Medieval Times

Leroy Fullbright

Het moment was ook meteen over, misschien hoopte hij wel te veel op een wonder, hij wilde zijn fouten erg graag herstellen en hij zag wel in dat het niet zo makkelijk ging, maar toch was hij lichtelijk teleurgesteld. 'Dat is heel erg logisch...' zei hij zacht tegen haar. 'Dit is al een hele vooruitgang, dat gevoel moet je vasthouden. Het maakt niet uit dat je nog steeds bang bent en dat je er nog steeds aan denkt, dat is logisch. Wat ik gedaan heb is vreselijk...' fluisterde hij. 'Wil je terug?' vroeg hij daarna. Misschien was het wel even genoeg zo.

Duke samira

Hij kon het wel. 'Bij jou heb ik nooit zo veel geduld moeten hebben, hoe weet je dat nou?' vroeg hij lichtelijk plagend aan haar, al was het wel waar. Bij Lolita was alles anders geweest. 'Meer dan een beetje... Het is zo lang totaal niet uitdagend geweest en nu is het dat wel. Daardoor verlang ik alleen nog maar meer naar meer actie...' fluisterde hij. Tegen Lolita kon hij wel eerlijk zijn, ze kende hem door en door. Ze wist precies wat hij lekker vond en wat hij voelde. Dat was bij Layka nog wel anders.

Layka Samira

Hij vond het heel erg logisch, maar hij vond het al een hele vooruitgang, ze moest dat gevoel vasthouden. "Dat kan ik niet, het is maar zo kort aanwezig dat gevoel, dat kan ik niet vasthouden." Vertelde ze zachtjes. Hij vond het logisch als ze er nog steeds bang voor was en aan dacht, want wat hij had gedaan was vreselijk. Ze knikte een klein beetje. Daarna vroeg hij of ze terug wilde.
"Ja, maar wat doen we nu verder? Ik wil er wel echt overheen komen." Zei ze tegen hem.


Lolita Fullbright

"Dat is waar." Grijnsde ze. "Je bent gewoon een hele lieve man die heel erg veel overheeft voor de mensen waar hij van houdt, ook geduld." Sprak ze zachtjes en wat liefdevol tegen hem. Hij vertelde aan haar dat het lang niet zo uitdagend was geweest en daardoor verlangde hij alleen maar meer naar die actie. "Dat begrijp ik heel erg goed..." Fluisterde ze.

Leroy Fullbright

'Dat kan ik mij heel goed voorstellen, misschien nog wel meer dan je denkt...' fluisterde hij. 'Ik weet dat ik dit alles heb aangericht, maar ik herken het gevoel wel. Ik weet hoe het is om weg te zakken in angst, waardoor het je hele leven gaat beïnvloeden. Het gevoel lijkt alles over te nemen, waardoor niets meer leuk is, waardoor niets meer de moeite waard lijkt te zijn... maar ik weet ook dat er een uitweg is. Met de juiste mensen om je heen en de juiste stappen en keuzes is er altijd een mogelijkheid om er weer uit te komen,' zei hij zacht. 'We kunnen dit morgen weer proberen... gewoon bij elkaar zitten, praten, kijken wat helpt... alleen als jij het ook wilt.' zei hij zacht. Het viel hem zwaar om over zichzelf te praten, maar misschien hielp het haar als ze inzicht kreeg in zijn karakter en in zijn leven.

Duke Samira

Ze zei dat het waar was, hij was een lieve man die heel veel overhad voor de mensen waarvan hij hield. Ze zei dat ze het heel goed begreep en hij keek langzaam opzij naar haar. Hij ademde diep in, hij had het echt moeilijk met alles en daar baalde hij van. Lolita leek hem zo veel beter te kennen dan Layka, dat deed eigenlijk pijn. Het zorgde ervoor dat het verlangen naar meer en naar iets anders alleen maar groter werd. Hij merkte dat hij de neiging kreeg om Lolita te zoenen. De blik in haar ogen was zo vertrouwd, het verlangen was zo duidelijk aanwezig en na alles van vandaag en na alles wat er gebeurd was had hij moeite met zijn zelfbeheersing. Uiteindelijk was het zo erg dat hij zijn hand in haar hals legde en haar ook echt zoende. Hij wist dat het misschien wat onverstandig was, maar het leek alles te zijn wat hij nodig had.

