Medieval Times

Leroy Fullbright

Door wat Esmeralda zei slikte hij even, maar hij kon het niet opbrengen om te reageren. Hij voelde zich afschuwelijk en de pijn werd weer steeds erger. Hij wilde in bed liggen en geen pijn meer hebben, hij wilde alles vergeten. Lolita stuurde Esmeralda weg en hij zag dat ze naar hem toe kwam. Ze gingen naar de kamer, dan hadden ze rust en waren ze alleen. Hij knikte heel erg langzaam en hij pakte voorzichtig en trillend haar hand vast, hij liep met haar mee, maar het was duidelijk dat hij echt verging van de pijn nu.

Koning Jay FUllbright

'Ik weet het niet, ik weet dat ze pijn hebben, maar ze hebben nog niets gezegd over alles.' zei hij zacht tegen Esmeralda, daarna kroop ze opeens tegen hem aan. Hij sloeg zijn armen voorzichtig om haar heen en hij hield haar zo vast. 'Het komt wel weer goed, maar het heeft veel tijd nodig.' fluisterde hij, omdat Kayton dat ook tegen hem had gezegd.

Lolita Fullbright

Niemand zei wat tegen ze, iedereen draaide zich meteen om en ging wat anders doen, waarschijnlijk was dat het werk van Kayton. Hij wist heel erg goed dat ze dat namelijk niet wilden. Eenmaal in de kamer haalde zelfs Lolita opgelucht adem, ze had echt behoorlijk wat spanning opgebouwd door alles.
"Zal ik je wonden behandelen? Of wil je dat zelf doen?" Vroeg ze nu aan Leroy met een zachte stem.


Koningin Esmeralda Fullbright

Jay wist niet wat er gebeurd was, ze hadden pijn, maar ze hadden niets gezegd. "Het is vast heel erg..." Fluisterde ze. ze voelde zijn armen om haar heen, het voelde verrassend goed en ze kroop nog iets dichter tegen hem aan. Volgens Jay kwam het wel goed, maar had het tijd nodig.
"Echt waar? Zelfs mijn moeder reageerde raar..." Fluisterde ze zachtjes tegen hem. Ze keek even naar hem op, een paar tranen liepen over haar wangen heen.

Leroy Fullbright

Hij was zo blij dat er zelfs niemand echt naar hem keek, want hij wist dat alles hem nu helemaal overstuur zou maken en dat wilde hij niet, want hij werd er echt heel erg bang van. Eenmaal in de kamer vroeg Lolita wat aan hem, hij haalde opnieuw zijn schouders op en hij liet zich heel langzaam op het bed zakken, zijn blik vertrok van de pijn. Hij kon niet eens meer staan en hij trilde over zijn hele lichaam. Hij wilde dat het ophield. Hij pakte een kussen vast en hij kneep het ding bijna helemaal fijn.

Koning Jay Fullbright

'Dat denk ik ook, anders zouden ze het wel met ons bespreken,' fluisterde hij. Hij was ook bang dat het erg was. Ze kroop nog dichter naar hem toe, hij was duidelijk verbaasd, maar vreselijk blij. 'Ik heb je heel erg gemist,' fluisterde hij wel. 'Ja, ik denk echt dat er iets verschrikkelijks gebeurt is, maar ze zijn nu weer thuis, het komt uiteindelijk goed,' fluisterde hij daarna vol vertrouwen. 'Kom, wij gaan ook naar onze kamer,' fluisterde hij daarna.

Lolita Fullbright

Hij haalde zijn schouders alleen maar wat op en ze beet zachtjes op haar lip. Daarna haalde ze wat spulletjes en ze gaf hem een glas met water en medicijnen in zijn handen. "dat maakt te pijn minder erg, drink maar... het helpt je." Fluisterde ze zacht tegen hem. Hij begon namelijk al met het fijnknijpen van een kussen en dat was niet echt een heel erg goed teken. Ze liet hem een zalfje zien.
"Zal ik het op je wonden smeren?" Vroeg ze nogmaals, als hij zijn schouders ophaalde, dan had ze niet echt een antwoord van hem, daar kon ze niets mee.


