Medieval Times

Nathan Gerono

Ergens gaf dit hem gewoon een goed gevoel, al wist hij dat het juist niet zo hoorde te zijn. Het zorgde er voor dat hij minder onzeker was. Blijkbaar wilde ze het nog wel, ze voelde zich nog wel aangetrokken tot hem, dat was niet opeens weg. Het was echt totaal niets voor hem om onzeker te zijn, maar hij was het wel echt geworden door alles, meer dan hij ooit had kunnen denken. Hij liep nu naar Elvira toe en hij pakte haar zachtjes vast, zonder iets te zeggen sloeg hij zijn armen om haar heen. 'Ik ben een slecht persoon.' fluisterde hij nu. Hij wist dat Fay dit niet wilde, dat ze ongelukkig werd als ze dat soort dingen deden samen, maar hij had zijn zin doorgedramd. Dat maakte hem dan toch echt heel slecht?

Elvira Solore

Ze keek op toe nze iemand binnen hoorde komen, het was Nathan. Hij pakte haar vast en ze voelde zijn armen om haar heen. Hij vond zichzelf een slecht persoon en daardoor pakte ze hem stevig vast.
“Nee, dat ben je niet…” Fluisterde ze hem meteen toe. “Wat je ook gedaan hebt… je bent niet slecht.” Klonk haar stem heel erg zacht.


Koningin Fay Lahero

In het kasteel besloot ze maar meteen naar Stephen te gaan, ze wilde heel graag bij hem zijn, ze was zo gek op hem en ze wilde heel erg graag dichtbij zijn. Ze klopte zacht aan op de deur van zijn werkkamer en liep langzaam naar binnen toe. Zodra ze hem zag, glimlachte ze hem toe.

Nathan Gerono

Ze pakte hem stevig vast en hij kreeg tranen in zijn ogen. 'Dat ben ik wel...' zei hij zachtjes tegen haar. 'Ik... het ging eindelijk weer goed tussen ons en ik weet dat ze niets wilt, maar ik luister niet naar haar en doe gewoon wat ik zelf wil. Ik weet precies hoe ik het voor elkaar kan krijgen en daarmee doe ik wat ze niet wilt... ' fluisterde hij. 'Opeens had ik weer veel meer zelfvertrouwen, voelde ik mij beter, terwijl ik weet dat Fay dit juist niet wilt.' zei hij heel zacht.

Koning Stephen Lahero

Hij keek op toen er op de deur geklopt werd, het was Fay. Blijkbaar was ze terug en ze glimlachte naar hem. 'Hey, altijd goed om jou te zien.' zei hij grijnzend tegen haar. Hij was vrolijk, hij voelde zich goed en dat was ook wel te merken. 'Hoe ging het met Nathan?' vroeg hij daarna wel. Hij hoopte voor Fay dat ze gewoon weer goed met elkaar om konden gaan, hij wist hoe veel Nathan voor haar betekende.

Elvira Solore

“Je krijgt er zelfvertrouwen van om te zien dat iets lukt wat eigenlijk niet mag…” Fluisterde ze tegen hem. Ze pakte zacht zijn gezicht vast en streelde langs zijn wang met een glimlachje. “Het is niet erg, je moet nog aan deze situatie wennen, probeer het de volgende keer te voorkomen.” Fluisterde ze zachtjes en met een klein glimlachje.



Koningin Fay Lahero

“Hmm… dat klinkt goed.” Zei ze liefdevol toen hij aangaf dat het goed was om haar te zien. Hij wilde weten hoe het ging met Nathan. “Hij ging weer te ver…” Fluisterde ze. Ze kroop bij Stephen op schoot en hield hem vast. “Hij weet me soms zo te bespelen…” Mompelde ze tegen hem met een zachte zucht.

Nathan Gerono

'Op dat moment wel, dan zie ik ook niet echt in wat ik doe... maar nu, nu voel ik mij er heel erg slecht over, terwijl ik het wel fijn vond.' zei hij zacht tegen haar. Ze streek langs zijn wang en ze zei dat het niet erg was, hij moest aan deze situatie wennen, hij moest proberen het de volgende keer te voorkomen. Hij zuchtte zacht en hij hield haar weer dicht tegen zich aan. Wat als Fay nu een rot gevoel had door hem? Dan deed hij haar echt pijn.

