Vampiers enzooo

Keanan Dawnroad

Hij wist niet wat er aan de hand was, maar de stroom was uitgevallen. Hij had niets meer, geen licht, geen telefoonlijn, helemaal niets. Daarom had hij geen keuze, maar hij moest maar zijn buurvrouw opzoeken. Hij liep naar haar deur toe en hij klopte even aan. Hij kon haar al heel duidelijk ruiken, ze had toch een heerlijke zoete geur. Dat vond hij echt lekker, het trok hem gewoon aan, maar juist daarom wilde hij afstand houden. Nu wilde hij alleen weten of ze zelf ook ergens last van had en als het niet zo was dan wilde hij wel graag haar telefoon gebruiken.

Shiri Lavinia

Ze bekeek het internet eens, op de eerste pagina stonden alleen maar slachtoffers die hetzelfde hadden meegemaakt als haar moeder en broertje, maar verder geen duidelijkheid, alleen maar dat het een wild beest was die aan had gevallen. Ze zuchtte zacht en ineens hoorde ze iemand aankloppen. Ze keek door het raam heen en zag daar haar aantrekkelijke buurman staan. Ze klapte haar laptop dicht en schoof alle papieren eronder zodat hij het niet zou zien. Ze kwam overeind en opende de deur.
"Hoi, Keanan." Glimlachte ze hem toe.

Keanan Dawnroad

Het duurde even, daarna hoorde hij beweging en kwam ze naar de deur. De deur ging open en hij werd begroet. Daardoor glimlachte hij even, ze rook zo heerlijk. Het was echt niet normaal. Hij was zelfs iets overdonderd. 'Ik heb geen stroom, geen verbinding, helemaal niets. Zo te zien heb jij dat wel gewoon, zou ik misschien even jouw telefoon mogen lenen om iemand te bellen?' Vroeg hij haar nu. Zijn donkere ogen boorden zich in die van haar, maar zijn blik was wel vriendelijk.

Shiri Lavinia

"Ah, ik wist dat je niet zomaar even langskwam voor de thee." Zei ze hem nu met een grinnik toen hij uitlegde dat hij geen stroom had. Hij wilde haar telefoon lenen om iemand te bellen.
"Ja natuurlijk mag dat, kom maar even binnen. Heb je trouwens geen mobieltje?" Ze praatte best veel, maar dat effect had Keanan nu eenmaal op haar... hij maakte haar wat nerveus. Ze keerde hem haar rug toe om haar mobieltje te pakken voor hem, een vaste huistelefoon had ze hier nog niet. Dat moest ze nog regelen.

Keanan Dawnroad

'Ik ben niet zo van de thee.' zei hij tegen haar. Hij dronk of at sowieso amper. Niet thee, in ieder geval. Door wat ze daarna vroeg schudde hij zijn hoofd langzaam. 'Nee, heb ik niet... Nooit nodig gehad ook. Er zijn niet echt mensen die mij een berichtje zouden sturen en ik geloof dat ik vrij ouderwets ben...' Zei hij tegen haar. Ze draaide zich om en liep weg, zijn blik ging naar haar laptop, heel snel. Er lagen wat papieren onder weggemoffeld en hij merkte dat hij wilde weten waarom ze dat gedaan had. Ze was daar mee bezig geweest toen hij binnen kwam, waarom had ze het weg gestopt? Hij beheerste zijn nieuwsgierigheid en hij keek weer naar haar. Haar geur leek steeds sterker te worden en hij moest toegeven dat ze toch wel iets erg aantrekkelijks had.

Shiri Lavinia

Hij was niet zo van de thee. Ze grinnikte hierdoor even zachtjes. "Dat dacht ik inderdaad al." Zei ze hem glimlachend. Hij had geen mobiele telefoon, zelfs nooit gehad. Ze trok heel even haar wenkbrauwen op terwijl ze naar hem keek. "Pardon? Meen je dit nou echt? Niemand kan in deze tijd zonder mobieltje." Zei ze hem vol verbazing. Ze ging naar de woonkamer toe om daar haar mobieltje te zoeken, natuurlijk kon ze dat ding weer niet vinden op dit moment.

