Police Life

Rowan Rivers

Hij grijnsde door wat ze zei, waarschijnlijk was het inderdaad niet echt een goed idee. Hij wilde de enige zijn die haar zo kon zien, het was niet zo heel erg goed voor zijn jaloerse gedrag, waarschijnlijk. 'Dan loop je thuis gewoon zo rond. Dat is dan misschien een iets beter idee.' Zei hij tegen haar. Ze wilde altijd wel met hem uit eten, ze vroeg alleen wel naar Leroy. 'Dat doe ik dan daarna wel. Daar is nog de hele avond de tijd voor.' Zei hij zacht. Hij zag er duidelijk enorm tegenop, maar hij wist dat hij wel moest. Hij kon dit niet helemaal negeren, dat zou te makkelijk zijn. Hij liet zijn handen onder het water over haar lichaam heen glijden en hij ademde langzaam in. 'Ik wil vandaag gewoon nergens zorgen over hebben en dan kunnen we ons vanavond weer druk maken om Leroy.' Zei hij zachtjes, daarna zoende hij haar al meteen weer.

Leroy Rivers

Lincoln zei dat hij al genoeg aan zijn hoofd bad en daardoor haalde hij zijn schouders even op. Het maakte hem niet uit, hij wilde er ook voor Lincoln zijn. Hij sloeg zijn arm om zijn vriend heen en eenmaal in huis zag hij Rowan en Katelynn nog bij het zwembad. Hij nam Lincoln daarom meteen mee naar boven. Hij wist precies waar hij alle spullen kon vinden om zijn vriend te helpen. Hij liet Lincoln op het bed zitten en Brody ging naast hem liggen. Voorzichtig maakte Leroy de plekken schoon. 'Ik weet dat je vind dat ik al genoeg aan mijn hoofd heb, maar ik wil je graag helpen. Ik kan nooit iets voor jou doen. Ik zal het echt niet tegen iemand zeggen, je kunt mij vertrouwen.' Zei hij zacht tegen hem. 'Wie heeft je dit aangedaan?' Vroeg hij heel zacht aan zijn vriend. Hij vond het vreselijk om Lincoln zo te zien. Zodra hij de wonden ontsmet had, zorgde hij ervoor dat ze dicht geplakt werden, zo goed als mogelijk was. Het zou in ieder geval iets helpen.

Katelynn Camryn Leighton

"Laten we het maar gewoon niet doen," grijnsde ze naar Rowan, doelend op het in bikini rondlopen thuis. Daarna begon hij over Leroy, hij kon na het eten ook wel met hem praten, dan zou hij de hele avond nog hebben. Katelynn knikte langzaam.
"Ja, dat is ook wel goed. Je heb gelijk," zei ze. Ze wist dat Rowan het niet makkelijk vond om met Leroy te gaan praten, maar het was wel echt nodig. Hij was zijn vader en hopelijk zou het Leroy een beetje goed doen.
Rowan's handen gleden over haar lichaam en ze bleef hem aankijken. "Nou, hou er dan maar over op nu," grinnikte ze toen hij zei dat hij zich vandaag gewoon nergens zorgen over wilde maken en dat ze zich vanavond wel weer druk konden gaan maken over Leroy. Ze beantwoordde zijn zoen en sloeg haar armen om hem heen.


