Medieval Times

Koning Stephen Lahero


Hij ademde diep in, hij wist niet precies wat het vandaag was, maar het leek wel alsof hij last had van teveel hormonen. Hij kon er geen genoeg van krijgen. Ze zei dat het vandaag wel een uitzondering was, daardoor keek hij haar even grijnzend aan. 'Waarom? Je vindt het zelf toch ook fijn?' Vroeg hij plagend. Zijn handen gleden weer over haar lichaam heen en hij zoende haar verlangend. Hij voelde zo veel verschillende dingen en met dit gevoel kon hij tenminste iets doen. Hierin kon hij zich wel laten gaan en hier kon hij wel aan toegeven. Misschien was dat het wel gewoon. Eindelijk had hij iets waar hij zich aan toe mocht geven en wat voldoening gaf, ook al was hij opzoek naar iets anders. 

Fay Fuego

"Omdat jij de koning bent en er dingen van je verwacht worden." Zei ze tegen hem. "Ik vind het heel erg fijn..." Fluisterde ze daarna zachtjes. Het was zo fijn allemaal, ze had zijn hele lichaam ingezeept en drukte de zeep nu plagend in zijn handen en keek hem lichtelijk uitdagend aan na de verlangende zoen die hij haar gaf. Ze voelde zich echt heel erg jong op dit moment, onbezorgd...

Koning Stephen Lahero


'Dat weet ik ook wel,' zei hij grijnzend tegen haar. 'Maar we kunnen het ook gewoon tussendoor doen... In de avond, ochtend...' Noemde hij op. 'Dan kan ik verder heel geconcentreerd mijn werk doen...' Voegde hij er aan toe. Hij kreeg de zeep in zijn handen gedrukt en hij begon haar langzaam in te zepen, hij nam er echt alle tijd voor. 'Ik heb gewoon heel veel zin in je, geloof ik...' Zei hij met een grijnsje op zijn gezicht. Hij zoende haar weer zacht en hij legde de zeep na een tijdje aan de kant. 

Fay Fuego

Ze konden het tussendoor doen, in de avond, de ochtend, dan kon hij verder heel geconcentreerd zijn werk doen. "Dat kan inderdaad, maar wat nu als het een keer een dagje niet kan? Accepteer je dat?" Vroeg ze nu aan hem. Hij begon haar in te zepen en ze sloot haar ogen en genoot van wat hij deed. Hij had gewoon heel veel zin in haar, geloofde hij.
"Gelukkig heb ik ook onwijs veel zin in jou." Kreunde ze.

Koning Stephen Lahero

Door haar vraag bleef hij even stil. 'Euh, dat kan ik nu nog niet zeggen... dat hangt van de dag af...' zei hij uiteindelijk maar. Hij wilde daar ook niet te veel over nadenken. Hij grijnsde even door haar kreunende woorden en hij pakte haar gezicht vast, hij zoende haar heftig. Hij was wat onstuimig, maar het was nog niet heel erg, hij wilde het gewoon graag, daarom deed hij zo.

Fay Fuego

Dat kon hij nog niet zeggen, dat hing van de dag af, zei hij. Ze knikte even, maar hij begreep nu waarschijnlijk wel wat ze bedoelde en dat was alles wat ze aan wilde geven. Ze werd weer heftig door hem gezoend en ze gleed met haar handen over zijn borst heen en drukte ook haar lichaam stevig tegen hem aan. Hij kon dit zo heerlijk.

Koning Stephen Lahero

Ze leek wel tevreden te zijn met zijn antwoord en daar was hij blij om, maar het liet hem wel nadenken. Ze hadden die regel eerder natuurlijk niet voor niets verzonnen. Hij had nu gewoon het gevoel dat hij dit nodig had, zo bleef hij heel erg rustig en kon hij ergens zijn gevoel in kwijt. Dat was ook belangrijk, hij wilde niet dat hij mensen iets aan ging doen, dan deed hij dit liever iets vaker. Dat begreep Fay vast ook wel, maar hij wilde het niet zo uitleggen. Hij voelde haar warme lichaam stevig tegen zich aan en daardoor kreunde hij zacht.

