Skyrim RPG

Koning Thobias Hiddon

Ze wilde weten wat hij zou doen als er iemand binnenkwam en daardoor glimlachte hij een beetje. 'Ligt er aan wie het is. Ik zal mij excuseren, zeggen dat ik vergeten ben de deur dicht te doen en dat ik verwacht had dat iemand niet zonder te kloppen binnen zou komen. En als het een leuke bediende is zeg ik dat ze wel mee mag doen....' zei hij, de laagste woorden uitdagend en plagend. Hij wist dat ze dat waarschijnlijk geen goed idee vond, maar het was leuk om haar te pesten.

Koningin Destiney Hiddon

Hij zou zich excuseren en zeggen dat hij was vergeten om de deur dicht te doen. Dat hij dan niet had verwacht dat iemand zomaar binnen zou komen zonder te kloppen. Als het een leuke bediende was, dan zou hij zeggen dat ze wel mee mocht doen. Hij plaagde haar, dat wist ze.
“En als het een leuke wachter is, dan zal ik wel zeggen dat hij mee mag doen.” Plaagde ze hem terug en ze trok met een ruk zijn broek nu uit en een uitdagende blik in haar ogen.

Koning Thobias Hiddon

'Ik zou dat niet eens heel erg vinden, dat weet je toch?' Vroeg hij nu grijnzend aan haar. Ze trok opeens zijn broek uit en daardoor ademde hij langzaam in. Hij wilde nu wel echt alles voelen, net had ze hem niet eens echt aangeraakt, al was het wel heel lekker geweest. Nu wilde hij meer. Hij haalde alle kleding van haar lichaam af en hij zoende haar intens, hij drukte zijn lichaam al zacht tegen haar aan. Zijn handen gleden over haar huid heen en hij drukte zijn lippen in haar hals, om haar daarna zacht te bijten.

Koningin Destiney Hiddon

“Dus jij zou mij zomaar met een wachter willen delen?” Vroeg ze hem hees en ze keek hem doordringend aan. Haar kleding werd door hem uitgetrokken en ze zoende hem vol passie terug. Hij drukte zijn lichaam tegen haar aan en ze liet haar handen over zijn rug glijden. Wanneer hij in haar hals begon te bijten, zette ze haar nagels in zijn rug en kreunde ze zacht en genietend even. Dit was heerlijk. Haar nagels krasten over zijn rug heen en ze drukte haar lichaam nog meer tegen hem aan.

Koning Thobias Hiddon

Ze vroeg of hij haar zomaar met een wachter zou delen en daardoor keek hij haar weer aan. 'Niet zomaar. Hij moet geschikt zijn en ik moet iets gedronken hebben. maar ja, daarna zou ik dat accepteren zolang ik er bij ben. Hartstikke uitdagend.' zei hij tegen haar. Hij meende het ook duidelijk. Hij had wel vaker met een man geëxperimenteerd en ondanks dat hij zich niet aangetrokken voelde tot mannen, was het zo uitdagend dat hij het wel leuk vond. Hij voelde haar nagels en daardoor kreunde hij diep, daarna drong hij bij haar naar binnen, hij hield het echt niet meer. 'Dit tijdens die vergadering, dat was heerlijk...' Fluisterde hij nu. 'Ik zou alleen nog willen proberen om het dan ook zo lang mogelijk uit te stellen....' Fluisterde hij. 'Of tijdens het eten of zo...' Zei hij zacht. Het was duidelijk dat hij die gedachte alleen al geweldig vond.

Koningin Destiney Hiddon

Hij moest iets gedronken hebben en de man moest geschikt zijn, dan zou hij het accepteren want hij vond het hartstikke uitdagend. Die woorden deden heel erg veel met haar en het leek haar een geweldig idee. Ze keek hem uitdagend aan en knikte alleen maar terwijl in haar hoofd alles al voorbij kwam wat ze zich bedacht.
Hij drong bij haar naar binnen en begon te vertellen over wat hij ervan vond wat ze deed. Het was heerlijk en hij wilde het nog een keer proberen, maar ook om het zo lang mogelijk uit te stellen, of tijdens het eten.
“Dat komt nog, ik wilde eerst dat je leerde om je stil te houden.” Zei ze hem met een grijns rond haar lippen en ze zoende hem uitdagend.

