Medieval Times

Zarina
Er werd gezegd dat ze het moest oppakken. Faith kwam daarna naar haar toe en pakte de stok zelf ook al van de grond en hield die voor haar. Opnieuw werd gezegd dat ze de stok mocht pakken. Ze pakte toen ook voorzichtig de stok vast met haar tanden en hield het vast. Ze kwispelde ook zachtjes en ze wachtte eigenlijk op het volgende commando, terwijl ze opkeek naar Faith.

Elvira Solore

Ze voelde dat haar hart sneller ging kloppen door zijn woorden, hij wilde weglopen, maar hij hield veel te veel van haar en hij was heel benieuwd wat hem straks bij het eten te wachten stond. Ze gaf hem een stomp.
"Jij kan ook echt nergens anders aan denken he..." Mopperde ze op hem.
"Kom, dan gaan we eten..." Ze knipoogde even naar hem, daarna zag ze Faith samen met de hond die Nathan had meegenomen, ze bestudeerde het beest nu eventjes goed.
"Wacht eens even... Zarina." Zei ze zachtjes. Ze kende de hond van toen het nog een puppy was. De man die Fay vermoord had was natuurlijk haar oude collega geweest en hij had de pup toen pas gekocht, voor ze weg ging, ze had de hond alleen totaal niet herkent, dat deed ze nu pas. De man was alleen totaal niet goed voor het beestje geweest, hij was geen dierenmens, ook geen mensen mens trouwens. Maar zij had de pup altijd gevoerd wanneer ze weer een dag opgesloten had gezeten, het was maar van korte duur geweest, een paar weekjes maar.


Koningin Esmeralda Fullbright

Ze had wel gelijk, maar het was lastig, Kayton was gewoon zijn beste vriend. "Weet ik, maar jij weet ook dat je zijn stem zal horen wanneer je een beslissing neemt, je zult nadenken over wat hij zal zeggen, en je zult precies weten wat dat zal zijn, je kende hem zo goed..." Vertelde ze hem zacht. Hij gaf aan dat hij natuurlijk alles door had, hij kende haar al zijn hele leven. Ze glimlachte en sloeg haar armen om zijn hals heen toen hij haar zoende. Op een gegeven moment begon ze aan hem te hangen en sloeg ze haar benen om zijn middel heen met een plagende blik in haar ogen. Ze waren toch nog midden in het bos.


Rysha Volantis

Ze mocht wel kijken, alleen niets doen. Ze grinnikte hierdoor zachtjes even. "Dat is al een hele geruststelling." Plaagde ze hem nu, weer zoende hij haar, maar daarna hield het helemaal op. Waarschijnlijk was dat een verstandige keuze.
"Kom, het is tijd om te gaan eten." Glimlachte ze.

Nathan Gerono

'Nee, bijna niets anders nee,' zei hij grijnzend tegen haar. Het was wel zo, hij was er nogal veel mee bezig. Ze wilde net gaan eten, waardoor hij haar verlangend aankeek, maar daarna werd ze opeens afgeleid. Hij bleef maar gewoon staan, blijkbaar kende ze de hond. Hij merkte dat hij wat ongeduldig begon te worden, maar toch bleef hij gewoon staan wachten.

Koning Jay Fullbright

'Dat is wel zo, maar het zal gewoon wennen zijn,' zei hij zacht. Ze sloeg opeens haar benen om zijn middel heen en hij keek haar grijnzend aan. 'Wat ben jij van plan?' vroeg hij aan haar. Hij zoende haar zachtjes en hij ondersteunde haar een beetje, hij vond het fijn dat hij Esmeralda had, dat ze er altijd was en dat het steeds ietsje beter ging.

Koning Stephen Lahero

'Is dat zo? Mag ik dan ook kijken?' vroeg hij grijnzend aan haar. Ze zei dat het tijd was om te eten. 'Gezellig met mijn vader,' mompelde hij. Hij haatte hem steeds meer, juist omdat hij gehoopt had een band te krijgen Lucius deed hem alleen maar pijn, altijd. Hij legde zijn hand weer in haar hals en hij zoende haar nog even, hij kon het gewoon echt niet laten. 'We kunnen ook hier blijven...'

