Medieval Times

Fay Fuego

Ze gaf hem een stomp door zijn woorden en schudde haar hoofd. Hij was echt zo’n vreselijke typische man, maar ze vond het wel gezellig en leuk. Ze bracht de stoffen weer terug naar het huis en daarna gingen ze weer op pad, ze leunde wat tegen Nathan aan, ze had nog behoorlijk veel pijn en ze wilde niet al te afhankelijk lijken. Bij een herberg stapten ze naar binnen toe, gelukkig woonde hij gewoon bij alles in de buurt en hoefde ze niet al te lang te lopen.


Esmerlada Samira

Ze zaten behoorlijk lang zo tegen elkaar aan. Ze hield haar ogen gesloten en luisterde naar de hartslag van Jay. Na een tijdje kwam hij wat overeind. Ze knipperde met haar ogen en hoorde hem zeggen dat hij het koud kreeg.
“Watje.” Plaagde ze hem. Maar ze moest toegeven dat het nu niet al te warm meer was. “Nu kunnen we wel lekker opwarmen bij de open haard.” Zei ze met een glimlach. Ze ging staan in het bad en pakte de hand van Jay om hem ook overeind te hijsen.

Nathan Gerono

Ze leunde wat tegen hem aan toen ze naar de herberg liepen, maar hij vond het allemaal wel prima, hij kon wel begrijpen dat ze nog pijn had en dat ze zo wat makkelijker kon lopen. Ze gingen de herberg binnen en hij keek haar even glimlachend aan. ‘Kom, we gaan daar zitten,’ zei hij, hij knikte naar een plekje achterin, achter wat planten en dicht bij de bar. Daar was het wat rustiger, wat hij wel lekker vond. Hij kon een avondje in de herberg erg gezellig vinden, maar hij had het nu gewoon liever wat rustiger want hij vond het wel zo leuk om fatsoenlijk met haar te kunnen praten.

Jay Fullbright

‘Watje? Echt niet, ik ben hartstikke stoer,’ zei hij grijnzend tegen haar. Ze zei dat ze nu wel lekker konden opwarmen. ‘Dat is zo, daar heb ik ook heel veel zin in,’ zei hij glimlachend tegen haar. Hij werd overeind getrokken door haar en hij gaf haar een handdoek aan, daarna pakte hij er zelf ook een. Hij droogde zich af en hij besloot dat een badjas voldoende was voor nu, hij ging zich niet helemaal aankleden als ze toch nergens meer heen zouden gaan.

Fay Fuego

Hij wist al een plekje waar ze zouden gaan zitten, ze werd door hem meegenomen naar een plek achterin. Het was er een stuk rustiger en fijner dan aan de bar waar al wat luidruchtige mannen zaten. Ze nam plaats tegenover Nathan en glimlachte naar hem.
Ze zat nog wat op het puntje van haar stoel omdat ze gewoon niet verder naar achteren kon schuiven. Er kwam iemand naar hun toe, waarschijnlijk de herbergier.
Hij wilde weten wat ze wilden drinken. “Doe mij maar een witte wijn.” Zei ze met een knikje, ze dronk eigenlijk nooit, maar hier kon het wel, toch?


Esmeralda Samira

Ze glimlachte liefdevol toen hij zei dat hij hartstikke stoer was. “Je bent alles, mijn stoere watje.” Plaagde ze hem nu en ze drukte een kus op zijn wang. Hij wilde ook wel opwarmen bij het vuur, ze glimlachte naar hem terug. Ze kreeg een handdoek van hem en ze droogde haar lichaam af en pakte daarna ook een badjas, ze trok nog sloffen aan en zo liep ze naar de open haard die al goed warm was. Ze ging op het kleed zitten en keek op naar Jay. Ze was onwijs rustig en voelde zich heerlijk ontspannen.

