Medieval Times

Kayton Erogate

"Ik had niet weg moeten gaan, maar toen ik je zo zag... het maakte me gek en ze hadden me al helemaal gek gemaakt... de terug weg hield ik me zo vast aan jou weer te zien met een mooie ronde buik... het voelde gewoon als een droom die uit elkaar spatte." Legde hij haar nu zachter en geduldiger uit. Hij streek langs haar wang en keek haar nu zorgzaam aan. Hij kneep zacht in haar hand en zuchtte zacht.
"Mag ik het bekijken? Dan zal ik vanaf nu weer heel erg goed voor je zorgen... want ik had je beloofd om te trouwen als ik terug kwam." Fluisterde hij lief tegen haar. Hij verdrukte zijn onrustige gevoelens en daardoor kwam zijn liefde voor haar weer naar boven.

Carmen Samira

Hij legde uit waarom hij weg was gegaan en ze glimlachte zwak.’Ik begrijp het wel. Het maakt mij niet uit, ik neem het je niet kwalijk,’ zei ze zacht tegen hem. Ze zou hem niet snel iets kwalijk nemen, hij had overal zelf een goede reden voor en dat was voor haar genoeg. Dit kon ze allemaal wel begrijpen en hij bedoelde het alleen maar goed. Hij was meteen weer meer zichzelf, dat deed haar goed. Zijn lieve woorden lieten haar glimlachen. ‘Natuurlijk,’ zei ze zacht. Ze streelde even langzaam langs zijn gezicht en daarna liet ze haar hand weer op het bed zakken.

Kayton Erogate

"Je bent veel te lief, Jay zei dat je het echt niet leuk vond dat ik er niet was..." glimlachte hij lichtelijk naar haar. Hij mocht de wond zien van haar en wanneer ze langs zijn gezicht streelde, sloot hij zijn ogen even.
Hij haalde de dekens voorzichtig weg en bekeek het verband.
"Wie heeft je geholpen?" Wilde hij weten. Zijn handen trilden nog steeds. Het zag er allemaal heel netjes uit, maar de wonden waren groot en het zou een tijdje duren voor ze genas.

Carmen Samira

Jay had gezegd dat ze het niet leuk had gevonden dat hij weg was gegaan. ‘Nee, leuk vond ik het niet,’ zei ze tegen hem met een glimlachje op haar gezicht. ‘Maar ik begrijp het wel,’ voegde ze er aan toe. Hij haalde de dekens aan de kant en hij bekeek de wonden, ze staarde naar zijn gezicht om in te schatten wat hij er over dacht. Hij vroeg wie haar geholpen had. ‘Esmeralda en Duke in eerste instantie,’ zei ze tegen hem. ‘ Esmeralda is ongeveer constant bij mij geweest, helemaal toen ik bewusteloos was. Maar Duke heeft ook veel gedaan. Ik mag ze wel dankbaar zijn,’ zei ze tegen hem. Esmeralda had haar echt enorm geholpen en het had haar goed gedaan. ‘Ik word er helemaal gek van dat ik niets kan,’ zei ze daarna tegen hem. Dat vond ze het aller ergste, pijn kon ze wel hebben, maar het was zo vervelend dat ze niets kon doen.

Kayton Erogate

"Ik ben ze ook onwijs dankbaar..." zei hij zacht. "Het gaat dus weer goed tussen jou en Duke?" Vroeg hij er meteen achteraan. Toen zei ze dat ze gek werd dat ze niets kon. Hij legde de dekens weer over haar heen.
"Kun je wel rechtop zitten?" Wilde hij weten.
Hij streek weer langs haar gezicht en als hij haar aankeek, lukte het hem echt om alle andere gevoelens te verdringen.

