Skyrim RPG

Koning Thobias Hiddon

Ze knikte even en daarna zei ze dat ze niet verder wilde gaan dan dit. Dit was echt de grens. Hij voelde haar lippen zachtjes op die van hem en hij streek langs haar wang. Daarna hield ze op en zei ze dat ze weer terug wilde naar hoe het vroeger was, toen liep ze naar binnen en hadden ze het gezellig, nu werd ze elke keer gehaald door een wachter. Het voelde dwingend. Hij knikte even langzaam en hij voelde dat ze door zijn haren heen streek. 'Ik begrijp wel wat je bedoelt, ik zal proberen er rekening mee te houden.' fluisterde hij. 'Ik begrijp ook heel goed dat dit de grens voor jou is, maar ik vind het wel lastig.' zei hij zacht. Dat was gewoon door hoe hij was. 'Ik wil het ook graag gezellig hebben, ook met zijn vieren, heel graag.' zei hij.

Dany

Ze glimlachte toen hij haar begreep. Hij wilde ook proberen om er rekening mee te houden. "Graag, dankjewel." Fluisterde ze hem toe. Hij begreep haar wel en hij wilde het ook graag gewoon gezellig hebben, maar hij vond alles wel lastig.
"Daarom probeer ik zo duidelijk mogelijk tegen je te zijn. Dan weet je gewoon hoe ver we kunnen gaan en geeft dat je in ieder geval wel een beetje duidelijkheid." Legde ze hem zacht uit.
"We gaan wat meer dingen met z'n vieren doen, maar ik wil eerst dat Destiney zich goed voelt. Ik zou haar nooit pijn willen doen." Fluisterde ze.

Koning Thobias Hiddon

Ze bedankte hem en hij vond het wel fijn om te weten dat ze het waardeerde en ze wist dat hij het lastig vond, daarom probeerde ze zo duidelijk mogelijk tegen hem te zijn. Hij knikte langzaam, dat begreep hij ook. 'Ik kan niet beloven dat het altijd goed gaat, waarschijnlijk moet je nog duizend keer zeggen dat ik te ver ga.' fluisterde hij heerlijk. Ze wilde ook meer met zijn vieren doen, maar ze wilde eerst dat Destiney zich goed voelde. 'Ik wil haar ook echt geen pijn doen, ik zou haar nooit verlaten en mijn gevoel voor haar is echt nog net zo sterk...' zei hij zachtjes. Er waren alleen nogal veel gevoelens voor Dany bij gekomen en hij wist nog niet hoe hij daar mee om moest gaan.

Dany

Hij kon haar niet beloven dat het altijd goed ging, waarschijnlijk moest ze het nog heel erg vaak zeggen. "Dat weet ik en dat zal ik ook gewoon doen." Glimlachte ze hem toe. Ze vond het niet erg, zolang hij maar niet dacht dat zij verkeerde signalen afgaf. Hij wilde Destiney ook geen pijn doen, zijn gevoel voor haar was nog net zo sterk.
"Vertel dat aan haar en doe leuke dingen met haar, ze heeft het nodig, Thobias." Klonk haar stem lief tegen hem en ze streek weer door zijn haren heen.
"Ik snap dat je veel voelt op dit moment, maar waarschijnlijk komt dat wel een beetje tot rust zolang ik duidelijk blijf tegen je..." Hoopte ze.

Koning Thobias Hiddon

Ze wist het en zou het ook doen, ze leek het niet erg te vinden, gelukkig. Hij wilde echt niet dat hij het moeilijk voor haar maakte, juist niet. 'Dat zal ik doen, ik vind het zelf ook leuk om wat met haar te doen, ik ga mijn best doen om het haar ook echt te laten zien.' zei hij zachtjes tegen haar. Ze streek weer door zijn haren en hij legde zijn hoofd zachtjes tegen haar aan. Ze begreep dat hij veel voelde op dit moment, maar waarschijnlijk kwam dat wel een beetje tot rust als ze duidelijk bleef tegen hem. 'Ik hoop het... maar ik wil jou ook niet in de war brengen.'

