Medieval Times

Nathan Gerono

Ze zei dat ze dacht dat het goed was als hij zou leren afscheid te nemen, maar dat was heel erg lastig. Hij keek meteen weg en hij ademde diep in, het vrolijke gevoel was meteen verdwenen. 'Dat wil ik niet. Dat gaat gewoon niet, echt niet, sorry.' Fluisterde hij. Hij slikte even en hij kwam overeind, hij liep onrustig heen en weer, hij vond het super moeilijk en nu raakte hij ook echt meteen flink in paniek, hij werd er heel onrustig van en hij wilde weg, hij wilde weg van het vervelende gevoel.

Koning Stephen Lahero

Hij grijnsde een beetje door haar reactie, hij vond het heel leuk dat ze hier zo enthousiast over was, want hij wilde graag dat ze zich goed voelde bij alles. 'Wanneer wil je weggaan? morgen?' Vroeg hij. Hij moest wel wat dingen regelen. ' Ja, dat kan ik wel doen, dat zal ze vast leuk vinden. Ik wil het alleen niet ingewikkeld maken, waarschijnlijk is ze al druk genoeg met Stephen, ik wil niet dat ze al te veel met mij bezig is en aan mij denkt...' zei hij zacht.

Koningin Fay Lahero

Hij keek van haar weg en zei meteen dat hij het niet wilde en dat het niet ging. Hij kwam overeind en begon heen en weer te lopen hij leek zelfs in paniek te zijn. "Hé, rustig maar..." Fluisterde ze, ze kwam overeind en pakte hem zachtjes vast.
"Ik ga het elke dag aan je voorstellen, tot je zelf toe geeft dat je eraan toe bent, goed?" Vroeg ze en ze streelde zachtjes over zijn wang heen. "Pas dan gaan we langzaam en voorzichtig stappen zetten en ervoor zorgen dat je het kunt." Ze drukte een kusje op zijn lippen en keek hem met een lichte glimlach aan.


Elvira Solore

Hij vroeg wanneer ze weg wilde gaan. "Ja, morgen is wel goed, als jij dat red met je werk tenminste?" Vroeg ze aan hem. Ze wilde wel dat hij er gewoon helemaal klaar voor was wanneer ze gingen. Hij gaf aan dat hij wel een brief zou kunnen schrijven, hij wilde het niet ingewikkelder maken en dat ze niet al te veel aan hem dacht.
"Ze mag heel veel aan jou denken, Stephen, ze is je vrouw, je hebt er alle recht toe om het desnoods ingewikkeld te maken voor haar. Ze hoort alleen maar aan jou te denken, zo gaat dat wanneer je getrouwd bent." Zei ze tegen hem, iets feller dan eigenlijk de bedoeling was. Ze sloeg een hand voor haar mond en keek Stephen onschuldig aan.
"Sorry, ik weet niet wat dat was, hormonen of de oude Elvira..." Sprak ze onschuldig tegen hem.

Koning Stephen Lahero

Ze vond morgen prima, als hij het zou redden. ' Ja, dat lukt wel.' Stemde hij vrij snel in. Hij had dan tijd genoeg om het te regelen, dat kwam goed. Door wat ze daarna zei staarde hij haar even aan, het was nogal fel en dat was hij niet gewend. Niemand sprak echt zo tegen hem. 'Ik denk een beetje van allebei...' zei hij zacht. 'Ik kan het wel hebben, je hebt ook wel gelijk, maar ik vind het lastig. Ik wil het haar niet moeilijk maken en ik gun haar dit ook, ik weet dat ze het nodig heeft.' zei hij tegen haar.

Nathan Gerono

Hij bleef stil staan toen ze hem vastpakte. 'Ik vind het echt niet leuk....' Fluisterde hij. Hij legde zijn hoofd tegen haar aan en hij ademde diep in om zichzelf rustig te krijgen, maar dat lukte helemaal niet. Hij was echt in paniek. Het deed duidelijk nog steeds veel te veel met hem en hij liet haar los, daarna begon hij weer onrustig heen en weer te lopen.

