Skyrim RPG

Gwynn HIddon

Hij zei dat hij alles voor haar deed en ze voelde zijn vingers langs haar gezicht glijden, daardoor legde ze haar hoofd weer tegen hem aan en sloot ze haar ogen. Ze was echt helemaal kapot, het was best wel zwaar geweest en dat kostte nou eenmaal energie, maar ze was hartstikke blij dat het deze keer wel goed verlopen was. Misschien was het kindje wel echt van Reagan, want bij Thobias was het zo vaak fout gegaan, ze had zo vaak een miskraam gehad.

Koning Reagan Tridon

Hij voelde haar hoofd tegen zich aan en hij glimlachte eventjes. "Ga maar lekker slapen anders, meisje." Fluisterde hij haar toe. Hij kwam voorzichtig bij haar op het bed zitten en hield haar in zijn armen. Hopelijk kon ze nu wel een beetje goed slapen, want dat zou hij wel heel erg prettig vinden.

Gwynn Hiddon

Reagan zei dat ze lekker moest gaan slapen, ze knikte langzaam en ze keek dankbaar naar hem toen hij bij haar kwam zitten. Ze leunde tegen hem aan en ze zakte zo langzaam weg, maar ze sliep wel nog steeds onrustig. Ze was echt verdrietig omdat ze niet eerlijk tegen Thobias kon zijn, omdat hij nog steeds zo deed, na al die tijd. Ze wist wel dat hij nu al heel veel accepteerde, maar ze wilde hem gewoon de waarheid vertellen.

Koning Reagan Tridon

Ze viel al heel erg gauw in slaap en hij liet een dienstmeisje haar zoontje meenemen om hem een slaapplek te geven en hem in wat warms te wikkelen. Reagan streek zachtjes over de arm van Gwynn heen terwijl hij keek naar hoe ze sliep, ze was onrustig en hij begreep ook eigenlijk wel waarom, Gwynn was heel erg graag eerlijk tegen iedereen, ook tegen Thobias... hij vond het alleen wel erg moeilijk, dit kon echt niet zomaar verteld worden.

Gwynn Hiddon

Ze kroop nog dichter tegen Reagan aan, gewoon omdat hij bekend was, omdat het fijn voelde. Ondanks dat ze echt blij was met het kindje en dat heel goed voelde, was het heel dubbel door de hele situatie. Het was pijnlijk dat ze niet wist van wie het was, dat het voor Reagan zo onbekend was en dat Thobias er van overtuigd was dat het van hem was, dat deed ook pijn. Uiteindelijk knipperde ze met haar ogen en keek ze naar het gezicht van Reagan. 'Ik vind het zo moeilijk,' fluisterde ze.

Koning Reagan Tridon

Hij vond het prettig dat Gwynn tegen hem aan kroop en hij sloeg zijn armen om haar heen. Hij zakte zelf ook een beetje in slaap, maar hij werd meteen wakker wanneer Gwynn dat ook was. Ze fluisterde hem toe dat ze het echt heel moeilijk vond. Hij knikte daardoor. "Ik ook..." Mompelde hij zachtjes tegen haar. Hij wist ook echt niet goed wat ze moesten doen.

Gwynn Hiddon

'Het is niet de bedoeling dat één van ons hier aan onderdoor gaat, Reagan,' fluisterde ze nu. Dit was iets wat hun waarschijnlijk allebei heel erg veel wakker hield, dat was ook niet goed. Dan zouden ze altijd in die leugen blijven leven, ook al was ze doodsbang voor wat Thobias ging doen. Ze had ook geen idee hoe ze het hem ooit zou moeten vertellen. Wat was de beste manier? Het was zo lastig. Ze voelde dat ze tranen in haar ogen kreeg, eigenlijk had ze spijt van alles wat er gebeurd was.

Koning Reagan Tridon

Hij schudde zijn hoofd. "Nee, maar het ook niet de bedoeling dat Thobias eraan onderdoor gaat." Vertelde hij zacht tegen haar. Hij zuchtte even diep en keek daarna naar Gwynn. Ze had tranen in haar ogen.
"Sst... rustig maar... " Fluisterde hij en hij streelde langs haar wang. "Ik ga wel naar hem toe, kijken hoeveel ik met hem kan bespreken." Sprak hij nu ineens en hij kwam langzaam overeind.

