Medieval Times

Nathan Gerono

'Maar ik voel mij slecht... Hoe meer ik verander, hoe meer ik onzeker word en daar kan ik niet tegen. Alles wat ik vroeger deed had ik nodig om een goed gevoel te hebben. Nu kan dat allemaal niet meer en voel ik mij steeds slechter, zeker als er dan ook iets met jou aan de hand is...' zei hij zacht tegen haar. 'Ik ga niet... Maar ik... Ik kan dit niet meer volhouden. Ik word zo ongelukkig...' Fluisterde hij. Het leven bij de groep zorgde ervoor dat het redelijk ging, maar hij was verder eigenlijk niet echt zichzelf.

Koning Stephen Lahero

'Ik wil wel een keertje met hem praten. Kijken of er een oplossing te zoeken is voor jullie allebei, waar jullie allebei gelukkig mee zijn. Ik hoop dat het vanzelf steeds iets beter gaat met hem, maar ik weet het niet.' Fluisterde hij. Door wat ze daarna zei knikte hij. 'Morgen word ze begraven en daarna kunnen we weg.' zei hij, wat schor. Hij kreeg meteen tranen in zijn ogen en hij ademde trillend in. 'Ik wil nu gewoon even nergens aan denken en wat drinken, verder niks.' Fluisterde hij.

Elvira Solore

Ze slikte door zijn woorden, ze vond het heel erg naar om dit van hem te horen, het deed haar echt pijn dat het niet goed met hem ging. “Wat kan ik doen om je te helpen?” Vroeg ze hem zacht en zorgzaam. Ze streek zachtjes over zijn rug heen. Ze voelde zich nu weer goed eigenlijk, Fay had haar goed geholpen, maar ze was wel bang dat het terug zou komen, tot die tijd kon ze in ieder geval Nathan helpen en ondersteunen.


Koningin Fay Lahero

Ze knikte door de woorden van Stephen. Het zou fijn zijn als hij het wilde proberen om Nathan een beetje te helpen. Hij gaf aan dat Chayenne morgen zou worden begraven, daarna konden ze weg gaan. Hij kreeg tranen in zijn ogen en ze pakte hem daardoor zachtjes even vast en probeerde hem een beetje gerust te stellen.
“het komt goed…” Fluisterde ze zacht. “We gaan lekker wat drinken.” Knikte ze en ze pakte twee glazen en een fles wijn. Ze schonk voor hem en voor zichzelf een glas in en ging weer dicht tegen hem aan zitten.

Koning Stephen Lahero

Ze kalmeerde hem een klein beetje en hij ging zitten. Hij pakte de wijn en hij dronk er een paar grote slokken van zijn wijn om nog een beetje rustiger te worden. Hij leunde tegen Fay aan en hij drukte na een tijdje heel zachtjes zijn lippen in haar hals. Hij wilde kijken of hij het gevoel nu ook had, of ze hem misschien een beetje kon uitdagen. Hij zette zijn glas aan de kant en hij trok haar langzaam bij zich op schoot. ‘Ik hou van je, heel erg veel.’ fluisterde hij met zijn lippen tegen haar huid.

Koningin Fay Lahero

Hij nam een paar hele grote slokken en ze glimlachte daardoor een beetje. Ze voelde zijn lippen vervolgens zacht in haar hals, het voelde heerlijk. Ze sloot haar ogen en kreunde zachtjes. Hij trok haar bij zich op schoot en ze leunde tegen hem aan terwijl ze voelde hoe hij langzaam verder ging. Hij fluisterde dat hij van haar hield en ze streelde daardoor over zijn rug heen. “Ik houd ook onwijs veel van jou… echt ongelooflijk veel.” Klonk haar stem zacht en lief.

Nathan Gerono

Ze vroeg wat ze kon doen om hem te helpen en hij schudde meteen zijn hoofd, ze kon waarschijnlijk niets doen. Hij zou niet weten hoe ze hem moest helpen. Op dit soort momenten vroeg hij zich af of er wel iets was wat hem kon helpen. Hij legde zijn hoofd tegen haar aan en hij sloot zijn ogen. Hij wilde niet verdrietig en ongelukkig zijn, juist niet. Hij kon alleen niet goed omgaan met zijn eigen gevoel. 'Het wordt vast weer beter... Nu alles goed gaat met jou.' Fluisterde hij. Hij hoopte dat ook echt heel erg, daar hield hij enorm aan vast. Hij wilde niet dat dit nog erger zou worden dan het nu al was, daar kon hij niet echt mee omgaan.