Elvira Solore

Ze glimlachte toen hij aangaf dat het wel zou lukken en ze knikte eventjes. "Fijn." Zei ze, dat meende ze ook echt, ze vond het ongelooflijk fijn dat hij dat voor haar wilde doen. Door haar felle woorden was zijn blik verbaasd. Ze slikte even moeizaam en keek naar de grond, hij gaf aan dat hij dacht dat het een beetje van allebei was, wanneer hij vertelde dat hij het wel kon hebben, keek ze hem weer met een glimlachje aan.
Ze had ook nog eens gelijk, hij gunde het haar ook. "Maar aan de andere kant vind je het vreselijk..." Mompelde ze hem toe. "Schrijf haar gewoon iets waardoor ze positief aan je denkt, om haar even te laten overspoelen van geluk, ik denk dat dat zeker geen kwaad kan." Zei ze nu. Ze ging aan de ontbijttafel zitten en begon heerlijk te eten.


Koningin Fay Lahero

Hij vond het echt niet leuk. "Dat weet ik, maar daar zit wel jouw knelpunt, Nathan, als dit opgelost is, zal het fantastisch met je gaan." Beloofde ze hem. Hij bleef even met zijn hoofd tegen haar aan staan en daarna liet hij haar weer los en begon hij heen en weer te lopen. Daardoor ging ze op het bed zitten en vulde ze de kamer met warmte en stelde hem op die manier gerust.

Nathan Gerono

Hij ademde trillend in en hij probeerde tot rust te komen, maar het ging echt niet. Dit was zo frustrerend, hij wilde zo graag dat het ophield. Hij voelde zich opeens warm en kalm woorden en hij knipperde met zijn ogen. Hij wist dat het door Fay kwam. Hij liep naar haar toe en hij sloeg zijn armen om haar lichaam heen. 'Word je niet gek van mij? Ik wel van mezelf... Ik wil het oplossen, maar ik durf het niet echt omdat het zo veel pijn doet...' zei hij zacht. Hij had dan ook nog wel wat trauma's te verwerken.

Koning Stephen Lahero

Hij keek weer naar Elvira en hij at wat van het ontbijt. 'Dat kan ik zeker wel doen, maar ik vind het wel lastig. Natuurlijk vind ik het lastig, ik geef om haar en ik wil het beste voor haar. Ik vind het daarom ook zo moeilijk. Zo lang ik hier ben met jou gaat het prima, maar niet als ik alleen ben en ze met Nathan is, dan kan ik er niet zo heel goed tegen...' zei hij zacht tegen haar.

Elvira Solore

"Daarom blijf ik ook lekker bij jou zodat het minder lastig is." Zei ze tegen hem.met een lieve glimlach en ze pakte zachtjes zijn hand even vast en kneep er zacht in. Daarna at ze verder en wanneer ze klaar was, leunde ze een beetje achterover en wachtte ze tot Stephen ook klaar was.

Koning Stephen Lahero

' Je bent een schatje, ik ben je ook enorm dankbaar, het is fijn dat je er bent.' zei hij tegen haar. Hij was haar ook echt heel erg dankbaar, want ze kon hem ook goed helpen. Toen hij klaar was kwam hij overeind en liep hij met haar naar zijn werkkamer. Hij ging zitten en hij bekeek zijn spullen even, hij kon er wel voor zorgen dat ze morgen weg konden, dat moest lukken. Elvira hielp ook, dus dat kwam goed. Hij begon geconcentreerd te werken en na een tijdje keek hij naar haar en zakte hij wat weg in gedachten. Elvira was nog steeds aantrekkelijk, het maakte hem niets uit of ze zwanger was of niet, dat merkte hij nu goed. Hij had niet eens echt door hoe erg hij eigenlijk zat te dromen.

