Vampiers enzooo

Shiri Lavinia

"Dus, jullie drinken dan het bloed van mensen?" Vroeg ze nu, ze trok een wat vies gezicht. "Gadverdamme, dat is echt zo iets ranzigs..." Mopperde ze nu, ze kwam wel echt weer wat bij, dat was duidelijk aan haar te merken.
"Lekker ruiken? Volgens mij stink ik echt naar zweet..." Mompelde ze hem nu toe en ze schudde haar hoofd.
"Moet je altijd een mens vermoorden dan? Kunnen ze niet gewoon door blijven leven ofzo?" Wilde ze van hem weten.

Keanan Dawnroad

'Het is heerlijk,' ging hij tegen haar in. Het was veel te lekker, maar dat zou ze niet begrijpen, waarschijnlijk. ' Je stinkt niet naar zweet. Je ruikt verschrikkelijk lekker al vanaf de eerste keer dat ik je zag. Ik ben nog niet eerder iemand tegen gekomen die zo lekker ruikt,' gaf hij toe. Ze stelde nog een vraag en hij glimlachte daardoor een beetje. 'Dat kan wel, maar dan moet de vampier zich wel in kunnen houden. Dat is nog wel eens heel erg lastig...' Legde hij haar uit.

Shiri Lavinia

Ze trok nog even een wat verafschuwd gezicht toen hij zei dat het heerlijk was. Hij vertelde dat hij nog nooit iemand tegen was gekomen die zo lekker rook als zij. "Betekent dat iets?" Vroeg ze nu aan hem, aangezien ze er echt niets van begreep.
"En dierenbloed en zo? Drinken jullie dat ook?" Wilde ze van hem weten.

Keanan Dawnroad

Ze wilde weten of het iets betekende en daardoor haalde hij zijn schouders op. 'Ik weet het niet,' gaf hij toe. 'Het is wel bijzonder,' zei hij daarna. Hij had het nog nooit meegemaakt en het kon bijna niet voor niets zo zijn, maar hij wist het niet goed. Hij had er geen ervaring mee. Daarna stelde ze nog een vraag, waardoor hij zwakjes glimlachte. 'Kan,' zei hij. 'Het heeft niet mijn voorkeur,' voegde hij er aan toe. 'In principe kan jij al het eten eten wat er is, toch? Ik kan elk bloed drinken dat er is, maar smaak is iets anders,' legde hij haar uit.

Shiri Lavinia

Hij wist niet wat het betekende, het was wel heel bijzonder. Ze glimlachte even met een knikje. Hij zei dat het allemaal wel mogelijk was, maar niet zijn voorkeur had. Hij kon ieder bloed drinken wat er was eigenlijk.
"Ik begrijp het, denk ik." Glimlachte ze hem toe. Daarna kwam ze overeind van de bank. "Zullen we dan maar een mobieltje gaan kopen voor je?" Vroeg ze met een glimlach aan hem.

Keanan Dawnroad

Ze glimlachte zelfs, ze dacht dat ze het begreep en ze vroeg of ze een mobieltje zouden gaan kopen. Hij was zichtbaar verbaasd, meende ze dit nou? 'Je zegt niet eens dat je mij nooit meer wilt zien...' zei hij zacht. Dan had hij dus toch de goede keuze gemaakt, hij was zo blij dat ze niet verder in paniek raakte en dat ze er zo mee om ging. Hij kwam wel overeind. 'Ik vind het heel erg leuk dat je mee gaat... echt...' zei hij zacht en eerlijk. Hij was dit totaal niet gewend, ze had geen hekel aan hem, terwijl iedereen dat wel zou hebben.

Shiri Lavinia

Hij zei ineens zacht dat ze niet eens zei dat ze hem nooit meer wilde zien. "Nee, dat klopt...Zoals ik bijzonder voor jou ruik, doe jij ook wat met mij." Vertelde ze met een glimlach en ze haalde haar schouders een beetje op. "Het is allemaal wat raar, maar daar wen ik denk ik wel aan." Glimlachte ze hem nu toe. Hij vertelde dat hij het echt leuk vond dat ze meeging en daardoor glimlachte ze nog breder. Ze gaf hem even een knipoog.

Keanan Dawnroad

Door wat ze zei keek hij weer verbaasd. 'Echt?' vroeg hij zacht. 'Ik weet wel dat het vaker voorkomt... maar bedoel je... wat bedoel je?' vroeg hij zachtjes. Hij raakte in de war door haar, terwijl hij normaal zelfverzekerd was en nooit zo in de war. Nu wel, nu zorgde ze daar voor. Door wat ze daarna zei glimlachte hij weer. 'Dat geloof ik ook wel, je gaat er goed mee om, dit heb ik ook nog nooit meegemaakt,' zei hij zacht. Hij pakte haar hand even kort vast en daarna liep hij richting de deur. Hij wilde graag naar buiten.

