Medieval Times

Kenna Merchant

Wat twijfelend wat de 'herkenbaar' van de vrouw ging komen keek ze naar de vrouw. Ze kende de mensen hier in het dorp natuurlijk niet zo goed, aangezien ze pas een paar dagen terug hier aan waren gekomen. Haar gezicht klaarde op toen ze voorstelde om thee te drinken, want er was niet veel te doen. 'Dat zou ik heerlijk vinden.' zei ze dan ook meteen. Ze liep wat meer naar de vrouw toe en stak haar hand uit. 'Ik ben Kenna Merchant.' stelde ze zichzelf nog voor. Dat was wel zo netjes.

Koningin Fay Lahero

Ze raakte helemaal in de war van hem, ze dacht dat ze het eindelijk geregeld hadden samen, dat ze het voor elkaar hadden wat ze gingen doen en hoe ze het gingen doen en nu gaf hij aan dat houden van niet genoeg was? Ze kon hem niet meer geven, dat ging gewoon niet... echt niet.
Verward keek ze hem aan terwijl de tranen over haar wangen rolden. "Ik kan niet meer dan dat..." Fluisterde ze schor en hees, ze was intens verdrietig door wat hij nu tegen haar zei.


Elvira Solore

Ze zou het heerlijk vinden om thee te drinken met haar. Elvira glimlachte lichtelijk en schudde de hand van de vrouw die zich voorstelde als Kenna Merchant. "Mijn naam is Elvira." Ze gebruikte eigenlijk nooit haar achternaam, al was de achternaam die ze gebruikte ook niet eens de hare, maar je wist het maar nooit. Ze nam de vrouw mee naar de kleine keuken en zette wat water op het vuur.
"Je bent nieuw hier in het dorp, is het niet, Kenna?" Vroeg ze nu aan haar.

Nathan Gerono

Het was duidelijk dat hij haar pijn deed en dat ze in de war was door hem, hij was zelf ook echt enorm in de war. 'Weet ik.' fluisterde hij. Hij pakte nu wel voorzichtig haar hand vast en hij bleef naar haar vertrouwde ogen kijken. 'Het spijt mij zo erg... ik wil je juist helemaal geen pijn doen, ik... ik ben ook heel erg in de war.' fluisterde hij. 'Ik moet wennen, dat is het gewoon... ik wil ook niet zonder je, het is gewoon moeilijk.'

Koningin Fay Lahero

Hij pakte nu haar hand vast en zei dat hij het wist, ze keek hem niet aan en snikte zachtjes. Hij wilde haar geen pijn doen, hij was heel erg in de war en moest wennen. Hij wilde ook niet zonder haar en gaf aan dat het gewoon moeilijk was. Daardoor knikte ze een klein beetje, zij vond het ook vreselijk moeilijk.
"Kun je dit wel, of niet?" Vroeg ze nu aan hem en ze keek langzaam naar hem op met een betraand gezicht. Ze moest weten of hij zich wel of niet aan de afspraak kon houden.

Nathan Gerono

Ze vroeg of hij het wel of niet kon en hij ademde diep in. HIj wist het zelf ook niet echt, hij had geen idee of hij dit wel of niet kon, hij was zo in de war door alles. 'Ik wil het proberen, maar ik kan niets beloven.' zei hij heel zacht. 'Het voelt gewoon anders tussen ons en dat vind ik heel moeilijk. Alsof ik niet meer weet hoe ik met jou om moet gaan, alsof het niet meer zoals eerst is.' zei hij zachtjes. 'Ik denk dat ik moet wennen aan deze nieuwe situatie, maar het komt vast wel goed...' mompelde hij nu.

Koningin Fay Lahero

Hij wilde het proberen, maar hij kon niets beloven. Daardoor kwam ze bij hem zitten en kroop ze dicht tegen hem aan. Het was anders tussen hun en dat vond hij heel erg moeilijk, alsof hij niet meer wist hoe hij met haar om moest gaan.
"Jawel... dat weet je wel..." Fluisterde ze. "Eigenlijk is het een oude situatie." Ze sloot haar ogen en pakte zijn handen vast. Ze liet hem zien hoe ze in het begin met elkaar om gingen, de eerste paar maanden dat hij haar alles leerde, dat ze lachten samen, plezier hadden... hoe vrolijk en gezellig hij was. Toen waren er nog helemaal geen gevoelens tussen hun, ze waren beste vrienden, dat is wat ze hem liet zien.

