Medieval Times

Elvira Solore

Ze voelde de tranen in haar ogen branden, ze zag hoe vreselijk hij zich voelde door alles wat er gebeurd was. Ze werd door hem losgelaten en hij staarde alleen maar wat voor zich uit op de bank. Hij had zelfs wat kleren aangetrokken. Ze ging achter hem staan en begon zacht zijn schouders te masseren terwijl ze een liedje neuriede om hem gewoon wat meer rust te geven. Dat zou vast fijn voor hem zijn.

Nathan Gerono

Ze kwam naar hem toe, ze begon zijn schouders te masseren en hij ademde diep in. Hij waardeerde het enorm dat ze zo lief voor hem was. Hij kon het misschien niet echt in woorden uitdrukken, maar hij vond het echt heel erg fijn. Door wat ze deed voelde hij zich ook iets rustiger, hij kreeg minder de neiging om weg te vluchten van alles. Dat had hij ook wel een beetje nodig, want hij werd helemaal gek van zichzelf.

Elvira Solore

Hij werd gelukkig ook echt rustiger. Zachtjes ging ze door met masseren, hij was verder ook gewoon heel erg gespannen en ze merkte heel duidelijk dat hij dit echt nodig had...
Heel even gaapte ze van vermoeidheid. Het was tenslotte midden in de nacht en ze was hartstikke moe, toch stond ze veel liever voor Nathan klaar dan dat ze zou slapen. Anders zou ze overdag wel eventjes slapen.

Nathan Gerono

Hij merkte wel dat ze moe was en na een tijdje pakte hij haar vast en tilde hij haar simpel op. 'Tijd voor jou om te gaan slapen,' zei hij met een zwakke glimlach op zijn gezicht. Hij deed echt enorm zijn best. Hij legde haar in het bed neer en hij dekte haar voorzichtig toe, daarna kwam hij wel bij haar liggen. Hij wist dat hij echt niet zou slapen, maar hij had toch niet echt iets anders te doen.

Elvira Solore

Na een tijdje, wanneer haar ogen echt bijna dichtvielen, werd ze opeens door hem opgetild. Hij zei dat het tijd voor haar was om te gaan slapen. "Sorry..." Fluisterde ze, ze wilde graag wakker blijven en hem steunen, maar ze was echt heel moe. Hij dekte haar toe, hij was echt heel voorzichtig en lief voor haar, het liet haar glimlachen. Hij kwam weer bij haar liggen en ze kroop tegen hem aan en legde haar hoofd weer op zijn borstkas neer.

Nathan Gerono

Ze kroop weer helemaal tegen hem aan en hij glimlachte naar haar, hij vond het fijn dat ze zo veel toenadering zocht, juist omdat hij dat minder had als hij zich slecht voelde, terwijl het juist wel heel erg fijn was. Hij streek met zijn vingers over haar arm heen en hij bleef naar haar kijken, na een tijdje sloot hij wel zijn ogen, maar hij kon echt niet meer in slaap komen, hoe hard hij zijn best ook deed.

Elvira Solore

Ze viel al heel erg gauw in slaap bij hem, juist omdat hij zo lief over haar arm streelde. Het gaf haar zoveel kalmte en rust dat ze heerlijk sliep. In haar droom gingen haar vingers zachtjes over zijn borst heen en mompelde ze lieve zachte woorden tegen hem.

Nathan Gerono

Zelfs als ze sliep was ze vreselijk lief voor hem en daardoor was hij wel blij met zijn keuze, het was goed geweest om echt voor Elvira te gaan, maar hij vond het nog steeds vreselijk. In zijn hoofd verzon hij dat hij Elvira nooit mee had moeten nemen, dan was er niets met haar gebeurd en had hij af en toe nog terug kunnen gaan naar de groep, maar nu kon dat nooit meer. Hij had het onmogelijk gemaakt.

Elvira Solore

Langzaam werd ze wakker die ochtend. Ze had de verdere nacht heel erg goed geslapen en rekte zich wat lui uit, wel had ze hoofdpijn door de hoeveelheid alcohol die ze gedronken had. Ze kreunde even zacht en kneep haar ogen samen door de zon die binnenviel op haar gezicht. Het duurde een tijdje voor ze daaraan gewend was.

