Saving Wateranda

Ravanna Katar

Ze luisterde naar hem en hij zei dat hij echt wilde dat ze dit maar één keer zou doen, hij wilde niet dat ze verslaafd zou raken. Hierna mocht ze het nooit meer doen. Ze knikte eventjes. "Ja, dat is goed." Fluisterde ze zachtjes. Ze zag hoe hij de pil innam en niet veel later deed ze zelf hetzelfde. Ze slikte de pil door en kroop daarna tegen hem aan.

Devon Nomad

Al na een paar minuten voelde hij zich wat licht in zijn hoofd, hij kreeg meer energie, zijn gedachten werden wat positiever en wat enthousiaster, nu voelde hij zich wat beter. Dit was een veel fijner gevoel. Hij liet zijn hand zachtjes over haar arm heen glijden, ze leek ook opeens een stuk mooier. Alles leek mooier en normaal was ze al zo leuk. Ze zag er echt goed uit. Hij drukte zijn lippen in haar hals en hij zoog heel zachtjes. Nu kon hij het echt niet meer laten.

Ravanna Katar

Ze voelde zich raar en ze voelde zich eigenlijk helemaal niet fijn... Niet zoals ze dacht dat het zou zijn. Ze begon te rillen en ze klappertandde zelfs, alles om haar heen leek te draaien en ze zweette vreselijk erg. Ze greep naar haar buik, ze voelde zich echt ziek en alles deed pijn...

Devon Nomad

Hij had pas na een paar seconde door dat het met haar helemaal niet zo goed ging. Hij legde zijn hand tegen haar hoofd aan en hij ademde diep in. 'Rustig aan... Rustig aan. Je moet proberen kalm te blijven.' zei hij zacht tegen haar. Hij liet zijn hand naar haar buik glijden en hij sloot zijn ogen om zich te concentreren. Het was een stuk moeilijker nu. Toch haalde hij het zo goed mogelijk uit haar. Hij deed echt zijn best, maar hij moest veel meer oefenen. Hij nam zich voor om dat vanaf nu te doen. 'Het is gevaarlijk... We moeten het niet meer doen... Ik zal het niet meer doen.' zei hij zacht.

Ravanna Katar

Hij deed zijn best om de pijn bij haar weg te halen en ze lag nu opgekropt tegen hem aan. Een doffe pijn was nog in haar lichaam aanwezig en ze keek wat vaag voor zich uit. Ze hoorde hem praten, maar ze luisterde niet echt. Nog licht trillend klampte ze zich aan hem vast en bleef ze voor zich uit staren.

Devon Nomad

Hij sloeg zijn armen om haar heen en hij streek door haar haren heen. 'Het is goed, ik ben bij je... Het trekt vanzelf weg... Dat beloof ik je.' zei hij zacht tegen haar. Hij hield haar heel dicht tegen zijn lichaam aan en hij probeerde zo veel mogelijk rust uit te stralen om haar rustig te houden. Hij wist dat het vanzelf weg zou trekken, maar hij wilde niet dat ze doodsbang was. Ze voelde zich duidelijk al slecht genoeg. Dit was nooit zijn bedoeling geweest. Het was onverstandig, maar dat zag hij nu pas in.

Ravanna Katar

Langzaam begon ze een beetje te verstaan wat hij zei en ze kwam weer wat meer tot rust. Ze leunde tegen hem aan en sloot haar ogen.
"Hoe kan dit?" Vroeg ze met een zachte en schorre stem aan hem. Hoe kon het voor hem zo fijn voelen en voor haar zo vervelend en verschrikkelijk?

Devon Nomad

Ze vroeg nu heel erg zacht hoe dit kon en daardoor keek hij haar weer aan. 'Ik weet het niet precies... Maar jij reageert er anders op. Ik weet niet of het komt door jouw krachten, want de reactie is sowieso per persoon heel verschillend, maar dit had ik niet verwacht. Dan had ik het jou nooit laten doen.' zei hij zacht tegen haar. 'Het spijt mij.' voegde hij er nog aan toe en hij sloeg zijn armen weer zachtjes om haar heen. Het lag wel heel erg fijn zo, hij voelde graag haar lichaam dicht tegen zich aan.

Ravanna Katar

Hij wist niet precies hoe het kwam, maar ze reageerde heel anders. Het kon aan haar krachten liggen, hij had het in ieder geval niet verwacht. "Nee..." Fluisterde ze, dat had ze zelf ook echt niet. Ze had niet gedacht dat het zo mis zou gaan. Hij zei dat het hem speet.
"Ik deed het zelf.." Klonk haar stem schor. Ze voelde zijn armen om haar heen en ze sloot haar ogen om te genieten van hem dichtbij haar.

Devon Nomad

Ze had het ook niet verwacht en ze zei nu dat ze het zelf had gedaan. Hij schudde langzaam zijn hoofd. 'Ik had je moeten waarschuwen, het kan altijd mis gaan. Ik heb niet eens iets gezegd.' zei hij zacht tegen haar. Hij streek langs haar wang en hij bleef naar haar kijken. 'Ik denk eigenlijk dat het beter is als we wat meer afstand van elkaar houden.... Ik kan dit anders nooit volhouden. Ik ga je veel te leuk vinden en het doet pijn...' Fluisterde hij nu moeizaam.

