Medieval Times

Jay Fullbright

Ze bond haar haren samen, daarna vroeg ze of het zo goed was. ‘Ja, zo is het geweldig. Ik vind je altijd geweldig, dat weet je toch?’ vroeg hij aan haar, met een grijnsje op zijn gezicht. Hij vond het heerlijk om zo met haar om te gaan, maar hij vond het helemaal fijn omdat zijn vader weer terug was. Dat maakte hem natuurlijk een stuk gelukkiger, zo was hij heel erg vrolijk. ‘Kom, dan gaan we… ik zal je niet langer laten wachten,’ zei hij tegen haar, meteen nam hij haar mee naar buiten, naar het trainingsveld. Er was niemand nu, maar dat vond hij juist fijn.

Esmeralda Samira

Hij vond haar altijd geweldig en daardoor zoende ze hem liefdevol. Het was fijn dat hij er niet al te veel mee zat dat ze het niet met zijn vader kon vinden, hij vond het al goed genoeg dat ze het wilde proberen en daarom vond ze hem ook zo geweldig en hield ze zoveel van hem.
Ze gingen, want hij wilde haar niet langer laten wachten. Ze pakte zijn hand en samen gingen ze naar het trainingsveld.
“Welk zwaard is het beste?” vroeg ze nu geïnteresseerd aan hem terwijl ze langs de zwaarden liep.

Jay Fullbright

Esmeralda vroeg welk zwaard het beste was, toen ze daar eenmaal aankwamen. Daardoor kreeg hij een grijns op zijn gezicht. 'Mijn zwaard,' zei hij plagend,omdat hij heel erg goed wist dat dat niet was wat ze bedoelde. 'Het maakt voor nu niet zo veel uit. Als je goed kan vechten, moet je dat met elk zwaard kunnen en ook in elke situatie. Maar, neem deze maar...' Zei hij tegen haar, hij pakte een zwaard en gaf haar dat aan. 'We moeten een zwaard voor je laten maken, eentje waarvan het gewicht en de lengte precies goed is voor jou. Dat is het beste...' Zei hij glimlachend. Hij drukte nog even zacht zijn lippen op die van haar, daarna keek hij haar weer aan. 'Wat kan je al?' Vroeg hij, zodat hij wist waar ze moesten beginnen. 

Esmeralda Samira

Ze gaf Jay plagend een duwtje wanneer hij zei dat zijn zwaard het beste was. Daarna gaf hij eerlijk aan dat het zwaard wel belangrijk was dat ze uitkoos en dat het bij haar moest passen. Voor nu maakte het niets uit, ze zou ook met elk zwaard moeten kunnen vechten, als ze daar goed genoeg mee was, ze glimlachte naar hem. Hij kon goed dingen uitleggen, dat vond ze erg leuk aan hem. Ze zag hem dan opfleuren. Ze kreeg een zwaard en ze bekeek die even.
"Ik kan terug slaan als iemand mij aanvalt, maar ik moet wel wat beter leren richten." Zei ze tegen hem terug met een glimlach.

Jay Fullbright

‘Ah, dat is al een heel erg goed begin,’ zei hij grijnzend tegen haar. Uithalen naar iemand was best belangrijk, al wist hij ook wel dat er nog veel te leren viel. ‘Je evenwicht is heel erg belangrijk. Als je naar iemand uithaalt, is het de bedoeling dat je stevig blijft staan en dat je niet uit balans raakt. Zorg er dus maar voor dat je goed staat. Stevig, met veel evenwicht, maar wel soepel, zodat je makkelijk uit kan wijken. Je moet constant scherp zijn en op je houding letten…’ legde hij haar uit. ‘Zorg ervoor dat je met twee voeten goed op de grond staat, benen iets uit elkaar en je zwaard voor je uit, dan kan je zien of je goed staat en in evenwicht, in combinatie met het gewicht van het zwaard…’ voegde hij er aan toe.

