Medieval Times

Jay Fullbright

Ze zouden gewoon lekker gaan slapen, misschien was hij wel gewoon wat moe. Dat kon natuurlijk ook, hij trainde vreselijk veel, misschien was dit wel gewoon vermoeidheid en zocht hij er gewoon meteen meer achter. Dat kon goed. Hij kwam langzaam overeind en hij trok haar naar zich toe, hij drukte zijn lippen zacht op die van haar. ‘Ik hou van je, zo vreselijk veel,’ fluisterde hij. Hij greep haar daarna steviger vast en hij gooide haar op het bed, daarna dook hij bovenop haar en kietelde hij haar weer, hij wilde graag ontspannen en zo lukte dat weer.

Duke Samira

Hij werd door haar gezoend en hij ging er meteen genietend in mee. Dit was heerlijk. Ze wilde dat hij haar er op tilde, dus nam hij haar en het paard mee en tilde hij haar simpel op het dier. Hij had er kracht genoeg voor. Hij glimlachte naar haar en daarna haalde hij zijn eigen paard en steeg hij op. Hij legde zijn hand op haar onderrug en hij schonk haar een blik vol liefde, daarna spoorde hij zijn paard aan en reed hij weg, richting het bos. Eigenlijk vond hij het heel erg leuk om iets met haar te gaan doen.

Koning Stephen Lahero

Zijn zwaard werd uit zijn handen geslagen en hij schudde zijn hoofd. Hij was niet teleurgesteld, hij kende zijn zwakke plek en hij had zich er bij neer gelegd. Ze boog voor hem, een glimlach stond op haar gezicht. Ze zei dat hij heel erg goed was, maar ze vroeg wat er met zijn arm was. Hij pakte zijn schouder vast en hij masseerde de spier, hij voelde het wel. ‘Aanvaring met een beer,’ zei hij tegen haar. Hij keek even opzij, zijn dochter stond naar hun te kijken en hij glimlachte naar haar. Hij kon gewoon aan Chayenne zien dat ze niet wist wat ze hier van moest vinden, hij hoopte maar dat ze het hem niet kwalijk nam, direct voelde hij zich schuldig. Chayenne was nu alles voor hem. Hij raapte zijn zwaard op en stopte die weg, daarna keek hij Fay weer aan, zijn blik doordringend en in één klap weer helemaal serieus.

Myles Samira

Devlyn was vastberaden en wilde toch heel erg graag weten wie zijn vader was. Hij dacht dat diegene misschien veranderd was en durfde hij niet in de buurt te komen, hij was er heel erg nieuwsgierig naar en wilde het ook weten. “Oké, als je het echt zo graag wilt... “ Dan kon hij er ook vrij weinig aan veranderen natuurlijk. Als Devlyn het echt zo graag leek te willen, dan kon Myles hem moeilijk tegenhouden. Hij wilde naar buiten gaan om te kijken bij de trainingen.
“Doen we.” Myles knikte even en stond op.


Esmeralda Samira

Hij kwam wat overeind en ze werd tegen hem aangetrokken. Ze sloeg haar armen om hem heen en hield hem stevig vast. Hij drukte een kusje op haar lippen en zei daarna dat hij van haar hield, ze glimlachte naar hem. “Ik toch ook van jou.” Glimlachte ze hem liefdevol toe. Ze werd stevig vastgegrepen door hem en op het bed gegooid. Gierend rolde ze heen en weer toen hij haar begon te kietelen.
“Aah, hou op!” Gilde ze.


Layka Samira

Ze kreeg steeds meer vertrouwen in hun relatie, ze zag nu gewoon aan Duke dat hij veel van haar hield en dat vond ze zo fijn. Ze streek even langs zijn gezicht toen hij haar op het paard tilde. Ze zat nu, het leek hem niet eens zo heel erg veel moeite te kosten. Hij steeg zelf ook op en ze voelde zijn hand op haar onderrug terwijl ze rustig wegstapten. Ze keek naar hem en vormde met haar lippen een kusje. Ze glimlachte daarna wat speels, dit was een heel erg klein stukje van hoe ze was, hoe ze was als ze echt zichzelf voelde, het was ook razendsnel weer verdwenen.



