Medieval Times

Koning Jay Fullbright

Kayton vond hem niet zwak, Jay haalde even zijn schouders op, hij vond het zelf van wel. Hij vond zichzelf echt heel erg zwak, maar hij sprak het maar niet uit. Kayton dacht ook dat hij Esmeralda het beste kende, daardoor dacht hij even na. 'Dan moet ik eerst iets anders doen,' fluisterde hij. Hij wist al wel wat hij Esmeralda wilde geven, maar daarvoor moest hij naar Duke. Als hij naar Duke ging, zou hij eerlijk moeten vertellen wat hij gedaan had. Duke zou waarschijnlijk flink teleurgesteld in hem zijn, maar dat was zijn eigen schuld. 'Wil je meelopen naar Duke?' vroeg hij dus ook zacht nu.

Leroy Fullbright

Lolita was ook heel erg geschrokken, dat begreep hij wel. Ze trok haar kleding uit en hij voelde haar lichaam tegen zich aan. Hij sloeg zijn arm voorzichtig om haar heen en daarna zakte hij in slaap. Hij sliep wel, maar het was heel onrustig. Hij bewoog veel te veel en hij deed zichzelf pijn, maar hij was gewoon te bang, hij had vreselijke nachtmerries over de mishandelingen en het zweet liep over zijn huid.

Koning Stephen Lahero

Ze vond het goed, maar ze wilde hier wel echt over blijven praten met hem. 'Dat begrijp ik, dat is geen probleem. Jij hoef niet zo veel te doen, Fay....' zei hij zacht. 'Het zou fijn zijn als je niet al te veel je best doet om mij uit te dagen, want dat is niet nodig, ik wil er toch niets meer doen. Dat is het enige,' zei hij zacht. Waarschijnlijk was dat voor haar al moeilijk genoeg, maar hij wilde het niet hebben. Hij drukte kort zijn lippen op haar wang. 'Kom, ik ga mijn spullen pakken. Vertel jij het Nathan en Elvira of moet ik dat doen?' vroeg hij.

Carmen Samira

Esmeralda werd wakker, ze wilde weten of ze nu terug zouden gaan. 'Ja, dat is goed.' stemde ze in. Ze wilde echt vooral doen wat Esmeralda wilde, dat was nu het belangrijkste. Ze kwam overeind en trok Esmeralda heel voorzichtig omhoog. 'Moet je nog spullen meenemen of kunnen we zo gaan?' vroeg ze zacht aan haar.

Kayton Erogate

Hij fluisterde dat hij eerst iets anders moest doen, Kayton keek hem hierdoor nieuwsgierig aan, benieuwd wat Jay dan wel niet moest doen verder voor hij klaar was om te gaan. Er werd hem gevraagd of hij mee wilde lopen naar Duke. Kayton knikte hierdoor even.
"Ja, natuurlijk, ik ben best wel nieuwsgierig naar wat je allemaal van plan bent." Gaf hij met een glimlachje aan. Hij kwam overeind en legde even een hand op de schouder van Jay, daarna liep hij naar de deur toe en ging hij naar de gang.


Koningin Fay Lahero

"Dat is juist zo moeilijk." Zei ze nu met een klein glimlachje, ze moest zo min mogelijk doen, ook hem niet uitdagen, hij wilde het toch niet doen. "Ik zal mijn best proberen te doen." Gaf ze zachtjes aan. Ze voelde even zijn lippen op haar wang en daarna vertelde hij dat hij zijn spullen in ging pakken en vroeg of zij het Nathan en Elvira wilde vertellen.
"Ja, ik vertel het ze wel." Knikte ze nu. Daarna liep ze terug naar de eetzaal en vertelde ze aan de twee dat ze allemaal vandaag nog zouden gaan vertrekken.


