Vampiers enzooo

Keanan Dawnroad

Ze hield op en door haar vraag keek hij haar doordringend aan. 'Hm, ga nou maar door...' Zei hij tegen haar. Ze ging alweer verder en hij voelde haar lippen in zijn hals. Het zou voor hun allebei veel lekkerder zijn om dat bij een mens te doen, maar dit was eigenlijk ook wel fijn. Haar lippen gleden af naar beneden en daardoor kreunde hij nog eens, al klonk het meer als gegrom. Hij vond het echt heel erg lekker.

Nyssa Salvatore

"Nou, vooruit..." Mompelde ze hem toe en ze ging verder. Ze hoorde hem kreunen en grommen. Ze vond het leuk dat hij zo reageerde, had ze het toch nog steeds in zich. Ze liet hem nu in haar glijden en razendsnel draaide ze om zodat hij nu bovenop haar lag. Ze ging met haar handen krachtig door zijn haren heen en ze trok er wat aan.

Keanan Dawnroad

Ze liet hem in haar glijden en daardoor kreunde hij nog eens. Opeens werd hij omgedraaid en hij ging aardig heftig tekeer. Hij hoorde de bank kraken en het meubelstuk leek het niet echt vol te kunnen houden, maar dat was ook niet zo gek. Het ging er nogal heftig aan toe en dat was ook niet zo gek. De bank beukte tegen de muur en hij zoende haar weer heftig en wild. Het was echt fijn dat ze zich konden laten gaan.

Nyssa Salvatore

Hij was heftig, maar het maakte haar niet uit. Ze vond het heerlijk. De bank kraakte en daardoor ging ze alleen maar heftiger tekeer. Ze beet hem, maar het kon hem toch geen kwaad doen. Het was gewoon heerlijk. Ze gooide gewoon alle remmen los en deed wat ze niet laten kon.

Keanan Dawnroad

Ze beet hem, waardoor hij diep kreunde en daarna boorde hij zelf ook zijn tanden in haar hals. Het voelde echt bijzonder goed. Dit was gewoon genieten. De bank begon uit elkaar te vallen en na een flinke tijd bereikte hij zijn hoogtepunt. Het was zelfs lekkerder dan hij zich kon herinneren van de laatste keer. 'Dit is je verjaardagscadeau...' Mompelde hij, er stond zelfs even een grijnsje op zijn gezicht.

Nyssa Salvatore

Hij deed hetzelfde bij haar en ze kreunde luid, ze hoorde de bank nu echt hard kraken en niet veel later lagen ze op de grond, ze grinnikte eventjes. Keanan bereikte zijn hoogtepunt en daarna zei hij dat dit haar verjaardagscadeau was. "Hmm... vooruit dan maar, ik neem er voor deze keer genoegen mee..." Kreunde ze zachtjes en ze liet zich languit op de grond vallen. Het was wel echt fantastisch.

Keanan Dawnroad

Ze nam er voor deze keer genoegen mee. Daardoor grinnikte hij even. 'Oh, dus volgend jaar moet ik nog meer doen?' vroeg hij nu aan haar. Hij kwam van haar af en hij keek naar de kapotte stukken van de bank. Die moest hij dus maar even nieuw kopen. Al hun kleding was ook kapot. Het ging er echt nogal heftig aan toe, maar hij vond het wel heel erg lekker. 'Ik heb wel wat kleren voor je, boven in de kast...' zei hij tegen haar.

Nyssa Salvatore

De beten in hun nekken genazen langzaam weer, het was normaal dat dat gebeurde. Keanan vroeg of hij het volgende jaar meer moest doen en ze knikte. "Ja, natuurlijk moet je volgend jaar meer doen." Ze gaf hem even en knipoog. Hij gaf aan dat hij boven in de kast nog wel wat kleding voor haar had. "Echt? Oh, dat zou fijn zijn... bewaar je dat speciaal voor mij?" Pestte ze hem vrolijk.


Jij moet ook nog een mens aanmaken!!

Keanan Dawnroad

Hij grijnsde weer wat door haar reactie en hij schudde zijn hoofd langzaam. 'Ik bewaar het niet voor jou, het zijn zelfs jouw kleren,' zei hij tegen haar. Hij kwam overeind en hij streek langs zijn nek, de wond was alweer bijna weg. 'Ik haal wel wat,' zei hij. Daarna liep hij naar boven. Hij trok een broek aan, een shirt vond hij totaal niet nodig. Hij pakte kleding voor Nyssa mee en hij liep naar beneden. Hij gooide de kleren naar haar en daarna keek hij weer even naar de kapotte bank. 'Dit is dus precies de reden waarom jij mij niet aan mensen moet koppelen,' zei hij tegen haar.