Nathan Gerono

Fay bestelde wijn, hij een biertje. Hij had niet zo veel zin in wijn of iets anders, meestal dronk hij gewoon bier. Zodra ze hun drinken kregen keek hij glimlachend naar Fay. ‘Hoe bevalt het je hier, tot nu toe?’vroeg hij zacht aan haar. Ze had eerst duidelijk aangegeven dat ze het heel fijn vond bij hem en dat ze hier graag wilde blijven, daar was hij eigenlijk toch wel blij mee. Het deed hem goed en hij vond haar gezelschap eigenlijk ook heel erg fijn. Hij wist niet precies hoe dat kwam, maar het was gewoon zo.

Jay Fullbright

Ze zei dat hij alles was, haar stoere watje. ‘Nouzeg, ik ben gewoon alleen heel stoer, geen watje,’ plaagde hij haar. Esmeralda ging al op het kleed zitten, hij kwam dichterbij en hij ging naast haar liggen. Hij keek opzij naar haar en uit het niets trok hij haar bovenop zich, hij had een grijnsje op zijn gezicht en hij begon haar te kietelen, met een plagende uitdrukking in zijn ogen. Het was heerlijk om zo met haar om te gaan. Hij stopte weer en hij drukte zijn lippen kort op die van haar, daarna ging hij gewoon weer verder met kietelen.

Fay Fuego

Ze nam een slokje van de wijn, hij was erg goed. Ze liet even een goedkeurend geluidje horen. Hij vroeg haar of het beviel tot nu toe. Ze knikte. “Ja, ik vind het hier prachtig, de mensen zijn zoveel aardiger en ik voel me absoluut op mijn gemak hier.” Zei ze hem nu. “Begin ik je nog niet te vervelen?” Wilde ze met een glimlach van hem weten.



Esmeralda Samira

Hij plaagde haar terug en ze stak haar tong naar hem uit. Hij kwam naast haar te liggen en vrij plotseling trok hij haar bovenop hem. Ze keek hem verbaasd aan, maar hij grijnsde terug naar haar. Ze voelde hoe hij haar begon te kietelen en ze spartelde alle kanten op. Ze gilde en begon hem terug te kietelen. Zijn lippen drukte hij even op de hare, maar daarna ging hij gewoon weer verder. Ze rolde van hem af en ging weer verder met het terug kietelen.

Nathan Gerono

Ze had het hier dus naar haar zin, daar was hij blij mee. Ze vroeg of ze hem nog niet begon te vervelen en daardoor schudde hij zijn hoofd. ‘Integendeel,’ zei hij zacht. Ze verveelde hem echt totaal niet, dat was juist wat hem ook zo verbaasde. Normaal vond hij het niet zo fijn om iemand dagen bij zich in de buurt te hebben, maar bij haar was dat niet zo, hij waardeerde haar gezelschap juist, iets wat hij niet vaak meemaakte. ‘Je doet dus iets goed,’ zei hij plagend. Hij nam een paar flinke slokken bier en hij keek even om zich heen, het begon drukker te worden, maar het was eigenlijk nog vrij rustig. Diep in de nacht was het hier het drukste, natuurlijk.

Jay Fullbright

Esmeralda deed net zo hard hetzelfde bij hem terug, waardoor hij door bleef gaan. Uiteindelijk had hij haar in een stevige greep en hield hij haar ook zo vast. ‘Oké, vrede… jij hebt gewonnen,’ zei hij met een grijns op zijn gezicht, daarna liet hij haar weer los. Hij drukte zijn lippen zacht in haar hals en zijn handen gleden onder haar badjas door. ‘Of wil je soms weer in bad gegooid worden?’ vroeg hij plagend aan haar. Hij had een fonkeling in zijn ogen en hij keek haar even doordringend aan, maar daarna zoende hij haar opnieuw.

Devlyn Stratton
Vandaag was zijn eerste les. Zijn eerste echte les. Hij had wel vaker wat mogen meetrainen met zijn moeder, maar vandaag ging hij zich bewijzen in zo'n groepsles. Al was hij wel al een jaar ouder dan de meeste anderen. Zijn moeder vond hem nog niet oud genoeg, maar dat vond hij zelf een jaar geleden natuurlijk wel al. Met het sparren versloeg hij er een aantal gemakkelijk, een aantal anderen minder gemakkelijk. Maar hij won, en hij was er trots op. En bij de bank kon hij zijn moeder ook zien stralen. Ze was duidelijk ook trots op hem.
Hij zwaaide nog wat met zijn houten trainzwaard naar andere kinderen, omdat ze op deze leeftijd nog geen echte mochten hebben, maar die hadden genoeg training gehad voor vandaag. Ze liepen in ieder geval allemaal weg. Naar ouders, huis, of andere plekken. Devlyn zelf wilde nog niet.