Verena Stratton
Ze moest zich er niet druk om maken. Dat was makkelijk praten voor iemand die wel een relatie en compleet gezinnetje had. Die altijd bij anderen kon aankloppen als er problemen zijn. Zelf durfde ze niet zo maar anderen lastig te vallen met haar problemen. Hoe lang was ze nou al op zoek geweest naar de man van haar dromen? Dan vond ze het niet zo gek dat ze stiekem gehoopt had dat iemand anders haar zou komen redden uit de klauwen van de slechterik. Niet dat ze dit expres had gedaan, of dat ze niet blij was dat Duke haar was komen halen. Ze was zeker blij nu weg te zijn van die nare plek. Maar er was gewoon niemand anders geweest die vond dat ze belangrijk genoeg was geweest om te kijken of er iets mis was. Stil liet ze een paar tranen over haar wang glijden. Na een tijdje liet Duke het paard stappen. Ze snapte wel waarom. Waarom haast maken als het ook rustiger kon? Zeker voor het dier.

Fay Fuego

Dit keer was het wel wat rustiger gegaan dan net, maar ze genoot er net zo erg van, het was heerlijk met Stephen, met alles, ze hadden het zo fijn samen. Ze wilde echt niet aan alle nare momenten denken die ze hadden meegemaakt, het nu telde.
"Oké, welke plek nog meer?" Vroeg ze hem naderhand plagend en ze keek hem met een vrolijke blik in haar ogen aan, ze drukte een kus op zijn voorhoofd.

Ik heb voor Duke nog getikt, staat ergens terug.

Koning Stephen Lahero

Door wat ze vroeg grijnsde hij even. 'Zeg jij het maar,' plaagde hij haar een beetje. Hij trok zijn kleding aan en hij haalde een hand door zijn haren heen. 'Zullen we een wandeling maken in de zon? Het is prachtig weer...' stelde hij voor. Hij wist dat hij nog wel met Lucius zou moeten praten, maar hij had er nu nog niet zo veel zin in. Hij wilde nu gewoon samen met haar zijn, dat beviel hem wel. Als hij toch niet ging werken konden ze ook wel naar buiten.

Fay Fuego

Zij mocht het zeggen van hem. Hij trok zijn kleding weer aan en vroeg daarna om een wandeling in de zon te maken, want het was prachtig weer. "Ja, heel erg graag, dat lijkt me heerlijk." Vertelde ze hem met een brede glimlach. Ze trok een dunne en luchtige jurk aan die haar paste als een tweede huidje, ook deed ze een kettinkje om en vlocht ze haar haren in. Ze was veel netter geworden en gedroeg zich echt als een potentiële koningin.

Koning Stephen Lahero

Het leek haar heerlijk, daardoor glimlachte hij even. 'Vragen we Chayenne en Faith mee?' stelde hij voor. Hij had zijn dochters al even niet gezien, omdat hij ze vooral niet wilde laten zien dat hij zich niet goed voelde. Ze merkten daar veel te veel van en hij wilde het ze besparen. Ze trok een dunne jurk aan en daarna deed ze een kettinkje om en vlocht ze haar haren in. Hij liep naar haar toe en hij pakte haar gezicht vast. 'Ik ben trots op je,' fluisterde hij, hij zoende haar daarna zacht en vol liefde.

Elvira Solore

Hij hield niet van de dingen die standaard waren, hij vond al snel iets saai, het moest voor hem uitdagend blijven. Ze pakte hem daardoor bij zijn keel en drukte hem tegen de muur, ze keek hem doordringend aan, daarna zoende ze hem heftig. Ze keek hem daarna met twinkelende ogen aan en liep verder alsof er net niets gebeurd was. Stephen vertrouwde mensen amper en al helemaal niet als ze niet beleefd wat. “Wat heeft dat nu met elkaar te maken? Iemand kan nog zo beleefd zijn, maar ongelooflijk achterbaks.” Ze begreep echt niets van deze koning.


Kayton Erogate

Hij grijnsde haar toe. “We zien wel hoe het loopt met Lucius.” Gaf hij aan, hij leunde nu tegen Carmen aan met een glimlach. Ze wilde weten of het al beter ging nu, hij knikte hierdoor. “Ja, ik voel me eindelijk weer lekker warm, wat zorg je ook weer goed voor me.” Hij gaf haar een knipoog.


