Medieval Times

Nathan Gerono

Fay vertelde hem hoe ze het zag en hij zuchtte even. ‘Ik weet ook niet wat we daar aan kunnen doen,’ zei hij zacht tegen haar. ‘Jij kan eerder tot hem doordringend dan ik dat kan en ik weet niet goed hoe ik je daarmee moet helpen,’ voegde hij er aan toe. Stephen was wat dat betreft duidelijk enorm lastig. Hij liet bijna niemand toe. Hoe dichterbij je kwam, hoe harder je weggeduwd werd. Alleen Fay kon dat waarschijnlijk proberen bij hem, maar ook dat ging dus blijkbaar fout. ‘Het is gewoon onmogelijk om perfect te zijn en hij moet dat eens inzien,’ mopmelde Nathan.

Fay Fuego

Nathan wist ook niet wat ze daaraan konden doen. Zij kon eerder tot Stephen doordringen dan hij en hij wist niet goed hoe hij hiermee kon helpen.
"Zolang je hem maar niet opfokt, gaat het wel denk ik, dan kan jij ook tot hem doordringen. Er zitten hem gewoon zoveel dingen dwars..." Zuchtte ze zacht.
"Weet je, Nathan, als jij gewoon aan hem je intelligente en serieuze kant laat zien, zal hij dat waarderen, op dit moment kan hij geen grapjes hebben, misschien in jou ogen heel erg saai, maar het is nu eenmaal zo... Wij kunnen samen grapjes maken en lol hebben en we begrijpen dat van elkaar. Maar hij heeft dat nog niet helemaal ontwikkelt denk ik." Er kwam een lichte glimlach op haar gezicht.
"Ik kan hem wel van die perfectie af proberen te praten, maar dan gaat hij nog meer forceren." Zuchtte ze zachtjes.

Nathan Gerono

Zolang hij Stephen niet opfokte, ging het wel, dacht ze. Hij moest zijn intelligente kant laten zien, want Stephen zou dat kunnen waarderen. ‘Maar hoe dan? Hij is hoe dan ook duizend keer slimmer dan dat ik ben en ik weet niets van alles waar hij wel iets van weet. Zo intelligent ben ik niet…’ zei hij tegen haar. Hij moest geen grapjes maken want Stephen kon dat niet hebben, in zijn ogen heel saai. Volgens Fay konden ze samen lol hebben, maar Stephen had dat nog niet ontwikkeld. ‘Het is echt heel erg saai…’ mompelde hij dus ook. ‘Ik heb het niet eens echt door, ik doe het gewoon automatisch. Het is vervelend dat hij het de ene keer wel kan hebben en dan weer niet,’ zei hij tegen Fay. Ze kon hem van de perfectie afpraten, maar dan ging hij het nog meer forceren. Daardoor haalde Nathan opnieuw zijn schouders op. ‘Ik weet het ook niet, Fay. Jij kent hem beter dan dat ik dat doe. Misschien moet je dieper de aard van het probleem aanpakken en daar over praten, maar dan heb je een grote kans dat hij nog veel heftiger gaat reageren. Volgens mij zijn dit dingen die hij nooit heeft hoeven doen, nooit heeft hoeven bespreken of verantwoorden. Jij wilt er meer mee omgaan, er dieper op ingaan en daarom heeft hij het moeilijk,’ zei hij tegen haar.

Carmen Samira

Het ging niet zo heel goed met haar vader, daardoor zuchtte Carmen zacht. Ze vond het niet echt leuk voor Duke, hij verdiende dit niet. Hij had veel pijn en kon niets anders dan liggen en slapen. Dat zou hij vast niet fijn vinden, Duke wilde altijd juist dingen doen. Esmeralda had er duidelijk nog geen vertrouwen in, ze hoopte dat het wel terugkwam, want anders zou het zeker niet goed komen en dat moest wel. Waarschijnlijk konden ze niet eens zonder elkaar. Door wat Esmeralda zei glimlachte ze even. ‘Ik hoop het maar,’ zei ze daarna plagend tegen haar. ‘Net zo mooi als jij? Dat kan bijna niet,’ zei ze daarna complimenterend.