Gwynn Hiddon

'Of dat hij iemand iets aan doet,' zei ze zacht tegen hem, want dat was nog het ergste. Hij zei dat hij wel naar Thobias toe zou gaan om te kijken hoe veel hij kon bespreken. Hij kwam ook meteen overeind en ze keek hem wat bezorgd aan. 'Doe wel voorzichtig Reagan, alsjeblieft,' fluisterde ze nu. Het zou beter zijn als ze hier meer open over konden zijn, maar ze wilde echt niet dat Thobias helemaal gek zou worden en hem iets aan deed.

Koning Reagan Tridon

Ze wilde dat hij voorzichtig was en hij drukte zachtjes zijn lippen op die van haar. "Ik zal mijn best doen." Fluisterde hij haar toe. Daarna liep hij de kamer uit. Hij ging naar de werkkamer van Thobias en klopte zacht op de deur aan.

Koning Thobias Hiddon

Hij nam een slok van de cognac, hij was ondertussen wel iets rustiger, maar hij vond het nog net zo moeilijk. Het was maar goed dat Destiney hem redelijk wist de kalmeren. Er werd op de deur geklopt en daardoor keek hij langzaam op. 'Kom maar binnen,' zei hij daarna. Hij had geen idee wie hem nu zou komen storen, maar hij vond het wel prima, het maakte hem niet zo heel erg veel uit.

Koning Reagan Tridon

Hij kwam langzaam naar binnen toe. "Zou ik je even mogen spreken?" Vroeg hij aan Thobias. Daardoor kwam Destiney langzaam overeind en drukte ze een kus op de wang van Thobias. Ze glimlachte eventjes en gaf aan dat ze wel even wegging zodat Reagan en Thobias alleen konden praten. Hij ging tegenover zijn vriend zitten.
"Hoe gaat het met je?" Vroeg hij zachtjes.

Koning Thobias Hiddon

Reagan kwam naar binnen en vroeg of hij hem even mocht spreken. Destiney vertrok en kwam tegenover hem zitten, hij vroeg hoe het ging. 'Het gaat,' zei hij daarom ook. Hij wist niet precies wat Reagan kwam bespreken, maar het was vast niet echt iets leuks. 'Hoe is het met Gwynn?' vroeg hij nu ook, omdat hij wel echt bezorgd om haar was.

Koning Reagan Tridon

Thobias gaf aan dat het ging. Daardoor knikte hij een beetje. "Gelukkig... ik vond het fijn hoe je het hebt opgelost." Sprak hij waarderend tegen zijn vriend. Hij wilde weten hoe het met zijn zus was.
"Het gaat goed, en ze heeft een zoon gekregen die er ook gezond uitziet." Glimlachte hij nu naar Thobias.

Koning Thobias Hiddon

Hij nam nog een slokje van zijn drinken en Reagan zei dat hij het fijn vond hoe hij het had opgelost, hij vond dat zelf niet zo, maar hij was wel blij dat Reagan het kon waarderen. Het ging goed, ze had een gezonde zoon gekregen. 'Dat is mooi,' zei hij zacht. Hij was er blij mee, omdat het nu met Gwynn goed ging, maar hij vond het heel vervelend dat het kind geboren was. Dat had hij liever niet gehad.

Koning Reagan Tridon

Hij slikte even en keek Thobias aan. Misschien moest hij maar gewoon de waarheid vertellen... dat was beter dan blijven liegen, want dat kon Gwynn helemaal niet aan.
"Vind je het vervelend dat ze zwanger is geraakt?" Vroeg hij aan zijn vriend en hij keek hem doordringend aan.

Koning Thobias Hiddon

'Ja, ik vind het achterlijk, ze had beter op moeten letten,' mompelde hij nu, al wist hij dat het net zo goed zijn schuld was. Hij had het niet geweten, hij had er geen rekening mee gehouden, wist hij veel dat ze zwanger raakte. Hij haalde een hand door zijn haren heen en daarna goot hij zijn glas achterover en schonk hij weer bij. Hij keek even naar de fles, er zat nog maar een bodempje in.

Koning Reagan Tridon

Volgens Thobias had Gwynn beter op moeten letten en daardoor knikte hij een beetje. "Stel, ze is door een ander zwanger geraakt, zou je het dan minder erg vinden?" Vroeg hij vervolgens aan hem. De fles was al bijna leeg en waarschijnlijk had thobias dit in zijn eentje opgedronken...