Nathan Gerono

Ze zei dat hij het wel wist, eigenlijk was het een oude situatie. Ze liet hem zien hoe het vroeger was en hij ademde langzaam in. 'Ik weet wat je bedoelt... maar ik... door wat daarna allemaal gebeurd is, vind ik het moeilijk.' fluisterde hij. Hij streek over haar hand heen en hij merkte dat hij weer tranen in zijn ogen kreeg. 'Het komt wel goed, ik leer het wel weer...' fluisterde hij. Hij wilde haar niet kwijtraken, hij was hartstikke bang dat hij het fout deed en dat ze dan zou zeggen dat ze hem niet meer hoefde te zien.

Koningin Fay Lahero

Hij wist wel wat ze bedoelde, hij vond het alleen moeilijk door wat er allemaal gebeurd was. Ze knikte daardoor een beetje, dat begreep ze ook wel, dat vond ze zelf ook. Hij kreeg ook tranen in zijn ogen en ze kroop dicht tegen hem aan. Hij zei daarna dat het goed kwam, dat hij het wel weer leerde. Zacht drukte ze nu haar lippen op zijn wang en legde ze vervolgens haar hoofd tegen zijn borst aan. Ze nam langzaam de tijd om weer wat tot rust te komen.

Nathan Gerono

Hij sloeg zijn armen nu om haar heen en hij hield haar stevig vast. Het deed hem zo veel pijn dat ze nu in deze situatie zaten en hij voelde zich daar heel schuldig over. 'Ik hou zo veel van je...' fluisterde hij nu. Zijn stem trilde lichtjes en hij voelde nu zelf ook de tranen over zijn gezicht heen lopen. Hij wist niet meer wat hij moest zeggen, hij was bang haar daar toch pijn mee te doen. Dat wilde hij juist niet.

Koningin Fay Lahero

"Ik ook van jou...." Klonk haar stem heel erg zacht tegen hem toen hij zijn armen om haar heen sloeg en haar stevig vast hield. Dit voelde wel heel erg prettig, om zo in zijn armen te zijn en eventjes gewoon alleen bij hem te zijn. Ze wilde niets zeggen, ze wilde het niet verpesten, echt niet. Dat was wel het laatste wat ze wilde.

Nathan Gerono

Ze zaten zo een hele tijd samen en na een tijdje merkte hij ook dat hij weer wat meer tot rust kwam, dat het minder verwarrend voelde en dat het fijn was om haar zo vast te hebben. Hij streek langs haar wang en hij keek in haar ogen, hij kreeg de neiging om haar te zoenen, maar het was niet zo slim om dat hier te doen. 'Ik kan het wel.' zei hij nu zachtjes tegen haar. 'Nu voelt het al een stukje beter.' fluisterde hij en hij glimlachte zwakjes naar haar.

Kenna Merchant

De vrouw schudde de hand en stelde zich voor als Elvira. Ze werd meegenomen naar een kleine keuken en er werd water op het vuur gezet. Kenna nam plaats op een stoel en keek even kort de ruimte rond. Elvira vroeg of ze nieuw was in het dorp. 'Soort van ja.' antwoordde ze. 'Mijn ouders zijn vooral aan het rondreizen met mij en mijn zusjes om een geschikte handelspartner aan hun bloedlijn te kunnen toevoegen.' voegde ze er nog aan toe. Het was wel duidelijk aan haar te merken dat ze zelf niet zo'n zin had in de toekomstplannen die haar ouders voor haar en haar zusjes uitgestippeld hadden. Maar Kenna was ook de enigste in haar familie die er wat op tegen leek te hebben.

Koningin Fay Lahero

Na een tijdje zei hij tegen haar dat hij het wel kon. Het voelde nu al beter. Ze kwam daardoor iets overeind en keek hem aan. Ze knikte langzaam. Voor haar voelde het ook al beter nu. Ze knuffelde hem eventjes. "Misschien moeten we als we zo verward zijn, gewoon eventjes stil zijn en bij elkaar zijn. Dat helpt al." Gaf ze aan met een grijns.
"Zullen we dan maar iets eten?" Vroeg ze hem nu een beetje plagend en ze gaf hem een knipoog.



Elvira Solore

Ze gaf aan dat ze een soort van nieuw waren in het dorp. Haar ouders zochten geschikte handelspartners voor haar en haar zusje. "Zo te zien denk jij daar anders over." Grinnikte ze. Ze schonk het hete water in twee mokken en gaf het een smaakje door wat kruiden uit de tuin. Daarna gaf ze er eentje aan Kenna en ging ze bij haar zitten. Ze trok één been op, zodat haar voet op de stoel stond en hield de warme mok in haar handen.