Ravanna Katar

"Ik heb het geprobeerd en ik zal het nu ook nooit meer willen proberen." Fluisterde ze hem toe. Ze zou er nu ook nooit meer nieuwsgierig naar zijn naar hoe het zou voelen. Dat scheelde al wel een hoop.
Ineens zei hij dat het beter was om meer afstand te houden, hij kon dit nooit volhouden en hij ging haar te leuk vinden, dat deed pijn. Ze haalde even diep adem.
"Maar we moeten wel elke dag samen trainen... soms kan ik ook niet slapen als jij niet bij me bent." Vertelde ze zacht aan hem.

Devon Nomad

' dat is wel zo.' Stemde hij nu in. Ze had wel gelijk, maar hij voelde zich er toch wel een beetje schuldig door nu. Hij had dit nooit toe moeten laten. Door wat ze daarna vertelde staarde hij haar aan. 'Ik vind dit echt moeilijk. Elke minuut die wij samen zijn vind ik jou leuker en leuker en jij lijkt alleen maar afstand te willen huilen, terwijl ik je wil vastpakken, wil aanraken, wil zoenen.... En nog veel meer. Ik snap heel goed dat jij dat niet wilt, dat jij andere dingen aan je hoofd hebt, maar ik kan dit niet zo, dit doet mij pijn.' Fluisterde hij.

Ravanna Katar

Hij staarde haar aan en gaf aan dat hij het moeilijk vond. Hij vond haar steeds leuker worden. "Ik vind jou ook steeds leuker..." Fluisterde ze zacht tegen hem, ze wilde alleen niet al die dingen, nog niet. ze vond het gewoon geen prettig idee, ze was er nog niet aan toe ook. Hij zei dat het hem pijn deed en daardoor keek ze naar de grond. Ze wist het ook eventjes niet, ze vond het gewoon moeilijk

Devon Nomad

Ze zei alleen maar dat ze hem ook steeds leuker vond, maar hij wist wel dat het verder niets zij, want hij zou verder niets krijgen, waarschijnlijk. 'Kom, we gaan wel slapen. Het is allemaal zwaar geweest, we kunnen wel wat rust gebruiken. Knuffelen was goed, toch?' Vroeg hij nu zachtjes en met een lieve glimlach op zijn gezicht tegen haar. Hij streek langs haar wang en hij gaf haar een kusje, daarna liet hij haar bij zich liggen en begon hij heel voorzichtig en langzaam haar kleding los te maken.

Ravanna Katar

Hij zei dat ze gingen slapen, het was zwaar en ze konden wel wat rust gebruiken. Hij vroeg haar ook of knuffelen goed was. "Ja, maar ik begrijp je nu niet echt..." Mompelde ze. Hij begon haar kleding ook los te maken en ze keek hem verward aan.
"Devon... je wilde dit toch niet? Niet dichterbij me komen? Waarom doe je dit dan? Als je afstand wilt dan is dit niet verstandig." Ze was ontzettend in de war door zijn tegenstrijdige gedrag.

Devon Nomad

Hij keek op naar haar en hij ademde langzaam in. 'Ik kan het niet, Ravanna. Ik vind je echt leuk en ik kan niet helemaal afstand houden, al zou het voor hem waarschijnlijk veel makkelijker zijn en minder pijnlijk, maar hij hield het toch niet uit. ' Je moet het maar gewoon zeggen als ik echt te ver ga, maar misschien vind je het wel fijn worden. Ik zal niets doen wat jij niet wilt, ook al ben je echt ontzettend aantrekkelijk.' zei jij met een glimlachje op zijn gezicht tegen haar. Hij zoende haar nu heel zachtjes, het was heel lief.

Ravanna Katar

Hij zei nu dat hij geen afstand van haar kon houden. Hij wisselde echt zo snel en ze werd er af en toe echt helemaal gek van. Misschien kon ze het maar beter een beetje over zich heen laten komen, maar eigenlijk wist ze dat ook nog niet zeker. Ze moest het hem zeggen wanneer hij te ver ging en ze knikte een beetje. "Zal ik doen." Fluisterde ze. Ze bloosde wanneer hij vond dat ze ontzettend aantrekkelijk was en ze glimlachte naar hem. Hij was wel heel erg lief. Ze zoende hem zachtjes even terug

Devon Nomad

Ze leek hem niet echt te kunnen volgen en dat was niet zo heel gek. Hij kon zichzelf soms amper volgen. Hij zag haar rood worden, dat stond haar heel erg leuk. Hij maakte haar kleding helemaal los en hij liet haar lingerie maar wel aan. Daarna trok hij zelf ook zijn kleding uit, hij hield zijn onderbroek aan en hij sloeg zijn armen om haar heen. 'Vind je dit fijn?' Vroeg hij nu zacht aan haar. Hij streek langs haar gezicht. Hij vond het wel lastig, want hij voelde gewoon dat hij echt voor haar viel. Hij vond haar met de minuut leuker worden en daarom werd het ook elke keer moeilijker.