Esmeralda Samira

Jay legde haar helder en duidelijk uit wat de bedoeling was, ze ging klaar staan zoals het volgens hem moest en volgde al zijn aanwijzingen op. Ze zocht haar evenwicht en zette haar benen ver genoeg uit elkaar. Haar zwaard hief ze en ze keek naar Jay op. Niet veel later liet ze haar zwaard weer zakken.
"Dit doe je echt heel goed Jay, je kan echt goed les geven." Zei ze hem, haar stem klonk warm en liefdevol.

Jay Fullbright

Esmeralda ging staan, hij bleef naar haar kijken, tot ze haar zwaard liet zakken. Hij keek haar vragend aan, was er iets aan de hand? Opeens zei ze heel erg lief tegen hem dat hij hier goed in was, dat hij goed uitleg gaf. ‘Ik hou zo veel van je,’ zei hij zacht. ‘Ik vind het ook leuk om te doen, maar ik heb niet zo vaak de kans…’ zei hij daarna tegen haar. Hij zette een stap naar haar toe en hij drukte zijn lippen zacht op haar wang. ‘Nou, kom, we moeten ons concentreren. Zwaard omhoog. Opnieuw stevig staan. Probeer langzaam bewegingen te maken met het zwaard en blijf naar evenwicht zoeken. Rondjes draaien, andere figuren, maar blijf evenwicht houden…’ legde hij uit.

Esmeralda Samira

Hij zei zacht dat hij heel veel van haar hield. Daarna vertelde hij dat hij het ook echt leuk vond om te doen, maar hij had niet zo heel erg vaak de kans. “Kun je niet aan je vader vragen of je de jonge jongens mag trainen? Dan doe je het ook vaker, je doet het echt heel erg leuk!” sprak ze positief en glimlachend tegen hem. Ze kreeg een zacht kusje op haar wang en daardoor werd haar glimlach alleen maar breder. Ze moesten zich concentreren, daardoor proestte ze het uit van het lachen.
“Nou, nou, wat een serieuze boel.” Plaagde ze hem. Ze hief wel haar zwaard en zocht haar evenwicht weer terug. Daarna begon ze door de lucht te zwaaien met het zwaard.

Jay Fullbright

‘Ik denk niet dat mijn vader het leuk vindt als ik zulk soort dingen doe, maar ik kan het allicht proberen,’ zei hij grijnzend tegen haar. Ze vond het een serieuze boel, waardoor hij even grijnsde, vooral omdat ze wel precies deed wat hij tegen haar zei. ‘Je doet het heel goed zo, blijf het evenwicht zoeken. Constant, tot je denkt dat het goed voelt,’ zei hij tegen haar. Hij pakte zijn eigen zwaard en hij bleef naar haar kijken, hij vond het leuk om te zien. Het was gewoon leuk om te zien hoe ze dit deed en het was nog leuker dat ze iets samen deden.

Esmeralda Samira

Volgens Jay deed ze het heel erg goed, ze moest het blijven zoeken en constant blijven tot ze dacht dat het goed was. Ze concentreerde zich steeds beter en wanneer ze dacht dat ze er wel gevoel in had gekregen, keek ze Jay weer aan. Ze gaf een tik tegen zijn zwaard met een grote en plagende grijns rond haar lippen.


Chayenne Lahero

Ze verveelde zich stierlijk en daardoor ging ze naar haar vader. Ze wilde wat leuks doen met hem, ze vond het nu allemaal wel weer serieus genoeg geweest en ze was echt toe aan iets leuks doen. Helaas was de enige die er op dit moment was haar vader, natuurlijk waren er ook dienstmeisjes en andere mensen, maar die waren niet leuk genoeg. Ze klopte aan op de deur van de werkkamer.

Jay Fullbright

Zodra Esmeralda een tik tegen zijn zwaard gaf, glimlachte hij. ‘Ohja? Wil je vechten?’ vroeg hij uitdagend, maar al snel verscheen er een grote grijns op zijn gezicht. ‘Blokkeren is het belangrijkste. Vanuit daar kan je zelf aanvallen. Ik ga constant langzaam naar je uithalen, jij moet met je zwaard de klap op zien te vangen. Volg mijn lichaam, aan mijn houding kan je zien hoe ik uit ga halen. Zorg dat er kracht op je zwaard staat, maar niet te veel, je moet wel mee kunnen bewegen…’ legde hij uit.