Koning Stephen Lahero

Ze zei dat het goed klonk en daarna gaf ze aan dat Nathan weer te ver was gegaan. ze kroop op schoot en hij sloeg zijn armen om haar heen. Hij wilde niet eens vragen wat er gebeurd was. Misschien was het beter als hij het allemaal niet wist. 'Hij kent je ook door en door, dit is waar hij goed in is. Volgens mij kan hij dat bij iedereen voor elkaar krijgen.' fluisterde hij nu.

Elvira Solore

“Dat snap ik ergens ook wel… het is een soort verslaving voor je, Nathan, daar kun je verder weinig aan doen, behalve proberen om het in de gaten te houden, want je kunt het wel verminderen. Ook kun je proberen om er met Fay over te praten, zodat je het niet meer doet.” Fluisterde ze tegen hem. Ze werd dicht tegen hem aangehouden en ze streek over zijn rug heen met haar vingers.



Koningin Fay Lahero

Hij sloeg zijn armen om haar heen en ze luisterde naar hem. Ze knikte eventjes door wat hij tegen haar zei. “Hij zou het zelfs bij jou voor elkaar kunnen krijgen.” Aangezien ze wel inzag dat Stephen daar gelijk in had.
“Ben je al bijna klaar met je werk?” Vroeg ze zachtjes.

Nathan gerono

Ze zei dat ze het ergens ook wel begreep, het was een soort verslaving voor hem, daar kon hij verder ook weinig aan doen, behalve proberen het in de gaten te houden. Hij kon het wel verminderen. Hij moest er met Fay over praten, zodat hij het niet meer deed. Hij knikte langzaam, maar hij reageerde niet echt. Hij voelde zich er nu echt rot over. Het voelde alsof hij wel slecht was, het maakte hem ongelukkig. 'Het voelde gewoon zo fijn... ik dacht verder niet na.' mompelde hij.

Koning Stephen Lahero

'Waarschijnlijk.' zei hij zacht tegen haar. Nathan was gewoon zo, het was niet echt de schuld van Fay, hij gaf haar ook nergens de schuld van. Zo zat hij gewoon niet in elkaar. Ze wilde weten of hij bijna klaar was met zijn werk. 'Ja, ik heb alle tijd voor jou.' fluisterde hij. Hij streek langs haar wang en hij zoende haar even kort, daarna keek hij haar weer aan. 'Ik hou heel erg veel van je...'

Elvira Solore

Hij zei haar dat het fijn voelde, dat hij verder niet nadacht. Ze keek daardoor naar de grond, soms had ze het idee dat hij dot soort dingen veel meer met Fay had en minder met haar. Van Fay kon hij echt met kleine dingen genieten en van haar werd er steeds meer gevraagd door hem… ze vond het heel erg lastig om op zo’n moment niet jaloers te zijn.



Koningin Fay Lahero

Hij dacht dat ze daar waarschijnlijk wel gelijk in had en het liet haar licht glimlachen. Hij gaf aan alle tijd voor haar te hebben en daardoor sloeg ze haar armen om hem heen en knuffelde ze hem. Ze zoende hem liefdevol even terug, wanneer hij haar aankeek zei hij dat hij heel erg veel van haar hield.
“Ik ook van jou… “Fluisterde ze zacht.

Nathan Gerono

Hij zag haar naar de grond kijken en hij kreeg direct weer tranen in zijn ogen. Hij wist niet hoe het kwam dat hij over alles zo enorm onzeker was, maar het was wel zo en het voelde vreselijk. Hij kon zien dat Elvira dit moeilijk vond, dat kwam door hem. Terwijl ze zo geweldig was. Hij deed iedereen waarvan hij hield pijn. Hij liep de smederij in en hij raapte wat spullen bij elkaar, dan konden ze terug het bos in. Hij zocht duidelijk uitvluchten voor zijn gevoel, maar hij had die niet echt.

Koning Stephen Lahero

Hij werd geknuffeld en ze zei dat ze ook van hem hield. Hij streek langs haar wang en hij drukte kort zijn lippen in haar hals. 'Wat wil je doen? Even samen in bad, misschien naar buiten? We hoeven niet nu al meteen te eten, we hebben nog tijd zat...' zei hij. Hij wilde graag iets doen waar Fay zin in had, dat vond hij nu het belangrjikste.

