Medieval Times

Nathan Gerono

Ze zei een stuk strenger dat hij antwoord moest geven en hij voelde haar nagels in zijn kin. Misschien kwam het omdat hij vanaf het begin af aan was opgegroeid met het opvolgen van bevelen, maar het had nogal veel impact op hem. 'Ik weet het niet, waarschijnlijk niet,' zei hij eerlijk tegen haar. Waarschijnlijk kwam hij niet eens in slaap omdat hij alleen maar aan Elvira dacht en hij zich enorm schuldig voelde.

Koning Stephen Lahero

Hij glimlachte door haar lieve woorden en hij knuffelde haar stevig, hij bleef haar even vasthouden en hij sloot zijn ogen. 'Ik ben je dankbaar voor alles. Ik had nooit gedacht nog zo veel liefde van familie te kunnen voelen, maar door jou heb ik dat nu wel,' fluisterde hij. Hij liet haar weer los en hij dronk zijn thee op, hij zou zo terug gaan naar Rysha, dan kon Aurora ook naar Lucius toe, die zou zo wel klaar zijn met werken, waarschijnlijk.

Maleficent

Hij zei eerlijk dat hij het niet wist en dat hij waarschijnlijk niet kon slapen. "Jammer voor jou, je hebt al van het bad genoten dus je blijft ook bij mij slapen, ik verbied je om weg te glippen en naar haar toe te gaan." Die betovering kwam toch nog behoorlijk goed van pas. Ze liep nu van hem weg en ging in bed liggen.


Aurora Legos

Ze werd door hem geknuffeld en daarna zei hij dat hij haar dankbaar was voor alles, hij had nooit gedacht zoveel liefde te voelen van familie, maar door haar had hij dat nu wel.
"Dat is lief van je... ik doe heel erg hard mijn best, Stephen, echt... maar alleen omdat je het ook meer dan waard bent." Zei ze hem. Ze werd door hem losgelaten en hij dronk zijn thee op.
"Slaap lekker, Stephen." Zei ze hem glimlachend.

Nathan Gerono

Door wat ze zei knikte hij langzaam. Het was logisch, hij zou bij haar blijven, hij vond het helemaal niet zo heel gek. Ze liep weg en ze ging in bed liggen, hij volgde haar en hij ging zelf ook liggen. Net als de vorige avond staarde hij naar het plafond, hij zou waarschijnlijk niet snel in slaap kunnen komen, maar hij hoopte dat hij toch een klein beetje rust kreeg.

Koning Stephen Lahero

Hij glimlachte even door haar oprechte woorden, het deed hem goed. Hij kreeg van Aurora zo veel steun en liefde, ze maakte een hoop dat Lucius fout deed goed, maar nog steeds deed het hem heel veel pijn dat Lucius hem zo behandelde. Hij probeerde het maar te negeren. 'Jij ook, mama,' zei hij glimlachend tegen haar. Hij gaf haar kort een kus op haar wang en daarna ging hij terug naar Rysha. Hij opende de deur van hun slaapkamer en hij stapte naar binnen.

Maleficent

Hij knikte, hij leek het logisch te vinden. Hij kwam bij haar liggen en staarde maar wat naar het plafond. Ze ging tegen hem aanliggen, haar hoofd tegen zijn borst aan en ze viel in een diepe slaap, nadat haar lippen nog even zachtjes van elkaar bewogen. Ze sprak nog een betovering uit, dit keer eentje die Nathan wel zou laten slapen, maar hem de meest verschrikkelijke nachtmerries zou geven over haar en over Elvira.

Nathan Gerono

Ze kwam tegen hem aanliggen en hij sloeg bijna automatisch zijn arm om haar heen, hij had niet door wat ze deed, misschien maar goed ook. Hij zakte in slaap, hij was eigenlijk heel blij, nu zou hij rust krijgen. Tot het dromen eenmaal begon, zijn borstkas ging heftig op en neer en al snel stond het zweet op zijn voorhoofd. Zijn hele gezicht was vertrokken en hij was duidelijk in paniek, de nachtmerries waren verschrikkelijk en hij leek niet eens wakker te kunnen worden.