Fay Fuego

Ze zag hoe hij zijn schouder pakte en zei dat hij een aanvaring had gehad met een beer. “Zonde, anders was je onverslaanbaar geweest.” Glimlachte ze naar hem, heel vriendelijk eigenlijk. Ze keek naar het meisje wat aan de kant was komen kijken.
“Hé, jij moet vast de prinses zijn.” Zei ze met een glimlach tegen haar, ze was zo echt en puur van zichzelf. Chayenne kreeg ineens een glimlach op haar gezicht, ze keek even naar haar vader en daarna naar de vrouw. Fay stopte haar zwaard weg en liep op Chayenne af.
“Ik ben Fay, jij heet Chayenne toch?” Chayenne knikte en schudde de hand van de vrouw. Fay keek weer achterom naar Stephen.
“Wat denkt u, koning?” Vroeg ze nu heel benieuwd en nieuwsgierig aan hem.

Jay Fullbright

Volgens haar moest hij ophouden en daardoor keek hij haar uitdagend aan, maar hij hield wel op. Hij merkte aan zichzelf dat hij echt moe was, het was verstandiger om te gaan slapen in plaats van nog te klieren, hij moest weer vroeg opstaan morgen. Hij drukte zacht zijn lippen op die van haar en hij zoende haar vrij uitgebreid, maar daarna trok hij de dekens over hun heen en sloot hij haar in zijn armen. Dat lag gewoon het lekkerste, hij wilde weten dat ze dicht bij hem was en dat ging zo toch het makkelijkste. Hij bleef naar haar kijken, er lag een rustige blik in zijn ogen en een glimlachje stond op zijn gezicht.

Koning Stephen Lahero

‘Ach, ik hoef niet onverslaanbaar te zijn. Uiteindelijk is niemand onverslaanbaar,’ zei hij tegen haar. Daarna had ze aandacht voor zijn dochter, hij keek glimlachend toe naar wat er gebeurde. Fay liep naar haar toe en Chayenne leek dat wel leuk te vinden. Fay had daarna weer aandacht voor hem en vroeg wat hij dacht, daardoor glimlachte hij zwakjes. ‘Ik denk dat je even met mij mee moet komen om wat dingen door te nemen,’ zei hij tegen haar. Dan konden ze afspraken maken over wat ze precies verwachtte en wat hij van haar verwachtte, maar hij wilde het zeker een kans geven. Ze straalde gewoon iets uit waardoor hij wel iets in haar zag. Ze kon goed vechten en ze had zo veel passie in zich, iets waar hij nu jaloers op kon zijn. Het vuur in hem leek wel gedoofd te zijn, terwijl dat bij Fay het tegenovergestelde was.

Devlyn Stratton
Hij kreeg nog de woorden van Myles te horen dat er eigenlijk op neer kwam dat hij het verder zelf moest weten, of hij zijn vader ondanks alles nog wilde ontmoeten. Daarna stond Myles al recht toen Devlyn aanbood bij de trainingen te kijken of daar een eventuele vader tussen liep. Hij stond zelf ook op, klopte zijn broek nog af voor eventuele kruimels en begon daarna de eetzaal al uit te lopen om naar buiten te gaan, naar de trainingsvelden.
Hij wist dat ze daar niet te veel mochten storen. Dus eenmaal bij de velden ging hij langs de kant op een bankje zitten. Hij koos wel een bankje uit waarbij ze zo veel mogelijk van het gezicht konden zien.

Esmeralda Samira

Hij hield na een tijdje gelukkig op waardoor ze opgelucht ademhaalde. Hij leek heel erg moe te zijn, maar dat vond ze niet zo erg, ze voelde zijn lippen op die van haar en ze zoende hem liefdevol terug. Ze werd in zijn armen getrokken, dat vond ze zo fijn, vroeger wilde hij dat niet, maar nu had hij waarschijnlijk wel door dat het fijn was en dat het voor hem ook fijn lag. Hij keek naar haar en ze keek diep in zijn ogen terug.
“Je bent een schat...” Fluisterde ze.