Fay Fuego

“Nathan, hij bewondert je, hij bewondert in je hoe je kan inzien wat wel en wat niet kan, gebruik dat dan ook.” Dat had hij namelijk ook gedaan toen ze met z’n drieën in de kamer waren.
“Jij bent intelligent op je eigen manier.” Glimlachte ze Nathan toe. Hij vond het echt heel erg saai, ze gaf hem een klein duwtje, voor haar was Stephen alles behalve Saai.
“Gewoon eraan denken dat hij het nu even niet kan hebben.” Zei ze hem, als Nathan daaraan dacht, kon het in ieder geval niet in grote getalen fout gaan.
“Ik weet het... ik weet ook dat hij het er moeilijk mee heeft, maar het gaat op zich best goed... hij doet zijn best en wordt zelfs steeds losser.” Vertelde ze.


Koningin Esmeralda Fullbright

“Vast nog veel mooier.” Lachte ze haar tante toe, ze gaf haar een knuffel.
“Ik ga Jay maar weer opzoeken voor hij stomme dingen gaat doen.” Zuchtte ze diep. Ze vond het nog steeds niet leuk dat ze elke keer achter hem aan moest lopen... ze was zijn hondje niet...

Nathan Gerono

‘Hm, dat stelt niets voor en dat doe ik eigenlijk ook constant fout,’ zei hij tegen haar. Dat was misschien één keer goed gegaan, maar toen was Stephen ook niet zo enorm gespannen geweest. Nu was dat wel anders. Hij werd geduwd door zijn opmerking, waardoor hij even grijnsde. ‘Nog even en jij wordt ook zo saai…’ zei hij plagend tegen haar. Hij moest er aan denken dat Stephen het nu niet kon hebben en hij knikte langzaam. Hij zou zijn mond dichthouden dan, hij wilde het niet nog erger maken dan het al was. Fay wist het, maar het ging al zo veel beter en Stephen werd ook losser, daardoor knikte hij, dat klopte ook wel. ‘Het moet alleen nog veel beter worden dan dit…’ zei hij zacht tegen haar.

Koning Jay Fullbright

Hij wist dat Esmeralda het niet leuk vond dat hij constant wegliep, maar hij had het gevoel dat hij geen keuze had. Hij wilde zich niet zo laten kennen door weg te lopen, maar aan de andere kant was hij gewoon bang dat het fout ging en Carmen zorgde er op de één of andere manier voor dat hij haar echt niet onder ogen wilde komen. Dat voelde niet zo lekker. Maar hij was bij de deur gaan zitten in de gang, hij was aan het wachten tot Esmeralda naar buiten kwam en hij kon vaag de stemmen in de kamer horen, maar hij verstond niet wat er gezegd werd. Dat wilde hij ook eigenlijk helemaal niet weten.

Fay Fuego

“Je lijkt Stephen wel, altijd maar denken dat jullie alles fout doen. Je doet het goed, maar wel op je eigen manier, dat is iets heel anders.” Zei ze nu tegen hem. Nog even en zij werd ook zo saai. Ze haalde een van haar wenkbrauwen op. “Ik? Saai?” Vroeg ze aan Nathan. Ze was alles behalve saai. Volgens Nathan moest het nog veel beter worden dan dit.
“Ik zei toch ook niet dat we klaar waren? Hij moet eerst nog tegen je grapjes kunnen.” Plaagde ze Nathan.


Koningin Esmeralda Fullbright

Het meisje verliet de kamer van haar tante en op de gang zat een aangename verrassing. Het was Jay. Ze glimlachte daardoor en omhelsde hem stevig.
“Dankjewel...” Fluisterde ze tegen hem, aangezien hij hier zat voor haar. Dat wist ze, hij deed dit voor haar.
“Zullen we Ash weer gaan opzoeken?” Wilde ze van Jay weten, dan waren ze weer even weg hier.

Nathan Gerono

‘Hé, beledig mij niet zo! Ik lijk totaal niet op hem,’ zei hij uitdagend tegen haar. Het was duidelijk dat ze zichzelf niet saai vond, daardoor grijnsde hij even. ‘Nu ben je ook nog niet saai, maar je zou het wel heel erg snel kunnen worden, dus pas maar op…’ zei hij plagend. Hij werd daarna geplaagd, Stephen moest ook nog tegen zijn grapjes kunnen. ‘Dat is zo, want anders is er helemaal niets leuks aan om met jullie om te gaan,’ zei hij grijnzend. ‘Nou, ga maar naar hem toe, ik train zelf nog wel wat, ik loop toch ver achter op jullie,’ zei hij daarna.

