Medieval Times

Elvira Solore

Hij fluisterde dat hij nu ook impulsief was. "Ja... dit keer vond ik het niet zo leuk." Zei ze zacht tegen hem. Ze ging bij hem in het bed liggen en hield hem voorzichtig in haar armen. Hij wilde haar geen pijn doen. "Stop dan met jezelf pijn doen." Zei ze hem doordringend. Vervolgens wilde hij weten waar Fay was. "Ze slaapt, ze heeft keihard haar best gedaan om jou te helpen, ze was bang dat het niet meer ging en heeft bijna al haar kracht opgebruikt..." Fluisterde ze zacht. "Probeer maar een beetje te slapen, Nathan... ik ben hier, ik laat je nooit meer gaan..."

Nathan Gerono

Ze zei dat hij inderdaad impulsief was, maar deze keer vond ze het niet zo leuk. Deze keer was het ook niet echt leuk, maar dit was ook niet echt helemaal zijn bedoeling geweest. Ze vertelde hem dat Fay sliep, ze had al haar kracht op gebruikt. ' Ze had het beter niet kunnen doen, ze wil mij toch nooit meer zien.' zei hij zacht tegen haar. Dit was echt niet wat hij bedacht had. Ze zei dat hij wat moest slapen, ze liet hem niet alleen. 'Oké.' Fluisterde hij. Hij kon het wel proberen, maar hij dacht dat hij te onrustig zou zijn.

Elvira Solore

Hij vond dat Fay het beter niet had kunnen doen, want ze wilde hem toch nooit meer zien. "Hoe kom je daar nu weer bij? Ze wilt je echt nog wel zien, je betekent voor haar net zoveel als voor mij, Nathan..." Vertelde ze hem heel erg zacht en ze streelde langs zijn gezicht met haar vingers. Ze bleef naar hem kijken en wreef met haar hand zacht over zijn arm heen. Ze was zo vreselijk bezorgd over hem, dit mocht hij echt niet nog een keer doen, echt niet.

Nathan Gerono

' Nu niet meer... Ik doe alles fout.' Fluisterde hij. 'Ik heb met Faith gezoend, die is vast doodsbang voor mij nu en Fay zal mij dit nooit vergeven. Ik doe jou er ook pijn mee...' zei hij zacht. Daarom had hij er ook niet meer moeten zijn. Dan was het over geweest. Hij keek weer op naar haar en hij ademde langzaam in. Hij legde zijn hoofd nu wel wat tegen haar aan. 'Ik hou van je..' Fluisterde hij. Hij hield heel veel van haar, dat was juist waarom hij dit gedaan had.

Elvira Solore

"Jawel, nog steeds geeft ze heel erg veel om je, ze was hartstikke in paniek toen ze me wakker kwam maken." Fluisterde Elvira hem toe. HIj gaf aan dat hij met Faith had gezoend waardoor ze hem stomverbaasd aankeek. "Waarom met Faith?" Vroeg ze hem zacht, er waren zoveel vrouwen en dan pakte hij Faith...Ze voelde zijn hoofd tegen haar aan en hij fluisterde dat hij van haar hield.
"Ik ook van jou, Nathan... verlaat me alsjeblieft niet... ik wil je voor altijd bij me hebben." Fluisterde ze.

Nathan Gerono

'Ik weet het niet...' zei hij zacht. Hij dacht dat Fay echt wel klaar met hem was. Ze vroeg waarom het Faith was en hij ademde diep in. 'Ik probeerde eerst Carmen, maar ik kreeg het niet voor elkaar en toen kwam ik toevallig Faith tegen. Ze wilde oefenen met mijn gevoel en ik had er al zo ontzettend veel zin in, dat werd alleen maar sterker. Ik hield het niet vol...' zei hij zacht. Hij ademde diep in en hij sloot zijn ogen weer. Hij had het met haar gedaan als hij de kans had gehad, waarschijnlijk. Hij streek langs haar wang en nu zoende hij haar zacht. 'Ik weet het even allemaal niet meer....' Fluisterde hij daarna.

Elvira Solore

Hij wist het allemaal niet en begon te vertellen. Ze streelde zachtjes langs zijn wang. "Je was in de war, ik heb geen zin om hier boos om te worden, je weet het gewoon allemaal niet zo goed meer, maar ga voortaan naar een onbekende... ik wil geen ruzie in het kasteel." Fluisterde ze hem nu toe. Ze zoende hem liefdevol terug.
"Zolang je maar weet dat ik van je houd en ik je nooit kwijt wilt." Fluisterde ze liefdevol tegen hem.