Layka Samira

Hij begon over zichzelf te praten, over angst, hoe dat je leven kon beïnvloeden. ze knikte een klein beetje door wat hij zei. Zelf wilde ze er ook graag uitkomen, ze gaf niet heel erg graag op, in dat opzichte was ze heel anders dan Leroy dat was wel duidelijk. Hij stelde voor om hetzelfde morgen ook weer te proberen, als ze dat wilde.
"Ja, dat wil ik wel, het werkt denk ik wel, ik heb alleen heel erg veel tijd nodig." Legde ze aan Leroy uit.


Lolita Fullbright

Ze merkte het op een gegeven moment in de blik van de ogen van Duke. Hij kwam ook dichterbij en nog voor hij haar zoende, draaide ze haar gezicht weg en duwde hem zachtjes van haar af. "Niet doen, Duke... ik weet hoe verschrikkelijk het voor je moet zijn, maar dit wil ik niet. We kunnen alleen maar hopen dat ze het met ons eens zijn, dat dit de manier is om je verlangen wat in te dimmen en dat je daarna weer normaal met Layka om kan gaan. " Legde ze zachtjes aan hem uit.

Leroy Fullbright

'Ik wil je die tijd graag geven... al doen we dit een jaar lang,' zei hij tegen haar. Daarna kwam hij overeind, hij glimlachte naar haar, hij vond het toch fijn dat ze gepraat hadden. Dat ze nu ergens aan konden werken. Het deed hem pijn om te zien hoe erg het echt met haar was, maar nu hadden ze een beginpunt, nu konden ze verder komen. 'Loop je mee of wil je nog even alleen zijn?' vroeg hij aan haar.

Duke Samira

Hij werd van haar afgeduwd en dat deed hem meer pijn dan zou moeten. Hij schraapte zijn keel even en hij ademde diep in. Hij moest dit niet doen. Ze wist hoe verschrikkelijk dit voor hem moest zijn, maar ze wilde het niet. Ze konden alleen maar hopen dat ze het met hun eens waren. 'Het spijt mij,' fluisterde hij. Hij had het hier echt heel moeilijk mee, het was zelfs zo erg dat hij overeind kwam en de kamer uit liep. Hij had tijd nodig om na te denken en tot rust te komen, maar weglopen was eigenlijk niet echt wat voor hem.

Layla Samira

Hij wilde haar graag de tijd geven en hierdoor glimlachte ze een beetje. "Dankjewel." Fluisterde ze terug tegen hem. Hij vroeg of ze met hem meeliep of liever alleen wilde zijn.
"Ik ben liever even alleen nu om alles weer een beetje op een rijtje te zetten." Glimlachte ze een beetje naar hem, daarna liep ze vervolgens weg bij hem, naar buiten toe. Ze ging weg van het kasteel, ze moest gewoon even alleen zijn, even op zichzelf.

- oh, had Layka trouwens niet dat ze haar handen slecht kon bewegen? hahaha


Lolita Fullbright

Ze zag aan hem dat het hem pijn deed, toch was ze opgelucht dat ze hem niet de kans had gegeven om haar te zoenen, dat zou anders voor heel veel jaloezie en ruzie zorgen waarschijnlijk, dat was wel het laatste wat ze wilde. Hij liep de kamer uit en ze keek hem met een zachte zucht na.

Leroy Fullbright

Ze bedankte hem en daarna gaf ze duidelijk aan dat ze even alleen moest zijn, hij knikte, ook dat kon hij wel begrijpen. 'Tot morgen,' zei hij nog, daarna vertrok hij. Hij klopte aan op de deur van de slaapkamer en daarna ging hij naar binnen, hij zag dat Lolita alleen was. Waar was Duke dan heen? Hij sloot de deur en hij ging bij haar zitten, hij pakte haar hand vast. Hij sloot zijn ogen en hij haalde diep adem, dit viel hem toch best wel zwaar. 'Ik heb haar helemaal kapot gemaakt,' fluisterde hij dus ook.

- Ohja, dat is zo ja xd Volgens mij mankeerde Esmeralda eigenlijk ook nog veel meer haha

Lolita Fullbright

Niet veel later kwam Leroy bij haar terug, hij kwam bij haar zitten en pakte haar hand. Hij fluisterde haar toe dat hij Layka helemaal kapot had gemaakt. Ze sloeg haar armen om hem heen en hield hem stevig vast. "Gaan jullie eraan werken?" Vroeg ze zachtjes aan hem. Ze drukte een kus op zijn wang en hield hem dicht tegen haar aan.


