Skyrim RPG

Koning Thobias Hiddon

Door wat ze zei keek hij haar doordringend aan. 'Ik dacht dat je vooral niet op mijn gezelschap zat te wachten, dus leek het mij beter om afstand te houden.' beet hij haar toe. Hij vond dit echt niet leuk. 'Je leek mij nou ook niet echt te willen zien.' zei hij daarna. Door wat ze daarna zei werd hij helemaal kwaad, hij balde zijn handen tot vuisten en hij vloekte zacht. 'Je weet hoe moeilijk dat voor mij is. Doe je dit omdat je boos op mij bent?' vroeg hij nu, zijn stem trilde. 'Ik doe haar geen pijn, ik wil alles voor haar doen...'

Dany

"Jawel, maar gewoon als vriend... ik hou van je, Thobias, maar ik wil geen deel uitmaken van jullie gecompliceerde leven, ik wil aan de zijlijn blijven staan." Fluisterde ze hem zachtjes toe. Ze bleef heel aardig tegen hem. Hij werd kwaad door haar woorden en ze schudde haar hoofd.
"Ik probeer je te helpen... hierdoor heb je ervoor gekozen boos te zijn op Sienna en er juist niet voor gekozen om seks met haar te hebben, want dat had je anders gedaan, Thobias." Veertelde ze aan hem met een doordringende blik in haar ogen.
Ze hief haar hand en draaide die een kwart slag waardoor hij meteen tot zijn hoogtepunt zou komen.
"Nu ben je er weer vanaf." Sprak ze tegen hem.

Koning Thobias Hiddon

Door wat ze zei ademde hij diep in, hij vond dit zo moeilijk. 'Je bent allang deel van ons leven,' mompelde hij zacht. Misschien niet van dat deel, maar toch al ver genoeg om in de problemen te zitten. Door wat ze daarna zei werd zijn blik nog strakker. 'Je lijkt het mij soms alleen maar moeilijker te maken.' zei hij nu. Hij vond het echt niet leuk dat ze dit deed, zonder overleg, zonder iets. Daarna voelde hij opeens een schok door zijn lichaam gaan, hij sloot zijn ogen en hij kreunde diep, wat was dit nou weer? Dit gebeurde hem bijna nooit. Het gevoel was enorm intens en hij probeerde het nog in te houden, maar het gebeurde toch en was ook nogal heftig. Door wat ze daarna zei opende hij zijn ogen weer en hij slikte even. 'Was dat nodig?' vroeg hij schor. Hoe moest hij dit verklaren tegenover Destiney en Gwynn?

Dany

Hij mompelde dat ze allang een deel was van hun leven. "Dat weet ik, maar ik wil geen deel uitmaken van dat gedeelte, daar hou ik me liever vandaan." Sprak ze zachtjes tegen hem. Hij zei dat zij het hem soms alleen maar moeilijker leek te maken.
"Ja, klopt, dat is ook nodig, anders word je nooit beter." Sprak ze doordringend tegen hem.
Ze grinnikte zachtjes doordat hij zo heftig reageerde en hij vroeg haar schor of het nodig was.
"Je wilde er vanaf toch? Nu kun je weer een paar maanden vooruit, ik geef je je lust namelijk niet terug voor Destiney zich goed genoeg voelt. Volgens mij gaat het nu juist hartstikke goed tussen lullie twee en dat wil ik voorlopig zo houden." Legde ze uit.

Koning Thobias Hiddon

'Dat kan ik begrijpen,' mompelde hij zacht. Misschien moest hij het toch los laten, ze wilde het echt niet, het was beter om haar niet te pushen. Dat zou alleen maar hun vriendschap verpesten. Door wat ze daarna zei werd hij opnieuw kwaad, hij vond dit oneerlijk. 'Het is een belangrijk deel van mijn leven, Dany. Als je mij dit afneemt, zoek ik andere uitvluchten. Dat probeer ik niet te doen, voor jou...' zei hij zacht. 'Het geeft mij afleiding, het maakt mij gelukkig. Ik weet dat ik afstand moet houden van Destiney en dat ze het niet kan, maar ik heb het nodig...' zei hij zacht.

