Medieval Times

Koningin Fay Lahero

Hij wilde het niet en ze mocht er niet eens aan denken van hem. Ze slikte hierdoor even en streelde weer door zijn haren heen. "Ik zal mijn best doen." Fluisterde ze zachtjes tegen hem. Hij hoopte ook dat ze binnenkort terug waren met een oplossing. Ze knikte hierdoor. "Ik ook.. ik hoop ook dat het een permanente oplossing is, dat het niet is zoals Faith schreef..." Fluisterde ze tegen hem.



Kayton Erogate

De brief kwam behoorlijk laat nog binnen en hij begreep vrij weinig van de paniekerige brief die hij had gekregen. Hij fronste zijn wenkbrauwen even. Het was duidelijk dat Fay wanhopig was en het scheen heel slecht te gaan met Stephen. Hij keek naar Carmen.
"Ik moet weer naar White Castle, ga je met me mee?" Vroeg hij haar zacht en hij gaf haar de brief voorzichtig aan.

Carmen Samira

Kayton kreeg een brief en hij vroeg eigenlijk meteen of ze mee ging. Ze pakte de brief aan en las het door, het klonk niet zo goed, maar ze had geen idee hoe ernstig het nou eigenlijk was, de paniek was duidelijk te merken. ' Ja, ik ga mee.' zei ze uiteindelijk en ze gaf hem de brief weer aan. Ze maakte zich toch wat zorgen, want dit klonk allemaal helemaal niet zo goed. Ze wist alleen verder van niks, ze had geen idee hoe slecht het ging en Kayton waarschijnlijk ook niet.

Kayton Erogate

Hij was wel heel erg blij dat Carmen met hem mee wilde gaan. Ze zei het meteen en gaf de brief weer aan hem terug. Hij drukte zachtjes een kus op haar wang en streelde zachtjes over haar rug heen. "Zou jij alles in willen pakken? Dan ga ik nog even aan Leroy vertellen dat ik wegga en hem die brief laten lezen." Zei hij zachtjes tegen haar.

Carmen Samira

'Ja, natuurlijk, geen probleem. Ga maar,' zei ze tegen hem. Ze gaf hem even een knuffel en daarna liet ze hem gaan en begon ze zelf de spullen in te pakken. Waarschijnlijk wilde Kayton zo snel mogelijk weg gaan en dat snapte ze ook wel, want ze zou zich in deze situatie ook zorgen maken, dat deed ze eigenlijk ook. Het zag er allemaal niet zo heel erg goed uit.

Kayton Erogate

Carmen vond het geen probleem. Hij mocht gaan. Daarna kreeg hij nog een knuffel van haar en hij glimlachte haar toe. "Dankjewel." Zei hij lief tegen haar. Daarna liep hij weg en klopte hij aan bij Leroy op de deur. Hij wachtte geduldig af tot er open werd gedaan of tot er wat gezegd werd.

Leroy Fullbright

Het ging langzaam steeds wat beter, hij had af en toe wel wat moeite met zijn gevoelens en gedachten, maar Lolita hield hem er redelijk bij en hij wilde heel erg graag heel veel moeite voor haar doen, waardoor hij echt super gemotiveerd was en dat werkte goed. Hij was nog steeds wat bang om naar buiten te gaan, maar ook dat ging wel beter. Er werd op de deur geklopt en hij keek op. 'Binnen,' zei hij daarna.

Kayton Erogate

Er werd gezegd d at hij binnen mocht komen door Leroy. Hij opende de deur en keek naar Leroy. "Ik kreeg deze brief van Fay." Sprak hij zacht en hij gaf de brief voorzichtig aan zijn vriend. "Ik wilde er vanavond eigenlijk nog heen, het klinkt heel ernstig."

Leroy Fullbright

Hij kreeg een brief en Kayton zei dat hij er vanavond al heen wilde, het klonk ernstig. Hij knikte langzaam, als hij het zo las had hij ook het idee dat het niet goed zat. 'Je wilt toch niet dat ik met je mee ga?' vroeg hij zacht. Dat leek hem verschrikkelijk, al zou hij het waarschijnlijk wel doen als Kayton het wilde. Deze brief was alleen echt op Kayton gericht, dus ging hij er vanuit dat het niet zo was.

Kayton Erogate

Hij las de brief door en vroeg vervolgens of hij wilde dat Leroy mee ging, daardoor brak er een grijns door op zijn gezicht. "Nee, dat hoeft echt niet. Ik wilde alleen niet zomaar weggaan zonder jou gedag te zeggen." Glimlachte hij zijn vriend toe. "Ik ga samen met Carmen en ik weet nog niet wanneer ik terug zal komen." Legde hij uit.