Elvira Solore

Hij liet haar los en liep de smederij in. Ze staarde hem even na, het lukte haar niet om de spullen op de pakken en met hem mee te gaan. Ze bleef staan, haar ogen staarden voor haar uit terwijl ze probeerde zichzelf eroverheen te zetten, dat was zo ongelooflijk moeilijk voor haar. Op een gegeven moment ademde ze diep in en stopte ze alle plantjes in een emmer om zo makkelijk te kunnen vervoeren.


Koningin Fay Lahero

Ze voelde zijn lippen in haar hals en hij vroeg wat ze wilde doen met hem samen. Ze hadden alle tijd nog voor het eten. “Wat vind je ervan om even op bezoek te gaan bij Carmen? Je dochter is daar nu ook al een tijdje.” Zei ze nu ineens zacht. Ze maakte zich toch wel een beetje zorgen om Chayenne, ook al was ze niet haar dochter.

Nathan Gerono

Hij had al zijn spullen bij elkaar toen hij Elvira zag en hij ademde diep in. 'Als je klaar met mij bent is dat ook goed. Dan mag je de smederij hebben... ik wil niet dat ik ook jouw leven kapot maak, dat je ongelukkig wordt door mij. Dat wil ik echt niet.' zei hij nu zachtjes. Dat had hij ook al bij Fay gedaan, misschien was het beter als hij voor altijd alleen was, zoals hij eerst had willen zijn. Toen opeens was het allemaal anders geworden.

Koning Stephen Lahero

ze stelde voor om op bezoek te gaan bij Carmen, want Chayenne was daar ook al een tijdje. 'Ja, laten we dat maar doen. Ik wilde Carmen eigenlijk vragen om weer bij ons te komen wonen, maar ik weet niet zo goed wat ze wilt.' zei hij tegen haar .Chayenne zou het vast ook leuk vinden, maar hij moest het dan maar even overleggen.

Elvira Solore

Hij zei haar ineens dat als ze klaar met hem was, dat hij het ook goed vond. Dan mocht ze de smederij hebben van hem. Hij wilde niet haar leven ook kapot maken. Dat ze ongelukkig werd door hem.
“Sst…” Fluisterde ze. Ze pakte zijn gezicht vast in haar handen en zoende hem zacht en vol liefde. Haar lichaam trilde wat, maar ze was echt helemaal vol van liefde voor hem en dat wilde ze hem laten zien.


Koningin Fay Lahero

Hij vond het een goed idee en hij wilde Carmen eigenlijk vragen om weer bij hun te komen wonen. “Geef haar de optie, misschien wil ze het wel, misschien niet.” Zei ze zachtjes tegen hem met een kleine glimlach rond haar lippen. “Carmen is een vrije vrouw, ze wilt haar eigen keuzes maken.” Zei ze zacht en ze gaf hem een kusje op zijn wang.

Nathan Gerono

ze kwam naar hem toe, pakte zijn gezicht vast en hij werd door haar gezoend, het was vol liefde. Het duurde even, maar na een tijdje ontspande hij daardoor weer een beetje. 'Sorry, ik ben heel erg in de war door alles.' gaf hij zachtjes toe aan haar. Hij had het heel erg moeilijk met alles, meer dan dat hij verwacht had. Daardoor raakte hij al snel door kleine dingen overstuur en dat had hij normaal nooit. 'Ik wil niet zonder jou.' fluisterde hij.

Koning Stephen Lahero

'Ja, je hebt gelijk. IK zal aangeven dat ze welkom is.' zei hij zachtjes tegen haar. Dat was waarschijnlijk het belangrijkste, dan kon Carmen zelf wel kijken wat ze deed. Hij voelde haar warme lippen op zijn wang en daarna keek hij weer naar haar. 'Zullen we maar meteen vertrekken dan?' vroeg hij. Hij wilde ook weer niet al te laat terug zijn.

