Medieval Times

Layka Samira

Hij vroeg of het goed was als hij naar Lolita ging. "Ja, geen probleem." Ze vertrouwde Duke volledig. Hij was ook echt trots op haar en hoopte echt dat het zou helpen. Ze gaf hem een kusje op zijn wang. "Aan jou ligt het in ieder geval niet." Zei ze met een brede glimlach tegen hem. Ze pakte zijn hand. "Zullen we wel samen naar hun kamer lopen?" Waarschijnlijk waren ze toch wel samen.

Duke Samira

Ze vond het echt helemaal geen probleem, ze leek hem volledig te vertrouwen en hij zou zichzelf nu niet eens helemaal vertrouwen. Misschien wist ze niet helemaal hoe veel zin hij er echt in had, dat kon goed en misschien was het maar beter zo. Hij wilde ook niet dat ze zich zorgen ging maken. ' Ja, we lopen samen...' zei hij, hij nam haar ook meteen mee en hij hield haar hand stevig vast. Bij de deur van Leroy en Lolita klopte hij aan, na een paar seconde deed Leroy de deur open..

Layka Samira

Ze vond dat Duke dit vertrouwen verdiende, hij stond altijd voor haar klaar en nam haar helemaal niets kwalijk. Waarschijnlijk zou ze hem gewoon vergeven als hij wel wat met Lolita zou doen. Zonder duke had ze echt niemand. Hij was alles voor haar. Haar hand werd stevig door hem vastgehouden en ze stonden al veel te snel voor de deur van de slaapkamer. Leroy deed open. Ze slikte even moeizaam.
"Ik.. euh.. ik wil met je praten." Klonk haar stem dapper. Ze wilde niet in de slaapkamer praten, dat vond ze nog enger.

Leroy Fullbright

Hij staarde Layka aan, ze zag er anders uit, anders dan hij zich herinnerde in ieder geval. Dat was raar. Zijn blik werd verbaasd toen ze aangaf dat ze met hem wilde praten. Dat had hij even niet verwacht. Hij keek even om naar Lolita en hij haalde langzaam adem. 'Dat kan, geen probleem.' zei hij zacht en rustig. Hij wilde er alles aan doen om het beter te maken. Hij wist dat dit nooit meer goed gemaakt kon worden, maar als Layka met hem wilde praten zou hij nooit weigeren.

Layka Samira

Hij sprak zacht en rustig, het was geen probleem. "Loop je met me mee?" Vroeg ze aan hem, haar stem klonk vreselijk nerveus, maar ze was wel echt vastberaden. Dit moest ze doen. Dit was echt van belang. Lolita had die mooie jurk weer aangetrokken, ze had niet verwacht dat Duke en Layka voor de deur zouden staan. Ze glimlachte een beetje naar Layka en daarna keek ze naar duke. Layka wilde met Leroy praten, dat vond ze echt wel heel knap.

Leroy Fullbright

Ze vroeg of hij met haar mee liep en hij knikte langzaam, hij kon horen dat ze heel nerveus was, maar ze wilde het duidelijk. 'Ja, tuurlijk,' zei hij dus zachtjes en daarna liep hij met haar mee. Hij vond het zelf toch ook wel spannend, hij was enorm nerveus, hij was bang dat ze alsnog boos op hem werd, dat ze dingen van hem wilde weten die hij niet makkelijk kon vertellen. Layka was niet de enige die bang was.

Duke Samira

Hij keek even naar Lolita, ze had een vreselijk mooie jurk aan en ze zag er eigenlijk gewoon heel erg goed uit. Hij slikte even en hij staarde kort naar de grond, Leroy en Layka waren al weg, hij wist niet zo heel erg goed wat hij moest zeggen. Het voelde ongemakkelijk, terwijl dat eigenlijk niet hoorde bij haar. 'Je ziet er mooi uit,' zei hij uiteindelijk zachtjes en met een glimlachje op zijn gezicht.

Layka Samira

"Ik wil het achter me kunnen laten." Fluisterde ze tegen Leroy terwijl ze met hem door de gangen liep. Ze was echt heel bang en nerveus, maar als ze voorzichtig naar hem opzij keek, merkte ze dat hij ook echt heel gespannen was. "Waarom ben je nerveus?" Vroeg ze op haar hoede, niet dat hij deze situatie aannam om haar pijn te doen.


