Skyrim RPG

Dany

Het kwam vooral door haar, ze hielp hem en gaf hem een geweldig gevoel. “Dat doe jij bij mij ook… als jij je niet gelukkig voelt, dan kan ik mij ook echt niet gelukkig voelen. Hoe jij bent heeft zoveel effect op mij.” Sprak ze zachtjes tegen hem met een glimlach. Ze ging dicht tegen hem aanliggen en hij zei dat hij van haar hield. Hij hoopte ook dat ze een beetje lekker kon slapen.
“Natuurlijk, vooral nadat we het zo lekker hebben gedaan samen.” Sprak ze een beetje plagend. Ze gaf hem een kus op zijn wang en legde vervolgens haar hoofd op zijn borst en viel ze al gauw in slaap.

Jason Hiddon

Ze zorgde ervoor dat hij straalde van geluk, hij was zo intens blij met haar en hij sliep echt geweldig, hij was de volgende dag al wel heel vroeg op. Hij had even met Thobias gesproken, die hem had geholpen, daarna liep hij met een ontbijtje in zijn armen terug de kamer in. hij had speciaal wat leuke kleding aan gedaan omdat hij zich echt goed voelde en hij zich elke dag zelfverzekerder ging voelen door Dany. Dat mocht ze ook best merken. Hij wist dat ze dat alleen maar heel erg leuk vond.

Dany

Langzaam werd ze de volgende ochtend wakker van een bleek zonnetje dat op haar gezicht scheen. Ze rekte zich lui uit en zag dat Jason al niet meer naast haar lag. Even trok ze een pruillipje, waarschijnlijk was hij dan al aan het trainen…
Ze was totaal verrast toen hij ineens binnen kwam met een ontbijtje. Ze ging rechtop zitten en ze keek hem liefdevol aan. “Wat heerlijk… ik dacht dat je al aan het trainen was. Wat zie je er ook knap uit.” Sprak ze vrolijk tegen hem.

Jason Hiddon

'Nee, vandaag even geen trainen. Ik wil een dag lang leuke dingen met jou doen, ik heb wat dingen bedacht.' zei hij tegen haar. Hij zoende haar zachtjes en daarna knikte hij naar het eten. ' We gaan zo weg, maar eerst iets eten. We hebben een lange dag te gaan vandaag.' zei hij tegen haar. Hij bleef bij haar op het bed zitten en hij keek naar hoe mooi ze was, daar kon hij echt niet vaak genoeg naar kijken, ze was zo bijzonder, zo ontzettend aantrekkelijk.

Dany

Hij ging niet trainen, hij wilde de hele dag leuke dingen met haar doen en hij had zelfs dingen bedacht. Vol bewondering en nieuwsgierigheid keek ze hem aan. Dit vond ze heerlijk, als hij dingen bedacht en haar zou verrassen, ergens had ze gedacht dat hij dat nooit zou gaan doen door zijn onzekerheid, maar hij stelde het nu gewoon voor en ze was hier zo trots en blij mee. Ze zouden zo weg gaan, maar eerst wat eten.
“Klinkt echt fantastisch.” Zei ze stralend tegen hem. Ze ging een beetje tegen hem aanzitten en begon genietend te eten. "Ik vind dit echt onwijs leuk, ik ben gek op verrassingen.” Wilde ze hem graag laten weten.

Jason Hiddon

Ze leunde wat tegen hem aan en ze vond het duidelijk leuk dat hij dit deed, ze zei dat ze het fantastisch vond en hij glimlachte daardoor naar haar. Hij pakte ook wat te eten en hij streek ondertussen met zijn vingers door haar haren heen, het was fijn om haar aan te raken, eigenlijk altijd. Hij drukte na een tijdje zachtjes zijn lippen op haar wang. 'Ik hou van je. Zo zielsveel...' Fluisterde hij. ' Kom, trek wat kleren aan, dan kunnen we gaan.' zei hij daarna tegen haar. Hij had er zelf ook echt heel veel zin in.

Dany

Ze voelde zijn vingers door haar haar glijden terwijl ze aan het eten was en het was zo fijn. Zo hoefden ze niet te spreken, alleen even samen te genieten en te eten, dit waren zulke fijne en pure momenten dat ze er echt van genoot. Ze voelde de lippen van Jason op haar wang en hij fluisterde dat hij zielsveel van haar hield. “Ik ook van jou, schatje.” Glimlachte ze breed. Daarna was het tijd om te gaan. Ze kwam overeind en rekte zich even lui uit. Met een grijns keek ze nog even naar hem, maar ze trok daarna een prachtige paarse jurk aan die gewoon geweldig bij haar paste.

