Medieval Times

Fay Fuego

Na een tijdje kwam ze weer wat meer bij. Ze kwam wat overeind en keek naar Nathan, duidelijk was er aan haar te zien dat ze pijn had. Ze ging zitten en zuchtte even.
"Ik heb een beetje een foutje gemaakt..." mompelde ze tegen hem. "Bedankt dat je me wilde helpen.. ik was net op weg om weet terug te gaan naar jou, maar ik was niet voorzichtig genoeg. Ik weet dat het erop lijkt dat ik weg was en niet meer terug zou komen, maar ik moest het nog even afsluiten." Vertelde ze met een schorre en zachte stem.

Nathan Gerono

Ze legde hem iets uit van wat ze gedaan had en hij glimlachte zwak. ‘Het maakt niet uit. Ik vind alles wel prima, Fay. Je hoeft niet echt verantwoording af te leggen aan mij, dat is niet nodig…’ zei hij zacht. ‘Is het nu afgesloten? ‘ vroeg hij wel. Hij had geen idee wat er allemaal aan de hand was, maar hij wilde graag weten of ze nu wel hier zou blijven of ze weer opeens zou verdwijnen. Dat mocht ook wel, maar het was fijn om van te voren te weten of ze in de problemen zou komen te zitten of niet. Storm kwam naar hem toe, hij legde zijn hand op de grote kop van het dier en de hond ging daarom naast hem liggen. De blik van Nathan was weer op Fay gericht en hij keek haar vragend maar vriendelijk aan. Als ze niets wilde vertellen vond hij dat ook prima.

Fay Fuego

"Toch wel een beetje, ik slaap in jouw huis." Sprak ze met een glimlachje tegen hem over de verantwoording afleggen. Hij vroeg haar of het nu opgelost was.
"Nee, zodra ze weten dat ik nog leef, zullen ze me voorgoed vermoorden..." fluisterde ze zachtjes. Ze keek naar de grond, dat was wel het laatste wat ze wilde. Het leven vond ze veel te mooi.
"Maar ik zal proberen de problemen hier weg te houden, echt." Vertelde ze hem oprecht.
"Daarbij moet ik een nieuwe bescherming maken voor mezelf." Ze probeerde langzaam overeind te komen, maar ze zakte meteen weer terug, het deed allemaal teveel pijn nog.

Nathan Gerono

‘Ze zullen de kans niet krijgen als je hier blijft,’ zei hij tegen haar. ‘Als je naar ze toe gaat, hebben ze die kans wel. Als je hier blijft, moeten ze naar jou komen en sta je sterker. Bovendien heb je hier meer bescherming,’ mompelde hij. ‘Ik kan er wel voor zorgen dat je fatsoenlijke bescherming voor je lichaam hebt, maar je moet nu rusten, anders kan je helemaal niets meer,’ voegde hij er aan toe. ‘Ik ben niet bang voor problemen, dat is het niet. Ik wil gewoon niet dat jij je bezwaard voelt en dat je daarom verteld wat er aan de hand is. Dat is namelijk echt niet nodig…’ zei hij tegen haar.

Fay Fuego

"Nathan, je begrijpt het niet... ik ben veroordeeld tot de doodstraf. Het beleid van mijn land is onder leiding van de huidige regent naar de klote geholpen. Wanneer ik onschuldige mensen moest gaan vermoorden, besloot ik ermee te stoppen en heb ik een poging gedaan om hem te vermoorden, die mislukte. Daardoor heb ik mijn recht als zwijgende strijder verbroken en hoor ik veroordeeld te worden tot de doodstraf.
Maar ik heb hiermee ook een beweging in gang gebracht. Hij is razend en als hij nu te weten kom dat ik nog steeds in leven ben... vermoord hij me met zijn eigen handen." Vertelde Fay zacht aan hem. Ze zuchtte even zachtjes.
"Ik wil je hier niet in meeslepen. Dat is nergens voor nodig. Het is te gevaarlijk." Fluisterde ze. Ze ging weer langzaam liggen.

Nathan Gerono

‘Fay, je sleept mij er toch al in mee? Ze weten heus wel dat je hier komt, als je in de gaten gehouden wordt. Als je dat niet wilt, had je uit mijn buurt moeten blijven, maar blijkbaar heb je hier voor gekozen. Blijkbaar bied ik je iets wat je wilt. Dat is prima en ik ben helemaal bereid daar in mee te gaan. Ik ben niet bang voor gevaar of voor de dood, Fay. Ik heb ergere dingen dan de dood meegemaakt en ik kan wel wat hebben,’ zei hij tegen haar, zijn stem klonk hard. Het was niet te gevaarlijk, niets was te gevaarlijk. Het was gevaarlijk om helemaal niets te doen. Ze ging liggen en hij haalde een hand door zijn haren, daarna kwam hij overeind. Als ze het niet wilde, prima. Maar dan kon hij niets voor haar betekenen. Al snel waren de harde klappen van het ijzer weer te horen en was hij gewoon weer bezig.

