Skyrim RPG

Koning Thobias Hiddon

'Ik ook van jou, vreselijk veel. Ik ben je ook echt enorm dankbaar voor alles, je bent een schat.' zei hij lief. Hij zoende haar even zachtjes en hij streek langs haar gezicht, daarna dronk hij zijn wijn op. 'Ik zou binnenkort graag een paar dagen weg gaan, met zijn vieren. Dan kan ik jullie bedanken voor alle hulp deze winter.' zei hij nu. Hij merkte dat het nu wel ging als ze samen waren, dus dan zou dat waarschijnlijk ook wel gezellig zijn, als ze het allemaal leuk vonden natuurlijk.

Koningin Destiney Hiddon

Hij hield ook vreselijk veel voor haar en hij was haar enorm dankbaar voor alles, ze was een schat. Dat liet haar glimlachen naar hem en ze gaf hem even een knipoog. Daarna kwam hij ineens met een voorstel. Ze slikte daardoor en speelde wat met haar glas. Dany reageerde er enthousiast op, ze vond het duidelijk leuk, maar Destiney wist het niet zo zeker... dat herinnerde eraan dat Gwynn kwam terwijl ze samen weg waren om tijd door te brengen... dat ging ook fout...

Koning Thobias Hiddon

Dany was echt enthousiast en dat deed hem heel duidelijk goed, maar Destiney was heel erg anders. Die aarzelde en reageerde niet eens. 'We hebben het er wel over... Je hoeft geen zorgen te hebben. Echt niet.' zei hij zacht en wat voorzichtiger. Hij vond het niet leuk dat ze zijn idee niet echt geweldig vond, maar hij begreep haar ergens ook wel, dus zou hij er niet boos om worden. Hij vond het alleen wel enorm jammer, omdat hij het goed bedoelde. 'We bespreken met zijn allen nog wel even hoe en wat, het begint ook wel laat te worden, dus we kunnen beter gaan slapen.' zei hij nu zacht.

Koningin Destiney Hiddon

Hij zei dat ze het er no wel over zouden hebben, ze hoefde zich echt geen zorgen te maken.
"Ik wil gewoon niet..." Ze beet op haar lip en keek voorzichtig naar hem. "Ik wil niet dat er hetzelfde gebeurt als met Gwynn toen... daar ben ik heel bang voor..." Fluisterde ze hees en zacht. Ze kwam langzaam overeind.
"Sorry, het is zo genoeg voor me." Gaf ze eerlijk aan en ze liep langzaam de kamer uit en wreef over haar gezicht heen.

Koning Thobias Hiddon

'Dat gaat niet gebeuren. Destiney, echt niet...' zei hij nu. Ze kwam overeind en daardoor sprong hij zelf ook op en keek hij even naar Dany en Jason. 'Dat wil ik niet...' zei hij, wat wanhopig. Daarna ging hij achter Destiney aan, maar hij bleef toch stil staan. Het voelde zo nutteloos. Hij had het gevoel dat hij enorm zijn best deed, maar dat het toch niet uitmaakte. Hij haalde een hand door zijn haren heen en hij ging zijn werkkamer in. Hij had gehoopt dat deze avond anders zou lopen en hij had het zich ook anders voorgesteld.

Koningin Destiney Hiddon

Thobias kwam bij haar staan, maar ging al gauw zijn werkkamer binnen. Daardoor ging ze hem langzaam achterna en liep ze bij hem naar binnen.
"Het spijt me, Thobias, het werd me gewoon te veel, ik heb dan zo'n paniek in mijn hoofd als ik daar alleen al aan denk, ik ben er echt heel erg bang voor..." Sprak ze zachtjes tegen hem en ze pakte zachtjes zijn hand vast.
"Ik vind het heel moeilijk." Mompelde ze.


Dany

Het was genoeg voor Destiney en ze begreep wel dat de vrouw het vreselijk vond... Ze keek naar Jason en zuchtte zacht eventjes. "Daarom zou ik het liefst gewoon weg willen gaan, dit alles vergeten.... maar ik weet ook wel dat we het moeten oplossen.." Klonk haar stem zacht en ze streelde langs zijn gezicht heen met haar vingers.

Jason Hiddon

Hij deed echt enorm zijn best om er voor te zorgen dat hij het meer voelde, dat hij meer met haar bezig was, maar nu was het in één klap voorbij. Hij werd zo beïnvloed door zijn omgeving, dat hij er niet eens meer echt zin in had, maar dan kon het morgen op een vervelend moment opeens veel erger zijn. 'Dat werkt niet. Dan wordt het alleen maar erger.' zei hij zacht. Als Thobias haar minder zou zien, zou dit alles echt erger worden.