Koning Stephen Lahero

Hij werkte, heel hard. Hij wilde alles op orde hebben, maar hij vond het eigenlijk ook wel prima. Hij vond het leuk werk om te doen en hij was het liefste nog altijd bezig, dus dit ging hem goed af. Toen er op de deur geklopt werd keek hij langzaam op. Hij had geen afspraak nu, dus vroeg hij zich af wie het was, maar eigenlijk maakte het ook niet echt uit. ‘Kom maar binnen,’ zei hij, zijn stem klonk vriendelijk als altijd.

Esmeralda Samira

Jay daagde haar uit en daardoor gaf ze hem een knipoog, liet hem maar komen, hij wist vast ook wel dat ze er al klaar voor was om een stapje verder te gaan. Hij legde uit wat hij ging doen, zij moest de klap opvangen, ze moest aan zijn houding kunnen afzien hoe hij uit ging halen. Dat was makkelijk, ze kende Jay goed genoeg om dat te kunnen zien. Ze ging met zijn bewegingen mee en blokkeerde hem elke keer, ze had een grote glimlach op haar lippen, ze vond het leuk om te doen.



Prinses Chayenne Lahero

Ze mocht naar binnen komen en huppelend kwam ze binnen. Ze sprong op het bureau van haar vader met twinkelende ogen. “Papa, ik verveel me, zullen we verstoppertje doen?” Vroeg ze hem plagend. Ze was daar misschien al lichtelijk te oud voor, maar soms vond ze dat soort dingen gewoon hartstikke leuk om te doen en wilde ze het ook heel erg graag.

Jay Fullbright

Esmeralda deed het eigenlijk hartstikke goed, hij vond het leuk om te zien. Hij glimlachte constant door haar enthousiasme. ‘Oké, het is goed zo,’ zei hij uiteindelijk en hij hield op met uithalen, langzaam liet hij zijn zwaard zakken. ‘Nu kan je goed merken hoe belangrijk het evenwicht is. Straks is het ook belangrijk dat je leert uitwijken. Niet alleen blokkeren, maar ook het uitwijken voor de klappen is nuttig in een gevecht. Pas als je dat kan, gaan we verder met het uithalen zelf…’ legde hij haar uit. ‘Maar dat doen we de volgende keer wel, anders heb je heel veel spierpijn morgen,’ zei hij plagend tegen haar.

Koning Stephen Lahero

Het was Chayenne die naar binnen kwam en meteen naar hem toe kwam. Ze gaf aan dat ze zich verveelde en vroeg of hij verstoppertje wilde doen, daardoor glimlachte hij even. ‘Ik ben aan het werk, verstoppertje doen is dan niet zo heel erg handig…’ zei hij tegen haar. Chayenne zat op het bureau, waardoor hij niet echt verder kon met werken, maar hij vond het niet zo erg. ‘Hoe komt het dat jij je verveelt? Heb je niets te leren?’ vroeg hij plagend aan haar.

Esmeralda Samira

Na een tijdje was het genoeg volgens Jay. Hij liet ook zijn zwaard zakken, daardoor zette ze die van haar in de grond. Hij had het weer over het evenwicht en ze knikte, hij had inderdaad gelijk. “Ik begrijp het tot nu toe wel, dankjewel Jay, dat je me les wilt geven, ik vind het echt heel erg leuk.” Glimlachte ze breed. Ze omhelsde hem nu en grinnikte over de spierpijn.
“Ik denk dat ik die sowieso wel heb, dat zwaard is best wel zwaar.”


Chayenne Lahero

Haar vader gaf aan dat hij aan het werk was en dat verstoppertje niet zo heel erg handig was op dit moment. “Je kunt ook best een keer stoppen met werken, je werkt elke dag al en hartstikke veel! Veel meer dan vroeger.” Al wist ze ook wel dat dit kwam omdat haar moeder er nu niet bij was… Hij vroeg haar hoe het kwam dat ze zich verveelde en of ze niets te leren had.
“Ik ken alles al, zelfs de roddels tot in de kleinste details door onze kokkin.” Lachte ze haar vader toe.