Koning Jay Fullbright

Esmeralda kwam naar buiten en ze leek echt blij te zijn om hem te zien, wat hij leuk vond. Ze bedankte hem ook en hij werd door haar omhelsd, hij keek haar aan met een glimlach op zijn gezicht. Hij was benieuwd wat ze wilde, maar ze vroeg of ze Ash op zouden zoeken en daardoor knikte hij en kwam hij meteen overeind. Hij wilde dat ook wel, hij vond het ook wel fijn om gewoon even samen met haar naar Ash toe te gaan, want hij was liever niet hier.

Fay Fuego

Ze grinnikte door de opmerkingen van Nathan. Ze was ook nog niet saai, maar ze kon het wel heel erg snel worden. “Nou, echt niet!” Riep ze hem vrolijk toe. Ze moest naar Stephen toegaan, hij trainde zelf nog wel wat, want hij liep ver achter.
“Zeker weten? Ik voel me gewoon een beetje schuldig omdat ik altijd voor zijn kant kies, eigenlijk.


Koningin Esmeralda Fullbright

Ze zag Jay glimlachend naar haar kijken en hij kwam meteen overeind toen ze vroeg of ze naar Ash zouden gaan. Ze pakte zijn hand vast en liep met hem het kasteel uit. Wanneer ze eenmaal buiten de muren was, daalde er al een schaduw op hun neer. Ash had hen allang in de gaten en fladderde boven ze. Ze keek met een glimlach op, hij daalde langzaam neer en kwam voor hun te staan op de grond. Hij was zo machtig en mooi.

Nathan Gerono

‘Het is geen enkel probleem, Fay. Je mag voor zijn kant kiezen, je hebt een relatie met hem, bovendien heeft hij je harder nodig op dit moment. Het maakt echt niet uit dat je dat doet, want ik weet toch wel wat je ook voor mij klaarstaat als het nodig is,’ zei hij tegen haar. ‘Ik moet nu gewoon zelf wat trainen en alles beter leren beheersen, dat kan ik ook wel zonder jou, dan kunnen we morgen sneller verder,’ zei hij tegen haar met een glimlach op zijn gezicht. Hij vond het echt niet erg.

Koning Jay Fullbright

Ze waren nog maar net buiten of Ash kwam al naar hun toe, hij keek glimlachend naar de draak en hij aaide over zijn kop heen zodra hij op de grond stond. Hij keek even opzij naar Esmeralda, hij pakte haar hand weer vast en hij drukte daarna zacht zijn lippen op haar wang. Hij was blij dat ze niet echt boos meer op hem was, maar hij wist wel dat hij er voor moest zorgen dat ze wat meer vertrouwen kreeg. Op dit moment leek ze nog niet het gevoel te hebben dat de problemen ooit opgelost zouden worden.

Fay Fuego

Nathan vond het geen enkel probleem, hij wist toch wel dat ze voor hem klaarstond als het nodig was. Ze keek hem daardoor dankbaar aan en omhelsde hem even.
“Ik ben trots dat ik jou mijn vriend mag noemen, Nathan. Ga dan maar lekker trainen, dan zal ik Stephen opzoeken.” Zei ze nu met een glimlach tegen hem. Ze liep daarna weer weg in de richting van de werkkamer van Stephen, ze klopte zachtjes op de deur aan.



Koningin Esmeralda Fullbright

Ze knuffelde Ash even, Jay drukte zijn lippen op haar wang. Ze vond het gewoon zo jammer dat hij niet altijd zo lief voor haar was, dat het altijd maar weer verpest moest worden en dat hij daarna dit gedrag vertoonde omdat hij zich schuldig voelde. Ze vond het nog steeds moeilijk...
“Jij wilt zeker weer terug naar Black Castle?” Vroeg ze nu aan hem.