Koningin Esmeralda Fullbright

Carmen vond het goed om nu terug te gaan, ze werd voorzichtig omhoog getrokken en de vrouw vroeg of ze nog spullen mee wilde nemen.
"Alleen Ivan en zijn spulletjes." Klonk haar stem zacht, ze pakte het houten been van de grond en zette die weer vast. Ze haalde diep en trillend adem. Ze wilde alle jurken hier laten, die wilde ze liever niet meer zien.

Koning Jay Fullbright

'Esmeralda dacht dat ik vaak naar Kenzo was, maar af en toe ben ik naar Duke gegaan om aan iets te werken en met hem te praten,' zei hij zacht. Duke was op Esmeralda na de enige waar hij iets om gaf, zeker toen Kayton er nog niet was. 'Ik wilde wachten tot een mooi moment om het haar te geven, ik had gehoopt dat ik het kon doen op de dag dat we terug gingen naar het kasteel. Maar nu moet het nu maar...' fluisterde hij. Hij baalde er wel heel erg van, want dit was geen mooi moment en hij kon het niet goedmaken. Hij klopte aan bij Duke en Layka en de deur ging langzaam open, Duke keek hem glimlachend aan, blij om hem te zien, maar zijn gezicht betrok door hoe Jay keek.

Koning Stephen Lahero

'Dat is goed genoeg, dankjewel.' zei hij tegen haar. Ze zou het Nathan en Elvira vertellen en hij pakte hun spullen in. Toen hij klaar was liet hij het naar de koets brengen en liep hij zelf even naar buiten toe. Hij stak zijn handen in zijn zakken en hij liep een rondje door de tuinen. Het was heel verleidelijk om naar het water te gaan, maar hij kon zich inhouden. Dit moest goed gaan, anders kon hij thuis ook niet normaal functioneren.

Carmen Samira

Ze maakte het been vast en Carmen knikte even. 'Ik zal je wel helpen,' zei ze glimlachend. Ze gaf Esmeralda nog even een knuffel en hielp haar daarna met Ivan en de spullen, ze had besloten haar paard hier maar achter te laten en de kar en de pony van Jay en Esmeralda mee te nemen, dat was beter, zeker voor Esmeralda nu.

Kayton Erogate

Jay legde uit dat Esmeralda altijd dacht dat wanneer hij weg was, hij bij Kenzo was, maar hij was ook wel eens bij Duke om aan iets te werken en met hem te praten.
"Ah, vandaar." Knikte Kayton met een glimlach. Hij liep mee met de jongen die vertelde dat hij eigenlijk had willen wachten op een mooi moment, maar nu moest het maar.
"Ik weet niet wat het is, maar ze zal er vast wel erg blij mee zijn." Knikte Kayton even. De deur ging langzaam open en Kayton glimlachte even naar Duke en legde zijn hand zacht op de schouder van Jay, gewoon om hem iets van steun en bescherming te geven.


Koningin Fay Lahero

Hij vond het goed en hij bedankte haar. Niet veel later stond ze zwijgend bij de koets en zag ze dat Elvira net zo zwijgend al haar spullen inpakte en in de koets legde, haar blik gleed af en toe bezorgd naar Stephen, maar hij kon zich inhouden, dat vond ze wel heel bijzonder om te zien.


Koningin Esmeralda Fullbright

Carmen wilde haar helpen, hierdoor knikte ze met een kleine glimlach even. Ze vond de knuffel fijn en daarna tilde ze Ivan uit het bedje. Ze had hem al horen roepen, de enige twee woordjes die hij kon zeggen waren mama en papa, het voelde toch speciaal. Ze wist nog heel erg goed hoe erg Killian alleen aan haar hing en het duurde heel erg lang voor hij ook Jay genoeg accepteerde. Ze tilde Ivan op en liep met Carmen naar de koets toe. Ze slikte even toen ze de pony zag, het diertje betekende nog steeds heel veel voor haar, het was gewoon een stukje van Killian.