Aurora Legos

Ze voelde zich echt intens gelukkig toen hij haar ook welterusten wenste en haar mama noemde, het voelde echt heel erg goed, het was ontzettend fijn. Ze wachtte even tot hij weg was en daarna stond ze zelf ook op, ze liep langzaam naar de werkkamer van Lucius en klopte daar zacht aan op de deur.


Rysha Volantis

Ze sliep heerlijk, heel rustig en heel erg diep eigenlijk. De jonge vrouw was prachtig en nog zo onschuldig... Ze had een vage glimlach rond haar lippen staan en lag op haar zij te slapen toen Stephen binnen kwam.


Maleficent

Ze kreeg een grijns rond haar lippen toen ze doorkreeg dat zijn nachtmerries begonnen, hij zou pas tegen de ochtend hieruit wakker worden. Ze maakte zich van hem los en ging een stukje bij hem vandaan liggen, zo sliep ze weer langzaam verder.

Lucius Legos

Hij zat nog te werken, het was misschien wel laat, maar hij werkte het liefste altijd. Het was meestal Aurora die er voor zorgde dat hij nog iets van een normaal ritme had, want in de tijd dat Aurora er niet geweest was, had hij echt niets anders gedaan dan werken en slapen. Er werd op de deur geklopt en daardoor keek hij kort op van zijn werk. 'Binnen,' zei hij daarna, terwijl hij gewoon verder ging.

Koning Stephen Lahero

Hij staarde even naar Rysha, hij glimlachte een beetje en hij besloot haar toch maar gewoon te laten slapen, ondanks dat hij gezegd had dat hij haar wel wakker zou maken. Ze lag zo lief, hij wilde haar niet wakker maken met het risico dat ze niet meer in slaap zou kunnen komen. Hij maakte zijn overhemd los, hij legde zijn zwaard aan de kant en daarna trok hij zijn broek uit, ondanks dat het nu in het Noorden mooi weer was, was het hier nog steeds een stuk warmer.

Nathan Gerono

Hij werd wakker toen de zon op kwam hij was volledig bezweet en ook duidelijk in paniek. Hij wilde weg, hij wilde naar Elvira toe, maar hij kon nergens heen. Hij kon niet anders dan in bed blijven liggen, bij haar in de buurt blijven. Hij trilde helemaal en hij kneep zijn ogen dicht om de controle terug te vinden, normaal had hij daar niet zo veel moeite mee, maar nachtmerries vond hij echt afschuwelijk, daar kon hij niet goed tegen.

Aurora Legos

Ze mocht binnenkomen van Lucius, langzaam opende ze de deur. "Hé." Zei ze met een glimlach tegen hem. Ze kwam naar hem toe en ging achter hem staan, ze masseerde zachtjes zijn schouders. "Wordt het niet eens tijd om te stoppen met werken? Dan gaan we lekker samen naar bed." Stelde ze nu aan hem voor.


Rysha Volantis

Ze werd toch langzaam wakker en ze knipperde met haar ogen. "Waarom maakte je me niet even wakker?" Vroeg ze slaperig aan Stephen. Haar ogen kreeg ze nog niet eens helemaal open, aan alles was te zien dat ze heel erg moe was en dat ze op het punt stond om weer in slaap te vallen.
"Was het fijn?" Vroeg ze hem nog zacht.


Maleficent

Ze ontwaakte langzaam en keek naast haar, naar Stephen, hij trilde en kneep zijn ogen dicht.
"Ga maar naar beneden, ik wil dat je haar vertelt wat wij gisteren allemaal gedaan hebben, maak haar jaloers." Zei Maleficent nu. Ze draaide zich zelf weer om zodat ze weer even verder kon slapen.

Lucius Legos

Door de glimlach van Aurora glimlachte hij zelf ook, ze had toch wel een positief effect op hem. Ze ging achter hem staan, hij ontspande duidelijk door de massage die ze hem gaf, het voelde heerlijk, zeker als hij de hele dag zat. Ze vroeg of het niet eens tijd was om te stoppen met werken, dan gingen ze samen naar bed. 'Oké,' zei hij zacht. Hij had nog wel wat te doen, maar dit kon allemaal wel wachten tot morgen. Hij kwam overeind en hij keek haar kort aan, daarna schoof hij zijn stoel aan.