Nathan Gerono

Door wat ze zei kreeg hij een flinke glimlach op zijn gezicht, want het betekende wel heel veel voor hem. Fay was zijn beste vriendin en dit soort dingen deden hem goed, het liet zien dat hij ook heel erg veel voor haar betekende, dat had hij soms gewoon heel erg nodig. Hij moest lekker gaan trainen en dan zou ze Stephen opzoeken. ‘Ik zie jullie wel weer,’ zei hij daardoor tegen haar, daarna ging hij weer verder met trainen.

Koning Stephen Lahero

Hij was maar gewoon gaan werken, dat moest ook gebeuren en het was altijd goede afleiding voor hem geweest, dat was het eigenlijk nog steeds wel. Hij werd uit zijn concentratie gehaald door geklop op de deur, waardoor hij langzaam opkeek. ‘Ja, binnen…’ riep hij, zijn stem klonk vriendelijk, maar misschien iets matjes. Hij deed wel zijn best om altijd vriendelijk te klinken, niemand kon er iets aan doen dat hij zich soms wat minder geweldig voelde.

Koning Jay Fullbright

Esmeralda bleef verdacht stil en daarna stelde ze opeens een vraag. Of het was eigenlijk meer een conclusie over wat hij zou willen. Daardoor keek hij haar even aan en haalde hij zijn schouders op. ‘Het maakt mij niet zo heel erg veel uit, ik wil graag doen wat jij wilt,’ zei hij tegen haar. Ze konden makkelijk een paar dagen wegblijven en hoewel het misschien zo was dat hij hier liever niet was, wilde hij doen waar Esmeralda zich goed bij voelde.

Fay Fuego

Ze mocht binnenkomen van Stephen, dat deed ze dus. Ze keek hem met een lichte glimlach aan en sloot de deur achter haar zorgvuldig dicht. Ze liep naar hem toe en drukte een kus op zijn wang.
“Ik hou van je, Stephen...” Fluisterde ze zachtjes tegen hem, ze streek zacht over zijn rug heen.



Koningin Esmeralda Fullbright

Het maakte hem niet zo heel erg veel uit, hij wilde doen wat zij wilde. De vorige keer had hij nog gezegd dat hij het liefste zo snel mogelijk naar huis wilde en nu maakte het niet zo heel erg veel meer uit.
Ze haalde haar schouders op. Ze was wat lusteloos en nog steeds verward, daardoor wist ze helemaal niets meer van wat ze wilde. Soms had ze gewoon wat duidelijke leiding nodig.
“Ik weet het niet, ik wil eigenlijk wel terug, maar ook weer niet...” Zuchtte ze nu.

Verena Stratton
Wat verdwaasd was ze op de plek blijven staan waar ze al de hele tijd stond. De koning kwam ongeschonden uit het vuur, leek het zelfs te blussen en van de woordenwisseling tussen de overgebleven twee personen had ze weinig mee gekregen. Misschien maar goed ook, want ze had er waarschijnlijk niet veel van gesnapt.
Ze keek even rond toen ook de vrouw weg liep, maar bleef alsnog staan waar ze stond. Wat deed ze hier eigenlijk nog? Waarom wilde ze wat langer blijven en niet gewoon het paard pakken en weer vertrekken samen met Devlyn? Ze liet zich op het bankje zakken en staarde wat voor zich uit.

Koning Stephen Lahero

Het was Fay die binnenkwam, naar hem toe liep en haar lippen op zijn wang drukte. Ze zei alleen maar dat ze van hem hield, verder niets. Misschien had hij ergens verwacht dat ze boos zou zijn. Misschien was ze dat ook wel, maar liet ze het nog niet merken. Hij pakte haar vast en hij trok haar bij zich op schoot, zachtjes drukte hij zijn lippen in haar hals en daarna keek hij weer op naar haar. ‘Je bent lief, Fay. Veel te lief,’ fluisterde hij. Hij legde zijn hoofd tegen haar aan en hij sloot zijn ogen, hij voelde zich ontzettend moe en leeg.

Koning Jay Fullbright

Esmeralda wist niet wat ze wilde. Hij kon er niet goed tegen dat ze amper nog iets tegen hem zei. Normaal was hij altijd stiller, maar nu was Esmeralda net zo stil en dat voelde verschrikkelijk ongemakkelijk. ‘We blijven vanavond nog hier en gaan morgen terug, oké?’ vroeg hij nu. Ze konden toch niet al te lang blijven, ze moesten werken en hij vond dat ze hier eigenlijk toch niets te doen hadden. Hij was liever thuis, maar op dit moment wilde hij vooral doen wat Esmeralda van hem wilde.

