Skyrim RPG

Koning Reagan Tridon

"Dat begin ik zelf ook steeds meer te geloven." Glimlachte hij haar nu toe. Wanneer hij zo snel langs de kamer liep, fluisterde ze dat ze trots op hem was. "Dat was vroeger mijn slaapkamer, ik durf er nooit meer in, Serena..." Fluisterde hij hees tegen haar. Het voelde wel ergens heel ontspannend dat ze over zijn vingers streelde.


Remi Kaskadar

"Meestal wel." Hij gaf Thobias even een knipoog. Dat vond hij leuk, Thobias ging er soms verder op door en dat was eigenlijk een van de enige waarbij hij het kon maken, maar hij vond het heerlijk. Er werd hem heel duidelijk vertelt dat hij goed voor zijn zus moest zorgen.
"Klinkt heel aantrekkelijk." Zijn ogen twinkelden lichtelijk uitdagend, maar daarna besloot hij op te houden. "Ik zal haar eens opzoeken." Knikte hij.

Serena Lomaz

'Het is niet zo gek dat je het niet meer durft,' fluisterde ze. 'Het maakt niet uit, helemaal niet.' zei ze daarna. Ze keek hem aan, haar blik net zo lief en rustig als altijd, want zo was ze gewoon. Daarom dacht ze ook wel dat dit heel erg goed zou kunnen helpen, waarschijnlijk werkte het wel tussen hun, het klikte in ieder geval al heel erg goed.

Koning Thobias hiddon

'Wanneer niet dan?' vroeg hij nu aan Remi. Het deed hem wel goed om elkaar even te plagen, daardoor voelde hij zich iets vrolijker. Remi zei dat het aantrekkelijk klonk en Thobias zag de twinkeling in zijn ogen. 'Hey, ik ben getrouwd nu, haal je maar geen gekke dingen in je hoofd.' zei hij met een grijns op zijn gezicht. 'Ja, ga maar, voor je hier helemaal gek wordt.'

Koning Reagan Tridon

Ze vond het helemaal niet gek dat hij het niet meer durfde en het maakte ook helemaal niets uit. "Misschien... als je straks met mij hier komt wonen, zou jij het dan helemaal opnieuw willen inrichten? Er iets moois van maken?" Vroeg hij haar nu heel erg zachtjes en hij keek naar haar met een lichte glimlach.
"Kun je dansen?" Hij wilde graag verder op een ander onderwerp en voor vanavond zou ze wel moeten kunnen dansen.


Remi Kaskadar

"Nu bijvoorbeeld." Plaagde hij hem terug. Hij was getrouwd en hij moest zich geen gekke dingen in zijn hoofd halen, al wist hij heel erg goed dat wanneer hij doorging, Thobias het misschien nog wel zou willen.
"Ik ga al." Grijnsde hij en hij liep de gang weer op. Bij de deur van Gwynn bleef hij staan en hij klopte aan op haar deur.

Serena Lomaz

Door wat hij voorstelde straalde ze meteen, dat vond ze echt super leuk. 'Natuurlijk wil ik dat... het lijkt mij geweldig. Ik wil er echt iets moois van maken, iets wat helemaal van ons samen is..' zei ze zacht tegen hem en ze pakte zijn andere hand ook voorzichtig vast. Dit voelde wel echt heel fijn. Hij vroeg of ze kon dansen en daardoor grijnsde ze een beetje. 'Niet zo goed als jij, waarschijnlijk. Een klein beetje...' zei ze tegen hem.

Koning Thobias Hiddon

'Daar meen je niets van,' zei hij grijnzend tegen Remi. Hij zei dat hij al ging en daarna vertrok hij ook meteen, hij keek even opzij naar Destiney. 'Het is wel een aardige gast hoor, al lijkt hij een beetje raar,' plaagde hij haar nu een beetje en daarna drukte hij heel zacht zijn lippen op haar wang. 'Hoe gaat het met je? Met de pijn?' vroeg hij bezorgd.

Gwynn Hiddon

Ze was met David aan het spelen, het ging nu wel ietsje beter met hem, al was het nog niet echt geweldig. Hij moest hier echt wennen, maar dat kwam wel goed. Uiteindelijk. Ze keek op toen er op de deur geklopt werd. 'Kom maar binnen,' riep ze meteen, nu kon David het wel hebben en hij moest er toch aan gaan wennen.

