Skyrim RPG

Koningin Destiney Hiddon

Thobias zei haar dat ze geweldig was en daardoor glimlachte ze naar hem. Zijn lichaam drukte hij tegen haar aan en ze sloot genietend haar ogen eventjes. Hij wilde van haar weten of ze er ook energie van kreeg en ze schudde langzaam haar hoofd. "Nee, het is alleen een verlichting van de pijn, het geeft me geen energie." Fluisterde ze tegen hem en ze streelde met haar vingers over zijn wang heen.

Koning Thobias Hiddon

Het gaf haar geen energie, helaas. Dan konden de het nog beter niet doen, al vond hij dat jammer. 'Dan is het verstandig om maar niet te doen wat ik in gedachten had. Al had je het vast lekker gevonden als de massage wat uitgebreider werd...' Plaagde hij haar nu een beetje. Hij liet zijn lippen naar haar schouder glijden en hij zoende haar zachtjes, hij had er echt wel zin in. Misschien kon hij wel wat bij haar doen, dan deed hij het daarna zelf wel. Hij had geen idee hoe veel ze kon hebben.

David Hiddon

Hij vond het helemaal niks dat zijn moeder hier was, nu kon hij veel minder zijn gang gaan. Zijn vader was niet zo met hem bezig, doordat Destiney ziek was. Hij ging daardoor flink los, hij dronk heel veel, hij had hier en daar wat vage vrienden waar hij zich mee vermaakte, maar hij wilde meer. Hij had allemaal gevoelens waarvan hij niet wist wat hij er mee moest, uiteindelijk wilde hij gewoon snel van alles proberen. Er was een dienstmeisje dat wel interesse had en na wat zoenen wilde hij al heel snel verder. Dat zag ze niet zo zitten, maar David liet zich niet afwijzen en hij deed alles wat hij wilde. Hij wist ook niet echt beter en het gevoel dat hem flink dwars. Uiteindelijk was hij wel weggegaan, het meisje was volledig overstuur opzoek gegaan naar zijn vader en Destiney, al was ze bang om te vertellen wat er gebeurd was, uit angst dat de koning haar niet zou geloven.

KOningin Destiney Hiddon

"Nee verstandig is het inderdaad niet om te doen wat jij in gedachten hebt." Plaagde ze hem. "Ik weet zeker dat ik het heerlijk had gevonden, maar bewaar het maar voor later." Fluisterde ze tegen hem. Ze werd zachtjes door hem gezoend en ze sloot genietend haar ogen. Het was wel allemaal heel erg fijn wat hij met haar deed.
Ze keek op wanneer ze iets hoorde, een zacht klopje op de deur. Haar blik ging weer naar Thobias. "Kom maar binnen." Zei ze uiteindelijk maar, al wist ze niet eens zeker of ze het wel goed gehoord had.

Koning Thobias Hiddon

Hij vond het wel jammer, maar hij begreep goed dat ze het beter niet konden doen. Daarna was er opeens wat te horen en hij ging naast Destiney zitten en hij trok de dekens over haar lichaam heen. De deur ging open en er kwam een bediende binnen, het meisje was in tranen en hij zag de striemen langs haar nek. Ze begon een onsamenhangend verhaal te vertellen waar David in voor kwam, maar hij begreep niet echt wat ze nou bedoelde. Wat was er gebeurd?

KOningin Destiney Hiddon

Er kwam een jong meisje naar binnen, een van hun bediendes en ze zag ook dat het kind gewond was. Er werd een verhaal vertelt, het ging over David.
"H-heeft hij je pijn gedaan?" Vroeg ze voorzichtig aan het meisje, bang dat het ook echt zo was, dat zou ze namelijk verschrikkelijk vinden. Zulke dingen konden echt niet gebeuren.
"Rustig... vertel je verhaal, alsjeblieft, ik wil weten wat er is gebeurd." Zei ze nu

Koning Thobias Hiddon

Ze begon nu snikkend te vertellen, dat ze wat gezoend had met David, dat het wel leuk was, maar dat hij meer had willen doen. ze wilde het niet, maar David had het toch gedaan en het was blijkbaar nogal heftig. Hij wist niet wat hij hoorde, hij had geen idee gehad dat David hier al mee bezig was. Dat hij überhaupt interesse had in meiden. Hij had niets gemerkt. Hij wist ook niet zo goed wat hij nu moest zeggen, hij staarde het meisje aan. Dit moest stil blijven, maar hoe?