Carmen Samira

'Ja, het is weer goed. Hij doet gewoon normaal, gelukkig. Ik ben er blij om, eigenlijk was hij nog best bezorgd ook...' Zei ze met een glimlachje op haar gezicht tegen hem. Ze was er echt blij mee dat Duke inzag dat niet alles was zoals het leek en dat hij nu niet meer iets zou doen. Het was een hele opluchting. Kayton vroeg of ze overeind kon zitten en ze schudde langzaam haar hoofd. 'Nee, ik kan niet eens een beetje bewegen...' Zei ze zacht. Zelfs haar benen bewegen deed al pijn aan haar buik. Overeind komen ging niet en rechtopzitten zou ook niet gaan dan. 'Het zal wel even duren voor het beter gaat...' Zei ze zacht. Ze hoopte nog steeds dat het helemaal goed kwam. 

Kayton Erogate

Carmen vertelde hem hoe het zat met Duke en hij glimlachte daardoor, hij was er echt erg blij mee. Daarna vertelde ze hem dat ze niet eens een klein beetje kon bewegen. Hij keek daardoor een stuk bezorgder.
"Ach, meisje toch..." fluisterde hij nu. Hij drukte zijn lippen heel zacht en lief op de hare en zoende haar even zacht en vol liefde.

Carmen Samira

Hij leek meteen bezorgd te zijn, maar ze wilde ook niet tegen hem liegen. Hij zou het toch wel zien. Dan vertelde ze het liever zelf aan hem. Ze werd opeens door hem gezoend en daar ging ze ook meteen in mee. Ze legde haar handen in zijn hals en daarna keek ze hem glimlachend aan. 'Ik hou van je, heel erg veel.... Ik ben zo blij dat je gewoon terug bent...' zei ze zacht. Haar vingers gleden langs zijn gezicht en daarna liet ze haar armen weer langs haar lichaam zakken en keek ze hem gewoon aan. 'Wat wil je nu?' Vroeg ze zacht. Ze wilde wel weten of hij zo snel mogelijk naar Black Castle wilde of juist niet. 

Kayton Erogate

Ze ging mee in de zoen en hij voelde haar handen in zijn hals. Hij genoot ervan. Daarna keek ze hem met een glimlach aan en zei ze dat ze heel erg veel van hem hield en dat ze blij was dat hij weer terug was.
"Ik hou ook heel erg veel van jou, lieve Carmen." Zei hij liefdevol tegen haar. Hij wilde van haar weten wat hij wilde.
"Zullen we eerst eens wachten tot jij genezen bent?" Plaagde hij haar nu.
"Daarna wilde ik allereerst trouwen met je, dan gaan we samen op zoek naar waar we willen wonen, waar we ons fijn voelen." Vertelde hij haar zachtjes.

Carmen Samira

‘Ja, we wachten wel even tot ik tenminste weer kan lopen…’ zei ze plagend tegen hem. ‘Maar ik ga het liefst zo snel mogelijk weg uit deze kamer. Ik ben er zo klaar mee,’ zei ze zacht. Ze wilde zo graag uit dit bed, maar ze moest maar gewoon geduld hebben en hopen dat het snel beter ging, al kon het nog wel even duren. Hij wilde eerst trouwen en dan kijken naar een plek kijken waar ze zich fijn voelde. ‘Dat komt wel goed. Ik voel mij heel goed bij jou…’ zei ze zacht tegen hem.

Kayton Erogate

Ze wilde het liefst zo snel mogelijk weg uit de kamer. "Ik heb een idee bedacht, als Duke me kan helpen, dan kun je de kamer uit. Maar dat kan pas als je goed rechtop kan zitten." Zei hij nu met een grijns tegen haar, hij wist nog niet of het ging lukken, maar op zich was het nog niet zo heel erg ingewikkeld dacht hij.
Hij grinnikte een beetje door haar woorden dat ze zich heel erg goed bij hem voelde. Hij streelde haar gezicht weer even.
"We vinden wel een plekje waar we op ons gemak zijn." Fluisterde hij.


