Skyrim RPG

Koning Thobias Hiddon

'Ik vind een baby ook niet zo heel geweldig, maar het valt best mee. Jij was soms best wel lief.' Plaagde hij zijn zoon nu. Hij wist niet of Destiney nog een keertje zwanger zou worden, maar als ze het niet deden, zoals nu, kon het heel erg lang duren. Hij drukte een kusje op de wang van Destiney en daarna pakte hij haar vast. ' Zullen wij wat verder lopen? Ik denk dat frisse lucht je wel goed zal doen.' zei hij tegen haar. Dan voelde ze zich misschien nog wel beter.

Koningin Destiney Hiddon

"Nee Thomas was echt een schatje als baby, nu nog steeds eigenlijk." Sprak ze met een grijns en ze keek even naar haar zoontje met een glimlach. Ze kreeg een kus op haar wang van Thobias en daarna vroeg hij of ze verder zouden lopen.
"Ja, is goed." Knikte ze. Thomas zei ze gedag met een glimlach en daarna liep ze met Thobias voorzichtig weer verder.
"Hij is zo ongelooflijk lief." Sprak ze over hun zoon.

Koning Thobias Hiddon

' Hij kijkt op jou.' zei hij zacht toen Destiney zei dat Thomas echt heel erg lief was. Dat was ook zo , het was echt een goede jongen en Thobias kon ook eigenlijk heel erg goed met hem opschieten, veel beter dan hij ooit verwacht had, maar hij vond het wel fijn. Nu nog alle problemen rond David oplossen. Die was gewoon heel erg anders. Een slechte combinatie tussen Gwynn en hem. Hij nam Destiney rustig mee naar de tuinen en daar ging hij met haar op een bankje zitten.

Koningin Destiney Hiddon

"Ook op jou... jij bent nu toch ook zo lief?" Vroeg ze met een glimlach aan hem. Ze had er tot nu toe wel vertrouwen in dat Thomas een goede koning zal zijn later, maar je wist natuurlijk nooit hoe zijn puberteit zou gaan verlopen. Ze werd door Thobias meegenmen en wanneer hij op een bankje ging zitten, ging ze plagend op zijn schoot zitten en kroop tegen hem aan.
"Doe je eigenlijk wel eens wat leuks met de jongens?" Vroeg ze aan hem.

Koning Thobias Hiddon

'Nee, eigenlijk niet echt. Ik heb ook niet zo ontzettend veel tijd over.' Gaf hij toe. Elke minuut bracht hij meestal door bij Destiney, al wilde hij ook bij Dany en Gwynn zijn. Hij was er ook echt niet zo heel erg goed in, hij vond het wel prima zo, voorlopig. Ze kroop bij hem op schoot en hij sloeg zijn armen om haar heen. 'Dit vind ik heel erg fijn.' Fluisterde hij. Zijn handen gleden over haar lichaam heen, er was niet echt iemand in de buurt. 'Als het goed met je zou gaan zouden we het nu hier doen...' zei hij uitdagend.

Koningin Destiney Hiddon

Hij gaf aan dat hij niet zo ontzettend veel tijd over had en daardoor knikte ze even. "Ik wil wel een keer met jullie mee, dan gaan we met z'n vieren." Fluisterde ze tegen hem. Hij sloegzijn armen om haar heen en fluisterde dat hij het heel erg fijn vond, ze glimlachte en knikte. "Ja, ik ook." Zei ze tegen hem terug. Ze voelde zijn handen oveer haar lichaam glijden en luisterde naar zijn uitdagende woorden.
"Sowieso dat we het dan hier gedaan hadden..." Ze streelde langs zijn wang met een glimlach.

Koning Thobias Hiddon

Hij knikte even, dat vond hij een prima idee. Hij zoende haar iets heftiger en hij grijnsde daarna door wat ze zei. Zijn handen gleden knedend over haar lichaam heen en hij zuchtte zacht. 'Ik krijg nu alweer zin in je... Je krijgt straks een hele uitgebreide massage van mij...' zei hij plagend. Hij vond het veel te lekker en hij wist dat Destiney dat ook vond, die zou hier net zo goed van genieten en hij zoende haar daarom ook weer heel heftig.

Koningin Destiney Hiddon

Ze werd heftiger door hem gezoend en daardoor kreunde ze zachtjes eventjes. Daarna gleden zijn handen knedend over haar lichaam heen. "Zachtjes, Thobias..." Fluisterde ze tegen hem. Haar lichaam voelde wel behoorlijk blauw namelijk, hoewel dat wel meeviel, maar het was gewoon niet prettig. Ze werd weer heftig gezoend door hem en ze ging er wat moeizamer in mee. Het was wel vermoeiend, ze had vandaag veel meer gedaan dan normaal gesproken.

