Medieval Times

Nathan Gerono

Ze wilde wel met hem mee en hij sloeg zijn arm nu om haar middel heen. Na een tijdje stonden ze bij het meer, hij vond het altijd echt prachtig hier. Hij trok langzaam zijn shirt en zijn broek uit, hij hield zijn ondergoed aan en daarna dook hij in het water. Toen hij er weer uit kwam keek hij uitdagend naar Fay en hij sloeg zijn natte armen plagend om haar lichaam heen en hij hield haar zo dicht bij hem. 'Water is niet zo eng hoor.' Plaagde hij haar nog een beetje.

Koningin Fay Lahero

Bij het meer trok hij zijn kleding uit en dook het water in. Ze grijnsde naar hem en keek hem hoofdschuddend aan. Wanneer hij er weer uitkwam, sloeg hij zijn natte armen om haar heen. “Bah, Nathan.” Ze duwde hem wat van haar af. “Het is dan wel niet eng, het is wel vies.” Lachte ze. Daarna pakte ze zijn gezicht vast en drukte haar lippen zachtjes op die van hem.

Nathan Gerono

Hij werd weggeduwd en daardoor grijnsde hij naar haar. 'Het is helemaal niet vies.' Plaagde hij haar nu. Ze pakte zijn gezicht vast en hij keek in haar mooie ogen, daarna voelde hij haar warme lippen op die van hem. Hij zoende haar langzaam, maar het was wel intens. Hij had niet door dat zijn lichaam er nogal heftig op reageerde en onbewust drukte hij zich zachtjes tegen haar lichaam aan. Hij voelde de stof van haar kleding op zijn huid. Hij legde zijn vingers zacht in haar hals en hij bleef haar zoenen.

Kenna Merchant

Blijkbaar zat Elvira in een soortgelijke situatie. Dat had ze niet verwacht, dat ze iemand tegen zou komen die ongeveer hetzelfde meegemaakt zou hebben. Ze werd wel nieuwsgierig naar de groep waar Elvira het over had. 'Bestaat die groep nog?' vroeg ze geïnteresseerd. Ze wilde dit 'normale' leven niet meer, die ze zelf al moeilijker maakte voor haarzelf dan het hoefde te zijn. Ze had natuurlijk ook gewoon kunnen accepteren dat ze geen vrijheid kon krijgen voor haar eigen hobby's en blindelings met de eerste de beste kunnen trouwen. Maar ze werkte zichzelf steeds meer in de nesten zo. Gelukkig voor haar ouders volgden haar zusjes wel alle instructies blindelings op.

Koningin Fay Lahero

Hij plaagde haar en ze grijnsde eventjes. De zoen was heel intens en hij reageerde er ook heftig op. Zijn lichaam drukte hij tegen haar aan en ze voelde zijn vingers in haar hals. De zoen bleef doorgaan en het liet haar haast tollen op haar benen. Hier was ze heel erg aan toe geweest, echt heel erg…
Na een tijdje stopte ze langzaam de zoen en keek ze hem doordringend aan.


Elvira Solore

Ze vroeg of de groep nog bestond en daaardoor slikte ze eventjes. “Nee, die groep bestaat niet meer…” Mompelde ze. Ze begreep niet dat de jonge vrouw dit leek te willen… het was voor haar echt geen pretje geweest en eenmaal erin, kwam je er eigenlijk nooit meer uit. Dag zag je maar met hoe ze nu samen met Nathan een nieuwe groep aan het opbouwen was. Even keek ze naar Kenna, maar ze leek haar niet geschikt, ze had nog totaal geen ervaring… echt helemaal niets en haar ouders waren ook nog eens lastig.

Nathan Gerono

Ze stopte de zoen en hij haalde langzaam adem, kippenvel stond op zijn huid en hij kon het verlangen naar haar duidelijk voelen. Het was zo enorm lang geleden dat er iets tussen hun gebeurd was en met Elvira was het elke keer wel fijn, maar ze waren druk geweest en dan gebeurde het toch wat minder. Hij wilde sowieso wel vaker. Zijn vingers gleden naar haar schouders en hij ademde diep in, daarna draaide hij haar onverwachts om, zodat ze met haar rug naar hem toe stond. Hij liet zijn vingers over haar schouders glijden en hij drukte zijn lippen weer in haar nek. Hij zoog zachtjes en hij drukte nu zijn heupen tegen haar aan, hij bleef heel dicht bij haar staan en hij drukte zich af en toe een beetje tegen haar aan.