Fay Fuego

“Daar heeft u gelijk in.” Knikte ze hem toe met een glimlach.
“Kun je ook zwaardvechten?” Vroeg Fay aan het meisje. Chayenne schudde haar hoofd. “Nee, nog niet, ik wil het wel heel erg graag leren.” Gaf ze aan met een grote glimlach, ze keek weer even naar haar vader op. “Papa vind het nog wat te gevaarlijk, maar ik denk dat ik het wel kan.” Zei Chayenne nu met een ondeugende twinkeling in haar ogen.
Fay glimlachte breed door het meisje en streek even door haar haren heen. Stephen wilde nu dingen met haar doornemen.
“Prima, geen enkel probleem!” Zei ze opgewekt. Chayenne ging weer de andere kant op en zij liep achter Stephen aan weer naar binnen.
“U heeft een prachtige dochter.” Gaf ze met een glimlach aan. “Ze is erg leuk.” Knikte ze nu.

Jay Fullbright

Ze zei dat hij een schat was, daardoor glimlachte hij weer. ‘Jij ook,’ zei hij zacht. Hij sloot zijn ogen en hij bleef heel dicht tegen haar aan liggen, al vrij snel zakte hij in slaap, zijn lichaam had ook gewoon rust nodig en dat gunde hij zichzelf niet echt. Hij bleef heel veel trainen, steeds wat meer. Hij had zelf niet echt door hoe veel energie dat hem kostte en daardoor was hij soms gewoon heel moe, zonder dat echt door te hebben.

Koning Stephen Lahero

Ze zei dat hij gelijk had, maar daarna was ze weer bezig met Chayenne en luisterde hij naar het gesprek tussen de twee. Ze kwam met hem mee naar binnen en ze zei dat hij een prachtige dochter had. ‘Dankjewel, ik ben gek op haar,’ zei hij zacht. Hij liep zijn werkkamer weer binnen en hij sloot de deur achter zich. ‘Kan ik misschien wat te drinken voor je inschenken? Een rode wijn?’ vroeg hij aan haar. Hij pakte voor zichzelf al een glas, hij dronk niet vaak, maar zo nu en dan vond hij het wel lekker en nu Felicia er niet meer was, was er niets dat hem tegenhield. Hij zuchtte zacht, hij wilde niet zo denken, maar het gebeurde toch.

Myles Samira

Hij ging samen met Devlyn op het bankje zitten buiten en bekeek de mannen een voor een even, als hij er eentje zag die wel wat op Devlyn leek, vergeleek hij de twee even, daarna schudde hij zijn hoofd wat vaag en staarde weer met een zucht naar de mannen.
“Ik denk toch niet dat hij er tussen zit... wie weet komt hij gewoon wel eens op het kasteel kijken om jou te zien, of misschien is hij wel een bediende of een kok?”


Esmeralda Samira

Zij was ook een schat zei hij en daardoor kroop ze dichter tegen hem aan. Ze legde haar hand op zijn borst en zag hoe hij al in slaap viel, ze streek heel voorzichtig over zijn borst heen en had een gelukkige glimlach op haar gezicht staan. Het was heel rustig en ze hoorde alleen maar zijn ademhaling en het maakte haar zo rustig, ze sloot haar ogen, maar viel nog niet direct in slaap.



Fay Fuego

De koning gaf aan dat hij gek op zijn dochter was. “Dat kan ik heel erg goed begrijpen.” Knikte ze. Ze gingen weer de werkkamer in en hij vroeg haar of ze wijn wilde. “Hebben we wat te vieren dan?” Vroeg ze, er was een twinkeling in haar ogen te zien.
“Rode wijn lijkt me lekker.” Knikte ze nu. Ze was heel erg benieuwd wat hij met haar wilde bespreken, ze hoopte zo graag dat ze niet aangesteld werd als ridder...