Koning Thobias Hiddon

Ze leek het wel een leuk idee te vinden en daardoor grijnsde hij even, want hij vond dat ook weer heel erg leuk om te merken. Hij luisterde naar haar, het kwam nog. Hij moest eerst leren stil te zijn. 'Dat was ik toch best goed?' Vroeg hij zacht aan haar. Het was alleen een nadeel dat iemand het aan hem kon zien, als ze zouden kijken. Dat was bij Destiney niet zo snel zo. 'Wat als we het nou de eerste keer proberen als we met Jason en Dany wat gaan drinken, vanavond? Als het fout gaat is het niet heel erg, dan ziet Jason dat wij ook ver gaan en misschien is dat zelfs goed. En als het goed gaat, merken ze niets. Bovendien vind ik het leuk om wat met ze te gaan drinken.' zei hij tegen haar. Hij hoopte echt dat ze het ook leuk vond. Hij was aardig heftig nu, hij wilde zich even laten gaan.

Koningin Destiney Hiddon

“Ja, dat deed je heel goed, daarom is het vanaf nu tijd voor de volgende stap.” Plaagde ze hem. Hij wilde het de eerste keer proberen om samen met Jason en Dany wat te gaan drinken, dan konden ze het uitproberen en dan was het niet erg als het fout ging, dan zag Jason het ook en was dat misschien zelfs goed. Als het al goed ging, dan was het alleen maar leuk en hij wilde graag met ze wat drinken.
“Dat lijkt me een heel erg goed idee.” Zei ze hem nu glimlachend. Hij werd heftig en op een gegeven moment duwde ze hem zachtjes van haar af en kwam ze overeind. “Nu moet je wachten tot na het avondeten.” Klonk haar stem uitdagend. Ze was benieuwd of hij dit kon hebben.

Koning Thobias Hiddon

Ze vond het een goed idee en daar was hij blij mee. Hij kreunde diep en zijn handen gleden weer over haar geweldige lichaam, hij merkte dat hij er al bijna was, maar hij werd van haar af geduwd. Hij keek haar vragend aan, ze zei dat hij moest wachten tot na het eten. Hij ademde diep in, zijn lichaam trilde een beetje en hij moest ontzettend veel moeite doen om van zichzelf af te blijven. Dat ging nog het zwaarste worden bij dit soort dingen, waarschijnlijk. Vooral omdat hij het nu niet verwacht had. Hij had zich ingesteld op het gevoel dat hij zou hebben als hij klaar was, niet op dat hij moest wachten. 'Ik... Ik weet niet of ik het volhou om niks zelf te doen.' Gaf hij nu eerlijk toe.

Koningin Destiney Hiddon

Hij trilde door wat ze tegen hem zei en door wat ze deed. Hij wist niet of hij het volhield om niets zelf te doen. Ze glimlachte naar hem. “Dat maakt niet uit, ik wil graag weten hoe ver we kunnen gaan, als je het niet volhoud, dan is het niet erg. Echt niet. Dan doen we het na het eten alsnog, ik wil alleen graag weten hoe lang je zoiets vol kunt houden. Ik ben nog aan het experimenteren.” Plaagde ze hem. Ze wilde wel dat hij sowieso wel wist dat het niet erg was als hij het niet volhield. Dat kwam later nog wel een keer dat ze hem voor dat soort dingen een soort straf zou geven, maar momenteel wilde ze gewoon proberen en experimenteren. Als hij het niets vond, dan zouden ze het ook niet meer doen.

Koning Thobias Hiddon

Ze legde uit dat het helemaal niet erg was, ze was nog wat dingen aan het proberen en het mocht nog fout gaan. Daardoor knikte hij even, toch wel flink opgelucht door alles. Hij wilde haar ook echt niet teleurstellen. 'Ik ga mijn best doen. Oké? ' Vroeg hij zacht. Nu trok hij langzaam zijn kleding aan, maar hij moest zich zo toch even omkleden en dan zou hij daarna weer aan het werk gaan. 'Vraag jij Jason en Dany voor vanavond?' Vroeg hij haar. Hij knoopte zijn overhemd dicht en daarna maakte hij zijn riem ook dicht.