Koningin Esmeralda Fullbright

"Dat snap ik." Zei ze tegen hem terug, toen ze haar benen om hem heensloeg vroeg hij wat haar plan was. "Ik mocht toch niet meer lopen van je?" Klonk haar stem plagend en ze zoende hem liefdevol terug, zachtjes gleden haar vingers door zijn haren heen. Ze voelde hoe hij haar ondersteunde waardoor ze wat meer ontspande. Ze vond het heerlijk om zo met Jay om te gaan.


Rysha Volantis

"Zolang het maar niet al te uitgebreid is." Plaagde ze Stephen. Hij mompelde wat sarcastisch dat het eten met zijn vader was, daarna zoende hij haar weer en stelde voor om hier te blijven.
"Lijkt me niet echt verstandig, kom op, wees een beetje een vent." Plaagde ze hem nu lichtelijk. "Probeer uit wat Aurora je vertelde, het klinkt het proberen waard." Glimlachte ze.

Zarina
Ze hoorde vaag ergens haar naam. Of iets wat er op leek. Ze spitste haar oren wat en keek daar ook wat bij rond. Tot nu toe had ze haar naam nog geen een keer gehoord op het kasteel. Ergens wekte het weer wat angst op, maar het klonk ook totaal weer niet alsof ze ergens van beschuldigd werd. Ze had de stok nog in haar bek vast, waardoor ze waarschijnlijk niet heel slim uit zag zoals ze nu wat zoekend rond aan het kijken was.

Koning Jay Fullbright

'Hm, dat is zo...' zei hij zacht tegen haar. Hij zoende haar weer en daarna drukte hij haar tegen de muur. 'Kan je nog wel staan of dat ook niet? Want dan wordt het wat moeilijker...' zei hij grijnzend tegen haar. Hij streek langs haar wang en daarna zoende hij haar opnieuw, hij vond het heerlijk en hij vond het helemaal fijn dat hij nu wat afleiding had.

Koning Stephen Lahero

'Ik ben juist heel erg een vent en daarom ben ik liever met jou in een kamer, zeker nu...' zei hij zacht tegen haar. Door wat ze daarna zei knikte hij even. 'Ja, ik ga het proberen, maar ik hoop dat het niet nodig is, dat hij normaal doet. Alsof hij mij gemist heeft...' zei hij zacht. Hij pakte haar hand vast en hij kneep er zachtjes in. Daarna liep hij samen met haar naar de eetzaal toe.

Elvira Solore

De hond reageerde erop, maar ze liet het dier maar gewoon lekker met Faith spelen, na het eten zou ze wel weer even opnieuw kennis maken met het dier. Faith pakte voorzichtig de stok uit haar bek en gooide die weg. Elvira keek er glimlachend naar.
"Nou, kom op, ongeduldige." Plaagde ze Nathan nu, ze merkte het duidelijk aan hem en ze trok hem weer achter haar aan, dit keer de eetzaal binnen. Ze ging tegenover hem zitten en gaf hem een knipoog.

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij drukte haar tegen de muur aan en vroeg grijnzend of ze nog wel kon staan, want dan werd het wat moeilijker. "Wat?" Vroeg ze hem nu met een grinnik. "Maar nee, ik kan echt niet meer staan..." Ze trok even plagend een pruillipje. Ze voelde zijn vingers langs haar wang en daarna werd ze weer gezoend. Ze zoende hem wat heftiger terug.


Rysha Volantis

"Dat weet ik, het was maar een grapje." Glimlachte ze hem toe. Ze kneep even terug in zijn hand en luisterde naar hem.
"Ik hoop dat hij zo doet..." Fluisterde ze. Daarna liep ze met hem mee naar de eetzaal toe. Ze ging zwijgend op haar plekje zitten en keek de tafel even rond.