Fay Fuego

"Het spijt me..." mompelde ze toen hij aangaf dat ze hem er al in meegesleept had. "Je bied me hier inderdaad iets." Klonk het fluisterend.
"Je bent vriendelijk zonder dat je alles van me wilt weten. Je bied me een nieuw leven eigenlijk. Ik vind je aardig en ik zou heel erg graag hier willen blijven, echt dolgraag." Gaf ze nu zacht aan. Hij ging weer aan het werk, ze slikte even moeizaam.
"Dit is de enige plek waar ik me veilig voel..." fluisterde ze, haar stem werd overdonderd door het geluid van de klappen die Nathan op het ijzer had.

Nathan Gerono

Hij hoorde haar wel, maar hij vond het moeilijk om hier op te reageren. Ze was nu heel eerlijk tegen hem en ze gaf aan dat ze het fijn vond om hier te zijn. Ze zou dolgraag hier willen blijven en ze vond hem aardig. Toen hij aan het werk ging zei ze dat dit de enige plek was waar ze zich veilig voelde. Daardoor stopte hij even met waar hij mee bezig was en keek hij haar aan. Zijn ogen boorden zich in die van haar en er verscheen een waterig glimlachje op zijn gezicht. ‘Je mag hier blijven, Fay. Normaal verdaag ik iemand niet zo lang in mijn buurt, maar met jou lijkt dat anders te zijn. Je intrigeert me…’ zei hij tegen haar, ook heel eerlijk. ‘Als je mij niets wilt vertellen vind ik dat geen enkel probleem. Ik zal geen lastige persoonlijke vragen stellen als het niet nodig is, want daar kan ik zelf ook niet goed tegen,’ zei hij daarna.

Fay Fuego

Ze mocht blijven van Nathan. Daardoor glimlachte ze weer naar hem. Ze intrigeerde hem, hij kon haar in zijn buurt verdragen.
“Echt?” Vroeg ze nu aan hem. “Het leek me dat je met iedereen wel om kon gaan.” Sprak ze zacht tegen hem terug. Als ze niets wilde vertellen was het geen enkel probleem, hij zou geen persoonlijke vragen stellen als het niet nodig was, want daar kon hij zelf ook niet tegen.
“Ach, ik heb je nu al zoveel vertelt eigenlijk... Wil je nog meer weten dan? Het maakt niet meer zoveel meer uit, als ik toch echt hier wil blijven, dan heb je er ook wel recht op om het te weten.” Gaf ze aan.


Esmeralda Samira

Ze merkte hoe haar vader langzaam inademde. “Niet boos zijn op Jay, papa, hij kan hier niets aan doen.” Zei ze zachtjes tegen hem. Hij vertelde wat ze moest doen de volgende keer, meteen ontsmetten dus. Esmeralda knikte en prentte het in haar hoofd. Het zal een beetje prikken, maar haar vader dacht dat ze het wel kon hebben, daardoor glimlachte ze. “Dat denk ik ook wel.
Hij begreep haar wel en hij wist ook dat het moeite zal kosten, maar hij wist zeker dat het lukte om daar goed mee om te gaan. “Ik hoop het. “


Kayton Erogate

Jay vond het lastig om erover te praten en hij schaamde zich ervoor. “Nee, dat denk ik niet.” Gaf hij aan toen Jay dacht dat alles alleen maar erger werd als hij erover zou praten.
Hij zei nu dat hij het lastig vond en helemaal niet zo wilde zijn, hij wilde er tegen vechten, maar dat lukte hem niet. Hij wist het niet en hij vroeg Kayton nu echt om hulp.
“Jay, je moet er niet tegen vechten, je moet proberen te accepteren dat het een deel van je is en dat het je maakt zoals je bent. Ook de goede dingen. Probeer het niet uit te stellen, dan ben je alleen maar daar mee bezig en maak je het leven alleen maar een heel stuk minder leuk voor jezelf. Want als je het uitstelt, denk je er toch alleen maar aan. Probeer gewoon de tijd die er tussen zit steeds wat te verlengen, snap je? Het is denk ik toch een soort van verslaving, dus als je de tijd ertussen steeds langer kunt maken zonder dat je er veel aan denkt, gaat het hopelijk beter. Maar dat is mijn mening, Jay, je kan er zelf een eigen draai aan maken. Want je eigen gevoel klopt. Je eigen mening is nog altijd het aller belangrijkste.”

Nathan Gerono

Ze vroeg of het echt zo was, daarna zei ze dat ze dacht dat hij wel met iedereen om kon gaan. ‘Hm, tot op zekere hoogte, ja. Maar mensen irriteren mij snel,’ zei hij tegen haar. Hij vond mensen snel saai en irritant, wat het nogal onaangenaam maakte. Bij haar had hij dat niet, hij dacht ook niet dat het zou komen. Ze had hem nu al zo veel verteld, ze vroeg of hij nog meer wilde weten. Hij haalde zijn schouders op, eigenlijk niet. Dit was het wel zo’n beetje, hij hoefde eigenlijk niets te weten. ‘Nee, ik wil verder niets van je weten, dingen zullen vast vanzelf ter sprake komen….’zei hij met een glimlachje op zijn gezicht tegen haar.