Koning Thobias Hiddon

Hij genoot er best wel van, maar Destiney zei dat hij voorzichtig moest doen. Waarschijnlijk deed het nog best wel heel veel pijn en daarom hield hij nu ook op, dat was niet doe bedoeling. 'Er zijn zo veel dingen die ik met je wil doen...' zei hij zacht en vol verlangen. Het kwam ook elke keer veel sterker terug, hij wilde ontzettend graag dat het weer kon. Dat ze elkaar weer kind en uitdagen, dat ze alles konden proberen, zelfs de dingen die eigenlijk niet konden. Hij merkte wel dat ze moe was en daardoor keek hij haar bezorgd aan. ' Zullen we maar terug gaan?' Vroeg hij zacht.

Koningin Destiney Hiddon

Hij wilde zoveel dingen met haar doen en ze luisterde naar zijn verlangende stem. "Ik weet het... ik wil het ook, maar het is zonde om elkaar zo heel erg op te fokken, want het kan gewoon nog niet." Fluisterde ze hem toe en ze streelde langs zijn hals. Hij vroeg haar na een tijdje of ze maar weer terug moesten gaan.
"Hé, niet zo bezorgd..." Zei ze hem meteen met een glimlach. "We gaan weer lekker terug naar binnen, het is lang geleden dat dit kon en ik ben heel erg blij dat het weer kon." Fluisterde ze zacht.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat ze het wist, ze wilde het zelf ook, maar het was zonde om elkaar zo op te fokken, want het kon gewoon nog niet. Dat wist hij, het kon echt nog niet, maar hij wilde het wel enorm graag. Hij verlangde er naar, meer dan ooit en hij wist dat Destiney het ook wilde, dat maakte het niet makkelijker. 'Misschien kunnen we wel binnenkort met wat kleine dingen beginnen, misschien gaat dat wel.' zei hij zacht tegen haar. Ze gingen terug naar binnen, hij knikte even en hij hielp haar overeind. HIj sloeg zijn arm om haar heen en zo nam hij haar mee.

Koningin Destiney Hiddon

Hij opperde dat ze misschien wel wat kleine dingetjes konden proberen, misschien ging het. Ze knikte eventjes. "Ja, dat kunnen we wel gaan proberen, misschien morgen als ik me goed voel." Glimlachte ze hem toe. Ze werd door hem overeind geholpen en ze kroop tegen hem aan. Langzaam en voorzichtig liep ze weer met hem terug naar binnen toe.

Koning Thobias Hiddon

'Dat lijkt mij heel erg leuk, we zien morgen wel hoe het bevalt,' zei hij grijnzend tegen haar. Ze liepen voorzichtig terug en eenmaal daar tilde hij haar op het bed neer. 'Ik ga je weer masseren, maar als je in slaap valt, moet je daar lekker van genieten. Ik zal straks bij je kruipen,' fluisterde hij. Hij trok langzaam haar kleding los en hij hield zijn adem even in, het begon er allemaal gelukkig wel ietsje beter uit te zien. Ze bleef enorm aantrekkelijk.

Koningin Destiney Hiddon

Hij zei dat het hem leuk leek en dat ze morgen gingen kijken hoe het ging. Ze knikte eventjes met een glimlach. Het leek haar zelf ook wel heel erg leuk om te proberen.
Ze werd op het bed getild en luisterde naar zijn lieve gefluister. Ze streelde even langs zijn wang en knikte eventjes.
"Oké, ik denk dat ik wel in slaap val." Lachte ze hem toe en ze ging langzaam liggen.

Koning Thobias Hiddon

Ze knikte en zei dat ze dacht dat ze wel in slaap viel, dat dacht hij ook, maar dat was helemaal niet erg. Hij pakte wat van het spul en hij liet zijn vingers gelijkmatig en heel rustig over haar lichaam heen glijden, hij drukte zijn lippen op haar schouder en hij boog wat over haar heen. Het was heel verleidelijk, hij had een geweldig uitzicht zo en hij wilde heel graag meer met haar doen, maar hij wist dat hij geduld moest houden. Juist nu, dit was een cruciaal punt en hij mocht nu niet doorslaan in wat hij wilde.

Koningin Destiney Hiddon

Het ging eigenlijk best wel snel beter met haar de afgelopen dagen, ze voelde zich goed en was behoorlijk vrolijk. ook had ze geen pijn aanvallen meer gehad. Al vond ze dat allemaal nog best wel beangstigend want stel voor dat het straks in een keer weer tegenviel?
Nu had ze zich net aangekleed en wachtte ze tot Thobias kwam. Vandaag zou het dochtertje van Sienna komen en ze was zelfs een beetje zenuwachtig daarvoor.

Koning Thobias Hiddon

Hij had even flink getraind, meestal voelde hij zich daarna een stuk lekkerder, dus deed hij het steeds vaker. Hij had zijn shirt uitgetrokken, zijn gespierde lichaam glom van het zweet. Hij liep de slaapkamer in en toen hij Destiney zag keek hij haar vrolijk aan. 'Goedemorgen schoonheid.' zei hij. 'Ik zal mezelf even wassen en wat schone kleding aantrekken.' zei hij daarna. Hij drukte wel even zachtjes zijn lippen op die van haar, dat kon nog zonder haar ook vies te maken.