Koningin Esmeralda Fullbright

Hij dacht het ook, anders werd het wel met hun besproken, ze knikte een klein beetje. Hij fluisterde dat hij haar heel erg gemist had. "Ik jou ook..." ze keek hem eventjes aan en daarna dacht hij wel echt dat het goed kwam uiteindelijk, ze waren nu gelukkig wel weer thuis. Ze knikte hierdoor eventjes.
Hij wilde naar hun kamer en ze pakte nu alleen zijn hand vast. "Ik wil bij jou slapen vannacht... de nachtmerries zijn gestopt en ik wil je nu alleen nog maar knuffelen, het voelde goed, ik denk dat het kan." Ze durfde niet zo goed opgetogen en enthousiast te klinken door de hele situatie, maar ze was er wel duidelijk blij mee. Jay kon dat vast wel zien aan haar, ondanks dat het verder allemaal zo verdrietig was.

Leroy Fullbright

Ze kwam naar hem toe en hij keek haar even kort wat wantrouwend aan, maar het trok ook weer snel weg. Hij pakte het glas vast en hij pakte de medicijnen aan, hij slikte ze door en hij knikte nu wel toen ze vroeg of ze de zalf op zijn wonden zou smeren. Hij vond het doodeng en hij rilde al bij alleen al de gedachte, maar hij wist dat het moest, hij wist dat hij Lolita moest accepteren, anders ging het allemaal helemaal fout, dat wilde hij niet.

Koning Jay Fullbright

Ze had hem ook gemist en hij glimlachte oprecht toen ze zei dat ze bij hem wilde slapen deze nacht. 'Dat zou ik super fijn vinden,' fluisterde hij. Ze maakte hem hier heel gelukkig mee en het deed hem goed dat hij zag dat ze het zelf ook zo voelde, dat ze echt niet bang leek te zijn. 'Kom,' zei hij daarna. Hij nam haar mee naar hun kamer en hij streek zachtjes langs haar wang, het was nog steeds voorzichtig. 'Ik ben zo trots op je,' fluisterde hij.

Lolita Fullbright

Zijn wantrouwende blik deed haar pijn, ze wilde al bijna het glas weer wegzetten, maar hij pakte het aan en slikte de medicijnen door. "Goed zo.." Fluisterde ze zachtjes tegen hem. Daarna knikte hij toch echt toen ze vroeg of ze de zalf op zijn wonden mocht smeren. "Fijn... het wordt er alleen maar beter van." Zei ze hem heel erg zachtjes. Ze smeerde de zalf zachtjes uit, eerst op zijn gezicht met hele voorzichtige gebaren en daarna zijn rug, ze maakte zijn kleding niet los, maar ze smeerde er gewoon een beetje omheen. Waarschijnlijk wilde hij dat toch niet.


Koningin Esmeralda Fullbright

Hij gaf aan dat hij het fijn zou vinden als ze bij hem sliep en ze knikte even met een glimlach. Hij nam haar mee en eenmaal in de kamer streek hij even langs haar wang. Ze deinsde er lichtelijk voor weg, maar accepteerde het wel. Hij vertelde dat hij trots op haar was. Haar ogen twinkelden hierdoor.
"Misschien dat het toch ergens wel werkte dat je eventjes weg was, ik heb daarvoor heel erg veel na kunnen denken, ik vind je niet echt meer eng, maar ik wil het gewoon beperken tot aanraken en knuffelen voor een tijdje, ik durf je denk ik nog niet echt te zoenen, dat komt later wel." Sprak ze zachtjes maar duidelijk tegen hem, zodat hij het niet per ongeluk zou doen.

Leroy Fullbright

Ze zei dat hij het goed deed en dat hij er alleen maar beter van werd, hij knikte langzaam. Ze smeerde de zalf uit, hij hield zijn ogen gesloten toen haar handen over zijn lichaam gleden en hij ademde diep in, hij trilde enorm en het werd erger toen ze verder ging. Gelukkig maakte ze zijn kleding niet los, maar hij wist dat de kans aanwezig was dat het zo gaan ontsteken omdat hij het niet liet verzorgen. Hij vond het genoeg, hij pakte haar hand vast en hij keek haar heel even aan, daarna legde hij zijn hoofd op het kussen neer.