Duke Samira

Esmeralda zei dat hij niet boos op Jay moest zijn, want de jongen kon er niets aan doen. ‘Dat weet ik wel, maar je blijft mijn kleine meisje. Ik vind het lastig om te zien dat dit gebeurt. Ik weet dat ik Jay niets kwalijk moet nemen en dat hij zijn uiterste best doet, maar het blijft lastig,’ zei hij met een glimlachje op zijn gezicht tegen haar. Zodra hij klaar was met het schoonmaken van de plekken legde hij de doek weg. ‘Nu zal het wel snel beter gaan. Als je dat voortaan meteen doet heb je er waarschijnlijk minder last van…’ vertelde hij haar. Ze hoopte dat het goed kwam, hij pakte even haar hand vast. ‘Heb vertrouwen in wat jij kan bereiken,’

Jay Fullbright

Kayton dacht niet dat het slecht was om er over te praten, maar dat wist Jay eigenlijk al wel. Kayton dacht altijd wel dat praten hielp. Hij moest er niet tegen vechten, want dat zou niet helpen. Het was een deel van hem en dat moest hij accepteren, maar ook de goede dingen. Jay glimlachte daardoor, Kayton bleef altijd zo lief voor hem. Als hij het uitstelde zou hij er toch alleen maar aan blijven denken, hij knikte langzaam, dat was wel waar. Maar dan nog, hij moest wel rekening houden met Esmeralda. Tot nu toe was dat nog geen probleem geweest, maar hij was bang dat het dat wel zou kunnen worden. Misschien moest hij het hier met haar ook maar over hebben. Kayton dacht dat het toch een soort verslaving was en Jay was duidelijk niet blij dat te horen. Hij wist diep van binnen wel dat je het daar mee kon vergelijken, maar hij wilde dat gewoon niet zo zien, hij vond het vreselijk. Het maakte duidelijk hoe afhankelijk hij er van was en dat wilde hij juist niet zijn. Hij moest de tijd er tussen verlengen zonder er al te veel aan te denken, hij knikte. ‘Oké, dat ga ik proberen,’ zei hij eigenlijk meteen al. Zijn eigen gevoel klopte en zijn eigen mening was het aller belangrijkste. ‘Maar ook het lastigste, want ik weet niet zo goed wat ik hier mee moet… ik heb er niet echt een mening over omdat het zo verwarrend is…’ zei hij zacht tegen Kayton.

Fay Fuego

“Je bent snel verveeld.” Er kwam zacht en meisjesachtig gegrinnik uit haar mond toen hij aangaf dat mensen hem snel irriteerden. Hij hoefde verder niets meer van haar te weten, waarschijnlijk zouden dingen vanzelf wel ter sprake komen. Ze knikte even.
“Maar je wilt zeker nog niets over jezelf vertellen.” Vroeg ze nieuwsgierig aan hem. Ze kwam weer overeind en ging nu zitten, met haar schouder leunde ze tegen de muur aan. Ze hield niet van stil zitten en al helemaal niet van zwak zijn.


Esmeralda Samira

Ze bleef zijn kleine meisje en hij vond het lastig om te zien dat dit gebeurde, hij wist dat hij Jay niets kwalijk mocht nemen. “Ik vind het eigenlijk best lief van je.” Glimlachte ze hem toe. Ze beet op haar lip wanneer hij begon schoon te maken. Het prikte een beetje, maar verder ging het wel. Ze deed haar jurk daarna weer goed en keke naar haar vader.
“Dat begrijp ik, maar hiervoor wist ik dat nog niet.” Vertelde ze hem zachtjes. Haar hand werd vastgepakt en ze moest vertrouwen hebben in wat ze kon bereiken, ze glimlachte daardoor.


Kayton Erogate

Hij glimlachte terwijl hij zag dat Jay nadacht. Hij zag dat hij de dingen filterden en uitzocht wat wel en geen nut had, wat hij net verteld had.
“Het belangrijkste is natuurlijk dat Esmeralda zich op haar gemak voelt bij de dingen die je doet, als ze dat niet is, krijgen jullie veel eerder ruzie en die maken het alleen maar negatief.” Vertelde hij nu met een glimlach..
“Ik weet dat je er niet echt een mening over hebt, maar als je er beter over nadenkt en het niet wegstopt, heb je er wel een mening over.” Glimlachte hij weer. Hij sloeg zijn armen om de jongen heen en trok hem wat tegen zich aan.
“Verder doe je het echt heel erg goed. Echt waar.”

Nathan Gerono

‘Misschien is dat wel zo ja,’ zei hij met een glimlach op zijn gezicht. Waarschijnlijk wel, anders zou hij mensen niet zo snel saai vinden. Ze zei dat hij vast nog niets over zichzelf wilde vertellen, daardoor werd zijn blik weer wat serieuzer en dacht hij even na. ‘Wat wil je van mij weten?’ vroeg hij aan haar, op zachte toon. Als ze gewoon wat dingen wilde weten kon hij kijken of hij daar antwoord op wilde geven, maar uit zichzelf iets vertellen kon hij sowieso al niet. Meer dan zijn naam had hij nog niet gezegd en daar had ze tot nu toe aardig genoegen mee genomen. Hij begreep wel dat ze op een gegeven moment meer wilde weten, maar hij ging dat niet zelf vertellen.