Nathan Gerono

Hij voelde Elvira bewegen en daardoor glimlachte hij zwakjes, ze leek nogal hoofdpijn te hebben en dat was ook niet zo heel erg gek, ze hadden aardig wat gedronken, gelukkig kon hij er redelijk goed tegen. Hij drukte zachtjes en lief zijn lippen op haar wang. 'Ik hou van je,' zei hij. Hij was echt stapelgek op haar en het werd hem steeds meer duidelijk, juist omdat hij zich nu zo slecht voelde over alles. 'Vind je het goed als ik straks even naar Fay ga?' vroeg hij zacht. Misschien hielp het als hij even met haar kon praten.

Elvira Solore


Ze voelde de lippen van Nathan op haar wang en hij zei dat hij van haar hield. Dit was wel heel erg fijn wakker worden. Ze glimlachte hem liefdevol toe. Ze kroop even dicht tegen hem aan omdat het heerlijk warm was zo dichtbij hem. Hij vroeg haar of ze het goed vond als hij straks met Fay ging praten. Ze keek hem eventjes aan en knikte vervolgens even. Dat vond ze op zich wel goed, maar zelf wilde ze ook graag eventjes bij Stephen zijn, ze had hem helemaal nog niet gezien aangezien ze bewusteloos was toen ze in het kasteel was.

Nathan Gerono

Ze kroop weer dicht tegen hem aan en hij sloeg zijn armen om haar lichaam heen. Ze knikte, ze leek het niet zo erg te vinden. Hij streek langs haar wang en hij zoende haar even zachtjes. 'Ga je mee?' vroeg hij daarna. Waarschijnlijk wilde ze dat wel. Hij liet haar los en hij kwam uit het bed, hij had zijn kleding nog aan, maar hij fatsoeneerde zijn haar wel even, zodat hij er iets toonbaarder uit zag.

Elvira Solore

ZIjn armen voelde ze stevig om haar heen. Zijn vingers gleden even over haar wang heen en vervolgens zoende hij haar. Ze zoende hem zachtjes terug. Hij vroeg of ze met hem mee wilde, het was alsof hij haar gedachten kon lezen. Ze glimlachte naar hem en knikte weer. Ze werd losgelaten door hem en hij fatsoeneerde zijn haar een beetje. Plagend haalde ze haar hand door zijn haren heen en daarna trok ze zijn kleding nog een beetje recht met een glimlach. Vervolgens trok ze haar eigen kleding aan en was ze klaar om te gaan.

Nathan Gerono

Ze knikte nog eens, ze wilde mee, dat had hij al gedacht. Ze haalde een hand door zijn haren heen en hij grijnsde een beetje. 'Is het leuker als het wild zit?' plaagde hij haar nu. Ze trok zijn kleding recht en daarna trok ze zelf ook haar kleding aan. Hij pakte haar vast en hij knuffelde haar nog eens, terwijl hij dat normaal niet echt zo vaak deed. Nu had hij het wel nodig. Hij pakte haar vast en hij nam haar mee naar het kasteel, hij was blij dat hij weer even buiten was.

Elvira Solore

Ze keek hem met twinkelende ogen aan door zijn geplaag, ze vond zijn haar inderdaad veel leuker zo, waarschijnlijk wist hij dat niet eens. Normaal waren ze nooit zo met elkaar bezig maar eigenlijk vond ze het heerlijk. Het was echt fijn dat hij haar knuffelde en zich om haar bekommerde zoals zij over hem deed. Samen liepen ze in het zonnetje naar het kasteel toe en eenmaal daar gingen ze allebei hun eigen weg. Zij klopte aan op de deur van de werkkamer waar Stephen waarschijnlijk was, dat terwijl Fay nog in de slaapkamer was en zich wat verveelde.

Nathan Gerono

Door de blik in haar ogen dacht hij even na, vond ze het echt leuker zo? Dat wist hij niet, hij wist eigenlijk niet eens precies wat ze allemaal leuk vond aan hem en hoe ze hem graag zag. Elvira ging richting Stephen, die inderdaad hard zat te werken in de werkkamer, hij liep zelf door naar Fay. Hij klopte aan op de deur en hij ademde diep in, hij was echt liever buiten.