Koningin Destiney Hiddon

Hij ging zijn best doen en dat liet haar grijnzen. “Ik wil wel graag weten tot welk punt je het uithoudt.” Zei ze hem nu. Ze kleedde zichzelf ook weer aan en hij vroeg of zij Jason en Dany zou vragen. “Dat is goed.” Glimlachte ze en ze drukte een kusje op zijn lippen. Haar ogen stonden speels en ondeugend. “Ik hou onwijs veel van je, dit zou echt niet zomaar iedereen accepteren.” Zei ze hem nu en ze gaf hem een knipoog.

Koning Thobias Hiddon

'Ik ben ook wel benieuwd.' zei hij tegen haar, maar ze zouden het vanzelf merken. Ze kwamen er achter door dit soort dingen te doen, hij zou wel zien hoe het de rest van de middag ging. Ze vond het goed en hij kreeg een kusje, hij keek in haar speelse en ondeugende ogen. Ze zei dat ze onwijs veel van hem hield, dit zou niet iedereen accepteren. 'Ik ben ook niet iedereen.' plaagde hij haar. Hij pakte haar kin vast en hij zoende haar nu iets uitgebreider, hij merkte nu wel hoe veel het deed. Zijn lichaam reageerde meteen heftig op haar.

Koningin Destiney Hiddon

Hij was zelf ook wel benieuwd en dat liet haar even glimlachen naar hem. Ze keek hem vrolijk aan en hij plaagde haar weer. “Nee, gelukkig niet, jij bent speciaal, mijn knappe, geweldige man.” Klonk haar stem lief tegen hem. Ze werd uitgebreid door hem gezoend en zijn lichaam reageerde heftig. Ze zoende hem genietend terug, maar daarna hield ze langzaam op en glimlachte ze naar hem.

Koning Thobias Hiddon

Hij was gelukkig niet zo, hij was speciaal, haar knappe geweldige man. 'Hm, jij bent net zo geweldig.' zei hij grijnzend tegen haar. Ze ging mee in de zoen en hield uiteindelijk langzaam op, hij was waarschijnlijk gewoon door gegaan. Hij streek langs haar gezicht en hij ademde diep in om weer wat te kalmeren. 'Oke, ik ga mij even snel omkleden en dan aan het werk. Dan zie ik jou straks weer.' zei hij zacht. Hij had afleiding nodig, dan kwam het misschien wel goed. Als hij gewoon hard aan het werk ging.

Koningin Destiney Hiddon

Hij vond haar net zo geweldig. Wanneer ze de zoen stopte, streek hij langs haar gezicht en ze zag hoe hij zichzelf probeerde te kalmeren. Hij ging zichzelf omkleden en daarna aan het werk, dan zou hij haar straks weer zien. “Is goed, lieverd.” Glimlachte ze en zelf liep ze de vergaderzaal uit met een grijns rond haar lippen. Wanneer de kinderen klaar waren met hun schoolwerk nam ze ze mee naar buiten om van de sneeuw te genieten.

Koning Thobias Hiddon

Ze vond het goed en daarna vertrokken ze allebei. Hij had zich omgekleed en daarna was hij aan het werk gegaan. Het ging wel, af en toe had hij het even moeilijk en dwaalden zijn gedachten enorm af, dan vond hij het ook heel moeilijk om zelf niets te doen. Hij wist wel elke keer zijn aandacht weer terug te krijgen en het ging wel redelijk. Hij hoopte dat Destiney tevreden zou zijn, hij was ergens eigenlijk ook wel trots op zichzelf. Hij dacht niet eens aan iets anders, aan iemand anders, alleen maar aan Destiney.