Koning Stephen Lahero

Ze was weg, alweer. Hij kon het eigenlijk gewoon niet geloven en het brak zijn hart. Het maakte hem kapot en hij wilde daar zelf niet aan toegeven, maar hij kon niet anders meer. Hij had alles voor haar gedaan en Felicia was eigenlijk zijn leven geweest. Nu had hij een heel koninkrijk wat hij eigenlijk nooit had willen hebben, zonder haar. Ze had hem keihard laten stikken en hij had het gevoel dat hij nog nooit zo veel pijn gehad had. Hij kon er dan ook totaal niet mee omgaan. Hij werkte zichzelf kapot, hij werkte door tot diep in de nacht, alleen maar om bezig te zijn. Hij had wel door dat het niet goed ging, maar hij kon er niets aan doen, hij was niet in staat om er iets aan te veranderen.

Fay Fuego

Ze deed dus toch iets goed. Hoofdschuddend keek ze hem aan. "Je bent echt zon ontzettende typische man he..." plaagde ze hem terug. Ze dronk van haar wijn en keek hem doordringend aan.
"Heb je eigenlijk ooit wel eens een vrouw gehad?" Vroeg ze nu nieuwsgierig aan hem. Op de een of andere manier wilde ze het gewoon heel erg graag weten.

Nathan Gerono

‘Is dat zo?’ vroeg hij toen ze zei dat hij zo’n typische man was. Ze vroeg daarna opeens uit het niets of hij wel eens een vrouw had gehad. Die vraag kwam duidelijk onverwachts. Waarom wilde ze dat weten? ‘Ik ben niet echt iemand van vaste relaties…’ zei hij tegen haar, een nogal ontwijkend antwoord dat niet echt waar was. Tenminste, nu wel. Maar het was wel eens anders geweest. ‘Heb jij wel eens een man gehad?’ vroeg hij nu aan haar, een glimlachje sierde zijn gezicht en hij hoopte dat het niet al te duidelijk was dat hij dit vroeg omdat hij niet over zichzelf wilde praten. Waarschijnlijk had ze het toch wel door. Hij gooide zijn bier achterover om er daarna nog ééntje te bestellen, het smaakte hem goed.

Prinses Chayenne Lahero

Het deed haar pijn dat haar moeder weer weg was gegaan, ze vond het vreselijk laf van haar. Zelf had ze er nog niet eens zo heel erg veel last van, ze had altijd al beter met haar vader op kunnen schieten, vooral toen haar moeder nog zo verward was.
Ergens vond ze het ook vreselijk gemeen van haar moeder, haar vader leek haar zo erg te missen... ze had een kop thee in haar handen en bracht die naar haar vader in de werkkamer, ze zette hem op het bureau neer en sloeg een arm om haar vader heen. Ze drukte een kus op zijn wang.
"Het is tijd voor een pauze." Fluisterde ze hem zorgzaam toe.


Myles Samira

Hij bleef nieuwsgierig toekijken naar de jongens, na een tijdje waren ze klaar, iedereen ging weg, behalve eentje. Hij had de jongen wel eens vaker in het kasteel gezien, hij was altijd bij zijn moeder geweest, zou deze jongen ook zo voor zijn moeder zorgen als Myles deed? Hij zuchtte zacht en kwam nu langzaam en loom overeind.
"Je kan best goed vechten." Zei hij tegen de jongen.