Koning Stephen Lahero

Ze leek wat hij deed heel erg fijn te vinden en dat deed hem goed. Hij zoende haar nog eens en hij liet zijn vingertoppen voorzichtig over haar huid heen glijden, maar al snel dacht hij weer aan andere dingen. Hij voelde het verlangen wel, maar zijn gedachten gingen weer naar Chayenne en daardoor stopte hij. Hij haalde trillend adem en hij kneep zijn ogen dicht, terwijl hij vocht tegen de tranen. Hij voelde zich zo schuldig. Hoe kon hij dit nou doen? Hij mocht helemaal niet genieten, Chayenne zou nooit meer ergens van kunnen genieten. Ze zou nooit meer iets kunnen doen. nooit meer gelukkig kunnen zijn.

Elvira Solore

Hij schudde zijn hoofd, hij wist duidelijk niet wat ze kon doen. Ze voelde zijn hoofd tegen haar aan en ze hield hem zachtjes vast. Hij dacht dat het wel beter zou gaan, nu alles goed ging met haar. "Dat hoop ik ook echt..." Fluisterde ze hem zacht toe en ze streelde door zijn haar heen.


Koningin Fay Lahero

Ze werd nog een keer door hem gezoend en ze voelde zijn vingers over haar huid glijden en ze zuchtte zachtjes en genietend. Het was zo fijn met Stephen. Ineens stopte hij en daardoor keek ze naar hem. Ze zag dat hij tranen in zijn ogen had en daardoor streelde ze langs zijn wang. "Het is niet erg... rustig maar lieverd..." Fluisterde ze en ze sloeg haar armen stevig om hem heen.

Koning Stephen Lahero

Ze pakte hem vast en ze zei dat het niet erg was. Hij snikte zachtjes, hij probeerde er echt niet zo veel aan te denken, maar dat was amper te doen. 'Ik... Ik mis haar nu al zo erg... Ik kan helemaal niet zonder haar.' Fluisterde hij, met trillende stem. Al het verlangen was eigenlijk meteen al weg en hij slikte moeizaam. 'Het spijt mij... Ik ben helemaal niet leuk zo, ik weet het... Ik dacht... Ik dacht dat ik het zelf ook wel wilde.' Fluisterde hij.

Koningin Fay Lahero

Hij snikte nu zachtjes en ze streelde liefdevol over zijn rug heen en probeerde hem te kalmeren. "Ik snap het wel... ik mis haar ook heel erg, ze was je meisje. Ik snap het echt wel." Fluisterde ze tegen hem en ze streek langs zijn wang.
"Jij bent hartstikke leuk, Stephen, ik begrijp je verdriet, ik heb er zelf ook niet zoveel zin in... ik denk ook heel veel aan haar." Klonk haar stem zachtjes. Ze vond het echt niet erg dat het hem niet lukte.

Koning Stephen Lahero

Ze zei dat ze het helemaal niet erg vond. Ze begreep zijn verdriet, ze voelde het zelf ook en ze had er eigenlijk ook niet zo veel zin in. Hij baalde er nu wel heel erg van dat hij dat gevoel dus wel had gehad bij Elvira, maar hij wist dat hij het ook wel had bij Fay. Hij dacht gewoon snel weer aan Chayenne en dan ging het niet meer. Hij probeerde iets rustiger te ademen, maar het was niet zo makkelijk. Hij dronk met trillende hand zijn glas leeg en hij staarde daarna wat voor zich uit.

Nathan Gerono

Ze streelde door zijn haren heen en daardoor stopte het trillen en werd hij even iets rustiger. Het was fijn dat Elvira hem kon kalmeren, dat had hij nodig. Hij keek haar na een tijdje weer aan. 'Blijven we nog een tijdje hier? Ik wil nog niet terug naar de groep...' zei hij heel zacht. Dat was eigenlijk niets voor hem, maar hij was nog zo van slag. Hij pakte haar hand nu even vast en hij dacht na over alles. Over wat er tussen Fay en hem gebeurd was. Hij hoopte dat Stephen niet boos was geworden op haar, of boos zou zijn op hem. Het was vooral zijn schuld.