Koningin Destiney Hiddon

Ze had eigenlijk alleen maar aan Thobias gedacht, hij zou het waarschijnlijk wel leuk vinden dat hij hetzelfde effect op haar had. Dan wist hij dat het ook effect had op haar. Nu zat ze te popelen, ze zat aan de tafel want het was tijd voor het avondeten en ze wachtte op Thobias, hierna zou het gebeuren en het zorgde voor een opwindend gevoel in haar lichaam.

Koning Thobias Hiddon

Hij legde zijn werk aan de kant en hij kwam overeind, het was tijd om te gaan eten. Hij sloot de werkkamer achter zich en daarna liep hij naar de eetzaal, hij zag Destiney al zitten en hij knipoogde even naar haar, waarschijnlijk vond ze het wel leuk dat hij het al die tijd had volgehouden en dat hij er nu aardig veel zin in had. Hij ging zitten en hij pakte eigenlijk meteen haar hand vast. 'Ik mag hopen dat je trots op mij bent.' zei hij plagend.

Koningin Destiney Hiddon

Thobias kwam binnen en ze zag hem kijken, hij was duidelijk trots op zichzelf en hij pakte haar hand. Hij zei plagend dat hij mocht hopen dat ze trots op hem was. Haar ogen twinkelden.
“Heel erg trots.” Sprak ze hem nu toe en ze zoende hem eventjes. “Ik moet zeggen dat ik alleen maar aan jou kon denken de hele dag…” Fluisterde ze hees.

Koning Thobias Hiddon

Haar ogen twinkelden en ze zei dat ze heel erg trots was. Hij werd gezoend, meteen kwam het gevoel weer verschrikkelijk heftig terug en hij kreunde zacht. Het was echt heel intens. Ze moest zeggen dat ze alleen maar aan hem kon denken, de hele dag. 'Ik ook alleen maar aan jou.' fluisterde hij. Hij streek nu langs haar gezicht, zelfs die aanraking was intens. Hij begon wel steeds meer dit soort dingen te waarderen, hij zag in dat het ook heerlijk kon zijn, alleen maar door langer te wachten.

Koningin Destiney Hiddon

Hij kreunde zachtjes door haar zoen en ze keek hem liefdevol en doordringend aan. Hij zei dat hij ook alleen maar aan haar had kunnen denken. Het liet haar glimlachen. Zijn vingers streelden langs haar gezicht en ze sloot haar ogen genietend even. “Zullen we maar zo snel mogelijk gaan eten?” Vroeg ze hem plagend en ze gaf hem een knipoog.

Koning Thobias Hiddon

Ze genoot duidelijk van zijn aanraking en daarna vroeg ze of ze maar zo snel mogelijk zouden gaan eten. 'Ja, laten we dat maar doen.' zei hij zacht tegen haar. Hij at zo veel mogelijk, maar hij had vooral aandacht voor Destiney. Hij merkte heel goed dat hij alles veel meer door leek te hebben, alsof zijn zintuigen scherper werden door alles. Hij probeerde zijn gedachten niet af te laten dwalen naar Destiney, maar dat was lastig.

Koningin Destiney Hiddon

Hij vond het een goed idee om wat te gaan eten en ze zag dat hij voor zijn doen meer at dan normaal, daar was ze heel blij mee. Ze glimlachte af en toe naar hem en zelf had ze niet echt honger, ze wilde zo graag, haar lichaam stond helemaal strak gespannen en er was niets wat ze liever wilde op dit moment…. Ze kon niet wachten tot ze klaar waren met eten.

Koning Thobias Hiddon

Na een tijdje vond hij dat ze het lang genoeg ingehouden hadden en hij pakte de hand van Destiney vast. Hij nam haar mee de eetzaal uit en daarna ging hij de eerste woonkamer in die hij kon vinden. Hij wilde niet eens wachten tot in hun kamer, hij hield het niet meer uit. Hij zoende haar intens en vol passie en hij begon meteen haar kleding los te maken. Hij wist dat ze net zo graag wilde. ' Nu geen trucjes hoor, ik hou het echt niet meer uit.' zei hij grijnzend tegen haar. Zijn humeur was nog steeds heel goed.