Medieval Times

Koningin Lolita Fullbright

Het kwam alleen maar door haar dat hij zo sterk was. Daardoor glimlachte ze weer naar hem en gaf ze hem een klein kusje. “Dat is lief...” Fluisterde ze hem toe. Ze vond hem ook echt ongelooflijk lief, vooral als hij dit soort dingen tegen haar zei.
Hij zei zonder te twijfelen dat hij Duke vertrouwde, daardoor knikte ze even. “Fijn.” Zei ze zacht tegen hem terug. Ze vond het prettig om te weten en het betekende ook dat Leroy Duke geloofde en het ook niet erg vond dat Jay daar verbleef.
Ze kroop voorzichtig wat meer tegen hem aan en hield hem vast.

Koning Leroy Fullbright

Ze kroop weg bij hem, het was goed te zien dat ze het fijn vond dat hij Duke vertrouwde. Dat vond hij zelf ook wel, het voelde eigenlijk als een hele opluchting. Hij streelde over haar rug heen en hij bleef even stil zitten. ‘Ben je bang, Lolita?’ vroeg hij zacht. Hij wilde weten of ze bang was voor wat er ging gebeuren als hij niet kon drinken. Nu was hij waarschijnlijk nog veel te zwak om iets te kunnen doen, maar er kwam een moment dat hij krachtig genoeg was en hij wist dat Lolita dat ook wist. Hij wilde weten of ze zich daar zorgen over maakte, want dan konden ze het daar over hebben, dat vond hij zelf ook belangrijk.

Koningin Lolita Fullbright

Hij wilde nu van haar weten of ze bang was. Ze keek hem even doordringend aan. ‘ik ben niet bang voor jou, ik weet het niet precies, maar als ik denk aan de dingen die je vroeger hebt gedaan... maakt dat me wel lichtelijk angstig... ik ben bang dat het weer zo zal gaan.” Probeerde ze hem zo goed mogelijk uit te leggen.

Koning Leroy Fullbright

‘Ik begrijp het wel, echt wel… ik heb liever dat je het gewoon uitspreekt, dan kan ik rekening mee houden. Ik ben er zelf ook bang voor. Ik weet niet zo goed hoe het gaat lopen, maar ik weet dat het moeilijk zal worden,’ zei hij zacht tegen haar. ‘Ik wil niet meer dat het zo gaat, het gaat nu eigenlijk al zo lang goed, ik wil dat vasthouden. Maar ik weet ook wel dat er een moment komt dat ik het weer wil, als ik niet drink, zal dat moment vast alleen maar sneller komen, en zal het heftiger zijn. Ik hoop alleen maar dat het meevalt,’ vertelde hij haar heel eerlijk.

Koningin Lolita Fullbright

Duke en Jay waren alweer een paar dagen weg. Esmeralda ging haast elke dag naar ze toe, het meisje leek gelukkig te zijn en daarom vond Lolita het ook prima zoals het liep. Inmiddels had ze leroy een paar dagen geleden naar bed gebracht, daar lag hij een stuk prettiger dan in de werkkamer. Esmeralda was nu af en toe in de werkkamer te vinden om het papierwerk bij te houden, ze vond het niet erg en ze wist immers hoe het moest. Lolita was trots op haar dochter. Ze zat nu met een kop kruidenthee in haar handen in een stoel in de hoek van de kamer om even haar rust op te zoeken.

Koning Leroy Fullbright

Hij merkte aan alles al dat het niet goed ging. Hij probeerde er zo goed mogelijk mee om te gaan, maar hij wist dat het fout ging. In zijn dromen zag hij allemaal dingen die het hem in lieten zien, nu werd hij helemaal bezweet wakker en was hij compleet onrustig. Hij trilde en hij voelde de spanning in zijn lichaam. Hij keek even op, hij zag dat Lolita er zat. Hij ging rechtop zitten en hij keek haar even doordringend aan. 'Je kan mij beter alleen laten...' Fluisterde hij. Hij wilde niet alleen zijn, maar hij wist dat dit nooit goed kon gaan. Hij snakte naar drank en hij verlangde enorm naar haar. Geen goede combi, hij wilde er allebei niet aan toe geven. 

