Medieval Times

Koningin Fay Lahero

Na een tijdje werd ze toch echt wakker, waarschijnlijk omdat Stephen niet meer naast haar lag. Ze opende slaperig haar ogen even.
"Ga je werken?" Vroeg ze hem wat mompelend. Ze sloeg de dekens om haar lichaam heen en keek hem aan. Zelf wilde ze eigenlijk nog even slapen.


Koningin Esmeralda Fullbright

Jay hielp haar heel voorzichtig de koets in, ze zag dat Killian al zat en ze glimlachte even naar haar zoontje. Jay kwam naast haar te zitten. "Je kunt vast nog wel een keertje terug naar Faith, Killian, ik weet dat jullie vast heel erg veel plezier hadden samen." Glimlachte ze een beetje tegen haar zoon.

Koning Stephen Lahero

Ze vroeg of hij ging werken, daardoor draaide hij zich om. 'Misschien even een uurtje, zullen wij daarna dan iets leuks doen?' stelde hij voor. Hij wilde wel werken, hij kon dat niet zomaar niet doen, hij vond het eigenlijk ook gewoon te leuk. Hij liep naar haar toe en hij streek heel even langs haar gezicht. 'Je kan ook met mij mee, dan werken we samen...' stelde hij voor. Hij knoopte langzaam zijn overhemd dicht, het zag er eerder uit alsof ze bleef liggen. Dat vond hij ook niet erg.

Koning Jay Fullbright

'Dat weet ik wel, maar het is zo ver en ik mag toch niet alleen van jullie,' zei Killian, daardoor glimlachte Jay even. 'Dat komt ook wel goed,' zei hij tegen zijn zoon. Hij pakte de hand van Esmeralda vast en hij streek zacht met zijn duim over haar hand heen, daarna legde hij zijn hand op haar been neer. Hij sloot zijn ogen even, hij wilde zo veel dingen doen zodra ze thuis waren.

Koningin Fay Lahero

Hij ging misschien een uurtje werken en vroeg of ze daarna iets leuks gingen doen, ze knikte hierdoor even. Hij kwam weer even naar haar toe en streek langs haar gezicht. Ze legde haar hoofd wat meer tegen hem aan. Hij zei dat ze ook met hem mee mocht en dan samen werken.
"Ga maar twee uurtjes werken en dan gaan we samen iets leuks doen, goed?" Vroeg ze hem nu met een glimlachje.


Koningin Esmeralda Fullbright

"Een wijs antwoord." glimlachte ze naar haar zoon. Jay zei dat het wel goed kwam en ze knikte even. "Natuurlijk wel." Zei ze zacht. Jay pakte haar hand, hij streelde zacht met zijn duim over haar hand en ze glimlachte een beetje naar hem. Daarna legde hij zijn hand op haar been en zij legde haar hand daar weer langzaam bovenop.

Koning Stephen Lahero

Hij moest twee uurtjes gaan werken en dan daarna samen iets leuks doen. 'Dat is goed,' zei hij zacht. Hij zoende haar nu toch even, hij kon er gewoon niets aan doen. Hij streek langs haar gezicht en daarna kwam hij overeind. Hij grijnsde een beetje. 'Jij bent gewoon te aantrekkelijk, jij bent beeldschoon...' zei hij zachtjes. Hij trok zijn jasje aan en daarna pakte hij zijn spullen. 'Kom jij naar mij toe als je klaar bent om wat te gaan doen?' vroeg hij.

Koning Jay Fullbright

Ze legde haar hand weer op die van hem en hij ademde diep in. Hij had echt ontzettend veel zin in haar, hij kon het niet eens meer omschrijven. Hij legde uiteindelijk maar zijn hoofd op haar schouder. Hij probeerde zijn gedachtes te verzetten, maar dat ging niet echt goed. Hij probeerde zich maar het op het werk te focussen, op wat hij allemaal wilde gaan doen, dat gaf hem wel iets afleiding.

Koningin Fay Lahero

Hij vond het goed en zoende haar daarna. "Ik maak er drie uur van hoor!" Plaagde ze hem nu omdat dit niet de afspraak was. Hij zei zacht dat ze gewoon te aantrekkelijk was en beeldschoon. Hierdoor glimlachte ze hem liefdevol toe. "Hmm... zo strak in pak ben je ook ongelooflijk aantrekkelijk." Hij vroeg of ze naar hem toe kwam als ze klaar was. Daardoor knikte ze even en kroop ze weer onder de dekens.