Jason Hiddon

Ze kwam overeind en rekte zich uit, ze keek naar hem en hij voelde hoe ze hem in een paar seconde kon uitdagen. Zijn blik gleed nog even over haar heen, maar daarna was het voorbij. Hij kwam overeind en bracht het dienblad even weg, daarna kwam hij terug. Dany zag er natuurlijk weer geweldig mooi uit en hij keek bewonderend naar haar. 'Ben je klaar om te gaan?' Vroeg hij aan haar. Hij wilde haar zo graag meenemen en alles laten zien, hij werd er bijna ongeduldig van.

Dany

Jason bracht het dienblad weg en zij kamde nog even haar haren. Ze keek doordringend naar hem toen hij terug kwam en hij vroeg haar haast ongeduldig of ze klaar was om mee te gaan. “Ja, natuurlijk.” Grijnsde ze hem toe. Ze pakte zijn hand en liep met hem mee. Ze vroeg zich stiekem wel af wat hij van plan was, zou hij haar eindelijk ten huwelijk vragen?

Jason Hiddon

Hij liep met haar naar buiten toe, er stond al een staljongen klaar, hij had een prachtig spierwit paard vast. Hij tilde Dany soepel op het paard en daarna klom hij achter haar en sloeg hij zijn arm om haar heen. Hij drukte heel zachtjes zijn lippen in haar hals en hij spoorde het paard aan. Het was koud, maar daarom hield hij haar ook heel erg dicht tegen zijn lichaam aan, dan kreeg ze het zeker niet koud. Ze reden een stukje en daarna stonden ze bij een prachtig groot meer. De zon schitterde in het water, hij vond deze plek altijd al echt prachtig. Hij sprong van het paard en daarna hielp hij Dany ook.

Dany

Er stond een wit paard klaar voor hen en ze werd erop getild door Jason. Hij ging achter haar zitten en ze vond het heerlijk. Ze hield een warme vacht stevig om hun lichamen heen zodat het niet al te koud was. Ze vond de omgeving prachtig. Alles leek heel kwetsbaar doordat het zo koud was, er lag ook een klein laagje sneeuw op de plekken waar de zon niet kwam.
Ze kwamen uit bij een groot meer en ze liet zich van het paard aftillen door Jason. “Wat is het hier mooi, ik ben hier nog nooit geweest.” Glimlachte ze.

Jason Hiddon

Ze leek het hier wel mooi te vinden en daardoor gaf hij haar een kusje. 'Ik heb met Thobias overlegd. Ik wil hier graag iets bouwen, een landhuis dat in de natuur past. Iets waar niemand van weet, alleen wij en Destiney en Thobias. Ik wil er niet gaan wonen, maar misschien af en toe in het weekend naar toe. Om wat tot rust te komen, samen.' Zei hij zachtjes tegen haar. Hij hoopte dat ze het geen enorm slecht idee vond, dat zou hij echt heel erg vinden. ' Kom, er is nog iets.' zei hij daarna zachtjes. Hij pakte haar hand en hij nam haar mee, hij liep een stukje met haar langs de rand van het meer, tot ze bij een bootje kwamen. ' Ga maar zitten.' zei hij zacht.

Dany

Ze kreeg een kusje van hem en ze luisterde vervolgens naar wat hij vertelde, haar ogen twinkelden daardoor en ze knikte eventjes, ze vond het een onwijs leuk idee en heel erg fijn, dan konden ze allemaal hun rust even een keer opzoeken als het nodig was.
“Ik vind het een heel erg mooi idee, het zou wel fijn zijn om af en toe tot rust te kunnen komen.” Sprak ze zachtjes tegen hem. Er was nog iets en ze kneep even in zijn hand en liep mee. Ze stapte in het bootje en sloeg een paar warme kleden om haar lichaam heen. “Je verrast me wel behoorlijk met alles, Jason.” Grijnsde ze naar hem.