Dany

Hij zou het doen, hij vond het zelf leuk ook om te doen en hij ging het haar echt laten zien. "Dat vind ik heel erg fijn om te horen." Glimlachte ze hem breed toe en ze knipoogde naar hem. Ze voelde zijn hoofd tegen haar aan en hij hoopte dat ze gelijk had. Hij wilde haar ook niet in de war brengen.
"Dat komt ook wel weer goed... ik heb gewoon veel aan mijn hoofd nu, ook met mijn kindje. Het kost gewoon veel energie en ik ben al blij dat de sneeuw eindelijk weg is." Sprak ze hem toe.

Koning Thobias Hiddon

Hij vond het zo enorm fijn om te merken dat Dany aangaf dat hij het goed deed, dat ze blij met hem was. Hij had die bevestiging ook heel hard nodig, omdat hij zelf zo enorm twijfelde aan alles, dat was heel vervelend, maar het was wel een beetje hoe hij zelf was. Ze zei dat het wel weer goed kwam, maar ze had nu veel aan haar hoofd, ook met het kindje. 'Ja, dat is logisch. Ik ben daar ook heel erg blij mee, ik hoop gewoon dat het allemaal vanzelf beter wordt.' zei hij tegen haar. Hij streek langs haar wang en daarna drukte hij zacht zijn lippen op haar voorhoofd. 'Je bent heel belangrijk voor mij en ik vind het vooral heel fijn om met je te praten.' zei hij zacht. Ze moest niet denken dat hij alleen maar meer wilde.

Dany

Hij vond het logisch en hij was ook heel erg blij ermee. Hij hoopte dat het vanzelf beter wordt. "Misschien niet vanzelf, maar het word beter." Glimlachte ze hem toe. Ze voelde zijn lippen op haar voorhoofd en daardoor sloot ze haar ogen even. Ze was blij met zijn woorden en knuffelde hem weer. "Dat is echt het allerbelangrijkste voor mij, Thobias. Echt waar. Dat wil ik ook echt blijven doen." Fluisterde ze.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat het misschien niet vanzelf ging, maar het zou wel beter worden. 'Dan moet ik daar maar aan vast houden, je moet het wel tegen mij zeggen als ik iets fout doe of als iets te verwarrend voor je is... ik wil je juist niet meetrekken in alle problemen, al gebeurt dat toch wel.' zei hij tegen haar. Ze knuffelde hem weer en hij vond het echt fijn dat ze niet opeens heel veel afstand van hem nam, misschien kon hij hier ook wel gewoon genoegen mee nemen. Dat hoopte hij ook echt, al wist hij wel dat hij niet helemaal zo werkte. Hij vond Dany ook gewoon ontzettend aantrekkelijk. 'Hoe gaat het nu eigenlijk met Jason?' vroeg hij daarna aan haar. Ze was vorige keer toch wat overstuur geweest omdat hij had aangegeven een andere vrouw aantrekkelijk te vinden, al stelde het misschien nog niet zo veel voor.

Dany

Hij zou er dan aan vast houden, maar ze moest het wel zeggen als hij iets fout deed of als het te verwarrend was voor haar. Ze glimlachte hierdoor. "Je doet nooit wat fout, maar ik zal het zeggen wanneer het voor mij niet fijn voelt." Sprak ze hem zachtjes toe. Hij wilde weten hoe het nu ging met Jason.
"Ik denk wel heel erg goed, ik ga vanmiddag wat meer tijd met hem doorbrengen, we spreken momenteel alleen nog maar echt over problemen en ik wil weer graag met hem samen genieten van alles om ons heen." Legde ze aan hem uit.


Koningin Destiney Hiddon

Ze werd wakker door Sterre die haar met een grijns aan het bekijken was.
"Ik ben blij dat het weer goed is, mama." Klonk haar lieve stem. Destiney glimlachte daardoor. "Ik ook, meisje, je hebt gisteren echt iets bijzonders gedaan voor papa, daar ben ik je heel erg dankbaar voor en ongelooflijk trots op." Klonk haar stem zacht. Sterre knuffelde haar en ze hield haar kleine meisje stevig vast.
"Het deed pijn, mama..." Klonk haar stem heel zachtjes. Destiney knikte een beetje. "Misschien helpt het als je er wat minder op gefocust bent, Sterre... probeer het een beetje te vergeten. Je bent nog jong, je kunt niet alles oplossen."