Fay Fuego

Ze werd door Stephen vastgepakt en op schoot getrokken, dat deed hij altijd met haar en ze vond het fijn en prettig. Het gaf iets van geborgenheid en dat was af en toe echt heel erg fijn. Ze was lief volgens Stephen, veel te lief. Ze glimlachte daardoor en streek zacht en liefjes over zijn schouder heen.
“Stephen, zullen we op bomen oefenen of iets anders?” Vroeg ze aan hem. “Of wilde je liever nog even doorwerken?” Vroeg ze glimlachend.



Koningin Esmeralda Fullbright

Jay stelde voor om vanavond nog te blijven en morgen terug te gaan. Ze knikte daardoor weer stilletjes en legde haar hoofd tegen zijn schouder aan. Ze pakte hem vast en zuchtte zacht. Ash bleef hun vrolijk aankijken. Het was jammer dat ze de paarden en het karretje nog hier hadden staan, anders kon Ash hun naar huis vliegen, ze wist zeker dat hij hun kon houden.

Koning Stephen Lahero

Ze wilde op bomen of iets anders oefenen, of hij moest nog verder willen werken .Hij schudde langzaam zijn hoofd, het was wel goed zo. Ze konden nog wel even trainen, ook al had hij daar nu eigenlijk niet zo veel zin in. Als hij met Fay alleen was zou het beter gaan, dat wist hij zeker. Dan zorgde ze er wel voor dat hij kalm bleef. ‘Ben je niet boos op mij?’ vroeg hij nu aan haar. Nathan was toch een goede vriend van haar en hij wist dat ze het niet leuk vond als hij hem pijn deed. Ze zei er alleen helemaal niets over.

Koning Jay Fullbright

Ze knikte alleen en pakte hem daarna vast. Hij sloeg zijn arm stevig om haar heen en hij keek even opzij naar haar. ‘Ik vind het vervelend als je niets tegen mij zegt,’ zei hij heel zacht. ‘Ik weet dat je boos en teleurgesteld bent, ik weet dat het terecht is dat je zo doet, maar ik weet niet goed hoe ik er mee om moet gaan. Ik zou duizend keer sorry willen zeggen, maar dat helpt niet. Ik kan nu ook niets meer doen om het terug te draaien, ik weet het gewoon niet…’ zijn stem klonk wanhopig en hij wilde het zo graag goed doen.

Layka Samira

Ze werd door Duke vastgepakt en zodra ze merkte wat hij wilde, werkte ze met hem mee en ging ze bij hem liggen. Ze voelde hoe hij haar in zijn armen hield, ze glimlachte daar toch door en streelde hem zachtjes terwijl ze voelde hoe hij haar hand vastpakte. Ze legde haar hoofd voorzichtig tegen hem aan.
“Ik hou onwijs veel van je.” Fluisterde ze Duke toe.


Aurora Legos

Ze voelde hoe hij eigenlijk best wel lief over haar rug streelde en uiteindelijk stelde hij voor om gewoon maar te gaan slapen.
“Dat is goed, we hebben nog een lange reis te gaan.” Mompelde ze zachtjes tegen hem terug. Ze kroop tegen hem aan en sloot haar ogen.
“Welterusten, Lucius.” Mompelde ze zacht.


Fay Fuego

Stephen vroeg haar nu of ze niet boos op hem was, daardoor knuffelde ze hem even. “Nee, lieverd, het was mijn eigen schuld, ik wist eigenlijk al van te voren dat het fout zou gaan en dat ging het ook.” Ze haalde haar schouders even op. Ze kwam van zijn schoot af en trok hem met haar mee omhoog.


Koningin Esmeralda Fullbright

Hij vond het vervelend dat ze niets tegen hem zei. “Sorry.” Mompelde ze daardoor. Hij wist dat ze boos en teleurgesteld was, hij vond het ook terecht, maar hij kon er niet mee omgaan, ze zuchtte zacht.
“Ik weet het gewoon niet, ik voel me niet zo geweldig en ik maak me overal zorgen over... Het liefste sluit ik me nu gewoon ergens in mijn eentje op en huil ik de hele dag.” Mompelde ze tegen Jay, zo voelde ze zich, daar kon ze niets aan doen.

