Skyrim RPG

Koningin Destiney Hiddon

Thobias stopte naar een paar seconden weer en keek haar aan. Ze glimlachte lichtelijk en voelde hoe hij haar zoende, daarna duwde Gwynn hem aan de kant en zei grijnzend dat hij op zijn beurt moest wachten. Destiney grinnikte eventjes en keek Gwynn lichtelijk uitdagend aan, wat was ze van plan? Ze vond dit zo spannend en uitdagend allemaal, het was echt leuk en ze kreeg er behoorlijk veel zin in. Het was onverwachts en dat maakte het voor Destiney zo leuk, ze wist niet wat ze kon verwachten.

Gwynn Hiddon

Ze keek in de verbaasde donkere ogen van Thobias, ze vond het zo leuk dat ze hem nu zo konden overvallen. De man die alles al gedaan had zat hier als een mak lammetje, totaal overdonderd door wat er gebeurde om hem heen. Dat was echt leuk om te zien. Ze keek weer naar Destiney en ze zoende de vrouw nu heel langzaam en voorzichtig, vooral wat onderzoekend en ontdekkend, want dit was allemaal heel nieuw.

Koningin Destiney Hiddon

"Hmm... jij vind het net zo leuk als ik om Thobias zo te laten verbazen." Plaagde ze Gwynn nu. Ze werd heel langzaam en voorzichtig gezoend. Destiney legde zachtjes haar hand in de hals van Gwynn en zoende haar terug. Het was zo anders dan ze gewend was, maar wel fijn, zo zacht... Meer alsof ze met zichzelf zoende, misschien was het zo wel het beste te vergelijken. Ze glimlachte een beetje en bleef Gwynn zacht zoenen.

Gwynn Hiddon

Destiney had gelijk, het was heel erg leuk om Thobias zo te zien, om hem nieuwe dingen te laten ontdekken. Ze wist dat dat uiteindelijk was wat hij leuk vond en dat zou hem ook gelukkig maken, hij had het nodig. Misschien was dit wel precies wat hij nodig had en konden ze nu ook leuke dingen doen, ze hoopte het heel erg, want dat vond ze zelf belangrijk. Met Destiney was het eigenlijk heel erg fijn, het was helemaal niet vervelend. Ze stopte de zoen weer en ze keek naar de vrouw. 'Bijna beter dan Thobias,' zei ze nu plagend, daarna keek ze weer opzij naar haar broer, die duidelijk echt onder de indruk was. 'Ik weet niet of ik dit allemaal wel aan kan hoor,' stamelde hij.

Koningin Destiney Hiddon

De zoen werd langzaam gestopt en Gwynn vond haar bijna beter dan Thobias. Ze grinnikte even zachtjes. "Ik heb het ook van hem geleerd, dus dat moet haast wel." Ze keek Thobias even liefdevol aan die duidelijk onder de indruk was en hij stamelde dat hij niet wist of hij dit wel aankon.
"Ik hoop van wel, want ik vind het fijn." Zei ze hem met een grijns en ze gleed weer even met haar vingers door zijn haren heen.
"Maar misschien is het op dit moment wel een beetje veel voor je en moet je gewoon weer even lekker gaan slapen." Glimlachte ze.

Koning Thobias Hiddon

Hij deed nog steeds eigenlijk helemaal niets, hij was overdonderd door wat er gebeurde en hij merkte wel dat hij nog niet helemaal op krachten was, want hij was best wel moe. Het was ook allemaal nogal intens, maar hij vond het geweldig. Door wat Destiney zei grijnsde hij weer. 'Heb ik je toch goede dingen aangeleerd,' plaagde hij haar een beetje. Ze hoopte dat hij het wel aankon want ze vond het fijn en ze streek door zijn haren heen. Ze zei dat het op dit moment misschien wel wat veel was voor hem en dat hij even lekker moest gaan slapen. 'Ik weet niet of ik dat nu nog wel kan,' zei hij grijnzend tegen haar, daarna zoende hij haar heftig.