Ja ik weet het maar ik weet niks xdd

Nyssa Salvatore

"Je bent gewoon te lui om het weg te gooien." Mompelde ze hem nu toe toen hij vertelde dat hij het niet voor haar bewaarde. Ze zag hem langs zijn nek strijken. "Beet ik niet hard genoeg?" Vroeg ze hem plagend. Hij ging wat kleding halen en zij ging in een stoel zitten om te wachten. Wanneer hij terug kwam, ving ze de kleding behendig op en begon ze zich aan te kleden.
"Wat? Ben je ook zo in de buurt van een mens? Jemig, je moet je schamen." Lachte ze hem toe.


Een of andere belangrijke gozer in de stad die weet dat vampiers bestaan en ze wilt zoeken?

Keanan Dawnroad

Hij had haar gemompel echt wel gehoord, maar hij besloot er maar niet op te reageren. Ze wilde weten of ze niet hard genoeg had gebeten. 'Jawel, het was perfect,' zei hij toen hij terug kwam. Ze begon zich aan te kleden en door de opmerking die ze maakte schudde hij zijn hoofd. 'Daarom blijf ik ver uit hun buurt,' zei hij grijnzend tegen haar. Hij had het wel eens geprobeerd met een mens omdat het zo vreselijk lekker was, maar het eindigde niet goed. Hij hield het gewoon niet vol.

Tobias Hiddon

Hij had zijn handen in zijn zakken gestoken en hij liep over straat. Zijn blik was vastberaden, hij wilde ergens een kijkje nemen. Het was diep in de nacht, waarschijnlijk was het rustig op straat en hoe dichter hij bij het bos kwam, hoe zekerder hij werd van zijn zaak. Hij stond voor een oud huis en hij wist heel erg goed wie hier woonde, hij had hem helemaal opgezocht. Die Keanan woonde hier al wel een hele tijd, maar hij leek zomaar uit het niets ontstaan te zijn. Er was niets over hem te vinden, écht niets. Dat was bijna verdacht en dat was ook waarom Tobias hier stond.

Nyssa Salvatore

Hij zei dat het perfect was. "Hmm, dat hoor je een mens nou nooit zeggen..." Mompelde ze tegen hem en ze knipoogde hem toe. Hij zei dat hij daarom ver uit de buurt bleef bij mensen.
"Je moet ermee leren omgaan! Je bent zo ongelooflijk anti sociaal.." Plaagde ze hem. Ineens was ze stil. Ze keek naar een figuur uit het raam, hij keek het huis binnen.


Shira Lavinia

Ze was vreselijk dronken, ze had nog even op de twee gewacht, maar ze kwamen maar niet... ze had zwalkend over straat de weg terug naar huis gevonden en stond nu te prutsen met haar sleutels, ze vielen de hele tijd uit haar handen. Ze mopperde en merkte daarna iemand op op straat.
"Hé! Kun je me helpen?" Vroeg ze aan hem.

Keanan Dawnroad

'Die zeggen meestal niet zo veel,' zei hij grijnzend tegen haar. Door wat ze zei haalde hij zijn schouders op. 'Als ik dat wil zal ik onnodig slachtoffers maken. Dat lijkt mij nutteloos,'zei hij. Als hij het wilde leren dan zou het vast een paar keer fout gaan, dat kon niet anders. Dat wilde hij gewoon niet, dat vond hij het niet waard. Eigenlijk was Keanan wat dat betreft wel aardig rechtvaardig. Hij keek even naar haar blik, hij keek zelf ook naar buiten, hij ving de blik van een man die buiten stond. Zijn aandacht werd getrokken door zijn nieuwe buurvrouw, maar hij bleef nog even staan kijken, daarna liep hij naar haar toe. Keanan ademde langzaam in. 'Ik vertrouw hem niet, 'zei hij direct. Hij liep naar de deur toe. Hij had nog steeds alleen maar een broek aan, maar hij vertrouwde dit echt niet.