Koning Jay Fullbright

'Ik hoop het,' fluisterde hij. Hij hoopte echt dat Esmeralda er heel erg blij mee was. Hij voelde de hand van Kayton op zijn schouder en Duke bleef hem vragend aankijken. 'Kom maar binnen,' zei hij daarna. Duke kende hem goed genoeg om te weten dat er iets aan de hand was. Jay keek even rond, maar Layka was nergens te bekennen, hij wist dat hij het wel moest vertellen. Nu zou Kayton het ook horen en hij ademde diep in. 'Ik heb heel erg ruzie gehad met Esmeralda...' begon hij, Duke bleef hem doordringend aankijken. 'En ik heb haar gedwongen, waardoor ze nu doodsbang is... het spijt mij verschrikkelijk en ik wil iets doen om het goed te maken...' zei hij zacht. Hij zag heel goed dat Duke het lastig vond. Het ging om zijn dochter, het moest hem pijn doen, dat kon niet anders. 'En hoe ben je dat van plan, Jay? Wat ga je anders doen zodat dit niet meer gebeurd?' vroeg Duke aan hem, waardoor Jay naar de grond keek. Hij had hier zo'n hekel aan.

Koning Stephen Lahero

Hij vond het niet leuk om dit te moeten doen, hij wilde niet iedereen naar huis sturen omdat hij niet met zichzelf om kon gaan, maar het was niet anders. Heel erg kort keek hij naar het water, hij voelde het rustige gevoel tot zich doordringen en daarna verbrak hij het contact. Hij kon dit wel. Het hoefde thuis geen probleem te zijn, als hij op bleef letten. Hij draaide zich om, iedereen was klaar om te gaan dus stapte hij zelf ook maar in de koets. Hij keek kort naar Nathan en Elvira. 'Het spijt mij. Ik wil zodra het kan echt met zijn vieren genieten van vakantie, maar het liep allemaal wat anders dan ik gehoopt had en het is voor mij beter om thuis te zijn,' zei hij eerlijk.

Carmen Samira

Ze tilde Ivan op en zodra ze klaar waren hielp ze Esmeralda omhoog, zodat ze met Ivan kon gaan zitten. 'Gaat het allemaal zo?' vroeg ze zacht aan haar. 'Als er iets is of als jou iets dwars zit moet jij het meteen tegen mij zeggen, dat vind ik heel erg belangrijk,' zei ze nu op doordringende toon tegen Esmeralda. Het was ook echt belangrijk. Daarna vertrokken ze naar het kasteel.

Kayton Erogate

Jay hoopte het en ze werden na een tijdje binnen gelaten. Jay begon te vertellen en Kayton keek naar Duke, maar hij luisterde wel heel aandachtig, hij bleef gewoon heel vriendelijk en haast onbeweeglijk staan, Jay moest dit zelf doen. Hij was inmiddels geen klein kind meer en hij kon dit soort dingen makkelijk aan. Daarom spoorde Kayton hem niet aan om hem verder te laten vertellen. Hij moest nadenken over wat hij zou zeggen en uiteindelijk het juiste zeggen, daar wachtte Kayton nu op en Duke duidelijk ook.


Elvira Solore

"Geen probleem, Stephen, voor ons is het denk ik ook beter om weer terug te gaan..." Sprak ze zachtjes en ze keek Nathan even aan, zacht pakte ze zijn hand vast en glimlachte lichtelijk naar hem. Ze wilde hun band heel erg graag versterken. Iedereen ging in de koets zitten en daarna waren ze alweer op weg naar het kasteel toe.


Koningin Esmeralda Fullbright

Carmen zette haar op de koets en vroeg haar of het ging. "Ja, het gaat prima, ik red me wel." Zei ze, Carmen hoefde niet extra bezorgd over haar te zijn, het ging wel. Er werd nu tegen haar gezegd dat als haar iets dwars zat, ze het meteen moest zeggen tegen Carmen, ze vond het heel erg belangrijk. Esmeralda knikte alleen even en hield Ivan dicht tegen zich aan.