Koningin Destiney Hiddon

Hij plaagde haar dat hij haar toch nog goede dingen had aangeleerd en ze knikte grijnzend. "Jij leert mij heel erg veel goede dingen." Grijnsde ze hem vrolijk toe en ze gaf hem een knipoog. Hij zei dat hij niet wist of hij nu nog wel kon slapen en daarna werd ze heftig door hem gezoend. Ze zoende hem vol passie terug, eigenlijk schaamteloos terwijl Gwynn nog steeds bij hun zat, maar nu maakte het haar vrij weinig uit, want waarschijnlijk zullen ze wel vaker met z'n drieën wat doen vanaf nu.

Koning Thobias Hiddon

'Gelukkig,' zei hij nog zacht tegen haar, omdat hij het wel fijn vond dat hij haar goede dingen leerde. Dat ze dat zelf ook vond. Ze zoende hem vol passie terug en hij liet zijn handen over haar lichaam heen glijden, hij was echt kapot, maar hij verlangde er nu wel enorm naar, al merkte hij heel goed dat hij amper wakker kon blijven. Hij stopte de zoen en hij leunde wat achterover. 'Ik kan echt niet meer...' mompelde hij zachtjes, heel slaperig.

Koningin Destiney Hiddon

ZIjn handen gleden over haar lichaam heen maar na een tijdje stopte hij en leunde hij achterover. Hij kon echt niet meer en daardoor keek ze naar hem en glimlachte ze. Ze streelde langs zijn wang.
"Ga maar lekker slapen dan... als je weer wakker wordt, gaan we leuke dingen doen." Plaagde ze hem lichtelijk. Ze drukte een klein kusje op zijn voorhoofd. Hij moest zich niet onnodig uit gaan putten, dat was helemaal niet verstandig.

Koning Thobias Hiddon

Destiney zei dat hij lekker moest gaan slapen en hij knikte langzaam, hij kon ook niet echt meer anders nu, hij was helemaal kapot en hij voelde gewoon dat hij er niets tegen kon doen. Ze streek langs zijn wang en ze zei dat ze leuke dingen gingen doen als hij weer wakker werd, daardoor grijnsde hij zwakjes. 'Ik ga er vast over dromen,' fluisterde hij. Hij voelde haar lippen op zijn voorhoofd en daarna kwam Gwynn naar hem toe en kreeg hij een klein kusje, hij zakte daarna eigenlijk al meteen weg, hij was totaal uitgeput.

Koningin Destiney Hiddon

Hij ging er vast over dromen en daardoor grijnsde ze eventjes. "Dat mag ook,dan ben je misschien een beetje voorbereid." Plaagde ze hem nu met een glimlach. Hij sliep al heel erg gauw nadat hij een kusje van Gwynn kreeg en Destiney dekte hem zorgzaam toe. Ze kwam overeind en rekte zichzelf even uit. Daarna keek ze naar Gwynn met een glimlach.
"Heb je honger of dorst? Dan maak ik wat voor je. " Sprak ze zacht tegen haar.

Gwynn Hiddon

Ze keek toe hoe Destiney Thobias toedekte, hoe zorgzaam en lief het was. Daarna kwam de vrouw overeind en vroeg of ze iets wilde eten. 'Moet jij ook nog eten? Ik heb wel honger...' gaf ze toe. Ze had helemaal niets meer gegeten omdat Thobias weg was gelopen, dus ze lustte nu wel wat. 'Ik vind het zo fijn om te zien dat je zo goed voor hem bent... echt...' fluisterde ze nu. Het betekende heel veel voor haar.