Elvira Solore

Ze kreeg wel een beetje een verlegen glimlach rond haar lippen toen hij haar een schatje noemde en ze wist niet goed hoe ze daarmee om moest gaan. Wanneer hij ook klaar met eten was, kwam ze zelf ook overeind en ging ze met hem naar de werkkamer toe. Ze werkte behoorlijk hard en na een tijdje keek ze even op maar Stephen en zag zijn dromerige blik. Met een glimlach pakte ze zijn kin en drukte liefdevol har lippen op de van hem en zoende hem zacht en teder. Het was zo lief hoe hij naar haar keek.

Koningin Fay Lahero

Nathan kwam na een tijdje naar haar toe en kwam bij haar zitten, ze voelde zijn armen om haar heen en hij vroeg of ze niet gek van hem werd, hij werd dat namelijk wel van zichzelf.
"Nee... ik heb eigenlijk best wel medelijden met je... je hebt zoveel wat je nog moet verwerken... als je dat allemaal gelukt is, dan ben je gewoon een ander mens, dat weet ik zeker en ik ben zo nieuwsgierig naar hoe je zal zijn..." Fluisterde ze lief tegen hem en ze aaide door zijn haren heen.

Koning Stephen Lahero

Hij had niet eens echt door dat ze naar hem keek, pas toen ze zijn kin vastpakte en hem zoende ging hij daar in mee. Het was heerlijk teder en hij genoot er enorm van. Hij legde zijn hand in haar hals en hij trok haar wat dichterbij, hij liet langzaam zijn handen over haar lichaam geen glijden. ' Je krijgt het zelfs voor elkaar om mij af te leiden... Dat is knap...' zei hij daarna lachend tegen haar. Hij tilde haar op en hij zette haar op de rand van het bureau meer. Hij zoende haar direct weer en hij ging dicht tegen haar aan staan.

Nathan Gerono

Ze werd gelukkig niet gek van hem, ze had eigenlijk medelijden met hem en ze was benieuwd hoe het zou zijn als hij alles verwerkt had. 'Niet al te veel anders, maar gelukkig, hoop ik...' zei hij zacht. Hij ademde diep in en hij sloot zijn ogen even. 'Zullen we zo even naar buiten? gewoon een rondje lopen? Dat lijkt mij heel erg fijn, ik word nu al gek van het niets doen.' Zei hij zacht. Hij kon daar niet goed tegen, dan ging hij nadenken over alles en dat wilde hij juist niet. Dat maakte hem heel onrustig en ongelukkig.

Elvira Solore

Ze voelde zijn hand in haar hals en hij trok haar ook wat dichterbij, ze vond het echt heel erg fijn. Hij zei haar lachend dat ze het zelfs voor elkaar kreeg om hem af te leiden en dat vond hij knap.
"Dat was niet zo moeilijk, ik zag je starende blik." Plaagde ze hem nu met een kleine grijns en ze streek langs zijn wang. Ze werd op het bureau neergezet en meteen weer gezoend, haar handen gleden over zijn rug heen en ze hield hem dicht tegen haar lichaam aan. Ze vond het heerlijk met Stephen, het was allemaal zo normaal en natuurlijk...


Koningin Fay Lahero

"Nee, niet teveel anders, maar gelukkig, zonder pijn, zonder verdriet. De positieve en lieve Nathan." Glimlachte ze hem toe toen hij hoopte dat hij niet teveel anders zou worden. Hij vroeg aan haar of ze zo naar buiten toe gingen en ze knikte.
"Dat is goed, kom maar." Glimlachte ze hem toe. Ze trok haar kleding aan en opende de deur alvast waar ze even op hem wachtte.

Koning Stephen Lahero

'Ik had een leuk uitzicht, daardoor staarde ik naar je...' Plaagde hij haar nu een beetje. Hij voelde haar handen op zijn rug en hij drukte zijn lippen in haar hals. 'Het bureau van de koning... Dat is vast een plek waar je het nog niet gedaan hebt, of wel?' Vroeg hij grijnzend aan haar. Hij streek langs haar wand en hij zoende haar weer, daarna begon hij haar kleding los te maken. Hij wist nog niet precies wat hij wilde doen, maar hij had er nu wel enorm veel zin in.