Nathan Gerono

Hij blijf staan kijken naar de hond en daarna kwam Elvira weer naar hem toe. Door wat ze zei grijnsde hij. 'Het is jouw eigen schuld,' plaagde hij haar. Hij werd meegetrokken met haar en ze ging tegenover hem zitten. Hij keek haar uitdagend aan, de knipoog die ze zat liet hem grijnzen en hij pakte maar wat eten om zichzelf iets af te leiden.

Koning Jay Fullbright

'Alles wordt dan een stuk moeilijker,' zei hij grijnzend tegen haar. Ze zei dat ze echt niet meer kon staan en hij werd heftiger terug gezoend. 'Als je niet kunt staan weet ik wel wat,' mompelde hij. Hij pakte haar vast en hij legde haar op het gras neer, hij boog meteen over haar heen en hij zoende haar weer heftig.

Koning Stephen Lahero

Ze zei dat ze het wist, het was maar een grapje. 'Ik kan wel wat grapjes hebben hoor,' zei hij plagend tegen haar. Ze hoopte het ook, hij ging zelf ook zitten en daarna keek hij langzaam op naar Lucius. 'Fijn dat je even komt melden dat je thuis bent,' zei hij kort tegen Stephen, die zich direct enorm in moest houden. Hij kneep in de hand van Rysha en hij werd kouder, hij moest de woede bevriezen, maar dat was nog niet zo makkelijk.

Elvira Solore

"Het is altijd mijn schuld." Plaagde ze hem terug. Zijn blik was uitdagend en hij pakte wat te eten. Zelf wurmde ze haar voet uit haar schoen en streelde daarna met haar blote voet langs zijn been, langzaam omhoog en weer naar beneden, ze pakte wat te eten en at, terwijl ze Nathan doordringend aankeek. Haar eten at ze heel sensueel en rustig, ze likte af en toe uitdagend langs haar lippen.


Koningin Esmeralda Fullbright

"Ik heb jou toch om me met alles te helpen?" Plaagde ze nu. Als ze niet kon staan, wist Jay nog wel wat. Ze werd vastgepakt en op het gras neer gelegd. Haar haren lagen als een waaier om haar gezicht heen en ze zoende hem heftig en intens terug. Dit was heerlijk, ze genoot er echt van en het was een hele goede afleiding.


Rysha Volantis

Ze beet op haar lip om gewoon te zwijgen door de woorden van Lucius. Aurora schraapte haar keel even. "Hij had gewoon zijn vrouw gemist, dat kunnen we allebei toch wel begrijpen?" Vroeg ze nu aan Lucius en ze streelde even over de hand van haar man heen met haar vingers.

Nathan Gerono

'Hm, vaak wel ja....' zei hij grijnzend tegen haar. Hij voelde haar voet opeens langs zijn been glijden en daardoor ademde hij diep in. Ze pakte wat te eten en keek naar hem, haar blik doordringend, de manier waarop ze haar eten op at maakte hem helemaal gek. Hij kreeg direct geen hap meer door zijn keel, maar hij at toch nog heel voorzichtig wat, het moest niet te veel opvallen, dan hield ze misschien op. Dat was niet de bedoeling.

Koning Jay Fullbright

'Dat is zo ja,' zei hij glimlachend. Ze leek het allemaal heel lekker te vinden, maar toch hield hij op. 'Ik denk dat het beter is om niet verder te gaan... ik weet dat je pijn hebt en vandaag was een drukke dag, we kunnen beter wachten tot morgen ochtend...' zei hij zacht tegen haar. Hij was bezorgd, hij wilde niet dat ze te ver gingen omdat het allemaal wel leek te kunnen.

Koning Stephen Lahero

Hij hoorde wat Aurora zei, Lucius keek haar doordringend aan, maar Stephen zag haar ook over zijn hand heen streken. Ze wist dus gewoon hoe ze met hem om moest gaan. Aurora wist het natuurlijk perfect, al maakte ze vast wel eens een foutje. Lucius was zo onberekenbaar af en toe. Hij mompelde alleen maar wat, verder leek hij het te accepteren nu. 'Ik zal in het vervolg eerst even langskomen. Ik wilde haar gewoon graag zien,' zei Stephen kalmpjes en bijna met een oprechte glimlach op zijn gezicht. Hij kreeg het voor elkaar.