Koningin Destiney Hiddon

Ze vroeg of ze ook nog wat moest eten en gaf aan wel honger te hebben. "Ja, ik heb bijna niets gegeten, ik had geen honger." Gaf ze eerlijk aan. Daarna wilde ze naar het keukentje lopen, maar ze bleef staan door de lieve woorden van Gwynn. Ze glimlachte een beetje.
"Ik hou van hem met heel mijn hart, Gwynn... ik heb nog nooit van iemand gehouden, ik wil dit koesteren, mijn hele leven lang. Ik wil dat hij gelukkig is, dat ik gelukkig kan zijn." Zei ze eerlijk tegen haar. Ze liep nu weer naar de vrouw toe en knuffelde haar.
"Jij bent ook hartstikke lief en goed voor hem." Glimlachte ze.

Gwynn Hiddon

'Je bent echt geweldig voor hem... toen ik hoorde dat hij getrouwd was, was ik zo bang dat ik het totaal niet met zijn vrouw kon vinden, dat ze niet goed voor hem was, maar jij bent geweldig. Beter dan ik ooit voor hem had kunnen hopen,' zei ze zacht. Destiney kwam naar haar toe en ze werd geknuffeld, door de woorden die daarna volgden kreeg ze tranen in haar ogen. 'Maar ik heb eigenlijk geen recht om dat te zijn, jij wel...' fluisterde ze nu.

Koningin Destiney Hiddon

Gwynn was echt heel erg lief voor haar. Ze vond haar geweldig, dat terwijl ze bang was dat ze het niet met zijn vrouw had kunnen vinden en ze zag de tranen in haar ogen. Destiney voelde ze zelf ook opkomen. "Nu wel, Gwynn... nu wel..." Fluisterde ze en ze streek door haar haren heen.
"Kom, we gaan hier niet huilen samen hoor, we moeten weer gelukkig zijn." Glimlachte ze nu en ze streelde de tranen van de huid van Gwynn en keek haar even doordringend aan.
"Zullen we samen wat te eten klaar maken?" Vroeg ze vervolgens aan haar met een glimlach.

Gwynn Hiddon

Destiney was echt zo lief, ze was de vrouw enorm dankbaar, nog meer dan ze zou kunnen zeggen. Ze was echt geweldig. 'Ja, je hebt gelijk,' fluisterde ze, omdat ze gelukkig moesten zijn en hier niet moesten zitten huilen, dat was niet de bedoeling. 'Ja, graag, dat lijkt mij leuk,' zei ze daarna. Ze kwam overeind om Destiney te helpen, het was heel fijn om hier even te zijn, even weg van het kasteel en van de problemen, het was heel erg fijn hier.

Koningin Destiney Hiddon

ze had gelijk en Gwynn wilde haar graag helpen. Ze kwam overeind en Destiney glimlachte naar haar.
"Je bent echt een schatje, Gwynn." Klonk haar stem nu lief tegen haar. Ze zocht in de kastjes naar wat te eten en daarna plukte ze wat groenten uit haar tuintje en kwam even later weer terug bij Gwynn. Ze waste de groenten en keek weer even naar haar. "Hoe is het eigenlijk om met Remi samen te zijn?" Wilde ze van haar weten.

Gwynn Hiddon

Destiney pakte wat spullen en vroeg daarna hoe het eigenlijk was om met Remi samen te zijn, daardoor grijnsde ze een beetje. 'Het is echt een schatje, hij is geweldig met David en ik vind het fijn gezelschap, het klikt goed tussen ons.' zei ze tegen hem. 'Maar het is toch wel duidelijk dat hij eigenlijk op mannen valt,' voegde ze er aan toe. Het was meer alsof ze hele goede vrienden waren en dat was eigenlijk ook wel zo. 'Maar het is goed zo, het is voor iedereen beter als we uiteindelijk trouwen, ik wil niet dat iemand hem iets aandoet.'