Layka Samira

Op de heuvel zakte ze in elkaar. Door alle spanningen en doordat ze zich een tijd zo goed voelde, was er niets aan de hand, maar nu leek alles ineens weer pijn te doen. Haar vingers verkrampten compleet en alles deed ineens pijn. Hoe kon ze zich dan toch al die dagen wel goed voelen en nu ineens zo slecht?

- Serieus? Wat dan XD

Leroy Fullbright

'Ik ga er alles aan doen om het een beetje te herstellen... het ging niet eens zo slecht, maar ik begrijp nu wel waarom Duke het moeilijk heeft. Ze is veel angstiger dan ik gedacht had,' zei hij zacht tegen haar. Ze drukte een kus op zijn wang en hij ademde diep in. 'Hoe ging het met Duke?' vroeg hij haar. Hij maakte zich zorgen om alles, hij wist niet goed hoe hij dit moest herstellen en hij was bang dat hij echt het leven van twee mensen verpest had. Hij wist dat het er nog veel meer waren, maar om deze twee gaf hij ook echt.

- euhm, was dat toen niet omdat die stal ingestort was? Iets met haar buik?

Lolita Fullbright

Hij ging er alles aan doen om het te herstellen, het ging niet slecht, maar hij begreep het wel waarom Duke het er moeilijk mee had, ze was angstiger dan hij had gedacht. Lolita knikte een beetje. Ze slikte toen hij vroeg hoe het met Duke ging.
"Niet zo goed... Hij wordt echt gek van verlangen, hij wilde mij zoenen, Leroy... Ik zag het aankomen, maar ik merk aan hem dat hij dit niet lang aankan met Layka op deze manier." Fluisterde ze zachtjes tegen Leroy... "Ik heb hem ook een voorstel gedaan, maar ik weet niet wat jij ervan vind..." Vroeg ze hem nu zacht.


- Ooh.. naja dat vergeten we wel gewoon haha

Leroy Fullbright

Ze knikte, maar hij zag haar veranderen toen hij vroeg naar Duke. Het ging niet zo goed, hij werd gek van verlangen, hij wilde haar zoenen. Ze zag het aankomen, maar ze merkte dat hij dit niet lang aankon met Layka op deze manier. Ze had hem ook een voorstel gedaan, maar ze wist niet wat hij er van vond. Hij keek haar even aan, daarna staarde hij voor zich uit. 'Je gaat hem helpen?' vroeg hij mompelend. Hij wist wel wat hij daar bij moest bedenken. 'Waarom denk je dat het zou helpen? Dan wil hij alleen maar meer... één keer zal niet genoeg zijn,' fluisterde hij.

Lolita Fullbright

"Sorry... " Fluisterde ze heel zachtjes tegen hem. Hij vroeg haar waarom het zou helpen, dan zou hij alleen maar meer willen. "Ik weet het gewoon echt niet, Leroy, maar hij heeft mij altijd geholpen, hij stond altijd klaar voor me, ik wil hem ook heel erg graag helpen... heel graag. Ik weet alleen niet wat ik daarvoor moet doen, dit leek voor mij de enige oplossing." Vertelde ze hem zachtjes. "Wat moet ik doen, Leroy?" Vroeg ze nu aan hem en ze legde haar hoofd zachtjes tegen hem aan.

Leroy Fullbright

Ze gaf heel duidelijk aan dat Duke haar altijd geholpen had. Dat was zo, elke keer als hij Lolita iets vreselijks aan had gedaan was Duke er voor haar als hij er niet was. Daar was hij de man ook dankbaar voor. 'Oké, ik vind het goed.' fluisterde hij. 'Je mag doen wat je wilt, maar ik wil het niet weten. Ik wil niet weten dat je bij hem bent, ik wil niet weten wanneer of hoe het gebeurt,' zei hij nu tegen haar.

Lolita Fullbright

"Wat?" Vroeg ze nu vol verbazing omdat hij eigenlijk meteen vertelde dat ze moest doen wat ze wilde, hij wilde het alleen niet weten. Ze knuffelde hem stevig en wiegde hem heen en weer in haar armen. "Oh, Leroy, je bent zo'n lieverd..." Fluisterde ze zachtjes tegen hem. Ze was hem echt dankbaar voor alles wat hij deed voor haar.