Elvira Solore

Ze opende de deur langzaam van de werkkamer en zag dat Stephen inderdaad druk bezig was. Ze glimlachte even en kwam langzaam dichterbij. Zachtjes sloeg ze haar armen om hem heen, ze had hem vreselijk gemist.


Koningin Fay Lahero

Ze had net haar jurk aangetrokken en wilde hem dichtmaken toen ze een klopje op de deur hoorde. Zonder na te denken opende ze die meteen en zag ze dat het Nathan was. Ze was echt blij om hem te zien, het voelde als lang geleden.
"Precies op tijd, ik kreeg mijn jurk niet goed dicht." Plaagde ze hem. Hij had de vorige keer heel duidelijk aangegeven dat hij er niet over wilde praten, dus begon ze hier maar mee, meestal werd hij wel wat losser door zo'n onderwerp.

Koning Stephen Lahero

Hij keek op toen de deur open ging, het was Elvira. Ze zag er een stuk beter uit. Hij wilde opstaan, maar ze kwam al naar hem toe en sloeg haar armen om hem heen. Hij hield haar heel stevig vast, hij had haar meer gemist dan hij toe zou geven. Hij hield haar dicht tegen zich aan en hij genoot van dit moment, daarna keek hij haar aan. Hij streek langs haar wang en hij ademde diep in, hij vond het nog steeds wat lastig dat Elvira soms zulke overweldigende gevoelens teweeg kon brengen bij hem.

Nathan Gerono

De deur ging open en door wat Fay zei grijnsde hij lichtjes. 'Daar wil ik wel mee helpen,' zei hij tegen haar. Hij sloot de deur en hij ging dicht tegen Fay aan staan, eigenlijk iets te dichtbij. Zijn vingers gleden zachtjes over haar rug en daarna maakte hij heel langzaam haar jurk dicht.

Elvira Solore

Ze werd stevig door Stephen vastgehouden en ze sloot haar ogen eventjes. Ze had hem toch behoorlijk erg gemist. Ze werd nog steeds dicht tegen hem aangehouden en hij streelde langs haar wang, ze keek hierdoor even naar hem op en voor ze het zich besefte, zoende ze hem al. Al heel gauw stopte ze ermee en werden haar wangen lichtelijk rood. Dit was helemaal niet haar bedoeling eigenlijk... Maar ze had hem zo erg gemist...


Koningin Fay Lahero

Hij sloot de deur en hij ging heel dicht tegen haar aan staan. Zijn vingers gleden over haar rug en hij maakte vervolgens haar jurk langzaam dicht. ze zuchtte eventjes zacht en ontspannen, daarna keek ze hem weer aan en knuffelde ze hem. "Je ziet er al een stuk beter uit nu. Hoe gaat het met Elvira?" Vroeg ze vervolgens aan hem.

Koning Stephen Lahero

Ze keek hem aan en daarna werd hij opeens gezoend. Hij had het niet verwacht, maar hij ging er wel in mee. Hij kon het ook niet zo makkelijk weigeren, al was het niet echt de bedoeling. Ze stopte al snel en ze zag dat hij rood werd, waarschijnlijk had hij hetzelfde. Hij trok haar bijna automatisch bij zich op schoot, maar verder deed hij niets, hij hield haar dicht tegen zich aan.

Nathan gerono

Ze draaide zich naar hem toe en hij werd geknuffeld, ze zei dat hij er een stuk beter uit zag en ze wilde weten hoe het met Elvira was. 'Faith heeft haar genezen, het gaat langzaam ietsje beter,' zei hij zacht. Hij ademde diep in en hij nam iets meer afstand van haar. Hij vond het heel lastig om te bespreken, terwijl hij normaal juist zo'n beetje alles met Fay kon bespreken, dit vond hij echt moeilijk.

Elvira Solore

Hij zoende haar wel terug en wanneer ze ophield, werd ze bij hem op schoot getrokken. Ze legde haar hoofd tegen hem aan en sloot haar ogen. Ze luisterde naar zijn hartslag en werd helemaal rustig en kalm... Stephen had zo'n ander effect op haar dan Nathan had.... ze waren echt het tegenovergestelde.