Koning Jay Fullbright

Hij haalde trillend adem, hij had zo erg de neiging om kwaad te worden en weg te lopen, maar hij moest denken aan zijn gezin. Het kon nog goed komen, het was niet te laat. Het was wel te laat als hij nu uit zou vallen tegen Duke, dan kon hij het ook niet meer goed maken met Esmeralda. 'Ik wil het goed maken met mijn vader, met Lolita... ik hoop dat jullie mij allemaal willen helpen om weer mezelf te worden, om niet meer zo te zijn...' zei hij nu heel erg zacht. Duke knikte langzaam. 'En nu wil je haar het cadeau geven om te laten zien dat je nog steeds heel veel van haar houdt en om haar geeft?' vroeg Duke zacht. 'Ja, precies... ik wil er alles aan doen om haar vertrouwen terug te winnen, dit had nooit mogen gebeuren,' zei hij zacht. Duke leek wel tevreden te zijn, hij liep naar achteren en kwam later terug. Hij had de prachtige nieuwe prothese in zijn hand. Jay en Duke hadden er aan gewerkt, samen met de dokter. Ze hadden dit bedacht, het werkte meer als een echt been, het zag er mooier uit en het materiaal was beter. Hij hoopte dat Esmeralda hiermee nog meer kon wat ze wilde doen. Hij pakte het aan en hij slikte even. 'Bedankt,' zei hij zacht, Duke glimlachte zelfs. 'Succes, Jay,' zei hij nog, daarna draaide Jay zich om.

Koning Stephen Lahero

Hij keek wat verbaasd naar Elvira, ging het niet goed tussen haar en Nathan? Hij zag wel dat Nathan de hand van Elvira vasthield, maar de man staarde eigenlijk vooral naar buiten toe, diep in gedachten verzonken. Stephen zelf hield afstand van alles en iedereen en daardoor was de rit eigenlijk vreselijk. Eenmaal bij het kasteel stapte hij uit de koets, hij hielp Fay naar buiten en hij ademde langzaam in. 'Zullen we afspreken dat je vanavond bij mij slaapt en vanaf dan twee dagen bij Nathan bent?' vroeg hij haar, hij keek ook even naar Nathan en Elvira. Dan konden ze daar meteen aan wennen.

Carmen Samira

'Gelukkig,' zei ze glimlachend. Ze wilde het ook weten als Esmeralda pijn had of moe was, ze had een verschrikkelijke nacht gehad en het was niet zo gek als ze zich niet zo lekker voelde. Ze waren vrij snel al bij het kasteel en daar hielp ze Esmeralda weer.

Kayton Erogate

Hij luisterde toch wel met een glimlach naar Jay, de hoop dat Killian terug kon komen, zorgde ervoor dat hij doorzette, dat hij echt wilde veranderen. Kayton keek toe hoe er haast een echt been in de handen van Jay werd gedrukt, veel echter en mooier dan de prothese die Esmeralda al had. Niet zo heel erg veel later stonden ze weer buiten de deur en Kayton hield Jay stevig vast.
"Ik ben heel erg trots op je en dit zal Esmeralda echt fantastisch vinden, zeker weten. Je doet het onwijs goed, zet het zo door, Jay. Je kunt het echt." Zei Kayton hem nu met een brede glimlach. Hij hoorde niet veel later dat Esmeralda en Carmen weer terug waren gekomen op het kasteel. Hij keek even naar Jay om te kijken wat hij aankon.


Koningin Esmeralda Fullbright

Ze kwam langzaam uit de koets toen ze weer bij het kasteel waren en ze haalde diep adem, ze wist eigenlijk niet eens waar ze naartoe wilde, ze stond daar maar, doelloos voor het grote gebouw, Ivan dicht tegen haar aangedrukt.