Gallïus

Hij merkte dat het haar best zwaar viel. Een schuldgevoel trok toch lichtelijk door heem heen. Tenslotte vroeg ze hem wat ze met die gevoelens moest doen. Hij keek haar even doordringend aan. "Misschien is het beter als we elkaar een tijdje niet zien. Dan kom je er vanzelf achter dat...We gewoon niet bij elkaar passen." Stelde hij voor. Veel beter wist hij ook niet te bedenken. "Heb je de indruk gegeven dat ik je leuk vond?" Vroeg hij haar vrij plots na een wat langere stilte. Zijn blik hield nauwlettend de bosrand in de gaten. Dit was nou niet bepaald de ideale plek om te gaan kletsen.

Felicia Erogate

Ze was bang voor nog meer woorden die haar de waarheid beschreven van Stephen. Maar in tegenstelling tot die woorden sloeg hij zijn armen om haar heen. Hij vertelde haar dat hij niet weg zou gaan. Ze knikte even. "Er gaan dingen veranderen." Zei ze bevestigend. Toen er op de deur werd geklopt en ze hoorde dat het haar vader was deed ze niet eens de moeite om haar tranen weg te geven. Hij kende haar zo goed dat één blik al genoeg was voor hem om te zien dat ze verdriet had. Ze bleef Stephen stevig vast houden. "Kom binnen..." Zei ze op een schore toon.

Koning Stephen Lahero

Ze zei heel duidelijk dat er dingen zouden veranderen en hij hoopte dat het ook echt zo zou zijn en dat het hem zou helpen. Dat het hun zou helpen en dat het daardoor beter zou gaan, want dit kon zo niet langer. Dit ging fout, het was al bijna fout gegaan en dat wilde hij niet nog eens. Er werd op de deur geklopt, Kayton stond er en Felicia gaf aan dat hij binnen mocht komen. Hij sloot zijn ogen, Carmen had het hem sowieso verteld. Hij ademde langzaam in, hij vond het vreselijk om de mensen om hem heen teleur te stellen. Kayton vond het natuurlijk heel erg dat hij zijn dochter dit aandeed, die gedachte zorgde ervoor dat hij zich ongemakkelijk voelde en dat hij dit gesprek liever niet aanging. Maar hij wist dat het zijn eigen schuld was, hij moest de consequenties ervaren van wat hij gedaan had en daar hoorde dit net zo goed bij.

Verena Stratton
Gallïus stelde voor dat ze elkaar misschien beter een tijdje niet konden zien. Dat was ook haar idee, maar dan nadat ze goed wakker geschud was geworden met harde woorden. Alleen leek Gallïus niet van plan te zijn haar te willen kwetsen.
Toen hij vroeg of ze het idee had dat hij haar leuk vond, haalde ze eerst haar schouders op. 'Een beetje wel.' antwoordde ze. 'Maar wie weet haal ik mij wel dingen in mijn hoofd, omdat ik nog niet eerder een man tegen gekomen ben die mij zo lang in zijn buurt accepteert zonder dat het alleen voor alleen zijn eigen plezier is.' gaf ze daarna toe. Wie weet wist ze niet eens wat echt verliefd zijn was, nog steeds niet, en dacht ze dat ze dat wel bij Gallïus had wat misschien niet echt zo is. Ze wist het nu niet zo goed meer.
Ze zag Gallïus de omgeving in de gaten houden. Ze keek zelf ook even om. 'Rechtdoor nog steeds?' vroeg ze, doelend op de route terug naar Black Castle.

Koningin Lolita Fullbright

Leroy werd wakker en hij was heel erg onrustig. Ze keek voorzichtig op en keek naar hem hij zag er vreselijk gespannen uit en hij gaf aan dat ze hem beter alleen kon laten. Ze slikte even.
“wordt je dan niet bang?” vroeg ze zacht aan hem. Ze stond al op en liep al wel vast rustig richting de deur. Haar blik wat op de grond gericht zodat ze hem niet nog meer uit zou dagen.