Koning Thobias Hiddon

Ze kwam mee en eerst reageerde hij nergens op, maar daarna keek hij langzaam op. 'Ik bedoel het goed. Ik heb niks verkeerd gedaan en ik doe hard mijn best. je hebt geen reden om te denken dat het fout gaat. Je rekent mij nog steeds af op wat ik toen gedaan heb en daarna heb ik Gwynn met geen vinger meer aangeraakt.' zei hij doordringend. Hij had hier ook geen zin in. Hij had iets leuks willen doen. Hij had de sfeer goed willen houden, maar blijkbaar werkte dat niet. 'Ik had gewoon mijn kop moeten houden over alles en dan was er totaal geen probleem geweest.' zei hij nu. Hij ging bij het raam staan en hij staarde naar buiten. ' Ga maar naar bed. Ik kom straks wel een keer.' Mompelde hij. Waarschijnlijk hoefde hij voorlopig ook totaal geen seks te verwachten, dus hij zag niet in waarom hij mee naar bed zou gaan. Zeker niet als het zo ging.

Koningin Destiney Hiddon

Door het zelfvertrouwen wat Jason jaar had gegeven, reageerde ze anders op Thobias dan normaal. Normaal zou ze hem ook de schuld geven, maar nu niet.
"Je deed het geweldig Thobias. Echt, alsjeblieft ik hoop dat je dit wilt blijven doen, want je was zo lief en zo leuk... Ik vond het heerlijk en je stelde me zo goed op mijn gemak.... Ik vind het alleen echt onwijs moeilijk, echt... Ik wil dat dit werkt, net zo graag als dat jij het wilt, maar ik maak fouten, ik weet niet hoe ik op sommige dingen moet reageren. Het zal vast geweldig zijn om met zn vieren weg te gaan. Maar ik kan het nog niet aan... laten we eerst wat meer met zn vieren dingen doen en als het goed genoeg gaat, dan gaan we weg met zn allen." Sprak ze zachtjes tegen hem met een kleine glimlach.

Koning Thobias Hiddon

Hij was verbaasd door haar reactie en hij keek haar nu ook weer aan, hij was er wel blij mee, want dit kon hij wel snappen. 'Ik vind het gewoon leuk als je enthousiast reageert. Ik snap je wel, maar toch. Het is moeilijk, ik bedoel het zo goed.' zei hij heel zacht. Daarna pakte hij haar vast en hield hij haar even dicht tegen zich aan, want hij was echt wel gek op haar, hij had gewoon enorm snel het gevoel echt alles fout te doen. 'Gaan we slapen?' Vroeg hij zacht.

Koningin Destiney Hiddon

Hij leek wel verbaasd te zijn door wat ze zei en hij gaf aan dat hij het leuk vond als ze enthousiast was. "Sorry, ik kan het nu even echt niet... het spijt me, het is ook echt mijn schuld dat het zo gaat, maar ik kan er niets aan doen.." Fluisterde ze tegen hem. Ze werd dicht tegen hem aangehouden en ze kroop tegen zijn borst aan.
"Je bent vreselijk lief en ik weet dat je het goed bedoeld." Glimlachte ze hem toe. Hij vroeg of ze gingen slapen en ze knikte eventjes. "Ja, is goed..."

Koning Thobias Hiddon

'Ik snap het ook wel, maar ik heb dan juist het gevoel dat ik er alles aan doe en dat het alsnog niet goed is. Dat is zo frustrerend en soms denk ik dan dat het toch allemaal niet meer uit maakt, dat ik net zo goed niet mijn best kan doen.' zei hij zachtjes. Ze kroop tegen hem aan en hij hield haar even zo dicht hij zich, daarna nam hij haar mee naar hun slaapkamer. Hij trok langzaam haar kleding uit, daarna deed hij dat ook bij zichzelf en nam hij haar mee het bed in.

KOningin Destiney Hiddon

"Het is wel goed, Thobias, twijfel alsjeblieft niet aan jezelf want je deed het net echt geweldig, echt waar. Je was ook zo oprecht en lief... ik houd van je en ik voel me weer helemaal verliefd als je zo bent. Het maakt heel erg veel uit, heel erg veel." Klonk haar stem zacht tegen hem terug. Ze werd door hem meegenomen weer terug naar de slaapkamer en hij begon haar kleding uit te trekken. Ze kroop in bed tegen hem aan en drukte zachtjes haar lippen in zijn hals en streelde over zijn borst heen.


Dany

"Ik weet het..." Fluisterde ze tegen Jason en ze legde haar hoofd tegen hem aan. "Ik houd zoveel van je... zonder jou was dit alles niet hetzelfde geweest... jij zorgt echt voor alle goede dingen in mijn leven." Klonk haar stem lief tegen hem. "Zullen we maar gaan slapen? Ik heb nu zelf ook echt geen zin meer..." Fluisterde ze.