Lincoln Smith

Samen met Leroy liep hij richting de villa van Katelynn. Zijn hart klopte in zijn keel en hij was echt heel bang dat Rowan of Katelynn hem op zou merken. Hij had werkelijk lood in zijn schoenen en liep terughoudend met Leroy mee het grote huis in. Daar merkte hij dat Rowan en Katelynn in de tuin waren, waardoor hij toch wat opgelucht ademhaalde. Al konden ze natuurlijk altijd ineens naar binnen komen.
Rustig liep hij de trappen op naar boven en nam hij plaats op het bed. De hond kwam naast hem liggen, wat hem zwakjes deed glimlachen. Daarna keek hij naar Leroy. Hij begon de wonden schoon te maken en Lincoln probeerde zo stil mogelijk te zitten, ondanks dat het pijn deed.
Leroy wilde weten wat er gebeurd was en wilde hem helpen. Daardoor keek hij weer even weg. Hij wilde niets liever dan hulp en hij wilde het echt heel graag vertellen, maar hij schaamde zich eigenlijk echt dood en wilde Leroy hier niet lastig mee vallen.
"Eigenlijk is het al een paar weken aan de gang.." begon hij nu zachtjes en eerlijk. Hij staarde naar zijn eigen schoenen en haalde even diep adem. "Een paar weken terug liep ik met Mack door het park.. En toen werd ik tegen gehouden door iemand.. Iemand die jou kende.. Nik.. Kresnik.." zei hij nu. Hij slikte even moeizaam en keek nu even kort naar Leroy. "Hij zei dat hij nog geld van je kreeg en ik was zo stom om te denken dat ik het wel kon oplossen.." zei hij schor. "Afgelopen weken heb ik hem alles gegeven wat ik had.. Ik heb niks meer.." Lincoln staarde weer naar zijn eigen voeten en merkte dat zijn lichaam weer wat meer begon te trillen.
"Mijn vader was woest toen hij erachter kwam dat mijn spaarrekening en mijn lopende rekening helemaal leeg waren.."
Hij ging even verzitten en haalde zijn hand door zijn haren. In zijn hoofd zag hij Nik weer voor zich, ontzettend kwaad op hem dat hij had verteld dat hij niets meer zou kunnen geven. Achteraf bleek Lincoln er gewoon heel hard ingeluisd te zijn. Leroy had helemaal geen schulden bij die man, maar hij had gewoon simpel gebruik gemaakt van de situatie. Misschien wel een beetje als wraak op Leroy, want hij had Lincoln herkend als zijn vriend. En eigenlijk hoopte Nik dat Lincoln geld van Katelynn zou krijgen, want die had toch genoeg op haar rekening staan.
"Hij wilt meer.. Hij zei dat ik er dan maar op andere manieren aan moet zien te komen.. Maar ik weet niet hoe.."

Rowan Rivers

Katelynn zei dat ze het gewoon niet zou doen en daardoor schudde hij zijn hoofd. 'Zo makkelijk kom je hier niet vanaf, mevrouwtje. Ik wil vaker de kans krijgen om zo naar je te kunnen kijken. ' zei hij tegen haar. Ze vond dat hij gelijk had en meteen daarna zei ze dat hij er dan over op moest houden nu. 'Oké, baas. Kan ik verder nog iets voor u betekenen?' Vroeg hij plagend. Hij liet zijn handen weer naar haar heupen glijden en hij hield haar zo vast dat ze eigenlijk geen kant op kon. Hij zoende haar daarna weer langzaam en intens, hij was nu weer helemaal ontspannen en hij was opgelucht dat ze gisteren alles met Paul hadden kunnen oplossen . Dat nam toch wel een hoop zorgen weg. Anders hadden ze nu waarschijnlijk best wel een probleem gehad.

Leroy Rivers

Hij luisterde naar wat Lincoln vertelde en hij keek hem bezorgd aan. 'Linc, je had het mij moeten vertellen... Ik snap dat je mij wilt beschermen, maar het laatste dat ik wil is dat je in de problemen komt door mij. Echt...' zei hij nu. Lincoln was hier allemaal veel te goed voor, hij begreep niet echt hoe dingen op de straat werkten en dat was eigenlijk maar beter zo. 'Ik los het wel voor je, maak je geen zorgen. Het komt goed. Voortaan moet je mij gewoon meteen vertellen dat iemand je lastig valt.' Zei hij met een zwakke glimlach op zijn gezicht tegen Lincoln. Als je op straat woonde had je vaak genoeg van dit soort problemen en hij wist wel hoe je er mee om moest gaan, daarom had hij ook zo lang kunnen overleven in alle situaties. Leroy had dan wel nu heel veel pech gehad met wat er gebeurd was en daardoor was hij heel erg in de war, maar verder was hij zelf ook niet altijd een lieverdje geweest. Zeker niet het laatste jaar. 'Je blijft hier en ik ben over een uurtje terug, oké?' Zei hij nu.