Koningin Fay Lahero

Hij vertelde dat Faith Elvira genezen had en dat het langzaam iets beter ging. "Als Faith haar genezen heeft, hoort het toch gewoon goed met haar gegaan?" Fay had haar dochter nog niet gesproken en wist dus ook niet dat Elvira niet praatte. Nathan nam afstand van haar en ze keek hem met haar hoofd schuin een beetje aan.
"Je wilt me iets vertellen... daarom ben je hierheen gekomen..." Sprak ze zachtjes tegen hem. Ze ging op de bank zitten en wachtte af.

Koning Stephen Lahero

Hij sprak geen woord tegen Elvira, hij streek alleen maar heel erg zachtjes over haar rug heen. Ze zat heel dicht tegen hem aan, haar hoofd tegen zijn lichaam. Het voelde enorm vertrouwd. Eigenlijk te veel, maar het was heel erg fijn. Hij werd er zelf ook helemaal rustig van. Hij sloot zijn ogen en hij bleef doorgaan, na een tijdje pakte hij haar kin vast en keek hij haar weer diep in haar ogen aan. 'Ik heb je gemist,' fluisterde hij, zijn stem schor.

Nathan Gerono

'Ze praat niet, Faith zegt dat het geen lichamelijk probleem is, maar juist emotioneel.' fluisterde hij. Ze ging op de bank zitten en door wat ze zei knikte hij langzaam. 'Dat klopt wel, maar ik weet niet zo goed hoe...' fluisterde hij. Hij voelde zich afschuwelijk, maar hij wist niet hoe hij daar over moest praten, hoe hij het onder woorden moest brengen.

Elvira Solore

Hij pakte haar kin vast en ze opende haar ogen om hem aan te kijken. Hij fluisterde dat hij haar gemist had, zijn stem klonk schor en ze streelde langs zijn gezicht. Ze knikte even. Ze had hem ook heel erg gemist. Er stond een lichte glimlach rond haar lippen en ze streelde zachtjes over zijn wang heen.


Koningin Fay Lahero

Hij vertelde dat Elvira niet praatte en dat was een emotioneel probleem. "Oh... jemig... wat vervelend voor jullie." Sprak Fay zacht tegen hem. Hij zei dat het klopte wat ze vertelde maar hij wist niet zo goed hoe hij het moest zeggen.
"Ik weet wat er is gebeurd, Nathan... Rick vertelde het me." Zei ze hem nu zacht en ze pakte zijn hand vast om hem naast haar op de bank te laten zitten.

Koning Stephen Lahero

Ze knikte even en ze streek over zijn wang heen, daardoor ademde hij diep in. Hij wilde van haar wegkijken om het zichzelf wat makkelijker te maken, maar doordat Elvira hem zo gezoend had, ging dat niet echt meer. Hij trok haar iets dichter naar zich toe en hij zoende haar zachtjes. Het was heel rustig, heel erg teder, eigenlijk wilde hij haar laten merken hoe erg hij haar gemist had, al was dit misschien niet echt de beste manier.

Nathan Gerono

Ze pakte zijn hand en hij kwam bij haar zitten, ze zei dat ze wist wat er gebeur was, Rick had het verteld. Hij knikte langzaam, hij hoefde het dus in ieder geval niet helemaal uit te leggen. Hij staarde weer voor zich uit, hij dacht constant aan wat er gebeurd was en hij had het echt moeilijk. 'Kan Rick Stephen helpen?' vroeg hij uiteindelijk zacht aan haar.

Elvira Solore

Ze voelde hoe hij haar dichter tegen zich aantrok en vervolgens zoende hij haar teder, het was zo heerlijk en ze wilde er zo graag van genieten, maar ze stopte op een gegeven moment. Ze schudde haar hoofd even. Dit moesten ze niet doen. Dit was niet goed, zeker niet nadat ze de vorige dag zo tegen Nathan had gedaan toen hij iemand anders had gezoend.


Koningin Fay Lahero

Hij knikte en het leek toch wel een beetje een opluchting voor hem te zijn. Ze trok hem zachtjes tegen haar aan en op zijn vraag knikte ze.
"Ja, gelukkig wel... Waarschijnlijk duurt het wel een tijdje want het is echt erg met hem en misschien gaat het dan even heel erg slecht met hem, maar op den duur word alles beter. Rick kan eigenlijk alles voor hem oplossen." Zei ze zacht tegen Nathan met een lichte glimlach.