Koning Reagan Tridon

Hij had niet verwacht dat het haar zo vrolijk maakte, ze leek het echt heel erg leuk te vinden dat ze er wat van mocht maken en daardoor grijnsde hij naar haar. "Denk er maar alvast goed over na, kun je straks meteen aan de slag." Glimlachte hij haar nu toe met een zachte blik in zijn ogen, ze was heel erg leuk als ze zo enthousiast was. Ze pakte nu ook zijn andere hand. "Laten we oefenen voor vanavond, ik moet je wel normaal kunnen vasthouden als we dansen." Plaagde hij haar toe.


Koningin Destiney Hiddon

"Dat is voor het eerst dat ik een man tegen ben gekomen die meer intresse heeft in een andere man dan in mij." Grinnikte ze. Volgens Thobias was het wel een aardige gast, dat geloofde ze ook wel, anders zou hij hem nooit bij Gwynn in de buurt laten. Ze voelde zijn lippen zacht op haar wang en daardoor sloot ze haar ogen eventjes. Hij wilde weten hoe het ging.
"Het steekt behoorlijk, maar het gaat wel, hoe gaat het met jou?" Wilde ze van hem weten en ze streelde zachtjes langs zijn wang.


Remi Kaskadar

Hij mocht binnenkomen van haar en daardoor opende hij langzaam de deur.
"Hoi, ik ben Remi." Glimlachte hij breed. Hij haalde een klein knuffelbeertje uit zijn zak en kwam op de jongen af. "Jij bent David, toch?" Vroeg hij en hij stak het kleine knuffeltje uit naar de jongen.

Koning Thobias Hiddon

Door wat ze zei grijnsde hij weer. 'Ik ben onweerstaanbaar, voor elk geslacht.' Plaagde hij haar nu. Van Remi wist hij het wel, dat ging al tijden op deze manier. Maar nu moest hij er waarschijnlijk wat meer mee ophouden, al leek Destiney het niet zo heel erg te vinden. Het ging wel goed, maar het prikte, eigenlijk net zoals bij hem. 'Hetzelfde, maar ademen blijft voor mij een klein beetje lastig.' Zei hij. Hij had verder eigenlijk niks te klagen, het was een stuk erger.

Gwynn Hiddon

'Hoi Remi.' zei ze glimlachend. 'Ik ben Gwynn en dit is David.' zei ze. Hij stelde zichzelf al voor aan David en hij had zelfs een knuffel mee. de jongen vond het duidelijk geweldig. Hij pakte de knuffel aan en hield hem stevig vast. Hij zei niets, maar hij straalde gewoon dankbaarheid uit, daar was Gwynn wel heel erg blij mee. David had wel echt een goed hart, dat was het belangrijkste.

Koningin Destiney Hiddon

"Onweerstaanbaar ben je zeker..." Fluisterde ze hem zachtjes toe en ze gaf hem even een knipoog. Hij sprak dat het bij hem hetzelfde was, alleen ademhalen bleef lastig. "Logisch ook.." Klonk haar stem zachtjes. Ze streelde langs zijn gezicht met haar vingers en keek naar hem.
"Ik ben echt stapelgek op je..." Mompelde ze zacht.


Remi Kaskadar

Gwynn stelde ziczhelf ook voor en hij keek met een grijns toe hoe de jongen hem dankbaar aankeek en de knuffel stevig vastpakte. "Dat was duidelijk een goede keuze." Grijnsde hij nu. Hij keek weer op naar Gwynn.
"Ik zie al waarom ik opgetrommeld ben." Glimlachte hij lichtelijk. Gelukkig had hij het allemaal al verwerkt en hielp hij nu graag anderen, maar anders was dit heel erg lastig voor hem geweest.

Koning Thobias Hiddon

'Dat is goed om te horen.' zei hij grijnzend tegen haar. Hij keek in haar ogen en daarna zoende hij haar heftig. het was wel iets pijnlijk, maar hij wilde het heel graag. Hij verlangde nu echt enorm naar haar, maar waarschijnlijk kon het niet echt nu, ze had sowieso nog te veel pijn en hij wilde het niet nog erger maken. Dat was niet zijn bedoeling, maar hij kon het verlangen niet echt tegen houden, het was zo sterk bij hem. Hij hoopte dat ze het niet al te erg vond.

Gwynn Hiddon

'Zo te zien heb je nu al vrienden gemaakt.' zei ze glimlachend tegen Remi, omdat David hem duidelijk nu al geweldig vond. Hij vond het leuk en hij liep met de beer heen en weer,het was leuk om hem zo enthousiast te zien. Door wat Remi daarna zei keek ze op. 'Wat? Zie ik er zo slecht uit dat ik hulp nodig heb?' Vroeg ze met een glimlachje op zijn gezicht aan haar.