Jay Fullbright

Hij werd door haar omhelst, hij sloeg zijn armen stevig om haar heen. ‘Ik doe het graag voor je, echt…’ zei hij zacht. Hij vond het ook leuk om te doen, maar het was vooral leuk omdat het met Esmeralda was. Dat beviel hem toch wel het meeste. Ze dacht dat ze sowieso wel spierpijn had, het zwaard was toch best wel zwaar. ‘Spierpijn laat zien dat je iets gedaan hebt. Een warm bad zal je goed doen…’ zei hij grijnzend tegen haar. ‘En mij ook, ik wil natuurlijk geen spierpijn hebben,’ voegde hij er plagend aan toe.

Koning Stephen Lahero

Volgens Chayenne kon hij best meedoen, hij werkte al heel veel, meer dan vroeger. Daardoor zuchtte hij, hij wist heel goed dat het waar was, maar hij had geen keuze. Hij had geen idee hoe hij dat Chayenne uit moest leggen, hij wilde haar niet teleurstellen, maar nu hij alles alleen deed was het dubbel zo veel werk. Hij vond het niet erg, maar het was op dit soort momenten toch wel jammer. Bovendien viel het hem zwaar dat Felicia er niet was om hem te helpen. Ze vertelde dat ze alles al wist, daardoor grijnsde hij even. ‘Ik wil wel even een stukje met je gaan wandelen, maar verstoppertje heb ik niet zo’n zin in… oké?’ vroeg hij haar, daarna kwam hij overeind en greep hij haar grijnzend vast.

Esmeralda Samira

Hij gaf zacht aan dat hij het graag voor haar deed, daardoor glimlachte ze breed naar hem. Hij was echt heel erg lief. Ineens vloog er wat rakelings langs hun hoofd, ze bukte zich en keek geschrokken op, het was Ash. Ze grijnsde daardoor. Hij werd echt ontzettend groot en was nu al net zo groot als zij en Jay waren. Hij nam op de grond naast hun plaats en drukte zijn hoofd tegen haar aan, lachend stapte ze opzij en duwde ze hem een beetje weg. Hij flapperde wat met zijn vleugels en spuwde vuur in de lucht.
“Dat moest ik je nog vertellen! Ash kan dat sinds een tijdje.” Sprak ze met een grijns naar Jay. Hij kon pas sinds kort vuur spuwen en Esmeralda vond het geweldig.

Chayenne Lahero

Ze keek haar vader teleurgesteld aan toen hij aangaf dat hij geen zin had in verstoppertje. Toch lachte ze daarna wel weer, haar vader wilde wel even met haar wandelen, dat vond ze op zich ook wel goed.
“Oké is goed, dan vind ik wandelen ook wel leuk.” Gaf ze toch wel aan. Ze vond het dan niet de beste optie, maar oké, ze moest het doen met de keuze die ze kreeg. Ze werd vastgegrepen en ze slaakte een ondeugende gil.

Jay Fullbright

Opeens kwam er iets naar hun toe, waardoor hij opkeek. Hij zag dat het Ash was, door wat de draak deed bleef hij even kijken. Hij keek al snel weer naar Esmeralda door wat ze zei. ‘Ik vind het wel gaaf, ik ben alleen bang dat mijn vader hier over gaat zeuren…’ zei hij zacht tegen haar. Hij wist dat zijn vader het vast niet zo geweldig vond, maar misschien zou hij er minder aandacht aan besteden omdat hij pas weer net terug was. Dat hoopte Jay maar, want hij zou Ash nooit wegdoen en Esmeralda ook niet, dat wist hij zeker. Daarvoor hielden ze te veel van het dier.

Koning Stephen Lahero

Uiteindelijk leek Chayenne het ook wel goed te hebben, ze gilde door wat hij deed, waardoor hij grinnikte. ‘Pas maar op, straks denken de wachters nog dat er iets met je aan de hand is,’ plaagde hij haar. ‘Kom, we gaan, kleine…’ zei hij daarna. Hij deed het alleen maar om haar te plagen, ze was helemaal niet zo klein meer, maar toch bleef ze altijd zijn kleine meisje, hoe hard ze ook groeide en hoe oud ze ook was. Hij liet haar weer los en hij liep naar de deur toe, eigenlijk had hij zelf ook wel wat behoefte aan frisse lucht en een onderbreking van het werk.