Lolita Fullbright

Duke voelde zich wat ongemakkelijk, ze keek even naar haar jurk toen hij vond dat ze er mooi uit zag. "Maar je word er wel een beetje ongemakkelijk door." Grijnsde ze plagend.
"Kom je binnen?" Vroeg ze zacht. Ze liep al verder naar binnen toe en trok een vestje aan zodat Duke zich niet ongemakkelijk hoefde te voelen.

Leroy Fullbright

'Dat snap ik,' zei hij zacht. Ze wilde weten waarom hij nerveus was, daardoor ademde hij diep in. 'Ik ben bang dat je boos op mij wordt... het zou logisch zijn... ik ben bang dat je dingen van mij wilt weten die ik moeilijk kan vertellen, ik vind het heel lastig om te praten over de dingen die ik gedaan heb omdat ik mij heel erg schuldig voel.' vertelde hij haar eerlijk. Het was niet zo gek dat ze op haar hoede was, dat zou hij waarschijnlijk ook zijn.

Duke Samira

Door wat ze zei grijnsde hij zelf ook een beetje. 'Ik heb het al moeilijk genoeg, ik had niet verwacht dat jij er zo uit zou zien, ik ben het niet meer gewend,' zei hij tegen haar. Hij vond het wel echt heel erg mooi, maar misschien was het voor nu wat te uitdagend. Ze trok een vestje aan en hij volgde haar naar binnen toe. 'Leroy vond het vast heel mooi,' zei hij nu tegen haar. Hij ging langzaam zitten en hij hoopte dat het gesprek tussen Leroy en Layka goed ging. 'Wat is er nou allemaal gebeurd vanmiddag?' vroeg hij met een grijnsje op zijn gezicht aan haar.

Layka Samira

Leroy snapte dat ze het achter zich wilde laten en ze knikte even, daarna gaf hij aan waarom hij nerveus was. Hij was bang dat ze boos werd, dat ze dingen wilde weten die hij moeilijk kon vertellen. Hij vond het lastig om te praten over wat hij had gedaan omdat hij zich heel schuldig voelde.
"Ik vind wel dat ik er recht op heb." Zei ze nu, ze werd wat zelfverzekerder toen ze merkte dat hij ook bang was. Dat gaf haar meer kracht om door te vragen over dingen.


Lolita Fullbright

"Gaat het dan niet goed met Layka?" Vroeg ze nu aan Duke aangezien hij aangaf dat hij niet had verwacht dat ze er zo uit zou zien. Ze glimlachte even hierdoor en keek hem doordringend aan omdat ze hoopte dat het wel gewoon goed ging met Layka.
"Leroy vond het echt fantastisch..." Grijnsde ze nu naar hem. Ze kreeg pretlichtjes in haar ogen als ze weer dacht aan die middag. Duke wilde weten wat er allemaal was gebeurd.
"Wat? Hier?" Ze keek de kamer even rond, ze hadden er best wel een bende van gemaakt samen.

Leroy Fullbright

Door wat ze zei ademde hij langzaam in. 'Ja, natuurlijk, dat heb je ook... je mag mij alles vragen wat je wilt...' fluisterde hij. Ze had er recht op, dat wist hij heel goed. Hoe moeilijk hij het ook vond, hij wilde alles eerlijk vertellen, als ze het wilde weten. 'Ik wil alles doen wat ik kan om de pijn een beetje te verzachten... ik heb er echt spijt van, Layka... ik voel niet meer wat ik toen wel voelde en ik vind het vreselijk dat ik jou zo veel pijn gedaan heb.' zei hij eerlijk.

Duke Samira

Door wat ze zei ademde hij diep in. 'Nee,' mompelde hij. 'Ze probeerde het, maar ze raakte overstuur en werd veel te bang. Ze wil er wel echt aan werken, maar ik weet dat dit heel veel tijd nodig heeft, dat ik heel veel geduld nodig heb...' zei hij zacht. 'Het werkte gewoon niet,' mompelde hij. Hij vond het echt vreselijk jammer. Door wat ze daarna zei grijnsde hij. 'Wat is er vanmiddag gebeurd tussen jou en Layka?' vroeg hij nu. Dat Leroy en Lolita een wilde dag hadden gehad, dat was wel duidelijk.