Elvira Solore

Ze merkte aan hem dat ze hem gek maakte, dit was leuk, dit was echt heerlijk om te doen, ze ging nog een tijdje door en daarna liet ze per ongeluk haar mes vallen onder de tafel. Ze kroop eronder en streelde Nathan nu zachtjes, ze maakte langzaam zijn broek even los en begon zacht te zuigen om hem nog gekker te maken. Het duurde maar heel erg kort en daarna kwam ze weer omhoog en stak haar mes triomfantelijk in de lucht.
"Gevonden." Glimlachte ze breed en plagend.


Koningin Esmeralda Fullbright

Ineens hield Jay op en ze kwam wat teleurgesteld iets overeind. Het was volgens hem beter om niet verder te gaan, hij wist dat ze pijn had en het was een drukke dag geweest, ze konden beter tot morgenochtend wachten. Daardoor knikte ze even.
"Ja, je hebt gelijk... het was wel heel leuk." Glimlachte ze nu naar hem. Ze ging weer rechtop zitten en keek hem breed glimlachend aan.


Rysha Volantis

Haar spanning viel langzaam een beetje weg, Aurora zei het juiste en Lucius mompelde hierdoor alleen maar wat. Stephen bood soort van zijn excuses aan en daardoor keek ze met een trotse blik naar hem, dit had hij echt heel erg goed gedaan.

Nathan Gerono

Hij wist dat dit precies was waar Elvira van genoot, hij sloot zijn ogen heel kort en hij ademde diep in. Hij moest moeite doen om zich in te houden. Hij hoorde haar mes vallen en daarna verdween ze onder de tafel. Hij slikte even, hij wist wel dat ze iets ging doen. Ze streelde hem, daarna werd zijn broek opeens los gemaakt en hij klemde zijn kaken op elkaar om niet te kreunen. Het ging redelijk, maar hij moest wel heel erg veel moeite doen. Het was zo kort, het was veel te snel weer voorbij en hij zag Elvira met het mes omhoog komen. Hij had een grijns op zijn gezicht staan, maar zijn blik was verlangend.

Koning Jay Fullbright

Ze was het met hem eens, daar was hij blij om. Ze ging rechtop zitten en hij zoende haar nog even, daarna tilde hij haar simpel op en hield hij haar in zijn armen. 'Ik zal je dan maar dragen,' zei hij plagend tegen haar. Hij vond het helemaal niet erg en hij kon haar makkelijk houden.

Koning Stephen Lahero

Hij at bijna niets, het lukte gewoon niet, daarvoor hing er nog te veel spanning. Uiteindelijk keek hij langzaam op naar Lucius. 'Ik..' begon hij, maar hij schraapte zijn keel. Hij vond het nog altijd lastig om normaal met zijn vader om te gaan. 'Ik wilde graag weten hoe je van plan was om Lilli te straffen... ze heeft er alles aan gedaan om het voor elkaar te krijgen, ik zou het haar niet te veel kwalijk nemen,' zei hij, vrij voorzichtig. Hij hield zichzelf nog steeds bijzonder kalm. Het bevriezen werkte. Lucius keek hem doordringend aan, zijn blik liet zien dat Stephen iets belachelijks zei.

Elvira Solore

Door de blik in de ogen van Nathan, knipoogde ze even naar hem, dit vond ze echt heerlijk, ze genoot hiervan. Hij zou ook nog eens moeten wachten tot ze klaar was met eten en ze besloot er heel erg lang over te doen. Tergend langzaam en uitdagend at ze haar eten op tot ze hem helemaal gek zou maken.


Koningin Esmeralda Fullbright

Ze werd nog even door hem gezoend en daarna tilde hij haar ineens op, hij deed het zo simpel, alsof ze zo licht als een veertje was. Ze sloeg haar armen om zijn nek heen. Hij plaagde dat hij haar maar zou dragen.
"Hmm... wat fijn... " Zuchtte ze, dit was heel erg lang geleden dat hij het had gedaan en ze vond het heerlijk om in zijn armen te zijn.