Koningin Destiney Hiddon

Gwynn vertelde dat Remi een schatje was, hij deed het geweldig met David en was fijn gezelschap. Het was alleen duidelijk dat hij eigenlijk op mannen viel. "Hmm.. dus meer een goede vriend?" Vroeg ze aan haar terwijl ze de groenten begon te snijden. Gwynn vond het goed zo, ze wilde niet dat iemand Remi iets aandeed.
"Dat kan ik wel begrijpen, maar wil je echt je hele leven met hem samen zijn? Het leven kan lang duren op zo'n manier..." Sprak ze haar zachtjes toe.

Gwynn Hiddon

'Ja, eigenlijk wel.' zei ze tegen Destiney. Ze zou nooit verliefd kunnen worden op Remi en andersom ook niet, maar ze hadden het wel heel erg leuk samen. Ze kon de redenen wel begrijpen, maar ze vroeg of ze zo haar hele leven samen wilde zijn met hem, want het kon lang duren op die manier. 'ja, daar heb je gelijk in. Voor nu lijkt het de beste oplossing,' zei ze zacht. Ze dacht aan vanmiddag, aan de zoen van Reagan. Zou het tussen hun wel iets kunnen worden? Nu niet meer, nu had hij Serena, dat paste ook veel beter.

Koningin Destiney Hiddon

Ze knikte eventjes toen Gwynn aangaf dat Remi meer een goede vriend was. Het leek ook voor nu gewoon de beste oplossing om met hem te trouwen.
"Ik denk dat je het niet moet doen." Sprak Destiney zacht tegen haar en ze keek haar weer aan. "Je komt vanzelf iemand tegen waar je stapelverliefd op zult worden, Gwynn... dan is het zonde als je al getrouwd bent." Fluisterde ze. Ze stookte het vuur wat op en gooide de groenten in een pot met water en hing deze boven het vuur.

Gwynn Hiddon

' De kans dat ik iemand tegen kom die geaccepteerd wordt door Thobias is niet zo heel erg groot... Helemaal niet als diegene ook nog met David om moet kunnen gaan. Dan is het beter om wel voor Remi te kiezen, want David is gek op hem en Thobias heeft het hier al moeilijk mee. Ik wil het niet nog erger maken.' zei ze zacht tegen Destiney. Thobias zou het niet aan kunnen en dat wilde ze hem ook gewoon niet aan doen. Ze wilde hem geen pijn doen.

Koningin Destiney Hiddon

"Trouw gewoon voorlopig nog niet, dat kan over een paar jaar ook nog, Gwynn. Er zijn genoeg lieve mannen, kijk maar naar Reagan." Glimlachte ze een beetje naar de vrouw. "Laat Thobias eerst hieraan wennen en dan kijk je gewoon wel hoe het zal lopen. Voor de buitenwereld heb je momenteel gewoon een relatie met Remi." Sprak ze zacht. Daarna pakte ze twee borden en schepte ze de groenten op het bord. Ze gaf er eentje aan Gwynn met een glimlach en ging zelf zitten met het bord in haar handen.

Gwynn Hiddon

Ze had het over Reagan en daardoor ademde ze diep in. 'Ik heb met hem gezoend, vanmiddag... Hij heeft jaren lang geprobeerd het voor elkaar te krijgen en al die tijd heb ik het afgehouden, eigenlijk vooral voor Thobias, maar nu gebeurde het gewoon.' zei ze heel zacht, Thobias mocht het echt niet horen, die zou gek worden. 'Als Thobias het weet zal hij zo kwaad zijn op mij en Reagan, dat kan niet, want hij heeft Reagan juist heel erg hard nodig...' zei ze zacht.

Koningin Destiney Hiddon

Gwynn gaf aan te hebben gezoend met Reagan. Daardoor grijnsde ze een beetje. "Misschien was dat wel voorbestemd dan." Fluisterde ze heel zacht tegen Gwynn terug. Ze zei dat als Thobias het zou weten, hij kwaad zou worden op haar en Reagen en dat kon niet.
"Dat begrijp ik, ik zal niets tegen hem zeggen. Maar hoe was het? Vond je het fijn?" Vroeg ze Gwynn nieuwsgierig.