Koning Stephen Lahero

'Je sliep zo lief,' zei hij glimlachend tegen haar. 'Het was fijn, ga maar weer lekker slapen,' zei hij daarna. Hij kwam bij haar liggen en hij sloeg zijn arm wat om haar heen, waarschijnlijk zou ze zo weer in slaap vallen en dat was alleen maar goed, het was belangrijk dat ze voldoende rust nam en niet wakker bleef voor hem.

Nathan Gerono

Door wat ze zei ademde hij trillend in, hij knikte en hij trok zijn kleding aan, nog steeds voelde hij zich hetzelfde. Hij was in paniek en hij voelde zich afschuwelijk. Hij liep langzaam naar Elvira toe, duidelijk met tegenzin, maar hij moest wel ,hij moest het vertellen, hij had gewoon geen keuze.

Aurora Legos

Hij glimlachte ook naar haar en ontspande toen ze zijn schouders begon te masseren. Daarna zei hij zacht dat hij met haar mee ging, hij kwam overeind en ze keek hem met een glimlach aan. Ze drukte een kus op zijn wang en pakte daarna zijn hand vast om met hem naar hun slaapkamer te lopen.


Rysha Volantis

Hij had het niet gedaan omdat ze zo lief sliep. "Ik wil er voor je zijn..." Mompelde ze half slaperig tegen hem. Hij kwam bij haar liggen en sloeg zijn arm om haar heen. Het was fijn zei hij, ze mompelde nog even zacht nog wat en daarna viel ze in slaap tegen zijn borst aan.


Elvira Solore

Ze kreeg het langzaamaan wat koud, haar spieren werkten niet goed meer mee omdat ze verder vrij weinig deed, alleen maar daar hangen, in de ochtend ging de deur weer open, ze keek naar Nathan. Hij zag er heel slecht uit.
"Gaat het wel met je? Nathan? Wat doet ze met je?" Vroeg ze hem zacht en heel erg bezorgd.

Nathan Gerono

Ze vroeg bezorgd aan hem of het wel ging, ze wilde weten wat ze met hem deed. Maar hij was niet hier om die vragen te beantwoorden. 'Ik heb gisteren met haar buiten gereden, we zijn op mooie plekken geweest... daarna ben ik met haar in bad gegaan, ik heb het met haar gedaan en ik heb bij haar in bed geslapen...' noemde hij op. Zijn ademhaling versnelde alleen nog maar meer, hij wilde weg, hij wilde alleen zijn, hij had echt rust nodig, maar dat ging allemaal niet en daardoor raakte hij steeds iets meer in de war.

Koning Stephen Lahero

'Dat weet ik, maar als ik je nodig heb, maak ik je wakker,' zei hij glimlachend tegen haar. Ze mompelde nog iets maar ze zakte eigenlijk meteen in slaap en daardoor glimlachte hij nog meer. Ze zag er echt heel erg lief uit zo. Hij sloot zijn ogen ook, maar hij viel zelf toch niet zo makkelijk in slaap, daarvoor had hij gewoon te veel in zijn hoofd. Na een tijdje was hij zo moe dat hij zelf ook sliep, wel redelijk rustig.

Lucius Legos

Hij voelde haar lippen op zijn wang en daarna werd hij meegenomen naar de slaapkamer. Het was al best wel laat, maar echt heel erg vermoeid was hij gelukkig niet. Hij hield het makkelijk vol om zo lang door te werken, waarschijnlijk omdat hij gewoon niet anders gewend was. 'Ik dacht dat jij wel al zou slapen,' zei hij zacht tegen haar.

Elvira Solore

Hij vertelde wat hij gisteren allemaal gedaan had. "Waarom moet je me dat vertellen, ik weet dat je het moet doen, dat ze je tot die dingen dwingt." Zei Elvira zachtjes tegen hem. "Wordt eerst eens rustig, lieve Nathan... Sst... kalmeer een beetje, rustig maar..." Fluisterde ze naar hem.


Aurora Legos

Hij zei haar zacht dat hij dacht dat ze al in bed zou liggen. "Nee, ik was in de bibliotheek, Stephen kwam ook nog even bij me langs, ik heb met hem gepraat." Zei ze allemaal heel eerlijk tegen Lucius. Ze begon haar kleding uit te trekken en kroop daarna in bed.