Rysha Volantis

Ze luisterde naar alles wat er gezegd werd terwijl ze haast geluidloos at. Ze wilde geen enkel woord missen en ze wilde niets doen om Lucius kwaad te maken. Door de woorden van Stephen keek ze afwachtend naar Lucius, wachtend op zijn antwoord, tussendoor schoten haar ogen naar Aurora die alleen maar zacht over de hand van Lucius bleef strelen.

Nathan Gerono

Ze knipoogde naar hem en hij keek haar iets gekweld aan. Ze at extra langzaam en hij wist dat hij nog een flinke tijd zou moeten wachten. Hij wilde niet wachten, hij wilde niet dat ze ophield, hij kon amper stil zitten. In zijn hoofd zag hij haar naakt tegenover zich zitten en dat maakte het nog moeilijker om dit vol te houden. Hij had de neiging om naast haar te gaan zitten, zodat ze gewoon verder kon met haar handen, maar hij wist dat het te veel op zou vallen als hij dat nu zou doen. Veel te veel.

Koning Jay Fullbright

'Ik weet wel wat jij fijn vindt hoor... ik weet alles,' zei hij glimlachend tegen haar. Daardoor bleef hij even staan. 'We gaan niet naar het kasteel...' zei hij opeens. 'We gaan naar de boomhut,' fluisterde hij. Hij had zo veel zin om alleen met haar te zijn en hij wist dat ze genoeg kamermeisjes hadden die Killian wel zouden vermaken, hij wilde gewoon een nacht samen met haar zijn, hij had het nodig.

Koning Stephen Lahero

'Wil je dat echt weten, Stephen?' vroeg zijn vader nu, Stephen knikte langzaam. 'Ik wil dat jij haar straft. Vanavond. Ze hangt al klaar, je kan doen met haar wat je wilt. Als je klaar bent, zal ik controleren of het genoeg is. Als het niet genoeg is, zal ik je de rest bij Rysha laten doen en zal ik je zelf straffen omdat je te soft met haar om gaat. Duidelijk?' vroeg hij nu heel direct en Stephen staarde hem aan. Hij was hier nog niet eens één dag, hij kreeg ook niet echt de tijd om te wennen. 'Ik wil antwoord, Stephen!' schreeuwde Lucius nu. Hij knikte nu maar, hij wist niet wat hij moest doen, hij werd nogal overdonderd. Hij realiseerde zich niet dat knikken niet goed was, dat had hij pas door toen Lucius overeind kwam en heel simpel een mes door zijn hand stak, in de tafel, alsof het niets was.

Zarina
Ze kon niet vinden waar het geluid vandaan kwam. Het geluid dat zo veel op haar naam leek. Het werd verder ook niet herhaald. De stok die ze vast had, werd ook weer voorzichtig van haar af gepakt en Zarina liet het ook voorzichtig los. De stok werd weer weggegooid. Ze bleef eerst staan en kijken naar de stok die verderop lag, voordat ze besloot er op af te lopen en de stok op te pakken. Terugbrengen deed ze nog niet, omdat ze niet wist dat dat ook een onderdeel van dit spel was. Wel keek ze naar Faith. Zarina leek zelfs wat trots dat ze de stok gepakt had, zoals haar net geleerd was geworden.

Elvira Solore

Ze zag zijn gekwelde blik en daardoor grinnikte ze toch even zachtjes. Ze beet even zachtjes op haar lip toen ze hem aankeek en daarna was ze klaar. Ze kwam overeind en trok haar schoen weer aan. Daarna keek ze nog even naar Nathan.
“Ga je mee?” Vroeg ze hem met een grinnik. Ze liep alvast weg, waarschijnlijk was hij binnen no-time bij haar.


Koningin Esmeralda Fullbright

Hij zei glimlachend dat hij wist wat ze fijn vond, hij wist alles. Ze grinnikte daardoor zachtjes. “Dat is mooi, dan hoef ik niets meer tegen je te zeggen.” Plaagde ze hem nu en ze gaf hem een knipoog. Ineens gaf hij aan dat ze niet naar het kasteel gingen, maar naar de boomhut.
“Oh... oké, dat vind ik niet erg.” Glimlachte ze hem toe. “Ga je me daar helemaal heen tillen?” Vroeg ze plagend.