Katelynn Camryn Leighton

Ze grijnsde even naar Rowan. “Wees maar gewoon tevreden dat ik af en toe uit de kleren ga op onze kamer,” grinnikte ze naar hem. Hij hield haar vast en ze stond nu met haar rug tegen de rand van het zwembad aan, terwijl hij voor haar stond. Hij begon haar weer te zoenen en Katelynn legde haar ene hand langs zijn wang en gleed met haar andere hand over zijn borstkas heen. De zon brandde op haar schouders en hoofd maar ze vond het eigenlijk wel lekker; ze had ze warmte gemist.


Lincoln Smith

Hij keek naar Leroy en die leek het allemaal niet eens zo’n big deal te vinden. Hij zei dat hij het wel zou oplossen. Lincoln keek nu naar hem op en wist niet zo goed wat hij moest zeggen. Aan de ene kant wilde hij niet dat Leroy zich ermee zou bemoeien, bang dat hem iets zou overkomen of iets. Maar aan de andere kant kon hij het ook niet weigeren, want hij wist totaal niet meer hoe hij dit moest oplossen en dit was totaal zijn wereldje ook niet.
Leroy zei dat hij hier moest blijven en dat hij over een uurtje terug zou zijn. Daardoor knikte Lincoln even kort. “Oké.. Doe voorzichtig,” zei hij zachtjes.

Rowan Rivers

Ze zei dat hij er maar tevreden mee moest zijn dat ze af en toe uit de kleren ging op hun kamer. 'Af en toe is een beetje weinig. Twee keer per dag vind ik een beter idee.' Zei hij tegen haar. Al deed hij het inderdaad liever zo vaak mogelijk, er zat wel een kern van waarheid in. Hij voelde haar hand over zijn borstkas glijden en hij bleef haar een tijdje zoenen. Daarna keek hij haar weer aan. 'Je mag mij anders elke avond een striptease geven. Of een lapdance. Dat is ook wel leuk denk ik...' zei hij na de zoen grijnzend tegen haar. Hij haalde een pluk haar uit haar gezicht en hij keek in haar ogen. Het voelde gewoon vertrouwd om naar haar te kijken en dat gaf hem een heel erg goed gevoel. Hij hield echt heel erg veel van haar.

Leroy Rivers

Lincoln wilde dat hij voorzichtig deed, maar dat zou hij echt wel doen. Hij wilde dit gewoon oplossen en dat ging hij doen ook. Lincoln verdiende dit niet. 'Ik ben altijd voorzichtig.' Zei hij nu grijnzend tegen zijn vriend. Daarna nam hij Brody met zich mee en vertrok hij. Hij vond het wel zo veilig om de hond mee te hebben. Hij wist precies waar hij de klootzak moest vinden, maar eerst liep hij langs wat bekenden die nog iets voor hem moesten doen. Zodra ze hem gevonden hadden werd de jongen helemaal in elkaar getimmerd. Leroy doorzocht zijn spullen. Hij vond wat contant geld en een hoop drugs. Hij stak daarvan wat in zijn eigen zak en de rest verkocht hij meteen door. Zo hield hij nog wat geld over. Het was lang niet alles wat de gast gekregen had, maar het was beter dan niks. Nu kon hij tenminste iets terug geven aan Lincoln. De rest zou hij ook wel kunnen regelen. Hij liep terug naar huis en hij liet Brody binnen, daarna volgde hij zelf ook. Hij zag Katelynn en zijn vader nog steeds samen buiten. Hij twijfelde even, hij mocht geen drugs in huis hebben, maar hij had bijna alles al doorverkocht en hij was echt niet in staat om dit weg te doen. Hij voelde zich beter als hij niet aan alles hoefde te denken en dit was de enige manier. Zo zou hij ook niet iemand iets aan doen. Brody speelde met de hondjes van Katelynn en hij liep zelf naar Lincoln toe. Hij gaf het geld aan en hij kwam bij hem zitten . 'Ik weet dat je veel meer geld kwijt bent maar het is in ieder geval iets.' Zei hij nu zachtjes.