Koning Thobias Hiddon

Door wat Reagan vroeg keek hij langzaam op. 'Het zou beter zijn dat het kind van iemand anders is, beter voor haar, beter voor het kind, beter voor mij. Iedereen is al aan het twijfelen en alles hangt van leugens aan elkaar, er hoeft maar íets te gebeuren en mijn hele reputatie is naar de klote. De roddels worden steeds uitgebreider.' mompelde hij, omdat hij zich daar wel bewust van was. 'Maar dat betekent dat ze het met iemand anders gedaan heeft, dat zou ik afschuwelijk vinden,' zei hij daarna en hij nam nog een slok van de drank.

Koning Reagan Tridon

Hij luisterde naar Thobias en knikte een klein beetje. Het gaf hem wat meer moed om het te vertellen. Hij wist dat Thobias het alsnog afschuwelijk zou vinden, maar hij besloot het toch te zeggen.
"Er is een kans dat het van mij is.... ik heb het ooit één keertje met Gwynn gedaan, maar verder niet." Legde hij zijn vriend zachtjes uit, in de hoop dat hij het redelijk positief zou opnemen.

Koning Thobias Hiddon

Reagan zei uit het niets iets, waardoor hij langzaam opkeek. Hoorde hij dit nou goed? 'Je hebt wat?' vroeg hij nu zacht. Zijn blik donker. Had Reagan het met Gwynn gedaan? Al die tijd hadden ze gezegd dat er niets gebeurde, dat ze wilden wachten, maar nu, nu vertelde zijn vriend iets heel anders en hij kon het niet eens bevatten. 'Wanneer?' vroeg hij nu, zijn stem trilde van woede.

Koning Reagan Tridon

Zijn blik was donker en Reagan slikte even moeizaam. "Het spijt me, ik durfde het je nooit te vertellen omdat ik weet hoe verschrikkelijk je het vind, maar nu heb ik eigenlijk niet echt een keuze meer." Vertelde hij zijn vriend zachtjes. Hij wilde weten wanneer het was.
"Rond de tijd dat zij zwanger is geraakt, toen waren we in het huisje van Destiney." Sprak hij zachtjes uit.

Koning Thobias Hiddon

'Het spijt je? Dat je nog het lef hebt om dat uit te spreken...' zei hij nu. Hij dronk zijn glas leeg en daarna zette hij die met een klap neer op de tafel. Zijn handen trilden van woede. 'Ik lag serieus in de kamer er naast? Terwijl jij met Gwynn... jezus, Reagan... en ik al die tijd maar mijn best doen om jullie zo veel mogelijk vrijheid te geven. Jullie hebben gezworen dat het niet zou gebeuren,' schreeuwde hij nu.

Koning Reagan Tridon

Het glas werd met een harde klap op tafel gezet en daarna wendde hij zijn blik af. "Ik voelde me erna zo vreselijk schuldig." Legde hij zachtjes uit. "Het spijt me echt dat het gebeurd is en ik weet dat we hebben gezworen dat er niets zou gebeuren, maar je kent Gwynn, Thobias... je weet hoe moeilijk het is om van haar af te blijven wanneer ze eenmaal wat wilt." Mompelde hij tegen zijn vriend. "Ik kon me echt niet bedwingen... het spijt me, het ging gewoon niet meer."

Koning Thobias Hiddon

Hij zei dat hij zich schuldig voelde, het speet hem en door wat hij daarna zei kwam hij langzaam overeind. Hij greep Reagan nu vast en hij gooide zijn vriend tegen de muur aan. 'Ik kan mij ook niet meer beheersen, Reagan. Ik vertrouwde jou nog wel het meeste. Waarom denk je dat ik al die moeite gedaan heb voor jullie? Omdat ik jullie vertrouwde, allebei...' gromde hij nu. 'Je kan wel Gwynn alleen de schuld geven, maar ik kan niet geloven dat ze je vastgebonden en gedwongen heeft... je was er net zo goed bij, Reagan,' siste hij kwaad. Daarna haalde hij keihard uit naar zijn vriend. 'Terwijl ík er naast lag! What the fuck man... hoe durf je dat te doen? Hoe durf jij je in godsnaam nog mijn vriend te noemen?' gromde hij woedend.