Koning Thobias Hiddon

'Ik ben blij dat je vindt dat ik het wel goed doe, want ik doe best wel mijn best voor jou, ik wil je laten zien dat ik veel van je hou.' Fluisterde hij. Eenmaal in bed voelde hij wat ze deed, waardoor hij diep instemde. 'Heb je zin om meer te doen of dat niet meer?' Vroeg hij zacht aan haar. Hij had er wel nog heel erg veel zin in, ze deden het veel te weinig en daardoor had hij er echt heel erg veel zin in. Hij merkte het bijna constant. Hij zoende haar langzaam en intens, hij hoopte dat ze zin had in wat heftigs.

Jason Hiddon
.
Ze wilde gaan slapen, want ze had er zelf ook geen zin meer in. Hij knikte langzaam, hij vond het allemaal wel prima, al vond hij het wel ergens wat raar dat ze het eigenlijk nooit echt deden. Hij kon zich de laatste keer niet eens herinneren en hij vond het heel vervelend dat hij zich schuldig voelde, het was ook echt zijn schuld. Dany probeerde het duidelijk wel. Hij pakte haar vast en hij sloeg zijn armen om haar heen. 'Verlang je wel naar mij?' Vroeg hij nu zacht aan haar.

Koningin Destiney Hiddon

"Dat weet ik, ik weet dat je ongelooflijk veel van me houdt en ik ook van jou... anders had ik dit nooit voor iemand overgehad, Thobias." KLonk haar stem lief en zacht. Hij vroeg of ze zin had om meer te doen en ze knikte daardoor.
"Ja, ik heb er eigenlijk best wel veel zin in." Grijnsde ze hem toe. Ze zoende hem intens terug en streelde over zijn lichaam heen met haar vingers. Ze wilde het graag.


Dany

Ze kroop langzaam in bed en voelde zijn armen om haar heen, dat vond ze heerlijk en ze kroop dicht tegen hem aan. Hij vroeg haar nu of ze wel naar hem verlangde. Ze glimlachte daardoor. "Ja, maar nu eventjes niet door al dat gedoe... maar verder verlangde ik vandaag al de hele dag naar je..." Klonk haar stem zacht tegen hem en ze streelde even langs zijn wang.

Jason Hiddon

'Gelukkig... Als het maar niet steeds minder wordt.' zei hij zacht tegen haar. Hij gaf haar nog een kusje en hij sloeg zijn armen om haar lichaam heen. Hij had er zelf ook niet zo veel zin meer in, terwijl hij de hele avond zijn best had gedaan om zo veel mogelijk naar haar te gaan verlangen, hij had gehoopt dat hij kon laten zien dat hij haar wilde uitdagen, dat hij iets voor haar wilde doen, maar nu gaf ze heel duidelijk aan er geen zin in te hebben en hij durfde niet meer. ' Ga maar lekker slapen, ik hou van je...'

Dany

Hij zei dat het niet steeds minder moest worden. "Nee, dat denk ik niet.. misschien als ik het niet meer kan, als mijn buik te groot word." Lachte ze plagend naar hem en ze zoende hem zacht eventjes.
"Ik vond het fijn hoe je was vanavond, dat je me aanraakte." Fluisterde ze zachtjes tegen hem, want hij deed anders en ze wilde ook aangeven dat ze het waardeerde.
"Slaap lekker lieverd, ik houd ook van jou." Klonk haar stem zachtjes.

Jason Hiddon

'Nou, daar kan ik mij niets bij voorstellen. Als die buik in de weg zit verzinnen we wel wat anders en ik vind het jou altijd aantrekkelijk. Je bent echt enorm leuk en mooi.' zei hij zacht. Hij dacht er ook echt zo over. Ze zei daarna dat ze het wel waardeerde hoe hij was. Dat was een opluchting, ze vond dit dus wel beter. misschien moest hij het vaker proberen. Hij wilde het heel graag. Hij bleef dicht bij haar liggen en hij merkte dat zijn droom aardig heftig was. Het ging over Dany, maar opeens kwam de vrouw uit zijn groep er ook in voor en hij kon niet ontkennen dat hij haar enorm opwindend vond. Gelukkig deed hij zelfs in zijn droom eigenlijk alles met Dany, de vrouw raakte hem alleen maar aan met haar voeten, verder niks. Dat viel misschien nog mee. Hij drukte zijn lichaam nog meer tegen het warme lichaam van Dany aan.