Duke Samira

‘Maar ik ben toch ook best lief?’ vroeg hij plagend aan haar. Ze deed haar kleding weer goed en hij glimlachte naar haar. ‘Als je iets niet weet moet je het gewoon vragen, zoals je nu deed. Jij komt er wel,’ zei hij plagend. ‘Ik heb echt alle vertrouwen in jou, echt… je doet het super,’ zei hij. Hij knuffelde haar even en daarna nam hij wat afstand. ‘Met Jay kom je er ook wel uit, dat geloof ik wel. Het is een goede jongen…’ zei hij, omdat hij haar niet het gevoel wilde geven dat hij iets tegen Jay had.

Jay Fullbright

‘Het is een beetje lastig om daar een evenwicht in te vinden…’ zei hij op Kayton. ‘Ik wil niet te veel van haar vragen en ik wil haar zeker niet bang maken, maar ik vind het ook lastig om dit met haar te bespreken.’ Zei hij tegen Kayton. Zodra Kayton zei dat hij het goed deed glimlachte Jay weer. ‘Dankje, ik doe mijn best…’ zei hij zacht. Hij leunde tegen Kayton aan en hij ademde langzaam in. Het was toch wel fijn om hier zo over te praten, het was heel erg fijn dat Kayton altijd zo rustig en aardig bleef. ‘Hoe moet ik dit met Esmeralda bespreken?’ vroeg hij zacht.

Fay Fuego

Ze had misschien wel gelijk zei hij en daardoor glimlachte ze naar hem terug. Hij vroeg haar wat ze van hem wilde weten. “Ik merk aan je dat je vroeger diep gekwetst bent door iemand, dat wil ik nog niet eens zo zeer weten, maar het litteken maakt me gewoon heel erg nieuwsgierig.” Zei ze tegen hem met een glimlach. “Had je ruzie?” Vroeg ze nu.


Esmeralda Samira

“Hartstikke lief!” Zei ze oprecht tegen haar vader. Als ze het niet wist, moest ze het maar gewoon aan hem vragen, ze knikte daardoor even. “Dat zal ik doen.” Haar stem klonk vastberaden, dit was ook waarom ze het fijn vond dat haar vader bij haar woonde.
“Toch maar goed dat ik je vroeger ben gaan zoeken.” Grinnikte ze nu zachtjes, ze had hem echt niet kunnen missen.
Ze deed het super volgens haar vader en met Jay kwam ze er ook wel uit, ze leunde tegen hem aan met een glimlach.



Kayton Erogate

“Dat moet je ook leren, dat kan niet in een keer.” Glimlachte hij zijn kleinzoon toe. Hij streek even door zijn haren heen. Hij wilde niet teveel van Esmeralda vragen en haar ook niet bang maken.
“Ze wordt denk ik banger als je ineens wat doet waar ze niet op voorbereid is, als ze weet wat ze kan verwachten, gaat het denk ik beter.” Zei hij zacht.
Hij deed zijn best zei hij en hij leunde nu tegen hem aan. Kayton hield een arm losjes om zijn schouder heen geslagen. Hij wilde weten hoe hij dit met Esmeralda moest bespreken. Kayton dacht even na.
“Probeer gewoon je gevoel te volgen, vertel haar dat je het heel erg moeilijk vind, maar dat je je best gaat doen om het allemaal beter te maken. Het kan gerust een keer mis gaan, daar hoef je niet bang voor te zijn en Esmeralda ook niet. Jullie moeten gewoon lekker gaan genieten van het leven.” Glimlachte hij nu.

Nathan Gerono
Ze merkte dat hij gekwetst was, maar dat wilde ze niet eens echt weten. Ze werd nieuwsgierig door het litteken. Dat liet hem glimlachen, heel kort. Ze vroeg of hij ruzie had gehad. ‘Dit komt niet door een ruzie,’ zei hij daarna tegen haar. ‘Dit is gebeurd tijdens een training. Er werd mij iets duidelijk gemaakt en dat is gelukt.’ Zei hij. Er waren wel eens andere dingen gebeurd, ruzies of wat dan ook, maar daar had hij andere littekens door. ‘Wat wil je nog meer weten?’ vroeg hij daarna. Hij ging ondertussen wel verder met de zwaarden, maar hij keek af en toe op naar haar.

Duke Samira

Ze vond hem gelukkig hartstikke lief, daardoor grijnsde hij. ‘Ik hou van je, je bent mijn schatje. Ik ben zo gek op je, Esmeralda,’ zei hij tegen haar. Ze zei dat het goed was dat ze hem was komen zoeken. ‘Dat is zeker zo, al was ik je zo gaan missen dat ik wel naar je toe was gekomen, ik heb er nog steeds heel erg veel spijt van…’ zei hij zacht. Hij hield zijn armen om haar lichaam heen en hij zat heerlijk zo.