Koning Stephen Lahero

Ze vroeg of ze iets te vieren hadden. ‘Als jij blij bent dat je voor mij mag werken, ja, dan hebben we iets te vieren,’ zei hij tegen haar. Hij schonk een glas voor haar in en hij gaf dat aan. Hij knikte nu naar de bank en hij ging zelf al zitten, het glas hield hij in zijn hand en hij keek daarna weer op naar haar. Ze was duidelijk ontzettend benieuwd naar wat hij te zeggen had. ‘Je bent goed, dat is duidelijk. Maar dat je goed bent zegt nog niet dat je dat ook over kunt brengen op anderen. Ik geloof wel dat het jou ook wel ligt, maar het moet wel precies overeenkomen met waar ik voor sta. Je zal representatief zijn voor White Castle en ik vind het belangrijk dat je daarom ook ongeveer op dezelfde manier denkt. Dat is ook waarom ik je niet meteen volledig instel als generaal. Gewoon omdat dat een grote stap is waarvoor ik je nog echt niet goed genoeg ken. Dat kan natuurlijk wel nog komen. Ik wil je eerst uittesten. Je krijgt een kleine groep ridders tot je beschikking en ik zal de trainingen die je geeft en het contact dat je met ze hebt nauw in de gaten houden. Ik verwacht er wel het beste van, laat dat duidelijk zijn. Ik hoop dat ik je blij kan maken met deze kans, dat hoop ik echt,’ zei hij tegen haar, met een glimlachje op zijn gezicht, daarna nam hij een paar flinke slokken van zijn wijn.

Fay Fuego

“Fantastisch!” Zei ze vrolijk toen hij zei dat ze voor hem mocht werken. Ze grijnsde breed. Ze pakte het glas van hem aan en kwam naast hem zitten op de bank. Hij was interessant, maar had een gereserveerde houding over zich. Misschien was zijn vrouw pasgeleden wel omgekomen, zo reageerde hij een beetje.
Hij legde haar uit dat ze goed was, maar hij wilde ook weten of ze dat goed over kon brengen op andere mensen. Ze knikte begrijpelijk. “Natuurlijk, ik begrijp dat ik representatief sta voor uw kasteel, dat snap ik. Heeft u misschien een boek voor mij over het kasteel, ik wil mij er graag verder in verdiepen.” Gaf ze met een glimlach aan. Ze kreeg een kleine groep ridders van hem en ze moest ze nauw in de gaten houden.
“Fijn, heel erg fijn, dankuwel.” Zei ze liefjes tegen hem. Ze dronk ook van de wijn.
“Vind u het erg als ik niet hier slaap ’s nachts? Ik ben graag in het dorp.” Gaf ze met een glimlach aan.

Koning Stephen Lahero

Ze kwam bij hem zitten en ze was duidelijk blij, het deed hem wel goed om dat te zien. Ze begreep hem en daar was hij ook blij om, het was belangrijk. Ze bedankte hem liefjes en hij wist niet zo goed wat ze daar mee wilde bereiken en hoe hij er mee om moest gaan, maar hij bleef naar haar glimlachen. Ze vroeg of hij het niet erg vond dat ze niet op het kasteel woonde, ze bleef liever in het dorp. ‘Geen enkel probleem, ik begrijp het wel,’ zei hij tegen haar. Hij kon zich voorstellen dat het dorp veel leuker kon zijn dan altijd en eeuwig op het kasteel zitten. Hij kon het zich heel goed voorstellen. Hij schonk zijn wijn bij en hij keek even voor zich uit. Hij wist dat hij het belangrijk vond om haar beter te leren kennen en normaal zou hij daar ook zijn best voor doen, maar nu viel hij meer stil omdat hij in gedachten was.

Fay Fuego

Hij vond het geen enkel probleem dat ze in het dorp wilde blijven wonen, gelukkig vroeg hij niet naar haar redenen, op de een of andere manier had ze niet de behoefte om te vertellen dat ze thuis Nathan had zitten.
“Wat is er dat u er zo van weerhoudt dat u niet gelukkig bent?” Vroeg ze nu heel direct maar toch zacht aan hem. Ze wilde het toch graag weten, het moest vast een hele lieve man zijn, maar de stilte vond ze niet zo heel erg fijn.