Nathan Gerono

Ze zei dat ze misschien gewoon zo samen moesten zitten en daardoor knikte hij. 'Misschien helpt dat wel het beste.' zei hij zacht tegen haar. Fay was gewoon zo belangrijk, hij zou haar nooit helemaal kwijt willen raken. Ze vroeg nu of ze dan maar iets te eten zouden bestellen en hij grijnsde zwakjes naar haar. 'Laten we dat maar doen ja, nu heb ik wel weer honger.' zei hij plagend. Hij liet haar wat meer los en hij bestelde wat te eten en te drinken, hij voelde zich echt al een heel stuk beter zo.

Kenna Merchant

Ze zuchtte even. 'Ik denk daar heel zeker anders over.' antwoordde ze nog. Nadat het water en de kruiden in de mokken geschonken werd, vouwde ze haar handen om de mok heen die voor haar bedoeld was. 'Het liefste zwaai ik met een zwaard, of schiet ik een pijl af. Ik heb nog niet de kans gekregen om te proberen wat mij het beste ligt. Ik bezoek altijd een smederij om de verschillende wapens te bekijken. Kijken wat nieuw is, wie wat op wat voor manier anders maakt. Ik neem altijd een klein mesje in de plaats mee, omdat ik die het langst verstopt kan houden voor mijn ouders. Als we in de buurt zijn waar getraind wordt, probeer ik altijd stiekem mee te doen. Inmiddels waarschuwen mijn ouders iedereen dat ze mij onder geen enkele voorwaarde mee mogen laten doen, want een echte dame hoort zoiets niet te doen. Ik krijg ze maar niet overtuigd dat ik zeker niet in de omschrijving van een 'echte dame' pas. Tot nu toe nog steeds zonder resultaat.' vertelde ze haar verhaal in het kort. Het voelde goed om haar 'ei' kwijt te kunnen. Dit soort dingen kon ze nooit bij iemand in haar buurt vertellen zonder onderbroken of genegeerd te worden, omdat ze niet zo hoorde te denken.

Koningin Fay Lahero

Hij dacht dat het misschien wel het beste was zo en ze knikte daardoor weer eventjes, dat dacht ze zelf van wel. Ze zouden wel zien hoe dat zou werken. Hij grijnsde zwak door haar vraag en zei dat hij nu wel weer honger had. Ze werd een beetje los gelaten en ze bestelde ook wat. Met haar hoofd bleef ze tegen Nathan aangeleund zitten.


Elvira Solore

Voor ze het wist begon de jonge vrouw te vertellen over wat ze het liefste deed. Het zat haar duidelijk behoorlijk hoog, dat merkte ze wel. Ze nipte rustig van haar thee terwijl ze luisterde.
“Je weet dat je je als vrouw toch wel op behoorlijk glad ijs begeeft zo? Vooral omdat je nog een beetje status hebt.” Sprak Elvira zacht tegen haar. Ze wist hoe verschrikkelijk het kon zijn, hoe afgebeuld je kon worden en vooral hoe onwelkom je kon zijn.
“Ik begrijp je wel, maar het is wel gevaarlijk.” Gaf ze nog aan.

Nathan Gerono

Ze leunde nog steeds een beetje tegen hem aan en hij bleef haar hand stevig vasthouden. Misschien hielp het al als ze elkaar gewoon vaker zouden zien. Als ze vaker dingen zouden doen, even een stukje wandelen bijvoorbeeld. Hij streek heel langzaam met zijn vingers over haar hand en toen het eten werd neergezet keek hij naar haar. ' Je moet wel wat eten hoor. Ik weet dat het fijn is om bij mij te zitten, maar eten is belangrijk.' Plaagde hij haar nu een beetje.

Koningin Fay Lahero

Hij streelde over haar hand heen en ze glimlachte een beetje naar hem. Het was echt heel erg prettig met hem. Dit is wat ze terug had gewild en het plagen en gewoon heerlijk kunnen praten. Wanneer het eten kwam, zei hij haar dat ze wel wat moest eten. Hij gaf aan dat het natuurlijk fijn was om bij hem te zitten, maar eten was belangrijk.
“Ik heb ook veel te veel honger om niet te gaan eten.” Lachte ze plagend naar hem terug. Ze kwam wat overeind en begon van het heerlijke eten te eten.

Nathan Gerono

'Gelukkig maar.' zei hij zacht tegen haar. Hij begon zelf ook te eten, het smaakte hem goed. nu hij niet meer zo overstuur was, kreeg hij meteen zijn eetlust weer terug en al vrij snel had hij zijn bord leeg. Hij dronk wat van zijn drinken en hij keek naar Fay terwijl ze aan het eten was. Ze was zo mooi en hij merkte dat hij echt nog precies hetzelfde voor haar voelde, maar dat moest hij maar gewoon accepteren. Hij legde zachtjes zijn hand op haar rug en hij gleed er met zijn vingers over heen.