Katelynn Camryn Leighton

"Dan raak je er straks nog aan gewend en vind je het niet zo leuk meer," plaagde ze, terwijl ze haar tong even uitstak. Ze gingen weer even door met zoenen en Katelynn trok haar lichaam tegen die van hem aan. Na de zoen keek ze hem aan en streelde ze met haar hand langs zijn kaaklijn. Hij maakte haar echt zo gelukkig. Ze was ontzettend blij dat haar vertrouwen in mannen niet het vertrouwen met Rowan geschaad had. Bij alle andere mannen was ze veel voorzichtiger geworden, maar bij Rowan voelde het nog als van ouds.


Lincoln Smith

Hij bleef alleen achter in de kamer en bleef op het bed zitten. Ook deed hij zo stil mogelijk, omdat Katelynn en Rowan niet wisten dat hij hier was en dat wilde hij ook zo houden. Leroy en hij konden dit zelf oplossen, hij wilde hen er niet bij hebben. Soms was het lastig als je vader politieagent was, het was voor hen een stuk lastiger iets achter te houden dan voor gewone burgers.
Na een tijdje kwam Leroy terug. Lincoln zuchtte even opgelucht, hij was wel serieus bang geweest dat Leroy straks niet meer terug zou komen. Hij kwam bij hem zitten en overhandigde hem een stapeltje geld. Lincoln nam het vertwijfelend aan en stak het weg in zijn broekzak.
"Dankje.." glimlachte hij lichtjes. Hij vroeg zich af hoe Leroy hier aan gekomen was, maar eigenlijk wilde hij het niet weten.

Rowan Rivers

Hij schudde zijn hoofd door wat ze zei. 'Denk je echt dat ik het ooit minder leuk ga vinden?' Vroeg hij aan haar. Die kans zat er niet echt in. 'Ik vind het altijd heerlijk, jij bent gewoon geweldig.' Zei hij zachtjes. Hij zoende haar langzaam en intens en hij ging nog wat dichter tegen haar aan staan. Hij wist dat hij hierin enorm dwingend kon zijn, maar op de een of andere manier had hij zo veel respect voor Katelynn dat hij er rekening mee hield. Ze hadden lange periodes gehad waarin het echt niet ging en dat was hem zwaar gevallen, maar geen enkele keer was het fout gegaan of was hij te ver bij haar gegaan. Hij wist dat het heel anders kon zijn als hij gedronken had, soms was er niet eens een reden voor en was hij toch heel opdringerig. Maar tot nu toe had dat er niet voor gezorgd dat hij iets verkeerd had gedaan, al zou hij best willen dat het vaker gebeurde. Hij drukte zijn lippen in haar hals en daarna keek hij haar weer aan. 'Vind je het niet ontzettend grappig dat dit eigenlijk allemaal gekomen is doordat wij niet van elkaar af konden blijven toen we aan het werk waren? Misschien moet ik Steven maar eens vertellen wat er écht gebeurd is toen hij vast werd gehouden en wij hem los moesten krijgen...' zei hij nu plagend. Wat er toen gebeurd was, was namelijk helemaal niets voor Katelynn. Maar toch was het wel gebeurd.

Leroy Rivers

Lincoln nam het geld van hem aan en Leroy glimlachte zwakjes. 'Voortaan moet je gewoon meteen naar mij toe komen... maar ik waardeer het enorm dat je mij wilde helpen.' Zei hij zacht tegen zijn vriend. 'En ik wil dat jij je vader de waarheid verteld . Ik zit toch al in de problemen... je hoeft niet meer te liegen voor mij. Mijn vader en Katelynn weten ook wat er gebeurd is...' zei hij zacht. Hij wilde er duidelijk niet te veel over zeggen en er niet over praten, dat was ook de enige reden dat hij drugs bleef gebruiken. Hij kon de herinneringen echt niet aan. 'Steven moet weten dat jij niets verkeerd hebt gedaan, ik wil je niet in de problemen brengen. Vertel hem alsjeblieft de waarheid. En als hij boos is, laat hem dan maar boos worden op mij.' Zei hij zacht tegen Lincoln.