Koningin Esmeralda Fullbright

Killian kwam naast haar zitten en ze spoorde het paard aan dat deftig wegstapte. Killian wilde weten waar ze heen gingen. Ze keek hem hierdoor even aan. “Waarheen jij wilt, jongen.” Glimlachte ze hem liefdevol toe. “We kunnen ook gewoon een rondje maken, maar als je echt ergens heen wilt, dan gaan we daar even heen.” Vertelde ze.


Fay Fuego

Hij vroeg of ze Chayenne en Faith mee zouden vragen, ze knikte daardoor even. "Ja, dat lijkt me heel erg fijn, Faith gaat eindelijk een beetje vooruit met leren." Zei ze nu tegen hem met een glimlach. Stephen pakte haar gezicht vast en zei dat hij trots op haar was, niet begrijpend keek ze hem aan. "Hoezo?" Vroeg ze mompelend en daarna ging ze mee in de zoen.

Duke Samira

Hij ademde diep in en uit. ‘Ik ben al een paar uur onder weg…’ zei hij nu tegen haar, zodat ze begreep waarom hij even rustig aan deed. Hij was gewoon doodmoe. ‘Zullen we anders even ergens overnachten en daarna in één keer terug rijden?’ stelde hij voor. Ze kon zelf waarschijnlijk ook wel een goed bed gebruiken en hij verging van de honger en de dorst. Hij was in één keer hier naar toe gereden omdat hij haar snel had willen vinden, maar hij kon toch beter even wat rusten tussendoor.

Nathan Gerono

Hij werd opeens bij zijn keel gegrepen en tegen de muur gedrukt. Hij werd heftig gezoend en hij ging er wat gretig in mee, hij vond dit echt heerlijk. Ze liep daarna weer door alsof er niets aan de hand was, hij liep grijnzend met haar mee. ‘Dat is ook zo, maar als je én niet te vertrouwen bent én heel onbeleefd, kan je oprotten, ben ik bang…’ zei hij tegen haar. ‘Laat het maar gewoon zitten, je moet gewoon doen wat hij wil, je van je beste kant laten zien en dan accepteert hij het wel, het is best een goede gozer…’ zei hij tegen haar.

Koning Stephen Lahero

‘Gelukkig,’ zei hij tegen haar, hij was blij dat ze vooruitging, hoewel hij het al goed vond dat ze haar best deed. Ze vroeg waarom hij trots was, waardoor hij even grijnsde. ‘Je doet zo je best, daar ben ik trots op. Kijk eens hoe je er uit ziet, wat je doet… Had je dat ooit gedacht?’ vroeg hij, lichtelijk plagend. Daarna nam hij afstand en pakte hij haar hand vast. ‘Zullen we maar naar buiten gaan dan?’ vroeg hij glimlachend.

Elvira Solore

Het beviel hem wel, want hij liep grijnzend met haar mee. Dit vond ze zelf ook leuk. "Ik ben wél te vertrouwen, anders had ik toch allang al jouw keel doorgesneden, een buit ingepakt en weggegaan?" Ze begreep dit moeilijke gedoe echt niet. Ze moest gewoon doen wat Stephen wilde, zich van haar beste kant laten zien en dan accepteerde hij het wel.
Ze snoof even. "Dat kan ik echt niet." Klonk haar stem klagend, ze kon niet iemand pleasen zonder dat ze het zelf echt wilde...


Fay Fuego

Hij was trots omdat ze zo goed haar best deed, ze keek naar haar jurk en daarna weer naar Stephen. "Ik heb er niet echt over nagedacht, nee." Zei ze hem met een glimlachje. "Ik wilde het gewoon graag en nu voelt het wel gewoon eigenlijk." Legde ze aan Stephen uit. Hij pakte haar hand en vroeg of ze naar buiten gingen, ze knikte hierdoor even en liep met hem mee.