Jason Hiddon

Hij was toch echt wel opgelucht toen ze aangaf dat ze zijn idee ook leuk vond. Hij had dan wel wat meer zelfvertrouwen nu, de onzekerheid was niet opeens helemaal verdwenen. Hij deed gewoon echt heel hard zijn best. 'Vind je dat wel leuk?' Vroeg hij zacht aan haar. Hij wilde niet dat ze de verassing helemaal niets vond. Hij stapte zelf ook in het bootje en na even een stukje roeien kwamen ze door een soort mist heen. Daarna was er een klein eilandje te zien. Hij legde de boot aan de kant en hij hielp Dany er uit. Overal stonden krachtige kleine paarse bloemetjes, onder een dun laagje ijs. Er stond een enorm grote boom, die minstens net zo mooi was. 'Ik kwam hier vroeger al. Toen ik heel jong was. Om de realiteit te ontsnappen, geloof ik.' zei hij met een zwakke grijns op zijn gezicht.

Dany

Hij vroeg haar zacht of ze het leuk vond. “Ik vind het fantastisch, dit is het leukste wat er is… ik wilde je er nooit toe dwingen want ik vind dat je zelf moet kijken wat je leuk vind om te doen, maar zo maak je me heel erg blij.” Grijnsde ze. Ze drukte een kus op zijn wang en hij roeide het bootje een mist in. Ze keek om haar heen en zag een klein eilandje waar prachtige bloemen stonden en er was een oude grote boom. Ze stapte uit en meteen voelde ze het, ook zijn woorden speelden daarin mee.
“Is dat echt waar…” Klonk haar stem zacht en ze keek naar hem. “Ik herinner me mijn visioenen als klein meisje, ik sprak met een jongen op precies zo’n plek als deze, maar ik kon nooit zijn gezicht zien… was jij dat?” Fluisterde ze, ze had gewoon kippenvel, als dat zo was dan was dit wel een teken dat ze bij elkaar hoorden. Dat ze echt samen hoorden te zijn. Het ijs leek langzaam te verdwijnen en het was alsof het zelfs warm werd op het kleine eilandje.

Jason Hiddon

Ze begon nu opeens over iets te vertellen en hij staarde haar daardoor aan. ' Misschien... Ik weet niet zo heel veel meer van vroeger. Het is alsof al mijn herinneringen geblokkeerd zijn door wat er allemaal met mij gebeurd is.' zei hij zachtjes tegen haar. Hij streek nu langzaam een pluk haren uit haar gezicht en daarna ging hij op zijn knie zitten. 'Lieve Dany, je hebt mij alles gegeven waar ik nooit van had durven dromen en nu ben ik zo enorm gelukkig. Dat wil ik de rest van mijn leven, met jou. Ik zou nooit meer zonder jou willen. Wil je met mij trouwen?' Vroeg hij zachtjes. Hij pakte een doosje met de ring, het was een prachtige zilveren ring, vol met hele kleine paarse steentjes.

Dany

Hij zei dat het misschien wel zo was, hij wist niet zo veel meer van vroeger, alsof zijn herinneringen geblokkeerd waren, dat waren de hare ook geweest. "Misschien komt dat wel weer." Sprak ze zachtjes. Ze voelde zijn vingers langs haar gezicht en ze hield haar handen voor haar mond toen hij op één knie ging zitten... ze voelde de tranen in haar ogen schieten, zeh ad het wel gehoopt, maar nooit verwacht... Hij had zo keihard zijn best gedaan en hij had het niet op een romantischere manier kunnen doen. Zijn woorden raakte haar ontzettend diep en ze voelde de tranen in haar ogen.
"Natuurlijk wil ik met jou trouwen, oh, ik voel me zo blij met jou, ik heb zo'n geluk..." Ze sloeg haar armen om hem heen en knuffelde hem liefdevol. Ze had nog niet eens een blik geworpen op de ring, zijn woorden betekenden gewoon zoveel voor haar.

Jason Hiddon

Ze was duidelijk echt ontroerd door hem en hij kreeg daardoor zelf ook tranen in zijn ogen. Hij hield haar heel dicht tegen zich aan, hij voelde zich raar, alsof hij niet echt op deze aarde stond en dit niet echt gebeurde, hij voelde zijn kracht veel heftiger dan normaal, dit had hij nog niet eerder gevoeld. Misschien kwam het doordat Dany hem echt compleet maakte. Hij liet haar weer langzaam los en daarna pakte hij haar hand. 'Wil je ook een ring om of niet?' Plaagde hij haar nu een beetje.