Nathan Gerono


Ze werd er niet boos om, hij was in de war, maar hij moest voortaan naar een onbekende gaan. Ze wilde geen ruzie in het kasteel. 'Ik wil helemaal niet vreemdgaan..' zei hij zacht. 'Echt niet, ook niet bij een onbekende... Ik wil wachten...' zei hij zacht. Hij wist hoe vreselijk Elvira het zou vinden. Hij legde zijn hand in haar hals en hij zoende haar weer. ' Kom bij mij liggen...' zei hij daarna zacht tegen haar. Hij trok haar al voorzichtig iets meer tegen zich aan.

Elvira Solore

Hij vertelde dat hij het helemaal niet wilde, hij wilde wachten. "Oh, Nathan... wat lief..." Fluisterde ze hem toe en ze zoende hem terug, heel lief en zacht. Hij trok haar naar zich toe en wilde dat ze bij hem kwam liggen. Ze knikte daardoor even en kroop bij hem op het bed.
"Maar als je het echt niet meer volhoud is het beter als je het gewoon doet met iemand, ik wil niet dat je zo ver gaat, dat je jezelf pijn doet, dan is het beter op dit manier, dat denk ik echt..." Fluisterde ze tegen hem.

Nathan Gerono

'Nee, echt niet. Ik wil het niet doen en je mag dit ook niet zeggen, dan ga ik het als excuus gebruiken en dan zal ik het de rest van mijn leven blijven doen, dat mag niet...' zei hij zacht. Ze kroop bij hem in bed en hij ademde diep in, langzaam liet hij zijn hand over haar lichaam gaan. Het veranderde, dat kon hij zelfs voelen. Zacht drukte hij zijn lichaam tegen haar aan. Hij verlangde er zo erg naar. Hij pakte nu haar hand weer vast en hij liet die over zijn broek heen glijden, zelf aarzelde hij een beetje, maar zijn vingers gleden wel over haar kleding heen.

Elvira Solore

"Oké... ik wil het ook liever niet..." Fluisterde ze hem toe. Het was lief van hem dat hij het zo graag wilde proberen om het goed te doen. Zijn hand gleed over haar lichaam heen, dit vond ze al heerlijk, al was duidelijk te voelen dat haar buik wat groter aan het worden was... Haar hand werd op zijn broek gelegd en hij drukte zijn lichaam tegen haar aan.
"Voorzichtig..." Klonk haar stem bezorgd aangezien hij net nog zwaar gewond was. Ze streelde over zijn broek heen en zijn vingers gleden weer over haar kleding heen, ze vond het heerlijk, hier kon ze al van genieten.

Nathan Gerono

'Ik doe voorzichtig, maar ik kan niet wachten.' Fluisterde hij. Hij wist dat hij eigenlijk zo stil mogelijk moest liggen, maar hij had dit nodig en hij wilde ook echt niet meer langer wachten, dan zou hij weer helemaal doordraaien. Hij voelde de vingers over de stof van zijn broek glijden en daardoor kreunde hij zacht, nog wat onderzoekend raakte hij Elvira aan, dit was meer dan hij tot nu toe gedaan had bij haar. Hij wilde het wel een beetje proberen.

Elvira Solore

Hij kon niet wachten en daardoor glimlachte ze een klein beetje. Ze maakte zijn broek los en trok die een beetje naar beneden zodat ze hem kon strelen. Zijn handen gleden nog wat onderzoekend over haar lichaam, maar het was fijn, ze genoot er echt van en kreunde zachtjes door wat hij deed.

Nathan Gerono

Ze maakte zijn broek los en hij kreunde nu zacht, het voelde allemaal nogal heftig, maar het was wel fijn. Hij vond het lichaam van Elvira wel heel erg onwennig, hij vond dat wel een beetje lastig. Ze veranderde zo erg. Uiteindelijk wilde hij haar ook iets laten genieten en hij streelde haar over haar kleding heen, dat was nog wel redelijk te doen voor hem. Hij zoende haar even zachtjes, dit was toch wel heel erg fijn, zeker nu. Hij had het echt even nodig.

Elvira Solore

Ze bleef hem strelen en voelde wat hij met haar deed, ze kreunde even genietend en keek hem trots en verlangend aan. Dit was tenminste iets, ze was er wel blij mee, het was wel erg lekker en ze kreunde weer...
Hij zoende haar zacht en ze zoende hem lief maar verlangend terug terwijl ze hem steeds heftiger begon te verwennen met haar handen.

Nathan Gerono

Hij deed enorm zijn best om het ook goed te doen voor Elvira, dat verdiende ze nu echt wel, ze moest zo veel doorstaan met hem. Hij merkte wel dat het hem veel energie koste, maar hij vond het heel erg fijn. Hij kreunde zacht, ze werd steeds heftiger en daardoor maakte hij de zoen ook iets heftiger, hij kon er niets aan doen. Hij ademde diep in en hij kreunde nog eens, daarna bereikte hij zijn hoogtepunt al.