Koning Jay Fullbright

'Ik zal het onthouden, ik wil dat jij het doet wanneer jij er klaar voor bent, ik zal niets doen,' fluisterde hij. Het zou wel iets lastiger worden nu ze weer meer deed en bij hem zou liggen, hij wist dat hij het in de gaten moest houden en misschien zichzelf maar wat meer moest helpen, maar hij hield daar niet zo van. Het was voor hem helemaal niet zo fijn als iets met Esmeralda, maar dat zat er voorlopig niet in en hij had al even moeten wachten. 'Ik vind knuffelen ook heel fijn, ik ben al heel blij dat je bij mij wilt zijn,' zei hij zacht.

Lolita Fullbright

Na een tijdje pakte hij haar hand vast en keek haar heel even aan. Ze stopte voorzichtig en zag hoe hij zijn hoofd op het kussen legde. Ze maakte het comfortabel voor hem en dekte hem zachtjes toe. Daarna ging ze in de badkamer zichzelf verzorgen met de zalf. Ze keek even naar haar eigen zielige en trieste spiegelbeeld.... ze leek echt nog maar een schim van de vrolijke en levendige vrouw die ze een paar weken geleden nog was. Nu was er niets meer van haar over... haar gezicht was ingevallen en ze was knokiger geworden, haar schouders staken uit en ze was vermagerd. Ze zuchtte even diep en gooide zichzelf ook vol met pijnstillers, daarna liep ze weer langzaam terug naar Leroy.


Koningin Esmeralda Fullbright

"Dankjewel, Jay..." Sprak ze hem heel zachtjes toe. "Ik weet dat het zo steeds lastiger word voor jou, maar het is voor mij heel erg belangrijk, ik doe het echt niet om je te pesten." Fluisterde ze hem zachtjes toe. Hij zei dat hij knuffelen ook fijn vond en hij was al heel blij dat ze bij hem wilde zijn. Ze knikte hierdoor met een glimlach naar hem en ze ging op de bank zitten.

Leroy Fullbright

Hij zakte een beetje weg, maar hij werd weer wakker toen hij iets hoorde, Lolita kwam terug. Heel voorzichtig kwam hij iets overeind, hij pakte haar vast en hij trok haar naar zich toe. Het was allemaal heel rustig en heel voorzichtig, hij sloeg de dekens zachtjes over hun heen en daarna sloot hij haar in zijn armen. Als het heel rustig ging en hij bepaalde wat er gebeurde, dan ging het wel. Als Lolita iets bij hem deed werd het een stuk lastiger, want dan wist hij niet wat er gebeurde.

Koning Jay Fullbright

'Ach, het maakt niet uit, jij mag mij best een beetje pesten en als ik er rekening mee hou dan hou ik het wel een tijdje uit,' zei hij tegen haar. Hij ging bij haar zitten en hij keek haar vol liefde aan. 'Ik ben al heel erg blij dat jij weer bij mij wilt slapen, dat doet mij goed... ik heb er zo'n hekel aan om alleen te liggen,' gaf hij toe. Hij kon er echt niet goed tegen, hij vond het vreselijk en dan voelde hij zich erg eenzaam.

Lolita Fullbright

Leroy kwam weer wat bij toen ze bij hem kwam zitten, ze voelde hoe hij haar vastpakte en naar zich toetrok, hij sloeg de dekens heel voorzichtig over haar lichaam heen en ze voelde zijn armen om haar heen, zachtjes legde ze haar hoofd tegen zijn borst aan en liepen de tranen over haar gezicht heen. Ze deed verder niets, ze raakte hem niet aan, dit voelde fijn zo en ze had het nodig. ze huilde zachtjes.