Duke Samira

Ze fluisterde dat ze onwijs veel van hem hield, waardoor hij haar met een blik vol liefde aankeek. Layka en hij groeide steeds meer naar elkaar toe en dat deed hem heel veel goed. Eigenlijk hadden ze wel een heel goede relatie en dat werd gewoon steeds beter. Hij wist dat hij op haar kon rekenen, altijd. Dat had hij ook wel nodig. Ze konden samen nog veel verder komen en dat vooruitzicht deed hem ook goed. Langzaam zakte hij weer in slaap, hij voelde zich echt niet goed en hij was heel wazig, waardoor het gewoon fijner was om te slapen, al kon hij er ook niet echt veel tegen doen.

Lucius Legos

Ze vond het goed, ze hadden ook nog een lange reis te gaan. Hij voelde hoe ze helemaal tegen hem aankroop, haar warme lichaam lag heel dicht tegen hem aan en even aarzelde hij of dit wel slim was, maar daarna besloot hij dat hij nu echt niets wilde en het zou niet goed zijn voor zijn humeur. Ze mompelde zacht een welterusten en daardoor drukte hij voorzichtig zijn lippen op haar wang en legde hij zijn hoofd in het kussen. ‘Welterusten,’ zei hij tegen haar. Hij zakte heel snel al in slaap, hij had de afgelopen nachten gewoon doorgewerkt en dat merkte hij nu wel. Toch sliep hij nog maar een uurtje voor hij trillend en hijgend overeind kwam, zoals bijna elke nacht. Hij vond het vreselijk.

Koning Stephen Lahero

Hij werd door haar geknuffeld en ze vertelde hem dat ze helemaal niet boos was, het was haar eigen schuld. Daardoor keek hij haar raar aan, wat bedoelde ze? Hij begreep niet hoe dit haar schuld had kunnen zijn. Ze vertelde nu dat ze al verwacht had dat het fout zou gaan en dat klopte dus ook, daardoor schudde hij zijn hoofd. ‘Alsnog is het gewoon niet jouw schuld maar echt die van mij…’ zei hij met een glimlachje op zijn gezicht, omdat hij bewust eigenwijs deed. Ze kwam overeind en trok hem mee omhoog, waardoor hij even heel dicht tegen haar aan stond.

Koning Jay Fullbright

Ze zei eerst alleen maar sorry, maar daarna begon ze uit te leggen hoe ze zich voelde en wat ze eigenlijk wilde. Hij pakte haar stevig vast en hij hield haar tegen zijn lichaam aan. ‘Zullen we ons samen opsluiten en samen huilen?’ vroeg hij met een zwakke glimlach op zijn gezicht. Hij streelde met zijn vinger langs haar gezicht en hij bleef haar aankijken, zijn blik lief en rustig en zijn blauwe ogen heel kalm.

Layka Samira

Ze zag zijn blik en dat deed haar alleen al heel erg goed. Ze vond het fijn. Ze bleef hem zacht strelen en na een tijdje viel hij tegen haar aan in slaap. Ze sloeg daardoor haar armen om hem heen en hield hem stevig vast. Zelf bleef ze wakker en fluisterde ze lieve woorden tegen hem. Ze wist dat hij het misschien wel hoorde en ze hoopte dat het ervoor zorgde dat hij beter en dieper sliep.


Aurora Legos

Ze schrok zich dood wanneer Lucius ineens weer rechtovereind zat. Ze werd heen en weer geslingerd en knipperde met haar ogen, al heel erg snel was ze wakker en keek ze naar Lucius.
“Rustig maar...” Fluisterde ze zachtjes. Ze hield hem voorzichtig vast om het trillen wat te laten stoppen.


Fay Fuego

Het was toch niet haar schuld, maar echt die van Stephen. Ze drukte een kus op zijn wang. “Jij bent ook lief.” Zei ze met een glimlach tegen hem. Ze stonden even heel dicht tegen elkaar aan en daardoor haalde ze diep adem, haar hart klopte in haar keel, het was altijd zo intiem met hem... ze vond het heerlijk.
Ze besloot er nu niet op in te gaan en liep alvast naar de deur.