Koningin Esmeralda Fullbright

Hij legde zijn hoofd op haar schouder en ze glimlachte daardoor naar hem. Hij was lief zo, maar de rit duurde heel erg lang en ze werd heel erg moe en haar buik begon ook weer pijn te doen... door de hobbelende koets leek het alsof Jay's hoofd elke keer zwaarder werd. Ze beet even op haar lip, ze wilde het eigenlijk niet tegen hem zeggen, ze wilde hem niet teleurstellen of pijn doen door te vragen of hij weer rechtop wilde gaan zitten. Ze sloot haar ogen en probeerde afleiding te zoeken.

Koning Stephen Lahero

Ze zei dat ze er drie uur van maakte, daardoor grijnsde hij een beetje. 'Als ik het niet volhoud kom ik gewoon hier naartoe,' zei hij tegen haar. Ze zei daarna ook nog eens dat hij hartstikke aantrekkelijk was zo strak in pak. Daardoor werd de grijns nog veel groter. 'Jij bent altijd aantrekkelijk,' fluisterde hij. Hij hield zich net in, daarna liep hij toch echt weg, anders werd het niet zo veel beter en moest hij waarschijnlijk nog langer wachten.

Koning Jay Fullbright

Hij leek wat spanning op te merken, want opeens kwam hij overeind. Hij keek Esmeralda wat verontschuldigend aan. 'Ik doe je pijn,' mompelde hij zachtjes. Hij keek direct weg en hij sloot zijn ogen even. Hij wilde haar juist geen pijn doen. Hij zuchtte zacht, waarom was alles zo vervelend? Hij wilde haar helpen en hij wilde er voor haar zijn, maar het ging veel te moeilijk allemaal, hij kon dit nooit meer volhouden.

Koningin Fay Lahero

Als hij het niet vol zou houden, kwam hij naar haar, ze grijnsde hierdoor en gaf hem een knipoog. Volgens hem was zij altijd aantrekkelijk. "Wacht maar tot je me straks ziet." Zei ze hem lichtelijk uitdagend. Daarna ging hij weg en sloot zij haar ogen weer, soms had ze dit gewoon even nodig, heel erg hard nodig.


Koningin Esmeralda Fullbright

Jay kwam overeind en constateerde dat hij haar pijn deed. Ze slikte hierdoor even.
"Ik wilde niet..." Begon ze zachtjes. Hij keek van haar weg en ze wreef even met haar hand over haar gezicht heen.
"Het voelde fijn... maar... ja... het begon een beetje pijn te doen." Zei ze eerlijk.
"Zullen we gewoon wisselen?" Vroeg ze met een week glimlachje en daarna legde ze haar hoofd tegen zijn schouder aan. Ze probeerde er gewoon een positieve draai aan te geven.

Koning Stephen Lahero

Hij kon nu echt niet wachten, maar hij vond het heerlijk. Hij ging zijn werkkamer binnen en hij begon maar meteen te werken, dan was hij er zo snel mogelijk klaar mee en kon hij tijd doorbrengen met Fay, hij kon bijna niet wachten. Na een tijdje kon hij zich wel goed concentreren en werkte hij door. Hij wilde ook Rysha nog terugschrijven, maar dat deed hij vanavond of morgen wel. Hij wilde niet heel erg veel contact met haar hebben, want dan werd het waarschijnlijk nog erger.

Koning Jay Fullbright

Hij knikte alleen maar even, maar hij durfde niet eens meer zijn arm om haar heen te slaan, hij was bang dat ze pijn had en dat hij zich niet in kon houden. Hij vond het allemaal nogal eng en hij wilde niets meer fout doen, nooit. Normaal vond hij het zo fijn om met haar samen te zijn, maar tegenwoordig maakte het hem gewoon erg angstig, omdat hij er niet echt van overtuigd was dat hij zich in kon houden.

Koningin Esmeralda Fullbright

Jay knikte alleen eventjes, maar ze merkte aan hem dat hij het gewoon eng vond.
"Sst... ik ben nog steeds niet van suiker..." Vertelde ze hem heel erg zachtjes. Ze pakte zachtjes zijn hand en sloeg zijn arm om haar schouder heen, daarna sloot ze haar ogen en viel ze langzaam en vermoeid in slaap.

Koning Jay Fullbright

Zijn arm werd toch om haar heen geslagen en hij slikte even. Ze zakte in slaap en hij vond dit echt heel erg moeilijk. Hij staarde naar haar, ze was prachtig, ze was beeldschoon en hij moest van haar afblijven. Hij had nog nooit zoiets moeilijks meegemaakt en hij had nooit gedacht dat dit nodig zou zijn. Hij had waarschijnlijk nog nooit zo lang niets gedaan in zijn hele leven en het viel hem enorm zwaar.