Koningin Fay Lahero

Hij dronk zijn glas leeg en ze zag zijn gedachten heen en weer schieten en daarna staarde hij voor zich uit. “Lieverd, kom eens….” Fluisterde ze en ze pakte hem stevig in haar armen. Ze maakte hem warm en liet hem aan mooie en fijne dingen denken die er gebeurd waren in zijn leven, ook met Chayenne.


Elvira Solore

Nathan werd langzaam rustiger en stopte met trillen. Hij vroeg aan haar of ze nog even hier zouden blijven, hij wilde nog niet terug naar de groep. “Is goed… dan weten we meteen of het wel echt goed met mij gaat…” Fluisterde ze. Ze kneep zacht in zijn hand toen hij die pakte. “Nathan… ik heb met Stephen gezoend, ik weet eigenlijk niet waarom ik dat deed… ik voelde me denk ik echt heel eenzaam.” Fluisterde ze schuldig tegen hem.

Koning Stephen Lahero

Ze pakte hem vast en hij voelde dat hij warm werd. Daarna zag hij allemaal momenten met Chayenne voor zich. Hij legde zijn hoofd dicht tegen haar aan en hij ademde langzaam in en uit. Het deed pijn, maar ergens maakte het hem ook rustiger. Het was allemaal gewoon heel erg dubbel en dat vond hij lastig. 'Ik hou van je.' Fluisterde hij. Daarna kwam hij overeind en schonk hij hun glazen weer vol. Hij hoefde morgen toch niet vroeg op te staan.

Nathan Gerono

Ze vond het niet erg, ze konden dan meteen kijken of alles goed was met haar. Hij knikte even, dat was misschien inderdaad wel slim. Daarna vertelde ze opeens dat ze met Stephen gezoend had. Hij keek haar verbaasd aan. 'Ik dacht dat je klaar met hem was en hem niet meer op die manier zag...' zei hij nu dus ook. Het was elke keer Elvira geweest die afstand wilde van Stephen. Hij bleef even stil, maar daarna grijnsde hij een beetje. 'Was het lekker? Wat gebeurde er?' Vroeg hij nu.

Koningin Fay Lahero

Het maakte hem wel rustig gelukkig en zelf vond ze het ook fijn om te zien als ze haar ogen sloot. Het was prettig om op een mooie manier aan Chayenne te denken. Dat verdiende ze, het was zo’n lief meisje… Ze keek weer even naar Stephen toen hij zei dat hij van haar hield en glimlachte. “Ik ook van jou lieverd.” Hij kwam overeind en schonk hun glazen weer vol. Ze glimlachte weer en kroop dicht tegen hem aan.



Elvira Solore

Hij keek haar verbaasd aan en zei dat hij dacht dat ze klaar met hem was en hem niet meer op die manier zag. “Sorry… hij was op dat moment gewoon heel lief voor mij… ik voelde me fijn bij hem.” Fluisterde ze tegen Nathan. Ineens begon hij te grijnzen en vroeg hij of het lekker was en wat er gebeurde. Wat in de war keek ze hem daardoor aan. “Wat?” Vroeg ze hem en ze schudde haar hoofd een beetje. “Euh… ik ging in bad en hij bleef bij me omdat ik me zo zwak voelde. Ik merkte dat hij naar me keek en toen zoende ik hem.” Vertelde ze een beetje mompelend.

Nathan Gerono

Elvira leek niet echt door te hebben hoe leuk hij dit eigenlijk vond. Alles met Fay had nogal veel met hem gedaan en het verlangen zat echt enorm hoog, dan hadden dit soort dingen alleen maar meer effect. Zeker omdat hij het heel graag nog eens met zijn vieren zou willen doen. Ze vertelde dat ze in bad zat en dat ze zag dat hij naar haar keek, daarna zoende ze hem. 'En verder? Wat deed hij?' Vroeg hij zacht. Hij legde zijn hand op haar been neer en hij keek haar nieuwsgierig aan. 'Wilde je meer doen?'

Elvira Solore

Ze had nu pas door dat hij het echt heel interessant vond om allemaal te weten. Hij legde zijn hand op haar been neer en wilde duidelijk alle details weten. “Hij wilde niet.” Ver telde ze aan Nathan. “Hij verlangde wel, maar dacht aan zijn dochter… en hij wilde ook niet dat we spijt zouden krijgen. Ik ben eigenlijk wel blij dat hij stopte.” Legde ze uit aan Nathan. “Ik wilde er ook geen spijt van krijgen.”