Kayton Erogate

Hij kwam naar binnen toe en even was zijn blik streng op Stephen gericht. Hij wist het zelf heus wel en daarbij vond hij de kwestie met Chayenne veel belangrijker.
“Chayenne kwam net aan onze deur. Ze is intens verdrietig. Beseffen jullie wel dat ze jullie kan horen? Haar slaapkamer is hier tegenover. Ik snap best dat jullie het wel eens oneens zijn met elkaar, maar dit is slecht voor jullie dochter.” Zei hij toch wat streng tegen de twee, ook omdat hij het gewoon echt niet vond kunnen. Echt niet.

Koning Leroy Fullbright

Lolita vroeg of hij dan niet bang werd, hij knikte langzaam. Hij werd al bang bij alleen de gedachte, maar hij werd ook bang als hij dacht aan wat er kon gebeuren als ze bleef. Ze liep heel langzaam naar de deur, haar blik naar de grond gericht, vreselijk onderdanig. Hoewel ze hem totaal niet uit probeerde te dagen, zorgde het ervoor dat alles nog erger werd. Lolita deed niet vaak zo, maar het liet hem inzien dat hij het ontzettend opwindend vond. Hij kwam overeind, hoewel het pijn deed stond hij binnen een seconde bij haar. Hij drukte haar hard tegen de muur en hij zoende haar heftig, heftiger dan hij de afgelopen maanden gedaan had. Het liet meteen inzien dat dit heel erg anders zou gaan.

Koningin Lolita Fullbright

Hij knikte wel, hij werd er wel bang van. Ze twijfelde daardoor en moest moeite doen om niet op haar lip te bijten. Hij kwam overeind en stond bij haar. Ze werd hard tegen de muur geduwd en haar hartslag ging omhoog. Hier was ze dus bang voor, ze werd hevig en heftig door Leroy gezoend en ze probeerde zo min mogelijk Leroy uit te dagen. Nu kon ze niet meer weg.

Koning Leroy Fullbright

Hij wist echt niet meer wat hij moest doen, hij verlangde enorm naar haar en op een manier die verkeerd was. Hij kon het haar niet aandoen, ze zou een aanval krijgen en dat wilde hij niet. Hij was zelf eigenlijk ook nog veel te zwak, maar juist doordat ze zo lang niets deden, werd hij helemaal gek. Hij trilde, maar toch hield hij op en keek hij haar aan. ‘Ik weet niet wat ik moet doen,’ zei hij zacht, zijn stem trilde ook heel erg. ‘Ik wil dit niet meer, ik hoopte dat het klaar was, dat ik dit niet meer zo zou voelen. Maar ik bedenk weer vreselijke dingen en ik kan het niet negeren, ik kan niet eens afleiding zoeken want ik kan nog niets, maar het liefste neem ik je mee naar beneden…’ mompelde hij heel zacht. Hij wilde haar meenemen naar de martelkamer, maar die gedachte alleen al vond hij ook vreselijk.

Koningin Lolita Fullbright

Leroy hield op en keek haar aan, hij wist niet wat hij moest. "Je kunt het, ik weet het zeker." Zei ze nu zacht tegen hem. "Het is de laatste tijd goed gegaan en je kan dat volhouden, dat kan jij, Leroy." Zei ze hem doordringend. Hij wilde het niet meer, maar er was geen enkele manier waarop hij nog afleiding kon krijgen. Hij gaf aan dat hij haar mee naar beneden wilde nemen, ze had daar nog nooit als slachtoffer gelegen, nog nooit. Dit begon toch ernstige vormen aan te nemen. Ze slikte en keek hem doordringend aan.
"Je geeft zelf al aan dat je het niet wil, zet door." Fluisterde ze.

Koning Leroy Fullbright

Hij probeerde alle gevoelens nog enigszins onder controle te houden, maar het ging hem niet geweldig af. Hij luisterde naar wat Lolita zei en hij bleef haar strak aankijken. ‘Ik kan het nog wel even volhouden, maar het gaat hoe dan ook fout. Dit is niet iets dat zomaar wegtrekt, het zou over een paar uur, of over een paar dagen helemaal mis gaan,’ zei hij, zodat ze wist hoe het zat. Het kon ook nog zijn dat hij het met iemand anders deed, dat hij vreemdging. Hij slikte even, daar wilde hij niet eens echt aan denken. Het was al zo lang geleden, het was bijna iets waar hij naar snakte. Het voelde alsof hij het nodig had om te overleven. Hij had allemaal dingen in zijn hoofd, hij wilde zo veel met haar doen. Misschien kwam het doordat ze de laatste tijd niets gedaan hadden, misschien kwam het omdat ze elkaar niet meer uitdaagden en hij daarom aan andere dingen dacht of misschien had het wel niet echt een reden, maar hij voelde dit ontzettend intens. Hij trok haar jurk een stuk omhoog, meteen gleden zijn handen over haar bovenbenen heen.