Koning Stephen Lahero

Opeens stelde ze hem uit het niets een hele persoonlijke vraag, die hij duidelijk niet verwacht had. Niemand stelde hem ooit zulk soort vragen en hij had dan ook even tijd nodig voor hij haar weer normaal aan kon kijken. Het was duidelijk dat ze hier nog niet lang was, anders had ze waarschijnlijk wel geweten dat Felicia vertrokken was en bij hem weg was gegaan. ‘Mijn vrouw is vertrokken. Gewoon weggegaan en ik weet eigenlijk zeker dat ze niet meer terugkomt. Ze heeft mij al eens eerder maanden alleen gelaten, maar ik geloof dat dit definitief is en ik vind het moeilijk om mij daar bij neer te leggen,’ zei hij. Hij gaf haar een bijzonder eerlijk antwoord, maar hij had er niets aan om hier kortaf op te reageren en zij had eigenlijk niets aan deze informatie, dus maakte het hem ook niet echt uit. Hij nam nog wat grote slokken van zijn wijn en daarna keek hij weg van haar en voor zich uit.

Fay Fuego

Hij leek verbaasd door haar vraag. Toch gaf hij wel antwoord en was hij heel erg eerlijk tegen haar. Ze knikte door zijn woorden en legde aarzelend een hand op zijn schouder neer. “Dat spijt me voor u, maar het is geen reden om bij de pakken neer te gaan zitten.” Vertelde ze hem zachtjes.
“U staat nu stil, ik zie het aan u. U heeft genoeg in u zitten en daar heeft u nu mooi de kans voor om te laten zien, laat haar zien wat ze hier mist. Laat zien aan de wereld hoe geweldig u bent en ga door met leven. Uw dochter heeft het ook nodig, ik zie het aan haar. Ze hunkert naar nieuwe interessante dingen.” Zei Fay nu heel serieus maar behulpzaam.

Koning Stephen Lahero

Hij voelde haar hand op zijn schouder en hij wist niet of dit het moment was om aan te geven dat hij daar niet van gediend was of niet, maar hij werd meegesleurd in haar woorden en dus liet hij het maar zo. Eigenlijk maakte het niet eens echt meer uit, ze zou niet meer terugkomen, nooit meer. ‘Vroeger had ik hetzelfde gezegd, maar nu weet ik gewoon niet wat ik moet doen. Het lijkt alsof ik hier niet alleen uit kan komen, alsof het mij gewoon niet lukt,’ zei hij. Hij ging wel door, hij deed vreselijk zijn best, maar het ging gewoon niet zo goed en hij wist ook niet waar dat aan lag. ‘Ik weet dat Chayenne het nodig heeft, maar ik kan haar dat niet langer bieden, niet nu.’ Mompelde hij. Hij wist sowieso niet hoe hij de wereld kon laten zien dat hij zo geweldig was, want dat gevoel had hij niet langer. Hij was nooit onzeker geweest, maar dit was de tweede keer dat Felicia hem liet stikken en dat liet toch wel zien dat hij iets verkeerd gedaan had. Hij zocht de schuld nog steeds bij zichzelf. Waar had het aan gelegen? Was hij te opdringerig geweest? Niet betrokken genoeg bij haar gevoel? Hij had eigenlijk echt geen idee meer en het maakte hem helemaal gek. ‘Het maakt niet uit. Je hoeft het hier niet met mij over te hebben, ik kom er wel uit, vanzelf.’ Zei hij tegen haar, zijn stem doordringend. Het was de eerste keer sinds een lange tijd dat hij met een vrouw sprak over iets serieus en het enige waar hij aan dacht was haar op afstand houden.