Tobias Hiddon

Er waren mensen thuis, dat was duidelijk. Hij wilde net naar de deur toe gaan toen er iemand was die zijn hulp nodig leek te hebben. Hij zuchtte, hier zat hij helemaal niet op te wachten. Ze moest haar mond dicht houden, hij was bezig en dit kon er voor zorgen dat zijn hele plan niet meer werkte. Toch trok ze nu helemaal zijn aandacht door het ook echt te vragen. Hij liep daarom maar naar haar toe, ze moest juist stil zijn.

Nyssa Salvatore

"Hmm, maak je zo'n indrukwekkende indruk op ze dan?" Vroeg ze hem plagend. "Je weet wel dat je je buurvrouw beloofd hebt om morgen het dorp te laten zien hé?" Vroeg ze nu aan hem. Even bleven ze allebei kijken nar de man die buiten stond. Toen hij weg was, hoorde ze dat hij naar de buurvrouw ging. Keanan zei dat hij hem niet vertrouwde. "Ik ook niet." Mompelde ze hem toe.


Shiri Lavinia

De man kwam naar haar toe en ze gaf hem de sleutels. "Sorry... ik heb al zo lang niets gedronken en nu, jemig ik heb zoveel op. Wat erg eigenlijk, ik maak zo'n slechte indruk." Brabbelde ze maar wat terwijl ze stond te tollen op haar benen.

Keanan Dawnroad

'Ja, dat weet jij toch ook wel? Zo gek is het niet,' zei hij plagend tegen haar. Door wat ze daarna zei zuchtte hij. 'Jouw schuld,' mompelde hij. Hij zou het uit zichzelf nooit gedaan hebben. Ze vertrouwde de gozer ook niet, daardoor ging hij naar buiten toe. Dit ging hij niet zomaar laten gebeuren. Daar was hij eigenlijk veel te eerlijk voor.

Tobias Hiddon

'Dat maakt niet uit, kom, ik ga wel even met je mee naar binnen,' zei hij. Hij pakte haar sleutels aan en hij legde zijn hand op haar rug. Ze was helemaal niet zo verkeerd en hij merkte duidelijk dat ze niet meer na kon denken, dus dit kon nog wel eens een leuke avond worden. 'Dat denk ik niet, vriend,' hoorde hij opeens, het was een lage, doordringende stem. Toen hij zich omdraaide keek hij in het gezicht van een onbekende man, maar Tobias wist wel direct wie dit was.

Nyssa Salvatore

"JE zei zelf ja." Plaagde ze hem nu omdat hij haar de schuld gaf, toch kon ze het wel hebben, Van Keanan kon ze eigenlijk alles wel hebben. Toen was hij ineens weg. Ze zuchtte even, hij moest zich ook altijd overal mee bemoeien, het was niet eerlijk.


Shiri Lavinia

"Oh, wat aardig!" Zei ze meteen, niet echt beseffend wat hij met haar van plan was. Ze strompelde naar binnen toe en giechelde een beetje, ze viel bijna om en hield zich aan de man vast. Ineen hoorde ze een stem en keek ze op.
"Hé! Buurman!" Sprak ze vrolijk, maar ook duidelijk vreselijk dronken.

Keanan Dawnroad

'Ik denk dat ze liever heeft dat ik met haar mee ga naar binnen.' zei de man tegen hem. De ogen van Keanan werden donker. Dit ging hij niet laten gebeuren, niet waar hij naast stond. Het was hun schuld dat Shiri er zo aan toe was en hij wilde niet dat die vent zijn gang kon gaan. 'Ze komt met mij mee naar binnen, dat lijkt mij een stuk veiliger,' zei hij. Zijn stem klonk nogal doordringend en laag, maar wel kalm. 'Veiliger? Laat mij niet lachen...' zei Tobias spottend tegen hem. Keanan klemde zijn kaken op elkaar en hij keek naar Shiri. 'Wat wil je zelf?' vroeg hij nu zacht.

Shiri Lavinia

Ze keek van de een naar de ander, ze wilden allebei met haar naar binnen. "Jongens... geen ruzie maken." Giechelde ze. Ze keek weer even van de een naar de ander. "Ik ga wel alleen." Mompelde ze nu, toch nog verstandig genoeg. Ze ging naar binnen toe en begon wat te prutsen met de sleutel die nog in de deur zat, ze kreeg hem er niet uit. Ze zuchtte en bleef het proberen.