Shiri Lavinia

"Ik weet zelf niet zo goed wat ik bedoel, Keanan, ik moet meer weten, je beter leren kennen." Zei ze tegen hem toen hij wat verward vroeg wat ze bedoelde, ze wist het echt niet zo goed. Hij vond dat ze er goed mee omging en ze haalde haar schouders even op. Hij pakte haar hand heel even en liep daarna naar de deur. Ze ging met hem mee naar buiten.
"Dus... net zo'n modern ding als wat ik heb?" Vroeg ze hem met een grijns en ze liet haar iPhone even aan hem zien.

Keanan Dawnroad

'Euh, oké, dat kan, toch?' vroeg hij nu aan haar. Hij wist het zelf ook niet echt, hij had niet zo veel ervaring. Vroeger had hij veel relaties gehad, heel veel, maar dat was heel lang geleden. Ver voor ze geboren was. Alles was waarschijnlijk anders nu. Door wat ze daarna zei werd hij uit zijn gedachten gehaald. 'Als jij denkt dat jij mij kunt leren hoe het werkt, dan durf ik het wel aan,' zei hij grijnzend tegen haar. Hij vond haar toch wel leuk gezelschap.

Shiri Lavinia

"Ja, lijkt me wel." Grijnsde ze hem toe. "laten we het er maar op houden dat het positief is, Keanan." Grinnikte ze vrolijk naar hem en ze keek hem even aan. Daarna liep ze met hem verder en gaf hij aan dat als zij hem kon leren hoe het mobieltje werkte, hij het wel aandurfde.
"Oké, dan doen we dat, leuk." Reageerde ze weer. Ineens keek ze hem weer aan, haar wenkbrauwen wat gefronst. "Hoe oud ben je eigenlijk... Vampiers verouderen niet, toch?" Vroeg ze zacht aan hem en nieuwsgierig.

Keanan Dawnroad

Het was wel positief, dat vond hij zelf ook wel. Dit was allemaal nieuw, maar het voelde wel goed, al was het onwennig. Daar kwam hij wel overheen, daar leerde hij wel mee omgaan. Ze leek het wel allemaal erg leuk te vinden en daarna wilde ze opeens weten hoe oud hij was. Ze sprak gelukkig zacht. 'Heel erg oud,' zei hij grijnzend. 'Nee, we verouderen niet. Zolang niemand ons iets aan doet en we voor onszelf zorgen zal ik niet sterven. Nooit,' zei hij heel zacht tegen haar.

Shiri Lavinia

Hij vertelde haar dat hij erg oud was. "Hoe oud? Vertel me een getal." Zei ze hem nu met een grijns en een nieuwsgierige blik in haar ogen. Hij gaf aan dat ze niet verouderden, zolang niemand hem iets aandeed en ze voor zichzelf konden zorgen, zou hij niet dood gaan.
"Hoe zou je kunnen doodgaan, dan?" Wilde ze weten en ze glimlachte wat.

Keanan Dawnroad

' Oh, wil je graag horen dat ik veel te oud voor je ben?' Plaagde hij haar. 'Ik weet het niet precies, maar het zijn honderden jaren.' Zei hij daarna. Hij hield het niet meer bij. 'Zullen we het daar even niet over hebben? Ik wil je niet op ideeën brengen.' Zei hij nu met een grijns op zijn gezicht tegen haar. Hij liep rustig verder met haar, maar hij moest iets op zijn tempo letten, anders zou hij veel te snel gaan. 'Waar gaan we eigenlijk heen?' Vroeg hij nu. Hij wist niet naar welke winkel ze wilde.

Shiri Lavinia

Ze grinnikte even zachtjes door zijn woorden. "Houd je dat serieus niet bij? Honderden jaren... jemig... dan heb je wel een hoop meegemaakt zeker?" Wilde ze van hem weten en ze glimlachte een beetje naar hem.
"Hé, nee.. ik ga je toch niet vermoorden, doe niet zo gek! Ik wil gewoon meer weten." Zei ze plagend tegen hem terug. Hij wilde weten waar ze heen gingen en ze haalde haar schouders even op.
"Dat weet ik niet, aangezien jij hier de weg kent en ik niet, lijkt het me beter dat jij bepaalt naar welke winkel we gaan." Glimlachte ze.

Keanan Dawnroad

'Te veel, misschien,' gaf hij toe. Hij had sommige dingen niet willen zien, maar het was niet anders. Door wat ze daarna zei grinnikte hij een beetje, maar hij gaf haar niet meer uitleg, dit was voorlopig wel even genoeg. Anders werd hij er zelf nog onrustig van. 'Oké, kom maar mee dan,'zei hij daarna. Hij nam haar mee naar een soort kleine elektronica winkel, hier zouden ze het wel hebben, dacht hij.