Katelynn Camryn Leighton

Ze keek Rowan aan met twinkelende ogen en glimlachte. "Jij bent ook geweldig," zei ze tegen hem. "We zijn samen gewoon geweldig." Ze grijnsde even en ging daarna weer mee in de zoen. Rowan kwam nog dichter tegen haar aan staan, waardoor ze amper meer kon bewegen. Maar ze vond het niet erg, ze het vond het juist wel fijn, haar lichaam zo dicht tegen de zijne. Ze sloot haar ogen even kort toen ze zijn lippen in haar nek voelde en keek hem weer aan toen hij begon te praten over hoe ze samen waren gekomen.
"Oei, ik denk dat je dat beter achterwege kan laten," grijnsde ze toen Rowan zei dat hij misschien tegen Steven moest zeggen waar zij mee bezig waren geweest toen Steven vast werd gehouden. Ze zoende Rowan weer even en liet haar handen over zijn lichaam glijden. Daarna keek ze hem weer aan.
"Moet je nagaan wat een invloed je op mij heb," zei ze nu grijnzend. "Ik ben altijd zo een braaf persoon en dan duik ik tijdens het werk in bed met een collega..." grinnikte ze.


Lincoln Smith

Hij knikte langzaam toen Leroy zei dat hij voortaan meteen naar hem toe moest komen met dit soort problemen. "Ik wilde je gewoon niet nog meer problemen geven," verzuchtte Lincoln. Hij besefte nu wel dat hij foute keuzes had gemaakt, maar hij had het echt goed bedoeld. Al snapte Leroy dat waarschijnlijk ook wel.
"Ik zal met hem gaan praten. Ik zie wel hoe veel ik hem vertel. Meestal herken ik het wel als hij boos gaat worden.." zei hij nu, doelend op zijn vader. Als hij zou merken dat Steven boos zou worden, zou hij gewoon wat dingetjes weglaten. Maar misschien was het wel goed om in ieder geval te vertellen waarom het geld weg was.

Rowan Rivers

Ze zei dat hij het maar niet moest vertellen en daarna zei ze dat hij moest nagaan hoe veel invloed hij op haar had. 'Dacht het niet. Jij begon.' Zei hij tegen haar. Hij keek haar uitdagend aan, er lag een fonkeling in zijn blauwe ogen. 'Ik denk wel dat hij het een interessant verhaal vindt om te horen.' Voegde hij er uitdagend aan toe. 'Eerst vond ik je niet zo heel erg leuk. Maar daarna veranderde dat wel. Ik was zeker positief verbaasd.' Zei hij grijnzend tegen haar. Aan het begin had het echt niet goed tussen hun geklikt en daarom was het misschien maar beter dat ze bijna nooit echt samenwerkten. Dat zou waarschijnlijk niet echt beter gaan nu, dus samenwerken was beter van niet. 'De eerste keer dat jij mij sprak, was ik volledig van de wereld. Ik heb het altijd een wonder gevonden dat ik daar nooit commentaar op heb gekregen.' Zei hij tegen haar. Hij was toen volledig onder invloed geweest van van alles en hij kon zich dat gesprek daardoor ook maar slecht herinneren.

Leroy Rivers

' Ik wil niet dat hij boos op jou wordt... Het enige dat jij altijd wilt is mij helpen.' Zei hij zacht tegen Lincoln. Brody kwam weer bij hun liggen en hij aaide de hond langzaam over zijn kop heen. 'Blijf je vanavond hier of ga je terug naar je vader?' Vroeg hij nu zachtjes. Hij had liever dat Lincoln hier bleef. Hij vond het doodeng om alleen te zijn, hij vertrouwde Lincoln het meest van iedereen. Hij snapte alleen ook wel dat Lincoln niet echt constant bij hem kon blijven. Dat was niet zo heel erg gek. Brody kroop nu helemaal tegen hem aan en hij leunde wat tegen de muur. Hij voelde zich nu wel redelijk rustig, maar dat zou vanavond waarschijnlijk weer over zijn. Het was een akelig vooruitzicht. Hij wist dat dit ook niet goed voor hem was, want zijn lichaam had het zwaar. Hij at bijna niks meer en dat was niet heel goed.