Koningin Destiney Hiddon

"Ach meisje toch..." Klonk haar stem medelijdend. "Ik ben blij dat je naar ons toegekomen bent, ik snap dat het heel eng kan zijn." Zei ze zachtjes.
"Vind je het goed als we aan niemand vertellen dat David dit heeft gedaan?" Vroeg ze aan haar. Daarna keek ze naar Thobias. "Je moet echt met hem praten." Mompelde ze, hij was de enige die David ook maar enigzins kon begrijpen en ook op hem in kon praten.

Koning Thobias Hiddon

Het meisje vond alles goed, ze wilde alleen niet hetzelfde meemaken, ze wilde niet dat David dit nog eens deed. Het ergste was nog dat ze hem wel echt heel knap en leuk had gevonden. Hij probeerde haar wat rustiger te krijgen en daarna vertrok ze. Destiney zei dat hij echt moest gaan praten en hij ademde diep in. 'Om wat te zeggen? Dat ik hetzelfde had maar dat ik het met mijn zus deed om die verlangens te bevredigen en uit te proberen wat ik lekker vond?' Vroeg hij mompelend. Hij wist echt niet hoe hij hier over moest praten.

Koningin Destiney Hiddon

Thobias vroeg haar wat hij moest zeggen, dat hij vroeger hetzelfde had en dat hij van alles probeerde met zijn zus.
"Nee, deze situatie is compleet anders. Hij heeft wél zijn ouders die hem op dit soort dingen kunnen wijzen en dat moet je ook zeker doen. Hij mag geen mensen pijn doen, hij is een kind van jou en Gwynn, jullie zijn beide zo ongelooflijk lief, dat moet ook in hem zitten, Thobias, ik weet het zeker. Dat moet je naar boven zien te krijgen en ik weet zeker dat jij dat kan." Legde ze aan hem uit.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat de situatie totaal anders was, hij had wel ouders die hem er op konden wijzen en dat moest hij ook doen. Gwynn en hij waren heel lief, dat moest ook in David zitten. Hij ademde diep in, hij vond dit echt heel erg moeilijk. 'Ik ga het niet alleen doen, echt niet... Alleen als jij er bij bent.' zei hij zacht. Als het te intensief voor haar was kon hij ook Dany vragen, maar die wilde het misschien niet, want het kwam wel erg dichtbij het gebied waar ze niks mee te maken wilde hebben. Hij vond dit gewoon lastig. Hij had het nooit met iemand besproken en daarom wist hij echt niet wat hij moest zeggen.

Koningin Destiney Hiddon

Hij ging het niet alleen doen, alleen als zij erbij was. "Ik weet niet of ik dat kan, hij zal merken hoe zwak ik ben, ik ben bang dat hij er gebruik van gaat maken..." FLuisterde ze zachtjes tegen hem en ze keek hem eventjes aan.
"Ik wil het wel proberen." Klonk haar stem zacht en zwak.

Koning Thobias Hiddon

'Ik wil het echt niet alleen, dat kan ik niet. Ik weet amper wat ik tegen hem moet zeggen, ik schaam mij kapot dan.' zei hij zacht. 'Ik kan ook wel vragen aan Dany of ze wilt... Maar die zal het ook wel niet geweldig vinden als ze er bij moet zijn, al kan ze misschien David kalmeren als het nodig is. Of jullie samen...' Mompelde hij. Hij wist het niet, hij wilde het eigenlijk liever niet bespreken, helemaal niet. Hij had nooit gedacht dat David er nu al mee bezig was, maar nu had hij zelfs iemand verkracht.

Koningin Destiney Hiddon

"Kan Gwynn het niet beter doen?" Vroeg ze zachtjes aan hem en ze keek hem aan. Ze vond het zelf ook niet fijn als Dany in hun leven verwikkeld kwam. Hij dacht dat Dany David misschien wel kon kalmeren.
"Laat maar, ik ga wel gewoon mee, dat is beter." Fluisterde ze zachtjes.
"Wil je het vandaag doen?" Vroeg ze vervolgens. Ze kwam dapper een beetje overeind.