Layka Samira

hij was het wel met haar eens, ze mocht alles vragen wat ze wilde en hierdoor knikte ze een beetje. Hij wilde alles doen wat hij kon om de pijn te verzachten, hij had er echt spijt van. en hij vond het vreselijk dat hij haar zoveel pijn had gedaan.
"Hoe kan het dan dat je nu ineens wel spijt hebt? Waarom heb je dat eerder niet gevoeld?" Wilde ze van hem weten. Hij kon wel gewoon praten en dat maakte het voor haar ook echt wel fijner. Praten zorgde ervoor dat ze alles weer op een rijtje kon krijgen.


Lolita Fullbright

"Ze probeert het wel... maar ze wilt het zo graag meteen goed doen, ik heb haar gezegd dat fouten maken niet erg is, maar ze lijkt het niet te accepteren van zichzelf." Gaf Lolita aan. Duke zei dat het niet werkte. "Jawel, het werkt wel, zolang je er maar echt in blijft geloven, dat is het aller belangrijkste, als jij gelooft dat jij je in kan houden, dan gebeurd dat ook. Positief blijven." Glimlachte ze en ze legde haar hand op zijn schouder met een glimlach.
Hij wilde weten wat er vanmiddag tussen haar en Layka was gebeurd. "Oh.." Zei ze zachtjes. "Ik zal wel bij het begin beginnen." Gaf ze aan, Duke kon ze alles wel eerlijk vertellen, dan begreep hij alles ook beter.
"Het begon eigenlijk gisteren al, ik ben erachter gekomen dat Leroy sinds kort geduldiger is... je weet hoe leuk ik het vind om spelletjes te spelen... ik daagde hem uit en hij vond het geweldig. Deze morgen deed hij hetzelfde bij mij. Hij daagde me uit en ik verlangde enorm naar hem. Ik merkte al toen ik wegging met Layka dat ik in staat was om rare dingen te doen. Ik heb me de hele dag ingehouden, het kostte onwijs veel moeite, elke man die ik tegenkwam wilde ik wel zoenen... maar het lukte me wel tot we hier kwamen. Ik nam Layka mee naar een aparte kamer en nou ja... je hebt gezien hoe prachtig ze was nu. Op de een of andere manier gebeurde er wat met me toen ik haar zo zag en ik zoende haar. Het spijt me Duke, het was niet echt de bedoeling, maar ik kon me echt niet meer beheersen." Vertelde ze hem zachtjes.

Leroy Fullbright

Hij stak zijn handen in zijn zakken en ze wilde weten waarom hij nu wel spijt had, waarom hij dat eerst niet voelde. 'Omdat ik toen nog veel meer verlangde naar het gevoel. Er was geen ruimte voor andere gevoelens. Het was een soort verslaving en nu het gevoel wat meer weggezakt is, heb ik veel meer plek voor andere gevoelens. Ik voel veel meer liefde voor Lolita en veel meer spijt door wat ik gedaan heb. Misschien zorgt dat er ook wel voor dat het niet meer in mij op komt om nog zoiets te flikken, ookal dacht ik er vroeger constant aan.' legde hij haar zo eerlijk mogelijk uit.

Duke Samira

'Ik weet het... ik doe zo mijn best om haar te vertellen dat ik trots op haar ben en dat het niet meteen heel goed hoeft te gaan, maar dat lukt maar een tijdje. Daarna raakte ze in paniek en is het klaar.' zei hij zacht. Ze zei dat het wel werkte, hij moest er in geloven. 'Ik geloof er niet meer in...' fluisterde hij. Hij moest wel, want hij wilde Layka het vertrouwen geven en geen pijn doen, maar hij wilde het zo graag. Ze vertelde heel uitgebreid wat er gebeurd was en hij staarde haar aan. Hij wist niet eens hoe hij moest reageren. 'Ik heb het gevoel dat ik mij niet meer kan beheersen.' fluisterde nu. Dit verhaal maakte het alleen nog maar erger. Hij keek haar strak in haar ogen aan, want als hij ook maar één keer zijn blik over haar heen zou laten glijden lukte het al helemaal niet meer.