Koningin Destiney Hiddon

Ze werd heftig door hem gezoend, ze zoende in het begin heftig met hem mee, maar dat werd steeds minder, ze kreunde van de pijn en klemde op een gegeven moment haar kaken op elkaar. Ze deed nog wel haar best, maar het was echt niet meer uit te houden. Ze keek Thobias even aan, tranen brandden in haar ogen.
"Sorry, het doet zo'n pijn..." Fluisterde ze en wat trillerig ging ze weer naast hem liggen, heel erg stil zodat de pijn langzaam weg zou ebben.


Remi Kaskadar

Hij had al vrienden gemaakt en David liep rond met de beer in zijn handen. Hij grijnsde hierdoor eventjes.
"Oh, nee, ik had het echt niet over jou." Zei hij meteen tegen Gwynn. "Ik had het over mezelf. Ik ben vroeger behandeld alsof ik ziek was, een beetje zoals David, alleen was ik dat niet. Ik was omringd door jongens zoals hij. Misschien dat ik daardoor nog gewoon wat anders ben dan de rest. Doordat ik op mannen val, is eigenlijk alles een tijdje heel erg geweest en vonden ze dat ik niet normaal kon functioneren." Vertelde hij aan haar.
"Als klein kind sprak ik nooit en van daaruit vonden ze steeds meer dingen die mis met me waren, de enige verklaring dachten ze daarvoor te hebben dat ik ook zo was." Legde hij zonder veel moeite aan haar uit.

Gwynn Hiddon

' Oh, wat erg voor je...' zei ze zacht. 'Gelukkig gaat het nu wel goed, volgens mij ben je een geweldige man, ik ben heel blij dat je hier bent.' zei ze eerlijk tegen hem. Het was echt heel erg fijn dat ze niet meer alleen was en dat David hem ook al leek te mogen. Dat was helemaal belangrijk, want hij was voor haar echt het belangrijkste. 'Heb je Thobias en Destiney gezien? weet je hoe het gaat met ze?' Vroeg ze nu aan hem, omdat ze best wel bezorgd was.

Koning Thobias Hiddon

Hij merkte dat ze pijn had en daardoor slikte hij even. 'Sorry, ik wil je echt helemaal geen pijn doen, juist niet. Maar ik heb er zo veel zin in.' Zei hij heel zacht tegen haar. Hij keek bezorgd naar haar en hij ademde diep in om zichzelf wat meer in te houden. Het was alweer zo lang geleden en hij wilde het echt, maar het kon nu niet. 'Ik ga zo denk ik even een stukje lopen om wat tot rust te komen, vind je dat goed?' Vroeg hij nu.

Remi Kaskadar

Ze vond het heel erg voor hem en zei dat het nu wel goed ging, want ze dacht dat hij een geweldige man was, ze was ook blij dat hij er was.
"Dankjewel, lief dat je dat zegt terwijl je me eigenlijk nog niet eens kent." Vertelde hij haar glimlachend. "Ja, het lijkt redelijk met ze te gaan, denk ik, maar ze hebben nog wel wat rust nodig." Vertelde hij zachtjes.
"Nou, laten we dan maar eens even wat leuks gaan doen, vind je niet?" Vroeg hij vrolijk.


Koningin Destiney Hiddon

Hij wilde haar geen pijn doen, maar hij had er heel erg veel zin in. "Weet ik... ik had gehoopt dat ik het wel kon, want ik weet dat je er heel erg veel zin in hebt, maar ik echt niet... het doet zoveel pijn." Fluisterde ze hem zachtjes toe. Hij ging een stukje lopen om tot rust te komen. Ze knikte eventjes.
"Ja, ga maar, het spijt me dat ik het niet kan, ik red het gewoon niet..." Klonk haar stem heel zacht.

Koning Thobias Hiddon

'Maakt niet uit, jij kan er ook niks aan doen, ik snap het wel.' zei hij zacht tegen haar. Hij kwam voorzichtig wat overeind en hij drukte zacht zijn lippen op die van haar. 'Ik zie je straks weer.' zei hij. Hij trok wat normale kleding aan, maar nog steeds waren zijn wonden wel te zien boven zijn overhemd. het maakte niet echt uit. Hij knipoogde even naar haar en daarna ging hij de kamer uit. Hij zag net Remi en Gwynn met David de kamer uitkomen en daarom ging hij daar naar toe. Hij probeerde het verlangen maar te negeren en niet zo naar Gwynn te kijken, maar dat viel niet mee. 'Wat gaan jullie doen?' Vroeg hij aan hun. David kwam voorzichtig iets naar hem toe.