Koningin Esmeralda Fullbright

Hij zei haast meteen dat het niet uitmaakte, ze mocht hem best een beetje pesten zelfs en wanneer hij er rekening meer hield, ging het wel een tijdje goed. Ze keek hem hierdoor dankbaar aan. "Dat vind ik heel erg lief van je. Hij kwam bij haar zitten en ze keek in zijn liefdevolle ogen, het maakte haar helemaal verliefd. Ze legde zachtjes haar hoofd tegen hem een en pakte zijn arm die ze om haar lichaam heen sloeg. Met haar handen hield ze zijn hand vast en streelde daar zachtjes overheen.
"Ik verheug me er al een paar dagen op eigenlijk, om weer naast mijn knappe man wakker te worden. " Glimlachte ze nu. ze keek even naar zijn gezicht. "Zo ongeschoren ben je eigenlijk wel heel erg aantrekkelijk." Sprak ze wat plagend over zijn stoppelbaardje.

Leroy Fullbright

Ze legde haar hoofd tegen zijn borstkas aan, omdat ze het zo zachtjes deed ging het goed, hij raakte ook niet echt in paniek. HIj zag dat ze huilde, hij streek heel voorzichtig met zijn vingers over haar rug heen. 'Het is goed nu, we zijn samen,' fluisterde hij. Dat was waar hij de kracht uit haalde, hij wilde er zijn voor Lolita, daar deed hij alles voor, hoe slecht hij zich zelf ook voelde en hoe graag hij ook wilde dat alles over was. Lolita betekende te veel voor hem.

Koning Jay FUllbright

'Ik ben ook erg lief,' plaagde hij haar nu een beetje. Ze sloeg zijn arm om haar lichaam heen en hij hield haar zo dicht bij zich. Door wat ze daarna zei grijnsde hij een beetje. 'Ik kan het wel zo houden hoor, het is alleen maar leuk dat jij mij aantrekkelijk vindt, dat is goed om te horen.' plaagde hij haar nu een beetje.

Lolita Fullbright

Ze voelde zijn vingers zachtjes en voorzichtig over haar rug heen gaan, hij begon tegen haar te fluisteren, dat het nu goed was, dat ze samen waren, hij was zo lief nu... ze moest hem wat meer zijn gang laten gaan, hem wat minder dingen opdringen, hij wist best wel wat hij wel en niet kon, dat was duidelijk. Het voelde fijn zo en ze bleef een tijdje zachtjes huilen tot de pijnstillers begonnen te werken, daardoor stopte ze na een tijdje en lag ze met haar ogen gesloten tegen hem aan. Ze was nu zelf ook heel erg stil, maar dit voelde wel redelijk goed.



Koningin Esmeralda Fullbright

"Dat weet ik toch." Grijnsde ze hem nu toe. Hij hield haar dicht tegen zich aan en door haar woorden grijnsde hij. Hij kon het wel zo houden, al was het alleen maar omdat zij hem dan aantrekkelijk vond, dat vond hij goed om te horen.
"Ja, zo'n stoppelbaardje vind ik echt wel heel erg aantrekkelijk bij je staan, het enige nadeel is dat het zo erg prikt." Lachte ze nu naar hem.

Leroy Fullbright

Ze kalmeerde na een tijdje een beetje en hij sloeg zijn armen wat steviger om haar heen. Hij voelde zich iets minder afschuwelijk nu, hij was samen met haar, het was nu heel even alsof er niets aan de hand was, alsof hij niet hoefde na te denken. Dit was vreselijk fijn. Hij drukte nu zelfs heel erg zacht en voorzichtig zijn lippen op haar wang. 'Jij bent alles voor mij,' fluisterde hij zwakjes, daarna zakte hij weg. De medicijnen begonnen te werken en hij werd kalmer, daarom kon hij nu echt slapen.

Koning Jay Fullbright

'Ach, voorlopig gaan wij toch niet zoenen, dus nu kan jij wel even van het uitzicht genieten,' zei hij plagend tegen haar. Hij had een vrolijke grijns op zijn gezicht, het was heerlijk om met haar samen te zijn. 'Als je het niet erg vindt kunnen wij zo wel gaan slapen... ik ben heel moe en ik kan niet wachten om met jou te knuffelen,' zei hij tegen haar, hij had een fonkeling in zijn ogen en hij keek vol liefde naar haar.