Jay Fullbright

‘Oké, dan doe ik dat wel…’ zei hij zacht. Hij zou het dan gewoon bespreken, hij zou het er zo met haar over hebben. Hij vond dat wel zo eerlijk en hij wilde dat ook graag. ‘Zo klinkt het zo simpel. Maar als ik dan denk aan hoe ze reageerde toen ik te ver ging… het was vreselijk en ik krijg haar stem maar niet uit mijn hoofd. Ik vind het echt heel erg…’ zei hij zacht. ‘Ze smeekte mij om op te houden en dat brak mijn hart. Ik wil dat niet, ik wil niet dat het ooit fout gaat, want dan gaat het alleen nog maar meer fout… ik wil dat gevoel niet hebben, het maakt mij zo vreselijk bang,’ zei hij eerlijk tegen Kayton.

Fay Fuego

Het kwam niet door een ruzie, het gebeurde tijdens een training, er werd hem iets duidelijk gemaakt en dat was gelukt ook. Ze glimlachte daardoor.
“Werd jij, een simpele smid, getraind als zwaardvechter?” Wilde ze nu van hem weten, ze klonk vol ongeloof. Er zat meer achter en ze was zo nieuwsgierig naar meer informatie. Hij vroeg haar wat ze nog meer wilde weten. Ze glimlachte daardoor.
“Straks stop ik niet meer met vragen hoor!” Lachte ze hem toe. Ze stopte al gauw weer, het lachen deed pijn. Ze zuchtte en hield zich weer stil.


Esmeralda Samira

Haar vader gaf aan dat hij van haar hield en dat hij gek op haar was. Ze grijnsde daardoor. “Straks wordt Jay nog jaloers.” Plaagde ze haar vader. “Of Layka.” Lachte ze vrolijk. Hij zei dat het zeker waar was dat het goed was dat ze hem op had gezocht. Al was hij haar anders zo gaan missen dat hij wel naar haar toe gekomen was.
“Het geeft niet papa, je bent gelukkig weer mee terug gegaan en het gaat nu heel erg goed. Het is niet nodig om spijt te hebben.” Vertelde ze hem. Ze voelde zijn armen om haar lichaam en ze leunde tegen hem aan.



Kayton Erogate

Het klonk allemaal zo simpel, maar hij dacht eraan hoe Esmeralda reageerde toen hij te ver ging, hij vond het echt vreselijk. Het brak zijn hart.
“Weet je, Jay, het klinkt misschien heel gek, maar het is goed dat je dat had. Dat Esmeralda ervoor kan zorgen dat je stopt, dat ze tot je door kan dringen. Dat is wel een goed teken. Zij is de enige waarschijnlijk die je dan tegen zou kunnen houden.” Vertelde hij voorzichtig aan Jay.

Nathan Gerono

Door haar vraag grijnsde hij even. ‘Ik ben niet altijd smid geweest. Ik kom hier ook niet vandaan, Fay,’ zei hij zacht tegen haar. Ze zei lachend dat ze niet meer stopte met vragen zo, maar hij zag dat het haar pijn deed, daardoor liet hij de hamer zakken en kwam hij naar haar toe. ‘Doe nou voorzichtig,’ zei hij zacht, lichtelijk bezorgd. Het was wel duidelijk dat ze er van baalde dat ze pijn had en dat ze niet zo veel kon, dat begreep hij wel. ‘Wil je anders iets eten of drinken? Dat zal je wel goed doen… dan kom je weer iets op krachten…’ stelde hij voor. Bij het woord eten kwam Storm direct overeind, de enorme hond leek nog een stuk groter nu hij bij Fay geknield zat. ‘Ja, je krijgt zo,’ zei hij met een grijns op zijn gezicht tegen het beest.

Duke Samira

‘Layka wordt niet zo heel snel jaloers. Ze was niet jaloers toen ik nog achter je moeder aanzat, dus dit kan ze vast wel hebben…’zei hij met een glimlachje op zijn gezicht tegen haar. Ze zei gelukkig dat het niet gaf, dat het niet nodig was om spijt te hebben. ‘Ik heb je toen wel pijn gedaan. Dat was nooit mijn bedoeling. Maar het was wel het beste dat ik kon doen… anders had de wereld er nu heel anders uitgezien en dit is goed, dit is beter dan ik ooit had kunnen denken…’ zei hij zacht, heel eerlijk.

Jay Fullbright

Kayton liet hem inzien dat het goed was, daardoor glimlachte hij. ‘Ja, dat is ook wel zo. Esmeralda zei dat ook al, ze is zo vol vertrouwen, dat doet mij wel goed,’ zei hij tegen Kayton. ‘Maar ik ben gewoon bang voor wat er nog gaat komen. Ik ben zo bang dat dit nog maar het begin is, dat het hierna allemaal erger wordt, steeds iets erger. Ik wil dat niet. Ik wil helemaal geen mensen pijn doen en dat is niet hoe ik ben…’ zei hij zacht, zijn stem trilde lichtjes. Hij was bang dat er een moment kwam dat hij of Esmeralda kapot maakte, of dat hij het bij andere mensen zou doen. Allebei zou het vreselijk zijn.