Koningin Fay Lahero

Ze stapte bij het kasteel weer uit de koets en huiverde even, het klimaat hier was toch wel echt een stuk minder aangenaam dan op het landgoed. Stephen sprak haar toe. Ze zou vannacht bij hem slapen en vanaf dan twee dagen bij Nathan zijn. "Twee dagen achter elkaar bedoel je?" Vroeg ze, omdat ze hem niet helemaal begreep. Ze pakte zijn hand vast en liep met hem naar binnen toe.


Elvira Solore

Ze liep achter Fay en Nathan aan naar buiten toe en haar blik ging omhoog naar Nathan. Ze drukte zacht haar lippen op zijn wang en keek daarna weer naar het kasteel. Ze waren er weer....
"Zullen we in bad gaan?" Vroeg ze aan Nathan met een glimlach. Ze streelde even zacht over zijn rug heen. Ze probeerde er weer langzaam overheen te komen, al viel dat echt niet mee voor haar.

Koning Jay Fullbright

Kayton vond dat hij het echt heel goed deed, hij moest dit doorzetten. Dat was het belangrijkste. Niet opgeven of kwaad worden als het hem niet in één keer lukte. Hij zag Carmen terugkomen, met Esmeralda en Ivan. Hij ademde trillend in, hij kreeg meteen al tranen in zijn ogen. Hij keek even opzij naar Kayton en daarna liep hij toch die kant op. Hij voelde zich afschuwelijk, hij was zo bang dat Esmeralda meteen overstuur raakte en hem nooit meer wilde zien, daarom bleef hij ook een klein beetje op afstand van haar staan.

Koning Stephen Lahero

'Als jij dat wilt... dan ontbijten wij samen, ga ik aan het werk en dan kan je vanaf dan bij Nathan zijn, bij hem slapen... als jij dan de volgende avond weer bij mij bent is het goed... laten we daar maar mee beginnen,' stelde hij voor. Hij hoopte dat ze dit oké vond en dat hij haar daar ook gelukkig mee maakte, dat was het belangrijkste. Dan kwamen ze er samen ook wel uit.

Nathan Gerono

Hij voelde haar lippen op zijn wang en ze vroeg of ze in bad zouden gaan, daardoor glimlachte hij. Elvira deed enorm haar best. 'Ja, dat is goed.' zei hij. Hij hoopte dat het tussen hun ook weer beter zou gaan, want dat was wel nodig. Op deze manier was het voor hun allebei niet echt leuk. Hij zette het bad aan en daarna pakte hij haar weer vast.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ineens stond hij tegenover haar, ze keek hem onrustig aan en gaf Ivan over aan Carmen. Ze durfde geen stap te zetten, bang dat ze zou vallen voor zijn neus. Hij zou haar vast belachelijk maken dan. Ze merkte dat ze heel erg trilde. "B-ben je nog boos?" Vroeg ze aarzelend. Ze slikte moeizaam. "Het spijt me dat ik zo bang ben en dat ik alles eng vind..." Sprak ze trillend.