Elvira Solore

Hij ontspande na een tijdje weer een beetje en hij gaf aan dat hij heel erg in de war was door allen en daarna zei hij dat hij niet zonder haar wilde. “Ik ook niet zonder jou…” Fluisterde ze tegen hem terug. “Ik ben zo bang je kwijt te raken doordat je steeds meer gevoelens lijkt te hebben voor Fay…” Klonk haar stem heel erg zacht.



Koningin Fay Lahero

Hij zou aangeven dat Carmen welkom was en daardoor knikte ze eventjes met een glimlachje. Hij wilde ook meteen vertrekken. “Ja, laten we dat maar doen.” Grijnsde ze breed en ze kwam overeind en trok hem tegen haar aan. Ze streek even langs zijn wang en daarna liep ze met hem samen naar buiten toe.

Nathan gerono

Ze zei dat ze ook niet zonder hem kwam en ze was zo bang hem kwijt te raken doordat hij steeds meer gevoelens leek te krijgen voor Fay. Hij ademde diep in, maar hij voelde de tranen alweer over zijn gezicht heen lopen. 'Ik wil helemaal niet zonder jou... nooit. Wat ik voor Fay voel, veranderd daar echt niets aan. Ze zal Stephen nooit verlaten en ik jou ook niet, ik zou jou missen als ik met haar samen was.' fluisterde hij. Hij zou nooit samen zijn met Fay. Ook al wilde hij het wel, het zou toch nooit gebeuren. 'Soms denk ik gewoon dat het beter zou zijn als jij bij Stephen hoorde en niet bij mij.' mompelde hij.

Koning Stephen Lahero

ze wilde ook meteen weg en hij liep met haar mee, hij was wat in gedachten verzonken, het voelde ergens toch een beetje raar dat ze dus dingen met Nathan gedaan had, terwijl voor zijn gevoel het nooit beter was gegaan tussen hun. Het lag dus niet aan hem, want hij dacht dat hij haar alles had gegeven wat hij in zich had. Daarom hield hij haar uit het niets stil. 'Ik begrijp nu dat ik niet onzeker hoef te zijn over wat ik doe, want het ligt echt niet aan mij... het komt door wat er tussen jullie is.' zei hij zacht en wat nadenkend tegen haar. Altijd had hij gedacht dat hij haar tekort deed, maar na vandaag geloofde hij dat niet en ergens was het een opluchting.

Elvira Solore

Hij huilde en zei dat hij niet zonder haar wilde, nooit. Fay zou Stephen nooit verlaten en hij haar ook niet. Ze knikte daardoor eventjes en streek zacht over zijn rug heen.
“Ik pas niet bij Stephen. Echt niet.” Zei ze meteen op zijn volgende woorden en ze schudde haar hoofd meteen. “Stephen is echt niets voor mij, maar ik zou gewoon willen dat die intense dingen die je met Fay doet, dat je dat ook bij mij zou doen. Dat lijkt me echt heerlijk.” Zei ze heel eerlijk.



Koningin Fay Lahero

Ineens bleef hij stil staan en door zijn woorden begon ze breed te grijnzen. Ze knuffelde hem even stevig. “Gekke eigenwijze man die je er bent! Hoe lang probeer ik je dat al duidelijk te maken?” Plaagde ze hem nu, al was het wel heel erg lief bedoeld.
“het komt omdat Nathan iets doet wat ik niet kan weerstaan..” Vertelde ze zacht.

Nathan Gerono

Ze streek over zijn rug heen en ze zei dat ze niet bij Stephen paste, echt niet. Stephen was niets voor haar, ze zou gewoon willen dat hij die intense dingen die hij met Fay deed, ook bij haar zou doen. Dat leek haar heerlijk. Hij staarde haar even aan en hij knikte uiteindelijk. 'Dat kan wel... het is gewoon... ik denk dat alle uitdaging tussen ons wat weggevallen is, het wordt toch een beetje standaard. Maar misschien weet ik wel wat dingen om dat te doorbreken.' zei hij nu. Dit vond hij duidelijk leuk, hier kon hij wel wat mee.