Fay Fuego

Ze haalde even diep adem door zijn woorden, het was heel erg triest en Fay wilde haar best doen om dit beter te maken.
"U moet wel, u heeft een dochter die zich ongelooflijk veel zorgen om u maakt, u moet voor haar. Ik zag haar net kijken en de zorg rimpels in haar jonge gezicht baarde mij zorgen. Ze vroeg zich van alles af, maar ze keek vooral naar u als een moeder die zag dat haar eenzame kind eindelijk iemand had gevonden om mee te spelen." Ze maakte zich daar echt zorgen over, een kind hoorde niet voor zijn ouders te zorgen, daar waren ze nog veel te jong voor, ze moesten kind zijn.
"Al zegt u tegen haar dat ze zich geen zorgen moet maken, zal ze dat alleen maar meer doen..." aangezien ze heus wel merkte dat Stephen een aardige en goede man was die vast ook goed voor zijn dochter zorgde.
Hij zei dat hij er zelf wel uitkwam en daardoor schudde ze haar hoofd langzaam een beetje.
"U heeft gewoon wat hulp nodig, dat mag u ook best toegeven. Ik zie dat u onzeker bent, maar waarom zou u? U bent een aardige man en volgens mij wel iemand die zich aan zijn woord houdt. Dat ze weg is gelopen hoeft niets met u te maken te hebben, als de liefde bijvoorbeeld op is van haar kant of ze weet niet meer wie ze zelf is... dat zijn allemaal dingen die niet met u te maken hebben, maar wel redenen waarom ze weg zou kunnen gaan." Ze streek nu even bemoedigend over zijn rug.

Koning Stephen Lahero

Ze bleef tegen hem praten, haar woorden deden hem pijn, maar hij liet niets daarvan zien. Hij wist wel dat ze gelijk had, hij wist het heel goed. Hij kon er alleen gewoon niets aan doen. Ze negeerde daarna volledig wat hij zei. Hij dronk zijn glas leeg en zette het weg. Het was duidelijk dat ze hem wilde helpen, maar was dat nou wel zo verstandig? Hij voelde haar hand over zijn rug heen glijden, hij ademde langzaam in en daarna slikte hij. Hij draaide zich langzaam naar haar toe, zijn blik strak op haar gericht. ‘Het is tijd dat je gaat,’ zei hij tegen haar, lichtelijk kortaf, wat eigenlijk niets voor hem was. Het was beter dat ze wegging nu, veel beter. Hij had bijna het gevoel dat hij geen lucht meer kreeg. ‘Ik zie je morgen ochtend wel,’ zei hij nog, daarna kwam hij overeind. Ze kwam veel te dichtbij en hij kon die aanrakingen opeens niet hebben. Ze moest gewoon weg gaan, nu.

Fay Fuego

Ze was zich echt van geen kwaad bewust, ze wilde alleen maar helpen, maar zodra de koning zich naar haat toe draaide en zei dat ze moest gaan, haalde ze snel haar hand weg en stond ze vluchtig op, haar glas wijn was nog niet eens voor de helft leeg.
Ze mompelde nog tot morgen tegen hem en vertrok daarna weer naar Nathan. Eenmaal voor de deur, haalde ze even diep adem, ze baalde ervan dat de koning zoveel achter haar gebaren leek te denken. Ze opende de deur en glimlachte naar Nathan.
"Ik mag op het kasteel komen werken." Ze klonk blij, maar de reactie van de koning zat haar toch dwars.

Koning Stephen Lahero

Hij kon er echt totaal niet tegen dat iemand zich meteen zo bezig hield met zijn leven, dat was wel weer duidelijk. Zelfs met Felicia had hij nooit veel over zichzelf gesproken en dit zorgde er toch voor dat hij in de war raakte. Hij had dit helemaal niet moeten doen. Het ging goed zoals het nu ging en hij had haar eigenlijk helemaal niet nodig, maar hij kon moeilijk morgen zeggen dat hij een vergissing gemaakt had. Het zou oneerlijk zijn, want dan deed hij het alleen maar omdat ze zo persoonlijk tegen hem sprak waar hij echt niet tegen kon. Hij was blij dat ze meteen vertrokken was, er waren genoeg opdringerige vrouwen die hem vreselijk irriteerden en er voor zorgden dat hij een benauwd gevoel kreeg, net wat Fay gedaan had. Hij zuchtte zacht en hij leunde wat achterover. Al snel besloot hij maar naar bed te gaan. 