Layka Samira

Hij vertelde haar wat het was waarom hij nu spijt had. Het was een soort verslaving, maar nu was het gevoel wel wat verder weggezakt. Hij voelde nu veel meer liefde voor Lolita en meer schuldgevoel. Hij dacht er nu ook niet meer altijd aan net zoals vroeger, hij wilde het ook niet meer.
"Oké..." Sprak ze zachtjes tegen hem. Ze keek weer naar hem. "Ik vind het moeilijk om te bedenken dat je nu ineens anders bent." Gaf ze aan. "Ik durf ook heel erg veel dingen niet meer en ik merk dat mijn relatie daar onder lijdt." Zei ze nu tegen hem.


Lolita Fullbright

"Ja, maar je kunt wel trots zijn, het werkt niet als je er niet meer in gelooft. Dat voelt ze. Hoe goed kent ze je nu, Duke?" Vroeg ze nu aan hem. Hij staarde haar aan door wat ze vertelde en hij zei dat hij ook het gevoel had dat hij zich niet kon beheersen. Ze slikte hierdoor eventjes. "Duke, ik zou je best willen helpen, gewoon voor één keertje, maar ik denk niet dat Leroy en Layka daar blij mee zijn..." Fluisterde ze. Ze voelde medelijden met hem omdat hij het echt niet meer zag zitten.

Leroy Fullbright

Door wat ze zei keek hij haar ook weer aan. Hij slikte even, hij vond dit heel erg lastig. 'Dat kan ik mij goed voorstellen... ik heb daar nooit over nagedacht en het nooit bewust gedaan...' zei hij heel zacht. Hij wist niet hoe hij het goed moest maken, hij kon maar één ding verzinnen en dat was achterlijk. 'Ik... ik zou je kunnen laten zien dat ik anders ben,' zei hij uiteindelijk toch. Waarschijnlijk verklaarde ze hem voor gek, maar als hij liet zien dat ze geen reden had om ook maar ergens bang voor te zijn omdat hij nu een stuk liefdevoller was, hielp dat haar misschien wel verder.

Duke Samira

'Goed...' mompelde hij. 'Ze weet het denk ik ook wel.' fluisterde hij. Door wat ze daarna zei staarde hij haar weer aan. 'Ik weet het niet... ik wil het zo graag, maar ik wil niemand pijn doen... ik wil niet dat Leroy weer jaloers wordt en ik wil al helemaal niet dat Layka mij niet vertrouwd...' fluisterde hij. 'Eigenlijk wil ik gewoon dat ze het weten en begrijpen,' mompelde hij daarna. Hij wist dat hij iets onrealistisch wilde, maar dit hield hij niet langer vol. Hij verlangde veel te veel naar het spel dat Lolita omschreef en wat hij vroeger had gehad.

Layka Samira

Hij kon het zich wel voorstellen en hij had er nooit over nagedacht en nooit bewust gedaan. "Maar ik zit met de gevolgen." Zei ze nu tegen hem, ze vond het echt niet leuk. Daarna stelde hij voor om te laten zien dat hij anders was. "Pardon?" Vroeg ze hem nu vol verbazing en ze keek hem wat ontzet aan. "Je wilt dus met mij..." Ze aarzelde en keek hem stomverbaasd aan.


Lolita Fullbright

Hij wist het niet, hij wilde het wel heel graag, maar hij wilde niemand pijn doen. Dat Leroy jaloers werd of dat Layka hem niet vertrouwde. "Dat wil ik ook allemaal niet... ik wil ook dat het goed gaat, maar we kunnen het desnoods gewoon voorstellen toch? Vragen kan geen kwaad natuurlijk." Zei ze Duke met een glimlachje. "Maar dan is het wel maar één keer." Zei ze heel erg duidelijk.