Layka Samira

Ze zat achter het bureau op hun kamer, een pen trilde in haar handen en op de grond lagen overal propjes papier, ze had tranen in haar ogen en steunde met haar hoofd tegen een hand aan. Alles zat ook nog eens onder de inkt, hoe goed ze het ook probeerde, ze kreeg het gewoon niet voor elkaar om ook maar één normaal woord op papier te krijgen, ze wilde heel erg graag een brief schrijven naar Duke, schrijven dat ze hem heel erg miste, maar het lukte haar echt niet, ze kon niet eens zijn naam schrijven, zelfs dat ging niet, haar vingers trilden zo ontzettend erg... Overal zaten vegen inkt, zelfs op haar gezicht en de tranen gleden over haar wangen van de frustratie.

Nathan Gerono

'Zie het gewoon als een opdracht. Het is vanaf nu je opdracht om hier zo goed mogelijk te passen, om er voor te zorgen dat het niemand opvalt dat je anders bent,' zei hij tegen haar. 'Laat het maar gewoon rusten, het komt wel goed,' voegde hij er aan toe. Het had geen nut om hier over door te blijven gaan, want hij wist wel hoe moeilijk het voor haar was. Hij keek haar even grijnzend aan en daarna gaf hij haar een duwtje. 'Je mag wel iets beter je best doen, als je zo graag bij mij wilt blijven,' plaagde hij haar.

Koning Stephen Lahero

'Daar ben ik dus trots op. Het heeft je waarschijnlijk echt wel even gekost om dit normaal te vinden en dat heb je gedaan voor mij. Daar ben ik je dankbaar voor,' zei hij zacht tegen haar. Ze liep met hem mee en hij ging eerst naar de kamer van Chayenne, want het kon best zo zijn dat ze daar Faith ook zouden vinden, maar dat wist hij niet zeker. Hij klopte aan op de deur.

Myles Samira

Hij was nog wat aan het trainen, hij stak er heel veel tijd en energie in, juist omdat hij enorm zijn best wilde doen. Hij wilde aan iedereen laten zien dat hij dit kon, dat hij het onder controle had. Nu liep hij weer naar binnen, hij wilde tegen zijn moeder zeggen dat hij weg ging, naar Chayenne toe. Hij wilde haar zo veel mogelijk zien en misschien kon hij daar vanavond blijven slapen. Hij klopte dus ook aan op de deur. 'Mama, ik ben het...' zei hij daarna .

Elvira Solore

Ze moest het zien als een opdracht, ze keek hem even doordringend aan, maar knikte uiteindelijk, dit begreep ze wel. “Dat lukt me wel.” Zei ze nu met een knikje. Ze werd zacht door hem geduwd en ze keek hem verontwaardigd aan. Ze moest iets beter haar best doen als ze zo graag bij hem wilde blijven. “Hoezo?” Vroeg ze hem nu.



Fay Fuego

Daar was hij trots op, want het had haar waarschijnlijk wel even gekost om dit normaal te vinden en dat deed ze voor hem. “Natuurlijk deed ik dat voor jou... voor wie anders?” Vroeg ze nu met een glimlach aan hem. Hij was haar er dankbaar voor. “Dat hoeft niet.” Zei ze zachtjes, ze had het met veel plezier gedaan. Ze gingen naar de kamer van Chayenne, Stephen klopte aan en de deur werd ineens opengegooid door Faith. Haar ogen twinkelden vrolijk en ze sloeg haar armen allereerst om haar vader heen en daarna om haar moeder. “Gaan we wat leuks doen?” Vroeg ze meteen enthousiast. Chayenne kwam overeind van het bed, ze was samen met Faith een spelletje aan het doen, ze keek met een glimlach naar haar vader en Fay, het leek gelukkig weer beter te gaan.



Layka Samira

Ze probeerde het nu nogmaals, haar tong stak tussen haar lippen door en ze hield het schrijfgerei met twee handen beet en probeerde weer te schrijven. Toen er op de deur werd geklopt,schoot ze uit. Gefrustreerd maakte ze weer een prop van het papier en smeet het naast haar op de grond. Het was Myles. “Kom maar...” Haar stem klonk zacht. Ze veegde haar tranen van haar gezicht af waardoor ze de inkt alleen maar uitveegde.