Koning Jay Fullbright

Esmeralda gaf Ivan meteen aan Carmen, hij zag dat Carmen bij Kayton ging staan en hij ademde diep in. Esmeralda wilde weten of hij nog boos was. Het speet haar dat ze bang was en alles eng vond. Hij keek haar even aan, zijn blik vol met schuld. 'Ik ben niet meer boos... eigenlijk was ik nooit echt boos op jou, ik was boos op mezelf. Ik was boos omdat ik niet met mijn eigen gevoel om kon gaan, dat reageerde ik onterecht af op jou en dat had ik nooit mogen doen. Jij bent het belangrijkste dat er is. Hoe bang je ook bent, hoe eng je alles ook vindt, ik hou zielsveel van jou en ik had je nooit pijn mogen doen.' fluisterde hij heel oprecht. Hij zette een voorzichtige stap naar haar toe. 'Ik heb samen met je vader dit gemaakt... misschien voel jij je dan weer wat zelfverzekerder en kan je wat meer...' fluisterde hij. Hij wist dat het Esmeralda gelukkig zou maken.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze durfde hem niet eens in zijn ogen aan te kijken, ze staarde naar de grond en beet op haar lip. Hij vertelde haar dat hij zijn boosheid nooit op haar af had mogen reageren, ze was het belangrijkste wat er bestond, hoe bang ze ook was en hoe eng ze alles ook vond. Hij hield zielsveel van haar en had haar nooit pijn mogen doen. Met tranen in haar ogen keek ze nu langzaam naar hem op. Hij zette een stap naar haar toe en aarzelend zette zij er weer eentje terug. Ze was heel erg bang nog, het was in haar ogen te zien. Haar blik ging naar het been, dat had hij samen met haar vader gemaakt en misschien werd ze daar zelfverzekerder en gelukkiger van. Ze knikte een klein beetje. "Bedankt." Fluisterde ze heel zachtjes. Ze keek weer langzaam naar hem op. "Je hebt me heel bang gemaakt..." Klonk haar stem nu schor, tranen liepen over haar wangen heen. "Ik wil niet zonder je, maar ik ben echt bang." Zei ze heel eerlijk en zacht tegen hem. Ze wilde echt niet zonder Jay, hij betekende wel erg veel voor haar en ze wilde bij hem blijven, maar ze wist niet tot hoeveel ze momenteel in staat was.

Koning Jay Fullbright

Esmeralda nam weer afstand van hem. Ze bedankte hem wel, maar het was niet echt van harte. Dat had hij ook niet verwacht. Dit was precies wat hij verwacht had. Het was klaar, het was over tussen hun, dat was heel erg logisch. Ze keek hem niet eens aan, hij had alle hoop al opgegeven. Ze keek nu wel langzaam naar hem en ze zei dat hij haar heel bang had gemaakt. 'Ik weet het... ik snap dat je niets met mij te maken wilt hebben,' fluisterde hij, maar tot zijn verbazing zei ze dat ze niet zonder hem wilde, maar ze was wel heel erg bang. Hij staarde haar even aan. 'Echt? Ik dacht dat het klaar was...' fluisterde hij.

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij begon al meteen dat hij het begreep als ze niets meer met hem te maken wilde hebben en daarna, doordat ze zei dat ze niet zonder hem wilde, staarde hij haar aan. Hij dacht dat het klaar was. Ze schudde langzaam haar hoofd.
"Nee... ik hou van je." Fluisterde ze tegen hem terug. "Ik weet alleen niet..." Tranen rolden over haar wangen heen en ze snikte zachtjes.
"Hoe moeten we verder? Hoe komt het nu weer goed?" Vroeg ze snikkend aan hem. Dat was misschien wel waar ze zich de meeste zorgen over maakte.

Koning Jay Fullbright

Ze hield van hem, ze wist het alleen niet, ze wist niet hoe ze verder konden en hoe het goed kwam. 'Ik weet het ook niet,' zei hij heel erg eerlijk. Hij vond het heel moeilijk dat ze zo verdrietig en bang was en dat hij haar nu niet kon vastpakken en kon troosten omdat ze zo bang was. Dat vond hij misschien nog wel het zwaarste, omdat hij juist altijd enorm bezorgd om Esmeralda was en nu kon hij niets om haar te helpen. 'Ik weet echt niet wat we moeten doen.' fluisterde hij. Hij wist dat hij open en eerlijk moest zijn, maar dat had hij al heel erg gedaan en hij wist niet wat hij allemaal met Esmeralda moest bespreken om verder te komen. Waarschijnlijk wilde ze niet eens met hem alleen in een kamer zijn en dat snapte hij ook.