Dany

Hij kon haaar gelukkig wel begrijpen en daardoor glimlachte ze een klein beetje naar hem. Hij werd weer boos en zei dat het een belangrijk deel van zijn leven was, hij zocht andere uitvluchten als ze het van hem afnam en dat probeerde hij niet te doen voor haar. "Het ging toch best wel goed de laatste tijd?" Vroeg ze hem zacht. Ze vond het moeilijk om hier een keuze in te maken. ze beet zachtjes op haar lip en keek naar hem.
"Ik geef je de helft terug." Zei ze uiteindelijk tegen hem en ze begon zacht te mompelen, haar ogen werden weer paars en kleurden langzaam weer terug naar haar normale kleur en op een gegeven moment had hij weer de helft van zijn lust terug.

Koning Thobias Hiddon

'Dat ik dat poeder amper gebruik doe ik voor jou, niet omdat ik mij zo goed voel.' gaf hij zacht toe. Hij trok langzaam zijn shirt iets van zijn armen af, het zag er afschuwelijk uit, zelfs voor hem. Hij was het wel gewend, maar er was geen stukje huid op zijn armen heel, alles was kapot, de plekken waren heel diep op sommige stukken van zijn armen. Hij liet de stof weer zakken en ze zei dat hij de helft terug kreeg, waardoor hij langzaam knikte. Dat was een begin, misschien ging dat beter.

Dany

Hij liet haar zijn huid zien en ze schrok er echt van. "Oh god, Thobias... het spijt me..." Fluisterde ze heel zachtjes tegen hem. Ze pakte hem zachtjes vast en knuffelde hem. "Het spijt me echt, je had het moeten zeggen... ik voelde dit niet... je sluit echt iedereen buiten wanneer je dat doet, is het niet?" Vroeg ze hem schor. Ze vond het echt afschuwelijk, echt heel erg naar.

Koning Thobias Hiddon

Ze schrok heel duidelijk, dit deel kreeg ze dus niet mee van hem. Ze zei dat het haar speet, ze kwam naar hem toe en nu ze haar armen om hem heen sloeg brak hij helemaal. De tranen liepen over zijn gezicht heen en hij snikte zacht. Het gebeurde niet zo snel, maar nu wel, de emoties zaten zo hoog. Hij wilde Destiney zo graag helpen, maar ze was helemaal kapot van binnen, hij kon niets doen. Er was niets te doen. Zelfs de heks kon niet meer betekenen en ze moesten wachten. Als hij iets niet goed kon was het afwachten en het maakte hem kapot. Ze zei dat hij het had moeten zeggen, ze voelde het niet omdat hij iedereen buitensloot. Hij knikte langzaam, hij wist dat hij het deed, hij sloot zichzelf op zo'n moment op in zijn eigen hoofd. 'Het wordt wel weer beter als alles beter gaat...' snikte hij zacht. Daar hield hij zich ook echt aan vast.

Dany

Hij brak in haar armen en daardoor hield ze hem steviger vast. "Sst... lieve, Thobias... alles komt goed, het komt goed... niet bang zijn." Fluisterde ze zachtjes tegen hem. Ze streek door zijn haren heen en bleef hem vasthouden.
Hij gaf ook aan dat hij inderdaad iedereen buiten sloot op zo'n moment en hij snikte dat het beter ging wanneer de rest ook beter zou gaan.
"Ik heb nog wat voor je." Sprak ze zachtjes. Ze liet hem langzaam los en liep naar de badkamer toe. Dar kwam ze terug met een flesje waarin een paars goedje gaf dat zelfs een beetje licht gaf.
"Ik weet dat je graag alles wilt doen om Destiney te helpen, daarom heb ik heel erg lang nagedacht en uiteindelijk is het me gelukt om dit te maken, samen met Serena. Masseer haar hier elke dag mee en ze zal zich echt beter gaan voelen." Ze drukte het flesje zachtjes in zijn handen en keek hem doordringend aan.

Koning Thobias Hiddon

Het was heel fijn dat ze hem stevig vasthield, op dit moment kon hij wel wat steun gebruiken. Bij Destiney liet hij niet echt helemaal zien hoe zwaar hij het had, dat vond hij veel te moeilijk. Gwynn wist het wel, maar daar probeerde hij toch wat afstand van te houden, anders werd het veel te moeilijk voor hem. Door de band die hij nu met Dany had, kon hij het hier blijkbaar wel kwijt. Misschien had hij toch niet zo veel afstand van haar moeten houden, maar gewoon langs moeten gaan. Ze liet hem los en ze zei dat ze nog iets had, ze kwam terug met een flesje en ze vertelde wat hij moest doen. Hij keek haar even dankbaar aan, hij was vreselijk blij dat hij iets kon doen om te helpen. 'Je bent geweldig,' zei hij heel zacht. 'Het spijt mij dat ik niet langs kwam... dat zal ik voortaan wel doen,' zei hij daarna nog zachter. Hij wilde nu weer terug naar Destiney en Gwynn, maar hij was haar wel dankbaar en hij was opgelucht nu ze het hadden kunnen bespreken. Nu wilde hij wel weer langskomen.