Dany

Hij kreeg ook tranen in zijn ogen en ze keek hem daardoor liefdevol aan. Na een tijdje werd ze losgelaten door hem en pakte hij haar hand. Hij vroeg plagend of ze ook een ring om wilde of niet. Ze grinnikte zachtjes. "Ja, natuurlijk wil ik dat, ik wil dat iedereen ziet wat een prachtige ring je voor me hebt laten maken. Jemig... hij is echt heel erg mooi..." Ze merkte dat ze ongelooflijk enthousiast was over alles en haar gezicht stond zo vrolijk en blij, ze voelde zich ook gewoon vreselijk goed en gelukkig.

Jason Hiddon

Ze wilde de ring natuurlijk, zodat iedereen het kon zien. Ze vond het ook nog eens heel erg mooi. 'Ik wilde iets wat bijna net zo mooi was als jij, maar dat is nogal moeilijk. Niets is zo prachtig.' fluisterde hij, hij meende het ook echt oprecht. Hij streek langs haar wang en daarna zoende hij haar intens. 'Dus, we kunnen trouwen wanneer jij dat wilt, ik ben er helemaal klaar voor.' zei hij zachtjes tegen haar. Hij was er ook echt klaar voor, nu mentaal ook.

Dany

"Jaason... je moet me niet zoveel complimentjes geven hoor." Plaagde ze. "Deze ring is echt perfect." Ze keek er nogmaals bewonderend naar en daarna voelde ze zijn vingers langs haar wang glijden. Hij zoende haar en ze zoende hem langzaam en intens terug. Ze konden nu trouwen wanneer ze wilde, hij was er helemaal klaar voor.
"Dat klinkt echt geweldig." Sprak ze hem toe met twinkelende ogen. "Ik heb alleen geen flauw idee... ik wil dat onze bruiloft net zo perfect is als dit, als deze plek." Fluisterde ze tegen hem.

Jason Hiddon

'Ik vertel alleen maar wat ik denk.' zei hij zachtjes tegen haar. Het was wel waar, hij zei alleen maar wat er in hem op kwam hardop. Ze wilde dat de bruiloft net zo perfect was en dat liet hem glimlachen. 'Ik weet niet of ik dat voor elkaar ga krijgen ' zei hij met een grijnsje op zijn gezicht. Hij zoende haar nog eens langzaam en daarna keek hij haar weer aan. 'Ik wilde graag richting het dorp rijden om daar wat te eten, als jij dat ook ziet zitten.' Zei hij zacht tegen haar.

Dany

Hij vertelde alleen wat hij dacht. “Je denkt veel te lieve dingen over mij.” Plaagde ze hem nu. Hij wist niet of hij de bruiloft net zo perfect kon krijgen. “Met jou samen, dat is toch het belangrijkste voor mij.” Fluisterde ze lief. Ze werd nog een keer gezoend en hij wilde in het dorp wat eten.
“Heel even nog.” Sprak ze zacht. Ze liep een stukje over het eilandje heen en ze legde haar hand op de boom. Ze zag een flits van vroeger, van haar visioenen en ze glimlachte. Het kon niet anders dan dat het Jason was geweest… deze plek hield hen verbonden, ze voelde het helemaal. Ze hoopte dat hij zijn herinneringen ooit een keer terug zou krijgen. Dat zou fijn zijn.

Jason Hiddon

'Dat is totaal niet waar.' zei hij grijnzend tegen haar. Ze wilde heel even nog en ze liep een stukje, ze legde haar hand op de boom neer en hij bleef naar haar kijken, ze was zo ontzettend mooi. Dit vond hij ook fascinerend. Het was mooi om alleen al naar haar te kijken. 'Wat zie je allemaal? Mij?' vroeg hij nu plagend aan haar, met een vrolijke grijns op zijn gezicht. Hij vermaakte zich enorm goed met haar.

Dany

Hij vond dat het niet waar was dat hij te lieve dingen over haar dacht. Ze grinnikte zachtjes. Ze hield haar hand op de boom en keek naar Jason. Hij vroeg aan haar wat ze zag. “Ja, ik zie jou, ik zie een klein jongetje wat hier altijd tegen de boom geleund zat en die altijd met me sprak.” Glimlachte ze hem toe. Ze stak haar hand naar hem uit, dan kon hij het ook zien als hij dat wilde.