Koningin Esmeralda Fullbright

Ze had die nacht weer heel fijn bij Jay geslapen. Nu, zo in de ochtend was ze nog wat aan het doezelen. Meestal was ze nu al bij Carmen, nu had iemand hun al heel erg voorzichtig vertelt dat Kayton weer terug was en nu bij Carmen was, de wachter hield de boel in de gaten en als het fout zou gaan, zou hij ingrijpen. Esmeralda had hem daar zachtjes voor bedankt, Jay vond dat vast ook fijn...


Layka Samira

Toen ze in de kamer kwam, was het echt een puinhoop. Overal lagen houtsnippers, want Duke was zo te zien bezig geweest met bogen maken. Ze grinnikte lichtjes daardoor. Ze had die nacht bij hem geslapen, maar ze was heel erg vroeg weer wakker, daardoor ging ze wat opruimen, ze moest toch iets te doen hebben en ze kon echt niet stil liggen op dit moment.


Fay Fuego

Ze werd die ochtend redelijk vrolijk wakker naast Stephen, maar ze bleef nog even liggen, haar handen legden ze achter haar hoofd en ze staarde naar de lucht, ze had echt weer heerlijk geslapen in een echt bed.

Carmen Samira

Als Duke wilde helpen wist hij wel iets waardoor ze de kamer uit kon, maar dan moest ze wel eerst rechtop kunnen zitten. ‘Ik hoop dat het dan niet lang meer duurt en hij wilt je vast helpen,’ zei ze tegen hem met een glimlachje op haar gezicht. Hij streelde langs haar gezicht en ze sloot daardoor haar ogen. ‘Ik ben heel erg moe… maar je kan wel bij mij liggen, als je voorzichtig doet…’ zei ze zacht tegen hem. Het zou misschien wel pijn doen, maar ze had hem gewoon enorm graag in de buurt.

Koning Jay Fullbright

Hij lag naar Esmeralda te kijken, ze was zo mooi en hij was blij dat hij weer gewoon naast haar lag. Hij was ook blij dat ze hem duidelijk heel erg gemist had. Hij was ergens toch een beetje bang geweest dat ze uiteindelijk nog steeds boos was en niet bij hem wilde zijn, of wat dan ook. Dat ze er achter was gekomen dat ze het ook prima zou redden zonder hem. Daar wilde hij niet aan denken, het maakte hem verdrietig. Maar nu wist hij weer dat het onzin was. Zodra ze wat meer wakker werd drukte hij zacht zijn lippen op die van haar.

Koning Stephen Lahero

Hij was doodmoe geweest, dus hij sliep ook nog toen Fay al wakker was, uiteindelijk werd hij wel wakker en knipperde hij met zijn ogen. ‘Goedemorgen…’ zei hij zacht tegen haar. ‘Ik ben nog steeds niet echt uitgerust…’ zei hij tegen haar, met een grijns op zijn gezicht. Daarna kwam hij overeind en sloeg hij zijn armen even om haar heen. ‘Volgens mij moet ik een hele dag werken om weer wat in te halen,’ zei hij tegen haar.

Kayton Erogate

Ze hoopte dat het niet lang meer zou duren en Duke wilde hem vast helpen. Hij knikte daardoor.
“Ik denk dat hij het ook wel leuk vind, even iets anders maken.” Glimlachte Kayton. Ze gaf aan dat ze heel erg moe was, maar hij kon ook wel bij haar liggen, als hij voorzichtig deed.
“Natuurlijk doe ik voorzichtig bij jou.” Fluisterde hij. Hij trok zijn vieze en bezweette kleding uit en ging naast haar onder de dekens liggen, hij hield nog een beetje afstand en schoof voorzichtig iets dichter naar haar toe. Hij zou vanzelf aan haar zien wanneer het pijn deed.