Dany
Hij was haar heel erg dankbaar, ze zag het helemaal aan hem. Hij vond haar geweldig en zei daarna dat het hem speet dat hij niet langs was gekomen, hij zou dat voortaan wel doen.
"Dat zou ik heel erg fijn vinden, Thobias... je weet dat je over alles met me kan praten, want ik weet vaak al van te voren hoe je je voelt, dus ik heb ook niet veel extra informatie nodig." Glimlachte ze. Ze gaf hem een knipoog en liet hem weer terug gaan.


KOningin Destiney hiddon

Wanneer Thobias weg was gegaan, was ze tegen Gwynn aan gaan zitten, ze vond het gewoon heel fijn bij haar en vertrouwde haar toch wel heel erg. Langzaam was ze in slaap gevallen, zonder dat ze eht echt door had gehad eigenlijk. Nu de deur weer open ging, schrok ze weer wakker en knipperde ze met haar ogen.

Koning Thobias Hiddon

Hij was echt opgelucht nu, het pijnlijke gevoel was weg en hij was blij dat hij weer normaal met Dany om kon gaan, want dat betekende toch wel heel erg veel voor hem. Dat bleek nu helemaal. 'Ik zal vaker langskomen, ik ben je echt dankbaar,' zei hij zacht. HIj ging de kamer weer in en hij zag Destiney en Gwynn tegen elkaar aanzitten, zijn vrouw werd weer wakker en hij glimlachte zwakjes. Hij zag de blik van Gwynn nu naar zijn broek glijden en daardoor schraapte hij zijn keel even, hij zou zich eerst wel gaan omkleden. 'Het was inderdaad Dany,' mompelde hij zacht, daarna haalde hij wat kleding uit de kast.

Koningin Destiney Hiddon

Ze keek slaperig naar Thobias die zacht mompelde dat het inderdaad Dany was. Ze grinnikte. "Ik zei het toch... ze zorgt voor ons." Sprak ze tegen hem. Al was dat wel op Dany's eigen manier, maar dat vond Destiney niet eens zo heel erg, Dany's fouten waren vaak makkelijk op te lossen en ze was heel toegankelijk voor kritiek.

Koning Thobias Hiddon

'Ja, dat is zo, al weet ik nog niet helemaal of ik hier zo blij mee ben of niet, maar ze heeft mij de helft van het gevoel teruggegeven, dus ik ben benieuwd,' zei hij zacht. 'En ze zorgde ervoor dat ik in een keer klaar was, dat ook,' mompelde hij. Hij was daar nog steeds niet zo heel blij mee, het was nogal raar geweest, al had het wel voor opluchting gezorgd. 'Ze heeft ook iets gemaakt, als ik jou er mee masseer ga jij je beter voelen,' zei hij, hij haalde nu het flesje tevoorschijn. Hij legde de schone kleding nog maar even aan de kant, dit was belangrijker. Hij ging bij Destiney zitten en hij liet het zien.

Koningin Destiney Hiddon

"Oké, we gaan het zien." Glimlachte ze een klein beetje naar hem. Ze wist ook niet goed wat ze ermee aan moest, maar het was nu eenmaal niet anders. Dany zorgde er ook voor dat hij in een keer klaar was.
"Dat luchtte wel op denk ik." Sprak ze zachtjes. Hij kwam nu dichterbij en zei dat ze iets gemaakt had en als hij haar ermee zou masseren, zou ze zich beter gaan voelen. Haar ogen twinkelden daardoor.
"Dat lijkt me wel echt heel erg fijn." Sprak ze hem toe. Hij liet het flesje zien. "Sowieso vind ik een massage van jou wel fijn." Glimlachte ze en ze drukte een kusje op zijn wang.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat het waarschijnlijk wel opluchtte en hij knikte langzaam. 'Al was het niet echt de manier waarop ik gehoopt had,' zei hij met een zwakke grijns op zijn gezicht. Hij zag de twinkeling in haar ogen en daardoor glimlachte hij nog meer, Gwynn kwam nu overeind. 'Geniet maar even van dit moment samen, ik ben in mijn kamer als jullie mij nodig hebben,' zei ze lief. Hij knikte dankbaar en daarna boog hij naar Destiney toe. 'ZUllen we het maar meteen uitproberen?' vroeg hij zacht.