Koningin Esmeralda Fullbright

Jay wist het ook niet. Hij wist echt niet wat ze moesten doen. Ze slikte even en staarde naar hem, naar het been in zijn handen.
"Kun je me beloven dat zoiets nooit meer zal gebeuren?" Vroeg ze nu zacht aan hem. "Ook als ik helemaal nooit meer wat durf?" Als hij het haar kon beloven, dan durfde ze misschien wel bij hem te zijn, maar ze wist niet wat er zou gebeuren als hij dat niet kon. Dan zouden ze het heel rustig aan moeten doen...

Koning Jay Fullbright

Door wat ze nu van hem vroeg bleef hij heel stil. Dit vond hij moeilijk. Hij moest het beloven, ook als ze nooit meer iets durfde. Hij kon niet zonder Esmeralda. 'Ik beloof het,' fluisterde hij. Hij wist niet wat hij dan ging doen, maar zo ver als dit mocht het nooit komen, ook niet als Esmeralda niets meer durfde. Hij moest er voor zorgen dat het niet meer gebeurde. 'Ik wil gewoon samen met je zijn... gelukkig zijn, dat is alles wat ik wil.' fluisterde hij. Hij wist nog niet hoe hij het moest doen en hoe het ooit nog allemaal goed zou komen, maar hij zou haar nooit meer zo behandelen.

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij beloofde het, ze knikte hierdoor eventjes, deze belofte betekende heel erg veel voor haar, hierdoor kon ze erop vertrouwen dat hij haar geen pijn meer zou doen. Hij fluisterde dat hij samen met haar wilde zijn, gelukkig.
Hierdoor schuifelde ze voorzichtig iets dichterbij en pakte zachtjes het been van hem over. Ze durfde hem nog niet aan te raken, het was allemaal heel verwarrend in haar hoofd. Alles ging door elkaar heen, alles wat ze had meegemaakt.
Ze bekeek het been eventjes. "Het is mooi..." Fluisterde ze zacht en hees. De enkel kon zelfs meebewegen, het zou een stuk makkelijker zijn om hiermee te lopen. Ze ging voorzichtig op een bankje zitten en haalde het houten been eraf en zette de mooie prothese eraan. Hij paste zelfs beter.

Koning Jay Fullbright

Ze knikte, ze leek er wel blij mee te zijn. Ze kwam voorzichtig naar hem toe en ze pakte het been over, ze raakte hem niet aan, maar dat hoefde ook helemaal niet. Ze bekeek het been en ze vond het mooi. Ze ging op het bankje zitten en hij kwam langzaam iets dichterbij. Ze wisselde het om en hij was blij om te zien dat het heel goed paste. 'Ik was niet elke keer naar Kenzo... ik ging af en toe naar jouw vader toe om er aan te werken,' fluisterde hij nu. Hij was heel vaak weggeweest omdat hij dat nodig had, maar hij was ook af en toe bij Duke langs gegaan.

Koningin Esmeralda Fullbright

voorlopig zou dit het waarschijnlijk zijn, samen praten, langzaam weer dichter bij elkaar komen als zij het aankon, maar eigenlijk vond ze de afstand momenteel wel heel erg fijn. Het kwam allemaal wel weer, daar was ze van overtuigd. Ze kon Jay vertrouwen, dat had hij haar laten zien. Hij vertelde aan haar dat hij niet elke keer naar Kenzo was gegaan, hij was ook af en toe bij haar vader.
"Ik vond al dat hij een beetje vreemd en geheimzinnig deed." Zei ze nu. Ze bewoog het been zachtjes, het was veel lichter dan het houten, het voelde echt een beetje zoals het hoorde. "Dankjewel, ik vind het heel lief." Zei ze zacht, maar wel afstandelijk. Ze meende wel wat ze zei, ze vond het echt onwijs lief van hem.

