liep met hem mee, ze vond het veel leuker om met hem te reizen dan met iemand anders. Ze had Stephen niet meer gezien, misschien had hij het wel even nodig om alleen te zijn, dat kon goed. Alles was waarschijnlijk wat heftig voor hem en het ging natuurlijk ook snel.