Aurora Legos

Ze hield haar adem in door hoe Lucius reageerde. Stephen knikte alleen maar, als hij alleen al ‘ja, Lucius’ had gezegd, was het al genoeg geweest, maar nu was het niet genoeg, ze merkte het aan alles. Lucius kwam overeind en stak een mes in de hand van Stephen, door de tafel heen. Hierdoor kwam ze overeind met een sprong.
“Lucius! Waar ben je in godsnaam mee bezig!” Riep ze verontwaardigd uit. Rysha fermde zich over Stephen. Ze haalde voorzichtig het mes uit zijn hand en begon de wond te deppen met een van de servetten. Haar handen trilden helemaal.
“Je bent echt onredelijk, hij is je zóón!” Klonk de stem van Aurora weer. Haar stem sloeg zelfs over terwijl ze hem ontzet aankeek.


Faith Lahero

Ze klapte in haar handen wanneer de hond de stok pakte. “goed zo, kom maar hierheen, kom hem maar weer brengen.” Zei ze nu met een brede glimlach en ze ging op haar hurken zitten om de hond aan te moedigen. Ze vond dit echt heel erg leuk om te doen, dan was ze tenminste even bezig.

Zarina
Er werd geklapt en gezegd dat ze het goed deed en nu de stok mocht komen brengen. Het klonk zo enthousiast dat Zarina wat harder kwispelde en met twee blije sprongen begon aan haar nieuwe 'opdracht' om de stok terug te brengen. Ze stond daarna stil voor Faith en keek schuin omhoog met de stok nog in haar bek. Die zou ze loslaten als het vastgepakt werd. Ze kwispelde nog steeds. Dit waren zo veel leukere 'opdrachten' dan dat ze gewend was. Ze werden ook een stuk vrolijker gegeven, waardoor het ook een heel stuk leuker leek. En er was niks moeilijks aan. Ze moest alleen even wennen dat het zo anders was als dat ze gewend was.

Nathan Gerono

Opeens was ze klaar en vroeg ze of hij meeging, hij knikte langzaam en fatsoeneerde zijn uiterlijk even, zodat hij ook normaal op kon staan. Daarna kwam hij meteen achter haar aan. Hij moest ontzettend veel moeite doen om van haar af te blijven, om te wachten tot ze op de kamer waren, om geduld te houden. Hij trilde zelfs lichtjes door wat ze allemaal met hem deed.

Koning Jay Fullbright

'Ja, ik ga je daar helemaal heen tillen ja,' zei hij grijnzend tegen haar. Hij was blij dat ze het niet erg vond, want hij vond het echt heel fijn om gewoon even samen met haar te zijn. Hij pakte haar iets steviger vast en hij liep gewoon door, het was niet echt een probleem voor hem, hij hield het wel vol. Na een tijdje kwam het huisje met de boomhut in zicht en hij glimlachte even, hij zette Esmeralda op de grond, omhoog klimmen moest ze toch echt zelf doen.

Koning Stephen Lahero

Het deed ontzettend veel pijn, maar hij liet niets merken. Als hij liet zien dat het pijn deed, kreeg hij waarschijnlijk alleen nog maar meer pijn. Hij hoorde de stem van Aurora, maar hij keek haar niet aan, hij was bang dat Lucius nog heftiger zou reageren. Rysha haalde het mes uit zijn hand en begon de wond te deppen, het bloedde aardig en het voelde ook niet echt lekker. 'Juist omdat hij mijn zoon is moet hij leren om zich normaal te gedragen, waar zijn je manieren gebleven, Stephen? Ik dacht je redelijk opgevoed was...' zei Lucius nu. Stephen zelf dacht dat ook, blijkbaar viel het toch tegen. Hij realiseerde zich dat hij weer geen antwoord gaf, maar Lucius zorgde ervoor dat hij zichzelf helemaal af sloot. 'Het spijt mij, Lucius. Ik zal mijn best doen om het te veranderen,' zei hij, zijn stem klonk iets schor. Hij kwam overeind. Hij wilde weg hier, want hij wist wat hij zo moest doen, hij had tijd nodig voor hij dat kon.