Esmeralda Samira

Jay vond het wel gaaf, maar ze merkte wel zijn twijfel en dat kwam door zijn vader. “Maar Jay, hij doet het alleen buiten en als ik in de buurt ben, het is echt niet gevaarlijk.” Zei ze tegen haar vriendje en ze streek even over zijn arm heen.
“Ik zal het wel proberen uit te leggen aan hem, goed?” Vroeg ze zacht aan Jay. Ash bracht zijn kop omlaag en deed hem iets schuin om op die manier Jay aan te kijken.


Chayenne Lahero

“Waarom zouden ze dat denken? Jij beschermt me toch altijd?” Vroeg ze met een glimlach aan haar vader. Hij noemde haar kleine en ze gaf hem daardoor een stomp tegen zijn arm, wel plagend en ook helemaal niet hard.
Ze huppelde voor hem uit en toen ze eenmaal buiten waren, draaide ze zich om naar haar vader.
“Pap, de kokkin zei dat er hier ergens nog een verborgen ingang moest zijn van het kasteel om bij verborgen schatten te kunnen komen.” Haar ogen twinkelden, ze wilde weten van haar vader of het echt waar was.

Jay Fullbright

‘Je weet zelf ook dat het niets uitmaakt dat hij het alleen buiten doet en alleen met jou. Het gaat er om dat hij het doet…’ zei hij zacht. Hij keek even naar Ash en hij glimlachte zwakjes. Hij aaide het dier zacht over zijn kop, daarna keek hij even naar de grond. Hij vond het gewoon moeilijk om te bedenken dat er misschien een moment kwam dat zijn vader er voor zorgde dat Ash weg moest. Daar maakte hij zich zorgen over. ‘Laten we maar naar binnen gaan,’ zei hij uiteindelijk, hij had niet echt veel zin om dit uitgebreid te bespreken.

Koning Stephen Lahero

‘Dat is waar,’ zei hij grijnzend tegen haar, hij kreeg een stomp, waardoor hij haar vastgreep en even kietelde. Daarna liet hij haar weer los. Hij hoorde aan haar stem dat ze iets ging vragen, dat klopte ook. Door haar vraag keek hij haar even nadenkend aan. Dit soort dingen moest ze aan Felicia vragen. ‘Dat weet ik niet goed, lieve Chayenne. Dat zou je eigenlijk aan je moeder moeten vragen…’ zei hij zacht, want hij vond het moeilijk om dat te zeggen. ‘Maar het kan geen kwaad om er naar te zoeken, toch?’ vroeg hij daarna, iets vrolijker.

Esmeralda Samira

Ze keek teleurgesteld naar de grond toen Jay zei dat het niets uitmaakte dat Ash het alleen bij haar deed. Ash wilde duidelijk aandacht en genoot van het aaien van Jay. Esmeralda glimlachte er een beetje door, ze gingen naar binnen gaf Jay aan. Daardoor keek ze naar Ash, hij moest nu buiten blijven, hij was te groot geworden om mee naar binnen te gaan, al een tijdje. Hij sliep nu in de hooiberg bij de paarden en dat ging altijd heel erg goed.
“Ik kom straks nog even naar je toe vriendje.” Sprak ze zacht tegen het dier. Ze sloeg haar armen even om zijn lange nek heen en knuffelde hem, daarna pakte ze de hand van Jay vast.


Chayenne Lahero

Ze werd gekieteld door haar vader waardoor ze het uitgierde van de pret. Ze wiebelde heen en weer en sprong elke keer weg voor hem. Toen ze wat vroeg over de verborgen schatten, gaf hij aan dat hij het niet wist.
“jammer…” Zei ze zacht tegen haar vader, daarna zei hij dat het geen kwaad kon om er even naar te zoeken. Daardoor begon ze te stuiteren.
“Cool, kom op, papa!” Riep ze enthousiast. Ze vond het echt leuk dat haar vader het wilde proberen.