Nathan Gerono

'Dat is goed... Dat wil ik wel.' zei hij zacht tegen haar. Dat zou hem niet enorm veranderen, dus dat was oké. Hij zag er alleen wel enorm tegenop. Hij trok zelf ook zijn kleding aan en daarna liep hij met haar mee naar buiten toe. Hij pakte haar hand vast en hij kneep er zachtjes in, daarna drukte hij kort zijn lippen op die van haar. ' We kunnen ook dingen gaan doen die jij leuk vindt hé.' zei hij daarna. Hij vond het belangrijk dat het niet helemaal om hem draaide.

Elvira Solore

Hij had een leuk uitzicht en daardoor staarde hij naar haar, ze bloosde weer even flink en kreunde zachtjes wanneer hij zijn lippen in haar hals drukte. Hij vroeg haar of het bureau van de koning een plek was waar ze het nog nooit eerder had gedaan.
"Nou... toevallig wel een keertje, met Nathan." Sprak ze hem grijnzend toe en ze zoende hem vol passie eventjes.


Koningin Fay Lahero

Dat was wel wat hij wilde en daardoor knikte ze even met een glimlach. Hij liep met haar mee naar buiten en ze voelde hoe hij haar hand pakte, hij kneep er ook eventjes in en gaf aan dat ze ook dingen konden doen die zij leuk vond.
"Ik vind het al leuk om me zo vrij te voelen voor eventjes, samen met jou." Glimlachte ze hem nu toe en ze streelde langs zijn wang.

Koning Stephen Lahero

Ze keek hem grijnzend aan en zei dat ze het toevallig wel een keertje had gedaan, met Nathan. Hij staarde haar wat verbaasd aan. 'Wat? serieus? Op mijn bureau?' Vroeg hij grijnzend en hij schudde zijn hoofd even. 'Jullie zijn echt heel erg... Straks was ik binnen gekomen. Hebben jullie het ook in mijn bed gedaan of dat nog niet?' Vroeg hij daarna plagend. Hij was verbaasd, maar het maakte hem niet echt iets uit, het was eigenlijk wel grappig.

Nathan Gerono

Ze vond het al heerlijk om zich zo vrij te voelen. 'Dat kan ik mij wel voorstellen... Het lijkt mij echt vreselijk als je altijd verplicht in het kasteel zit... Dat is niets, zeker niet voor mij, maar jij hebt eigenlijk echt geen keuze meer.' zei hij zacht. Als Stephen thuis was, moest ze wel in het kasteel zijn. Hij keek om zich heen, de vogels floten hun liedje, maar je merkte dat het toch best wel koud was, het werd steeds wat erger. Zou het een koude winter gaan worden?

Elvira Solore

Hij was echt verbaasd en ze begon daardoor te lachen. "Toevallig was jij die dag niet thuis dus konden we lekker onze gang gaan." Plaagde ze Stephen en ze trok hem weer dichter naar haar toe. Ze streelde langs zijn wang en keek hem diep in zijn ogen aan.
"Niet met Nathan, maar wel met jou." Gaf ze aan toen hij vroeg of ze het ook in zijn bed hadden gedaan.


Koningin Fay Lahero

Hij kon het zich wel voorstellen en zag het als een verplichting. "Ik heb daar alles wat ik nodig heb, Nathan, mijn kinderen, Stephen... jij." Zei ze met een glimlach. "Maar ik mis vroeger weleens, ik ben veel veranderd voor Stephen, maar het is wel een keuze die ik zelf heb gemaakt." Legde ze aan hem uit. Anders zou ze er niet tussen passen op het kasteel. Ze liep dicht tegen Nathan aan, het was kouder dan ze had verwacht en met een glimlach keek ze even naar hem op. Ze besloot wat warmte uit te stralen, dan had ze het zelf ook niet zo koud en was het veel aangenamer.