Koning Thobias Hiddon

'Ik ben bang dat hij Gwynn niet serieus neemt en kwaad op haar wordt.' zei hij zacht. Ze kwam wat overeind en vroeg of hij het vandaag wilde doen en daardoor knikte hij. 'Blijf maar hier, ik laat hem wel halen. Dan kan hij weg als het te zwaar voor je wordt.' zei hij zacht. Hij liet een wachter zijn zoon halen die na een tijdje bij hun de kamer in kwam. Hij zei niets, hij leek het totaal niet erg te vinden of te vermoeden, hij zag het misschien helemaal wel niet negatief.' Ga maar zitten, we willen even met je praten over wat er vanmiddag gebeurd is tussen jou en een dienstmeisje.' sprak hij, David knikte langzaam en ging zitten. Hij leek het echt niet erg te vinden.

Koningin Destiney Hiddon

Ze knikte een klein beetje door zijn woorden over dat hij Gwynn waarschijnlijk niet serieus zou nemen. Hij vond ook dat ze hier mocht blijven, David werd wel gehaald.
Wanneer de jongen er was, leek hij echt wel nietsvermoedend. Ze verbaasde zich echt over zijn hele houding, dit was toch niet normaal?
"David, wat vind je zelf van wat je hebt gedaan?" Vroeg ze zacht aan hem.

David Hiddon

Hij begreep echt niet zo heel erg goed wat er aan de hand was, waarom hij hier zat. Destiney vroeg wat hij er zelf van vond en hij ademde even diep in. 'Ik wilde het proberen, dat is toch niet zo heel erg gek? Waarom moet ik dit met jullie bespreken?' Vroeg hij heel erg zacht. Hij vond het echt niet meer dan normaal, vonden ze hem nog te jong? Mocht hij dat soort dingen niet? Hij zag er echt helemaal geen kwaad in, hij vond het normaal, hij kon geen onderscheid maken in goed en kwaad.

Koningin Destiney Hiddon

Hij gaf z achtjes aan dat hij het wilde proberen en hij vroeg of het gek was en waarom hij dit moest bespreken met hun.
"Ik begrijp dat je het wilde proberen, maar wat je nu hebt gedaan, is niet de manier, David... Er kwam hier een heel bang, verdrietig en gewond meisje binnen. Als je dit wilt doen, moet je geen andere mensen pijn doen. Je moet ervoor zorgen dat het meisje het fijn vind, naar haar luisteren wat ze wilt. Dan pas is het leuk voor jullie allebei. " Legde ze hem heel rustig uit. Hij wist natuurlijk totaal niet wat hij moest doen, niemand gaf hem hiervoor aanwijzingen.

David Hiddon

Ze begon te vertellen en hij ademde langzaam in, hij begreep het echt niet zo goed. Waarom maakte het zo veel uit? Hij had het nu ook lekker gevonden, als hij er eerst voor had moeten zorgen dat ze ook wilde, was hij tien jaar verder. 'Ik probeerde het, maar het werkte niet. Ze wilde het niet en ik wilde het echt heel graag. Omdat ze mij wel zoende, dacht ik dat het niet echt uitmaakte, dat ze het niet echt heel erg zou vinden.' zei hij. Hij was overal wel enorm eerlijk over, ook dat vond hij niet echt meer dan normaal, dat was nu wel een voordeel. Hij zag het nut van liegen niet. Hij begreep ook niet waarom dat meisje niet wilde, waarom was het zo erg? 'David, was dit de eerste keer?' Vroeg zijn vader nu, waardoor hij langzaam knikte. Hij leek opgelucht te zijn, maar dat was moeilijk in te schatten. 'Ik heb wel eens iemand aangeraakt en mezelf, maar niet zoals met haar....' zei hij. Daarom had hij het ook heel erg graag willen doen.

KOningin Destiney Hiddon

Hij zei dat hij het probeerde, maar ze wilde het niet. Ze zoende hem wel en daarom dacht hij dat het niet uit zou maken.
"Lieverd... dat zijn twee hele verschillende dingen. Seks is eigenlijk iets wat je doet met degene van wie je houdt en niet met iedereen. Als jullie het beide willen dan kan het echt heel fijn en lekker zijn. Zodra een meisje niet meer wilt, moet je echt stoppen, David. Je mag haar hiertoe niet dwingen." Klonk haar stem zwak, maar toch doordringend. Thobias wilde weten of het de eerste keer was. Hij gaf aan dat hij het nog nooit zo gedaan had.
"Probeer een beetje geduld te krijgen, wees lief voor een meisje dat je leuk vind en dan gaat de rest vanzelf, echt waar."