Katelynn Camryn Leighton

"Noh, dat is niet waar!" protesteerde ze grijnzend toen Rowan had gezegd dat zij was begonnen. "Ik ging er alleen makkelijk in mee," grinnikte ze. Rowan zei later dat hij haar in het begin helemaal niet zo leuk had gevonden. Daardoor lachte ze even. "Ik vond jou ook strontvervelend. Altijd weer die eeuwige klachten bij Steven en jou vandaan." Ze grijnsde en zoende Rowan weer even kort. Daarna keek ze hem weer aan. Hij herinnerde haar aan hun eerste gesprek, waardoor ze even haar hoofd schudde.
"Goed dat je mij er aan herinnert inderdaad, de sanctie volgt nog," plaagde ze nu met een knipoog. Ze had toen der tijd natuurlijk wel door gehad dat Rowan onder invloed was geweest, maar het was een ontzettend grote chaos geweest en ze had Rowan te vriend willen blijven voor informatie.
De herinneringen van vroeger lieten haar glimlachen. Ze was eigenlijk heel impulsief bij Rowan blijven slapen toen. Het was toen net uit geweest met Martin. In de morgen was Rowan wakker geschrokken van een nachtmerrie en vlak daarna had hij haar gezoend. Ze grinnikte weer even door die gedachten.
"Jij zoende mij als eerste, dus jij was toch echt begonnen," grijnsde ze nu naar hem. "Ik heb zelfs nog even het contact met je verbroken daarna, weet je nog?" haalde ze nu de herinneringen op. Nu kon ze erom lachen, maar toen was dat minder grappig geweest, omdat dat puur was gekomen door de dreigementen van Martin.


Lincoln Smith

"Het is oké, ook als hij boos wordt komt hij daar wel weer overheen," glimlachte hij zwakjes. Lincoln was al lang blij dat het nu even zo goed als opgelost leek te zijn. Hij wreef even over zijn pijnlijke gezicht en keek naar Leroy, die nu vroeg of hij hier bleef slapen of terug zou gaan naar zijn vader.
"Ik blijf nu wel hier, als je dat goed vind.. Dan kan ik er nog even over nadenken hoe ik het allemaal ga vertellen. En dan zien de wonden er misschien ook minder ernstig uit," glimlachte hij nu.

Rowan Rivers

'Hm, dat zoenen was een foutje. Jij maakte er opeens veel meer van. Dat had ik natuurlijk nooit gedacht van te voren.' Zei hij grijnzend tegen haar. Hij liet zijn vingers nu langzaam over haar buik heen glijden. 'Ik vond het niet echt leuk dat je daarna opeens niets meer liet horen. Ik was er van overtuigd dat je mij helemaal niets vond. Het zorgde toch wel voor een flinke deuk in mijn zelfvertrouwen. Ik word meestal niet afgewezen.' Zei plagend tegen haar. Het was wel waar. Over het algemeen kon hij iedereen krijgen die hij wilde en dat het bij Katelynn had geleken alsof dat niet zo was, had hij daar best wat moeite mee gehad. 'Hm, ga je mij straf geven? Dat lijkt mij heel erg interessant...' zei hij lachend. 'Ik hou van je Katelynn. Zielsveel. En eerst haatte ik je.' Zei hij daarna plagend. Nu liet hij zijn vingers over haar rug heen glijden en hij drukte zijn lippen in haar hals.