Elvira Solore

Ze zag hem trillen en dat liet haar toch wel even grijnzen, ze vond het leuk dat ze dit met hem deed, dat ze hiertoe in staat was door maar een paar kleine dingetjes te doen. Eenmaal in de kamer sloot ze de deur en keek hem doordringend aan.
"Nu is het weer jouw beurt." Sprak ze hees tegen hem.


Koningin Esmeralda Fullbright

"Ik wist niet dat jij zo sterk was..." Plaagde ze Jay terug toen hij inderdaad haar helemaal naar de boomhut ging tillen, eenmaal voor de hut werd ze op de grond gezet.
"Wat? ga je me niet eens naar boven tillen? Dat valt me echt zwaar van je tegen, Jay." Plaagde ze hem nu


Aurora Legos

Juist omdat het zijn zoon was, moest hij zich normaal leren gedragen.
"Hij gedraagt zich ook normaal, jij verlangt achterlijk gedrag van hem. Hij is zo normaal als het maar zijn kan, Lucius, doe zelf toch eens normaal, dit kan je toch niet van hem verwachten? Wees redelijk." Vertelde ze hem nu weer. Ze vond dit echt afschuwelijk en ze zag de hand van Stephen stevig bloeden

Koning Stephen Lahero

Hij wilde zich er echt buiten houden, maar het ging gewoon niet. Door wat Aurora zei haalde Lucius keihard uit en gaf hij haar een flinke klap in haar gezicht. Hij schoot overeind en hij pakte zijn moeder vast. 'Blijf van haar af, idioot...' Gromde hij. Het deed hem pijn dat Lucius iedereen pijn deed als Stephen iets verkeerd deed. 'Dit gaat jou niets aan, Stephen. Jij en Rysha gaan vast naar de cellen toe..' Gromde zijn vader. Stephen bleef gewoon stil staan. 'Je kan negeren wat ik zeg, Stephen. Maar dan kom je hier nooit meer weg en zal je leven echt een hel worden...' Voegde zijn vader er aan toe. Stephen pakte met trillende hand de hand van Rysha vast en hij nam haar mee. 

Nathan Gerono

Door wat ze zei greep hij haar vast en zoende hij haar heftig en gretig. Dit was echt heel erg lekker. Hij vond het heerlijk dat ze hem zo uit kon dagen. Hij maakte heel erg snel en wild haar kleding los en zijn handen gleden over haar lichaam heen. 'De volgende keer zit jij naast mij en mag je tijdens het eten je hand gebruiken om mij rustig te houden...' Zei hij grijnzend tegen haar. Hij gooide haar op het bed en hij drukte zijn lippen op haar buik. 

Aurora Legos

Ze werd opgevangen door Stephen toen ze een klap in haar gezicht kreeg. Ze knipperde even wat versuft met haar ogen, Lucius kon vreselijk hard slaan, dat wist ze inmiddels wel, ze zou er alleen nooit aan gewend raken.
Daarna waren Stephen en Rysha alvast naar beneden. Aurora pakte de hand van Lucius.
"Alsjeblieft... ik smeek het je, Lucius, doe dit niet, het is al erg genoeg dat je iedereen zoveel pijn doet, laat hem dit niet doen." Fluisterde ze hem toe.


Rysha Volantis

Haar hart klopte echt in haar keel, ze moesten alvast naar de cellen toe en ze voelde hoe Stephen haar hand pakte, ze legde haar hoofd zachtjes tegen zijn schouder aan op weg naar de cellen. Ze trilde helemaal en ze zei helemaal niets, ze was echt doodsbang.


Elvira Solore

HIj greep haar vast en zoende haar, het was heftig en gretig, maar heerlijk. Hij maakte haar kleding los in een snel tempo en zei haar nog iets.
"Oh nee, echt niet, ik zit tegenover je, dan heb ik veel meer controle." Grijnsde ze hem nu toe. Ze werd op het bed gegooid en ze wurmde zich uit haar kleding. Daarna keek ze Nathan uitdagend aan, ze voelde zijn lippen op haar buik en ze kreunde zachtjes.