Nathan Gerono

'Ik weet dat het je wel lukt,' zei hij grijnzend tegen haar. 'Nou, als je op deze manier doorgaat, blijf je hier niet, dan word je binnen een paar dagen weggestuurd door hem...' zei hij daarna. 'Dat zou zonde zijn, want volgens mij kunnen wij nog zat leuke dingen doen samen...' voegde hij er plagend aan toe. Hij vond het veel te leuk om zo met mensen om te gaan.

Koning Stephen Lahero

'Toch ben ik het wel,' zei hij tegen haar. De deur werd opeens opengegooid en hij werd geknuffeld door Faith, daarna deed ze hetzelfde bij Fay, waardoor hij grijnsde. Ze vroeg meteen of ze iets leuks gingen doen en hij knikte langzaam, daarna liep hij naar Chayenne toe. Hij pakte haar vast en hij knuffelde haar even, daarna keek hij haar glimlachend aan. 'We wilden eigenlijk gewoon even een stukje wandelen,' zei hij.

Myles Samira

Hij ging langzaam naar binnen en toen hij zijn moeder zag zitten liep hij naar haar toe. 'Wat is er aan de hand?' vroeg hij zacht, lichtelijk bezorgd. Hij streek langzaam met een doek langs haar gezicht zodat de inkt en tranen verdwenen, waarschijnlijk wilde ze een brief schrijven. Hij pakte voorzichtig haar handen vast en hij keek haar bezorgd aan.

Elvira Solore

Nathan wist dat het haar zou lukken, als ze op deze manier zou doorgaan, dan bleef ze niet en werd ze weggestuurd door Stephen, dat terwijl hij dacht dat ze nog zat leuke dingen konden doen samen. Ze dacht er weer even over na en knikte weer. "Oké, oké, ik ga beter mijn best doen, zo moet het wel lukken." Knikte ze nu glimlachend.


Chayenne Lahero

Ze omhelsde haar vader ook even. "Hoe gaat het?" Vroeg ze mompelend in zijn oor en lichtelijk bezorgd om hem, ze maakte heus wel mee dat het slechter met hem was gegaan en ze had ook voldoende dingen gehoord over hem. Faith keek haar vader met een scheef hoofd aan toen hij zei dat ze gingen wandelen. "Wandelen?" Vroeg ze nu en ze trok haar neus even op. "Dat is saai." Fay pakte haar kin even vast. "Maar met z'n allen is het heel gezellig." Glimlachte ze haar dochter toe.


Layka Samira

Myles vroeg haar bezorgd wat er aan de hand was, ze voelde hoe hij met een doek langs haar gezicht streek en daarna pakte hij haar handen vast.
"Het spijt me." Fluisterde ze hees, haar handen trilden ontzettend in de zijne en maakten spastische bewegingen, ze wilde niet dat hij haar zo zag, zo zwak... "I-ik wilde een brief schrijven..." Fluisterde ze.
"Naar je vader... ik wilde schrijven dat ik hem miste, maar ik kan het niet eens..." Tranen gleden hierdoor weer over haar wangen.

Nathan Gerono

Ze zei dat ze beter haar best ging doen, zo moest het wel lukken. Hij knikte daardoor, hij wist zeker dat het ging lukken, maar ze moest inderdaad wel haar best doen. 'Wil je nog een rondleiding door het kasteel?' vroeg hij nu plagend aan haar. Ze hadden het buiten nu wel gezien, het was voor haar ook wel handig om binnen de weg te weten.

Koning Stephen Lahero

Chayenne vroeg hoe het ging, haar stem klonk wat bezorgd. Hij glimlachte daardoor zwakjes. 'Het gaat wel, maak je niet al te veel zorgen om mij,' zei hij tegen haar. Nu ging het ook wel. Door wat Faith zei keek hij haar doordringend en lichtelijk streng aan. 'Niet zo hooghartig jij, alles wat ik voorstel is leuk en al helemaal niet saai,' zei hij, het laatste wel met een plagende grijns op zijn gezicht. Fay zei dat het met zijn allen heel gezellig was, dat hoopte hij ook. Hij kwam overeind en hij legde kort zijn hand op de schouder van Chayenne neer, daarna deed hij hetzelfde bij Faith. 'Nou, kom, het is prachtig weer,'

Myles Samira

'Het hoeft je niet te spijten,' zei hij meteen. Ze kon hier ook helemaal niets aan doen. Door wat ze zei omhelsde hij haar. 'Ik kan je helpen, toch? Ik kan gewoon schrijven wat jij tegen hem wilt zeggen, dan doen we het samen...' stelde hij voor. Hij wilde haar heel graag helpen, met alles. Hij wilde al helemaal niet dat ze zich zo rot voelde.