Koningin Fay Lahero

Ze voelde zijn vingers over haar schouders glijden en ineens werd ze door hem omgedraaid. Ze knipperde daardoor even wat verbaasd met haar ogen. Zijn vingers gleden over haar schouders en ze voelde zijn lippen in haar nek. Ze voelde hoe hij zijn lichaam tegen haar aandrukte.
“Nathan…” Mompelde ze zachtjes tegen hem. Dit was niet de bedoeling… dat uitdagen, daar kon ze zo slecht tegen.

Nathan Gerono

Hij wist dat ze dit sowieso fijn vond en toen ze zijn naam noemde ademde hij langzaam in. ' We doen nog niets verkeerd... ' Fluisterde hij. Er gebeurde ook nog helemaal niets. Dit mocht gewoon. Hij bewoog weer heel zachtjes tegen haar aan en hij zoende haar in haar hals, hij liet zijn tanden langzaam over haar huid glijden en hij legde zijn handen op haar heupen. Hij trok haar tegen zijn lichaam aan en nu kreunde hij toch zachtjes. Het was allemaal heftig voor hem. 'Ik wil je aanraken... Ik wil je hele lichaam voelen.' Fluisterde hij nu, wat schor. Hij deed verder niets, dit mocht nog. 'Ik weet dat je ook naar mij verlangd... Ik wil het voelen.' Fluisterde hij nu bij haar oor. Daarna zoog hij zachtjes op haar oorlel.

Kenna Merchant

De groep bestond niet meer werd er gemompeld. Het leek een lastig onderwerp te zijn voor Elvira. Kenna knikte daardoor even en dronk zwijgend wat van haar thee.
Ze wist dat zelfs het open spreken over het verlaten van het leven dat haar ouders voor haar in petto hadden gevaarlijk kon zijn. Laat staan mensen het idee geven dat ze een veel gevaarlijkere pad wilde gaan bewandelen. 'Sorry dat ik er naar vroeg.' bood ze nog haar excuses aan na de stilte. 'Ik werd onterecht enthousiast dat er misschien nog een optie was om te voorkomen dat ik enkel voor mijn baarmoeder verhandeld wordt.' voegde ze er nog aan toe. Ze dronk haar thee nog op. 'Ik zal jullie met rust laten. Heel erg bedankt voor de heerlijke thee.' zei ze tot slot nog, terwijl ze opstond en het mesje in een bijna onzichtbaar zakje verstopt in haar jurk liet wegglijden. Het mesje was gelukkig wel goed ingepakt.

Koningin Fay Lahero

Hij wist duidelijk wel wat ze bedoelde. Hij zei haar dat ze nog niets verkeerd deden. Hij ging door en zijn tanden schraapten over haar huid. Ze kreunde zachtjes daardoor, het was echt heerlijk. Hij wilde haar aanraken, haar hele lichaam voelen. Hij wist namelijk dat ze ook naar hem verlangde en hij wilde dat voelen.
“Nee… Nathan, dan kan ik niet meer stoppen…” Mompelde ze schor en hees tegen hem en ze sloot haar ogen, dit was echt te lekker.



Elvira Solore

“Het is gewoon… het is geen plek voor een meisje zoals jij. Er werd veel gemoord, verkracht en nog wel meer wat niet mocht.” Mompelde ze nu weer tegen haar. Ze gaf gelukkig wel aan onterecht enthousiast te zijn geworden. Ze dronk nu ineens haar thee op en gaf aan haar met rust te laten, ze bedankte haar voor de thee en pakte het mesje.
“Geen dank, veel plezier daarmee.” Knikte Elvira met een wat waterige glimlach.

Nathan Gerono

Hij hoorde haar kreunen en daardoor werd het gevoel alleen nog maar erger. Het was voor hem onmogelijk om zich in te houden bij Fay. Dit was echt zijn zwakke plek. Door wat ze zei slikte hij even. Hij wist gewoon dat ze het wel wilde. 'Ik doe niets, alleen even voelen. Verder niets... Dit stelt niets voor.' Fluisterde hij. Hij trok haar jurk omhoog en hij liet meteen zijn vingers via haar been naar boven glijden. Zodra hij haar daar aanraakte drukte hij zijn lichaam weer zachtjes tegen haar aan. Hij streelde haar, maar het was eigenlijk heel zacht en kleintjes. Hij kon zelf amper stil blijven staan, het gevoel was zo heftig voor hem dat hij wist dat hij niet zo veel nodig had om tot zijn hoogtepunt te komen. Daarom raakte hij nu ook zichzelf zachtjes aan.