Koningin Esmeralda Fullbright

Ze voelde de lippen van Jay op die van haar en daardoor sloeg ze loom haar armen om zijn nek heen en trok hem tegen haar aan. Ze gaapte nog even en knipperde met haar ogen.
“Ik ben heel erg blij dat je terug bent. Ik heb je echt onwijs gemist...” Fluisterde ze hem liefdevol toe. Ze streek langs zijn gezicht en glimlachte.



Fay Fuego

Hij wenste haar ineens een goede morgen en hij zei dat hij nog steeds niet echt was uitgerust.
“Dan ga je toch nog even slapen, lieve schat.” Fluisterde ze hem toe. Daarna kwam hij overeind en voelde ze zijn armen om haar heen en ze kroop tegen hem aan. Hij dacht dat hij nog een hele dag moest werken om weer wat in te halen.
“Ach, Stephen, ik kan je helpen, je selecteert de ingewikkelde en simpele dingen, dan doe ik die simpele dingen voor je.” Zei ze zacht en wat geruststellend tegen hem, hij moest zich er echt niet druk om maken.

Carmen Samira

‘Ik denk het ook wel…’ zei ze zacht. Duke vond het waarschijnlijk prima, hij werkte sowieso best wel veel en hij zou het wel leuk vinden als hij iets moest maken. Hij wilde vast wel helpen. Kayton trok zijn kleren uit en kwam daarna bij haar liggen, hij deed heel voorzichtig en ze pakte zijn hand vast. ‘Het gaat wel,’ zei ze heel zacht tegen hem. Het deed pijn, maar ze had veel liever dat hij gewoon dicht tegen haar aan lag. Dat was het aller fijnste en dan voelde ze zich misschien ook weer wat veiliger.

Koning Stephen Lahero

‘Ik kan gewoon niet de hele dag niets doen als ik weet dat ik nog zo veel moet doen, dan kan ik beter meteen aan de slag gaan,’ zei hij tegen haar. Hij zou het wel willen, maar het ging gewoon niet. Ze kon hem helpen, hij kon de dingen sorteren en dan zou ze de simpele dingen voor hem doen. ‘Dat wil ik niet,’ mompelde hij tegen haar. Hij sloot zijn ogen weer en hij haalde diep adem, hij was echt best wel moe nog en misschien moest hij toch nog wat slapen, of gewoon een dagje wat rust nemen. Dan kon hij morgen vroeg opstaan en keihard werken. ‘Ik wil eigenlijk gewoon wat leuks met jou doen en dan werk ik morgen wel heel hard, of vanavond nog…’

Kayton Erogate

Ze dacht ook wel dat Duke het wat vond. Hij voelde hoe ze zijn hand pakte en ze zei dat het wel ging, hij zette zijn elleboog op het matras en zijn hoofd in zijn hand om zo nog even naar haar te kijken. Zijn vingertoppen gleden over haar huid.
"Was je bang?" Vroeg hij fluisterend aan haar. Hij wilde gewoon heel erg graag weten hoe ze zich gevoeld had de afgelopen dagen, dan wilde hij dat gevoel veel meer wegnemen bij haar.


Fay Fuego

Hij kon gewoon niet de hele dag niets doen als hij wist dat hij nog zoveel moest doen. Dan kon hij beter meteen aan de slag. Daarna gaf hij toch aan dat hij die dag wat leuks met haar wilde doen, dan werkte hij morgen wel heel hard.
"Niet vanavond, gewoon morgen." Zei ze met een glimlach tegen hem.
"Wat wilde je gaan doen, heel de dag op bed liggen?" Vroeg ze hem plagend en ze streek langs zijn gezicht.