Koning Thobias Hiddon

Hij deed nooit wat fout, maar ze zou het zeggen alas het voor haar niet fijn voelde. 'Dat is goed, dan weet ik een beetje wat ik wel en niet kan doen.' zei hij tegen haar. Ze dacht dat het wel goed ging, maar ze ging vanmiddag weer wat meer tijd met hem doorbrengen, ze spraken momenteel alleen nog maar over problemen en ze wilde samen met hem genieten. 'Dat is goed, dat moet je ook zeker doen. Ik denk dat het voor hem ook goed is, hij moet wel blijven praten over alles, geen dingen achter gaan houden voor jou.' zei hij tegen haar.

Dany

"Precies." Glimlachte ze hem toe en ze gaf hem een knipoog. Hij vond het goed als ze wat meer tijd met Json doorbracht. Hij moest wel blijven praten en geen dingen voor haar achterhouden. "Dat doet hij ook niet, hij is liever gewoon heel eerlijk dan dat er dingen worden achtergehouden. Daar vertrouw ik hem ook op." Zei ze hem nu.
"Wat ga je vandaag doen?" Wilde ze van hem weten. Zo kon ze een beetje zien of hij er klaar voor was om verder te gaan en minder in de war was.

Koning Thobias Hiddon

'Ik denk dat het ook gewoon is hoe hij is en daar mag je geluk mee hebben. Ik zou het eerder achter houden omdat ik niet weet hoe ik het moet zeggen en bang ben voor de gevolgen. Gelukkig is hij daar heel anders in.' zei hij tegen haar. Ze wilde weten wat hij vandaag ging doen en daardoor bleef hij even stil. 'Zo nog wat werken en misschien even langs David om met hem te praten, daarna wil ik graag wat leuks doen met Destiney.' zei hij tegen haar. 'Is dat goed?'

Dany

Ze luisterde naar hem en ze knikte eventjes door zijn woorden. "Ik ben ook echt heel erg blij dat hij zo eerlijk is tegen me, dat geeft me echt een goed gevoel." Zei ze hem zachtjes. Hij vertelde wat hij ging doen en ze glimlachte daardoor. "Heel erg goed. Nu kan ik met een gerust hart weggaan. Ik vind het altijd een goed teken als jij leuke dingen wilt doen." Sprak ze hem toe met een grijns.

Koning Thobias Hiddon

'Ik denk dat het ook een heel goed teken is.' zei hij grijnzend tegen haar. Hij streek langs haar wang en daarna drukte hij zachtjes zijn lippen op die van haar. Hij moest enorm zijn best doen om zich niet te veel te laten gaan, maar het lukte gelukkig wel, hij kon zich redelijk inhouden en hij keek haar daarna weer aan. 'Je kunt nu helemaal met een gerust hart weggaan. Doe Jason de groeten van mij en als het uitkomt zou ik het gezellig vinden om misschien vanavond met zijn vieren wat te drinken.' stelde hij voor.

Dany

Hij zei haar grijnzend dat hij hetzelfde dacht en dat liet haar grinniken. Ze werd zachtjes door hem gezoend en lief zoende ze hem even terug. Hij zei dat ze nu met een gerust hart weg kon gaan. Ze moest Jason de groeten doen van hem en als het uitkwam dan zou hij het gezellig vinden om vanavond samen wat te drinken.
"Dat is goed, maar bespreek dat eerst even heel erg goed met Destiney, oké?" Glimlachte ze hem toe. Ze nam wat meer afstand van hem.
"Ik denk dat ik je vanavond sowieso nog wel eventjes zie." Sprak ze hem toe.

Koning Thobias Hiddon

Ze vond het goed, maar hij moest het eerst wel even heel goed met Destiney bespreken. Daardoor knikte hij langzaam, dat zou hij doen, hij hoopte dat ze het geen probleem vond, maar het was wel zo aardig om het even te bespreken. Ze nam wat meer afstand en ze zei dat ze hem vanavond sowieso nog wel even zou zien. 'Dat is goed. Veel plezier met Jason.' zei hij glimlachend tegen haar.

Dany

"Dankjewel, jij ook veel plezier." Zei ze tegen hem terug. Ze gaf hem nog een knipoog en liep daarna weg, dit voelde toch een heel stuk beter al dan gisteren en ze werd er meteen veel vrolijker van. Ze ging op zoek naar Jason en liep naar de trainingsruimte toe om te zien of hij daar nog bezig was.