Keanan Dawnroad

Hij kreeg gewoon een naar gevoel en zijn blik werd naar de papieren gezogen. Hij moest weten wat het was, maar hij was gewoon te beleefd. 'Je zou mij kunnen helpen met er een kopen, als je af en toe een berichtje naar mij stuurt. Anders heeft het geen nut natuurlijk...' zei hij tegen haar. Ze zorgde ervoor dat hij iets losser werd en hij begreep het niet goed. Zijn blik ging weer naar de papieren. 'Wat ben je aan het onderzoeken? stoorde ik je?' Vroeg hij nu. Aan haar reactie kon hij misschien iets hebben, hij wilde het gewoon weten.

Shiri Lavinia

"Ah, gevonden." Zei ze nu, ze lag haast ondersteboven op de bank en hield triomfantelijk haar mobieltje in de lucht. Ze liep terug naar Keanan en drukte het in zijn handen. Hij gaf aan dat ze kon helpen om er eentje te kopen, maar dan moest ze wel af en toe een berichtje sturen.
"Dat lijkt me een heel erg goed idee." Zei ze met een grijns tegen hem. Ineens keek hij naar de papieren onder haar laptop en vroeg wat ze aan het onderzoeken was en of hij stoorde.
"Oh, zomaar iets... het is niet belangrijk." Wuifde ze meteen weg aangezien ze niet wilde dat hij dacht dat ze gek was door haar overpeinzingen.

Keanan Dawnroad

Ze reageerde enthousiast, ze vond het zelfs een heel erg goed idee. Daardoor glimlachte hij even oprecht. Hij pakte haar mobieltje aan en hij luisterde naar haar antwoord. 'Waarom wil je het mij niet vertellen?' Vroeg hij nu heel erg direct aan haar. Hij begreep het gewoon niet en het zorgde ervoor dat hij haar wantrouwde, terwijl hij net juist het gevoel kreeg dat ze best leuk was. Dat kon niet, natuurlijk. Het was beter als hij uit haar buurt bleef, maar ze had iets dat hem aantrok. 'Is het goed als ik even wat mensen bel en daarna jouw mobieltje weer terug breng?' Vroeg hij. Daarna schoot hem te binnen dat hij eigenlijk niet eens wist hoe het ding werkte. 'Ik heb een beter idee... Wil je met mij mee om een mobieltje te kopen? Die stroom heeft geen haast en dan kan ik het straks zelf regelen....'

Shiri Lavinia

Hij vroeg heel direct waarom ze het niet wilde vertellen aan hem. "Omdat je me toch voor gek uit zou maken." Flapte ze eruit, dat zou ze nooit aan iemand vertellen normaal gesproken. Hij opperde wat over het mobieltje en daarna stelde hij ineens voor om zelf een mobiel te kopen want de stroom had geen haast en dan kon hij alles zelf regelen.
"Oh, ja is ook goed. Zullen we maar meteen gaan dan?" Ze pakte haar mobiel weer van hem over en stopte die in haar broekzak.

Keanan Dawnroad

'Ik zou nooit zomaar iemand voor gek uitmaken, ik ben niet zo en in heb een hele hoop gekke dingen gezien in mijn leven...' Zei hij zacht tegen haar. Hij begreep echt niet waarom hij zo eerlijk was tegen haar, maar ze deed echt iets met hem. Iets dat hij gewoon niet begreep. Ze vond het wel een goed idee. 'Als je het niet wilt moet je het zeggen... Dan ga ik zelf. Ik ging er misschien een beetje vanuit dat je wel mee wilde, maar als je dat niet wilt is het ook goed...' Zei hij zacht tegen haar.

Shiri Lavinia

Hij zou niet zomaar iemand voor gek uitmaken, zo was hij niet en hij had al heel wat gekke dingen gezien in zijn leven.
"Hmm... oké dan maar..." Mompelde ze zacht tegen hem en ze liet de papieren aan hem zien.
"Mijn moeder en broertje zijn overleden door de aanval van een wild dier, maar er zijn heel erg veel van dit soort moorden gebeurd de laatste tijd in hetzelfde gebied, ik denk dat het iets anders is... anders hadden ze dat beest allang gevonden. alsof het iets moet verbergen..." Vertelde ze wat mompelend.
"Oh nee, ik vind het leuk om met je mee te gaan! Lijkt me gezellig!" Zei ze meteen vrolijk.