Dany

Ze sliep heerlijk en ze vond het ongelooflijk fijn dat Jason zo dicht tegen haar aan kwam liggen. Haar armen lagen om hem heen en haar hoofd tegen zijn borst aan en ze sliep eigenlijk de hele tijd door. Ze was wat gerustgesteld door hoe het tussen hun nu ging en dat het gesprek met z'n vieren eigenlijk redelijk goed was verlopen. Thobias was nu ook rustig, dat voelde ze aan hem.

Jason Hiddon

Toen hij in de ochtend wakker werd merkte hij dat hij een raar gevoel had en hij herinnerde zich vaag iets van zijn heftige droom. Hij had dit gevoel nog nooit gehad en hij draaide zich wat meer op zijn rug, omdat hij heel dicht tegen Dany aanlag. Toen hij de dekens aan de kant haalde was heel duidelijk dat zijn droom nogal veel met hem gedaan had en hij staarde naar zichzelf, was dit normaal? Had hij er eigenlijk diep van binnen zo veel zin in gehad? Hij had het nu ook, het gevoel was nog helemaal niet weg.

Dany

Ze werd langzaam wakker en ze kroop weer dicht tegen Jason aan. "Goedemorgen lieverd..." Mompelde ze. Ze gaapte eventjes en rekte zichzelf uit. Daarna keek ze naar hem met een glimlach rond haar lippen en ze zoende hem even zachtjes en merkte dat ze weer naar hem begon te verlangen.

Jason Hiddon

Dany werd wakker hij keek toe hoe ze zich even uitrekte en daarna tegen hem aankroop, waardoor het gevoel nog veel erger werd. Ze zoende hem en hij ging er langzaam in mee. Hij was zich heel goed bewust van het feit dat ze zo dicht tegen hem aan lag en hij kon zich niet herinneren dat dat normaal zo veel met hem deed. Het gevoel was heel intens. Hij stopte de zoen en hij keek haar even aan. 'Er is vannacht iets raars gebeurd.' zei hij nu zachtjes en wat schor tegen haar. Hij legde zijn hand in haar hals en hij gleed zachtjes met zijn vingers over haar lichaam heen.

Dany


HIj ging Langzaam mee in haar zoen en ze vond het heerlijk. Na een tijdje werd die gestopt en zei hij dat er vannacht iets raars was gebeurd. Ze keek hem daardoor doordringend aan en voelde hoe hij haar streelde waardoor ze langzaam ademhaalde en zichtbaar genoot.
"Wat is er voor raars gebeurd?" Vroeg ze aan hem met een hese stem en ze streek even door zijn haren heen.

Jason Hiddon

Hij vond het heel erg leuk om te merken dat ze hier zo enorm van genoot, dat deed hem goed en dan wist hij wat hij moest doen om haar te laten genieten. Ze wilde weten wat er gebeurd was en daardoor keek hij haar even aan. 'Ik geloof dat ik nogal heftig droomde.' Fluisterde hij. Hij schaamde zich wel een beetje en hij wist niet zo goed wat hij er van moest vinden. ' Misschien had ik er meer zin in dan ik eigenlijk dacht... Kan dat? het is best wel raar...' zei hij zachtjes. Hij liet zijn hand langzaam over haar buik glijden en daarna langs haar benen. Het verlangen was nog steeds best wel intens.

Dany

Hij dacht dat hij nogal heftig had gedroomd en dat hij meer zin had dan hij eigenlijk dacht. Hij vroeg of het kon. "Het is niet raar, ik heb vannacht zo dicht tegen je aangelegen dat ik nu ook ongelooflijk erg naar je verlang." Fluisterde ze hem toe. Zijn hand gleed naar beneden toe en ze kreunde zacht en genietend. Dit was heel erg fijn.
"Je hoeft geen dingen te doen die je niet wilt..." Zei ze nu zacht, ze wilde niet dat hij het echt speciaal voor haar deed zonder dat hij er zelf zin in had, dat hoefde van haar echt niet.

Jason Hiddon

'Ik denk dat ik er misschien wel meer zin in heb dan dat ik zelf merk.' Fluisterde hij. Hij sloot het een beetje af, zeker als hij andere dingen aan zijn hoofd had. Dan voelde hij het echt niet meer. 'Weet ik... Maar ik heb er zelf denk ik ook veel zin in.' Fluisterde hij. Zijn lichaam in ieder geval wel, dat was duidelijk. Maar dat had hij wel vaker, zelfs zonder dat hij het gevoel had dat hij er echt zin in had. Hij drukte zijn lippen heel zachtjes in haar hals, terwijl hij haar bleef aanraken. Zijn huid tintelde enorm, maar hij bleef eigenlijk gewoon stil liggen, hij gaf nooit aan wat hij zou willen, dat durfde hij echt niet.