Shiri Lavinia

"Als je honderden jaren leeft... ja, dan zal het vast wel teveel zijn." Knikte ze zachtjes. "Hoe ben je ooit vampier geworden?" Ze had nog zoveel vragen, ze wilde echt alles van hem weten eigenlijk. Hij wist wel een winkel en hij nam haar met zich mee. Ze stapte naar binnen toe en hoorde het belletje rinkelen zodra ze over de drempel stapte.

Keanan Dawnroad

Ze had nog een vraag en hij schudde grijnzend zijn hoofd. 'Jij bent echt heel erg, houdt dit nog een keer op?' vroeg hij plagend aan haar. Ze gingen de winkel binnen en hij keek kort rond. 'We bespreken het straks,' zei hij daarna. Hij wilde het er nu niet over hebben. Niemand mocht er iets van horen en hij nam het liefste zo min mogelijk risico's. Hij had het haar al verteld, dat was voor voorlopig genoeg, ze zouden het straks wel bespreken.

Shiri Lavinia

"Hé! Je was blij dat ik niet voor je wegliep, dan krijg je dit er allemaal gratis bij." Plaagde ze hem terug. Ze zouden het straks allemaal bespreken. "Graag." Glimlachte ze breed. Eenmaal in de winkel bekeek ze de mobieltjes even en ze wees er eentje aan. "Die?" Vroeg ze aan hem met een glimlach. "Dat is bijna dezelfde als de mijne." Legde ze uit.

Keanan Dawnroad


'Krijg ik de rest ook dan?' Vroeg hij plagend aan haar. Hij vond het allemaal niet zo erg, hij begreep wel dat ze vragen had, dat was best wel logisch allemaal en hij zou haar zo veel mogelijk uitleggen. 'Ja die ziet er prima uit... Ik heb er toch niet zo veel verstand van...' Zei hij grijnzend tegen haar. 'Waarschijnlijk is er ook niemand die mij ooit een berichtje gaat sturen, dus het belangrijkste is dat ik kan bellen...'

Shiri Lavinia

Ze werd rood door zijn geplaag en antwoordde er niet echt op, ze keek naar de grond met een kleine glimlach. Hij vond het mobieltje er prima uitzien, hij had er ook niet zoveel verstand van en waarschijnlijk was er niemand die hem ooit een berichtje zou sturen. "Wat dacht je dan van mij?" Glimlachte ze. Ze wenkte de verkoper en gaf aan welke mobiel ze wilde. Hij knikte en zocht naar de juiste doos om die vervolgens aan hun te overhandigen.

Keanan Dawnroad

Ze werd rood, waardoor hij haar even onderzoekend aankeek. 'Wat is er? Ga ik te ver?' vroeg hij zacht aan haar. Hij wist dit ook allemaal niet goed, maar hij wilde niet dat ze zich ongemakkelijk voelde. 'Ja, jij misschien, maar jij woont naast mij, jij kan zo langs komen lopen...' zei hij lachend tegen haar. Het werd allemaal geregeld en hij betaalde, hij vond het allemaal wel prima.

Shiri Lavinia

Hij vroeg aan haar wat er was, of hij te ver ging en ze knikte alleen even een beetje. Hij begon weer over haar, dat ze berichtjes zou sturen. "En die vriendin van je dan? Hoe heette ze ook al weer..." Mompelde ze nu en ze kneep haar ogen wat samen. MEt het mobieltje vertrokken ze uit de winkel en ze keek over de straat heen, het was eigenlijk een prachtige dag vandaag, de zon scheen heerlijk.

Keanan Dawnroad

'Het spijt mij, je kunt het gewoon zeggen, ik weet ook niet hoe ik dit allemaal moet doen,' zei hij eerlijk tegen haar. 'Vampiers gaan onderling ook anders met elkaar om en ik ben geen mensen meer gewend,' gaf hij toe. Bij de vampiers was het echt anders dan dit. Daar kon je bijna alles zeggen. 'Nyssa? Ja, die misschien ook. Al is die denk ik ook vrij ouderwets, die zou eerder langskomen,' zei hij tegen haar.

Shiri Lavinia

"Het geeft niet, we zijn het denk ik allebei niet gewend." Glimlachte ze hem nu toe. Hij legde uit dat vampiers onderling anders met elkaar omgingen en hij was geen mensen meer gewend. Ze haalde haar schouders op. "Ik ben ook geen vampiers gewend." Grinnikte ze toe. Hij gaf aan dat zijn vriendin ook vrij ouderwets was, die zou sneller langskomen.
"Ah, oké, ach je hebt nu in ieder geval een mobieltje, dat scheelt toch weer." Glimlachte ze hem toe.