Nathan Gerono

Ze vertelde nu dat Stephen niet wilde. Hij dacht aan zijn dochter en hij wilde er geen spijt van krijgen. Hij knikte langzaam. 'Maar hij verlangde er dus wel naar? Denk je dat je hem zo ver zou kunnen krijgen?' vroeg hij zacht en wat schor aan haar. Hij voelde heel goed hoe veel effect dit op hem had, al was er nu ook niet echt veel voor nodig. 'Als je wist dat ik het goed zou vinden en Fay ook... Denk je dan dat er tussen jullie meer gebeurd was?' Vroeg hij. Het was dat hij wist dat Stephen en Fay waarschijnlijk wel een keer terug kwamen naar hun kamer, daarom zat hij nog redelijk netjes. Hij kneep wel af en toe een beetje in zijn broek, anders was het echt niet uit te houden voor hem. Hij bleef Elvira vragend en nieuwsgierig aankijken, hij vond het echt leuk.

Elvira Solore

Hij vroeg of Stephen er wel naar verlangde en ze knikte eventjes. “ja, dat was me wel gelukt.” Zei ze tegen hem. Hij vroeg dat als ze wist dat het goed gevonden zou worden door hem en door Fay, dat er dan meer gebeurd was. “Nathan, die tijd is voorbij oké? Ik wil dat niet meer. Ik wil gewoon met jou zijn. Ik wil het niet allemaal weer moeilijker maken dan dat het is. Daar heb ik geen behoefte meer aan. Ik wil het niet meer.” Zei ze nu tegen hem. Ze wilde echt niet weer die ingewikkelde tijd… dat zag ze niet zitten.

Nathan Gerono

Eerst gaf ze aan dat het haar wel gelukt was en daarna zei ze dat die tijd voorbij was. Het was nogal duidelijk en hard en hij probeerde zijn teleurstelling te verbergen, maar dat was niet makkelijk. Hij had het gevoel dat hij bijna opgesloten zat hier, dat al zijn vrijheid weg was en hij vond het heel lastig, zeker als hij zich zo voelde. 'Wat als ik het wel heel graag wil?' Vroeg hij nu aan haar. 'Niets ingewikkelds, gewoon een uurtje in de week, zoiets.' zei hij. Hij haalde een hand door zijn haren, op dit soort momenten twijfelde hij echt aan alles. Moest hij wel een relatie hebben? moest hij wel trouwen als hij zo graag andere dingen wilde? 'Het maakt mij onzeker dat jij de enige vrouw in mijn leven bent, Elvira. Het maakt mij onzeker dat ik niemand meer kan uitdagen, dat ik niemand meer kan verleiden. Dat is wat mij zelfvertrouwen geeft en dat is totaal weg.' zei hij zacht. Als hij heel eerlijk was verlangde hij ook vooral naar andere dingen, met Elvira was het vooral als hij er echt vanaf moest.

Elvira Solore

Hij wilde het wel heel graag, een uurtje in de week of zo. Ze haalde even diep adem en beet zacht op haar lip terwijl ze erover nadacht. Wat hij vervolgens zei, maakte haar verdrietig. Het maakte haar echt heel verdrietig want zij werd juist onzeker als hij ook nog andere vrouwen in zijn leven had.
“Ik weet niet of we hier wel uitkomen, Nathan…” Klonk haar stem heel erg zacht en verdrietig tegen hem. “het maakt mij ontzettend onzeker als jij ook dingen doet met andere vrouwen.” Vertelde ze aan hem en ze veegde de traan die over haar wang rolde weg.

Nathan Gerono

Door wat ze vertelde pakte hij haar voorzichtig vast. ' We mogen allebei niet onzeker zijn. Misschien is er wel een compromis te vinden, iets waar wij ons allebei goed bij voelen. Is er misschien iets wat je niet zo erg zou vinden? ' Vroeg hij zacht. 'Er zijn ook nog wel een hoop dingen die ik met jou zou willen doen, maar ik... Ik weet nooit zo goed waar jij voor open staat. Ik vind het moeilijk, alles wat we doen is zo standaard en ik wil heftige dingen... Ik wil dat je mij helemaal gek maakt, ik wil dat het is zoals vroeger... Maar dat is allemaal weg.' zei hij zacht. Hij zou het liefste hebben dat ze hem zo gek maakte dat hij aan een blik van haar al genoeg had. Maar nu was het allemaal saai, simpel, er was totaal geen spanning en ze deden het voordat ze last kreeg van die aanvallen eigenlijk ook al een stuk minder. Hij vond het prima om het regelmatig zelf even te doen, maar hij kon daar niet veel voldoening uit halen.