Koningin Esmeralda Fullbright

Ze werd nog steviger vastgepakt en hij zei nu wat tegen haar. Er ontstond een week glimlachje op haar gezicht en ze voelde hoe hij langs haar gezicht streelde. Ze keek hem aan en haar glimlach werd wat warmer.
“Ik hou van je, Jay, maar ik heb het er heel erg moeilijk mee...” Fluisterde ze, ze slikte even en bleef hem aankijken.

Lucius Legos

Aurora was natuurlijk meteen wakker en probeerde hem wat te kalmeren, zoals het meestal ging. Maar het hielp niets. Natuurlijk werd hij er nu wel wat rustiger van, maar hij werd toch elke keer weer wakker. Hij haalde een hand door zijn warrige haar heen en hij ademde diep in. ‘Ik word hier zo gek van…’ mompelde hij zacht. Hij was echt gesloopt, maar hij kon toch niet echt goed slapen. Tuurlijk sliep hij wel wat, maar het was niet echt genoeg. Hij liet zich weer achterover zakken, al twijfelde hij of hij niet even wakker zou blijven en wat zou drinken. Misschien hielp het als hij nog een glas wijn dronk, maar eigenlijk had hij er totaal geen zin in.

Koning Stephen Lahero

Glimlachend zei ze dat hij ook lief was, waardoor er een grijnsje op zijn gezicht kwam te staan. ‘Jij veel liever,’ was zijn reactie. Hij merkte dat Fay net zo heftig op hem reageerde als hij op haar en daardoor wilde hij haar eigenlijk zoenen, maar gelukkig was Fay degene die het moment doorbrak en naar de deur liep, anders zou het waarschijnlijk niet goedkomen nu. Hij ging meteen achter haar aan en hij liep samen met haar naar buiten toen.

Koning Jay Fullbright

Hij zag haar iets veranderen, ze zei dat ze van hem hield, maar ze had het er wel heel moeilijk mee. ‘Dat begrijp ik en dat is ook heel logisch,’ zei hij zacht. Daarna boog hij naar haar toe en drukte hij even heel zacht zijn lippen op die van haar. Het was teder en voorzichtig, maar vol liefde. Hij wilde zich bewijzen, maar hij wilde er vooral voor zorgen dat ze iets meer gerustgesteld werd, dat het wel goed kwam.

Aurora Legos

Hij werd hier gek van. Ze knikte, ja dat begreep ze, ze werd er zelf ook gek van, misschien was dat ook wel de reden dat ze toen was weggegaan... ze had eindelijk weer nachtrust gehad. Lucius liet zich weer zakken en zelf ging ze ook weer langzaam terug in bed liggen.
“Probeer maar weer rustig te slapen.” Mompelde ze zacht.


Fay Fuego

Zij was veel liever, daardoor grinnikte ze. Samen liepen ze naar buiten toe.
“Gaan we naar het bos? Daar kun je beter oefenen.” Glimlachte ze hem nu toe, ze pakte zijn hand en keek hem aan. Ze vond het zo fijn om samen met hem te zijn. Ze genoot van elk moment bij hem.


Koningin Esmeralda Fullbright

Hij begreep het wel en het was ook heel erg logisch. Ze knikte een klein beetje daardoor. Hij boog zich naar haar toe en ze werd zacht door hem gezoend. Hij was lief, teder en voorzichtig. Ze legde langzaam haar hand op zijn wang en zoende hem terug, haar ogen sloot ze en ze ging er langzaam in mee.

Lucius Legos

Het was duidelijk dat Aurora het ook niet echt leuk vond en daardoor voelde hij zich alleen nog maar slechter. ‘Ga jij maar slapen, ik drink nog wel wat. Ik wil je niet wakker houden,’ zei hij mompelend tegen haar. Hij kwam overeind uit het bed en hij trok zijn broek aan, hij wreef vermoeid langs zijn gezicht en hij schonk een glas wijn voor zich in, hij liet zich op de stoel zakken en hij staarde wazig voor zich uit. Hij was helemaal gesloopt en ergens hoopte hij dat dit er voor zorgde dat hij iets meer ontspande en dat hij weer normaal kon slapen. Nu was hij alleen met Aurora, dat was een stuk rustiger en misschien hielp het wel.