Koning Stephen Lahero

Hij keek niet eens meer op toen er iemand binnen kwam, zo erg was hij verzonken in het werk. Pas toen hij zag dat het Chayenne was had hij aandacht voor haar, al verscheen er wel meteen een waterig glimlachje op zijn gezicht. Ze had thee mee genomen en hij voelde haar arm om zijn schouders heen. Ze zei dat het tijd was voor een pauze, hij ademde langzaam in. ‘Ik moet nog heel veel doen, Chayenne,’ zei hij zacht. Toch sloeg hij wel zijn armen om haar heen en trok hij haar dichter tegen zich aan. Chayenne was zo vreselijk belangrijk voor hem, ze was alles wat hij nog had. Hij had alles opgeofferd voor Felicia, nu had hij een kasteel, maar geen mensen om zich heen waar hij van hield, niemand. Hij ademde langzaam in en hij sloot zijn ogen, hij bleef Chayenne in zijn armen houden.

Fay Fuego

"Dat is ook echt een antwoord op de vraag die ik stelde, als ik het niet mag weten, moet je het gewoon zeggen, Nathan, dan houd ik mijn mond erover dicht." Zuchtte ze nu. Ze dronk haar wijntje leeg en bestelde samen met Nathan nog een rondje, inmiddels werd het al aardig druk in de herberg.
Nathan kaatste de vraag terug, zoals ze eigenlijk stiekem al verwacht had.
"Ik had iemand, daar... maar het was niet echt een relatie... hij aanbad me en ik vond het wel makkelijk, niet echt een jdeale relatie." Glimlachte ze nu naar hem.

Nathan Gerono

Hij wees hem meteen op wat hij deed en hij zuchtte zacht. ‘Ik wil niet zeggen dat ik ergens niet over wil praten, want ik wil graag met je praten. Het zou het gesprek afkappen en dat is juist niet wat ik wil, daarom deed ik dit,’ legde hij haar heel eerlijk uit, misschien begreep ze het dan. Ze had iemand gehad daar, hij aanbad haar, maar het was niet echt een ideale relatie. Hij had een glimlachje op zijn gezicht staan. ‘Zou je het willen?’ was zijn vraag. Ze leek volgens hem toch wel het type te zijn dat veel kon hebben aan een vaste relatie. Hij wist niet precies wat het was, maar dat gevoel had hij gewoon bij haar. Hij nam een paar slokken van zijn drinken en hij keek even rond, hij zag wat bekenden, vage vrienden, maar niemand die interessanter was dan dat Fay was, op dit moment.

Chayenne Lahero

Hij zei dat hij nog heel erg veel moest doen. "Dat kan ook morgen, dan zal ik je erbij helpen, maar het is nu al erg laat." Zei ze tegen hem terug, ze werd tegen haar vader aan getrokken en ze sloeg haar armen om hem heen, zacht streelde ze met haar vingers over zijn rug heen.
"Pap, ik hou van je en ik wil niet dat je je dood werkt, ik kan ook wel wat dingen doen, ik ben inmiddels oud genoeg en ik weet ook genoeg om het te kunnen, dan doen we het morgen samen en gaan we, als we klaar zijn, wat leuks doen." Zei ze zacht tegen hem. Ze wilde niet dat hij zoveel verdriet had om haar moeder.

Koning Stephen Lahero

Het kon ook morgen, dan zou ze hem helpen. Volgens Chayenne was het nu al heel laat, maar hij had dat niet eens door. Voor zijn gevoel was het helemaal niet laat. Hij voelde haar vingers over zijn rug heen glijden en hij merkte dat hij een brok in zijn keel kreeg. Hij miste dit zo, hij miste de liefde, genegenheid. Het deed hem zo veel pijn dat Felicia hem gewoon had laten stikken, ze had hem keihard laten vallen en hij nam het zichzelf nog eens heel erg kwalijk ook. Ze hield van hem en wilde niet dat hij zich dood zou werken, ze kon ook wel wat dingen doen, ze was oud genoeg. Hij schudde langzaam zijn hoofd, dat vond hij helemaal niet nodig. ‘Ik heb toch niets anders te doen…’ fluisterde hij. Ze zou hem morgen helpen en dan konden ze daarna iets leuks gaan doen, hij knikte langzaam. Dat vond hij wel oké, zolang het samen met Chayenne was.


-------

https://justrpgforum.actieforum.com/viewtopic.forum?t=19