Leroy Fullbright

Gelukkig zei hij dat hij alleen maar even kwam zeggen dat hij weg ging en dat hij niet mee hoefde, dat was toch wel een flinke opluchting. Hij knikte langzaam, hij was wel blij dat Kayton even kwam vertellen dat hij weg ging. 'Nou, ga maar snel. Hou mij maar op de hoogte en als ik iets kan doen dan hoor ik het wel. Wens ze daar maar heel veel sterkte.' zei hij tegen Kayton. Hij dacht niet echt dat hij iets kon betekenen, maar als het wel zo was deed hij het graag.

Kayton Erogate

Leroy was duidelijk opgelucht en hierdoor grijnsde hij even breed naar hem. "Je zult wel een keer met me mee moeten hoor." Plaagde hij een beetje. Hij moest snel gaan en hem op de hoogte houden, wanneer er iets aan de hand was en hij iets kon doen. "Dat zal ik doen." Knikte hij. Daarna ging hij al heel erg gauw weer terug naar Carmen om te zien hoe ver ze al was.

Carmen Samira

Kayton was al vrij snel weer terug, gelukkig. ' Kom, de paarden staan al klaar.' zei ze tegen hem. Ze konden meteen vertrekken naar White Castle en dan zouden ze er ook zo snel mogelijk zijn. Ze nam hem mee naar de paarden toe en ze steeg zelf al op. ' Hoe is het nou met Leroy en Lolita? Gaat het wel al steeds wat beter met ze?' Vroeg ze wat bezorgd. Ze hoopte het wel, want ze gunde het nu zo erg, juist omdat het hier voor zo goed ging.

Kayton Erogate

Carmen had ervoor gezorgd dat de paarden al gezadeld waren. "Je bent geweldig." Sprak hij haar lief toe. Hij liep met haar mee naar de stallen om de paarden te pakken. "Het gaat zeker beter met ze, ik ben blij om het zo te zien." Knikte hij tevreden. Hij steeg op het paard en hij voelde de angst voor het welzijn van Stephen.

Carmen Samira

' Gelukkig, dat vind ik heel erg fijn om te horen.' zei ze tegen hem. Ze reed weg en keek even naar Kayton, hij maakte zich duidelijk zorgen en dat was ook niet zo heel erg gek. Na een tijdje rijden kwamen ze aan op White Castle, het was alweer even geleden dat ze hier was geweest. Ze gaf de paarden af en pakte daarna de hand van Kayton vast. ' Kom, dan gaan we meteen naar hem toe.' zei ze zacht. Ze hoopte echt dat het nog wel mee viel en dat Fay gewoon in paniek was geweest.

Kayton Erogate

Het was behoorlijk stil tijdens de rit, af en toe zei hij wat tegen Carmen,, maar het was niet heel veel. Eenmaal op white Castle gaf Carmen de paarden al af en pakte zijn hand vast. Hij keek haar even aan en knikte. "Ja, laten we dat maar doen." Knikte hij. Hij liep met haar mee en klopte aan op de deur van Stephen en Fay. Hij haalde diep adem en keek naar Carmen

Koning Stephen Lahero

Er werd op de deur geklopt en hij kwam langzaam overeind. 'Binnen.' zei hij, zijn stem klonk schor en wat zwak. Iemand klopte vast niet zomaar aan bij hun en hij kon toch niet naar de deur lopen, dus mocht diegene wel binnen komen. Hij bleef rechtop zitten en hij haalde een hand door zijn warrige haar. Het ging ietsje beter, maar nog steeds kon hij echt maar net rechtop zitten. Hij was helemaal kapot, graat mager en zijn blik was wazig.

Kayton Erogate

Hij hoorde zwakjes de stem van Stephen dat hij binnen mocht komen, hij keek Carmen heel eventjes aan en opende daarna de deur. Hij slikte even door wat hij zag. Stephen was echt nietig in dat grote bed. Hij viel er helemaal in weg.
"Hoe gaat het met je?" Vroeg Kayton hem voorzichtig en hij nam zachtjes plaats op het voeteneind van het bed.
"Bedankt dat je kon komen, Kayton." Glimlachte Fay dankbaar en daarna keek ze even op naar Carmen.


Lolita Fullbright

Ze was net klaar in de badkamer en liep weer terug naar Leroy. "Was dat Kayton?" Vroeg ze aan hem, ze had de stem ergens wel herkent namelijk. Ze had alleen niet goed kunnen horen waar het allemaal precies over ging.

Koning Stephen Lahero

Kayton en Carmen kwamen naar binnen en Kayton vroeg hoe het met hem ging. Hij haalde zijn schouders op, niet in staat om daar echt antwoord op te geven. Het ging niet goed en hij was bang dat het heel snel klaar zou zijn. Hij wilde zo graag volhouden en vechten, maar hij vocht tegen iets waar hij niet van kon winnen. 'Ik ben ook blij dat je kon komen. Ik wilde liever niet dat iemand het wist, maar ik kan niet echt anders meer.' Fluisterde hij. Het koste hem zo veel energie om alleen al te praten.