Elvira Solore

“Graag, voor ik ga verdwalen in dit reusachtige kasteel.” Vertelde ze hem met een knipoog, ze stak haar arm door de zijne heen en liep weer met hem mee, nu weer naar de voorkant, in de richting van de ingang.


Chayenne Lahero

Het ging wel, ze moest zich niet al te veel zorgen maken om hem, ze knuffelde hem even iets steviger. Daarna liet ze hem los. Faith keek haar vader niet begrijpend aan, ze snapte niets van wat hij tegen haar zei, hooghartig? Wat was dat, ze keek in de war even naar haar moeder die door haar haren heen aaide. “Het wordt gezellig.” Zei ze met een knikje. Daarna gingen ze naar buiten toe.



Layka Samira

“Het is onnodig dat jij het ziet.. ik wil niet dat je je zorgen maakt.” Fluisterde ze en ze streek even langs de wang van haar zoon. Hij zei dat hij haar kon helpen, hij kon gewoon schrijven wat zij hem wilde vertellen, dan deden ze het samen.
Ze nam liever van niemand hulp aan, maar nu knikte ze en knuffelde ze hem even. “Je bent heel lief...” Fluisterde ze hem nu toe. Daarna begon ze haar vingers te masseren.
“Ik wilde hem gewoon vertellen dat ik hem miste, maar dat het wel goed met ons gaat en hem vragen hoe het gaat en of hij Verena gevonden heeft...” Vertelde ze zachtjes aan haar zoon.

Nathan Gerono

Hij grinnikte even en hij schudde zijn hoofd. 'Er zijn hoe dan ook genoeg wachters die jou heel graag willen helpen als je verdwaalt. Maak je daar maar geen zorgen over,' plaagde hij haar. Ze stak haar arm door die van hem heen en daarna liepen ze verder. 'Bevalt het je al wel een beetje hier?' vroeg hij aan haar. Hij was wel benieuwd wat ze van alles vond.

Koning Stephen Lahero

Hij zag wel dat Faith hem niet zo goed begreep, maar dat was eigenlijk ook niet zo heel erg. Misschien was het wel beter dat ze hem niet begreep. Hij keek even glimlachend naar Fay en daarna liep hij mee naar buiten toe. Hij was blij dat hij dit nu weer kon, maar hij merkte ook aan zichzelf dat hij niet te veel moest willen op één dag. Dat ging gewoon niet, hij werd er heel erg onrustig van en hij wilde niet weer over die grens heen gaan. Dat was veel te gevaarlijk.

Myles Samira

'Ik help graag, ik zie het liever, dan kan ik iets voor je doen,' zei hij tegen haar, heel eerlijk. Ze zei dat hij lief was en daardoor glimlachte hij kort naar haar, hij deed gewoon heel erg zijn best. 'Ik schrijf het op voor je,' zei hij daarna. Hij begon de brief en hij schreef wat ze wilde zeggen, daarna keek hij haar vragend aan. 'Nog meer?"

Elvira Solore

"Ja, de weg wijzen naar hun eigen bed zeker." Lachte ze schamper omdat hij aangaf dat er genoeg wachters waren die haar heel graag wilden helpen als ze verdwaalde. Hij wilde weten of het beviel. "Hmm, tot nu toe wel. " Knikte ze. Ze liep met hem naar binnen toe en keek naar alle gangen. "Waar beginnen we?" Wilde ze weten van hem.


Fay Fuego

Ze gaf Stephen even een knipoog, daarna waren ze al heel erg gauw buiten en hoewel Faith had aangegeven dat wandelen saai was, praatte ze nu uitgebreid terwijl ze achteruit liep zodat ze haar ouders en Chayenne allemaal aan kon kijken. "Pas op waar je loopt." Sprak Fay glimlachend tegen haar.