Nathan Gerono

Fay verscheen na een tijdje weer en ze zei eigenlijk meteen dat ze daar mocht komen werken. 'Wat heb je daar voor moeten doen?' Vroeg hij grijnzend aan haar. Hij greep haar vast en hij zoende haar kort maar heftig, daarna liet hij haar weer los en pakte hij zijn gereedschap weer vast om verder te gaan met het zwaard. 'Wanneer mag je beginnen?' Vroeg hij geïnteresseerd aan haar. Hij wist hoe enthousiast ze was en hij gunde het haar daarom ook heel erg. 

Fay Fuego

Hij vroeg aan haar wat ze ervoor moest doen om aangenomen te worden.
"Dat is iets tussen mij en de koning natuurlijk." Plaagde ze Nathan. Ze werd kort door hem gezoend, daarna ging hij weer aan het werk, ze wurmde zich tussen zijn armen in en sloeg haar armen om zijn nek heen.
"Gaan we het niet vieren?" Vroeg ze beteuterd aan hem met twinkelende ogen. Hij vroeg wanneer ze mocht beginnen.
"Morgenochtend al." Glimlachte ze breed.

Nathan Gerono

Het was iets tussen haar en de koning en hij schudde daardoor zijn hoofd. ‘Volgens mij wil ik het helemaal niet weten,’ was zijn reactie daarop. Hij merkte dat Fay zich overal tussendoor wurmde waardoor ze dicht tegen hem aan stond met haar armen rond zijn nek. Ze vroeg of ze het niet gingen vieren en ze mocht morgenochtend al beginnen. Hij legde zijn spullen weg en hij hield haar dicht tegen zijn lichaam aan. ‘Oké, vooruit dan maar, we gaan het vieren. Wat had je precies in gedachten?’ vroeg hij aan haar. Zijn handen gleden langzaam onder haar shirt over haar rug heen en hij ademde diep in. Hoewel hij wist dat de wonden weg waren, was hij nog steeds enigszins voorzichtig.

Fay Fuego

"Ik doe niets wat niet mag hoor." Lachte ze hem toe. Ze bleef heel dicht tegen hem aanstaan en hij vroeg haar hoe ze het wilde vieren. Ze streek daardoor langs zijn nek met haar vingers en drukte aan de andere kant haar lippen zacht in zijn nek. "Wat denk je?" Vroeg ze fluisterend, ze keek naar hem op met een ondeugende twinkeling in haar ogen.
"Dat geweldige lichaam wil ik nu wel eens helemaal zien." Plaagde ze hem,

Nathan Gerono

Ze zei dat ze niets deed dat niet mocht en daardoor grijnsde hij. 'Maarja, wat mag wel en wat mag niet?' Vroeg hij plagend aan haar. Hij voelde haar vingers langs zijn nek glijden en daarna drukte ze haar lippen in zijn nek. Hij kreunde zacht en hij keek haar verlangend aan toen ze zei dat ze nu wel helemaal zijn geweldige lichaam wilde zien. 'Dat kan...' Zei hij tegen haar. Hij greep haar vast en hij zoende haar wild, maar vol passie. Ze was heerlijk en daar leek ze zich heel erg goed bewust van te zijn. Hij keek haar weer aan, maar daarna pakte hij haar hand vast en nam hij haar mee naar zijn slaapkamer, iedereen kon door de ramen kijken, dat was niet heel handig. 

Jay Fullbright

Toen hij wakker werd had hij Esmeralda nog steeds vast, dat zorgde meteen voor een glimlach op zijn gezicht. Hij vond het zo fijn dat hij normaal met haar om kon gaan, ondanks alles. Hoewel het soms niet zo goed ging, was de band tussen hem en Esmeralda geweldig en maakte dat alles goed, daardoor kwamen ze overal samen uit. Dat gaf hem een enorm vertrouwen in de toekomst en daar was hij blij mee. Het deed hem goed. Hij bleef nog even liggen, maar daarna kwam hij overeind en trok hij kleding aan, zodat hij zo kon gaan trainen.