Koningin Fay Lahero

Hij deed niets, alleen maar even voelen, het stelde niets voor. Ze beet op haar lip en voelde hoe hij haar aanraakte. Het was echt heerlijk. Ze kreunde en sloot haar ogen. Het was zo simpel en klein, maar ze vond het heerlijk eigenlijk. Het kwam door Nathan, door de spanning en de uitdaging.

Nathan Gerono

Ze accepteerde het en hij hoorde dat ze er van genoot. Hij hield haar heel dicht tegen zich aan en hij bleef doorgaan, af en toe kreunde hij zelf ook zachtjes. Het was zo ongelofelijk intens allemaal. Hij zoog weer heel zachtjes in haar hals en daarna ademde hij langzaam in en pakte hij haar hand vast. Hij had meer nodig, hij wilde haar warme hand voelen. Dan zou hij zo klaar zijn, waarschijnlijk. Hij liet haar hand via zijn buik naar beneden glijden en hij legde haar hand neer op zijn onderbroek. Ondertussen bleef hij zelf gewoon doorgaan, hij kon aan alles voelen hoe lekker ze het vond.

Kenna Merchant

Ze luisterde nog naar de woorden van Elvira, want ze stond nog in het keukentje. 'Waar ik nu zit is ook geen plek voor mij. Ik ken de waarschuwingen en de risico's, maar dat schrikt mij niet af, dat lokt mij alleen maar.' zei Kenna enkel nog, voor ze zich omdraaide en de keuken uit liep. Ze ging liever dood in een gevecht, werd liever verkracht omdat ze betrapt werd of wat dan ook, dan dat ze door haar ouders gedwongen werd met iemand te trouwen, zodat ze zelf beter en meer konden handelen met anderen. Haar ouders gaven haar niet veel speling meer wat betreft zelf keuzes maken. Ze is al een tijd volwassen. Ze wilden van haar af. Dat merkte ze aan alles. Ze wist dat ze nooit in een sprookje zou leven, dat wist ze. Ze kende de verhalen, de waarschuwingen, de preken en meer over de gevaren, welk pad ze ook zou kiezen.

Koningin Fay Lahero

Hij pakte haar hand na een tijdje en ze wist wat hij wilde. Misschien kon ze hem er maar beter vanaf helpen… Anders was het helemaal niet prettig, ook niet voor hem. Ze streek er met haar hand overheen en pakte hem daarna vast en liet haar hand langzaam heen en weer glijden. Ze kreunde zelf zachtjes en ging langzaam door. Hij deed dit allemaal zo intens.


Elvira Solore

Ze schudde haar hoofd een beetje omdat de vrouw wat eigenwijs op haar reageerde. Het was gewoon niet verstandig, dat was wat Elvira vond en ze had behoorlijk wat ervaring hierin. Ze liet de vrouw gaan en daarna ruimde ze met een zucht de mokken weer op en ging ze de tuin in om verder te gaan waar Nathan gestopt was. Zoeken van planten die ze nodig hadden.

Nathan Gerono

Ze deed precies wat hij gehoopt had en hij kreunde diep. Het was allemaal nogal gevoelig nu. Hij bleef doorgaan bij haar en hij genoot ondertussen van wat Fay bij hem deed. Normaal hield hij dit echt enorm lang vol, maar nu niet. Nu was het zo heftig voor hem dat hij al best wel snel zo ver was. Hij drukte zijn lichaam tegen haar aan en hij bereikte nogal heftig zijn hoogtepunt, maar het was wel echt heerlijk zo. Het was een enorme opluchting en het gevoel was vreselijk intens.

Koningin Fay Lahero

Hij bereikte al heel erg gauw en heftig zijn hoogtepunt en daardoor liet ze hem langzaam los en ademde ze diep in. Ze draaide zich naar hem om en keek hem doordringend aan. Daarna sloeg ze haar armen om zijn nek heen en kroop ze even dicht tegen hem aan. Ze sloot haar ogen en bleef zo even dichtbij hem staan.