Nathan Gerono

Hij moest rustig worden en kalmeren, maar dat ging niet meer. Hij legde zijn hoofd tegen haar aan en hij sloot zijn ogen, hij was zo in de war dat hij niet eens echt doorhad wat er allemaal gebeurde, wat ze met hem deed. Hij was hartstikke bleek en hij wilde nu alleen nog maar bij Elvira zijn, maar dat zou waarschijnlijk toch niet kunnen. Hij moest zo vast weer iets doen, of weg, hij wist het niet, hij had geen idee wat er zou gaan komen.

Lucius Legos

Door wat ze zei keek hij haar even doordringend aan. 'Wat heb je allemaal besproken?' vroeg hij nu. Het was bijna bevelend, maar hij bedoelde het niet eens echt verkeerd, hij was gewoon benieuwd. Hij was benieuwd naar wat Stephen gezegd had en naar de reactie van Aurora daarop, hij wist dat hij duidelijk had gemaakt dat hij Stephen niet meer hoefde te zien, dus was het ook wel logisch dat hij wel naar zijn moeder was gegaan.

Elvira Solore

Hij zei niets, maar legde alleen zijn hoofd tegen haar aan. Ze legde haar hoofd tegen die van hem, ze vond het verschrikkelijk dat ze hem niet kon aanraken, haar armen om hem heen kon slaan, ze trilde lichtelijk omdat ze het zo koud had. Ze drukte zacht haar lippen in zijn haren.
"Het komt allemaal goed, Nathan... probeer rustig te zijn, rustig te blijven, alleen zo kun je er doorheen komen... rustig..." Fluisterde ze kalmerend.


Aurora Legos

Hij wilde van haar weten wat ze allemaal besproken hadden. "hij heeft het besluit genomen om hier Rysha als zijn vrouw te zien en daar Fay. Hij wilt twee levens leiden en die van elkaar gescheiden houden." Legde Aurora aan hem uit en ze keek hem eventjes aan.
"Kom je bij me liggen?" Vroeg ze nu.

Nathan Gerono

Ze zei dat het allemaal goed kwam, hij moest proberen rustig te zijn en rustig te blijven, alleen dan kon hij hier doorheen komen. Hij knikte langzaam, maar hij leek echt geen woord meer over zijn lippen te kunnen krijgen. Hij voelde de tranen in zijn ogen branden, maar hij stond alleen maar dicht tegen haar aan, zijn lichaam trilde nog steeds. Hij was uitgeput, maar doordat hij zo onrustig was verbruikte hij alleen nog maar meer energie. Hij wist gewoon niet wat hij moest doen.

Lucius Legos

Ze vertelde wat Stephen verteld had en hij knikte langzaam. Hij was hier redelijk tevreden mee, meer kon hij waarschijnlijk ook niet verwachten. Ze vroeg of hij bij haar kwam liggen en hij knikte langzaam, hij trok zijn kleding uit en hij ging daarna naast haar in bed liggen. Hij was duidelijk nog aan het nadenken over alles, hij was stil en hij staarde een beetje voor zich uit. Hij was wel rustig, hij was er toch blij mee dat Stephen dit besloten had en dat hij dus blijkbaar voor elkaar had gekregen wat hij wilde, Stephen zou voorlopig toch nog hier blijven en hij moest regelmatig terugkomen, dus zo slecht was dit niet.

Elvira Solore

Hij knikte alleen maar. "Wat heeft ze met je gedaan, lieverd, wat is er gebeurd waardoor je zo van slag bent?" Wilde ze graag van hem weten. Ze probeerde met haar hoofd wat langs de zijne te strelen om hem wat meer gerust te stellen, maar dat viel niet echt mee.


Aurora Legos

Hij knikte alleen, verder zei hij helemaal niets, hij kwam naast haar liggen maar bleef zwijgen, ze keek hierdoor naar hem. "Ben je er blij mee, of totaal niet?" Vroeg ze nu aan hem. Ze wilde graag dat hij er wat over zei, dat ze wist hoe hij erover dacht.

Nathan Gerono

Ze wilde weten waarom hij zo van slag was, daardoor ademde hij trillend in. 'Nachtmerries,' zei hij alleen maar, zelfs dat koste hem enorm veel moeite. Dit was niet goed, dit was helemaal niet goed. Wat ging ze allemaal met hun doen? Hij kneep zijn ogen weer dicht, maar meteen dacht hij weer aan wat hij allemaal gedroomd had, dus direct opende hij zijn ogen weer en ademde hij gehaast in en uit. Het was lang geleden dat hij zich zo slecht gevoeld had.