Duke Samira

Hij vond het leuk om haar zo te zien, ze keek speels naar hem, waardoor hij een grijns op zijn gezicht had staan. Hij hield hier van, dit deed hem goed. Hij merkte wel dat het snel weer weg was, maar dit liet wel zien dat er meer in zat en dat hij dat misschien wel naar boven kon halen. Het zou haar zelf ook goed doen, dat wist hij eigenlijk wel zeker. Hij boog naar haar toe en hij drukte zacht zijn lippen op haar wang, daarna ging hij weer rechtzitten. ‘Zullen we naar het meer gaan?’ vroeg hij aan haar, omdat hij het geweldig vond om even bij het water te kijken.

Esmeralda Samira

Ze werd wakker wanneer Jay ook wakker werd, ze knipperde met haar ogen en keek naar hem. “Mag ik met je mee trainen?” Vroeg ze en ze gaapte even. Ze was nog niet helemaal wakker en wreef even in haar ogen. Al met al zag ze er gewoon heel schattig uit zo, haar haren omkransten haar gezicht en ze keek nog wat slaperig, toch wilde ze wel heel graag met hem mee, ze had alleen even iets meer tijd nodig.



Layka Samira

Duke leek het heel erg fijn te vinden dat ze zo goed gehumeurd was. Ze vond het zelf ook heerlijk. Het was super fijn om zichzelf te voelen en samen met Duke te zijn. Ze voelde zijn lippen op haar wang, waardoor ze naar hem keek. ‘Doe je voorzichtig.” Plaagde ze hem een beetje. Daarna vroeg hij of ze naar het meer zouden gaan, ze knikte hierdoor.
“Heel graag, gaan we dan ook met de paarden zwemmen?” Vroeg ze vrolijk aan hem.


Fay Fuego

“Ik mag veel.” Plaagde ze hem terug. Ze gaf hem daardoor zachtjes een duwtje. Daarna merkte ze dat hij haar gezoen heerlijk vond. Ze werd ineens vastgegrepen en wild gezoend. Het was altijd zo wild, ze vroeg zich af waar het vandaan kwam. Daarna werd ze meegenomen naar de slaapkamer, ze duwde hem op het bed en keek hem diep in zijn ogen aan. Nee, ze voelde niet echt liefde voor hem. Het was leuk en spannend, maar verder niet.
Ze kwam bovenop hem zitten en bleef hem zoenen.

Jay Fullbright

Hij keek om toen hij Esmeralda hoorde en hij grijnsde bij hoe ze er uit zag. Ze vroeg of ze mee mocht trainen, waardoor hij zijn schouders ophaalde. ‘Als je optijd klaar bent mag dat,’ was zijn antwoord. Hij keek haar even uitdagend aan, maar daarna liep hij naar de badkamer toe. Hij zorgde ervoor dat zijn haar er normaal uitzag en dat zijn kleding normaal zat, daarna liep hij weer terug naar de slaapkamer. Hij was klaar, maar hij wist dat Esmeralda nog wel even nodig had, dus ging hij op de rand van het bed zitten wachten.

Duke Samira

‘Ik doe altijd voorzichtig, dat weet je toch?’ vroeg hij plagend aan haar. Over het algemeen was hij wel voorzichtig, dus het was eigenlijk wel waar. Ze vroeg hem of ze met de paarden zouden gaan zwemmen en hij knikte. ‘Dat kunnen we wel doen, dat vinden ze vast leuk,’ zei hij tegen haar. Hij wilde ook gewoon heel erg graag de dingen doen die Layka leuk vond, daardoor voelde ze zich misschien gewoon beter. Hij hoopte het maar, hij deed er echt zijn best voor, hij vond het belangrijk.

Nathan Gerono

‘Je krijgt veel voor elkaar bedoel je…’ zei hij grijnzend tegen haar. Hij werd op het bed geduwd en ze keek hem diep in zijn ogen aan, hij had een grijns op zijn gezicht en hij bleef naar haar kijken tot ze het oogcontact verbrak. Ze ging op hem zitten en hij werd weer gezoend, waar hij direct in mee ging. Zijn handen gleden over haar rug heen en hij trok haar dichter naar zich toe. Hij legde zijn handen in haar hals en hij bleef haar even zo vasthouden en hij ging diep in op de zoen.