Zarina
Er werd geklapt, iets waar ze even aan moest wennen. Het geklap was ze niet gewend, en helemaal niet op de positieve manier. Er gezegd dat ze het goed deed en nu de stok mocht komen brengen. Het klonk zo enthousiast dat Zarina wat harder kwispelde en met twee blije sprongen begon aan haar nieuwe 'opdracht' om de stok terug te brengen. Ze stond daarna stil voor Faith en keek schuin omhoog met de stok nog in haar bek. Die zou ze loslaten als het vastgepakt werd. Ze kwispelde nog steeds. Dit waren zo veel leukere 'opdrachten' dan dat ze gewend was. Ze werden ook een stuk vrolijker gegeven, waardoor het ook een heel stuk leuker leek. En er was niks moeilijks aan. Ze moest alleen even wennen dat het zo anders was als dat ze gewend was.

Faith Lahero

De hond kwam met grote sprongen naar haar terug. Ze stond voor haar stil en Faith grijnsde. "Goed zo! Wat knap." Zei ze vrolijk. Ze pakte de stok voorzichtig weer van de hond over en aaide haar nog even over haar kop heen, daarna gooide ze de stok weer weg.
"Pak de stok!" Riep ze enthousiast naar het dier.

Zarina
De vrolijke toon van Faith deed Zarina erg goed. Ze kwispelde nog wat harder, waarbij haar achterwerk wat mee kwispelde. De stok werd over gepakt en ze werd even over haar kop geaaid. Ze sloot daarbij even kort genietend haar ogen. Ze vond het fijne aandacht, aandacht die ze zelden kreeg.
Daarna werd de stok weer weggegooid. Zarina keek met gespitste oortjes naar waar de stok naar toe gegooid werd. Toen ze de opdracht kreeg de stok weer te halen, rende ze er meteen op af. Ze kon nog maar net op tijd stoppen, anders was ze langs de stok door gerend, greep de stok van de grond af en liep kwispelend in een drafje terug naar Faith met de stok in haar bek. Voor Faith stond ze weer stil en wachtte ze tot de stok weer gepakt zou worden.

Lucius Legos

Stephen en Rysha vertrokken, door wat Aurora zei bleef hij even stil. Hij streek zelfs voorzichtig langs haar wang. ‘Ik weet dat dit voor jou moeilijk te begrijpen is, maar dit zal voor zelfvertrouwen zorgen. Hij zal zekerder worden van zichzelf en dat zal hem echt goed doen… ik beloof het je. Het is nodig, hij moet inzien dat straffen goed is en dat het hem goed zal doen. Ik doe dit echt niet om hem het leven zuur te maken, ik probeer hem iets te leren. Je kan wel tegen mij ingaan, maar ik verander toch niet van gedachten,’ zei hij tegen haar. Het was al heel wat dat hij dit uitlegde.

Koning Stephen Lahero

‘Ik zorg ervoor dat jou niets gebeurt… echt….’ Zei hij zacht. Hij zou daarvoor Lilli pijn moeten doen, maar hij wilde niet dat het kind iets overkwam. Dat was toch logisch? Hij ademde diep in, zijn hand deed pijn en het bloed druppelde op de vloer, maar dat zou Lucius toch niet uitmaken. Ze werden overal gewoon doorgelaten en in de cellen zag hij Lilli hangen. Hij ademde diep in en hij keek weer even naar Rysha.

Nathan Gerono

‘En veel minder mogelijkheden om iets te doen,’ zei hij zacht tegen haar. Ze genoot er duidelijk van en hij liet zijn lippen nog wat verder glijden. Als Elvira hem gek maakte, kon hij dat andersom ook, maar hij vond het ook wel leuk om haar een keer wat te laten genieten. Zijn vingers gleden over haar huid heen en hij ademde diep in, dit was echt heerlijk. Hij wist dat hij gewoon kon doen wat hij zelf wilde, maar hij vond het gewoon fijn om haar ook wat te geven.