Carmen Samria

Hij wilde weten of ze bang was, waardoor ze zwak glimlachte. ‘Niet echt bang. Maar ik voelde mij ook niet heel erg veilig… ik ben het niet gewend dat ik helemaal niets kan. Ik wil mezelf graag kunnen verdedigen…’ zei ze tegen hem, zodat hij het een beetje begreep. ‘Als ik dat niet kan ben ik blij dat jij er bent om dat voor mij te doen,’ plaagde ze hem daarna een beetje. Ze legde haar hoofd dicht tegen hem aan en ze sloot haar ogen weer, het praten kostte nog steeds verschrikkelijk veel energie en dat wilde ze eigenlijk niet toegeven.

Koning Stephen Lahero

Ze wilde niet dat hij vanavond ging werken, maar dat het gewoon morgen werd dan, waardoor hij even grijnsde. Ze vroeg daarna plagend of hij de hele dag in bed wilde blijven liggen. ‘Ik denk niet dat jij het voor elkaar krijgt om mij de hele dag in bed te houden, maar je mag het proberen,’ zei hij lachend tegen haar. Ze streek langs zijn gezicht en daardoor drukte hij even zijn lippen zacht op die van haar, al zoende hij haar snel iets uitgebreider. Hij legde zijn handen in haar hals en hij trok haar wat dichter naar zich toe. Hij was echt heel erg blij om weer thuis te zijn.

Kayton Erogate

Ze gaf aan dat ze niet echt bang was, ze wilde zichzelf kunnen verdedigen en als ze dar niet kon, dan was ze blij dat hij dat kon doen.
Hij glimlachte daardoor. "Je weet dat ik je altijd bescherm als ik bij je ben..." fluisterde hij zacht. Ze legde haar hoofd tegen hem aan.
"Ga maar lekker slapen, lieve Carmen. Ik beloof je dat ik de kamer niet zal verlaten." Sprak hij teder. Hij bleef zacht haar hals en haar schouder strelen.

Carmen Samira

‘Weet ik. Normaal is het niet nodig, maar nu vind ik het zo ontzettend fijn dat je gewoon bij mij bent,’ zei ze zacht tegen hem. Hij streelde haar heel zachtjes waardoor ze alleen maar slaperiger werd, hij zei dat ze gewoon kon gaan slapen, hij zou in de kamer blijven. ‘Oké. Maar jij mag ook slapen, je zal het nodig hebben…’ zei ze zacht tegen hem. Ze wist wel dat ze hier veilig waren, maar met hem voelde het toch een stuk beter. Ze zakte al heel erg snel in slaap, ze bleef doodstil liggen, ze had de paar dagen wel ontdekt dat ze beter niet kon bewegen, ook niet in haar slaap.

Verena Stratton
Ze was de kamer uit gegaan toen Kayton voor de tweede keer terug kwam op de dag van de terugkomst van de hele groep. Er waren genoeg oplettende oren en ogen op de gangen om alles in de gaten te houden, dat bleken anderen al geregeld te hebben. Ze had in haar oude kamertje op White Castle geslapen. Het was wat raar, maar ze kon er nog steeds goed slapen. Ondanks haar laatste nacht vlak na de bevalling van Devlyn. Het viel haar dus toch niet zo zwaar als dat ze gedacht had. Dat scheelde wel.
Ze liep door de gangen heen en keek rond of ze hier en daar wat kon helpen. Nog enkele dagen en ze ging weer terug naar Black Castle om daar verder te werken als ridder. Maar dat was nu nog niet. Nu was ze nog hier, op White Castle.

Kayton Erogate

Ze zei dat hij zijn slaap ook nodig had, dat wist hij, maar hij wilde nog niet slapen. Hij wilde zichzelf volledig onder controle houden en dat werd moeilijker als ze sliep, haar stem werkte gewoon het beste, daar werd hij meteen rustig van.
Hij streelde haar nog even tot ze echt diep in slaap was, daarna staarde hij omhoog en sloot zijn ogen, alle gevoelens raasden door zijn lichaam, hij werd er helemaal gek van en kneep flink in de dekens.