Layka Samira

Hij hielp graag en hij zag het liever, dan kon hij iets voor haar betekenen. "Ik wil gewoon niet dat het je tegenhoudt van de dingen die je zelf wilt doen, dat je mij wilt helpen ten koste van jezelf." Zei ze hem nu. Ze wist dat ze hem de waarheid nu wel kon vertellen. Hij schreef alles op en ze las over zijn schouder mee, ze streek over zijn schouders heen en glimlachte toen hij haar vroeg of ze nog meer had, ze schudde haar hoofd.
"Nee, stuur maar naar hem op." Zei ze, ze streek even door zijn haren heen.

Nathan Gerono

'Waarschijnlijk ja, die zijn niet moeilijk te vinden hoor,' zei hij plagend tegen haar. Ze liepen naar binnen en ze wilde weten waar ze zouden beginnen. 'Eerst de belangrijkste plekken?' stelde hij voor. Hij liep iets verder en hij knikte naar de eetzaal. 'Daar kan je eigenlijk altijd eten,' plaagde hij haar een beetje. 'Eigenlijk hoef je maar twee dingen te weten, natuurlijk... mijn kamer en de eetzaal.' plaagde hij haar daarna weer.

Koning Stephen lahero

Hij pakte de hand van Fay vast en hij kneep er zachtjes in, misschien omdat het hem iets gerust stelde. Als hij het gevoel had dat ze bij hem was, dat ze er was als hij zich niet goed voelde, dan werd hij toch automatisch wat rustiger. Faith leek het nu wel allemaal leuk te vinden, maar hij volgde niet echt wat ze zei. Hij was zelf wat in gedachten en hij kon zich nog niet helemaal focussen, daarvoor was hij nog te veel afgeleid door zijn eigen gevoel.

Myles Samira

'Dat weet ik wel, maar ik wil gewoon dat je het zegt als ik je kan helpen. Anders voel ik mij achteraf nog schuldig ook,' zei hij zacht tegen haar. Hij kon hem opsturen, daardoor knikte hij even. Hij deed dat en daarna keek hij weer naar zijn moeder. 'Ik wilde eigenlijk vragen of het goed is dat ik naar Chayenne toe ga.. maar misschien heb je wel zin om mee te gaan? Dan gaan we gewoon met de koets, dat vind ik eigenlijk wel gezellig... ze zal het leuk vinden om je te zien, dat weet ik zeker,' zei hij.

Elvira Solore

Na de rondleiding ging ze op het bed van Nathan zitten en kreeg ze een bedenkelijke blik in haar ogen, ze bond alles aan elkaar en verwerkte alle details die ze gezien had zodat haar niets meer zou ontgaan, dat vond ze belangrijk, de omgeving helemaal in zich opnemen zodat ze ook niet voor verrassingen kwam te staan.


Fay Fuego

Ze streelde zachtjes over zijn hand heen terwijl zij en Chayenne met Faith kletsten. Ze keek af en toe omhoog naar Stephen met een lichte glimlach. Ineens hoorde ze gekraak. Faith keek van schrik op. Ze was tegen een boom aangelopen, maar deze boom viel om alsof het een tandenstoker was. Hij was compleet verbrand, maar alleen van binnen uit, aan de buitenkant was niets te zien. Faith voelde zich duidelijk ongemakkelijk en kneep haar handen in elkaar.
"Rustig maar... dat gebeurt, wees er maar niet bang voor... soms doe je wel eens wat per ongeluk." Zei ze zachtjes tegen haar en ze streek zacht over de rug van Faith heen.


Layka Samira

"Dat zou nergens voor nodig zijn." Zei ze tegen hem toen hij zei dat als hij het niet wist, hij zich achteraf schuldig zou voelen. Hij wilde vragen of het goed was dat hij naar Chayenne ging, misschien had zij ook zin om mee te gaan, dan gingen ze met de koets en hij vond het gezellig, Chayenne zou het ook leuk vinden om hem te zien.
"Zeker weten? Je ziet haar al zo weinig, dan wil ik me niet opdringen..." Doordat ze hierdoor wat onzeker voelde, begonnen haar vingers een eigen leven te leiden. Ze kneep haar kaken op elkaar.