Leroy Rivers

Lincoln zei dat hij hier zou blijven en Leroy was daardoor enorm opgelucht. Hij probeerde het niet zo te laten merken, maar het was wel zo. Misschien hoefde hij dan ook niks te gebruiken, misschien was hij wel minder bang als hij niet alleen was. 'Het spijt mij dat dit je overkomen is door mij. Zelfs als ik het niet wil, kom je altijd door mij in de problemen. Dat vind ik echt heel erg vervelend voor je.' Zei hij zacht. 'Je bent het tegenovergestelde van hoe ik ben. Jij bent goed en eerlijk... Het zou beter voor je zijn als je niet met mij om zou gaan.' Zei hij zacht. Hij gaf veel om Lincoln, maar hij zag wel in dat het voor Lincoln beter was om niet met hem om te gaan.

Katelynn Camryn Leighton

"Jij trok de kleren nog net niet van mijn lijf toen," grijnsde ze. "Dus het is allemaal jouw schuld." Ze stak weer even haar tong naar hem uit en streelde langs zijn gezicht. Haar lippen drukte ze even in zijn hals en liet ze een stukje naar beneden glijden. Daarna keek ze hem weer aan.
"Ach, wat zielig zeg," lachte ze nu om Rowan zijn woorden. "Daarom kwam ik er ook op terug. Ik dacht, goh, wat is die zielig," grinnikte ze. Ze begon hem weer te zoenen en sloeg haar armen om hem heen. Over Martin begon ze niet, hoewel hij toen op dat moment de reden was geweest dat ze de relatie met Rowan uitgesteld had. Maar ze wist dat dit moment wel behoorlijk verpest zou worden als ze alleen al zijn naam zou laten vallen. Zelf deed het haar absoluut geen goed, maar Rowan werd er ook altijd gefrustreerd van.
"Zeker. Maar dat volgt nog. Ik moet er nog even over nadenken welke sanctie er het beste erbij past," grinnikte ze nu met twinkelende ogen toen hij vroeg of ze hem een straf ging geven.
"Ik hou ook van jou, Rowan. Meer dan ik ooit had verwacht," sprak ze hem nu zachtjes toe. Ze drukte haar lippen weer op die van hem en begon hem weer te zoenen. Met haar handen gleed ze over zijn lichaam. Haar ene hand zette ze op zijn borstkas, terwijl de andere hand naar beneden gleed en uiteindelijk zijn zwembroek in verdween. Ze stopte de zoen en keek hem nu recht aan in zijn ogen, terwijl ze haar hand zijn ding liet doen onder water. Zo ging ze een tijdje door, tot ze uit het niets stopte en bij hem weg sprong. Breed grijnzend zwom ze een stukje weg en bleef ze verderop op haar plek.
"Zo, dat was je straf," lachte ze nu hard.


Lincoln Smith

"Je moet je niet schuldig voelen, ik koos er zelf voor. Een soort van, tenminste. Soms ben ik gewoon te naïef. Maar ik leer er ooit wel van, denk ik," grijnsde hij lichtjes. Hij keek even opzij naar de hond en aaide het dier even. Daarna keek hij weer naar Leroy.
"Zeg dat alsjeblieft niet, Leroy.." zei hij nu gedempt. "Ik beslis zelf wel met wie ik om ga en met wie niet. Hoewel je denkt van niet, heb ook jij mij gevormd tot wie ik nu ben. En ik kan mij geen betere vriend voorstellen. Dus vergeet het maar, van mij ben je voorlopig nog niet af," probeerde hij het onderwerp een wat positievere slinger te geven. Hij glimlachte en sloeg zijn arm om zijn vriend heen.