Leroy Fullbright

'Ja, en dat is vreselijk... het spijt mij echt, Layka. Ik weet dat ik het niet vaak genoeg kan zeggen, maar als ik je zo zie... als ik zie hoe veel moeite je er mee hebt, het breekt mijn hart. Het had nooit mogen gebeuren en het zal ook nooit meer gebeuren, ik wil alles doen om je dat te laten zien,' fluisterde hij. Door wat ze zei ademde hij diep in, nu werd hij zelfs rood. 'Ik dacht... misschien.... als ik je laat zien dat ik ook anders kan zijn, dat ik ook liefde en gevoelens in mij heb, dat je inziet dat ik echt veranderd ben...' fluisterde hij, nog zachter dan net. Dit was wel een beetje ongemakkelijk zo, maar hij bedoelde het goed.

Duke Samira

Ze wilde het ook allemaal niet, ze wilde dat het goed ging en ze konden het gewoon voorstellen. Vragen kon geen kwaad en ze maakte heel duidelijk dat het maar voor één keer was. Hij knikte langzaam, het kon natuurlijk, al hoopte hij dat het niet voor een hele hoop gedoe zou zorgen. Als ze het zouden vragen en het mocht, vond hij het een stuk minder erg. Hij keek haar weer aan en daarna sloeg hij zijn armen om haar heen en hield hij haar vast.

Layka Samira

Hij vertelde haar weer hoeveel het hem wel niet speet, hij zei zelfs dat het zijn hart brak om te zien hoeveel moeite ze met alles had. Ze knikte een klein beetje door alles. "Echt waar?" Vroeg ze zachtjes toen hij zei dat hij alles wilde doen om het te laten zien dat hij het nooit meer zou laten gebeuren. Hij werd zelfs rood, hij dacht dat ze dan misschien echt inzag dat hij veranderd was.
"Misschien..." Sprak ze zachtjes tegen hem en ze keek hem weer voorzichtig aan. Ze wist het niet zeker of ze dit wilde, maar het leek haar misschien ergens wel de oplossing.


Lolita Fullbright

Hij knikte alleen nog een beetje en sloeg daarna zijn armen om haar heen, ze hield hem zachtjes tegen haar aan en streelde over zijn rug heen. "We gaan het gewoon voorstellen en dan kijken we wel wat er gaat gebeuren." Glimlachte ze hem toe. "Ze blijven wel lang weg..." Mompelde ze zachtjes over Leroy en Layka.

Leroy Fullbright

Ze knikte en vroeg daarna of hij het echt meende. 'Ik weet het niet... het zal vast niet in één keer alles oplossen en ik weet zeker dat je nog heel veel moet doen voor het beter wordt en ik misschien ook, maar ik dacht dat het een beetje kon helpen... misschien geeft het wel een zetje in de goede richting,' zei hij zacht tegen haar. Hij wilde echt alles doen om te laten zien dat hij niet meer zo was, dat hij in ieder geval ook anders kon zijn. Als ze dat inzag, kon ze misschien pas echt gaan werken aan de angst. Ze dacht dat het misschien kon helpen en ze keek weer op naar hem. 'Het is jouw keuze. Ik ga echt niets meer doen waar je niet achter staat.' zei hij zacht. 'Wat als ik mijn ogen dicht doe, mijn handen achter mijn rug hou en jij alles kan doen wat je wilt? Al is het maar gewoon mijn hand aanraken, ik wil dat jij hier een goed gevoel aan overhoudt, dat is het belangrijkste,' zei hij zacht.

Duke Samira

Hij ademde langzaam in, het voelde nog net zo fijn als vroeger als ze hem zo vasthield, het maakte hem iets gelukkiger. 'Oké,' fluisterde hij, toen ze zei dat ze het gewoon zouden voorstellen en zouden kijken wat er gebeurde. Ze zei daarna dat ze wel lang wegbleven en hij knikte even. 'Ik weet niet of dat een goed of een slecht teken is...' fluisterde hij.

Layka Samira

"Ja, misschien is het een begin..." Mompelde ze zachtjes, ze moest echt in gaan zien dat hij geen kwaad in de zin had, dan zou het beter gaan. "Maar.. zelfs bij Duke klap ik al dicht, ik kan dat echt niet met jou... " Fluisterde ze nu tegen hem. Hij vond het haar keuze, hij ging niets meer doen als zij er niet achter stond. "Dankjewel." Fluisterde ze zacht.
Hij stelde voor om zijn ogen dicht te doen en dan kon zij alles doen wat ze wilde, hij wilde dat ze er een goed gevoel aan over hield. "Nu? Oh... ik weet het niet zo goed.." Fluisterde ze zachtjes tegen hem.