Leroy Fullbright

Ze was duidelijk verbaasd en daardoor glimlachte hij weer een beetje. 'Blijkbaar ben ik ook niet meer zo jaloers als vroeger... maar alleen met hem, graag,' mompelde hij nu tegen haar. Ze was hem duidelijk dankbaar en daar was hij blij mee. 'En je moet genoeg aandacht overhouden voor mij, want anders maak je mij niet zo heel erg blij,' voegde hij er plagend aan toe. Hij zoende haar zacht en daarna keek hij haar weer aan. 'Ik weet alleen niet of Layka het zo'n goed idee vind,'

Layka Samira

Na een tijdje lukte het haar om overeind te komen. Ze liep heel voorzichtig en aarzelend naar het kasteel toe, ze begon zich af te vragen waar die pijn vandaan kwam en toen herinnerde ze zich dat ze haar medicijnen was vergeten. Ze slikte moeizaam en probeerde verder te lopen, tranen stonden in haar ogen van de pijn, het lopen was afschuwelijk om te doen, ze hoopte gewoon dat ze iemand tegenkwam, iemand die haar kon helpen...


Lolita Fullbright

Hij gaf aan dat hij blijkbaar ook niet meer zo jaloers was als vroeger, maar het mocht alleen met Duke. Ze grijnsde breed naar hem en zoende hem heftig even om hem te laten zien dat ze nog alle aandacht voor hem had. "natuurlijk, jij krijgt alle aandacht, jij bent mijn schatje. Ik zal je elke dag weer proberen blij te maken." Glimlachte ze nu. Hij wist alleen niet of Layka het zo'n goed idee vond. "Dat weet ik ook nog niet, maar we zullen zien..." Fluisterde ze zacht.

Duke Samira

Hij had heel kort een rondje gelopen, nu liep hij terug en kwam hij Layka tegen. Hij staarde haar even aan, maar het was duidelijk dat ze pijn had en daardoor sloeg hij eigenlijk meteen zijn arm om haar middel heen. 'Kom eens,' fluisterde hij, vol liefde. Hij hield haar dicht tegen zich aan en hij ondersteunde haar zo goed als het kon, hij nam haar mee naar binnen. De laatste tijd was het goed gegaan, maar hij wist dat dit met ups en downs zou gaan. Het maakte het allemaal nog net wat moeilijker.

Leroy Fullbright

Ze grijnsde en zoende hem heftig, daarna zei ze dat hij alle aandacht kreeg. 'Je bent lief,' fluisterde hij. Ze wist ook niet of Layka het een goed idee vond. Dat was echt nog even afwachten. Hij streek langs haar wang en hij gaf haar nog een kusje. 'Zullen wij maar naar bed gaan? Ik begin aardig moe te worden...' stelde hij voor. Zijn rug deed ook pijn, hij ging liever liggen.

Layka Samira

Ze voelde een arm om haar middel en ze keek op naar Duke met een opgeluchte blik in haar ogen. Ze liep voorzichtig met hem mee en ze kreunde zachtjes van de pijn. "Ik was mijn pillen vergeten." Fluisterde ze hees tegen hem. Haar stem trilde en ze hield hem stevig vast om te blijven lopen.


Lolita Fullbright

Leroy vond haar lief en ze glimlachte hem liefdevol toe. Hij stelde voor om in bed te gaan liggen, hij begon moe te worden. "Ja, ik ook, het was een aparte dag." Fluisterde ze zachtjes tegen hem. Ze pakte zijn hand en nam hem mee naar het bed toe. Ze trok langzaam haar jurk uit en kroop in bed bij hem.

Duke Samira

Het was duidelijk dat ze echt heel erg veel pijn had, dat vond hij vreselijk om te zien. Eenmaal in de kamer zette hij op het bed neer en daarna pakte hij de medicijnen voor haar. 'Hier,' fluisterde hij. Hij streek bezorgd langs haar gezicht en hij dacht aan het gesprek met Lolita. Hij schaamde zich nu kapot, hij had haar echt willen zoenen en nu durfde hij eigenlijk niet meer aan Layka te vragen of Lolita hem mocht helpen. Het zou haar pijn doen en hij hield zo veel van haar.

Leroy Fullbright

Ze was ook moe, het was een aparte dag. 'Zeg dat wel.' zei hij. Hij trok zijn kleding langzaam uit en hij ging liggen, hij ademde diep in, het deed echt pijn nu. Misschien deed hij toch wat te veel, al was vandaag ook wel uitzonderlijk. Meestal deed hij iets rustiger aan. Lolita kroop bij hem in bed en hij sloeg zijn armen voorzichtig om haar heen.

Layka Samira

Ze werd op het bed gezet door hem en hij gaf de medicijnen aan, met trillende handen nam ze er twee in en ze sloot haar ogen even terwijl ze wat bleef trillen. "Hoe ging het bij Lolita?" Vroeg ze wat schor aan hem. Ze moest proberen te ontspannen, dat was het beste voor haar, dat wist ze zelf ook wel.