Koningin Destiney Hiddon

Zij kon er niets aan doen, hij snapte het wel. ze kreeg nog een kus van hem en hij zou haar straks zien. "Ja, ik zie je later wel." Sprak ze hem zachtjes toe en ze kroop in de dekens, ze was bang dat hij naar Gwynn zou gaan of iemand anders... De angst was echt zo gigantisch groot, ze wist dat ze het moest negeren, maar dat was onwijs moeilijk.


Remi Kaskadar

Hij liep met ze de kamer uit en daar kwam Thobias net aangewandeld. "Hoor jij niet in bed te liggen?" Vroeg hij nu aan hem en hij hield zijn hoofd wat schuin. "Wij gaan naar het dorp, ik moet nog even wat onderzoek doen naar Serena, alleen gaan is ook zo saai." Grijnsde hij naar Thobias en hij keek naar David met zijn knuffel.

Koning Thobias Hiddon

Remi vroeg of hij niet in bed hoorde te liggen. 'Hm, ik kan daar niet zo goed tegen en om Destiney niet helemaal gek te maken leek het mij verstandiger om even een rondje te lopen,' zei hij tegen Remi. Het was ook beter, dan had hij even afleiding en mogelijkheid om ergens anders aan te denken, voor hij helemaal gek zou worden van alle gevoelens. 'Oh, oké. Is het goed als ik een stukje met jullie mee loop?' vroeg hij nu.

Remi Kaskadar

Hij kon er niet zo goed tegen en hij wilde Destiney niet helemaal gek maken. "Dus kom je mij maar gek maken?" Vroeg hij plagend aan de man en hij gaf hem een klein duwtje. Hij vroeg of het goed was als hij meeliep.
"Natuurlijk! Geen enkel probleem." Sprak hij vrolijk tegen hem. Hij keek weer naar David en tilde de jongen voorzichtig op en nam hem op zijn arm.
"Zo, kun je met de grote mensen meekijken." Glimlachte hij. Vroeger had hij dat zelf altijd fijn gevonden om alles te overzien alsof hij volwassen was.

Koning Thobias Hiddon

'Ik heb het idee dat jij het op dit moment iets minder erg vindt als Destiney,' zei hij tegen Remi. Hij kreeg een duwtje en daardoor duwde Thobias hem net zo hard terug. Hij vond het geen probleem en Gwynn leek het eigenlijk ook alleen maar fijn te vinden, elke minuut die ze doorbracht met Thobias vond ze eigenlijk wel fijn, ook al was dat met iemand anders er bij. Remi tilde David op en heel even leek de jongen tegen hem te gaan vechten, maar daarna gaf hij zich over en bekeek hij alles.

Remi Kaskadar

"Dat weet ik wel zeker." Grijnsde hij hem toe en hij gaf Thobias even een knipoog, daarna werd hij ook geduwd, dat vond hij leuk en grijnzend keek hij even naar David. Hij verzette zich eerst wel, maar daarna liet hij het toe. Remi hield hem dicht tegen zich aan en praatte tegen hem, heel zachtjes en rustig, maar hij hield hem zo gewoon een tijdje bezig. Ze gingen naar de herberg waar Serena gewerkt had, daar kwam hij vast nog wel meer over haar te weten.

Koning Thobias Hiddon

Hij liep met de twee mee, Remi was bezig met David en daardoor keek hij even naar Gwynn, die diep in zijn ogen terug keek. Hij wist dat ze meer met elkaar moesten praten, anders kwamen ze overal nooit uit, maar het was zo lastig. Uiteindelijk kwam ze iets dichterbij hem lopen en hij sloeg zijn arm om haar schouders heen, hij vond dat dit wel kon, dit zou niet al te veel opvallen. Het verlangen was wel heel erg heftig, maar hij vond het wel fijn om haar even vast te kunnen houden.

Remi Kaskadar

Hij hield de twee wel in de gaten. Net zoals wel meerdere mensen had hij wel vermoedens, maar die werden steeds meer bevestigd door hoe ze met elkaar omgingen, hij zag het heel goed in de ogen van Thobias, hij kende de man zo ontzettend goed, hij kon hem heel erg goed lezen, al wist Thobias dat waarschijnlijk zelf niet. Bij de herberg zette hij David op de bar met een grijns.
"Nergens aanzitten, hé!" Plaagde hij de jongen en hij gaf hem een knipoog. Daarna begon hij met de herbergier te praten over wie Serena gevonden had en hoe het met haar was verlopen in haar leven.