Koning Stephen Lahero

Ze vroeg of ze naar het bos gingen, daar konden ze beter oefenen. ‘Ja, dat is goed,’ stemde hij in. Hij vond eigenlijk alles wel best, als hij maar samen met Fay was. Hij voelde dat ze zijn hand vastpakte en hij kneep er zachtjes in, er stond een glimlachje op zijn gezicht, hij vond het zo fijn om zo met haar om te kunnen gaan. Hij liep weer verder, het bos in. Het was eigenlijk wel heel erg lekker weer en het was niet zo verkeerd om het bos in te gaan.

Koning Jay Fullbright

Ze ging gelukkig mee in de zoen en na een tijdje onderbrak hij die weer om haar glimlachend aan te kijken. ‘Nog net zo lekker als altijd,’ zei hij tegen haar. Hij knuffelde haar even, daarna keek hij weer naar Ash. ‘Ga je wel mee met ons als we terug naar huis gaan?’ vroeg hij plagend aan de draak. Waarschijnlijk zou hij toch wel in de buurt blijven. Hij keek even opzij naar Esmeralda, om te kijken wat ze wilde. Misschien wilde ze wel al terug .

Aurora Legos

Ze gaapte even, ze was zo moe en ze kon er heel erg slecht tegen als ze elke keer zo opgeschrokken werd door Lucius. Van hem mocht ze gaan slapen, hij dronk nog wat en hij wilde haar niet wakker houden. Ze knikte even en viel weer in slaap.



Fay Fuego

Hij vond het goed om in het bos te gaan oefenen. Op een plek, vlakbij het meertje bleef ze staan. Ze ging tegen een boom aanzitten en keek op naar Stephen.
“Oké, begin maar met het bevriezen van het meer.” Lachte ze hem nu toe. “Ik kijk wel.” Plaagde ze hem. Hij moest zich gaan richten op grotere dingen, masaler.


Koningin Esmeralda Fullbright

Jay zei dat het nog net zo lekker was als altijd, ze glimlachte daardoor weer. Hij wilde ook van de draak weten of hij met hen terug ging naar huis. De draak schudde zijn hoofd een beetje en klapperde met zijn vleugels. Hij zou waken over het hele gebied en opletten of het andere leger al zou komen. Hij had aan Fay gemerkt dat dat was wat ze graag wilde en dat zou hij doen.
“Ik denk dat hij gewoon overal is.” Zei Esmeralda zachtjes.

Lucius Legos

Aurora ging al snel weer slapen en hij staarde voor zich uit terwijl hij dronk van zijn wijn. Hij had geen idee hoe lang hij zo zat, maar uiteindelijk had hij zijn glas weggezet, zijn kleren weer uitgedaan en was hij weer in bed gaan liggen. Hij kwam niet meer in slaap, hoe moe hij ook was. De angst om de nachtmerries te krijgen hield hem tegen en hij vond het heel erg, maar hij kon er niets aan doen. Bovendien zou hij Aurora weer wakker maken als het opnieuw gebeurde en dat wilde hij niet. Hij bleef liever wakker en in de ochtend zag hij dan ook de zon opkomen.

Koning Stephen Lahero

Ze ging zitten en vertelde dat hij het meer moest bevriezen, ze zou wel toekijken. Hij keek haar grijnzend aan. ‘Wat krijg ik er voor terug als het mij lukt?’ vroeg hij aan haar. Hij keek even naar het meer, het zou even wat oefening kosten, maar hij wist eigenlijk wel dat het hem moest lukken. Daardoor wilde hij wel iets terug van Fay om het leuk te houden, het was niet de bedoeling dat ze helemaal niets deed.

Koning Jay Fullbright

Hij luisterde naar wat Esmeralda zei en hij keek naar de draak, hij zuchtte zacht. ‘Jammer hoor,’ zei hij zacht. Hij snapte het wel en het was ook goed, maar toch vond hij het fijn als Ash wel in de buurt was, eigenlijk was hij heel erg gehecht aan het dier. Hij kneep zacht in de hand van Esmeralda en hij keek haar vragend aan. ‘Wat wil je nu gaan doen?’ vroeg hij zacht aan haar.