David Hiddon

'Ik vond het nu al heel erg lekker, het maakt mij niet zo heel erg veel uit.' zei hij zacht. Hij begreep het echt niet zo heel erg goed. Wat maakte het nou uit? 'Ik vind haar niet leuk... Daar ging het ook niet om, ik had er echt heel erg veel zin in, ik kon er niet zo veel aan doen. Ik wilde wel wachten, maar toen we eenmaal bezig waren ging het niet echt, ik dacht dat het niet uitmaakte.' zei hij. Het gevoel had hem heel erg bezig gehouden en daarom had hij het gedaan. 'Het kan toch niet zo veel kwaad?' Vroeg hij nu ietsje zachter. Zijn ouders waren nou ook niet echt een geweldig voorbeeld geweest toen hij een stuk jonger was.

Koningin Destiney Hiddon

"Het maakt wel uit. Ik vind het heel belangrijk dat je niet zomaar iemand pijn doet, David." Sprak ze tegen hem. Hij vond het meisje niet leuk, hij had er gewoon heel erg veel zin in. Ze schudde langzaam haar hoofd en sloot haar ogen.
"Ik wil niet meer dat je dit doet. Echt niet. Je mag het best willen en ook doen, maar doe geen meisjes meer pijn, alsjeblieft... Je wilt toch niet dat mensen denken dat je gemeen bent? Ik weet dat je een hartstikke lieve jongen bent. Laat dat alsjeblieft zien aan iedereen." Legde ze zachtjes uit aan hem.

David Hiddon

'Waarom ben ik gemeen?' Vroeg hij nu, hij kon dit allemaal echt niet zo heel erg goed volgen. Het was lastig voor hem om dit allemaal te begrijpen. Het ging gewoon niet. 'Wat moet ik dan doen? als ik het doe met iemand die mij leuk vindt, denken ze alleen maar dat ik meer wil en ik wil geen relatie, ik weet niet hoe dat werkt.' zei hij. Hij had geen idee wat allemaal normaal was. ' Hoe kan ik geduld hebben? Wat moet ik dan doen?' Vroeg hij heel serieus. Hij zag dat zijn vader echt niet wist wat hij hier mee aanmoest, die was dit duidelijk ook niet gewend.

Koningin Destiney Hiddon

"Je hebt een meisje heel erg pijn gedaan en dingen gedaan die ze niet wilde." Legde ze hem uit. Hij vroeg wat hij dan moest doen. "ALs je geen relatie wilt, David, dan ben je er gewoon nog niet klaar voor. Probeer eerst een beetje te kijken welke meisjes je leuk vind, waar je mee kan praten en die jou ook leuk vinden. Doe dit alsjeblieft rustig aan, oké?" Vroeg ze hem zachtjes.
"Je kan geduld hebben doordat je er niet de hele tijd aan denkt, doordat je om een meisje gaat geven en door bezig te zijn met hele andere dingen. Er zijn hier genoeg dingen die je kunt doen, Thomas heeft het ook altijd druk." Ze merkte wel dat ze echt steeds meer moe werd en haar stem werd ook steeds zachter.

Koning Thobias Hiddon

'Ik snap het niet...' sprak zijn zoon zacht. Thobias kon gewoon zien dat hij het moeilijk vond en hij begreep het ergens wel. Wat zou hij gedaan hebben als hij Gwynn niet had? waarschijnlijk was het ook niet helemaal goed gegaan. ' Kom jongen, we praten hier elke dag even over, nu is het wel weer genoeg geweest.' zei hij zacht tegen David. Die knikte even en kwam overeind. 'Het spijt mij dat ik jullie teleurstel, ik wist het niet...' sprak de jongen zacht. Daarna vertrok hij. Thobias keek naar Destiney en pakte haar vast. 'Ik denk dat hij dit blijft doen.' zei hij heel zacht.