Fay Fuego

Hij gaf aan dat hij niet altijd smid was geweest, hij kwam hier ook niet vandaan. Dat kwam als een verrassing voor haar. “Je doet het zo geconcentreerd en vol passie, het lijkt echt alsof je het al van kleins af aan doet.” Gaf ze aan.
“Was je vroeger ridder?” Wilde ze verder van hem weten. Hij kwam naar haar toe en zei dat ze voorzichtig moest doen. Ze zuchtte even diep. “Weet je wel niet hoe moeilijk dat is?” Er kwam weer een vaag glimlachje rond haar lippen te staan.
Hij wilde weten of ze iets wilde eten of drinken, dat zou haar goed doen. Ze knikte even. “Geef Storm maar eerst, volgens mij heeft hij een berehonger.” Glimlachte ze nu door de reactie van de hond.


Esmeralda Samira

“Jay wel.” Zei ze tegen haar vader terug, ze vond het totaal niet erg, het gaf haar eigenlijk wel een goed gevoel dat hij zoveel om haar gaf. “Layka is echt een schat.” Glimlachte ze nu naar haar vader. Hij gaf aan dat hij haar wel had pijn gedaan toen hij weg was gegaan, dat was nooit zijn bedoeling geweest.
“Weet ik, maar je hebt het allemaal echt goed gemaakt. Het is misschien maar goed dat het allemaal zo is gelopen.”


Kayton Erogate

“Het is ook maar het begin, het gevoel gaat erger worden, maar als je tegen die tijd weet hoe je er het beste mee om kunt gaan, zal je je niet erger gaan gedragen en hoef je ook nergens bang voor te zijn, want je weet wat je moet doen om jezelf rustig te houden tegen die tijd.” Glimlachte hij zijn kleinzoon toe.
“Ik weet dat je een lieve en oprechte jongen bent die af en toe iets te onzeker over zichzelf is, probeer het gewoon vast te houden, blijf dichtbij jezelf en wees eerlijk tegen jezelf.” Vertrouwde Kayton zijn kleinzoon nu toe.
“Nou, wanneer wilde je trouwen en koning worden?” Vroeg hij nu met een glimlach omdat ze nu wel lang genoeg over het moeilijke onderwerp gepraat hadden.

Nathan Gerono

‘Het maakt niet uit wat ik doe, ik zal het altijd geconcentreerd en met passie doen. Het is voor mij bijna een manier van overleven. Ik zet mij altijd volledig voor iets in,’ zei hij tegen haar. Ze wilde weten of hij vroeger ridder was, daardoor glimlachte hij zwak. ‘Zoiets. Ik heb in ieder geval leren vechten,’ zei hij tegen haar, een grijnsje verscheen op zijn gezicht. Ze vroeg of hij wel niet wist hoe moeilijk dat was. ‘Natuurlijk weet ik dat, maar ik zorg er dan ook voor dat ik niet zo gewond raak,’ plaagde hij haar nu. Hij moest Storm maar eerst geven, want die had berehonger. ‘Dat zal wel, dat heeft hij altijd,’ zei Nathan, maar hij kwam wel overeind om de hond was vlees te geven, hij at het eigenlijk in één keer op, daarna ging het dier weer liggen.

Duke Samira

Hij grijnsde door wat ze zei, daarna schudde hij zijn hoofd. ‘Dat zal hij wel van zijn vader hebben,’ zei hij tegen haar. Ze vond dat Layka een schat was, daardoor glimlachte hij. ‘Vind ik ook,’ zei hij zacht. Hij had het getroffen met haar en hij was haar dankbaar voor alles, dat zeker. Toch was hij ook Lolita dankbaar, hij had toch een belangrijk deel van zijn leven met haar gedeeld en dat had hem goed gedaan. ‘Dat denk ik ook, het had misschien wel gewoon zo moeten lopen,’ zei hij zacht.

Jay Fullbright

Kayton zei dat het ook het begin was, het zou erger worden, maar hij zou leren daar mee om te gaan. Jay glimlachte daardoor, het was fijn om te horen. Kayton sprak nog wat, maar daarna ging hij over op een ander onderwerp, waardoor Jay grijnsde. ‘Nou, wanneer het jou het beste uitkomt,’ zei hij plagend. ‘Het maakt mij niet zo veel uit, maar zo snel mogelijk is het beste, waarschijnlijk…’zei hij daarna. Het maakte hem echt niets uit, maar hij wist dat ze er niet te lang mee moesten wachten, dat was niet goed.

Fay Fuego

“Dat is een hele goede eigenschap.” Zei ze met een knikje tegen Nathan. Hij gaf niet echt aan wat hij vroeger was geweest. Ze legde haar hand voorzichtig op zijn schouder om haarzelf niet teveel pijn te doen. “Vertel nou.” Drong ze zachtjes maar met een glimlach aan. Ze bleef heel vriendelijk tegen hem en bedoelde het absoluut niet verkeerd.
“Ja, ik meestal ook.” Gaf ze zacht aan toen hij z ei dat hij ervoor zorgde dat hij gewoon niet gewond raakte.
Ze keek toe hoe de hond het vlees opschrokte met een glimlach.