Koning Stephen Lahero

Ze knuffelde hem stevig en door wat ze zei gaf hij haar een plagende duw. 'Hou eens op, je bent gemeen.' plaagde hij haar nu ook. 'Ik had het denk ik zelf moeten zien, maar nu weet ik het, nu is het voor mij duidelijk.' zei hij tegen haar. Ze zei dat het kwam omdat Nathan iets deed wat ze niet kon weerstaan. Hij knikte langzaam. Nathan was daar dus echt gewoon heel goed in. 'Het maakt mij niet uit. Ik hoop dat ook steeds meer te leren en ik heb het gevoel dat het wel goed komt.' zei hij tegen haar.

Elvira Solore

Hij staarde haar even aan en zei dat het wel kon, alleen dat de uitdaging wat was weggevallen, het werd wat standaard. Maar hij wist misschien wel wat dingen om dat te doorbreken. Daardoor keek ze hem meteen nieuwsgierig aan met een grijns rond haar lippen. “Dat klinkt nu al heel interessant.” Zei ze hem en ze gaf hem een kusje. “We zijn saai geworden…” Mompelde ze met een grijns.



Koningin Fay Lahero

Hij duwde haar plagend en vond haar gemeen. Ze begon te lachen en stak haar tong naar hem uit. Hij zei haar dat hij het zelf in had moeten zien, maar nu was het duidelijk. “Niet meer vergeten.” Zei ze lief tegen hem en ze streek even langs haar wang. Hij vertelde dat het niet uitmaakte, hij hoopte dat ook meer te leren en hij had ook wel het gevoel dat het goed kwam. “Dat denk ik ook, je staat er nu al heel anders in en ik ben zo blij en trots op jou.” Sprak ze lief.

Nathan Gerono

'Ja, we zijn heel erg saai geworden.' zei hij tegen haar. Dat ging gewoon best wel automatisch in een relatie, merkte hij nu. Hij kon er niet echt wat aan doen, want hij was daar ook het type niet voor, maar toch werd het allemaal best wel saai en standaard. 'Nou, laten we nu maar gaan, dan zijn we voor het donker daar en kunnen we nog wat werk doen. De rest zal ook wel bezig zijn...' zei hij tegen haar. Hij vond het eigenlijk ook veel fijner in het bos.

Koning Stephen lahero

'Ik zal mijn best doen.' plaagde hij haar nu weer. Ze zei dat ze ook dacht dat het goed kwam, hij stond er nu al heel anders in en ze was trots op hem. 'Ik ook op jou, je bent geweldig en ik hou van je.' fluisterde hij. Eenmaal bij het landgoed waar Carmen woonde, gaf hij fay nog even een zoen en daarna nam hij haar mee naar binnen.

Elvira Solore

Nathan bevestigde dat ze heel erg saai waren geworden. Ze grinnikte eventjes. Hij wilde daarna al gauw gaan en ze knikte. Dan zou er dus weer niets gebeuren als ze daar waren. Je zat daar zo erg op elkaars lip…
“ja, laten we gaan.” Ze pakte de emmer weer op en liep met hem mee naar binnen om nog even wat nieuwe spullen te pakken om mee te nemen.



Koningin Fay Lahero

Hij zou zijn best doen en dat liet haar even breed glimlachen. Ze gaf hem een knipoog. Hij zei haar dat hij ook trots op haar was, ze was geweldig en hij hield van haar. “Ik hou ook van jou, lieverd, echt heel erg veel.” Ze ging met hem mee naar het landgoed waar ze voor ze naar binnen gingen nog even een zoen kreeg van Stephen. Daarna liep ze met hem mee. Al heel erg gauw kwam Chayenne aanzetten. Ze zag er beter uit en ze omhelsde haar vader stevig even.

Nathan Gerono

Ze knikte en zei dat ze moesten gaan, daarna pakte ze haar emmer op en liep mee. Zodra hij alle spullen mee had knipoogde hij naar haar, hij besloot echt moeite voor haar te gaan doen, hij vond dit ook wel leuk en nu wist hij dat Elvira dat ook vond, dat ze het niet irritant zou vinden. Ze liepen door het bos heen en eenmaal bij hun kamp zag hij dat er inderdaad hard gewerkt was. Iedereen was vollop bezig en dat vond hij leuk om te zien. 'Zullen we een tuin aanleggen, zodat de plantjes er meteen in kunnen?' vroeg hij nu aan Elvira.