Lolita Fullbright

Ze merkte aan Leroy dat hij ook wat meer ontspande op dit moment, ze voelde zelfs even zijn lippen op haar wang en ze luisterde naar zijn zwakke stem.
"IK vind dit heel erg fijn.. ik hou echt vreselijk veel van je." Zei ze zachtjes en liefdevol tegen hem. Hij zakte in slaap en zelf viel ze ook weg, ze hadden het allebei gewoon flink nodig.


Koningin Esmeralda Fullbright

Ze grijnsde door zijn opmerking. "Pas maar op, straks wil ik je nooit meer zoenen." Lachte ze hem nu toe. Hij gaf aan dat hij heel erg moe was en vroeg of ze wilde slapen, hij kon ook niet wachten om met haar te knuffelen. "Ja, is goed, ik ben ook moe..." ze bleef een tijdje in zijn ogen staren, maar kwam na een tijdje toch langzaam overeind en liep naar de badkamer toe. Ze kleedde zich daar om zodat ze nu in een pyjama gehuld was. Naakt was echt nog veel te veel gevraagd...

Koning Jay Fullbright

'Dat geloof ik niet,' zei hij lachend tegen haar. Het voelde zo fijn dat het allemaal zo ontspannen was tussen hun. Ze vond het goed, ze was zelf ook moe. Ze bleef nog naar hem kijken en daarna kwam ze toch overeind en ging ze de badkamer in. Hij trok langzaam zijn kleding uit en hij hield zijn ondergoed maar aan nu, hij keek op toen Esmeralda binnenkwam en hij glimlachte naar haar, daarna kroop hij onder de dekens.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze kroop naast hem in bed en slaakte een zucht van verlichting. "Wauw, het is lang geleden dat ik in zo'n lekker bed heb gelegen." Plaagde ze nu. Ze haalde het been voorzichtig los en ging naast Jay liggen. Ze voelde zich nog wat vreemd zo en ze keek hem aan. "Dit is gek..." Mompelde ze nu zacht tegen Jay, ze voelde wat spanning in haar lichaam, maar misschien ging het wel als hij haar een beetje gerust stelde.

Koning Jay Fullbright

'Het is een stuk leuker dat jij er nu bij bent, alleen is er niets aan,' gaf hij toe. Ze maakte het been los en daarna kwam ze naast hem liggen, ze zei al snel dat het wat gek was. 'Waarom voelt het gek? Omdat je het niet echt meer gewend bent?' vroeg hij zacht. 'Als je juist afstand wil houden moet je dat doen, maar als het voor jou juist fijn is om elkaar vast te houden en wat te knuffelen, dan vind ik dat ook helemaal goed...' zei hij tegen haar, vol liefde.

Koningin Esmeralda Fullbright

"Ik weet het niet zo goed... ik heb er zo erg naar uitgekeken en nu voelt het niet zoals ik had gehoopt... wat een teleurstelling." Fluisterde ze zacht over zichzelf. Ze pakte voorzichtig zijn hand vast en verstrengelde haar vingers met die van hem, ze haalde even diep adem en keek hem aan. "Laten we hier maar mee beginnen... Dit gaat nog wel goed... Sorry... ik had me er echt op verheugd om met je te knuffelen en tegen je aan in slaap te vallen." Mompelde ze zachtjes.

Koning Jay FUllbright

'Het komt wel, je moet het niet zo zien. Je hoopt misschien wel op het goede, maar je wilt te snel. Als we het nu zouden doen, zou jij je morgen misschien afschuwelijk voelen. Misschien is handen vasthouden goed en word jij morgen met een geweldig gevoel wakker, dat is het belangrijkste,' zei hij tegen haar. Ze pakte zijn hand en zei dat ze hier mee moesten beginnen. 'Het maakt mij niet uit, ik ben al vreselijk blij dat ik niet meer alleen lig,' fluisterde hij.

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij was heel lief voor haar en eigenlijk had hij ook wel gelijk... ze wilde te snel, dat wilde ze altijd. "Je kent me veel te goed..." Fluisterde ze nu met een liefdevolle glimlach. "Ik hou van je, je bent echt heel erg lief voor me, ik wil graag bij je slapen, gewoon zo." Knikte ze nu. Ze had het fijne en verliefde gevoel weer gevonden, zo kon ze het wel. Als hij haar niets verweet en zo lief deed, dan kon ze alles wel aan.