Keanan Dawnroad

Ze ging wel alleen. Dat was ook goed, als ze maar niet met die klootzak naar binnen ging. Dat wilde hij niet hebben. Ze begon wat te prutsen met de deur en daardoor ademde hij diep in. 'Kom maar,' mompelde hij. Hij pakte de sleutel en zonder dat hij het echt door had begon haar deur te kraken en trok hij het slot er uit. Hij was blijkbaar nogal gefrustreerd door alles, maar dat merkte hij nu pas. Hij voelde de ogen van Tobias op zich branden en hij ademde langzaam in. Hij merkte heel goed dat hij opnieuw echt heel erg kwaad werd.

Shiri Lavinia

Keanan, haar buurman, hielp haar. Ze pakte dankbaar de sleutels aan. "Tot morgen." Zei ze tegen hem met een knipoog en daarna sloot ze gauw de deur voor de twee mannen dicht. Ze haalde diep adem, ze begon al wat te ontnuchteren. Haar tas gooide ze op een stoel neer en daarna ging ze meteen door naar haar bed.


Nyssa Salvatore

Ze ging ook naar buiten en ze merkte meteen de spanning van Keanan.
"Wat doe je nog zo laat buiten?" Vroeg ze nu aan Tobias terwijl ze langzaam dichterbij kwam. Hij had geen hond en ook geen sportkleding aan of zo, het was gek dat hij midden in de nacht nog buiten was en door het raam van Keanan staarde.

Keanan Dawnroad

Door wat ze zei staarde hij haar even aan, hij werd weer herinnerd aan zijn stomme belofte. Hij draaide zich om en hij zag dat Nyssa met die gast aan het praten was. 'Ik was op zoek naar hem,' zei Tobias, daarna werd er naar hem geknikt. 'Op zoek naar mij?'vroeg hij langzaam, terwijl hij dichterbij kwam. Hij ging achter Tobias staan, hij kon geen kant op. 'En waarom precies was je op zoek naar mij?' vroeg hij doordringend. Tobias leek totaal niet onder de indruk te zijn. 'Dat kan jij beter zeggen,' zei de man nu.

Nyssa Salvatore

De man gaf aan dat hij op zoek was naar Keanan. Ze hield haar hoofd iets schuin en kwam dichterbij. "Waarom naar hem?" WIlde ze weten, Keanan vroeg hetzelfde. De man was niet onder de indruk en zei dat Keanan beter kon zeggen.
"Oh, ben je soms een schoolvriend van vroeger?" Vroeg Nyssa. "Hmm... lijkt me trouwens niet, je lijkt een beetje vijandig, heeft Keanan soms ooit je vriendinnetje afgepakt, of je vrouw? Hij is natuurlijk vreselijk knap." Nyssa speelde een spelletje met hem.

Tobias Hiddon

Door wat de vrouw deed ademde hij langzaam in. 'Nee, dat zou hem ook niet zo makkelijk af gaan, denk ik. Keanan en ik hebben elkaar nooit eerder gezien,' zei hij tegen haar. Hij voelde heel goed dat Keanan hem nogal strak in de gaten hield, de man stond bijzonder stil en zijn ogen waren donker. 'Wat doe je hier dan?' vroeg Keanan aan hem, waardoor Tobias nu pas echt naar hem keek. 'Ik was nieuwsgierig,' was zijn reactie.

Nyssa Salvatore

Het zou Keanan dan niet zo makkelijk afgaan dacht hij, ze hadden elkaar ook nog nooit gezien. Nyssa stond heel erg dreigend dichtbij. Keanan vroeg wat hij hier dan deed en de man reageerde daarop dat hij nieuwsgierig was.
"Je kent zijn naam... hoe?" Wilde Nyssa van hem weten. "Waar zal je nieuwsgierig naar moeten zijn? Keanan is best een saai persoon." Ze keek Keanan hierdoor eventjes aan.

Tobias Hiddon

Ze wilde weten hoe hij zijn naam wist en waar hij nieuwsgierig moest zijn, Keanan was een saai persoon. 'Voor jou misschien, voor mij niet,' zei hij tegen haar. 'Ik ken zijn naam omdat ik alles over hem heb opgezocht. Het blijkt dat je zomaar opeens hier verschenen bent. Nooit gewerkt, geen ouders, volgens alle gegevens ben je zelfs nooit geboren. Dat is best knap en niet zo heel erg saai als je zou denken...' zei Tobias tegen hem. Keanan reageerde niet en keek hem strak aan. Dit ging helemaal de verkeerd kant op.