Koning Stephen Lahero

Al heel snel kwam Chayenne naar hun toe, ze omhelsde hem en hij hield haar heel erg stevig in zijn armen. 'Je ziet er goed uit, kleine.' plaagde hij haar nu eventjes. Chayenne betekende nog steeds echt heel erg veel voor hem en het deed hem goed om haar even te zien. Hij zag nu ook Carmen verschijnen en hij begroette haar even, daarna zette hij Chayenne weer op de grond neer.

Elvira Solore

Hij knipoogde eventjes naar haar endat liet haar toch wel glimlachen. Eenmaal in het kamp was toch wel duidelijk dat er hard gewerkt werd door iedereen. Ze waren echt goed bezig en het liet haar glimlachen. Het was leuk en fijn om te zien. Nathan vroeg haar of ze een tuin zouden aanleggen. “Dat lijkt me wel slim.” Plaagde ze hem nu met een grijnsje en ze zocht naar een geschikte plek, vlakbij het water en zette daar de emmer neer.


Koningin Fay Lahero

Chayenne grijnsde door de woorden van haar vader. “Jij ook, papa.” Zei ze tegen hem met een knipoog. Daarna liet ze hem weer los en gaf ze Fay een kus op haar wang. Fay omhelsde haar daardoor ook eventjes en ze begroette Carmen vrolijk. “Sorry, we komen wel een beetje onverwachts binnen vallen.” Lachte ze nu.

Nathan Gerono

'Niet zo bijdehand tegen mij, of wil je soms gestraft worden?' vroeg hij nu aan haar, met een fonkeling in zijn ogen. Hij liep met haar mee en ze zette de emmer neer, waardoor hij dicht tegen haar aan ging staan en hij zachtjes zijn lippen in haar hals drukte. 'Want straffen doe ik graag hoor.' fluisterde hij daarna bij haar oor. Hij liet haar wel weer los en hij bekeek de grond even, daarna maakte hij plekken waar ze de planten in konden stoppen.

Koning Stephen Lahero

'Altijd, toch?' vroeg hij nu plagend aan zijn dochter. Hij knipoogde ook even naar haar en daarna keek hij naar Carmen. 'Oh, geen probleem hoor, ik vind het alleen maar gezellig.' zei de vrouw meteen tegen hun. 'Kom, dan drinken we buiten wat, het is echt heerlijk weer.' voegde Carmen er aan toe. Hij knikte even, dat vond hij ook wel een goed idee, het was wel lekker om even buiten te zijn, hij zat altijd al binnen.

Elvira Solore

Door wat hij tegen haar zei, gingen haar ogen twinkelen. “Hmm…” Zei ze alleen en ze keek hem met een ondeugende blik even aan. Zijn lippen drukte hij in haar hals en fluisterde bij haar oor dat hij haar graag strafte. “Waar moet ik dan aan denken?” Vroeg ze hees aan hem. Hij liet haar weer los en bekeek daarna alsof het de gewoonste zaak van de wereld was de grond eventjes.



Koningin Fay Lahero

“Nee, pap, niet altijd, maar nu wel.” Sprak zijn dochter heel zacht en lief tegen hem. Carmen vond het alleen maar gezellig en dat liet Fay glimlachen. Ze gingen samen naar buiten toe en Fay ging zitten op het bankje en ze trok Stephen een beetje plagend naar haar toe.

Nathan Gerono

Haar blik werd ondeugend en hij grijnsde door haar vraag. 'Dingen die je niet leuk vindt.' zei hij uitdagend. 'Maar wel heel leuk zijn voor mij, natuurlijk.' voegde hij er aan toe. Hij keek op naar haar, knipoogde even en daarna stopte hij de eerste plantjes in de grond. Hij vond dit echt heel erg leuk om te doen, het gaf hem zelfvertrouwen, ook nu. Dat had hij nodig, misschien moest hij zich daar wat meer op gaan richten.

Koning Stephen Lahero

'Nou, dan moet ik maar blij zijn dat het nu wel zo is.' zei hij grijnzend tegen haar. Hij werd al op het bankje getrokken en hij keek Fay plagend aan, hij legde zachtjes zijn hand op haar been neer en hij drukte zijn lippen op die van haar. Hi jvoelde zich echt heel erg goed, het was alsof er een last van zijn schouders gevallen was en het was een enorm goed gevoel.