Lolita Fullbright

Ze bleef hem vasthouden, het was fijn en ze wist dat hij daar hetzelfde over dacht. Daarna zei hij dat hij niet zeker wist of het nu een goed of slecht teken was dat ze zo lang wegbleven. "Ik weet het ook niet zo heel erg goed... maar ik denk goed. Anders zou één van de twee in paniek wel hierheen stormen." Sprak ze zacht.

Leroy Fullbright

Ze dacht dat het misschien een begin was, maar zelfs bij Duke klapte ze dicht, ze kon het dan echt niet met hem. 'Je hoeft ook echt niet met mij te doen wat je met hem doet. Al raak je alleen mijn hand aan, mijn gezicht, wat je maar wilt. Al pak je alleen maar mijn arm vast. We moeten iets doen om dit te doorbreken,' fluisterde hij. Ze vroeg of het nu moest en ze fluisterde dat ze het niet zo goed wist. 'Het maakt niet uit, je kan het niet fout doen. Dit gaat om jou en om niets anders. Als het niet lukt, dan lukt het niet en hebben we het wel geprobeerd...' zei hij zacht. Daarna bracht hij zijn handen achter zijn rug en glimlachte hij zwakjes. 'Kijk maar gewoon wat je kunt doen. Al kijk je alleen maar naar mij.' fluisterde hij, daarna sloot hij zijn ogen.

Duke Samira

Ze wist het niet zo goed, maar ze dacht wel dat het een goed teken was, anders kwam één van de twee wel in paniek terug. 'Hij is echt veranderd hé?' fluisterde hij nu. 'Je bent zo gelukkig... hij is zo anders. Ik snap niet hoe je het voor elkaar hebt gekregen... ben je niet ergens bang dat het weer zoals vroeger wordt? Dat er een moment komt dat het fout gaan?' vroeg hij nu zacht aan haar.

Layka Samira

Hij vertelde haar dat ze dat ook niet hoefde te doen. Alleen iets aanraken, zem oesten iets doen om het te doorbreken, daarna gaf hij aan dat het niet uitmaakte, ze kon niets fout doen want het ging echt alleen om haar. Hij was behoorlijk geduldig voor haar vond ze. Dat was fijn eignelijk. Hij deed zijn handen achter zijn rug en ze moest gewoon doen wat ze kon. Daarna sloot hij zijn ogen. Ze bestudeerde Leroy even. Hij had een hele andere gezichtsuitdrukking, gewoon heel lief en geduldig... Wat moest ze hier nu mee? Ze beet op haar lip en zat daar maar. Ze ging langzaam iets dichterbij zitten. Haar vingers stak ze langzaam uit en ze raakte heel voorzichtig zijn knie aan met haar vingers.


Lolita Fullbright

Duke vroeg nu of Leroy echt veranderd was, hij vond haar zo gelukkig. Hij snapte niet hoe ze dat voor elkaar had gekregen. Ze glimlachte hierdoor. "Heel veel geduld en vertrouwen denk ik... ik weet het niet precies... het ging opeens goed eigenlijk, ik had het echt niet aan zien komen." Vertelde ze eerlijk. "Ik geloof niet dat hij erin terugvalt, het is geen obsessie meer voor hem. Hij is nu gewoon normaal. Hij voelt het wel een beetje, maar niet zo ernstig meer." Gaf ze eerlijk aan.

Leroy Fullbright

Het was eigenlijk hartstikke stil in de kamer, maar dat vond hij wel iets rustgevends hebben. Natuurlijk voelde dit wat ongemakkelijk, maar daar moest hij dan maar even doorheen, voor Layka zou het nog vele malen erger zijn dan voor hem. Hij hoorde dat ze bewoog, daarna voelde hij heel zacht haar vingers op zijn knie. Hij bleef stil, maar hij was heel blij dat ze het durfde. Het was heel wat dat ze alleen met hem was en hem zelfs aanraakte, hij was er blij mee en hij hoopte dat hij haar op deze manier verder kon helpen. Hij bleef heel rustig zitten en hij liet haar gewoon kijken wat ze durfde te doen.