Lucius Legos

Ze wilde weten of hij er blij mee was of totaal niet, daardoor keek hij even opzij naar hem. 'Jawel, ik ben er best tevreden mee. Ik denk dat dit het beste is dat ik had kunnen verwachten,' zei hij tegen haar. Wat er daar gebeurde, boeide hem ook niet zo heel erg veel. Hij was er wel blij mee. 'Ben jij er blij mee?' kaatste hij de vraag nu terug, hij was benieuwd wat Aurora er van vond, welk antwoord ze zou geven.

Elvira Solore

Hij gaf aan dat dit kwam door nachtmerries. "Arme schat..." Fluisterde ze. "Wil je me vertellen wat er precies gebeurde, misschien kan ik je wat gerust stellen, want het is niet nodig dat je je zo slecht voelt, echt niet..." Gaf ze zachtjes aan.


Aurora Legos

Hij gaf aan dat hij er wel tevreden mee was, dat dit het beste was dat hij had kunnen verwachten, hierdoor knikte Aurora even. "Dat denk ik ook." Gaf ze zacht aan. daarna vroeg hij hetzelfde aan haar.
"Ja, ik denk dat ze er zo allemaal mee kunnen leven." Gaf ze met een knikje aan.

Nathan Gerono

'Dat kan ik niet,' fluisterde hij, hij kon er niets over vertellen, het lukte hem gewoon niet. 'Ik voel mij wel slecht, ik heb jou pijn gedaan,' fluisterde hij. Hij nam wat afstand van haar en hij ademde trillend in. 'Het spijt mij,' fluisterde hij. Hij streek weer langs haar gezicht en hij zoende haar kort, daarna nam hij weer met moeite afstand. Het was beter als hij zich er bij neer legde dat dit zwaar werd en dat hij niet te veel op haar steunde.

Lucius Legos

'Dat denk ik ook,' zei hij zacht. Hij pakte haar hand vast en hij glimlachte een beetje naar haar. Hij drukte zacht zijn lippen op die van haar, hij deed nog steeds echt zijn best voor Aurora, maar het koste hem moeite, vooral als hij het gevoel had dat het allemaal toch niets uitmaakte.

Elvira Solore

Hij kon het niet vertellen. Hij voelde zich slecht omdat hij haar had pijn gedaan. "Sst, lieverd... je doet me geen pijn, Maleficent laat je mij pijn doen, daar kan jij niets aan doen, echt niet." Vertelde ze hem doordringend. Het speet hem en hij streelde langs haar wang, daarna zoende hij haar weer, ze zoende hem zachtjes terug.


Aurora Legos

Hij dacht dat ze gelijk had en ze voelde zacht zijn lippen op de hare, ze zoende hem eventjes. Daarna kroop ze tegen hem aan.
"Welterusten, Lucius, ik hou van je." Glimlachte ze hem toe. Ze sloot haar ogen en viel zo langzaam in slaap.


Faith Lahero

Ze had te horen gekregen dat er nu een jongen op het kasteel logeerde, ze kende hem nog niet, maar hij was waarschijnlijk van haar leeftijd, bovendien had ze er echt geen zin meer in om met haar grote zus te spelen, dat verveelde ook een keertje. Ze klopte aan op zijn slaapkamerdeur, heel erg nieuwsgierig.

Nathan Gerono

Het klopte volgens hem niet, hij wilde dit toch zelf ook? Hij vond het toch fijn? Dan was het zijn schuld. Hij voelde de tranen in zijn ogen branden, maar hij wilde het alleen maar wegstoppen. 'Ik moet terug,' zei hij zacht. Hij was bang dat hij de volle laag zou krijgen als hij hier te lang bleef, hij had verteld wat hij moest vertellen en nu moest hij terug.

Killian Fullbright

Hij had zijn vader en moeder alleen gelaten, maar hij verveelde zich wel, hij zat maar wat te leren, maar dat was ook niet zo boeiend. Opeens werd er op de deur geklopt en daardoor keek hij op. 'Kom maar binnen hoor,' zei hij vriendelijk, hij vond het alleen maar leuk als er mensen kwamen, wie dat ook was. Hij vond eigenlijk alles wel leuk.