Koning Jay Fullbright

Hij glimlachte zwakjes door wat ze zei. 'Ik vond dat hij het niet mocht zeggen... ik wilde dat het een verassing was,' fluisterde hij. Ze bewoog het been en het leek goed te gaan. Hij was er heel erg blij mee, hij had er echt zijn best op gedaan. Ze bedankte hem en ze zei dat ze het lief vond. 'Je verdient het...' fluisterde hij. Hij had het graag gedaan, hij wilde haar met alles helpen, zeker nu hij het zo verpest had. 'Wat wil je nu?' vroeg hij heel zacht. Wilde ze wel met hem mee? Waarschijnlijk sliep ze liever alleen.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze glimlachte ook een beetje door wat hij over haar vader zei en ze knikte. "Dat is het." Fluisterde ze zacht. Hij vond ook dat ze het verdiende en daardoor keek ze hem weer eventjes aan. Niet veel later vroeg hij wat ze nu wilde.
"Heel rustig aan doen." Haar stem trilde weer een beetje. "Ik wil eerst het fijne gevoel weer terug... niet meer bang zijn. Voorlopig lukt het me echt niet om naast je te slapen, ik wil overdag wel tijd met je doorbrengen, laat me alsjeblieft zelf bepalen tot hoever ik wil gaan, dwing me nergens toe, alsjeblieft." Haar stem klonk haast in paniek bij haar laatste woorden en ze haalde wat gehaast adem. Ze deed haar best om weer wat rustiger te worden, om een beetje te ontspannen.

Koning Jay Fullbright

Ze wilde heel erg rustig aan doen. Ze wilde het fijne gevoel terug, overdag tijd met elkaar doorbrengen, maar ze kon voorlopig echt niet naast hem slapen. Hij haalde langzaam adem, hij voelde hoe veel pijn dit hem deed, maar hij had het verdiend. Hij had geen idee hoe ze hier ooit uit zouden komen en hoe hij hier ooit normaal mee om kon gaan, maar hij respecteerde Esmeralda wel. 'Ik zal je niet dwingen en je kan zelf aangeven wat je wel en wat je niet wilt, ik vind het allemaal niet erg. Ik zal precies doen wat jij wilt...' fluisterde hij. 'We beginnen gewoon opnieuw... we gaan af en toe wat leuks doen samen, meer niet. Alsof we elkaar pas net kennen....'

Koningin Esmeralda Fullbright

"Het spijt me echt, ik wil je geen pijn doen." Snikte ze zachtjes, ze hoorde hoe hij langzaam en diep ademhaalde, dat deed hij altijd als ze iets verkeerds zei.
Daarna gaf hij aan dat ze zelf kon aangeven wat ze wel en niet wilde, hij zou precies doen wat ze wilde, ze begonnen overnieuw en zouden af en toe wat leuks samen gaan doen alsof ze elkaar pas net kenden. Ze knikte hierdoor even.
"Dankjewel, dat wil ik heel erg graag, dankjewel." Ze veegde de tranen van haar gezicht af. Langzaam kwam ze daarna overeind en keek om zich heen, ze had geen flauw idee wat ze moest gaan doen, maar ze wilde echt niet al te veel bij Jay zijn, dat zag ze nu gewoon niet zitten.

Koning Jay Fullbright

'Ik heb jou pijn gedaan, dit maakt niet uit, dit is mijn eigen schuld,' zei hij zacht tegen haar. Ze bedankte hem, ze wilde dat heel graag. Hij glimlachte zwakjes. Ze kwam overeind en keek om zich heen, hij kwam zelf ook overeind. 'Zullen we afspreken dat jij naar mij toe komt als jij dat wilt? Dan zal ik jou verder met rust laten en niet opzoeken, tot jij aangeeft dat jij het anders wilt...' fluisterde hij. Als ze dat wilde, zou hij wat dingen van het werk op kunnen pakken, dan kon hij aan zijn eigen gedrag werken en dan zou hij zelf ondertussen ook verder komen.