Kayton Erogate

Stephen haalde alleen zijn schouders op en Kayton keek hem vol medelijden even aan. Hij was wel blij dat hij kon komen. "Natuurlijk... je had me eerder moeten schrijven, dan kon ik je al veel eerder helpen. Ik weet dat je daar eigenlijk te trots voor bent, maar volgens mij moet je nu gewoon genieten van wat je nog kan." Sprak Kayton zacht en bezorgd tegen hem. "Leroy weet het ook, ik vond dat hij daar wel recht op had." Gaf hij zacht aan.

Koning Stephen Lahero

Hij vertelde dat hij eerder had moeten schrijven. Misschien wel, maar daar was het nu te laat voor, dat had geen nut meer. Hij moest nog genieten van alles, maar ook dat werd steeds iets lastiger. 'Ik vind het prima, het is niet langer aan mij om daar beslissingen over te nemen.' zei hij zacht. Er waren momenten dat hij er helemaal niet over na kon denken, er waren zo veel momenten dat hij niks kon. Hij ademde diep in en hij probeerde om toch redelijk sterk over te komen, maar het ging niet.

Kayton Erogate

Hij vond het gelukkig prima dat hij het aan Leroy had vertelt want het was niet langer aan hem om daar beslissingen over te nemen. Kayton knikte eventjes, het was verstandig van hem om het zo te doen.
"Oké, wat verwacht je van mij? Al het werk overnemen? Is er nog iets speciaals?" Wilde hij vervolgens weten, dan kon hij aan het werk gaan en hoefde Stephen zich nergens meer druk over te maken.

Koning Stephen Lahero

Kayton wilde weten wat er van hem verwacht werd, of hij al het werk over moest nemen. Stephen vond het zo moeilijk om dit te laten. Om dit allemaal over te moeten geven. Het liet hem zien dat het heel snel echt over zou zijn. Hij was nutteloos nu, hij kon het niet meer en dat was echt heel erg voor hem. Hij reageerde niet echt meer op Kayton en hij staarde met een wazige blik in zijn ogen naar de muur. Hij was gewoon helemaal op.

Kayton Erogate

Hij slikte moeizaam wanneer Stephen alleen nog maar voor zich uit staarde. Hij keek wat hulpeloos naar Fay, hier wist hij niet zo heel erg veel raad mee.
"Graag Kayton, als jij het werk over wilt nemen, zou je ons heel erg helpen. Ik loop heel erg achter, Damion heeft wel wat opgepikt, maar hij weet met veel dingen ook niet precies wat er moet gebeuren." Fluisterde ze. Ze pakte Stephen zachtjes vast en liet hem in bed liggen. Kayton zag haar handen trillen, hoe groot de vrouw zich ook hield, waarschijnlijk was ze helemaal kapot van binnen.
"Dat zal ik doen, maken jullie je maar geen zorgen om het werk, dat zal ik regelen." Knikte hij. "Ga maar slapen..." Fluisterde hij. Hij pakte de hand van Carmen weer zacht vast en ging de kamer uit. Eenmaal buiten de kamer haalde hij even diep adem.
"Ik snap best dat ze die brief zo in paniek schreef..." Klonk zijn stem zacht tegen Carmen.

Carmen Samira

Het was duidelijk dat Stephen de laatste dingen niet eens meer meekreeg, de man leek niet eens meer echt wakker te zijn, zijn ogen stonden zo dof. Ze liep met Kayton mee en door wat ze zei knikte hij langzaam. 'Het is echt heel erg... In vraag mij af hoe lang dit nog gaat duren.' Fluisterde ze. Ze wist dat Stephen echt niet wilde opgeven, maar misschien was het tijd om definitief wat dingen te regelen en te kijken of Chayenne hier naar toe kon komen.

Kayton Erogate

Carmen vroeg zich af hoe lang het nog zou gaan duren. "Ik weet het niet... Dit is ook niet te doen voor allebei denk ik..." Fluisterde hij tegen haar.
"Zullen we eerst maar gaan slapen? We kunnen toch niets voor ze betekenen momenteel." Klonk zijn stem zacht en hij nam haar al mee naar hun oude slaapkamer toe. Het was echt lang geleden dat hij hier was geweest, toch voelde het nog steeds als zijn thuis.


Koningin Fay Lahero

Ze dekte Stephen zorgzaam toe en ging dicht tegen hem aanliggen wanneer ze zichzelf ook had uitgekleed. Vol liefde streelde ze even langs zijn wang heen. "Slaap lekker, lieve Stephen..." Fluisterde ze. Soms werd het haar wel wat teveel om voor hem te zorgen, maar ze wilde altijd voor hem klaarstaan, echt altijd... Hij had haar nodig en zonder haar had hij het waarschijnlijk al lang geleden opgegeven, dat wist ze bijna zeker.