Rowan Rivers

'Oh, je vond mij zielig? Dat was het? Nu vind je mij nog steeds ontzettend zielig?' Vroeg hij grijnzend aan haar. 'Misschien vond ik jou wel gewoon super zielig.' Voegde hij er grijnzend aan toe. Hij zoende haar daarna weer en hij merkte dat hij iets fanatieker werd. Hij vond het gewoon heel erg fijn. Hij voelde nu haar hand op zijn borstkas en ze zei dat ze nog over een goede sanctie na zou denken. 'Nou, we zullen zien waar je mee komt.' Zei hij. Hij voelde haar lippen nu op zijn huid en hij ademde langzaam in. Hij genoot hier echt enorm van. Hij voelde haar hand nu over zijn buik naar beneden glijden en opeens deed ze meer dan alleen dat. Hij voelde haar hand verder glijden en daardoor sloot hij zijn ogen. Hij liet zijn handen langzaam over haar lichaam glijden en hij kreunde zachtjes door wat ze deed. Hij was hier echt enorm aan toe. Het verbaasde hem dus ook flink dat ze opeens heel abrupt stopte en veel afstand van hem nam. Hij staarde haar even aan en ze zei dat dit zijn straf was. Het duurde even voor het tot hem door drong, daarna grijnsde hij. 'Zie je. Je bent nog steeds gemeen. Dat is niet veranderd.' Zei hij. Hij sprong naar haar toe en hij greep haar weer vast. ' Maar ik hou wel van je hoor.' Zei hij daarna. Hij zoende haar weer, nu was het gretig en heftig.

Katelynn Camryn Leighton

Het gezicht van Rowan was goud waard, ze moest nog harder lachen. Hij sprong weer naar haar toe en greep haar weer vast.
"Als ik niet soms even gemeen ben raak jij te zelfverzekerd, dat moeten we niet hebben," grijnsde ze nu naar hem. Hij begon haar weer te zoenen en ze ging daar in mee. Ze sloeg haar armen om hem heen en bleef hem een tijdje intens zoenen, waarna ze weer wat afstand nam en hem weer gewoon aankeek. Alleen daar genoot ze al van. Haar handen liet ze weer over zijn lichaam glijden en haar blik was vol liefde en blijdschap. Dit soort momenten deden haar echt goed, vooral na zo'n zware dag als gisteren. Dit had ze echt even nodig.

Rowan Rivers

Hij schudde zijn hoofd even door haar gelach. Gelukkig kon hij het wel goed van haar hebben. Ze raakte hem weer aan, maar dit was niet echt genoeg voor hem. 'Te zelfverzekerd? Ik?' Vroeg hij lachend aan haar. 'Vroeger misschien ja.... maar na jouw afwijzing niet meer hoor.' Voegde hij er plagend aan toe. Over het algemeen had hij gelukkig wel redelijk genoeg zelfvertrouwen als het ging over zijn contact met vrouwen. Al gebruikte hij dat totaal niet meer, hij had nu Katelynn. Hij liet zijn hand over haar rug glijden en hij maakte nu met een simpele beweging haar bikini los. Hij gaf haar heen mogelijkheid meer om weg te komen. Hij drukte zijn lippen in haar nek en ondertussen liet hij zijn hand over haar lichaam heen glijden. 'We kunnen dit echt wel vaker doen, toch?' Vroeg hij mompelend en met zijn lippen in haar hals. Hij zou het wel fijn vinden, het was duidelijk echt belangrijk voor hem. Dat was het ook altijd wel geweest. 'Twee keer per dag hoeft niet, daarvoor hebben we het te druk. Maar èèn keer per dag moet kunnen, toch?' Vroeg hij grijnzend aan haar.

Katelynn Camryn Leighton

"Goedzo, dan heeft het toch nog gewerkt," grijnsde ze toen hij zei dat hij vroeger zelfverzekerd was geweest, maar na haar afwijzing niet meer. Ze keek hem even uitdagend aan en voelde zijn hand over haar rug glijden en daarna zijn lippen in haar nek. Ze sloot haar ogen even en voelde een siddering door haar lichaam trekken. Rowan maakte haar bikini los en daardoor stond ze hier nu ineens met een ontbloot bovenlichaam, al leek ze het totaal niet erg te vinden.
"Alleen als je braaf bent.." reageerde ze plagend op Rowan zijn woorden. Ze zoende hem weer intens en liet haar handen over zijn lichaam glijden.

-------

https://justrpgforum.actieforum.com/viewtopic.forum?t=65