Duke Samira

Hij glimlachte door haar antwoord, hij was oprecht blij voor haar. 'Ik ben er blij mee. Ik heb al die tijd gedacht dat hij niet degene was die goed voor jou was, maar nu heb ik er vrede mee. Ik zie hoe gelukkig jij bent, hoe erg hij veranderd is, jullie passen echt bij elkaar,' zei hij zacht. Bij het laatste klonk hij toch wat schor, want hij vond het wel wat lastig. Hij was echt stapelgek op haar geweest, tot het laatste moment en eigenlijk nog wel een beetje. Hij hield vreselijk veel van Layka, maar Lolita was echt de liefde van zijn leven geweest.

Layka Samira

Ze hoorde verder niets, Leroy bleef stil zitten, ze keek naar zijn gezicht, maar hij hield nog steeds zijn ogen gesloten en dat was eigenlijk wel prettig, ze legde haar hand op zijn been en bleef zo even zitten. Ze glimlachte een klein beetje en ging voorzichtig nog wat dichterbij zitten, zo vond ze het wel goed en ze bleef zo ook gewoon nog een tijdje zitten.


Lolita Fullbright

Hij was er echt blij mee dat het goed ging en hij had altijd gedacht dat Leroy niet de ware voor haar was. "Gelukkig wel... het heeft helaas wel heel erg lang geduurd en de laatste tijd was ik echt in staat om het op te geven. Misschien dat dat hielp." Zei ze zachtjes tegen Duke.
"Jij en Layka passen ook bij elkaar, Duke, maak je geen zorgen, het komt echt goed met jullie, zeker weten." Vertelde ze hem nu doordringend.

Leroy Fullbright

Ze legde haar hand op zijn been en daarna leek het klaar te zijn, al kwam ze wel nog wat dichterbij. Hij opende langzaam zijn ogen en hij keek naar haar, ze had zelfs een glimlach op haar gezicht. 'Ik vind het heel erg goed van je,' fluisterde hij. Hij was er ook echt oprecht blij mee, hij vond het fijn om te zien dat hij in ieder geval iets kon doen om het beter te maken, hij had dit al nooit meer verwacht en hij hoopte dat het voor Layka ook echt goed voelde, dat ze op dit moment niet echt bang was.

Duke Samira

'Misschien wel.' zei hij tegen haar. Daarna zei ze dat Layka en hij ook echt bij elkaar pasten, al had hij dat vertrouwen de laatste tijd ietsje minder. Het kwam echt goed. Hij keek opzij naar haar en hij pakte haar hand vast. 'Uiteindelijk wel, als ik maar geduld blijf houden,' zei hij zachtjes. 'Het is gewoon lastig... ze is het echt waard en ik wil zo graag dat ze zich beter voelt, maar ik merk aan mezelf dat het met de dag lastiger wordt, misschien juist wel omdat ze nu dingen uit gaat proberen,' legde hij uit. Daardoor begon ze elke keer wel aan iets, maar werd het niet afgemaakt.

Layka Samira

Leroy keek naar haar en glimlachte zelfs, hij vond het heel erg goed van haar. Ze haalde haar hand meteen weg en schoof weer terug naar haar plek. "Ik weet het niet, dit is echt heel raar.. ik blijf me dingen herinneren..." Fluisterde ze zachtjes tegen hem en ze slikte even wat moeizaam.


Lolita Fullbright

Hij pakte na een tijdje haar hand vast en zei dat het uiteindelijk wel goed kwam, als hij maar geduld bleef houden. "Inderdaad, maar dat kan je wel, dat weet ik zeker." Sprak ze vol vertrouwen. "Vooral wanneer Leroy en Layka het goed vinden." Glimlachte ze een beetje naar hem. Hij vond het Layka ook wel echt waard, hij wilde heel graag dat ze zich beter voelde, maar hij vond het elke dag lastiger worden, misschien juist wel omdat ze dingen uitprobeerden.
"Dat zou best wel heel erg goed kunnen, het daagt je nu ook een beetje uit, het is niet meer als normaal, het wordt spannender gemaakt." Glimlachte ze een beetje.