Jason Hiddon

Het trainen ging eigenlijk ontzettend goed, hij was er blij mee. Toen hij klaar was ruimde hij wat spullen op en merkte hij dat hij zich afvroeg waar de vrouw was. Eigenlijk zag hij haar elke keer wel en hij merkte dat het hem opviel dat ze er vandaag niet was. Vond hij dat jammer? Hij ademde langzaam in en hij haalde een hand door zijn zwarte haar heen. Hij wilde het niet jammer vinden. Hij zuchtte even, hij vond het maar vervelend dat hij steeds meer bezig was met dit soort dingen en hij keek verbaasd op toen hij Dany opeens zag. Hij voelde zich bijna betrapt, al deed hij niets. 'hoe was het met Thobias?' vroeg hij haar, daarna pakte hij haar hand vast en gaf hij haar een kusje.

Dany

Ze keek hem vrolijk aan en knuffelde hem even stevig. "Hé lekker ding." Sprak ze hem ondeugend toe. Het was duidelijk aan haar te merken dat ze zich goed voelde nu.
Hij vroeg hoe het met Thobias was. "Beter... gelukkig. Hij ziet het nu allemaal wat meer zitten en wilt graag vanavond met z'n vieren iets drinken." Sprak ze hem vrolijk toe.

Jason Hiddon

Ze was vrolijk en hij werd geknuffeld, door wat ze zei keek hij haar verbaasd aan en hij merkte dat hij zelfs iets rood werd, aan dit soort dingen moest hij nog steeds wat wennen, maar het deed hem wel goed. Hij vond het fijn als ze zo vrolijk was. Het ging goed met Thobias en hij zag het wat meer zitten, hij wilde vanavond wat drinken. 'Gezellig.' zei hij meteen, omdat hij dat altijd wel leuk vond. Hij zoende haar nu langzaam en daarna keek hij weer naar haar. 'Zal ik mij even omkleden zodat we daarna weg kunnen?' stelde hij voor.

Dany

"Wat een verbazing... ik ben volgens mij heel erg lang niet meer zo vrolijk geweest." Lachte ze hem toe en ze gaf hem een knipoog. Hij vond het wel gezellig om die avond wat te drinken. "Wil je van te voren even met Destiney praten zodat ze het ook echt oké vind om te doen?" Vroeg ze hem nu lief en zacht. Ze werd langzaam door hem gezoend en hij stelde voor om zich om te kleden om daarna weg te kunnen gaan.
"Ja, goed idee. Ik heb er heel erg veel zin in." Klonk haar stem oprecht en opgetogen.

Jason Hiddon

Hij grijnsde nu om haar, want hij vond dit allemaal wel heel erg leuk. het was heerlijk als ze zo enthousiast was. ' Ja, ik wil wel even met haar praten om te kijken of ze het echt gezellig vindt. Dat is geen probleem, ik wil ook graag dat ze zich op haar gemak voelt in dit soort situaties, ondanks wat er allemaal aan de hand is.' zei hij zacht tegen haar. Ze had er duidelijk echt veel zin in en daarom nam hij haar mee naar hun kamer en daar trok hij zijn kleding uit, het was aardig nat van het zweet, niet echt heel lekker.

Dany

Hij wilde wel even met haar praten om te kijken of ze het wel echt leuk vond en hij wilde dat ze op haar gemak was. "Ja, ik ook, dat zou ik heel erg fijn vinden. Dankjewel Jason." Klonk haar stem liefdevol tegen hem. Ze werd door hem meegenomen en ze beet op haar lip wanneer hij zijn kleding uittrok. Wat zag hij er toch ongelooflijk sexy uit zo. Ze zat op het bed en bleef naar zijn prachtige lichaam kijken. Dit had ze al heel lang niet meer gedaan, hij was ongelooflijk aantrekkelijk, echt heel erg....

Jason Hiddon

Hij had zijn kleren uit en hij pakte wat schone kleding uit de kast, hij zocht echt iets leuks uit om er goed uit te zien voor Dany en omdat hij zich steeds iets zekerder voelde over zichzelf. hij merkte nog niet half hoe veel aandacht hij van vrouwen kreeg, omdat hij daar nog niet echt mee bezig was. Hij trok zijn broek aan toen hem opviel dat het wel heel stil was en daardoor keek hij op naar Dany. Ze staarde hem zowat aan en de blik in haar ogen liet hem weer grijnzen. 'Bevalt het je?' Vroeg hij wat plagend aan haar. Hij maakte zijn broek niet eens dicht en hij stapte naar haar toe om haar even te zoenen.