Elvira Solore

Hij werd zelf ook heftiger, maar ze vond de zoen ook echt heerlijk. Ze ging er heftig in mee en hij bereikte al heel erg snel zijn hoogtepunt en zij een paar seconden daarna. Ze kreunde genietend even en liet hem langzaam weer los. Ze keek naar hem met een glimlach.
"Ik ben trots op je." Ze drukte een kus op zijn wang en trok hem in haar armen met een glimlach.

Nathan Gerono

Ze liet hem langzaam los en hij hoorde dat ze trots op hem was, daardoor glimlachte hij een beetje. Hij had nu wel heel erg veel pijn, hij was kapot. 'Ik deed het graag, je bent zo lief voor mij,' fluisterde hij. Dit ging dus wel, dit was geen probleem voor hem en dit vond hij eigenlijk ook nog wel heel erg leuk om te doen. 'Zullen we even slapen?' vroeg hij heel zwak. Hij kon niet eens meer zijn kleding normaal aan of uit doen, hij zakte eigenlijk al weg.

Elvira Solore

"Natuurlijk ben ik lief voor je, ik doe er alles aan om je bij me te houden." Zei ze hem liefdevol. Hij vroeg haar zwakjes of ze zouden gaan slapen en ze knikte even. Hij zakte al meteen weg en zij zorgde ervoor dat hij goed lag en ze deed zijn kleding uit zodat hij fijn kon slapen. Daarna sloeg ze de deken om hun lichamen heen en kroop ze tegen hem aan. Ze hield hem voorzichtig in haar armen en staarde nog een tijdje bezorgd naar hem.

Nathan Gerono

Eerst sliep hij heel erg diep, maar later werd hij onrustig. Hij had heel veel pijn en hij draaide heen en weer, wat het eigenlijk alleen maar erger maakte. Het zweet liep op zijn gezicht en hij werd hijgend en wat in paniek wakker. Hij droomde dat Fay en Elvira naar hem schreeuwden. Hij deed iedereen pijn, ze wilden dat hij zichzelf nu echt afmaakte. Hij wist dat het niet de realiteit was, maar hij merkte wel dat hij echt flink in de war was.

Elvira Solore

Ze werd ongerust wakker, Nathan draaide heel erg heen en weer in zijn slaap en ze pakte hem zachtjes even vast in haar armen. Ze trok hem tegen haar aan en drukte haar lippen op zijn voorhoofd. "Rustig maar, lieverd... rustig maar... ik ben bij je, ik help je en ik bescherm je... het komt goed... we komen er wel uit." Fluisterde ze liefdevol tegen hem.

Nathan Gerono

De lieve woorden van Elvira drongen nu tot hem door en hij ademde diep in. ' We komen er niet uit... We moeten nog zo lang en het wordt alleen maar erger... We hebben ook nog eens de kans dat dit heel snel nog een keer gebeurd. Als je nu zwanger raakt kan dat vast nog eens gebeuren.' Fluisterde hij. Hij ademde trillend in, hij was echt flink overstuur door alles. 'Het spijt mij zo van alles, ik snap wel dat je boos op mij bent... Ik snap het ook van Fay...' Fluisterde hij.

Elvira SOlore

Hij dacht dat ze er niet uitkwamen, het zou alleen maar erger worden en het kon ook nog vaker gebeuren. "Nathan, lieverd, wanneer we er nu mee om kunnen gaan, kunnen we dat de volgende keer ook, we moeten niet opgeven, oké? We moeten doorzetten en dan zien we wel waar we belanden en hoe het uiteindelijk gaat." Glimlachte ze hem liefdevol toe.
"Ik ben helemaal niet boos, echt niet..." Vertelde ze hem heel zacht en ze streelde langs zijn wang met een glimlachje.
"We kunnen het wel, ik heb er vertrouwen in, ik heb ook vertrouwen in jou, lieverd."

Nathan Gerono

Als ze het nu konden, dan konden ze het een volgende keer ook. Dat was misschien wel waar, maar ze konden het deze keer ook niet, dus dat werkte dan niet echt. Ze had er vertrouwen in, ze had vertrouwen in hun. Hij ademde diep in en hij probeerde weer wat te kalmeren, die onrust was niet zo goed voor hem. 'Ik kan er niet tegen als jij pijn hebt en ongelukkig bent en dat ben je wel, door mij...' Fluisterde hij. Hij sloot zijn ogen en hij probeerde er maar niet al te veel over ja te denken.

Elvira Solore

Hij kon er niet tegen als ze pijn had en ongelukkig was, dat was ze wel door hem. "Nee, nu heb ik geen pijn en ben ik ook niet ongelukkig. Bovendien komt het allemaal echt niet door jou, maar doordat ik zwanger ben, daarom gaat het zo slecht." Legde ze zacht aan hem uit.