Koning Stephen Lahero

'Ik wil eigenlijk niet eens weten wat er allemaal gebeurd als ik een dag niet thuis ben. Misschien moet ik voortaan alles maar heel goed op slot doen.' zei hij tegen haar. In zijn bed had ze het wel met hem gedaan, maar niet met Nathan. 'Hm, gelukkig. ' Mompelde hij daarna. Hij zoende haar weer zachtjes en hij maakte haar kleding verder los, zijn handen gleden over haar lichaam heen. Zijn zelfvertrouwen werd een stuk groter en dat merkte hij wel.

Nathan Gerono

'Dat is ook wel zo, maar toch. Het is toch ergens een beetje jammer. Ik vind je nog steeds leuk, maar ik gun je die vrijheid ook echt... Dat hoort bij je.' Fluisterde hij. Hij voelde haar warmte en daardoor glimlachte hij een beetje, het was een fijn gevoel. Hij keek weer om zich heen, hij was wel een stukje rustiger nu hij buiten was, hij voelde zich beter hier, zo lang hij niet over dingen hoefde na te denken, want dat kon hij echt niet, hij was er slecht in.

Elvira Solore

"Nee, niet doen hoor, dan is het alleen maar spannender om in te breken." Sprak ze met een uitdagende blik in haar ogen. Ze zoende hem terug en voelde hoe hij haar kleding verder los maakte. Ze liet hem, hij mocht alles doen wat hij wilde, ze genoot er wel echt van.
"Ik hou van je Stephen..." Fluisterde ze hem heel erg zachtjes toe.


Koningin Fay Lahero

Hij vond dat het wel zo was, maar het was ergens wel een beetje jammer, hij vond haar nog steeds leuk en gunde haar die vrijheid, dat hoorde bij haar. Ze glimlachte hierdoor. "Dat hoorde bij mijn jeugd denk ik. Het was sowieso niet goed hoe ik me gedroeg vroeger, ik was roekeloos." Zei ze tegen hem en ze streelde zachtjes over zijn hand heen terwijl ze rustig met hem verder liep.

Koning Stephen Lahero

' Jij bent echt heel erg, Elvira.' zei hij grijnzend tegen haar. 'Waar hebben jullie het nog meer gedaan?' Vroeg hij daarna aan haar. Hij streek langs haar gezicht en hij ademde diep in, ze zei dat ze van hem hield. 'Ik ook van jou.' Fluisterde hij zacht. Hij drukte zijn lippen weer op die van hem en hij maakte nu zelf ook zijn kleding los, daarna drong hij langzaam bij haar naar binnen. het was goed te doen, het was heerlijk en niet te heftig. Eindelijk had hij het gevoel dat hij het vol kon houden.

Elvira Solore

Hij vond haar echt heel erg en vroeg waar ze het nog meer hadden gedaan. "Bijna overal in het kasteel... in het bos, buiten in het dorp, de smederij.. veel plekken." Sprak ze hem met twinkelende ogen toe, hij fluisterde dat hij ook van haar hield en niet veel later drong hij bij haar naar binnen toe. Ze kreunde zachtjes en genietend, hier had ze heel lang op gewacht en ze vond het zo ongelooflijk lekker... Ze zoende hem intens.

Koning Stephen Lahero

Hij grijnsde een beetje door haar antwoord en hij schudde zijn hoofd. ' Jij bent echt heel erg... Heel erg...' zei hij lachend tegen haar. Hij zoende haar even en hij liet zijn handen over haar heerlijke lichaam glijden, daarna bewoog hij weer rustig. Het ging echt goed, het was niet vol met druk en hij genoot er enorm van. Opeens kon het gewoon, al had hij niet te veel hoop dat het altijd zo zou zijn. Na een tijdje was hij klaar en hij nam weer wat afstand, het voelde wel echt als een verlossing nu, het was heerlijk.