Koningin Esmeralda Fullbright

Na een hele lange tijd waren ze er eindelijk. Ze werd langzaam weer wakker doordat de koets stopte, ze keek met een lichte glimlach naar Jay en naar haar zoontje en de deuren gingen opeens open van de koets. Ze knipperde even met haar ogen en probeerde langzaam overeind te komen, maar het ging niet, de rit was veel te vermoeiend voor haar. Ze beet even op haar lip, ze haatte het om zo hulpeloos te zijn.

Koning Jay Fullbright

Esmeralda redde het niet om uit de koets te komen en daardoor pakte hij haar vast. Hij sloeg zijn armen om haar heen en hij hielp haar overeind. Hij nam haar voorzichtig mee de koets uit en daarna sloeg hij zijn arm om haar heen. 'Kom, jij gaat lekker naar bed...' zei hij zacht tegen haar. Hij vond het niet leuk, maar hij wilde haar zo graag helpen. Hij wilde het goede doen. Het was goed om haar altijd te steunen.

Koningin Esmeralda Fullbright

Jay pakte haar vast, ze voelde zijn armen om haar heen en hij nam haar de koets uit. Hij zei zacht dat ze lekker het bed in moest gaan en ze knikte.
"Dank... je..." Zei ze hem heel zachtjes. Het ging heel erg moeizaam en eenmaal binnen schrok ze zich rot. Ze sloeg haar hand voor haar mond...
"Oh... nee..." Fluisterde ze. Haar stem trilde, het kasteel was een grote bende. Alles was kapot of smerig. Ze stond helemaal te trillen, ze vond het heel erg om dit te zien. Layka was heel erg druk bezig met schoonmaken.

Koning Jay Fullbright

Hij keek niet eens om zich heen, pas toen Esmeralda iets zei keek hij rond. Het deed hem oprecht pijn. Het kasteel was zo veel waard voor hem. Hij ademde langzaam in en daarna keek hij weer naar Esmeralda. 'Met een paar dagen is het schoon, het is niet erg,' zei hij zacht. Hij deed verschrikkelijk zijn best. Hij nam haar mee naar hun slaapkamer, dan kon ze tenminste liggen. Hij had ook echt even een momentje van rust nodig, hij wilde even alleen zijn.

Koningin Esmeralda Fullbright

Jay zei haar zachtjes dat het met een paar dagen weer schoon was. "Maar alles is stuk... alles... er.." ze slikte even en greep naar haar buik, het maakte alles nog heel erg veel erger, tranen gleden over haar wangen en ze kroop op het bed. Ze trilde en had haar armen om haar buik heen geslagen terwijl ze zachtjes snikte. Ze kon er niets aan doen, ze kon zich niet groot houden, dit deed haar zoveel pijn, het prachtige kasteel, helemaal verwoest...

Koning Jay Fullbright

Ze had heel veel pijn en hij wist niet wat hij moest doen. Alles leek fout te gaan. Hij zweeg maar gewoon, hij dekte haar voorzichtig toe en daarna ademde hij trillend in. 'Ik zal vragen of jouw vader even bij je wil zijn... Dan ga ik regelen dat het hier schoon wordt...' Zei hij zachtjes, zijn stem trilde een beetje. Hij was echt enorm onrustig nu en doodsbang dat hij het nog erger ging maken. Daarom liet hij Duke halen en ging hij zelf heel snel naar zijn werkkamer. 

Devlyn Stratton
Zodra hij zijn evenwicht weer onder controle had, had hij zijn zwaard van de grond gepakt en was van het trainingsveld naar het kasteel gewandeld. Hij wilde naar binnen om te zien hoeveel tijd hij gemist had, van hoeveel dagen hij zich niets meer kon herinneren. Wat had hij eigenlijk gedaan in die tijd dat hij zichzelf niet onder controle had?
Vaag had hij opgevangen dat de koninklijke familie weer terug was en de heks dood. Hij werd er niet veel wijzer van. Hij had nog geen idee wat die twee nieuwtjes met elkaar te maken hadden. Al wist hij bijna zeker dat hij daar vanzelf achter zou komen.
Nu wilde hij eerst gewoon naar zijn kamertje toe om te zien wat hij allemaal gedaan had zonder zich er bewust van te zijn. Hij liep dan ook zijn kamertje in, liet de deur bewust open staan om niet te veel te missen wat er buiten zijn kamer gebeurde, en bladerde door de aanwezige papieren heen op zijn bureau.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze hoorde Jay niet eens meer, de pijn werd alleen maar erger en erger, ze werd echt gek, haar kaken klemde ze op elkaar en ineens was Jay weg. Ze raakte in paniek, ze wilde hem bij haar hebben, waar was hij? Waar was Jay? Haar ogen gingen wild in het rond en ze greep om haar heen, haar ademhaling werd moeizamer, alles ging slecht, ze was zo erg in paniek....