Koning Jay Fullbright

'Gelukkig ken ik je ondertussen een beetje, anders zou er iets niet zo goed zijn,' zei hij grijnzend tegen haar, wel heel erg lief. Ze zei dat ze van hem hield, hij was heel lief en ze wilde graag gewoon zo bij hem slapen. 'Dat wil ik ook, ik vind het heel erg fijn. Slaap lekker, Esmeralda,' zei hij zacht. Hij sloot zijn ogen en hij zakte langzaam een klein beetje weg, maar hij had veel om over na te denken en hij maakte zich zorgen om alles, maar hij was wel zo moe dat hij toch in slaap bleef.

Koningin Esmeralda Fullbright

"Dat is waar." Glimlachte ze hem nu toe. Hij vond het heel erg fijn en ze keek naar hem op. "Welterusten." Fluisterde ze zachtjes, ze zakte langzaam in slaap en ze kroop toch wat dichter tegen Jay aan. Ze hield zijn arm dicht tegen haar lichaam aan en gebruikte zijn hand als kussen. Ze sliep echt heerlijk zo en ze leek zich nergens druk over te maken, dit was de eerste nacht in een lange tijd dat ze heel erg fijn kon slapen. Dan mocht ze vast wel de arm van Jay als knuffelbeer gebruiken.

Koning Jay Fullbright

Hij voelde wel dat Esmeralda dichter naar hem toe kroop, hij vond het fijn, het was een heel goed teken en daarom was hij er eigenlijk ook alleen maar blij mee. Hij werd redelijk vroeg in de ochtend wakker, normaal zou hij gaan trainen, maar nu lag hij zo lekker dat hij naar Esmeralda bleef kijken. Zijn blik vol met liefde en heel rustig, dit was echt een fijn moment.

Leroy Fullbright

Hij schoot schreeuwend overeind, het zweet droop van zijn gezicht af en hij was duidelijk helemaal in paniek. Hij pakte een deken en hij wikkelde zich er helemaal in, daarna kroop hij weg tegen de muur aan, alsof hij zo hoorde te zitten. De pijn was weer helemaal terug en het voelde vreselijk, het herinnerde hem aan wat er gebeurd was en hij moest moeite doen om niet te kokhalzen bij de gedachte alleen al.

Lolita Fullbright

Ze schrok zich kapot door Leroy's geschreeuw. Haar hart klopte in haar keel en ze keek verwilderd om zich heen, ze raakte in paniek, maar toen ze helemaal niemand zag, werd ze langzaam rustiger. Leroy had het bed verlaten en zat nu in een deken gewikkeld tegen de muur aan gekropen.
"Lieve schat... kom toch lekker in bed liggen, het doet veel te veel pijn als je zo zit... hier lig je veel beter en zachter." Fluisterde Lolita hem toe.
"Het was een nachtmerrie, het is voorbij, het zal nooit meer gebeuren, ik zweer het, ik zal je beschermen met alles wat ik heb en kan." Klonk haar stem heel erg serieus. Ze kwam uit bed e nging voorzichtig op haar hurken bij hem zitten, ze keek hem met een rustige en lieve blik aan.

Leroy Fullbright

Hij bleef doodstil zitten, ook toen Lolita overeind kwam. Hij keek haar eerst niet eens aan, hij wilde haar niet zien, hij wilde niemand zien. Hij moest lekker in bed komen liggen, het deed te veel pijn als hij zo zat, hij lag daar veel beter en zachter. Ze had gelijk, maar toch wilde hij liever hier zitten. Door wat ze daarna zei ademde hij diep in. 'Dat kan je nooit als hij het nog een keer wilt.'zei hij nu alleen maar. Ze kon hem nooit altijd in de gaten houden, altijd beschermen. Het was toch al gebeurd. Ze kwam bij hem zitten en nu liepen de tranen weer over zijn gezicht heen, het deed zo veel pijn.