Koningin Lolita Fullbright

Ze luisterde naar hem en kreeg in de gaten dat het nu moest gebeuren, anders zou het nog meer mis gaan, zijn handen trokken haar jurk een flink stuk omhoog zodat hij haar bovenbenen aan kon raken.
"Oké." Zei ze zacht, "we doen het nu." Klonk haar stem vastberaden. Ze zoende hem nu opnieuw en knoopte haar jurk ondertussen los. Ze wilde het zo snel mogelijk doen, zo had hij minder kans om haar pijn te doen en kon hij er er ook minder over nadenken.

Koning Leroy Fullbright

Hij keek haar wat raar aan toen ze zei dat ze het nu zouden doen, dat had hij duidelijk even niet verwacht. Hij werd meteen door haar gezoend, waar hij in mee ging, al kostte het een paar seconde, omdat hij nog steeds wat verbaasd was. Hij had verwacht dat ze het juist niet meer zou willen, maar dat was niet zo. Ze maakte haar jurk al los, meteen gleden zijn handen over haar lichaam heen en ademde hij diep in. Hij trok zelf ook gehaast zijn overhemd uit, hij bleef haar zoenen, steeds iets wilder. Zijn vinger zorgden voor strepen op haar huid, maar hij deed nog zijn best om het in te houden. Hij trilde helemaal, het was geen goed teken.

Koningin Lolita Fullbright

Doordat hij het niet had verwacht en nogal verbaasd was, kwam er een glimlach rond haar lippen te staan. Ze had hem dan liever zo dan dat hij haar bijvoorbeeld aan haar haren meesleepte naar beneden... al moest ze eerlijk toegeven dat ze het wel moeilijk vond.
Gehaast trok Leroy zijn overhemd uit en ze hielp hem met zijn broek, ze probeerde zijn zoen zo goed mogelijk te beantwoorden, maar dat viel niet mee. Hij kraste met zijn vingers over haar huid, maar dat vond ze nog niet zo heel erg.

Koning Leroy Fullbright

Nu de verbazing weer een beetje wegtrok, werden zijn aanrakingen harder en ruwer, hij kon het gewoon niet inhouden. Ze maakte zijn broek los, hij trapte het ding uit, daarna greep hij haar weer hard vast. Hij pakte haar haren vast en hij trok haar hoofd wat achterover, zijn tanden schraapten over haar hals heen, hij zag hoe haar huid opensprong. Hij liet haar weer los en hij haalde trillend adem, zijn borstkas deed pijn door al deze bewegingen, maar hij kon nu niet anders meer. Hij duwde haar opnieuw tegen de muur en hij drong hard bij haar naar binnen, echt comfortabel zou deze houding voor haar niet zijn, maar dat interesseerde hem niet meer.

Koningin Lolita Fullbright

Haar haren werden naar achteren getrokken door hem. Haar hoofd schuim tegen de muur, ze werd helemaal klem gezet door hem. Zijn tanden schraapten over haar hals en ze kreunde zacht van de pijn. Gelukkig liet hij na een tijdje los en drong hij bij haar naar binnen. Het was maar goed dat ze weer genezen was. Ze bleef heel stil en liet het over haar heenkomen.

Koning Leroy Fullbright

Hij merkte aan zichzelf dat dit niet genoeg was, hoewel hij haar zo graag normaal wilde behandelen, wist hij dat dit hem niet de voldoening gaf die hij nodig had. Het was gewoon niet genoeg. Hij zocht wanhopig naar manieren om dat wel te krijgen zonder haar pijn te doen, maar hij wist niets meer. Uiteindelijk beet hij hard in haar hals, hij hield op, greep haar vast en duwde haar voorover het bed op. Hij ging meteen tegen haar aan staan en hij drong weer hard bij haar naar binnen, hij greep haar haren vast en hij trok haar hoofd achterover. Zijn blik ging opzij, hij wist dat er in het nachtkastje een mes lag en hij wilde niets liever dan dat ding pakken en gebruiken.