Duke Samira

Hij kwam de kamer binnen en hij zag zijn dochter helemaal in paniek. Hij ging meteen naar haar toe en hij pakte haar handen vast. 'Rustig, meisje... Rustig aan, dit is niet nodig, kalmeer maar een beetje. Waarom ben jij zo in paniek?' Vroeg hij zacht aan haar, lichtelijk bezorgd. Wat was er aan de hand? Was er iets met Jay? Had hij iets gedaan? Misschien had ze wel gewoon veel pijn en kwam het daardoor, maar ook dan moest ze wat ontspannen. 

Koningin Esmeralda Fullbright

Haar handen werden vastgepakt door haar vader, ze moest rustig worden en hij vroeg haar waarom ze zo in paniek was. Ze trok haar handen los en sloeg die om haar buik heen en ze kroop tegen haar vader aan. Haar ogen kneep ze dicht en ze ademde nog steeds snel en oppervlakkig. Het lukte haar gewoon even niet, ze kon niet eens praten op deze manier.

Duke Samira

Ze kroop helemaal tegen hem aan en hij sloeg zijn armen voorzichtig om haar heen. Ze zei niets, maar dat maakte hem niet uit. Hij begreep het ook wel. Hij streek rustig over haar rug heen en hij bleef naar haar kijken. 'Meisje toch...' Zei hij zacht, duidelijk bezorgd. Hij vond het erg om haar met zo veel pijn te zien. Zijn arme dochter. Maar waarom was het ineens zo veel erger? Normaal was het minder en hij had juist gedacht dat het beter met haar ging. 

Koningin Esmeralda Fullbright

Na een lange tijd werd ze rustiger. "Ik..." Fluisterde ze. Ze slikte even moeizaam. "Het kasteel..." Mompelde ze verdrietig tegen haar vader en ze keek hem even aan. "De reis..." Klonk het daarna schor. "Jay, waar is Jay?" Wilde ze nu van hem weten. Ze keek haar vader aan en kreunde daarna weer van de pijn. Ze kneep in haar vaders arm. Ze werd echt gek van de pijn.
"Iets tegen de pijn... iets dat helpt... papa, alsjeblieft..." Smeekte ze haar vader.

Duke Samira

Hij begreep haar met wat moeite want ze was amper te volgen. De vraag waar Jay was, was wel erg duidelijk. 'Dat weet ik niet. Die komt wel weer,' zei hij zacht tegen haar. Daarna wilde ze iets tegen de pijn. 'Ik maak wel wat,' zei hij zacht. Even later kwam hij terug met thee, hij hoopte dat het hielp. Hij hoopte het echt. Hij zette de thee voor haar neer en daarna ging hij weer bij haar zitten. 'Je moet ontspannen... Ik weet hoe moeilijk het is, maar het moet...' Zei hij zacht. 

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij wist niet waar Jay was, die kwam wel weer terug. Ze hoopte het, ze was bang dat hij niet meer zou komen omdat hij bang was om haar nog meer pijn te doen. Ze kreeg thee van haar vader en schokkerig dronk ze die op. Daarna kroop ze weer tegen haar vader aan. Ze moest ontspannen zei hij. Ze probeerde het echt en na een tijdje lukte het ook echt en hing ze een stuk rustiger dan daarvoor tegen haar vader aan. Haar ogen half dicht, de pijn was er nog steeds, maar wel een stuk minder.

Duke Samira

Ze ontspande uiteindelijk wel en hij streek langs haar gezicht. 'Ik blijf bij je, jij hoeft niet zo bang te zijn, Jay komt ook wel weer. Het komt wel goed,' fluisterde hij. Hij bleef haar in zijn armen houden en hij sloot zijn ogen. Waar was Jay? Duke had meteen al het gevoel dat het allemaal niet lekker liep. Ook niet echt tussen hun. Maar hij wist het niet zeker. Het moest gewoon rustig zijn en om heel eerlijk te zijn had hij liever dat Jay dan wat uit de buurt bleef. Nu ging de gezondheid van Esmeralda toch echt voor.