Jay Fullbright

Esmeralda pakte zijn hand vast, hij keek haar even glimlachend aan, daarna kneep hij zacht in haar hand. Hij liep met haar naar binnen, nog steeds wat in gedachten. ‘Wat wil je nu gaan doen?’ vroeg hij zacht. Misschien had ze plannen voor vandaag, dan wilde hij dat wel weten, zodat hij wist wat ze ging doen en of ze misschien iets voor hun samen bedacht had. Misschien wilde ze wel gewoon samen in bad nu, dat vond hij ook wel een goed idee. Hij dacht weer even aan Ash, hij zou het echt heel erg vinden als hij weg moest, maar hij was er wel bang voor.

Koning Stephen Lahero

‘Vind ik ook…’ zei hij zacht, omdat hij het jammer vond dat hij niet alles wist en dat Felicia er niet was bij dit soort dingen. Hij baalde er vreselijk van, maar hij probeerde er voor Chayenne zo veel mogelijk voor te zorgen dat ze er weinig last van had. Hij wilde het beste voor zijn dochter, altijd. Ze vond het heel cool om te kijken en hij werd eigenlijk al meegetrokken, waardoor hij grijnsde. ‘Waar wilde je beginnen?’ vroeg hij aan haar, omdat ze nu gewoon willekeurig en zonder plan leek te willen zoeken.

Chayenne Lahero

Haar vader gaf aan dat hij het ook jammer vond, ze glimlachte lichtelijk daardoor. Hij wilde weten waar ze wilde beginnen, daardoor bleef ze stilstaan en keek ze hem nadenkend aan, daarna haalde ze haar schouders op.
“Je moet ergens beginnen toch?” Grinnikte ze nu. “Ik denk dat het ergens in de muren moet zitten ofzo, dat is toch het meest logisch?” Vroeg ze zich hardop af. Ze glimlachte breed, dit vond ze leuk, ze hield van avonturen en nu had ze eindelijk de kans.

Koning Stephen Lahero

Ze zei simpel dat ze ergens moesten beginnen, daardoor haalde hij zijn schouders op, daar had ze eigenlijk ook wel gelijk in. Ze dacht ergens in de muren, dat was het meest logisch. ‘Maar dan wel op een plek waar niet constant mensen komen, want anders was het allang gezien…’ zei hij tegen haar. ‘Het zal vast niet in het zicht zijn, dat kan bijna niet…’ voegde hij er aan toe. Hij vond het eigenlijk wel leuk om dit te doen. Hij was vroeger precies zoals Chayenne, hij vond het geweldig om te zien. Het deed hem ook wel goed om even een pauze te nemen, hij vond het heerlijk om met haar leuke dingen te doen.

Chayenne Lahero

Haar vader haalde zijn schouders op, daardoor merkte ze dat hij haar geen ongelijk gaf. Hij deed met haar mee, dat vond ze leuk. Het was geen plek waar veel mensen kwamen, want dan hadden ze het allang gezien.
“Wat nu als we het elke dag zien, maar denken dat het zo hoort? Zo kan je iets het beste verstoppen.” Sprak ze slim. Ze liep naar de muur toe en streek over de stenen heen.
“Maar waarom heeft niemand het tot nu toe gevonden? Dat vind ik zo gek.” Sprak ze nu zacht en bedenkelijk.

Koning Stephen Lahero

‘Dat kan natuurlijk ook, want juist daar verwacht je het niet.’ Stemde hij in, want ze kon er best eens gelijk in hebben. Ze vroeg waarom nog nooit iemand het gevonden had. ‘Misschien omdat er nog nooit echt iemand naar gezocht heeft…’ opperde hij. Hij dacht dat het best kon, dat er gewoon nog nooit iemand echt mee bezig was geweest. Het kon natuurlijk ook zijn dat er helemaal niets te vinden was, maar dan nog, de zoektocht bleef leuk, hij hoopte dat het alleen niet een al te grote teleurstelling voor Chayenne zou zijn als ze echt niets zouden vinden.