Koningin Destiney Hiddon

"Nee, maar het is in ieder geval weg." Glimlachte ze lichtelijk. Ze zag Gwynn overeind komen en de vrouw zei dat ze hier samen van moesten genieten en zij was in haark amer. "Dankjewel." Fluisterde ze. Thobias wilde het meteen uitproberen en ze knikte. "Ja, graag." Grijnsde ze. Ze besefte zich dat hij haar nu voor het eerst zonderk leding zou zien en zo ook de lelijke plekken zou zien die ze had en ze wist niet zo goed hoe dat zou zijn, ze keek er zelf ook liever niet naar.

Koning Thobias Hiddon

'Ja, dat is zo.' zei hij grijnzend tegen haar. Ze vond het gelukkig niet erg. Ze wilde het zelf ook meteen uitproberen en daarna leek ze toch wat te aarzelen. 'Het wordt alleen maar beter en het gaat mij om jou,' fluisterde hij zacht. Hij zette het flesje weg en daarna begon hij langzaam haar kleding los te maken, maar hij vond het wel heel erg. Ze was altijd zo prachtig geweest, ze moest echt ontzettend veel pijn hebben en het zag er enorm akelig uit. Hij hoopte dat dit werkte. Dat het iets voor haar zou doen.

Koningin Destiney Hiddon

Ze had zijn woorden wel echt nodig. Ze knikte alleen maar en glimlachte dapper naar hem. Hij maakte haar kleding langzaam los en ze sloot zelf haar ogen om het zelf niet te hoeven zien. Ze ging voorzichtig liggen en opende langzaam haar ogen en keek naar Thobias. Het liefste zou ze haar armen om haar eigen lichaam heen slaan zodat hij niets zou zien, maar dan kon hij haar ook niet masseren, daarom bleef ze een beetje gespannen liggen.

Koning Thobias Hiddon

Ze was duidelijk heel gespannen en hij begreep het wel, dit was waarschijnlijk ook echt heel wat voor haar, niet zo gek ook. Het was niet raar dat ze hierdoor onzeker werd. Hij pakte een beetje van het spul en hij wreef het over zijn handen heen, daarna gleden zijn handen voorzichtig over haar huid heen, vol liefde. Hij was heel teder, maar het deed genoeg met hem dat hij haar eindelijk kon aanraken. Ze was niet mooi op dit moment, helemaal niet, maar toch voelde het goed dat het kon.

Koningin Destiney Hiddon

Ze voelde zijn handen zachtjes over haar huid heen gaan en ze begon helemaal te ontspannen, dit voelde heerlijk... het spul drong door tot haar huid en ze sloot haar ogen genietend van verlichting. Het voelde heel fijn. Het brandende gevoel werd een beetje geblust op deze manier en ze zag ook dat het de blauwe plekken en wonden een beetje genas.
"Wat fijn..." Fluisterde ze zachtjes.

Koning Thobias Hiddon

Het leek echt heel erg fijn voor haar te zijn en doordat ze ontspande glimlachte hij een beetje. 'Ik ben heel blij dat het helpt...' zei hij zacht tegen haar. Hij liet zijn handen verder over haar lichaam glijden en hij zuchtte zacht. De plekken waren natuurlijk niet echt aantrekkelijk, maar verder was ze dat wel en hij voelde het alweer opbouwen in zijn lichaam. Het was eigenlijk wel een fijn gevoel. Het gaf hem afleiding. ' Dus nu ga ik dit een paar keer per dag doen...' zei hij grijnzend.

Koningin Destiney Hiddon

Hij was heel erg blij dat het hielp voor haar. "Het helpt heel erg, ook al is het misschien maar van korte duur, het is wel echt prettig." Glimlachte ze hem toe. ZIjn handen gleden verder en ze zuchtte genietend. Hij zei haar grijnzend dat hij dit een paar keer per dag ging doen.
"Graag, heel graag." Klonk haar stem opgetogen en vrolijk.

Koning Thobias Hiddon

Hij was echt blij dat het fijn voelde, ook al was het maar voor nu. Hij streek over haar benen heen en hij ademde diep in. ' Je bent zo geweldig.' Zei hij zacht kreunend tegen haar. Hij drukte zijn lichaam zacht tegen haar aan en hij zoende haar in haar hals. 'Krijg je er ook energie van?' Vroeg hij zacht. Misschien konden ze nu dan wat meer doen, want nu het verlangen er weer een beetje was, wilde hij het wel heel erg graag.