Esmeralda Samira

Ze giechelde door de woorden van haar vader. “Zeker weten.” Knikte ze nu. Hij vond Layka ook een schat en daardoor glimlachte ze naar hem. Ze sloot haar ogen even en bleef tegen hem aan zitten.
“Ik kan het nog steeds niet geloven dat ik ga trouwen.. ik vind het zo mooi en fijn.” Glimlachte ze hem toe.



Kayton Erogate

Jay grijnsde nu weer waarop Kayton meteen wist dat dit een goed onderwerp was.
“De jurk voor Esmeralda moet nog gemaakt worden en jij moet ook een mooi pak hebben, de mantel hebben we al voor de kroning, dat wordt gewoon dezelfde als die jouw vader en opa ook hebben gedragen. Dus ik denk dat jullie over een weekje wel kunnen trouwen, denk je niet?” Vroeg hij glimlachend.
“Jullie moeten er alleen wel over nadenken wie jullie willen uitnodigen.” Gaf hij aan.

Nathan Gerono

Ze vond het een goede eigenschap, dat vond hij zelf ook wel. Hij had er tot nu toe wel wat aan gehad, hij wist overal wel wat van te maken. Hij voelde haar hand op zijn schouder en hij haalde diep adem, vragend keek hij haar aan, maar daarna zei ze dat hij het moest vertellen. ‘Ik ben wel getraind, maar niet specifiek als ridder. Ik was meer een huurling.’ Zei hij tegen haar. Hij hoopte dat ze dan ophield met vragen, want dit was eigenlijk een beetje het enige wat hij er over wilde vertellen. Meestal raakte ze ook niet gewond, maar dat was nu even niet gelukt. ‘We gaan er voor zorgen dat dit niet meer gebeurt,’ zei hij, zijn stem doordringend. ‘Nou, zullen we dan maar wat eten?’ vroeg hij nu aan haar, omdat Storm al gehad had.

Jay Fullbright

‘Ach, ze werken wel wat harder door,’ zei hij plagend tegen zijn opa. Hij wist dat iedereen het waarschijnlijk wel leuk vond dat ze gingen trouwen, die jurk kwam wel goed. Kayton had het over de mantel en Jay schudde zijn hoofd. ‘Ik moet die oude zooi weer hoor…’ zei hij, er lag een fonkeling in zijn ogen en er stond een grijns op zijn gezicht, want stiekem vond hij het wel leuk. Zijn vader had altijd veel waarde aan zulk soort dingen gehecht, aan tradities en officiële gebeurtenissen, Jay had dat minder, maar hij was er wel mee opgevoed. Dat moest ook wel. ‘Een week moet wel lukken denk ik…’ zei hij dus ook. Ze moesten er alleen over nadenken wie ze uit wilden nodigen, hij haalde zijn schouders op. ‘Ik ken niemand,’ mompelde hij. De enige die zou kunnen komen was Kenzo en die was hier totaal niet gewenst. Verder kende hij niemand en hoefde hij er ook niet echt iemand bij te hebben. De mensen die hij er bij had willen hebben waren allemaal dood.

Fay Fuego

Hij was een huurling geweest, nu begreep ze het wat meer en knikte ze even, ze haalde haar hand van zijn schouder af. Ze leunde nu wat meer tegen de muur aan. Het deed echt onwijs veel pijn.
Hij zei dat ze ervoor gingen zorgen dat het niet meer gebeurde, daar was ze blij mee, dat hij zoveel zorg aan haar besteedde eigenlijk.
“Ja is goed, ik heb best honger.” Gaf ze toe. Ze probeerde wat overeind te komen, maar het ging echt niet. Het frustreerde haar vreselijk.


Kayton Erogate

“Hé, dat mag je niet zeggen.” Plaagde hij zijn kleinzoon terug. Hij zei nu dat hij die oude zooi niet moest.
“Maar je moet het wel dragen bij plechtige gelegenheden, dat weet je ook best wel.” Glimlachte Kayton naar hem terug. Hij zei dat een week wel moest lukken, daardoor knikte Kayton, verder wist hij niet wie hij zou moeten uitnodigen.
“Ik dacht dat je Kenzo wel hier zou willen hebben, al weet ik niet of Esmeralda dat wel wilt en je kon toch ook altijd opschieten met Chayenne? Misschien moet je Stephen en Felicia ook uitnodigen, aangezien ze van het andere kasteel zijn.” Glimlachte hij de jongen toe.

Nathan Gerono

Ze knikte, ze leek tevreden te zijn met zijn antwoord en daar was hij blij mee. Misschien zou hij haar na een tijdje nog wel meer vertellen, maar hij vertelde nu eigenlijk al vrij veel. Ze had best wel honger, hij zag dat ze overeind probeerde te komen maar dat het niet goed ging. Hij pakte haar handen vast, legde die op zijn schouders, daarna legde hij voorzichtig zijn handen rond haar middel en hielp hij haar overeind. Hij bleef haar stevig maar voorzichtig vasthouden en hij zette haar op een stoel neer, dan kon ze tenminste fatsoenlijk wat eten. Hij liep weer weg van haar om wat eten klaar te maken, zodra hij dat klaar had zette hij het op tafel neer en ging hij zelf ook zitten.