Keanan Dawnroad

Ze gaf de papieren aan en hij keek er naar, het was dat hij al bleek was, daardoor werd hij het nu niet erger. wat moest hij nu? eigenlijk moest hij haar afmaken, maar dat wilde hij niet. Ze was te bijzonder. Hij kon het niet. Dan moest hij haar de waarheid vertellen en hopen dat ze niets zou vertellen. Hij pakte nu haar pols vast en hij ademde trillend in. 'Als ik je iets ga vertellen, kan je dan zweren dat je het geheim zult bewaren? Anders ga ik er aan...' Zei hij tegen haar. Hij keek even rond en hij klemde zijn kaken op elkaar. 'Je moet het mij beloven...' Zei hij. Zijn stem klonk donker.

Shiri Lavinia

Hij deed raar. Hij pakte haar pols vast en ze keek hem even doordringend aan, wat was er in godsnaam met hem aan de hand? Hij ging iets vertellen en ze moest zweren dat ze het geheim zou bewaren, anders ging hij eraan.
"Nou, nou, dat zal vast niet zo dramatisch zijn of wel soms?" zei ze wat luchtig tegen hem. "Maar ik kan wel een geheim bewaren, vooral als je met opheldering hierover kan geven." Gaf ze aan.

Keanan Dawnroad

'Ik bepaal wel of het dramatisch is of niet.' Zei hij tegen haar. Hij liet haar weer los en hij ademde diep in. ' Je gaat mij waarschijnlijk niet geloven, maar ik kan wel iets doen om je bewijzen te laten zien. Als je dit aan iemand doorverteld of wat dan ook, zal ik genoodzaakt zijn om je af te maken.' gromde hij nu. Hij was gespannen en daardoor was hij bijna niet meer menselijk. Het was zelfs zo dat hij amper leek op hoe hij net was. ' Je zou eens moeten zoeken op vampiers. Dan zou je verder komen in je onderzoek...'

Shiri Lavinia

"Oké, oké..." Ze trok haar pols weer los en wreef daar met haar andere hand even zachtjes overheen. Hij begon wat te praten, ze zou hem niet geloven, maar hij kon het wel bewijzen. Hij gromde dat hij haar af zou maken als ze het door zou vertellen.
"Ik ken verder niemand, ik zal het aan niemand vertellen." ZUchtte ze, ze deinsde wel wat achteruit. Ineens begon hij over vampiers en ze keek hem aan alsof hij gek was, daarna begon ze te lachen.
"Vampiers? Als in Dracula? Doe toch niet zo belachelijk... wat is er met je aan de hand man, je gedraagt je vreemd." Zei ze hem.

Keanan Dawnroad

'Oké, prima. Dan zal je het zien.' gromde hij. Hij gaf een simpele duw tegen de bank, die een stuk verder tegen de muur aan kwam, met een flinke klap. Daarna greep hij haar vast en tilde hij haar simpel op. Hij keek haar doordringend aan, heel kort drukte hij zijn lippen in haar hals, daarna waren zijn vlijmscherpe tanden te zien. Hij nam wel meteen afstand van haar,hij wilde haar niets doen, echt niet. 'Geloof je mij nu?' Gromde hij. 'Ik ben niet de enige. Die moorden zijn gepleegd door soortgenoten en je moet enorm oppassen met dit soort onderzoeken. Ze zullen je afmaken als ze het merken, dat wil ik niet...' Zei hij, iets zachter en eerlijker.

Shiri Lavinia

Ze werd tegen de bank geduwd en die vloog tegen de muur aan. Ze probeerde overeind te krabbelen, maar hij was al bij haar en greep haar vast om haar op te tillen. Ze gilde, hij was doodeng zo. ze voelde zijn lippen in haar hals en daarna zag ze hoe zijn hoektanden verscherpten en ze staarde hem aan. Hij vroeg of ze hem nu geloofde.
"I-ik... euh..." Ze was zich doodgeschrokken en haar ademhaling ging nog steeds wild op en neer terwijl ze hem met een wat angstige blik aanstaarde.