Koningin Fay Lahero

Hij begon ook te eten. Het was heerlijk, maar ze at een stuk minder snel dan Nathan. Ze keek eventjes met een glimlach naar hem wanneer hij zijn hand op haar rug legde. Het was fijn, het gaf haar rust dat hij er voor haar was en ze hoopte echt dat het werkte, dat leek haar heel erg fijn. Ze at rustig door en wanneer ze klaar was, leunde ze weer tegen hem aan.

Nathan Gerono

Toen ze klaar was leunde hij wat tegen haar aan en hij drukte nu heel zachtjes en lief zijn lippen in haar hals. 'Het spijt mij dat ik je pijn deed...' Fluisterde hij daarna. Hij vond het heel fijn om zo bij haar te zitten, om haar aan te raken. Hij genoot gewoon van haar aanwezigheid en haar vertrouwde geur. 'Zullen we zo nog een stukje lopen?' stelde hij daarna voor. Dan kon ze daarna wel terug gaan naar het kasteel, als ze dat wilde. Nu wilde hij nog even bij haar zijn.

Koningin Fay Lahero

Ze voelde zijn lippen in haar hals en hij zei haar dat het hem speet dat hij haar pijn had gedaan. “Het is al goed, lieve Nathan…” Klonk haar stem zachtjes tegen hem en ze nestelde zich nog wat meer tegen hem aan. Hij stelde voor om nog een stukje te gaan lopen zo. “Ja, is goed.” Knikte ze. Ze kwam langzaam overeind en glimlachte hem toe. Haar vrolijke bui kwam langzaam maar zeker wel weer terug.

Nathan Gerono

Ze zei dat het al goed was en de kwam overeind, hij pakte haar even vast en hij knuffelde haar, daarna pakte hij haar hand en nam hij haar weer mee naar buiten. Het was echt prachtig weer. De zon scheen en het was heerlijk warm. 'Als je wilt kunnen we wel even naar het meertje lopen. Ik weet dat je niet wilt zwemmen, maar dan kan je tenminste alleen met je voeten in het water.' Plaagde hij haar nu een beetje. Het leek hem zelf wel heel erg leuk.

Kenna Merchant

Na haar eigen woorden nam ze voorzichtig een slokje van haar thee, die nog goed warm was. Ze luisterde op haar beurt naar Elvira die haar vroeg of ze wist dat ze zich op glad ijs begaf, vanwege het vrouw zijn en haar status. Maar ze begreep haar wel. 'Ik weet het. Het liefst kies ik de gouden middenweg. Dat er een man op het pad komt dat mijn ouders goedkeuren, al zullen ze van wanhoop dat al snel doen, en waar ik bij die man de vrijheid krijg om in ieder geval te mogen trainen. Al zijn het privélessen en mag ik er verder niets mee doen. Maar ik heb die weg nog niet gevonden.' antwoordde ze als eerst op de vraag. Ze was druk aan het nadenken, terwijl ze Elvira nog eens aankeek. 'Hoe komt het dat jij dit probleem begrijpt?' vroeg ze op haar beurt aan Elvira. 'Of is dat iets dat niet verteld mag worden?' vroeg ze daarna, om duidelijk te maken dat een antwoord op haar eerdere vraag niet nodig is als ze het liever niet zou willen vertellen.

Koningin Fay Lahero

Ze werd even geknuffeld door Nathan wanneer hij ook stond en daarna nam hij haar aan haar hand mee naar buiten. Ze genoot van de warmte, het was heerlijk en ze sloot haar ogen eventjes. Hij gaf aan dat ze wel even naar het meertje konden lopen. Hij wist dat ze niet wilde zwemmen, maar ze kon wel even met haar voeten het water in. Ze grijnsde daardoor eventjes. “Nou vooruit dan maar.” Lachte ze en ze nam hem achter haar aan.



Elvira Solore

Ze glimlachte een beetje door de woorden van Kenna. Een gulden middenweg, dat was iets wat haast onmogelijk was, dat wist ze heel erg goed, maar misschien had ze wel ooit geluk. Het kon.
Ze vroeg aan haar hoe het kwam dat ze dit probleem begreep. “Ik zat in een soortgelijke situatie. Al wilde mijn vader geen man voor me vinden, gelukkig.” Lachte ze een beetje. “Maar ik kwam een groep tegen, een groep waar ik welkom was en die me op een harde manier kennis liet maken met de wereld buiten het normale leven.” Vertelde ze aan haar.