Carmen Samira

Ze sliep eigenlijk wel rustig, al was het in haar lichaam niet heel rustig. Ze droomde nog elke keer over wat er gebeurd was en daardoor kon ze niet echt helemaal uitrusten, maar het was al veel beter dat Kayton er was. Dat stelde haar toch enorm gerust. Hij zou haar wel helpen als er iets aan de hand was. Ze sliep wel heel erg licht, maar dat was niet zo erg. 

Kayton Erogate

Carmen leek nog wat onrustig, hij bleef bezorgd naar haar kijken en pakte haar hand weer vast, hij streek er zachtjes overheen en praatte tegen haar, fluisterde, je kon amper horen wat hij vertelde, maar zijn lippen gingen wel uiteen. Hij hoopte dat het Carmen rustiger maakte, al werd de onrust bij hem veel en veel groter. Zijn handen begonnen weer te trillen en hij zweette heel erg. Af en toe kneep hij zijn ogen samen.

Fay Fuego

Hij dacht niet dat ze hem de hele dag in bed kon laten blijven, daarna zoende hij haar uitgebreid, ze ging er zachtjes en liefdevol in mee, het was heerlijk.
Daarna plofte ze ineens bovenop hem met een grote grijns rond zijn lippen.
"Ik hou je wel hier." Plaagde ze. Ze pakte hem stevig vast en kneep hem haast fijn.

Carmen Samira

Zodra ze de onrust van Kayton voelde werd ze eigenlijk meteen wakker, er was ook niet zo veel voor nodig. ‘Als je met mij wil praten moet je mij gewoon wakker maken…’ zei ze zacht tegen hem. ‘Ik heb liever dat je gewon eerlijk bent,’ zei ze daarna. Ze streek even langs zijn gezicht en ze glimlachte zwak, daarna legde ze haar hoofd iets dichter tegen hem aan. Hoewel ze doodmoe was, bleef ze liever wakker als hij zich daar beter bij voelde.

Koning Stephen Lahero

Opeens lag ze bovenop hem en hij keek naar de grijns die op haar gezicht stond, waardoor het bij hem zelf ook gebeurde. ‘Ja, je denkt sterk genoeg te zijn?’ vroeg hij plagend aan haar. Hij werd heel stevig door haar vastgepakt en ze maakte nog eens duidelijk dat ze hem wel hier hield, waardoor hij even grijnsde. ‘Oké,’ zei hij daarna. Hij drukte nog eens zijn lippen zacht op die van haar en daarna keek hij in haar prachtige ogen. ‘Je bent mooi,’ fluisterde hij, nog steeds stond er een glimlach op zijn gezicht. ‘Als ik mij kon bewegen had ik je nu aangeraakt, maar er ligt iemand op mij die dat nogal belemmerd,’ plaagde hij haar.

Kayton Erogate

Carmen werd wakker door hem en zei dat hij haar in het vervolg moest wakker maken. "Nee, jij hebt je slaap nodig, ga weer slapen, lieverd. Ik red het wel." Fluisterde hij haar toe. Ze streek langs zijn gezicht en kroop tegen hem aan.
"Niet doen." Fluisterde hij trillend tegen haar. Hij ging iets van haar af liggen en slikte moeizaam. Hij vond het vreselijk.

Carmen Samira

‘Ik weet het wanneer je liegt,’ mompelde ze zacht tegen hem. Ze wist dat hij het goed bedoelde, dus vond ze het helemaal niet zo erg, maar hij moest wel weten dat ze het doorhad, dat hij ook eerlijk kon zijn. Hij zei trillend dat ze het niet moest doen, waardoor ze even kort opkeek naar hem en zich daarna iets opzij draaide. ‘Oké,’ zei ze, nog zachter. Normaal had ze uitgebreid met hem gesproken zodat hij zich beter voelde, maar ze kon de energie niet opbrengen en ze zou nu toch niet krachtig en doordringend overkomen, want zo voelde ze zich ook totaal niet.