Jay Fullbright

‘Oh nee? Wat is het dan? Oude troep is het…’ zei hij grijnzend. ‘Ja, ja, ja… ik weet het hoor. Al die ouwe zooi hoort er nou eenmaal bij…’ zei hij daarna op plagende toon. Kayton dacht dat hij Kenzo wel hier wilde hebben, daardoor keek Jay weg. ‘Ik weet het niet,’ mompelde hij zacht. Hij wilde het wel, maar hij wist dat hij de enige was, de rest zou het niet willen. ‘Chayenne nodig ik zeker uit, Felicia en Stephen natuurlijk ook. Maar dat zijn allemaal jouw mensen. Niet echt die van mij…’ zei hij zacht. Hij had Chayenne al zo vreselijk lang niet meer gesproken en dat vond hij jammer, want dat was ongeveer de enige die hij echt graag mocht. Voor de rest had hij geen vrienden.

Fay Fuego

Haar handen werden vastgepakt en op zijn schouders gelegd, daarna pakte hij haar op en hielp hij haar overend. Ze werd stevig vastgehouden en op een stoel neergezet. Ze haalde even diep adem en leunde wat voorover om met haar rug de stoelleuning niet te hoeven raken. Ze keek toe hoe hij wat eten klaarmaakte.
“Best fijn, een man die je eten klaar maakt.” Plaagde ze hem nu.


Kayton Erogate

Hij gaf Jay een duwtje. “Hou eens op joh, beetje respect hé!” Zei hij nu lachend tegen de jongen omdat hij wist dat hij er een geintje van maakte. Hij wist niet of hij Kenzo wel of niet erbij wilde hebben en daardoor knikte hij. Hij zou Chayenne zeker uitnodigen, maar Felicia en Stephen waren zijn mensen, niet die van hem.
“Jay, Felicia is je tante.” Gaf hij zacht aan. “Verder lijkt het me dat je het volk misschien op afstand laat meekijken.” Glimlachte hij.

Nathan Gerono

‘Alleen nu hé, straks doe jij dat weer,’ zei hij grijnzend tegen haar. Hij keek haar even aan, daarna begon hij van het eten te eten, bijna net zo snel als Storm dat gedaan had, maar wel iets beschaafder. Hij had flink wat honger, want hij was weer eens vergeten te eten toen hij aan het werk was. Het maakte ook niet zo veel uit, zijn lichaam kon wel even zonder eten. Zodra hij klaar was pakte hij wat water voor zichzelf en voor haar, wat hij snel opdronk. ‘Wil je anders dat ik je in bed leg? Je mag wel in mijn bed slapen, dat ligt denk ik wat beter… ik slaap wel op de bank dan…’ zei hij tegen haar. Het kamertje waar ze in sliep had eigenlijk een verschrikkelijk bed, als je pijn had was het niet echt lekker.

Jay Fullbright

‘Hoezo, voel jij je aangesproken als ik het heb over ouwe troep?’ vroeg hij plagend aan zijn opa. ‘Ja, ja, het is mijn tante. Maar ik ken haar amper,’ zei hij tegen Kayton. De laatste keren dat hij Felicia gezien had was het niet echt gezellig geweest en nu zag hij haar nooit meer, dus het boeide hem niet zo veel. Chayenne mocht hij graag, maar met haar ouders had hij niets. Misschien ook omdat hij het gevoel had dat ze Kayton lieten stikken als hij het nodig had. Het maakte ook niet uit, het waren zijn zaken niet en hij wist dat hij zich er beter uit kon houden. ‘Ja, omdat het moet. Het boeit mij niet zo veel…’zei hij zacht. Hij wist dat hij moest oppassen met dat soort uitspraken, maar bij Kayton kon hij het wel zeggen. Voor hem was Esmeralda belangrijk, Kayton en Carmen waren belangrijk en Duke was belangrijk, de rest deed er voor hem totaal niet meer toe.

Fay Fuego

“Wie zegt dat?” Vroeg ze hem nu eigenwijs en met een glimlach. Ze schoof het bord wat dichterbij en begon langzaam te eten, als ze slikte deed het haar pijn, ze at vrij weinig.
“Sorry, het was heerlijk, maar...” Ze zuchtte diep. Hij gaf haar een glas water en dankbaar dronk ze het. Hij vroeg haar of ze in zijn bed wilde slapen, dat lag vast beter.
“Mag dat? Je mag er ook best bij liggen hoor.” Lachte ze hem toe. Ze bedoelde het maar als grapje.
“Anders slaap ik wel bij het vuur, dat vind ik ook fijn.” Mompelde ze zachtjes.


Kayton Erogate

“Als je koning bent, moet je daar toch verandering in brengen. Ik wil graag dat je haar dan beter leert kennen.” Zei hij zacht tegen Jay. “Maar dat is van latere zorg.” Zei ze zachtjes tegen hem. Jay zei dat het moest, het boeide hem allemaal niet zoveel. “Jay, ik wil niet dat je dit soort dingen zegt, echt niet. Ik vind het vreselijk dat je er zo over denkt.” Mompelde hij nu tegen de jongen. Hij zuchtte even diep, hij vond het jammer dat Jay het mooie er niet van in zag.