Lolita Fullbright

Hij vond dat ze gelijk had, ze glimlachte een klein beetje naar hem toen hij zijn armen om haar heen sloeg. "Ik hou zielsveel van je." Fluisterde ze nu tegen hem en ze drukte een klein kusje op zijn wang. Ze sloeg de dekens om zijn lichaam heen en sloot haar ogen een beetje.

Duke Samira

Ze wilde weten hoe het bij Lolita ging, daardoor slikte hij en keek hij weg. Hij kon dit echt niet. Hij kon haar geen pijn doen, hij hield zo veel van haar. Hij wist dat dat ook was waarom hij naar oplossingen moest zoeken, want dit ging zo niet echt. Dit maakte hem helemaal kapot. 'Niet goed,' fluisterde hij. Hij wist dat hij wel moest, hij moest haar zeggen wat ze bedacht hadden, hij moest zeggen dat hij Lolita had willen zoenen, maar hij kon haar niet zo veel pijn doen.

Layka Samira

Hij vertelde haar dat het niet goed ging bij Lolita, ze opende hierdoor moeizaam haar ogen weer even en ze keek hem bezorgd aan. "Hoezo? Wil je het tegen me vertellen? Alsjeblieft?" Ze maakte zich echt zorgen om hem en ze voelde hoe alles nog meer pijn deed bij haar, ze wist dat het minstens een uur duurde voor de medicijnen een beetje zouden werken. Haar vingers verkrampten helemaal en ze kreunde van de pijn.

Duke Samira

'Ik wil je geen pijn doen,' zei hij zacht, wat benauwd. Hij vond dit echt heel erg. 'Het gaat niet meer, Layka... ik wil mij voor jou zo erg inhouden, dat ik het niet meer volhou... ik wilde haar zoenen, Lolita hield mij tegen, anders had ik het gedaan,' fluisterde hij nu. Hij vond het vreselijk en hij kreeg tranen in zijn ogen. 'We hadden het er zelfs over... misschien kan Lolita mij wel helpen, zodat ik bij jou wel geduldig ben,' fluisterde hij. 'Maar ik wil je echt geen pijn doen, het spijt mij, je verdient beter dan dit,' fluisterde hij.

Layka Samira

Ze haalde trillend adem toen hij haar zei dat hij haar geen pijn meer wilde doen. Het was dan vast heel erg... Hij zei haar dat hij Lolita bijna gezoend had, dat als zij niets had gedaan, hij haar zou zoenen. Layka voelde de tranen over haar wangen glijden. Ze keek duke ook niet meer aan. Hij dacht dat Lolita hem kon helpen, zodat hij geduldig was bij haar, ze kon wel raden wat dat betekende... Ze deed zo hard haar best en het was nog steeds niet goed genoeg..
"Het zal altijd zo blijven, of niet? Je houd nog steeds van haar, waarschijnlijk meer dan van mij." Fluisterde ze. "Waarom heb je ooit voor mij gekozen? Omdat ik niet voor problemen zorg? Omdat ik zekerheid uitstraal?" Haar stem sloeg over. "Maar het is nooit genoeg, ik kan nooit aan haar tippen, ze staat zo ongelooflijk ver boven mij... en iedereen houdt van haar. Zo iemand ben ik niet." Ze snikte zachtjes. "Doe maar wat je wilt..." mompelde ze nu, ze kwam heel voorzichtig overeind en liep trillend en vol verdriet en pijn weg.

Duke Samira

Door wat ze zei raakte hij helemaal overstuur, dit was helemaal zijn bedoeling niet. Ze dacht zelfs dat hij meer van Lolita hield, dat hij voor haar gekozen had omdat ze niet voor problemen zorgde. Het was nooit genoeg, ze kon nooit aan Lolita tippen en iedereen hield van haar. Hij moest doen wat hij wilde en daarna liep ze weg. De tranen liepen over zijn gezicht heen, zijn hartslag was hoog en hij voelde zich zo afschuwelijk, dit verdiende Layka helemaal niet. Hij kwam overeind en hij ging achter haar aan. 'Layka, alsjeblieft... ik wil je geen pijn doen... als je het niet wilt, dan doe ik het niet, echt niet, het spijt mij, ik hou van jou, vreselijk veel...' sprak hij wanhopig. Hij pakte haar hand vast en hij keek haar smekend aan. Ze moest niet bij hem weggaan hierdoor, dat kon hij niet hebben, hij hield verschrikkelijk veel van haar.