Koningin Destiney Hiddon

Ze keek op toen Thobias binnen kwam, hij had zo te zien heel erg hard getraind want hij zag er behoorlijk bezweet uit. "Goedemorgen lieverd." Glimlachte ze naar hem. Hij zou zichzelf even wassen en schone kleding aantrekken. "Dat lijkt me een heel erg goed idee van jou." Plaagde ze en ze kreeg een klein kusje van hem. Ze keek hem even na met een glimlach en wierp daarna een blik in de spiegel. Haar haren begonnen heel langzaam weer te groeien, maar omdat het er nog best wel akelig uit zag zo, droeg ze wel een sjaaltje om haar hoofd heen, dat gaf haar meteen een veel zachtere uitdrukking

Koning Thobias Hiddon

Ze vond het een goed idee en hij kwam al snel weer terug bij haar, hij had nette kleding aan en hij drukte zijn lippen op haar wang. ' Kom je mee naar de werkkamer? Daar zal Sienna zo ook wel naar toe komen.' Fluisterde hij. Hij vond het zelf ook best wel spannend. Hij had Sienna bijna niet meer gesproken, maar vandaag zou het kind hier naar toe komen en zou hij Sienna ook weer zien. Hij wist nog niet echt wat hij daar van vond, want het was toch pijnlijk elke keer.

Koningin Destiney Hiddon

Ze sloeg haar armen zachtjes om hem heen toen hij zijn lippen op haar wang drukte en kroop even tegen hem aan. Hij vroeg of ze mee ging naar de werkkamer, daar zou Sienna ook naartoe komen.
"Ja, ik ga met je mee." Glimlachte ze hem toe. Ze pakte stevig zijn hand vast en liep mee naar de werkkamer met hem.

Koning Thobias Hiddon

Hij liep met haar naar de werkkamer en daar pakte hij haar vast en zoende hij haar langzaam. Het ging elke keer beter en daardoor had hij goede hoop dat ze wel wat meer konden doen. Hij zou het heel fijn vinden. Hij legde zijn hand in haar hals en hij hoorde geklop op de deur, die daarna open ging. Sienna kwam binnen, ze had een klein meisje aan de hand, dat met grote nieuwsgierige ogen om zich heen keek. Ze had donkere ogen die leken op die van Thobias. Hij zag de pijn in de blik van Sienna omdat hij zo met Destiney stond en daardoor nam hij voorzichtig wat afstand.

Koningin Destiney Hiddon

Ze werd in de werkkamer vastgepakt en langzaam gezoend. Ze kreunde en zoende hem liefdevol terug, het was gewoon zo lekker elke keer, ze kon er onwijs van genieten, maar ze begon wel meer te willen, dat kon misschien zo langzaam aan wel.
Ze hoorde geklop op de deur en keek op. Thobias nam haast meteen afstand van haar, maar ze hield hem stevig beet. Dit was Sienna's straf, want Destiney had haar nog lang niet vergeven wat ze haar had aangedaan. Ze keek naar het kleine meisje van een jaar of 4 en glimlachte lichtelijk. Ze leek op Thobias...

Koning Thobias Hiddon

Destiney hield hem wel heel stevig vast en hij ademde langzaam in, hij vond dit heel moeilijk. Hij begreep Destiney wel, maar hij snapte Sienna ook heel goed. Hij zou het zelf ook akelig vinden om haar met een andere man te zien. Hij liet Destiney nu wel los en hij knielde voor het meisje neer, daarna keek hij op naar Sienna. ' Hoe heet ze?' Vroeg hij zacht. 'Sterre.' Was de wat korte reactie van Sienna. Hij knikte langzaam en daarna pakte hij het kindje voorzichtig op. Ze was stil, ze wist duidelijk niet goed wat ze moest zeggen, waarschijnlijk snapte ze er niets van.

Koningin Destiney Hiddon

Thobias knielde voor het meisje neer en vroeg hoe ze heette. Destiney glimlachte lichtelijk en kwam naast Thobias te zitten.
"Hé, meisje, vind je het goed om gezellig bij ons te komen wonen?" Vroeg ze haar zacht en lief. Niet veel later kwam de deur open en kwam Thomas binnen.
"Ah, is dat mijn zusje?" Vroeg hij vrolijk en enthousiast.
"Hoi, ik ben thomas." Stelde hij zichzelf nu voor en hij keek vrolijk naar het kleine meisje.

Koning Thobias Hiddon

Het meisje zei eigenlijk bijna niets, ze was niets gewend, had nooit veel gezien en nu opeens waren er zo veel mensen om haar heen. Thomas kwam ook nog binnen en hij glimlachte naar zijn zoon. Sienna zette een stap naar achteren. 'Dan ga ik maar... Als er iets is moet je het maar laten weten, ik hoor graag hoe het gaat...' Fluisterde ze. Thobias knikte langzaam. Hij twijfelde of hij met haar mee zou lopen naar buiten, maar hij vond het enorm moeilijk. Het was zo pijnlijk en hij was bang iets fout te doen.