Elvira Solore

Hij vond haar heel erg en ze grinnikte hierdoor eventjes naar hem. "Dat kan ik met jou ook doen hoor, volgens mij vind je het wel leuk om erover te praten." Grijnsde ze hem toe. Ze streek over zijn borst heen en zoende hem vol passie, hij deed het ook ongelooflijk goed en ze was gigantisch trots op hem. Wanneer hij klaar was, liet ze een genietende kreun horen.
"Waar een beetje zelfvertrouwen wel niet goed voor is." Plaagde ze en ze sloeg haar armen om zijn nek heen en knuffelde hem.

Koning Stephen Lahero

' Ja, ik vind het leuk. Ik vind het leuk om voorzichtig aan wat nieuwe dingen te ontdekken, want ik ben nog niet zo veel gewend, maar ik vind het wel heel interessant en opwindend allemaal...' zei hij eerlijk. daarom vond hij dit ook leuk. 'Ik weet niet of ik dat allemaal wel durf hoor... Misschien beginnen met elkaar gewoon op wat andere plekken uitdagen, dat lukt misschien nog wel.' zei hij glimlachend. Hij schaamde zich gewoon heel erg snel. 'Wat een beetje tijd met Elvira wel niet kan doen...' Zei hij daarna plagend tegen haar.

Elvira Solore

Hij vond het leuk om voorzichtig wat nieuwe dingen te ontdekken, hij was niet zoveel gewend maar vond het wel interessant en opwindend. "Dat is het ook." Grijnsde ze hem toe. Hij wist ook niet of hij het allemaal wel durfde, het lukte misschien om op wat andere plekken elkaar uit te dagen.
"We hebben tijd genoeg, wauw, wat zal je Fay verrassen als je dan ineens wat onverwachts doet." Plaagde ze hem nu. Ze bloosde wanneer hij het over haar had en wat een beetje tijd met haar wel niet kon doen. "Dat is lief..." Glimlachte ze.
"Ik vond het ook echt lekker!" Ze knuffelde hem weer met een grijns.

Koning Stephen Lahero

Hij grijnsde een beetje naar haar, Fay zou het hoe dan ook helemaal geweldig vinden, dat was wel zeker. Die hield daar wel van, hij meestal iets minder, maar hij durfde nu wel steeds meer. Hij trok langzaam zijn kleding weer aan en hij streek zijn overhemd recht. ' Je bent heel schattig zo.' Fluisterde hij daarna. Ze was rood, dat was echt lief. Hij drukte zijn lippen in haar hals en hij keek haar weer aan. 'Ik ben heel blij met je. Het doet mij ook goed dat ik iets voor jou kan betekenen...' Zei hij zacht.

Elvira Solore

Hij vond haar heel erg schattig zo. "Hmm... dat hoort niet echt, ik hoor stoer te zijn, en fel." Plaagde ze Stephen een beetje terug. Ze pakte zelf ook haar kleding weer op en begon die aan te trekken met een glimlach. Ze voelde vervolgens de lippen van Stephen in haar hals en kreunde genietend.
"Ja, we doen het goed toch?" Grijnsde ze vrolijk. Wanneer ze helemaal aangekleed was, hoorde ze een klopje op de deur. Ze pakte de brief aan en gaf die aan Stephen met een grijns.
"Ze was je al voor." Plaagde ze, aangezien ze zo had aangespoord dat hij Fay even moest schrijven.


Lieve, lieve Stephen,

Ik mis je heel erg, al geniet ik wel van mijn tijd met Nathan, het is leuk met hem, maar het gaat niet zo goed, hij heeft zo ongelooflijk veel weggestopt en ik denk dat het lang gaat duren voor hij weer de oude is.. aan de ene kant is het fijn om hier wat langer te zijn, maar ik mis je nu al zo erg..
Ik hou van je lieve Stephen, ik hoop dat het bij jou super goed gaat en dat je mij niet al te erg mist.


Veel liefs,
Fay