Nathan Gerono

Ze liet hem los en ze draaide zich meteen naar hem toe. Ze keek doordringend naar hem en daarna voelde hij haar armen om zich heen. Hij hield haar stevig vast en hij slikte even. 'Ben je boos op mij?' Vroeg hij heel zacht, bijna onzeker. Dat was niets voor hem, maar hij was constant zo bang om haar kwijt te raken dat hij zich echt onzeker voelde daar over. Dit kwam ook door hem, hij kon zich niet inhouden. Hij voelde zo veel bij haar. Misschien was ze wel heel boos.

Koningin Fay Lahero

Hij vroeg met een zachte en onzekere stem of ze boos op hem was. “Nee, dat niet… maar dit moeten we niet te vaak doen, Nathan…” Fluisterde ze tegen hem en ze pakte hem even iets steviger vast. Ze wilde niet dat hij onzeker was, dat was niet nodig… Ze kon niet zonder hem en ze accepteerde veel te veel van hem, dat wel.

Nathan Gerono

Ze was gelukkig niet boos op hem. Ze zei alleen dat ze dit niet te vaak moesten doen. Hij knikte langzaam, daar had ze gelijk in. Als dit heel normaal werd, zouden ze vanzelf alles gaan doen. Hij wist hoe het werkte tussen hun. De uitdaging was gewoon veel te sterk. Dit was nog onschuldig, maar het zou heel snel veel te ver kunnen gaan. Hij zoende haar heel langzaam en daarna keek hij haar weer aan. ' Misschien moeten we terug gaan.' zei hij zachtjes tegen haar. Ze waren al best wel lang weg.

Koningin Fay Lahero

Hij knikte gelukkig wel langzaam en daar was ze wel blij mee, hij was het dan in ieder geval wel met haar eens. Ze werd langzaam gezoend en daarna gaf hij aan dat ze misschien terug moesten gaan. Ze knikte eventjes. “Ja, dat lijkt me verstandig.” Klonk haar stem zacht en ze knikte even naar zijn kleding. “Je gaat niet zo terug neem ik aan.” Plaagde ze.

Nathan Gerono

Ze vond het verstandig en ze knikte even naar zijn kleding. 'Nee, het lijkt mij niet verstandig om zo terug te lopen.' Plaagde hij haar nu. Het was beter om dat niet te doen. Hij trok snel zijn kleding aan en hij haalde een hand door zijn haren heen. Hij gaf haar nog een kusje en daarna sloeg hij een arm om haar heen en liep hij zo rustig terug. Hij wist nog niet precies wat hij moest vinden van wat er allemaal gebeurd was. Hij had het niet verwacht, maar het was wel gebeurd..

Koningin Fay Lahero

Het leek hem ook niet verstandig om zo terug te gaan lopen. Ze lachte eventjes en schudde haar hoofd een beetje. Ze keek toe hoe hij zijn kleding aantrok en daarna kreeg ze nog even een kusje van hem. Ze glimlachte hem toe en sloeg haar arm om zijn middel. Samen met hem liep ze terug. Voor de smederij keek ze hem even aan.
“Zal ik morgenochtend weer even langs komen?” Vroeg ze zachtjes aan hem.

Nathan Gerono

Voor de smederij bleven ze staan en Fay vroeg aan hem of ze morgenochtend weer even langs zou komen. 'Dat zou ik fijn vinden.' zei hij zacht tegen haar. Hij hechte echt enorm veel waarde aan haar gezelschap. Hij sloeg zijn armen om haar heen en hij hield haar even zo vast. 'Ik hou van je Fay, heel veel.' fluisterde hij, daarna liet hij haar weer los.

Koningin Fay Lahero

Hij zou het fijn vinden als ze er morgen weer was. Ze knuffelde hem eventjes en hij zei dat hij van haar hield, heel erg veel. Ze glimlachte daardoor wat. “Ik hou ook heel erg veel van jou…” Fluisterde ze zachtjes. Daarna liet ze hem langzaam los en keek ze hem nog even aan. “Tot morgen, Nathan.” Glimlachte ze nog en daarna liep ze langzaam weg, weer terug naar het kasteel toe.