Koning Thobias Hiddon

Het voelde echt wel fijn om haar even dichtbij zich te hebben, omdat deze momenten heel zeldzaam waren. Het was jammer dat hij niets meer mocht doen dan dit, want op dit moment wilde hij juist wel meer. Toch bleef het fijn, het was beter dan niets. Ze kwamen in de herberg aan, hij merkte dat hij echt even moest gaan zitten omdat hij moeilijk ademhaalde en bijna buiten adem was. Hij keek naar zijn zoon, die op de bar zat en om zich heen keek. Gwynn bleef even wat bezorgd bij hem zitten, maar ging daarna naar David toe.

Remi Kaskadar

Hij keek even achterom naar Gwynn en Thobias, hij had het er zo te zien maar zwaar mee en zijn blik stond even bezorgd, maar al gauw kwam Gwynn weer terug en glimlachte hij naar haar. "Ik denk dat we zo maar wel heel gauw weer naar het kasteel moeten, dit houdt hij nooit vol." Mompelde hij en hij knikte naar Thobias.
"David is echt heel leuk." Grijnsde hij naar haar, hij vond het heerlijk met de jongen.

Gwynn Hiddon

Remi dacht dat ze zo maar terug moesten naar het kasteel, want dit hield Thobias nooit vol. Ze schudde langzaam haar hoofd, het was aan Thobias te merken dat hij toch wel veel pijn had en moeilijk kon ademen. 'Ik denk dat hij gewoon weg wilde, maar dat hij het zelf een beetje onderschat.' zei ze tegen Remi. Thobias was ook echt niet goed in stil in bed liggen en niets mogen doen, dus ze snapte het wel. Hij zei daarna dat David heel erg leuk was en ze glimlachte daardoor. 'Vind ik ook, ik ben gek op hem,' zei ze zacht, David kroop nu helemaal tegen haar aan en ze knuffelde hem even.

Remi Kaskadar

Gwynn schudde haar hoofd en gaf aan dat Thobias gewoon weg wilde en dat hij het wat onderschat had. Remi knikte daardoor even en staarde naar de man. Hij keek vervolgens nog eventjes naar Gwynn en David en glimlachte naar ze. Ze was gek op David en hij grijnsde breed. "Dat straalt gelukkig ook van jullie allebei af." Knikte hij. Daarna liep hij op Thobias af.
"Gaat het een beetje, vriend? Of moet ik jou nu terug tillen." Plaagde hij een beetje en hij knipoogde even naar hem.

Koning Thobias Hiddon

Hij keek naar Gwynn en David, ze waren schattig samen en het leek met Remi en David ook goed te gaan, dat was wel heel erg fijn. Remi kwam nu naar hem toe en vroeg of het een beetje ging of dat hij hem terug moest tillen. 'Dat kan mijn ego niet aan,' mompelde hij, maar hij voelde zich toch niet zo geweldig. 'Als ik nog even op adem mag komen, kan ik daarna wel weer mee terug,' zei hij zacht. 'Ik kon gewoon niet langer bij Destiney blijven, ik haat het om zo lang stil te liggen,' zei hij.

Remi Kaskadar

Volgens Thobias kon zin ego het niet aan om getild te worden, het liet hem grinniken. "Dat denk ik inderdaad ook niet." Vertelde hij hem. Hij ging bij hem zitten toen hij aangaf dat hij nog even op adem moest komen en hij keek naar Gwynn en David. "Ik ben blij dat ik ze mag helpen, Thobias, ze zijn het waard en ze genieten zo erg." Sprak hij zachtjes tegen de man. Hij vertelde niet langer bij Destiney te kunnen zitten.
"Er is een heel verschil tussen stil liggen en een flinke wandeling door het dorp te maken." Plaagde hij. "Ga morgen lekker wat doen, ergens een goed boek lezen, laatje toch niet zo beheersen door je verlangen. Je kunt het makkelijk inhouden, maar de hele tijd bij haar liggen, zal het wel heel moeilijk maken, daarom moet je het ook niet zo uitlokken en gewoon wat dingen doen." Sprak hij hem nu toe. "Sorry, ik zie gewoon de manier waarop je uit je ogen kijkt." Verontschuldigde hij zich vervolgens.