Elvira Solore

Even dacht ze dat hij het op zou geven, maar hij deed het niet, hij pakte haar vast en vond dat ze beide niet onzeker mochten zijn. Hij hoopte dat er een compromis te sluiten viel, dat er iets was wat ze niet erg zou vinden. Er waren ook nog heel veel dingen die hij met haar wilde doen, maar hij wist niet waar ze voor open stond. Alles wat ze deden was standaard en hij wilde heftigere dingen. Hij wilde dat ze hem helemaal gek maakte, dat het zo was als vroeger.
“Probeer het… ik sta echt voor heel veel dingen open, Nathan, meer dan je misschien denkt.” Fluisterde ze tegen hem en ze streek langs zijn wang. “Verras me.” Glimlachte ze.

Nathan Gerono

Door wat ze zei ademde hij langzaam in. Op dit moment was echt alles uitdagend voor hem, het duurde nu al zo lang en hij voelde heel goed hoe heftig dat gevoel was. 'Ik wil zo veel dingen. Ik wil alle macht in handen hebben, maar ik wil ook dat jij dat hebt. Dat jij alles bepaald. Dat je mij vastbind, dat je mij regels heeft, dat jij bepaald wat er gebeurd. Dat ik mezelf niet mag aanraken, dat alleen jij dat mag...' Fluisterde hij. 'Ik zou willen dat je mij een dag lang gek maakt, zo erg dat ik niet meer na kan denken... Ik wil niet meer dat het standaard gebeurd..." zei hij zacht. Alleen al de gedachte aan zijn fantasieën maakte hem helemaal gek. Hij raakte zichzelf nu bijna constant aan, zijn hartslag was verhoogd. 'Wat wil jij? Wat lijkt jou leuk?'

Elvira Solore

Ze luisterde naar hem en daardoor ademde ze diep in, dit liet haar echt niet koud, ze was alleen verschrikkelijk moe nu. Ze kwam overeind en pakte een touw. Ze pakte stevig zijn handen vast en bond deze strak op zijn rug zodat hij zichzelf niet meer kon aanraken, dat deed hij namelijk de hele tijd, dat had ze wel aan hem gezien. “Laten we dan maar beginnen.” Fluisterde ze in zijn oor en ze ging weer bij hem zitten op de bank. “Ik vind dit leuk, maar ik vind het nog leuker als je me echt verrast, dat je me echt van de ene verbazing in de andere brengt en dingen met me doet die ik normaal nooit zou doen.” Legde ze aan hem uit. “Laten we anders eens kijken of je mij zo gek kan krijgen dat ik met een vrouw zoen.” Klonk haar stem uitdagend.

Nathan Gerono

Opeens werd hij vastgebonden en hij staarde haar vol verbazing aan. Dit had hij niet verwacht. 'Elvira... Ik...' bracht hij nu licht hijgend uit. Hij had het nogal zwaar. Hij voelde de druk in zijn hele buik en hij bewoog wat ongemakkelijk. Er was duidelijk niet veel nodig nu,hij was er al zo dichtbij. Hij luisterde naar wat ze vertelde en hij knikte langzaam. 'Dat lijkt mij heerlijk.' Fluisterde hij. Meteen zag hij het beeld voor zich, Elvira met een andere vrouw. Hij sloot zijn ogen en hij kreunde nu diep, zijn spieren stonden gespannen.

Elvira Solore

Hier genoot ze dan weer wel van, Nathan die het zo zwaar had met zijn verlangen, maar toch gedwongen werd om te blijven. Hij leek haar idee heerlijk te vinden en daardoor twinkelden haar ogen.
“Mooi.” Zei ze zacht en ze leunde nu een beetje achterover en keek naar hem met een grijnsje.
“Hoe voel je je zo?” Wilde ze van hem weten, haar stem klonk lichtelijk uitdagend.