Lucius Legos

Ze zei dat ze van hem hield en daarna viel ze in slaap, hij lag nog wakker. Misschien kwam het omdat hij zo lang door had gewerkt, nu kon hij niet echt slapen. Hij keek naar Aurora, ze was prachtig, echt prachtig. Hij bleef nog een tijd wakker liggen en daarna kwam hij overeind uit bed, hij kon toch niet slapen. Hij wreef even langs zijn gezicht, daarna trok hij wat kleren aan en liep hij weg. Hij ging wel gewoon werken, dat was een beter idee.

Elvira Solore

Ze vond het vreselijk dat ze zag dat hij er zoveel moeite mee had, het deed echt pijn en het was ook echt niet nodig... Daarna zei hij ineens dat hij terug moest. Ze had veel liever dat hij bleef...
Toen Nathan op de gang was, stond Maleficent ineens weer voor hem. "Ze zag er niet echt jaloers uit, vond jij van wel?" Vroeg ze hem scherp, zonder ook maar rekening te houden met zijn gevoelens.


Faith Lahero

Ze mocht binnenkomen van de jongen. Daardoor deed ze snel de deur open en keek ze naar hem. "Hoi!" Klonk haar stem vrolijk. "Ik was even benieuwd wie je was en ik wilde even kennis maken." Grijnsde ze hem toe. "Mijn naam is Faith, de prinses hier." Gaf ze vrolijk aan.

Nathan Gerono

Door wat Maleficent tegen hem zei slikte hij moeizaam. 'Sorry, ik heb verteld wat we gedaan hebben, zoals je vroeg...' zei hij zacht. Hoewel hij het gisteren nog best leuk had gevonden, had hij nu het gevoel dat hij helemaal gek werd. 'Ik weet niet wat ik anders had moeten doen,' zei hij, nog zachter. Hij was niet zo makkelijk te breken, maar het was duidelijk dat hij hier heel veel moeite mee had.

Killian Fullbright

De deur ging open en hij zag Faith staan. hij wist heel goed wie ze was, al had hij haar nog niet echt gesproken. 'Dat kan,' zei hij grijnzend. Hij stak zijn hand uit. 'Aangenaam kennis te maken, Faith, mijn naam is Killian,' zei hij. Hij sprak automatisch netjes, hij was zo opgevoed en het was nogal normaal, maar dat vond Faith waarschijnlijk ook. 'Ben jij je ook al zo aan het vervelen?' vroeg hij daarna aan haar.

Maleficent

"Het is je eigen schuld, nu moet je haar straffen omdat het je niet gelukt is." vertelde ze hem nu streng. "Pak een zweep en sla haar tot ze bloedt, laat haar gillen." Gaf ze met een gemene grijns aan. "Daarna kom je weer naar mij toe." Beval ze hem, ze verdween daarna weer en liet hem alleen op de gang achter.


Faith Fuego

Hij stak zijn hand uit en ze schudde die stevig. Hij heette Killian, ze glimlachte naar hem en liet daarna zijn hand weer los. Hij vroeg haar of ze zich ook zo aan het vervelen was en ze knikte. "Ja, echt stierlijk." Ze rolde wat overdreven met haar ogen. "Kom, zullen we naar buiten gaan?" Wilde ze van hem weten.

Nathan Gerono

Hij wilde iets zeggen, maar ze was al weer weg. Hij klemde zijn kaken op elkaar en hij liep terug, hij keek Elvira even aan en hij ademde trillend in. Hij pakte een zweep, het ging alsof hij dit al heel vaak gedaan had. Hij gleed er heel zachtjes met zijn vingers overheen en daarna keek hij haar weer aan. Hij wilde zeggen dat het hem speet, dat hij dit niet wilde, maar hij kon niets meer zeggen. Misschien was het beter als hij gewoon stil bleef. Hij ademde diep in, hij kon niet niets doen, daarom haalde hij uit.

Killian Fullbright

Ze verveelde zich heel erg en daarna stelde ze voor om naar buiten te gaan. Hij knikte meteen en hij kwam overeind. 'Ja, laten we maar gaan, alles beter dan hier binnen zitten,' zei hij grijnzend. Hij liep dus ook meteen naar de deur, dit vond hij wel leuk.