Keanan Dawnroad

Ze leek het wel door te hebben nu, hij zette haar weer op de grond neer en hij pakte zachtjes haar hand vast. 'Ik wil je alles uitleggen wat jij wilt weten, je hoeft niet bang te zijn voor mij, als ik je iets aan had willen doen dan had ik dat meteen wel gedaan. Ik heb zo vaak de kans gehad, voor mij hoef jij niet zo bang te zijn.' Zei hij zacht tegen haar. Hij liet nu ook haar hand los en hij bleef naar haar kijken. 'Echt, vertel het niet door, ik wil je niets aandoen...' fluisterde hij nu.

Shiri Lavinia

Ze werd losgelaten en op de grond neergezet, ze trilde helemaal. Haar hand probeerde ze van hem los te trekken. "Ik ben doodsbang, Keanan. Laat me met rust... ik wil dit niet, ik wil het allemaal niet eens weten. Vage gedoe." Mopperde ze. Haar stem klonk wat gestrest en angstig. Ze wilde het allemaal echt nog niet geloven wat ze had gezien en gevoeld.

Keanan Dawnroad

Ze zorgde er voor dat hij twijfelde. 'Alsjeblieft, je moet mij de zekerheid geven dat ik je kan vertrouwen... Anders zal ik geen keuze hebben.... Ik wil je niet in gevaar brengen, echt niet...' Zei hij zacht. Hij wilde haar niet afmaken, maar door hoe ze nu deed had hij bijna geen keuze meer. Hij wilde geen risico nemen en dat had hij wel gedaan door haar dit te vertellen. Hij liet haar wel los, hij ademde langzaam in en hij staarde naar de grond. Hoe ging hij dit nu weer oplossen? Dit had nooit zo ver moeten komen, waarom had hij haar ook deze kans willen geven?

Shiri Lavinia

Ze keek hem even aan en slikte moeizaam. Ze luisterde wel naar hem en langzaam ging ze op de bank zitten.
"Wil je me er meer over vertellen? Ik begrijp het nog steeds niet goed... wat heeft dit met mijn moeder en mijn broertje te maken?" wilde ze van hem weten en ze keek hem eventjes aan.

Keanan Dawnroad

Ze reageerde nu rustiger, daardoor was hij opgelucht. 'Ja, natuurlijk wil ik dat. Ik wil je alles vertellen, zolang je het alleen met mij bespreekt en met niemand anders.' Zei hij zacht. Hij ging naast haar op de bank zitten en hij keek haar weer aan. 'Al die moorden die jij opgezocht hebt zijn gepleegd door soortgenoten van mij. Er zijn er veel meer... Maar zodra ze vermoeden dat je onze richting opzoekt zullen er een aantal zijn die niet zo blij zijn. Die zullen je graag het zwijgen opleggen. Ik zou er ook nog eens voor kunnen zorgen dat je niets meer weet, maar dat wil ik niet. Ik wil dat je de waarheid weet en dat je het misschien kan laten rusten...' Legde hij uit. 'Wat wil je nog meer weten? Vraag maar wat je wilt...'

Shiri Lavinia


HIj kwam naast haar zitten, maar ze hield toch behoorlijk veel afstand van hem, ze vond het wel eng. Hij legde uit dat de moorden die ze op had gezocht van zijn soortgenoten waren. Haar moeder en broertje waren dus vermoord door een vampier... Ze huiverde even bij het idee daarvan. Ze knikte een beetje door de rest van zijn woorden.
"Waarom vermoorden ze mensen? En doe jij dat ook?" Vroeg ze allereerst aan hem.

Keanan Dawnroad

'Sommige van ons geven niets om mensen. Het is lekker en ze vinden het totaal onbelangrijk. Sommige doen het liever niet, maar soms gaat het fout.' Zei hij tegen haar, heel eerlijk. 'Ik heb ook mensen vermoord, maar ik doe het niet voor de lol en zo min mogelijk. Dat is niet altijd makkelijk. Zeker niet als ze zo lekker ruiken als jij...' Zei hij met een zwakke glimlach op zijn gezicht. 'Er zijn vampiers die door en door slecht zijn, maar er zijn er ook die minder slecht willen zijn. Ik ben dan wel een moordenaar, ik wil het liever niet. Ik wil niet iemand bewust pijn doen.' Vertelde hij haar uitgebreid.