Koningin Lolita Fullbright

Het was zo lang geleden dat hij dit had gedaan, dat ze het uitschreeuwde van de pijn toen hij haar beet, ze voelde het bloed langs haar nek sijpelen. Hij gooide haar van hot naar her, ze werd op het bed gegooid en hij pakte haar bij haar haren en drong weer bij haar naar binnen. Ze probeerde voorzichtig een houding aan te nemen waarin het het minste pijn deed.

Koning Leroy Fullbright

Voor hem zelf leek de tijd bijna stil te staan, er hing één grote waas in zijn hoofd en hij kon amper nog nadenken. Dat was het gevaarlijkste. Het kwam dus voor hemzelf ook niet als een verassing toen hij het mes in zijn hand had. Hij draaide het een beetje rond, daarna prikte hij de punt in de rug van Lolita. Niet al te diep, hij wilde niet dat ze er littekens aan overhield, daar hield hij dan wel weer rekening mee. Dat was het hem allemaal niet waard, hij vond het juist zo geweldig dat ze mooi was. Langzaam liet hij het mes naar beneden glijden, nog steeds lette hij er op dat het niet te diep ging. Zodra hij klaar was met de snee voelde hij dat het ontzettend veel effect op hem had, hij vond het geweldig. Hij gooide het mes aan de kant, hij wist heel goed hoe gevaarlijk het was. Dit was genoeg, anders zou hij veel te ver gaan. Hij keek naar het bloed, hij greep haar keel vast en hij bleef even doorgaan, daarna bereikte hij zijn hoogtepunt. Gelukkig maar, hij wist dat hij in staat was om veel meer te doen dan hij nu gedaan had. Hij was bang dat hij dat ook zou doen, omdat hij nu niet meer kon drinken. Of hij zou de hele tijd dit soort onmogelijke dingen willen, of hij wilde het gewoon drie keer per dag met haar. Misschien had hij nog het liefste het laatste. Als hij de ene verslaving op moest geven, werd de andere veel erger. Hij kwam van haar af en hij haalde trillend adem. 'Het spijt mij,' mompelde hij zacht, hij was gelukkig wel weer meteen terug in de realiteit, dat was al heel wat.

Koningin Lolita Fullbright

Ze zag iets glinsteren in haar ooghoek. Het was een mes. Ze stamelde, maar kwam niet uit haar woorden. De punt van het mes werd in haar rug gedrukt. Ze hield haar adem in en voelde hoe het mes door haar huid sneed, een warme vloeistof waarvan ze zeker wist dat het bloed was, voelde ze over haar rug druipen, ze was nu heel stil, verbijsterd dat hij dit deed. Hij sneed haar bijna nooit, het was altijd wurgen en alsof hij haar gedachten kon lezen, voelde ze zijn handen om haar keel, niet zo heel veel later was hij klaar. Ze trilde helemaal en ademde zwaar en hijgend. Tranen stonden in haar ogen, maar ze wilde er niet aan toe geven, dit was zo'n schok voor haar ineens weer. Hij had dit jaren niet meer gedaan.

Koning Leroy Fullbright

Hij durfde niet eens echt naar Lolita te kijken, waarschijnlijk was ze ontzettend geschrokken dat hij dit opeens weer gedaan had. Dat had hij zelf ook een beetje. Het was zo lang geleden dat hij dit gevoeld had, hij had zelf bijna gedacht dat het nooit meer terug zou komen. Maar het was er dus nog steeds, het had nog steeds hetzelfde effect op hem en daar baalde hij van. Hij trok zijn broek aan, zijn borstkas deed nu heel veel pijn, maar hij wist dat Lolita zich ook niet zo lekker moest voelen. Hij boog voorover en hij pakte het mes op, daarna liep hij naar de badkamer toe. Hij legde het mes weg en hij pakte een natte doek, hij liep weer naar Lolita toe en hij begon heel voorzichtig het bloed van haar rug weg te vegen, nog steeds zei hij niets tegen haar, maar hiermee probeerde hij haar te laten zien dat het hem speet en dat hij haar eigenlijk geen pijn wilde doen.